193.
13'* Jaargang.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
„Het Levenslied."
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoort
Iden franco per rost
Afzonderlijke numi rn
Deze Ccurar.' ver. ijnl dagelijks behalve op Zon- en Feest
dig'»
Advertontièumo 'edeelingen enz.gelieve men vóér 11 urn
's morgens Dij de Uitgevers in to zenden.
Uilgevers: VALKH OFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
Van 15 regels f O.BO.
Elke regel meor -0.19.
Dienstaanbiedingen en aanvrage». SS cents bij vooruitbetaling.
Groote lettors naar pbuvieruimte.
Voor handel en bodWjf bestaan zeer voordeeligo bepalingen tot
het herhaald advorteeren in dtt Blad, Mj abonnement. Bene
otMulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezondon.
Politiek Overzicht
De opstand in Cbina.
In een °nzer vorige nummers hebben wij
in ex'enso hei keizerlijke edic' vermeld,
waarmede hol en regeering van China de op-
gewonden gemoederen in hel rijk trachten
tol bedaren te brengen. De troon vernedert
zich voor he* volk, belooft getrouw de nieu
we constitutie te zullen uitvoeren, de wetten
te veranderen en de belangen van het rijk te
bevorderen. Een nieuw kabinet zal worden
gevormd me' uitsluiting van den adel. Een
amnestie wordt geproclameerd en hoogge
plaatste Mandsjoes worden vervangen door
Chineezen.
Nooit heeft wel een soeverein zich op zulk
eene wijze voor hel volk verootmoedigd. Hel
is waar dat deze soeverein slechts vijf jaar
oud .is. Maar zij die hem sprekend invoeren
oefenen in zijn naam hel gezag uit, en dit
gezag vernietig! zich nu als 't ware door dit
bedroevende m e a culpa.
Het keizerlijk gezag legt bij deze boete
doening een bewonderenswaardige ernst aan
den dag en beschuldigt zich zelf van alle
euvelen, welke andere regeeringen gewoon
lijk zooveel mogelijk plegen verborgen te
hcuden. Het heeft te veel" posten weggege
ven aan gunstelingen van het bestaande ré-
gii. Het heeft een slechte keus gedaan door
de benoeming van den minister van verkeers
wezen. Het heeft hervormingen ingevoerd,
die de misbruiken nog erger gemaakt hebben.
De belastingschuldigen hebben te veel be
taald en te weinig ontvangen. Wetten zijn
uitgevaardigd, maar men heeft ze niet uitge
voerd. En dan eindigt het edict, dat men zich
nooit of te nimmer in een Wesbersch rijk
zou kunnen denken, met -te betuigen: „Dat
alles is mijn schuldMijn eenlge hoop is,
dal mijne onderdanen volkomen den ernst
van den toestand zullen beseffen."
Nu is deze toestand zeer kritiek en de
slimme Joeansjikai zal al zijn handigheid
noodig hebben om er een oplossing voor te
vinden. Wat betreft de vraag op welke wijze
hij verder van de hem verleende volmach
ten zal gebruik maken de bekende corres
pondent van de Times voorspelde reeds dat
Joeansjikai 'hel op een compromis met die
rebellen zou aansturen en verwachtte verder
de benoeming van Joeansjikai tot eersten mi
nister. Beide verwachtingen zijn, blijkens de
gisteren ingekomen telegrammen, bewaar
heid. Iiet is zelfs zoo, dat als Mohammed
niet tot den berg komt, de berg maar tot
Mohammed zal gaan, m. a. w. Joeansjikai is
zelfs er toe geneigd om, wanneer het op een
andere wijze niet tot onderhandelingen ko
men kan, de rebellen zelf maar eens in het
bolwerk hunner sterkte te gaan opzoeken.
Veel lust in vechten blijkt hij dus niet te heb
ben. En dit valt ook niet te verwonderen.
Want al hebben de keizerlijke troepen de vo
rige week bij Hankau een overwinning be
haald, ten Noorden van Hankau, tusschen
deze stad en Peking zijn de rebellen
nog heer en meester en (hebben ze zich zelfs
van een gedeelte van de spoorlijn meester ge
maakt. Hun strijdvuur is nog allesbehalve
uitgebluscht. En dal het Chineesche hof bak
zeil heeft gebracht, daartoe zal ook het ulti-t
malum van het 27,000 man tellende leger in
Pelsjili, waarvan wij melding maakten, n'iet
weinig hebben bijdragen. Genoeg om te doen
blijken dat met harde middelen thans in
China weinig is te bereiken; dat ziet China's
eerste staatsman zelf ook wel in.
De voornaamste vraag is thans of het ver
ootmoedigend gebaar van de Kroon met te
laat gekomen is, of dé revolutionnairen
zich met de gedane concessi.es tevreden zul
len stellen en als einddoel van al hun wen-
schen ook niet de afzetting der Mandsjoe-
dynastie zullen cischen. De zwakte die de
regeering heeft getoond, kan natuurlijk niet
anders dan koren op den molen der revo
lutionnairen leveren en dezen nog te meer
aanmoedigen op den ingeslagen weg voort te
gaan. Zij weten dal, wanneer zij ten slotte
toch de nederlaag lijden, de nationale ver
gadering niet zal toestaan dat strenge weer
wraak jegens hen zal worden uitgeoefend.
Formeel komt onder de oischen der op
standelingen de afzetting van de Mandsr
joedynastie niet voor. „Beantwoordt" zoo
vraagt ook een kenner van het Chineesche
rijk in een artikel in de Frankfurter Zeitung,
dat den titel draagt van „De opstand tegen
de centralisatie'' de beraamde staats
omwenteling werkelijk aan de innerlijke be
hoeften des lands en der massa? Beantwoordt
hel door de revolutionnairen beoogde doel,
namelijk de republiek, aan de belangen en
gevoelens van hel volk? De bevolking van
het Chineesche rijk, welke grootendeels van
landbouw leeft en totaal 430 millioen zielen
telt, is, op een daarbij in 't niet verzinkend
quantum na, politiek volkomen onrijp en
heeft voorloopig niets anders noodig en wil
ook niet anders dan eene eenigszms drage
lijke regeering, welke het machtig rijk ge
leidelijk doch methodisch opensluit. Iedere
gewelddadige verandering der bestaande toe
standen moet, ondanks alle aanvankelijk
succes, tot verwarring aanleiding geven en
zou zelfs kunnen uitloopen op eene voor atle
partijen gevaarlijke, ontbinding van den
kolos. De door de revolutionnairen be
raamde „republiek van het midden" moet bij
de heterogene samenslelleing des rijks als
een utopie beschouwd worden, die, zélfs wan
neer het doel bereikt werd, slechts van kor
ten duur zou kunnen zijn. De Mandsjoe-
regeering blijft blijft daarom bij al hare
zwakheden onder de gegeven omstandighe
den de eenige draagster van de staatsidee."
Afgaande op de verschillende berichten,
die nog steeds over de revolutie binnenstroo-
men, staat nog le bezien of ook de opstande
lingen zulks beseffen of ten slotte zullen
gaan beseffen. Doch hoe dit zij, het groote en
historische feit blijft dat een nieuwe geest
over hel Chineesche rijk is vaardig gewor
den, de geest der moderne staatsorde. De
leidende macht is uit dc hanclen der Mands-
joedynaslie overgegaan in die van het volk.
Een nieuwe constitutie zal met bekwamen
spoed aan den lande worden geschonken.
Onder welke vormen en met welk gevolg
dat zal de toekomst uitwijzen.
Italli en Turkljr
Tripoli, 1 November. Een officier
aviateur slaagde met succes er in, vier bom
men in ihet kamp van de vijand te werpen.
Kon si tan t i no pel, 1 November.
De geruchten der bezetting van Tripoli door
de Turken, worden niet offioieel bevestigd.
De ministerraad besloot met het
oog op de Ottomaansche suaces-
sen in Tripoli den oorlog voort te
z etten.
Hel bericht van eene schitterende over
winning der Turken is tol dusver te Kon-
stanlinopel niet officieel bevestigd; hel Ila
liaansche agentschap Agenzia Stelaui deelt
mede dat al dc berichten over beweerde
reusachtige verliezen der Italianen in Tri
poli beslist ongegrond en onzinnig zijn. OjK
dc berichten uit Konslantinopel, welke van
eene herovering van Tripoli spreken, zullen
wel sterk overdreven zijn; misschien wil men
in Turkije door dergelijke „on-dits" den
moed onder de bevolking erin houden. In-
tusschen schijnt het bewaarheid te wor.
den, dat van de vijf forten iu den omtrek
van Tripoli twee door de Turken zijn be
zet; het is nu maar de vraag of de Turken
deze forten na een strijd hebben ingenomen
of dnl de Italianen de forten in verband met
bet terugbrengen van hun verdedigingsfront
uit eigen beweging ontruimd hebben. In hel
eerste geval blijft er ruimte voor de veron
derstelling dat de achterwaartschc concen
tratie der Italianen een noodzakelijk gevolg
is geweest van het gevaar dat dc beide for
ten na vermeestering door de Turken voor
hun front opleverden.
Ook hel uitblijven van Ilaliaansche tijdin
gen uit Benghazi en de beknoptheid der be
richten uit Homs geeft aanleiding tot be
denkingen. Over de eigen verliezen bij Tri
polis heeft de Ilaliaansche opperbevelhebber,
ua eenige dagen gedraald le hebben, 'en
slotte een opgave gedaan, ten opzichte
van Benghazi en Horos verneemt men ech
ter niet anders dan hoe hoog de Italianen
de verliezen van hunne vijanden schatten,
terwijl ze over hunne eigen verliezen, die
steeds zoo moeilijk plegen tc zijn vast te
stellen, het stilzwijgen bewaren. Dal alles
is wel verdacht.
Dc berichten omtrent dc aanzienlijke ver
liezen der Ilaliaansche troepen bij de ge
vechten om Tripoli hebben in geheel Italic
diepen indruk gemaakt. Het luidruchtige
enthousiasme der eerste dagen is al lang
gaan luwen. Men is zelfs geneigd om aan te
nemen dat de ware verliezen aanmerkelijk
grooter zijn dan dc officieele berichten op
geven. In 't bijzonder wordt geen geloof
gehecht aan de merkwaardige verhouding
die cr bestaat tusschen het aantal dooden
en het aantal gewonden. Anders is ook moei
lijk le verklaren dat van de beide, hospitaal-
schepen „Rcgina Marghcrita" en „Rcgina
d'Italia", die te Palermo aangekomen zijn,
alleen reeds op laatstgenoemd schip zich 350
zwaar gewonden, waaronder 27 officieren,
bevonden. Het is nog wel de sterk vóór den
oorlog gestemde Carrière della Sera die dit
mededeelt. Het blad bevestigt dan ook dat
de ware verliezen veel grooter zijn dan de
officieele. Ook de berichtgever van den
Secoio meldt uit Tripoli, dat de feil. I k
verliezen veel grooter zijn.
Hoe overigens den Ilaliaansche oorlogs
correspondenten de uitoefening van hun be
roep wordt moeilijk gemaakt, blijkt wel hier
uit dat de journalist, die het Giornale di Si-
cilia vertegenwoordigde, Tripoli is uitge
zet, omdat hij de verliezen der troepen als
grooter had opgegeven dan de Ilaliaansche
militaire overheid.
In de Ilaliaansche pers vind de indruk
dien dc ernstige verliezen der Italianen heb
ben gemaakt, zijn weerklank daarin, dat
men opnieuw begint te hameren op het oude
aambeeld: uitbreiding der krijgsverrichtin
gen tot de Aegeïsche Zee. O. a. de Corricre
della Sera en de Perseveranza dringen hier
op aan. Laatstgenoemd blad wijst daarbij op
de berichten omtrent Turksche troepenver
sterkingen, die op Mylilene zijn aangeko
men en op het in staat van verdediging bren
gen van andere Turksche eilanden en schier
eilanden. De Stampa valt Duitschland aan,
omdat dit rijk toestaat, dat generaal van der
Goltz in Konslantinopel blijft en van daar
uit de krijgsoperaties leidt. De Stampa heeft
het mis, want generaal v. d. Goltz vertoeft
op het oogenblik in Duitschland.
Er bestaan tcekenen, die or op wijzen dat
een uitbreiding der krijgsoperatiên niet tot
de onmogelijkheden behoort. Admiraal Ao-
bry is Zondag in Rome aangekomen en heeft
zeer lang geconfereerd met den minister
president en de ministers van buitcnland-
schc zaken, marine en oorlog. Zulks wordt
in verband gebracht met een ophanden
zijnd optreden der vloot in de Aegeïsche
Zee. De wel eens goed ingelichte bericht
gever tc Rome van de Matin, kondigt ook de
uitbreiding van den oorlog tot Eu-ropeesch-
Turkdje aan, teneinde den Turken aan het
verstand te brengen dat ze beter doen wat
in te binden. Men moet zich niet verwonde
ren, zoo zegt deze berichtgever, wanneer men
plotseling verneemt dat de Italiaansche oor.
logsschepen zich voor Saloniki, Smyrna of
Beiroet bevinden.
Het Turksche blad Tanin ziet de mogelijk
heid van een Italiaansche vlootdemonStratie
in de Aegeïsche Zee eens onder de oogen
doch maakt zich cr niet bevreesd over. Zulk
een optreden zal volgons den Tanin hoog
stens den Italianen zelf schade bezorgen. Een
tusschen de Jonischc eilanden opereerend
eskader zal voortdurend aan gevaar zijn
blootgesteld van de zijde der Turksche tor
pedobooten. Bovendien zou Ilalië's vloot ter
anderer plaatse zeer door het slationneeren
van schepen in de Aegeïsche Zee worden
verzwakt.
Rome, 1 Nov. Uit officieuse brom komt
de nadrukkelijke ontkenning van de beridh-
ten, dsait de Italianen zioh in TniipcJi zonden
hebben schuldig gemaakt aan een ware
mioordipairlij tengevolge van het verraad der
Arabieren. De Arabieren diüe met de wapens
in de hand werdien gevangen genomen of
schuMiig werden bevonden aam moord, wer-
den gefusilleerd; zij, die worden gearresteerd
wegens verraderlijke handelingen of wegens
hel bezüt van wapenen, zijn ten gebade van
2200 nlaar de IIlaliaansche eilanden overge
bracht.
P ar ij s, 1 Nov. Hel Gl'Loanaansche ge
zantschap te Parijs onntviimg van de regeeriing
te Ivomsbamtimioipcl telegrammen, waarin ge
zegd wordt, dail de Tiurksdhe miülilballre be
velhebber van Tripoli hoeft geseind, dat in
den macht van 25 October Turksche troe
pen en vrijwilligers op vorsaliaiUende punten
door de vcrdedligiingsildmiie van den vijand
hebben weten heen tc breken. De vijand werd
teruggedrongen tot aam de grenzen van Ma-
hallah. In den nacht van 28 October werd
het gevecht horvat. De vijand ontruimde de
forten Saiidmitssd et» Hetmi, voorraden muni
tie en muilezels op het terrein achterlatende.
De verhezen der Turken waren 45 dooden en
100 gewonden. Latere berichten go Wagen
ervan, dat de-vijand in Tripoli is gevlucht
en dat de herovering dezer stad op handen
is.
(Bovenstaand telegram bevestigt voor het
grootste deel de tot dusver ingekomen par
ti oultore berichten over dc successen «ter
Turken. De twee forten, waarvan wij
hierboven gewaagden, zijn dus door
de Turken en Arabieren veroverd.
Deze zijn daarmede dicht' tot de stad
doorgedrongen, zoodat de voorstelling
van dé Turksche militaire autoriteiten,
dat de Italianen in de stad gevlucht
zijn, zoei* wel aonnnemelijk is. Redt)
De correspondent van de Times in Tripoli,
noemt in een telegram van den 28en het
optreden der Italianen tegenover de Ara
bieren in de voorsleden, tijdens het oproer
van Maandag 23 October, een meedongen-
looze moordpartij, zonder onderscheid des
persoons, ofschoon er van militair standpunt
voor dit barbaarsch optreden motieven te
vinden zouden zijn. De Times-correspon
dent schrijft:
„De beide stadsgedeelten, van waar uit de
Arabieren de Bersaglieri in den rug aan
vielen, werden in slachtplaatsen van men.
schen veranderd. Bloeddorst en wellust vier
den hoogtij. In vele gevallen ging het toe
zicht op de soldaten te loor en dc onschul
dige» leden met de schuldigen. Het zal lang
duren eer dc herinnering aan deze vrcese-
Jijke strafoefening vervaagd zal zijn. Zelfs
wanneer men de eischen van den militairen
toestand in oogenschouw neemt, is het zeer
goed mogelijk dal de afschuwelijke streng,
hcid van dezen maatregel lot bloedigo en
meedoogenloozo wraakoefeningen op de on
gelukkige» die aan den weg blijven liggen,
aanleiding zal geven".
Een verontschuldiging voor het optreden
van den Italiaanschen generalen staf vindt
de correspondent hierin, dat men een on-
verwachten opstand van Arabieren in den
rug der expeditie moest dempen.
Hel Italiaansche gezantschap te Berlijn
heeft een verklaring openbaar gemaakt, vol
gens welke de Italinen bij alle botsingen, die
te land en ter zee liobben plaats gehad, over
winnaars zijn gebleven en dat er na den 26.
October bij Tripoli geen gevecht meer is ge
leverd.
Dc Koning van Italië heeft Giolitti 100,000
lire doen toekomen voor de gezinnen van de
in den oorlog gewonden en gevallenen en
een zelfde som aan liet Roodc Kruis gezon
den. Banken, spaarbanken en andere inrich
tingen evenals prliculiere personen hebben
aanzienlijke sommen gegeven tol steun van dc
gezinnen van gevallen en gewonden solda
ten.
Uit Mylilene wordt d.d. 27 October aan
de Frankfurter Zeilqng gemeld: Ondanks alle
berichten die het tegendeel beweren, zijn
tot dusver noch Italiaansche noch Ameri-
kaanschc of uil dc Dardancllen komende
Turksche oorlogschepen op de reedc van
Mytilenc verschenen. Daarentegen vinden
van uit Anatolië sterke transporten van in
fanterie, benevens munitie naar de eilanden
Lcmnos, Mylilene, Chios en Rhodos plaats.
De garnizoenen dezer eilanden moeten op
11000 man gebracht worden, teneinde de Ita
lianen bij eventueele bezeltingspogingcn tc
nopen hunne transportschepen met troepen
door talrijke oorlogschepen tc doen verge
zellen, waardoor de Italiaansche vloot sterk
zou worden versnipperd. Of echter dc ver
sterkte garnizoenen een bezetting der eilan
den zouden kunnen verhinderen, valt tc be
twijfelen. Want alle eilanden-garnizoenen
ontbreekt het tot dusver aan zwaar geschut,
wat toch onvoorwaardelijk noodig is om
stand tc kunnen houden. Zelfs een groot gar
nizoen zonder zwaar geschut is machteloos
tegenover een enkel oorlogschip, al beschikt
dit slechts over eenige kanonnen van 15
c.M. Infanterie alleen kan gcenerlei wijs een
Roman van RUD. HERZOG.
22 Haar hel Duitsch door
J. L. VAN DER MOER.
Ziet u, Juffrouw Nuntius, zóó is 't nu
juist als ik gewensebt had. 't Is altijd mijn
verlangen geweest om u hij uw eerste optre
den te mogen (begeleiden.
Waarom is iedereen itoch zoo bizonder
goed voor me...?
En de tnan, die zich met zijn lusten en zijn
lijden boven het alledaagse he wist te verhef
'en, antwoordde:
Omdat u zoo'n echt dief, rein kind is. U
zoudt zelfs dingen mogen doen, die aan ande
ren verboden zijn, omdat uw gedachten
daarbij altijd rein zouden blijven. Zoo is 't
en niet anders.
Zijn woorden troffen haar. Zij bleef zwij
gen. Toen nam hij haar handen in de zijne,
en telkens wilde hij den mond openen om
aan zijne woorden nog fiiets toe te voegen;
„maar neen", dacht hij, „zij zal haar rein
heid door-O iets bezoedelen. lie mag er verdter
met geen woord van reppen. De ware Natuur
helpt zich zelf hot beste. Ik ben toch ook al
te oud en te zwak om nog lang den Eckarl te
kunnen spelen."
Waarover denkt u zoo? vroeg zij na
«enigen tijd.
Ik denk er Over, of ik u nog iets zou mo
gen verzoeken?
Alles wat u wilt, mijnheer Grube.
Zou u idan na afloop van 't concert nog
'n poosje bij ons in Grubeshof willen komen?
Mijn zu5iter is thuis gebleven en zal voor 'n
eenvoudig soujieetje zorgen, U zult er mij 'n
heel, heel groot genoegen mee doen.
Kan dat genoegen dan zóó groot voor
u zijn? sprak zij, een beetje verlegen.
Ja zeker. Ik ben vandaag jarig. Op mijn
leeftijd kan men dit gerust zeggen zonder
ook maar in 't minst opdringerig te schijnen.
Zij wilde hem gelukwenschen, maar juist
hield het rijtuig voor het Conservatorium stil.
Zij stopte hem al haar bloemen in de hand,
al teen de zijne behield zij.
Zingt u van avond voor mij, vroeg hij,
bijna sm eekend.
Zij knikte bevestigend en was verdwenen.
Hij stond op het (trottoir, onverschillig voor
de sneeuwvlokken, die om hem heen dwar
relden, en draaide de bloeroen lachend in de
handen. En terwijl hij daar nog in gedachten
verdiept stond, hield een volgend rijtuig stil,
waar Braun, Marscha 11 en Betterman-n uit
stapten. De zanger trad, zonder notitie van
hem te nemen, met /den zakdoek voor den
mond' naar binnen. Maar Marscha!! ontdekte
den vriend endie bloemen. Met een slag op
den schouder deed hij hem uit zijn gepeins
onitwaiken.
Zeg, kerel, je hebt vergeten haar de bloe
men te geven. Die worden er hier niet boter
opl Mag ik zoo vrij zijn?
Ze hebben hun bestemming reods be
reikt.
Hoor eens, Fransje, nu geen aardighe
den, hoor! Ze hebben nog niets bereikt; dc I
mijne althans niet.
Richard, je zult ze m ij toch wel gunnen?
Juffrouw Nuntius heeft ze mij voor mijn jaar
dag geschonken.
Wat? Voor je jaardag? Ben jij van-
daag Wat 'n kerelDaar zegt ie mc waar
achtig geen woord van! Nu zal toch de duivel
jou halen.... of nee, pardon, van harte geluk
geweaischt wil ik zeggen. Van harte, man!
Ik dank je wel, Richard1. Je komt van
avond ook? Johanna rekent er vast op.
Komt Juffrouw Nuntius ook?
Ja. Jullie rijdt immers toch samen? Dan
breng je haar meteen mee.
Frans, je bent 'n verduiveld fideele vent.
Dc heer iBettermann had zich in de vesti
bule opgeborgen. Er waren een paar sneeuw
vlokken cp zijn hoogen hoed gevallen, dien
hij sedert zijn trouwdag met zoo veel zong
had 'bewaard. De sneeuw was, helaas, ge
smolten, en toen hij probeerde zijn cylinder
weer in orde te maken, vertoonden zich een
paar vochtige, roodachtige vlekken op den
bodem, wat hem in hooge mate verontrustte.
Wamt bij wilde van avond zoowel met zijn
uiterlijk als met zijn innerlijk eer inleggen.
Kom maar mee, vadertje, sprak Mar
schall bemoedigend. Voor dat u voor den
tweeden keer trouwt, zijn die natte plekjes
al lang opgedroogd. Maar daarop kunt u hier
ni et wachten.
Ze gingen die trap op naar dc concertzaal.
De heer iBettermann lachte vriendelijk naar
alle zijden en had een gevoel, alsof hij aan
alle mcnschen, die hij in dit feestgebouw ont
moette, zijn vrijkaart moest tooncn, teneinde
te bewijzen dat hij wel degelijk «lot dc genoo-
digden behoorde en geen indringer was. Hij
bleef voortdurend idücEt aan de zijde van
Grulie, wiens kalme bewegingen in deze om
geving een buitengewonen indruk op hem
maakten.
De zaal was reods gevuld, maar op een van
de achterste rijen vonden ze toch nog een
plaatsje. Hel eerste uur zou aan insHrumen-
tale muziek worden gewijd; eerst daarna zou
bet duet tusschen Ilekga en Braun volgen.
Mot groote aandacht volgde Grube een
sonate van Beethoven. Zonder zich aan dc
verwonderde blikken van de menschen in
zijn buurt te sloren, laad bij de bloemen op
zijn knieën gelegd, en hij streelde de stengels
en de kelken met zachte hand, terwijl de
klanken van de piano door de zaal zweefden
en de stille geloovigcn zochten, die hun be-
teekenis begrepen.
De heer Bettermann schonk ineer zijn aan
dacht aan een jeugdige violiste, die een bra-
vour-stuk van Wieniawskie ten beste gaf.
Het was voor hom iets geheel nieuws, dat een
dame, een echte dame, in het publiek
viool speelde, en mot maar zoo een „ge
schminkte juffrouw van een diamcslcapel, die
op een buitenpartij bij de houtveslierswoiving
oq> dien fiedel kraste". Neen, dit was beslist
een Iveusche dame, bijna zoo keurig en fijn
als zijn eigen Juffrouw! Zoo iets had hij nog
noodt 'beloofd! Ilij kon bijna niet van zijn ver-
baring bekomen.
Richard Marschall zat telkens op zijn hor
loge te kijken. Hij verveelde zich.
Eindelijk waren dat eerste gedeelte en de
pauze dan loch gelukkig voorbij. Een koor-
repetilor zette zich aan den vleugel en Hclga
Nuntius eat Rabort Braun versdlwenen op het
1 podium.
Frans Grube leunde achterover. Met een.
voor hem zelfs ongewoon, vlugge beweging
liet hij (bet bovenlichaam in dc rugleuning
van zijn stoel vallen. Een uitdrukking van
zelfbewustheid vertoonde zich op zijn gericht,
iets dai zooveel bctcekende als: „wat er nu
voJgt, dat is voor mijl" Het was een van zijn
vcrjaritigscadeaux. Haar eerste Kunst-presta
tie. Waarom eigenlijk niet de eerstelintge van
haar leven? Het schoot hem door het brein,
maar hij schnok er zelf van. Twintig jaren
vroeger, dacht bij met bitterheid, twintig
jaren vroeger, en als die andere er niet ge
weest was!
Maar plotseling zwegen droefheid en ver-
langen in hem, en .hij word stil en blijde, als
een jongen, die sprakeloos van vreugde vóór
zijn tafel met geschenken staat. Hij was cr
zich van bewust, dat hij thans werkelijk zijn
verjaringscadeau kreeg.
Ilelgas oogcn zagen hem aan.
Tusschen al dc toehoorders hadden ze hem
gevonden, over hun hoofden (heen keken te
hem aan. en ondanks hun tegenwoordigheid
bleven ze op hem rusten.
En Ilclga zong. Schuchter eerst, als voelde
zij zich door hot auditorium gehinderd bij
1 haar Tempeldienst, die haar zoo heilig was;
daarna met dé stem der kuischc. maagde
lijke onschuld, en eindelijk, evenals eenmaal
dn de «les, mest den wilden hartstocht, dien de
liefde van den man in de vrouw kan doen
ontwaken.
Wij-dt rervolyd.