193. 13'* Jaargang. BUITENLAND. FEUILLETON. „Het Levenslied." AMERSFOORTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoort Iden franco per rost Afzonderlijke numi rn Deze Ccurar.' ver. ijnl dagelijks behalve op Zon- en Feest dig'» Advertontièumo 'edeelingen enz.gelieve men vóér 11 urn 's morgens Dij de Uitgevers in to zenden. Uilgevers: VALKH OFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. Van 15 regels f O.BO. Elke regel meor -0.19. Dienstaanbiedingen en aanvrage». SS cents bij vooruitbetaling. Groote lettors naar pbuvieruimte. Voor handel en bodWjf bestaan zeer voordeeligo bepalingen tot het herhaald advorteeren in dtt Blad, Mj abonnement. Bene otMulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezondon. Politiek Overzicht De opstand in Cbina. In een °nzer vorige nummers hebben wij in ex'enso hei keizerlijke edic' vermeld, waarmede hol en regeering van China de op- gewonden gemoederen in hel rijk trachten tol bedaren te brengen. De troon vernedert zich voor he* volk, belooft getrouw de nieu we constitutie te zullen uitvoeren, de wetten te veranderen en de belangen van het rijk te bevorderen. Een nieuw kabinet zal worden gevormd me' uitsluiting van den adel. Een amnestie wordt geproclameerd en hoogge plaatste Mandsjoes worden vervangen door Chineezen. Nooit heeft wel een soeverein zich op zulk eene wijze voor hel volk verootmoedigd. Hel is waar dat deze soeverein slechts vijf jaar oud .is. Maar zij die hem sprekend invoeren oefenen in zijn naam hel gezag uit, en dit gezag vernietig! zich nu als 't ware door dit bedroevende m e a culpa. Het keizerlijk gezag legt bij deze boete doening een bewonderenswaardige ernst aan den dag en beschuldigt zich zelf van alle euvelen, welke andere regeeringen gewoon lijk zooveel mogelijk plegen verborgen te hcuden. Het heeft te veel" posten weggege ven aan gunstelingen van het bestaande ré- gii. Het heeft een slechte keus gedaan door de benoeming van den minister van verkeers wezen. Het heeft hervormingen ingevoerd, die de misbruiken nog erger gemaakt hebben. De belastingschuldigen hebben te veel be taald en te weinig ontvangen. Wetten zijn uitgevaardigd, maar men heeft ze niet uitge voerd. En dan eindigt het edict, dat men zich nooit of te nimmer in een Wesbersch rijk zou kunnen denken, met -te betuigen: „Dat alles is mijn schuldMijn eenlge hoop is, dal mijne onderdanen volkomen den ernst van den toestand zullen beseffen." Nu is deze toestand zeer kritiek en de slimme Joeansjikai zal al zijn handigheid noodig hebben om er een oplossing voor te vinden. Wat betreft de vraag op welke wijze hij verder van de hem verleende volmach ten zal gebruik maken de bekende corres pondent van de Times voorspelde reeds dat Joeansjikai 'hel op een compromis met die rebellen zou aansturen en verwachtte verder de benoeming van Joeansjikai tot eersten mi nister. Beide verwachtingen zijn, blijkens de gisteren ingekomen telegrammen, bewaar heid. Iiet is zelfs zoo, dat als Mohammed niet tot den berg komt, de berg maar tot Mohammed zal gaan, m. a. w. Joeansjikai is zelfs er toe geneigd om, wanneer het op een andere wijze niet tot onderhandelingen ko men kan, de rebellen zelf maar eens in het bolwerk hunner sterkte te gaan opzoeken. Veel lust in vechten blijkt hij dus niet te heb ben. En dit valt ook niet te verwonderen. Want al hebben de keizerlijke troepen de vo rige week bij Hankau een overwinning be haald, ten Noorden van Hankau, tusschen deze stad en Peking zijn de rebellen nog heer en meester en (hebben ze zich zelfs van een gedeelte van de spoorlijn meester ge maakt. Hun strijdvuur is nog allesbehalve uitgebluscht. En dal het Chineesche hof bak zeil heeft gebracht, daartoe zal ook het ulti-t malum van het 27,000 man tellende leger in Pelsjili, waarvan wij melding maakten, n'iet weinig hebben bijdragen. Genoeg om te doen blijken dat met harde middelen thans in China weinig is te bereiken; dat ziet China's eerste staatsman zelf ook wel in. De voornaamste vraag is thans of het ver ootmoedigend gebaar van de Kroon met te laat gekomen is, of dé revolutionnairen zich met de gedane concessi.es tevreden zul len stellen en als einddoel van al hun wen- schen ook niet de afzetting der Mandsjoe- dynastie zullen cischen. De zwakte die de regeering heeft getoond, kan natuurlijk niet anders dan koren op den molen der revo lutionnairen leveren en dezen nog te meer aanmoedigen op den ingeslagen weg voort te gaan. Zij weten dal, wanneer zij ten slotte toch de nederlaag lijden, de nationale ver gadering niet zal toestaan dat strenge weer wraak jegens hen zal worden uitgeoefend. Formeel komt onder de oischen der op standelingen de afzetting van de Mandsr joedynastie niet voor. „Beantwoordt" zoo vraagt ook een kenner van het Chineesche rijk in een artikel in de Frankfurter Zeitung, dat den titel draagt van „De opstand tegen de centralisatie'' de beraamde staats omwenteling werkelijk aan de innerlijke be hoeften des lands en der massa? Beantwoordt hel door de revolutionnairen beoogde doel, namelijk de republiek, aan de belangen en gevoelens van hel volk? De bevolking van het Chineesche rijk, welke grootendeels van landbouw leeft en totaal 430 millioen zielen telt, is, op een daarbij in 't niet verzinkend quantum na, politiek volkomen onrijp en heeft voorloopig niets anders noodig en wil ook niet anders dan eene eenigszms drage lijke regeering, welke het machtig rijk ge leidelijk doch methodisch opensluit. Iedere gewelddadige verandering der bestaande toe standen moet, ondanks alle aanvankelijk succes, tot verwarring aanleiding geven en zou zelfs kunnen uitloopen op eene voor atle partijen gevaarlijke, ontbinding van den kolos. De door de revolutionnairen be raamde „republiek van het midden" moet bij de heterogene samenslelleing des rijks als een utopie beschouwd worden, die, zélfs wan neer het doel bereikt werd, slechts van kor ten duur zou kunnen zijn. De Mandsjoe- regeering blijft blijft daarom bij al hare zwakheden onder de gegeven omstandighe den de eenige draagster van de staatsidee." Afgaande op de verschillende berichten, die nog steeds over de revolutie binnenstroo- men, staat nog le bezien of ook de opstande lingen zulks beseffen of ten slotte zullen gaan beseffen. Doch hoe dit zij, het groote en historische feit blijft dat een nieuwe geest over hel Chineesche rijk is vaardig gewor den, de geest der moderne staatsorde. De leidende macht is uit dc hanclen der Mands- joedynaslie overgegaan in die van het volk. Een nieuwe constitutie zal met bekwamen spoed aan den lande worden geschonken. Onder welke vormen en met welk gevolg dat zal de toekomst uitwijzen. Italli en Turkljr Tripoli, 1 November. Een officier aviateur slaagde met succes er in, vier bom men in ihet kamp van de vijand te werpen. Kon si tan t i no pel, 1 November. De geruchten der bezetting van Tripoli door de Turken, worden niet offioieel bevestigd. De ministerraad besloot met het oog op de Ottomaansche suaces- sen in Tripoli den oorlog voort te z etten. Hel bericht van eene schitterende over winning der Turken is tol dusver te Kon- stanlinopel niet officieel bevestigd; hel Ila liaansche agentschap Agenzia Stelaui deelt mede dat al dc berichten over beweerde reusachtige verliezen der Italianen in Tri poli beslist ongegrond en onzinnig zijn. OjK dc berichten uit Konslantinopel, welke van eene herovering van Tripoli spreken, zullen wel sterk overdreven zijn; misschien wil men in Turkije door dergelijke „on-dits" den moed onder de bevolking erin houden. In- tusschen schijnt het bewaarheid te wor. den, dat van de vijf forten iu den omtrek van Tripoli twee door de Turken zijn be zet; het is nu maar de vraag of de Turken deze forten na een strijd hebben ingenomen of dnl de Italianen de forten in verband met bet terugbrengen van hun verdedigingsfront uit eigen beweging ontruimd hebben. In hel eerste geval blijft er ruimte voor de veron derstelling dat de achterwaartschc concen tratie der Italianen een noodzakelijk gevolg is geweest van het gevaar dat dc beide for ten na vermeestering door de Turken voor hun front opleverden. Ook hel uitblijven van Ilaliaansche tijdin gen uit Benghazi en de beknoptheid der be richten uit Homs geeft aanleiding tot be denkingen. Over de eigen verliezen bij Tri polis heeft de Ilaliaansche opperbevelhebber, ua eenige dagen gedraald le hebben, 'en slotte een opgave gedaan, ten opzichte van Benghazi en Horos verneemt men ech ter niet anders dan hoe hoog de Italianen de verliezen van hunne vijanden schatten, terwijl ze over hunne eigen verliezen, die steeds zoo moeilijk plegen tc zijn vast te stellen, het stilzwijgen bewaren. Dal alles is wel verdacht. Dc berichten omtrent dc aanzienlijke ver liezen der Ilaliaansche troepen bij de ge vechten om Tripoli hebben in geheel Italic diepen indruk gemaakt. Het luidruchtige enthousiasme der eerste dagen is al lang gaan luwen. Men is zelfs geneigd om aan te nemen dat de ware verliezen aanmerkelijk grooter zijn dan dc officieele berichten op geven. In 't bijzonder wordt geen geloof gehecht aan de merkwaardige verhouding die cr bestaat tusschen het aantal dooden en het aantal gewonden. Anders is ook moei lijk le verklaren dat van de beide, hospitaal- schepen „Rcgina Marghcrita" en „Rcgina d'Italia", die te Palermo aangekomen zijn, alleen reeds op laatstgenoemd schip zich 350 zwaar gewonden, waaronder 27 officieren, bevonden. Het is nog wel de sterk vóór den oorlog gestemde Carrière della Sera die dit mededeelt. Het blad bevestigt dan ook dat de ware verliezen veel grooter zijn dan de officieele. Ook de berichtgever van den Secoio meldt uit Tripoli, dat de feil. I k verliezen veel grooter zijn. Hoe overigens den Ilaliaansche oorlogs correspondenten de uitoefening van hun be roep wordt moeilijk gemaakt, blijkt wel hier uit dat de journalist, die het Giornale di Si- cilia vertegenwoordigde, Tripoli is uitge zet, omdat hij de verliezen der troepen als grooter had opgegeven dan de Ilaliaansche militaire overheid. In de Ilaliaansche pers vind de indruk dien dc ernstige verliezen der Italianen heb ben gemaakt, zijn weerklank daarin, dat men opnieuw begint te hameren op het oude aambeeld: uitbreiding der krijgsverrichtin gen tot de Aegeïsche Zee. O. a. de Corricre della Sera en de Perseveranza dringen hier op aan. Laatstgenoemd blad wijst daarbij op de berichten omtrent Turksche troepenver sterkingen, die op Mylilene zijn aangeko men en op het in staat van verdediging bren gen van andere Turksche eilanden en schier eilanden. De Stampa valt Duitschland aan, omdat dit rijk toestaat, dat generaal van der Goltz in Konslantinopel blijft en van daar uit de krijgsoperaties leidt. De Stampa heeft het mis, want generaal v. d. Goltz vertoeft op het oogenblik in Duitschland. Er bestaan tcekenen, die or op wijzen dat een uitbreiding der krijgsoperatiên niet tot de onmogelijkheden behoort. Admiraal Ao- bry is Zondag in Rome aangekomen en heeft zeer lang geconfereerd met den minister president en de ministers van buitcnland- schc zaken, marine en oorlog. Zulks wordt in verband gebracht met een ophanden zijnd optreden der vloot in de Aegeïsche Zee. De wel eens goed ingelichte bericht gever tc Rome van de Matin, kondigt ook de uitbreiding van den oorlog tot Eu-ropeesch- Turkdje aan, teneinde den Turken aan het verstand te brengen dat ze beter doen wat in te binden. Men moet zich niet verwonde ren, zoo zegt deze berichtgever, wanneer men plotseling verneemt dat de Italiaansche oor. logsschepen zich voor Saloniki, Smyrna of Beiroet bevinden. Het Turksche blad Tanin ziet de mogelijk heid van een Italiaansche vlootdemonStratie in de Aegeïsche Zee eens onder de oogen doch maakt zich cr niet bevreesd over. Zulk een optreden zal volgons den Tanin hoog stens den Italianen zelf schade bezorgen. Een tusschen de Jonischc eilanden opereerend eskader zal voortdurend aan gevaar zijn blootgesteld van de zijde der Turksche tor pedobooten. Bovendien zou Ilalië's vloot ter anderer plaatse zeer door het slationneeren van schepen in de Aegeïsche Zee worden verzwakt. Rome, 1 Nov. Uit officieuse brom komt de nadrukkelijke ontkenning van de beridh- ten, dsait de Italianen zioh in TniipcJi zonden hebben schuldig gemaakt aan een ware mioordipairlij tengevolge van het verraad der Arabieren. De Arabieren diüe met de wapens in de hand werdien gevangen genomen of schuMiig werden bevonden aam moord, wer- den gefusilleerd; zij, die worden gearresteerd wegens verraderlijke handelingen of wegens hel bezüt van wapenen, zijn ten gebade van 2200 nlaar de IIlaliaansche eilanden overge bracht. P ar ij s, 1 Nov. Hel Gl'Loanaansche ge zantschap te Parijs onntviimg van de regeeriing te Ivomsbamtimioipcl telegrammen, waarin ge zegd wordt, dail de Tiurksdhe miülilballre be velhebber van Tripoli hoeft geseind, dat in den macht van 25 October Turksche troe pen en vrijwilligers op vorsaliaiUende punten door de vcrdedligiingsildmiie van den vijand hebben weten heen tc breken. De vijand werd teruggedrongen tot aam de grenzen van Ma- hallah. In den nacht van 28 October werd het gevecht horvat. De vijand ontruimde de forten Saiidmitssd et» Hetmi, voorraden muni tie en muilezels op het terrein achterlatende. De verhezen der Turken waren 45 dooden en 100 gewonden. Latere berichten go Wagen ervan, dat de-vijand in Tripoli is gevlucht en dat de herovering dezer stad op handen is. (Bovenstaand telegram bevestigt voor het grootste deel de tot dusver ingekomen par ti oultore berichten over dc successen «ter Turken. De twee forten, waarvan wij hierboven gewaagden, zijn dus door de Turken en Arabieren veroverd. Deze zijn daarmede dicht' tot de stad doorgedrongen, zoodat de voorstelling van dé Turksche militaire autoriteiten, dat de Italianen in de stad gevlucht zijn, zoei* wel aonnnemelijk is. Redt) De correspondent van de Times in Tripoli, noemt in een telegram van den 28en het optreden der Italianen tegenover de Ara bieren in de voorsleden, tijdens het oproer van Maandag 23 October, een meedongen- looze moordpartij, zonder onderscheid des persoons, ofschoon er van militair standpunt voor dit barbaarsch optreden motieven te vinden zouden zijn. De Times-correspon dent schrijft: „De beide stadsgedeelten, van waar uit de Arabieren de Bersaglieri in den rug aan vielen, werden in slachtplaatsen van men. schen veranderd. Bloeddorst en wellust vier den hoogtij. In vele gevallen ging het toe zicht op de soldaten te loor en dc onschul dige» leden met de schuldigen. Het zal lang duren eer dc herinnering aan deze vrcese- Jijke strafoefening vervaagd zal zijn. Zelfs wanneer men de eischen van den militairen toestand in oogenschouw neemt, is het zeer goed mogelijk dal de afschuwelijke streng, hcid van dezen maatregel lot bloedigo en meedoogenloozo wraakoefeningen op de on gelukkige» die aan den weg blijven liggen, aanleiding zal geven". Een verontschuldiging voor het optreden van den Italiaanschen generalen staf vindt de correspondent hierin, dat men een on- verwachten opstand van Arabieren in den rug der expeditie moest dempen. Hel Italiaansche gezantschap te Berlijn heeft een verklaring openbaar gemaakt, vol gens welke de Italinen bij alle botsingen, die te land en ter zee liobben plaats gehad, over winnaars zijn gebleven en dat er na den 26. October bij Tripoli geen gevecht meer is ge leverd. Dc Koning van Italië heeft Giolitti 100,000 lire doen toekomen voor de gezinnen van de in den oorlog gewonden en gevallenen en een zelfde som aan liet Roodc Kruis gezon den. Banken, spaarbanken en andere inrich tingen evenals prliculiere personen hebben aanzienlijke sommen gegeven tol steun van dc gezinnen van gevallen en gewonden solda ten. Uit Mylilene wordt d.d. 27 October aan de Frankfurter Zeilqng gemeld: Ondanks alle berichten die het tegendeel beweren, zijn tot dusver noch Italiaansche noch Ameri- kaanschc of uil dc Dardancllen komende Turksche oorlogschepen op de reedc van Mytilenc verschenen. Daarentegen vinden van uit Anatolië sterke transporten van in fanterie, benevens munitie naar de eilanden Lcmnos, Mylilene, Chios en Rhodos plaats. De garnizoenen dezer eilanden moeten op 11000 man gebracht worden, teneinde de Ita lianen bij eventueele bezeltingspogingcn tc nopen hunne transportschepen met troepen door talrijke oorlogschepen tc doen verge zellen, waardoor de Italiaansche vloot sterk zou worden versnipperd. Of echter dc ver sterkte garnizoenen een bezetting der eilan den zouden kunnen verhinderen, valt tc be twijfelen. Want alle eilanden-garnizoenen ontbreekt het tot dusver aan zwaar geschut, wat toch onvoorwaardelijk noodig is om stand tc kunnen houden. Zelfs een groot gar nizoen zonder zwaar geschut is machteloos tegenover een enkel oorlogschip, al beschikt dit slechts over eenige kanonnen van 15 c.M. Infanterie alleen kan gcenerlei wijs een Roman van RUD. HERZOG. 22 Haar hel Duitsch door J. L. VAN DER MOER. Ziet u, Juffrouw Nuntius, zóó is 't nu juist als ik gewensebt had. 't Is altijd mijn verlangen geweest om u hij uw eerste optre den te mogen (begeleiden. Waarom is iedereen itoch zoo bizonder goed voor me...? En de tnan, die zich met zijn lusten en zijn lijden boven het alledaagse he wist te verhef 'en, antwoordde: Omdat u zoo'n echt dief, rein kind is. U zoudt zelfs dingen mogen doen, die aan ande ren verboden zijn, omdat uw gedachten daarbij altijd rein zouden blijven. Zoo is 't en niet anders. Zijn woorden troffen haar. Zij bleef zwij gen. Toen nam hij haar handen in de zijne, en telkens wilde hij den mond openen om aan zijne woorden nog fiiets toe te voegen; „maar neen", dacht hij, „zij zal haar rein heid door-O iets bezoedelen. lie mag er verdter met geen woord van reppen. De ware Natuur helpt zich zelf hot beste. Ik ben toch ook al te oud en te zwak om nog lang den Eckarl te kunnen spelen." Waarover denkt u zoo? vroeg zij na «enigen tijd. Ik denk er Over, of ik u nog iets zou mo gen verzoeken? Alles wat u wilt, mijnheer Grube. Zou u idan na afloop van 't concert nog 'n poosje bij ons in Grubeshof willen komen? Mijn zu5iter is thuis gebleven en zal voor 'n eenvoudig soujieetje zorgen, U zult er mij 'n heel, heel groot genoegen mee doen. Kan dat genoegen dan zóó groot voor u zijn? sprak zij, een beetje verlegen. Ja zeker. Ik ben vandaag jarig. Op mijn leeftijd kan men dit gerust zeggen zonder ook maar in 't minst opdringerig te schijnen. Zij wilde hem gelukwenschen, maar juist hield het rijtuig voor het Conservatorium stil. Zij stopte hem al haar bloemen in de hand, al teen de zijne behield zij. Zingt u van avond voor mij, vroeg hij, bijna sm eekend. Zij knikte bevestigend en was verdwenen. Hij stond op het (trottoir, onverschillig voor de sneeuwvlokken, die om hem heen dwar relden, en draaide de bloeroen lachend in de handen. En terwijl hij daar nog in gedachten verdiept stond, hield een volgend rijtuig stil, waar Braun, Marscha 11 en Betterman-n uit stapten. De zanger trad, zonder notitie van hem te nemen, met /den zakdoek voor den mond' naar binnen. Maar Marscha!! ontdekte den vriend endie bloemen. Met een slag op den schouder deed hij hem uit zijn gepeins onitwaiken. Zeg, kerel, je hebt vergeten haar de bloe men te geven. Die worden er hier niet boter opl Mag ik zoo vrij zijn? Ze hebben hun bestemming reods be reikt. Hoor eens, Fransje, nu geen aardighe den, hoor! Ze hebben nog niets bereikt; dc I mijne althans niet. Richard, je zult ze m ij toch wel gunnen? Juffrouw Nuntius heeft ze mij voor mijn jaar dag geschonken. Wat? Voor je jaardag? Ben jij van- daag Wat 'n kerelDaar zegt ie mc waar achtig geen woord van! Nu zal toch de duivel jou halen.... of nee, pardon, van harte geluk geweaischt wil ik zeggen. Van harte, man! Ik dank je wel, Richard1. Je komt van avond ook? Johanna rekent er vast op. Komt Juffrouw Nuntius ook? Ja. Jullie rijdt immers toch samen? Dan breng je haar meteen mee. Frans, je bent 'n verduiveld fideele vent. Dc heer iBettermann had zich in de vesti bule opgeborgen. Er waren een paar sneeuw vlokken cp zijn hoogen hoed gevallen, dien hij sedert zijn trouwdag met zoo veel zong had 'bewaard. De sneeuw was, helaas, ge smolten, en toen hij probeerde zijn cylinder weer in orde te maken, vertoonden zich een paar vochtige, roodachtige vlekken op den bodem, wat hem in hooge mate verontrustte. Wamt bij wilde van avond zoowel met zijn uiterlijk als met zijn innerlijk eer inleggen. Kom maar mee, vadertje, sprak Mar schall bemoedigend. Voor dat u voor den tweeden keer trouwt, zijn die natte plekjes al lang opgedroogd. Maar daarop kunt u hier ni et wachten. Ze gingen die trap op naar dc concertzaal. De heer iBettermann lachte vriendelijk naar alle zijden en had een gevoel, alsof hij aan alle mcnschen, die hij in dit feestgebouw ont moette, zijn vrijkaart moest tooncn, teneinde te bewijzen dat hij wel degelijk «lot dc genoo- digden behoorde en geen indringer was. Hij bleef voortdurend idücEt aan de zijde van Grulie, wiens kalme bewegingen in deze om geving een buitengewonen indruk op hem maakten. De zaal was reods gevuld, maar op een van de achterste rijen vonden ze toch nog een plaatsje. Hel eerste uur zou aan insHrumen- tale muziek worden gewijd; eerst daarna zou bet duet tusschen Ilekga en Braun volgen. Mot groote aandacht volgde Grube een sonate van Beethoven. Zonder zich aan dc verwonderde blikken van de menschen in zijn buurt te sloren, laad bij de bloemen op zijn knieën gelegd, en hij streelde de stengels en de kelken met zachte hand, terwijl de klanken van de piano door de zaal zweefden en de stille geloovigcn zochten, die hun be- teekenis begrepen. De heer Bettermann schonk ineer zijn aan dacht aan een jeugdige violiste, die een bra- vour-stuk van Wieniawskie ten beste gaf. Het was voor hom iets geheel nieuws, dat een dame, een echte dame, in het publiek viool speelde, en mot maar zoo een „ge schminkte juffrouw van een diamcslcapel, die op een buitenpartij bij de houtveslierswoiving oq> dien fiedel kraste". Neen, dit was beslist een Iveusche dame, bijna zoo keurig en fijn als zijn eigen Juffrouw! Zoo iets had hij nog noodt 'beloofd! Ilij kon bijna niet van zijn ver- baring bekomen. Richard Marschall zat telkens op zijn hor loge te kijken. Hij verveelde zich. Eindelijk waren dat eerste gedeelte en de pauze dan loch gelukkig voorbij. Een koor- repetilor zette zich aan den vleugel en Hclga Nuntius eat Rabort Braun versdlwenen op het 1 podium. Frans Grube leunde achterover. Met een. voor hem zelfs ongewoon, vlugge beweging liet hij (bet bovenlichaam in dc rugleuning van zijn stoel vallen. Een uitdrukking van zelfbewustheid vertoonde zich op zijn gericht, iets dai zooveel bctcekende als: „wat er nu voJgt, dat is voor mijl" Het was een van zijn vcrjaritigscadeaux. Haar eerste Kunst-presta tie. Waarom eigenlijk niet de eerstelintge van haar leven? Het schoot hem door het brein, maar hij schnok er zelf van. Twintig jaren vroeger, dacht bij met bitterheid, twintig jaren vroeger, en als die andere er niet ge weest was! Maar plotseling zwegen droefheid en ver- langen in hem, en .hij word stil en blijde, als een jongen, die sprakeloos van vreugde vóór zijn tafel met geschenken staat. Hij was cr zich van bewust, dat hij thans werkelijk zijn verjaringscadeau kreeg. Ilelgas oogcn zagen hem aan. Tusschen al dc toehoorders hadden ze hem gevonden, over hun hoofden (heen keken te hem aan. en ondanks hun tegenwoordigheid bleven ze op hem rusten. En Ilclga zong. Schuchter eerst, als voelde zij zich door hot auditorium gehinderd bij 1 haar Tempeldienst, die haar zoo heilig was; daarna met dé stem der kuischc. maagde lijke onschuld, en eindelijk, evenals eenmaal dn de «les, mest den wilden hartstocht, dien de liefde van den man in de vrouw kan doen ontwaken. Wij-dt rervolyd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1911 | | pagina 1