156. tO"" Jaargang. Dinsdag 5 December 1911. BUITENLAND. FEUILLETON. „Het Levenslied." AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden goor Amersfoortf l.OO. Iden franco per post- 1.50. kfzonoerlyke numi i n- 0.05. Dez^ Ocurar.' vor. yrH dagelijks behalve op Zon- en Feest d v Advertentiönme-'odeolingon enz.gelieve men vóór 11 urn 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF 6 C°. Utreclitschestraat Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels f 0.50. Elke regel meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zoor voordoeligo bepalingen tot liet herhaald adverteeron in dit Blad, b^j abonnement- Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht. Nieuwe wolken aan den politieken hemel. Nog steeds komen nieuwe wolken opzetten an tien internationalen horizont. Nu gaat ok Rusland meedoen 0111 in troebel water te jvisschen. Hel wil in Perzië zijne macht be- estigen en legt neiging aan den dag om aan (de oude Dardanellcnkweslie weer nieuw leven in te blazen, met al de gevolgen van dien. Een weinig opwekkende schets van een (internationalen toestand levert de Köln. Ztg., die schrijft: Het schijnt, alsof in het gezegende jaar 1911 geen enkel land ook maar eenigszins rust zal genieten. Nauwelijks is het Duitsch- Franschc geschil afgedaan of er zal een [Spaansch-Fransche strijd beginnen, tene voorspelling die men niet bijzonder ernstig behoeft op te vatten, omdat eenerzijds fipanje Zich bewust moet zijn van de onvoorwaarde lijke overmacht van Frankrijk, terwijl aan den anderen kant Frankrijk om eene gebeele reeks van redenen van zijne macht wel geen mee dogenloos gebruik ral maken. Er zijn dus alle omstandigheden aanwezig, die eene min nelijke regeling tusschen deze beide staten zeer waarschijnlijk maken. Bedenkelijker ziel hel er uil in Perzië, waar de chronische bedreigingen met eene Russi sche bezetting nu tol eene crisis geleid heb ben. Nauwelijks hadden de Perzen in het eene Russische ultimatum toegestemd of de Russen kwamen met een tweede, en men kan met de Perzen meevoelen, wanneer zij aan een einde met schrik de voorkeur geven bo ven een schrik zonder einde. Bij de volslagen verwarring in den Perzischcn staal, is er riet te denken aan een verzet tegen den Russischeu inmarsch, dat ecnige kans van slagen ople vert, en daar Engeland met het Russische optreden schijnt in te stemmen, heeft Perzië ook op Europeeschc hulp niet te rekenen. Hel verdient de aandacht, dat de Perzische politiek van Sir Edward Grey in Engeland zelf volstrekt geen algemeene waardeering vindt. Een scherp artikel van de Daily News komt op tegen de ganschc russophile politiek, die zich slechts laat leiden door den wensch andere skaten zoo 'te behandelen, dat zij weerhouden worden van eene'toenadering tot Duilschland. Daar Engeland, als Rusland Noord-Perziê bezet, in het zuiden niet werke loos zal blijven, komt de mogelijkheid steeds nader, dat beide stalen in hunne landgren zen steeds dichter bij elkaar komen, een resultaat, dat tol dusver in Engeland als zeer bedenkelijk beschouwd werd. De vraag hoe het zal gaan met de onafhankelijkheid, die aan Perzië plechtig is verzekerd, schijnt aan de Engelsche regeering voorloopig geen hoofdbreken te bezorgen; als geruststellend element kan de ontwikkeling van dc Per zische kwestie zeker niet beschouwd wor den. Ook de laatste berichten over dc voorne mens van Ralië luiden niet geruststellend Eerst scheen Italië üc Rardancllen te willen blokkeeren; daarna heette het, dat bet na vriendschappelijke verklaringen van de mo gendheden van dit plan afzag, en nu moeten de mogendheden 't er over eens zijn gewor den, dat mén aan de oorlogvoerende par tijen het recht wil toekennen in de Darda- nellcn oorlog te voeren en dc blokkade af te kondigen, onder de voorwaarde, dat de internationale scheepvaart er niet onder lijdt. Hoe dal zich laat vereenigen, is niet zeer duidelijk, en liet wordt met het oog op deze onzekerheid begrijpelijk wanneer Tur kije alle maatl-egclen neemt om de Italianen le bemoeielijken in "het forcecren van de Dardanellen of hun dat ónmogelijk te maken. Daarbij zou in de eerste plaats het leggen van zcemijncn en soortgelijke middelen van ver weer in aanmerking komen, een maatregel die voor de internationale scheepvaart wei nig aanlokkends heeft, maar van het Turk- sche standpunt uil volkomen gerechtvaardigd schijnt. Voor de scheepvaart, die, toen Ita lië van zijne voornemens afzag, in oen be trekkelijk veiligen toestand was gekomen, is deze verandering in den toestand, als hij zich mocht bevestigen, natuurlijk niet verblijdend Naast deze vragen van buitenlandsclie po litiek, is hei de binnen!andkche locsland van Oostenrijk, die de openbare meening in lvooge male bezig houdt, minder omdat die uit zijn aard buiten Oostenrijk bijzondere bet eekenis heeft, dan wegens den ongewonen vorm waarin hij optreedt. liet aftreden van den «hef van den géneral en staf Conrad von Ilöt- zendorf zou sfledhts uit militair oogpunt voor Oostenrijk van beteokenis zijn, als niet gelijk tijdig in Weenen verschillende verklaringen bekend waren gemaakt, die eene aanwijzing zijn, dat in de besturende kringen eene groote oncenigiheid hecrscM. Wanneer men de Oos- tenrijksohe berichten nagaat, dan moet men tot de meeniintg komen, dat de chef van den generaten staf is afgetreden omdat hij aan de militaire toerustingen eene uitdrukkelijke pointe-tegen Itahë wilde geven, terwijl dc mi nister van buitenlandsclie zaken eene voor Italië vriendelijke politiek wilde volgen. In dezen strijd tracht men nu ook denOostonrijik- scheai t no onsopvolger le betrekken, van wien beweerd word'l, dal hij dc bedoeling heeft de Oostenrijksche politiek schelp te accenluccren. Al mogen al deze gebeurtenissen ook ter wille van de sensatie vergroot zijn voorgesteld, dan blijft toch altijd diit bestaan, dia.t over de orienteering van de Oostenrijksc'he politiek tegenover Italië niet in alle kringen dezelfde opvatting heersöht. Dad is reeds sedert gcrui- men tijd beweend, maar juist thans bij bet aftreden van don chef van den generalen staf Conrad von Hötzcndorf is het bijzonder scherp te voorschijn getreden." Italië en Turkije. T r i p. o 11, 4 Dec. Bij den aanval in den afgeioopen nacht tegen de Italiaanschc ver dedigingslinie te Bengazi hadden de Turk- sche troepen groote verliezen; de Italianen verloren 3 dooden en 5 gewonden. De oorlogscorrespondent van de Tcmps, Jean Carrère, is Vrijdagnacht in den ingang van zijn hotel door een in Europeesche klee- resi gehuld persoon vastgegrepen en met een mes in hals en rechter schouder gestoken. Latere berichten melden, dat de toestand van -den gekwetste niet zorgwekkend is. Uit Konstanlinopcl wordt aan de Frankf. Ztg. bericht, dal de weinige tijdingen, dii uil Tripoli komen, ccnc aanwijzing bevallen, dat de toestand daar voor de Turksche troe pen zich minder gunstig ontwikkelt dan ver wacht werd. Aan Turksche zijde begint op gevoelige wijze gebrek aan munitie te heer- schcn. Of nieuwe bezendingen munitie in het vervolg even ongehinderd de Turksche grens zullen passccrcn als tot dusver, wordt als twijfelachtig beschouwd. Kolonel Reschd heeft geseind, dat sedert vijf dagen de gere gelde van Delihat aan de Tunesische grens algezonden karavanentreinen zijn weggcble- ven. Daaruit is te concludceren, dat de grens nu nauwkeuriger wordt bewaakt. Van de Egyptische grens worden soortgelijke erva ringen medegedeeld. Indien de afsluiting van de grens streng wordt toegepast, dan zou dat eene ernstige bemociclijking van htf Furkschc verzet beteëkeren. Met liet vertrek van het 7e infanterie- regiment uit Milaan en van het vierde regi ment bergsaglieri uil Turijn zijn de laatste van de tot dusver gemobiliseerde troepenecn- lieden naar het oorlogstooneel onderweg. Thans moet worden beslist of het noodig is versterkingen te zenden. Men spreekt van eene versterking der ruiterij. De militaire pers begint dc noodzakelijkheid le bespreken van de verhooging d r lcgcrbegrooting en de oprichting van een koloniaal leger. Tot bevelhebber van het tweede, in Bcng- hasi staand^ legerkorps werd generaal Rru- salie, commandant van hol legerkorps te Tu rijn, bestemd. Duitschland. B er 1 ij n, 4 Dec. n den Rijksdag heeft de secretaris van dc rijksfinanciën, Wermuth, eon uitvoerig overzicht gegeven van den 'i- nancieelen toestand. Hij kwam m de eerste plaats op logen de ongunstige berichten m de pers en zeilde daarop: Er beslaat uitzicht, dat de toesta ml van de rijks-financiën verscheide ne jaren vroeger gezond zal zijn geworden dan algemeen verwacht werd (levendig ge roep: Hoort! reoht; de minderheid is onrus tig; hij de socialisten wordt geroepen: verkie zingsrede voering). Sedert 1909 is het bedrag van de rijlcs-leeningen jaarlijks trapsgewijze met 50 millioen verminderd. Men mag aanne men, dat dit ook in 1912 zal geschieden. Ver der staal vast, dat wij ook in 1912 op een belangrijke stijging in de opbrengst der in voerrechten en der belastingen kunnen reke nen. Ook zullen de netto-inkomsten uit de posterijen en spoorwegen stijgen. Eindelijk zullen wij vasthouden aan den maatstaf van 80 pfennigc voor de „Malrikularbeitrage (dc uiükeering uit de kas van de bondsstaten aan dc rijksschalkist). Wij moeten ons nog eene korte poos 'sahrap zetten; dan zal het voor naamste werk verricht zijn. (Luide bravo's bij de meerderheid, gemor en gelach links.) De Nordd. Allg. Zeitung schrijft naar aan leiding van het debat, dat in dc vorige week in hel lagerhuis is gevoerd: ,,De Britsche staatssecretaris, Sir E. Grey, heeft in een uitvoerig beloog voor hel lagerhuis dc hou ding van Engeland in dc Marokkaansche kwestie gedurende den algeloopen zomer uiteengezet. Ilij had zich tot taak gesteld te moliveeren hoe dc Engelsche politiek er toe was gekomen de in 't begin van Juli in Londen afgelegde Duitsche verklaringen over onze bedoelingen in Marokko in twijfel te trekken. Op de daarbij ter sprake gekomen bijzonderheden zouden wij voor heden niet willen ingaan, omdat het gepast schijnt af te wachten, of niet bij de tweede bespre king van de Marokko-Congo overeenkomst in den rijksdag nog aanvullende mededee- liugen van Duitsche zijde geschieden." Het ofl'icieuse orgaan kondigi hiermee- na dere verklaringen aan, die de Duitsche re geering zal afleggen om opheldering te ge ven over de verschillen, die bestaan tus schen dc verklaringen van staatssecretaris Kiderlf-n-Wachtcr op 17 November en dc rede van Sir Edward Grey over den lijd van 1 tot 21 Juli. Die verklaringen zijn mis schien reeds heden en anders morgen te ver wachten in den rijksdag, die met de behan deling van deze zaak zijne werkzaamheden zal besluiten Frankrijk. De minister van onderwijs in Frankrijk Steeg heeft in eene rede rede verklaard: ,.\Vii zullen niet aannemen, dat men over het Duitsohn-Fransdhe verdrag zwijgend be slist. Onze houding is iets, diat aïlle stoken aangaat. Wij hebben het bewustzijn, een groot werk voor de toekomst van Wei land, voor het aanzien van dc republiek eai voor dc grootheid van de natie te hebben gedtoan." De regcering heeft zioh hiermee ondub belzinnig teg-cai hel voorstel ran den afge vaardigde Hubert verklaard otn liet vemdlrtaig zonder discussie aan te nemen. Oosten rijk-Hongarlje, Weenen, 4Dec. Dc keizer is geheel her steld en heeft den nieuwen chef van den groot en genenalen staf, luitenant-veldmaar schalk Scluemua, in audiëntie ontvangen. De brief, waarbij Keizer Frans Jozef aan generaal Oomrad voo Hötzendorff ontslag lieelt varicend aJs chef vam den grooton gc- neralen staf, luidt aldus: „Daar ik liet wenschelijk adht uwe ujit- Stekendlc aanmwderse.igans>dha,ppen en uwe rijke mailitairo kennis, gepaard roet zekbaime ervaring, ook dn auidere dikAiöttotkiken üdt welzijn wua het leger te gebruiken, onthef ik u van hel aonbt Man jdhef ram den genertiJen straf van mijaue geheeOe gewapende macht en bojvoom u tot legerinspeotcur. Met diamikbaire waard earing vam uwen uitnemenden en roet buitengewone totcw ij tiling verrichten aaibeid in uwe vroegere positie volleen ik u het grootkruis van mijne Leopoldsorde met kwijtschelding van de beJa&liug." Over de gebeurtenissen, die aam het aftre den van den chef van den generaden stal vooraifigdngicni, verneemt de correspondent W'.n do Vtotssdsdlic Ztg uil kringen, die roet der gcncitadcn stal in betrekking staan: Ge rei aad Gonnad bad den Keizer eenè memo rie gezonden, waarin hij zijne opvatting over alle vragen, die met dien militairen toestand stt'incniliamigen, uiilCenbzelte. Daarmee luaid de chef vaui dien generation sbaif de beslissunig van den Keizer ingeroepen. Dal wtais ook voor den minister vaci bu,ileni!andsohe zaken graaf AeLreiuilWafl «ene aaankiding om den Keizer zijn ontsüag aam te bieden. De beslissing van den Keizer viel ten gunste vam den minister uit. In uitstekend ingelichte kringen wordt over 'hel altreden vam generaal Gomrod als chef van den genenailcn stal verklaard, da.t de wrijvingen tussahen hein on den toon gevende n pcliticken factor der monar chie enkel zomd-or dkut er principieclc mee- rv! n gsye rschiHen bes-tornden voortvloeiden uit zijne meening over een sneller bempo in niailitaiiCc zaken. Alitc toongevende poli tieke kringen van de monarchie erkennen ten voïlc de militaire verdnemsten van don generaal; zij spreken echter de stem me rf tegen, die beweren, do»t hij mot zijne maat regelen en plannen andere doeleinden voor o O-gen heeft gctluad dfeun de hamidlhJaving Van Jen vrede, of dal hij lieoft gestreefd naar liet verkrijgen vam eene auwlere politieke consbel- loiti<> Rusland. Warschau, -1 Dec. lie* bestuur van den Warscliau-Weencr-sp'jorweg heeft bij hot spoorwegdepartement van hel ministerie van financiën eene at wijkende berekening van de naastingsprijs ingediend. Daarin wordt als bedrag genoemd 34,023,268 roebel legen 32,203,169 roebel volgens de berekening van liet departement. Turkty*. S a 1 o n i k i, 1 Dec. Gisteren is bij Ki- lindir een bom geworpen onder den post trein van Saloniki naar Konstantinopel. Twee beambten werden gedood. Tweede telegram. Twee nieuwe dcnamietaanslageii zijn gepleegd tegen een politiepost te Kuysrulu en op de lijn naar Uskttb, waarbij de locomotief van een goe derentrein beschadigd werd. Derde telcgra nu Een officieele me- dedeeiing houdt in, dat Bulgaren te Is tip (vilajet Kossowo) een moskee in dc lucht hebben laten vliegen. Een telegram uit an dere bron zegt, dat er 12 dooden en 20 ge wonden zijn. K o li s t a n t i n o p c 1, 4 Dec. Bij de ont ploffing te Istip zijn 13 personen gedood en 16 ernstig gewond. Een regecringecomtnu- niqué etelt Italië verantwoordelijk voor dc aanslagen in Macedonië en verzekert, dat het aan Turkije sints verscheidene weken bekend is, dat Italië geheime agenten heeft, gezonden met dc opdracht zicli over deze aanslagen met dc Bulgaren tc verstaan. Turkije zal waarschijnlijk de stappen, die liefc hierover bij de mogendheden heeft ge daan, hernieuwen. Marokko. Volgens een bericht uit Parijs van de Poii- tischc Korrespondenz wordt door hel Lon- densche kabinet principieel erkend, dat Frankrijk ten gevolge van den nieuwen toe stand in Marroko er rechtmatig aanspraak op heeft, van Spanje een compensatie te verlan gen. Eene overeenstemming over den aard van deze compensatie schijnt tot dusver niet verkregen te zijn. liet Paiijsche kabinet.zal er prijs op stellen de onderhandelingen met Spanje eerst dan te openen, wanneer het met dc Engelsche regeering in 't reine gekomen is. Perzië* Teheran, 4 Dcc. In haar antwoord op de Russische nota doet -de regeering uit komen, dat zij niet verantwoordelijk kan worden gesteld voor de kosten van de eer ste uitzending van Russische troepen naar Perzic. Wanneer agenten van de Russische regeering zich hadden te beklagen over be- lcedigingen.door Shuster, dan hadden diplo matieke vertoogen moeten zijn gehouden. Maar er zijn volstrekt geene vertoogen ge schied. Gezien de eischen met zijne waardig heid in strijd, verkeert het kabinet in de onmogelijkheid om gunstig te antwoorden op de nieuwe vragen van Rusland, maar het is genegen aan iedere gegronde vraag te vol doen o«« zal zich haasten om daarover met de Russische regeering te onderhandelen. 30,000 personen te Tauriz vercenigd, heb. ben den steun gevraagd van de beschaafde wereld legen bet Russische ultimatum, dat dc onafhankelijkheid van Perzië bedreigt- China. De Purporlicuvel, die volgens een bericht uit Sjanghai door de opstandelingen is bezet, was de laatste en gewichtigste stelling van dc keizerlijke troepen voor Nanking; het is eene sedert jaren zwaar versterkte hoogte, die een groot deel van den stadsmuur be heer scht. Roman van RUD. HERZOG. B Kaar Jut Duitsch door J. L. VAN DER MOER. o HOOFDSTUK IV. ,,Van morgen", sprak Ilclga Braun in stil te, „moet ik met imij zelve alleen zijn. Deze morgen .moet mij onverdeeld toebohooren. Na dien avond van gisteren Jleel voorzichtig stond zij op, ten einde haar echtgenoot- niet te storen, en kleedde zich om uit te gaan. Zij haalde het servies uit de kast om thee tc zetten, en terwijl het water kookte, ging zij voor het wijd geopen de-venster staan. De frfssche, reine buiten lucht drong naar binnen. De zon was reeds op en deed geurige dampen opstijgen uit het schitterende Alsfcerlandschap en uit dc hoo rnen, die den herfsttooi vormden van de bre?de allcecn. Verrukkelijk schoon zag al les daarbuiten cr uit. Helga snoof met wel lust die fijne, prikkelende morgenlucht op, terwijl zij met glinsterende oogen den jongen dag aanschouwde. „Weer levenslustig en ge zond worden!" riep voortdurend een stem in haar binnenste. Ja, dat wilde zij, dat moest! Zij had er recht op, eindelijk eens rust tc nemen. En Jiië.'over wilde zij thans rijpelijk nadenken. Nadat zij haastig ontbeten had, deelde zij haar hospita mede, dat zij behoefte had om een wandeling le gaan doen. Dc Juffrouw moest maar aan Mijnheer zeggen, dal zij tegen der. middag weer thuis zou komen. Zij nam een rijtuig en deed zich over Barmbeck den weg naar Ohlsdorf oprijtien. Van onder de kap der victoria liet. zij dc blikken vrij over het landschap weiden, maar haar gedachten hielden zich met heel andTe onderwerpen bezig Zij herinnerde zich, woord voor woord, alles wat Richard Marscha! haar daags te voren gezegd had, ieder woord, dal hij haar als een groet had meegebracht. En zij dacht aan die overver moeidheid van 's avonds, waartegen zij zich onmogelijk had kunnen verzetten, en welke gaandeweg was overgegaan in eo>n gevoel van welbehaaglijkhcid, zooals zij vroeger slechts dan ondervonden had, wannoeer zij in een kalm, rustig uurtje een volksliedje had gezongen.... Zij voelde zich thans wat zenuwachtig, want het was alsof zij nog een nagalm hoor de van eenvoudige wiegeliedjes, zooals men die aan kinderen voorzingt. Waar kwamen die klanken toch vandaan? Had Robert ze soms geneuried, toen hij op de slaapkamer kwam? Maar neen, dat was immers ondenk baar? Robert Braun neuriede 'geen wiege liedjes. En toch moest zij zc 's avonds ge hoord hebben, dit werd haar voortdurend duidelijker. Iloe was alles toch ook weer ge beurd? 's 'Even nagaan. Zij was dood-moe in hel rijtuig gestapt cn had half slapend hef hoofd tegen Richard Marsehalls schou der laten zinken. Zij had geprobeerd weer rechtop tc gaan zitten, maar het was haar niet gelukt... O ja! Daar had zij het. Terwijl zij zich de woorden trachtte te binnen tc brengen, werd haar gezicht verhelderd als door een zoeten kinderlach. En eensklaps herinnerde zij zich het oogenblik, waarop zij ontwaakt was, toen de laatste tonen van het zachte lied nog door den nauwen coupé zweefden. Juist, zóó was het, Richard Marschall had gezengen, bij had haar in slaap gezongen en haar, al was het dan ook voor korten tijd, die heerlijke rust gebracht, waarnaar zij zoo vurig verlangde. Ja, die rust was haar als een redding geweest... Richard Marschall. En de glimlach week niet van haar gelaat, zelfs niet toen langzaam een paar dikke tra nen haar over de wangen vloeiden, om ver volgens neer te druppen op haar handen, die zij gevouwen in den schoot hield. II ij was haar vriend. En er was oen tijd geweest, waarin hij meer dan dat voor haar had willen zijn. Zij kon daar kalm over denken, zonder dat haar gevoel als vrouw haar in zijn lijden deed deelen. Zij hield van hem en had dikwijls aan hem gedacht, zoo als men zich dc zonnige dagen van zijn jeugd voor den geest terugroept. Zij had niet zoo veel herinneringen aan dien tijd; maar Iiij de souvenirs, welke zij er van had, was h ij toch altijd betrokken. Haar liefdeleven behoorde den echtgenoot toe, zóü hem althans hebben moeten toobehooren, wan neer hij liet maar had weten op te wekken. Ja, op te wekken en le koesterenI Maar hij had noch het een noch het ander gedaan. Ilij had slechts zijn Kunst geliefkoosd, zijn levenspad in één rechte lijn afgebakend, en was met vasten tred dit pad opgegaan, vol komen overtuigd dat z ij hem stap na stap volgen zou. Deze eigengerechtigde zeker heid, die elk verlangen van anderen ter zijde schoof, was beschamend voor haar, die zoifc- dor cenigc tegenspraak zich een lijdzame volgelinge had geloond. En in dit oogenblik, waarin Helga dc oogen op dc omgeving ge- vestrgd hield, zonder cr evenwel iets van te zien, vroeg zij zich voor de eerste maal af waaróm, en met welk recht, zij den naam Ilelja B r a u n droeg. Zij mo©st zich beken nen, daf zij steeds Ilelga Nuntius was ge bleven, ook na haar huwelijk; ook nadat zij was gaan leven aan zijn zijde. En zij vervolgde luaar godacihten: „Wanneer ik dan Ilclga Nuntius ben gdbloven, dan was ik ook die vijf jaren lang niet zijn eehtgenoote, maar slechts zijn collega als kunstenares, I k was het, die relief gaf aan zijn Kunst. Ja, hij beeft mij lief, maar op z ij n manier. Maar" en bliksemsnel vloog deze gedaohte haar door het hoolkl „hoe zooi het zijn, wanneer ik cc nis mijn stem verloor? Zou hij imc dan, zij hel ooOc op z. ij n mamdcr, nog langer liefheb ben? Zou ik dan voor hem niet een blok aan been zijn, en zou i.k niet veel armer van hem gaan dian ik gekomen ben?" En toen stebdc zij zich in diepen ernst dc«ze vraatg: „Je laxeert mi die waarde van zijn lief de, maar hoe sterk is je eigene liefde voor liem?" Eu het was haar als sloeg «zij den blik in een onbekend, woest landschap vol doornenstrui ken, waarin suhuclrter, dodli tevergeefs, een zonnestraaltje trachtte idoor te dringen. Zij kreeg een gevoel alsof een koude wind om haar heen woei, niettegenstaande het in de lueht bladstil .was en een heerlijk najaarszon- netje scheen. „Wat heeft mijn liefde te beteekenen?" Het was alsof haar geboete lichaam door deze vraag werd geschokt. „Wat is eigenlijk mijn liefde? Waaruit bestaat mijn liefde?" Zij deed haar best it een antwoord op tc vinden, maar zij vond' hel niet. Het mocht haar niet gelukken, ook slechts bij benadering tc zeg gen: „Zóó is anijn riefde" Zij kon er geen beeld voor vinden, zij kon zich geen enkel uur herinneren van cenigc intieme toenade ring, waarin twee harten samen kloppen, vwaarin zij samen dc wc raid konden vergeten; geen uur van zaligen angst en van nog zaliger I>cvrijd'irrg. Zij hadden nimmer een ander ge- meonsohnppclijik gevoel gekend dan <fat van de Kunst en van hun Roem. Zij kende niets vtan haar .liefde, waarvan zij den invloed slechts ondervond als een onbe stemd vurig verlangen naar een lange, lange rust, na oen omzwerving van vijf jaren. Vijf jaren? JIct «chcen haar to?, dat het veel langer moetst zijn, als telden al die jaren mede, waarin hun beider zielen voortdu rend zoo hopeloos hadden rondgedwaald. Neen, haar liefde bcteekende niets, niets! Zij kon er letterlijk niets over zoggen. En plotseling gevoelde zij behoefte om het uit tc schreeuwen, een noodkreet te uiten, die naar alle zijden luide zou weerklinken: „Ilier ligt een liefde, die men vergeten heeftt Neem haar mee! Ik hen toch even goed een vrouw als al die andere? Waarom moet >k alleen uitgesloten zijn? Waarom echonk men mij in mijn Kunst alleen een echo van het ge voel en niet het ware?" Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1911 | | pagina 1