156.
tO"" Jaargang.
Dinsdag 5 December 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
„Het Levenslied."
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden goor Amersfoortf l.OO.
Iden franco per post- 1.50.
kfzonoerlyke numi i n- 0.05.
Dez^ Ocurar.' vor. yrH dagelijks behalve op Zon- en Feest
d v
Advertentiönme-'odeolingon enz.gelieve men vóór 11 urn
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 C°.
Utreclitschestraat
Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels f 0.50.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zoor voordoeligo bepalingen tot
liet herhaald adverteeron in dit Blad, b^j abonnement- Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
Nieuwe wolken aan den
politieken hemel.
Nog steeds komen nieuwe wolken opzetten
an tien internationalen horizont. Nu gaat
ok Rusland meedoen 0111 in troebel water te
jvisschen. Hel wil in Perzië zijne macht be-
estigen en legt neiging aan den dag om aan
(de oude Dardanellcnkweslie weer nieuw
leven in te blazen, met al de gevolgen van
dien. Een weinig opwekkende schets van een
(internationalen toestand levert de Köln. Ztg.,
die schrijft:
Het schijnt, alsof in het gezegende jaar
1911 geen enkel land ook maar eenigszins
rust zal genieten. Nauwelijks is het Duitsch-
Franschc geschil afgedaan of er zal een
[Spaansch-Fransche strijd beginnen, tene
voorspelling die men niet bijzonder ernstig
behoeft op te vatten, omdat eenerzijds fipanje
Zich bewust moet zijn van de onvoorwaarde
lijke overmacht van Frankrijk, terwijl aan den
anderen kant Frankrijk om eene gebeele reeks
van redenen van zijne macht wel geen mee
dogenloos gebruik ral maken. Er zijn dus
alle omstandigheden aanwezig, die eene min
nelijke regeling tusschen deze beide staten
zeer waarschijnlijk maken.
Bedenkelijker ziel hel er uil in Perzië, waar
de chronische bedreigingen met eene Russi
sche bezetting nu tol eene crisis geleid heb
ben. Nauwelijks hadden de Perzen in het
eene Russische ultimatum toegestemd of de
Russen kwamen met een tweede, en men kan
met de Perzen meevoelen, wanneer zij aan
een einde met schrik de voorkeur geven bo
ven een schrik zonder einde. Bij de volslagen
verwarring in den Perzischcn staal, is er riet
te denken aan een verzet tegen den Russischeu
inmarsch, dat ecnige kans van slagen ople
vert, en daar Engeland met het Russische
optreden schijnt in te stemmen, heeft Perzië
ook op Europeeschc hulp niet te rekenen.
Hel verdient de aandacht, dat de Perzische
politiek van Sir Edward Grey in Engeland
zelf volstrekt geen algemeene waardeering
vindt. Een scherp artikel van de Daily News
komt op tegen de ganschc russophile politiek,
die zich slechts laat leiden door den wensch
andere skaten zoo 'te behandelen, dat zij
weerhouden worden van eene'toenadering tot
Duilschland. Daar Engeland, als Rusland
Noord-Perziê bezet, in het zuiden niet werke
loos zal blijven, komt de mogelijkheid steeds
nader, dat beide stalen in hunne landgren
zen steeds dichter bij elkaar komen, een
resultaat, dat tol dusver in Engeland als zeer
bedenkelijk beschouwd werd. De vraag hoe
het zal gaan met de onafhankelijkheid, die
aan Perzië plechtig is verzekerd, schijnt aan
de Engelsche regeering voorloopig geen
hoofdbreken te bezorgen; als geruststellend
element kan de ontwikkeling van dc Per
zische kwestie zeker niet beschouwd wor
den.
Ook de laatste berichten over dc voorne
mens van Ralië luiden niet geruststellend
Eerst scheen Italië üc Rardancllen te willen
blokkeeren; daarna heette het, dat bet na
vriendschappelijke verklaringen van de mo
gendheden van dit plan afzag, en nu moeten
de mogendheden 't er over eens zijn gewor
den, dat mén aan de oorlogvoerende par
tijen het recht wil toekennen in de Darda-
nellcn oorlog te voeren en dc blokkade af
te kondigen, onder de voorwaarde, dat de
internationale scheepvaart er niet onder
lijdt. Hoe dal zich laat vereenigen, is niet
zeer duidelijk, en liet wordt met het oog op
deze onzekerheid begrijpelijk wanneer Tur
kije alle maatl-egclen neemt om de Italianen
le bemoeielijken in "het forcecren van de
Dardanellen of hun dat ónmogelijk te maken.
Daarbij zou in de eerste plaats het leggen van
zcemijncn en soortgelijke middelen van ver
weer in aanmerking komen, een maatregel
die voor de internationale scheepvaart wei
nig aanlokkends heeft, maar van het Turk-
sche standpunt uil volkomen gerechtvaardigd
schijnt. Voor de scheepvaart, die, toen Ita
lië van zijne voornemens afzag, in oen be
trekkelijk veiligen toestand was gekomen, is
deze verandering in den toestand, als hij zich
mocht bevestigen, natuurlijk niet verblijdend
Naast deze vragen van buitenlandsclie po
litiek, is hei de binnen!andkche locsland van
Oostenrijk, die de openbare meening in lvooge
male bezig houdt, minder omdat die uit zijn
aard buiten Oostenrijk bijzondere bet eekenis
heeft, dan wegens den ongewonen vorm
waarin hij optreedt. liet aftreden van den
«hef van den géneral en staf Conrad von Ilöt-
zendorf zou sfledhts uit militair oogpunt voor
Oostenrijk van beteokenis zijn, als niet gelijk
tijdig in Weenen verschillende verklaringen
bekend waren gemaakt, die eene aanwijzing
zijn, dat in de besturende kringen eene groote
oncenigiheid hecrscM. Wanneer men de Oos-
tenrijksohe berichten nagaat, dan moet men
tot de meeniintg komen, dat de chef van den
generaten staf is afgetreden omdat hij aan de
militaire toerustingen eene uitdrukkelijke
pointe-tegen Itahë wilde geven, terwijl dc mi
nister van buitenlandsclie zaken eene voor
Italië vriendelijke politiek wilde volgen. In
dezen strijd tracht men nu ook denOostonrijik-
scheai t no onsopvolger le betrekken, van wien
beweerd word'l, dal hij dc bedoeling heeft de
Oostenrijksche politiek schelp te accenluccren.
Al mogen al deze gebeurtenissen ook ter wille
van de sensatie vergroot zijn voorgesteld, dan
blijft toch altijd diit bestaan, dia.t over de
orienteering van de Oostenrijksc'he politiek
tegenover Italië niet in alle kringen dezelfde
opvatting heersöht. Dad is reeds sedert gcrui-
men tijd beweend, maar juist thans bij bet
aftreden van don chef van den generalen staf
Conrad von Hötzcndorf is het bijzonder scherp
te voorschijn getreden."
Italië en Turkije.
T r i p. o 11, 4 Dec. Bij den aanval in den
afgeioopen nacht tegen de Italiaanschc ver
dedigingslinie te Bengazi hadden de Turk-
sche troepen groote verliezen; de Italianen
verloren 3 dooden en 5 gewonden.
De oorlogscorrespondent van de Tcmps,
Jean Carrère, is Vrijdagnacht in den ingang
van zijn hotel door een in Europeesche klee-
resi gehuld persoon vastgegrepen en met een
mes in hals en rechter schouder gestoken.
Latere berichten melden, dat de toestand
van -den gekwetste niet zorgwekkend is.
Uit Konstanlinopcl wordt aan de Frankf.
Ztg. bericht, dal de weinige tijdingen, dii
uil Tripoli komen, ccnc aanwijzing bevallen,
dat de toestand daar voor de Turksche troe
pen zich minder gunstig ontwikkelt dan ver
wacht werd. Aan Turksche zijde begint op
gevoelige wijze gebrek aan munitie te heer-
schcn. Of nieuwe bezendingen munitie in het
vervolg even ongehinderd de Turksche grens
zullen passccrcn als tot dusver, wordt als
twijfelachtig beschouwd. Kolonel Reschd
heeft geseind, dat sedert vijf dagen de gere
gelde van Delihat aan de Tunesische grens
algezonden karavanentreinen zijn weggcble-
ven. Daaruit is te concludceren, dat de grens
nu nauwkeuriger wordt bewaakt. Van de
Egyptische grens worden soortgelijke erva
ringen medegedeeld. Indien de afsluiting van
de grens streng wordt toegepast, dan zou
dat eene ernstige bemociclijking van htf
Furkschc verzet beteëkeren.
Met liet vertrek van het 7e infanterie-
regiment uit Milaan en van het vierde regi
ment bergsaglieri uil Turijn zijn de laatste
van de tot dusver gemobiliseerde troepenecn-
lieden naar het oorlogstooneel onderweg.
Thans moet worden beslist of het noodig is
versterkingen te zenden. Men spreekt van
eene versterking der ruiterij. De militaire
pers begint dc noodzakelijkheid le bespreken
van de verhooging d r lcgcrbegrooting en de
oprichting van een koloniaal leger.
Tot bevelhebber van het tweede, in Bcng-
hasi staand^ legerkorps werd generaal Rru-
salie, commandant van hol legerkorps te Tu
rijn, bestemd.
Duitschland.
B er 1 ij n, 4 Dec. n den Rijksdag heeft de
secretaris van dc rijksfinanciën, Wermuth,
eon uitvoerig overzicht gegeven van den 'i-
nancieelen toestand. Hij kwam m de eerste
plaats op logen de ongunstige berichten m de
pers en zeilde daarop: Er beslaat uitzicht, dat
de toesta ml van de rijks-financiën verscheide
ne jaren vroeger gezond zal zijn geworden
dan algemeen verwacht werd (levendig ge
roep: Hoort! reoht; de minderheid is onrus
tig; hij de socialisten wordt geroepen: verkie
zingsrede voering). Sedert 1909 is het bedrag
van de rijlcs-leeningen jaarlijks trapsgewijze
met 50 millioen verminderd. Men mag aanne
men, dat dit ook in 1912 zal geschieden. Ver
der staal vast, dat wij ook in 1912 op een
belangrijke stijging in de opbrengst der in
voerrechten en der belastingen kunnen reke
nen. Ook zullen de netto-inkomsten uit de
posterijen en spoorwegen stijgen. Eindelijk
zullen wij vasthouden aan den maatstaf van
80 pfennigc voor de „Malrikularbeitrage (dc
uiükeering uit de kas van de bondsstaten aan
dc rijksschalkist). Wij moeten ons nog eene
korte poos 'sahrap zetten; dan zal het voor
naamste werk verricht zijn. (Luide bravo's
bij de meerderheid, gemor en gelach links.)
De Nordd. Allg. Zeitung schrijft naar aan
leiding van het debat, dat in dc vorige week
in hel lagerhuis is gevoerd: ,,De Britsche
staatssecretaris, Sir E. Grey, heeft in een
uitvoerig beloog voor hel lagerhuis dc hou
ding van Engeland in dc Marokkaansche
kwestie gedurende den algeloopen zomer
uiteengezet. Ilij had zich tot taak gesteld
te moliveeren hoe dc Engelsche politiek er
toe was gekomen de in 't begin van Juli in
Londen afgelegde Duitsche verklaringen over
onze bedoelingen in Marokko in twijfel te
trekken. Op de daarbij ter sprake gekomen
bijzonderheden zouden wij voor heden niet
willen ingaan, omdat het gepast schijnt af
te wachten, of niet bij de tweede bespre
king van de Marokko-Congo overeenkomst
in den rijksdag nog aanvullende mededee-
liugen van Duitsche zijde geschieden."
Het ofl'icieuse orgaan kondigi hiermee- na
dere verklaringen aan, die de Duitsche re
geering zal afleggen om opheldering te ge
ven over de verschillen, die bestaan tus
schen dc verklaringen van staatssecretaris
Kiderlf-n-Wachtcr op 17 November en dc
rede van Sir Edward Grey over den lijd
van 1 tot 21 Juli. Die verklaringen zijn mis
schien reeds heden en anders morgen te ver
wachten in den rijksdag, die met de behan
deling van deze zaak zijne werkzaamheden
zal besluiten
Frankrijk.
De minister van onderwijs in Frankrijk
Steeg heeft in eene rede rede verklaard:
,.\Vii zullen niet aannemen, dat men over
het Duitsohn-Fransdhe verdrag zwijgend be
slist. Onze houding is iets, diat aïlle stoken
aangaat. Wij hebben het bewustzijn, een
groot werk voor de toekomst van Wei land,
voor het aanzien van dc republiek eai voor
dc grootheid van de natie te hebben gedtoan."
De regcering heeft zioh hiermee ondub
belzinnig teg-cai hel voorstel ran den afge
vaardigde Hubert verklaard otn liet vemdlrtaig
zonder discussie aan te nemen.
Oosten rijk-Hongarlje,
Weenen, 4Dec. Dc keizer is geheel her
steld en heeft den nieuwen chef van den
groot en genenalen staf, luitenant-veldmaar
schalk Scluemua, in audiëntie ontvangen.
De brief, waarbij Keizer Frans Jozef aan
generaal Oomrad voo Hötzendorff ontslag
lieelt varicend aJs chef vam den grooton gc-
neralen staf, luidt aldus:
„Daar ik liet wenschelijk adht uwe ujit-
Stekendlc aanmwderse.igans>dha,ppen en uwe
rijke mailitairo kennis, gepaard roet zekbaime
ervaring, ook dn auidere dikAiöttotkiken üdt
welzijn wua het leger te gebruiken, onthef ik
u van hel aonbt Man jdhef ram den genertiJen
straf van mijaue geheeOe gewapende macht en
bojvoom u tot legerinspeotcur. Met diamikbaire
waard earing vam uwen uitnemenden en roet
buitengewone totcw ij tiling verrichten aaibeid
in uwe vroegere positie volleen ik u het
grootkruis van mijne Leopoldsorde met
kwijtschelding van de beJa&liug."
Over de gebeurtenissen, die aam het aftre
den van den chef van den generaden stal
vooraifigdngicni, verneemt de correspondent
W'.n do Vtotssdsdlic Ztg uil kringen, die roet
der gcncitadcn stal in betrekking staan: Ge
rei aad Gonnad bad den Keizer eenè memo
rie gezonden, waarin hij zijne opvatting over
alle vragen, die met dien militairen toestand
stt'incniliamigen, uiilCenbzelte. Daarmee luaid de
chef vaui dien generation sbaif de beslissunig
van den Keizer ingeroepen. Dal wtais ook voor
den minister vaci bu,ileni!andsohe zaken graaf
AeLreiuilWafl «ene aaankiding om den Keizer
zijn ontsüag aam te bieden. De beslissing van
den Keizer viel ten gunste vam den minister
uit.
In uitstekend ingelichte kringen wordt
over 'hel altreden vam generaal Gomrod als
chef van den genenailcn stal verklaard, da.t
de wrijvingen tussahen hein on den toon
gevende n pcliticken factor der monar
chie enkel zomd-or dkut er principieclc mee-
rv! n gsye rschiHen bes-tornden voortvloeiden
uit zijne meening over een sneller bempo
in niailitaiiCc zaken. Alitc toongevende poli
tieke kringen van de monarchie erkennen
ten voïlc de militaire verdnemsten van don
generaal; zij spreken echter de stem me rf
tegen, die beweren, do»t hij mot zijne maat
regelen en plannen andere doeleinden voor
o O-gen heeft gctluad dfeun de hamidlhJaving Van
Jen vrede, of dal hij lieoft gestreefd naar liet
verkrijgen vam eene auwlere politieke consbel-
loiti<>
Rusland.
Warschau, -1 Dec. lie* bestuur van
den Warscliau-Weencr-sp'jorweg heeft bij
hot spoorwegdepartement van hel ministerie
van financiën eene at wijkende berekening
van de naastingsprijs ingediend. Daarin
wordt als bedrag genoemd 34,023,268 roebel
legen 32,203,169 roebel volgens de berekening
van liet departement.
Turkty*.
S a 1 o n i k i, 1 Dec. Gisteren is bij Ki-
lindir een bom geworpen onder den post
trein van Saloniki naar Konstantinopel.
Twee beambten werden gedood.
Tweede telegram. Twee nieuwe
dcnamietaanslageii zijn gepleegd tegen een
politiepost te Kuysrulu en op de lijn naar
Uskttb, waarbij de locomotief van een goe
derentrein beschadigd werd.
Derde telcgra nu Een officieele me-
dedeeiing houdt in, dat Bulgaren te Is tip
(vilajet Kossowo) een moskee in dc lucht
hebben laten vliegen. Een telegram uit an
dere bron zegt, dat er 12 dooden en 20 ge
wonden zijn.
K o li s t a n t i n o p c 1, 4 Dec. Bij de ont
ploffing te Istip zijn 13 personen gedood en
16 ernstig gewond. Een regecringecomtnu-
niqué etelt Italië verantwoordelijk voor dc
aanslagen in Macedonië en verzekert, dat
het aan Turkije sints verscheidene weken
bekend is, dat Italië geheime agenten heeft,
gezonden met dc opdracht zicli over deze
aanslagen met dc Bulgaren tc verstaan.
Turkije zal waarschijnlijk de stappen, die
liefc hierover bij de mogendheden heeft ge
daan, hernieuwen.
Marokko.
Volgens een bericht uit Parijs van de Poii-
tischc Korrespondenz wordt door hel Lon-
densche kabinet principieel erkend, dat
Frankrijk ten gevolge van den nieuwen toe
stand in Marroko er rechtmatig aanspraak op
heeft, van Spanje een compensatie te verlan
gen. Eene overeenstemming over den aard
van deze compensatie schijnt tot dusver niet
verkregen te zijn. liet Paiijsche kabinet.zal
er prijs op stellen de onderhandelingen met
Spanje eerst dan te openen, wanneer het met
dc Engelsche regeering in 't reine gekomen
is.
Perzië*
Teheran, 4 Dcc. In haar antwoord op
de Russische nota doet -de regeering uit
komen, dat zij niet verantwoordelijk kan
worden gesteld voor de kosten van de eer
ste uitzending van Russische troepen naar
Perzic. Wanneer agenten van de Russische
regeering zich hadden te beklagen over be-
lcedigingen.door Shuster, dan hadden diplo
matieke vertoogen moeten zijn gehouden.
Maar er zijn volstrekt geene vertoogen ge
schied. Gezien de eischen met zijne waardig
heid in strijd, verkeert het kabinet in de
onmogelijkheid om gunstig te antwoorden
op de nieuwe vragen van Rusland, maar het
is genegen aan iedere gegronde vraag te vol
doen o«« zal zich haasten om daarover met
de Russische regeering te onderhandelen.
30,000 personen te Tauriz vercenigd, heb.
ben den steun gevraagd van de beschaafde
wereld legen bet Russische ultimatum, dat
dc onafhankelijkheid van Perzië bedreigt-
China.
De Purporlicuvel, die volgens een bericht
uit Sjanghai door de opstandelingen is bezet,
was de laatste en gewichtigste stelling van dc
keizerlijke troepen voor Nanking; het is eene
sedert jaren zwaar versterkte hoogte, die
een groot deel van den stadsmuur be
heer scht.
Roman van RUD. HERZOG.
B Kaar Jut Duitsch door
J. L. VAN DER MOER.
o
HOOFDSTUK IV.
,,Van morgen", sprak Ilclga Braun in stil
te, „moet ik met imij zelve alleen zijn. Deze
morgen .moet mij onverdeeld toebohooren.
Na dien avond van gisteren
Jleel voorzichtig stond zij op, ten einde
haar echtgenoot- niet te storen, en kleedde
zich om uit te gaan. Zij haalde het servies
uit de kast om thee tc zetten, en terwijl het
water kookte, ging zij voor het wijd geopen
de-venster staan. De frfssche, reine buiten
lucht drong naar binnen. De zon was reeds
op en deed geurige dampen opstijgen uit het
schitterende Alsfcerlandschap en uit dc hoo
rnen, die den herfsttooi vormden van de
bre?de allcecn. Verrukkelijk schoon zag al
les daarbuiten cr uit. Helga snoof met wel
lust die fijne, prikkelende morgenlucht op,
terwijl zij met glinsterende oogen den jongen
dag aanschouwde. „Weer levenslustig en ge
zond worden!" riep voortdurend een stem in
haar binnenste.
Ja, dat wilde zij, dat moest! Zij had er
recht op, eindelijk eens rust tc nemen. En
Jiië.'over wilde zij thans rijpelijk nadenken.
Nadat zij haastig ontbeten had, deelde zij
haar hospita mede, dat zij behoefte had om
een wandeling le gaan doen. Dc Juffrouw
moest maar aan Mijnheer zeggen, dal zij
tegen der. middag weer thuis zou komen.
Zij nam een rijtuig en deed zich over
Barmbeck den weg naar Ohlsdorf oprijtien.
Van onder de kap der victoria liet. zij dc
blikken vrij over het landschap weiden,
maar haar gedachten hielden zich met heel
andTe onderwerpen bezig Zij herinnerde
zich, woord voor woord, alles wat Richard
Marscha! haar daags te voren gezegd had,
ieder woord, dal hij haar als een groet had
meegebracht. En zij dacht aan die overver
moeidheid van 's avonds, waartegen zij zich
onmogelijk had kunnen verzetten, en welke
gaandeweg was overgegaan in eo>n gevoel
van welbehaaglijkhcid, zooals zij vroeger
slechts dan ondervonden had, wannoeer zij
in een kalm, rustig uurtje een volksliedje
had gezongen....
Zij voelde zich thans wat zenuwachtig,
want het was alsof zij nog een nagalm hoor
de van eenvoudige wiegeliedjes, zooals men
die aan kinderen voorzingt. Waar kwamen
die klanken toch vandaan? Had Robert ze
soms geneuried, toen hij op de slaapkamer
kwam? Maar neen, dat was immers ondenk
baar? Robert Braun neuriede 'geen wiege
liedjes. En toch moest zij zc 's avonds ge
hoord hebben, dit werd haar voortdurend
duidelijker. Iloe was alles toch ook weer ge
beurd? 's 'Even nagaan. Zij was dood-moe
in hel rijtuig gestapt cn had half slapend
hef hoofd tegen Richard Marsehalls schou
der laten zinken. Zij had geprobeerd weer
rechtop tc gaan zitten, maar het was haar
niet gelukt... O ja! Daar had zij het. Terwijl
zij zich de woorden trachtte te binnen tc
brengen, werd haar gezicht verhelderd als
door een zoeten kinderlach.
En eensklaps herinnerde zij zich het
oogenblik, waarop zij ontwaakt was, toen de
laatste tonen van het zachte lied nog door
den nauwen coupé zweefden.
Juist, zóó was het, Richard Marschall had
gezengen, bij had haar in slaap gezongen en
haar, al was het dan ook voor korten tijd,
die heerlijke rust gebracht, waarnaar zij zoo
vurig verlangde. Ja, die rust was haar als
een redding geweest... Richard Marschall.
En de glimlach week niet van haar gelaat,
zelfs niet toen langzaam een paar dikke tra
nen haar over de wangen vloeiden, om ver
volgens neer te druppen op haar handen,
die zij gevouwen in den schoot hield.
II ij was haar vriend. En er was oen tijd
geweest, waarin hij meer dan dat voor haar
had willen zijn. Zij kon daar kalm over
denken, zonder dat haar gevoel als vrouw
haar in zijn lijden deed deelen. Zij hield van
hem en had dikwijls aan hem gedacht, zoo
als men zich dc zonnige dagen van zijn
jeugd voor den geest terugroept. Zij had niet
zoo veel herinneringen aan dien tijd; maar
Iiij de souvenirs, welke zij er van had, was
h ij toch altijd betrokken. Haar liefdeleven
behoorde den echtgenoot toe, zóü hem
althans hebben moeten toobehooren, wan
neer hij liet maar had weten op te wekken.
Ja, op te wekken en le koesterenI Maar hij
had noch het een noch het ander gedaan.
Ilij had slechts zijn Kunst geliefkoosd, zijn
levenspad in één rechte lijn afgebakend, en
was met vasten tred dit pad opgegaan, vol
komen overtuigd dat z ij hem stap na stap
volgen zou. Deze eigengerechtigde zeker
heid, die elk verlangen van anderen ter zijde
schoof, was beschamend voor haar, die zoifc-
dor cenigc tegenspraak zich een lijdzame
volgelinge had geloond. En in dit oogenblik,
waarin Helga dc oogen op dc omgeving ge-
vestrgd hield, zonder cr evenwel iets van te
zien, vroeg zij zich voor de eerste maal af
waaróm, en met welk recht, zij den naam
Ilelja B r a u n droeg. Zij mo©st zich beken
nen, daf zij steeds Ilelga Nuntius was ge
bleven, ook na haar huwelijk; ook nadat zij
was gaan leven aan zijn zijde.
En zij vervolgde luaar godacihten: „Wanneer
ik dan Ilclga Nuntius ben gdbloven, dan was
ik ook die vijf jaren lang niet zijn eehtgenoote,
maar slechts zijn collega als kunstenares, I k
was het, die relief gaf aan zijn Kunst. Ja, hij
beeft mij lief, maar op z ij n manier. Maar"
en bliksemsnel vloog deze gedaohte haar door
het hoolkl „hoe zooi het zijn, wanneer ik
cc nis mijn stem verloor? Zou hij imc dan, zij
hel ooOc op z. ij n mamdcr, nog langer liefheb
ben? Zou ik dan voor hem niet een blok aan
been zijn, en zou i.k niet veel armer van hem
gaan dian ik gekomen ben?"
En toen stebdc zij zich in diepen ernst dc«ze
vraatg: „Je laxeert mi die waarde van zijn lief
de, maar hoe sterk is je eigene liefde voor
liem?"
Eu het was haar als sloeg «zij den blik in een
onbekend, woest landschap vol doornenstrui
ken, waarin suhuclrter, dodli tevergeefs, een
zonnestraaltje trachtte idoor te dringen. Zij
kreeg een gevoel alsof een koude wind om
haar heen woei, niettegenstaande het in de
lueht bladstil .was en een heerlijk najaarszon-
netje scheen.
„Wat heeft mijn liefde te beteekenen?"
Het was alsof haar geboete lichaam door
deze vraag werd geschokt. „Wat is eigenlijk
mijn liefde? Waaruit bestaat mijn liefde?" Zij
deed haar best it een antwoord op tc vinden,
maar zij vond' hel niet. Het mocht haar niet
gelukken, ook slechts bij benadering tc zeg
gen: „Zóó is anijn riefde" Zij kon er geen
beeld voor vinden, zij kon zich geen enkel
uur herinneren van cenigc intieme toenade
ring, waarin twee harten samen kloppen,
vwaarin zij samen dc wc raid konden vergeten;
geen uur van zaligen angst en van nog zaliger
I>cvrijd'irrg. Zij hadden nimmer een ander ge-
meonsohnppclijik gevoel gekend dan <fat van
de Kunst en van hun Roem.
Zij kende niets vtan haar .liefde, waarvan zij
den invloed slechts ondervond als een onbe
stemd vurig verlangen naar een lange,
lange rust, na oen omzwerving van vijf jaren.
Vijf jaren? JIct «chcen haar to?, dat het
veel langer moetst zijn, als telden al die jaren
mede, waarin hun beider zielen voortdu
rend zoo hopeloos hadden rondgedwaald.
Neen, haar liefde bcteekende niets, niets! Zij
kon er letterlijk niets over zoggen.
En plotseling gevoelde zij behoefte om het
uit tc schreeuwen, een noodkreet te uiten,
die naar alle zijden luide zou weerklinken:
„Ilier ligt een liefde, die men vergeten heeftt
Neem haar mee! Ik hen toch even goed een
vrouw als al die andere? Waarom moet >k
alleen uitgesloten zijn? Waarom echonk men
mij in mijn Kunst alleen een echo van het ge
voel en niet het ware?"
Wordt vervolgd.