"binnenland. feuilleton. VOORHOF DER LIEFDE. •87. Tweede Blad. ÏO" Jaargang:. Zaterdag 17 Februari 1912. KOLONIËN. Uit den omtrek. Is. FOORTSCH DAGBLAD A BONN E M ENTSPRIJS P#r S maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco por post- 1.50. Afzonderlijke nummers - 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feeat- degen. Adverlentiïnmedodeolingen enz., gelieve men vóór 11 uur 'smcuyens by de Uitgevers in te zenden. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.5#. Elke rogel moer - 0.14>. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cent® bfl vooruitbetaling. Grooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeligo bepalingen tot het herhaald advertooren in dit Blad, by abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Uitgever»; VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. lntercomm. Telephoonnumtner 60. 7142 0921 7331 1760 .714 OOST-IN D I E. Pestgcvallen op Java. Rcigeeringatclegraan van 1(5 Februari be treffende pestgcvallen op Java van 31 Januari lot en met 13 Februari. AiMeeiing Malang twaalf doo (lelijke getal len. Toóïocugagocng vier, Madroen elf. Kediri een geval. I Mij. voor Tu i n bouw en P 1 a n t- kunde. (Vervolg.) In de middag-vergadering I verscheen de nieuw benoemde voorzitter jhr. de Jong van Reek en Donk, düe enkele woor den sprak van welkom en van waardeeniug jegens zijn voorganger. De werkzaamheden hervat zijnde werd l>e- slolen, zoodra hel rapport van de commis sie voor een onderzoek naar de resultaten van de tuinbouw-wmtercursussen zal zijn verschenen, dit ter kennis van Minister Tal I ma te brengen en het in een vergadering Ie I behandelen. I Daarna werd de buitengewone algemeen* vergadering gesloten. In de daarna gehouden winter ^bijeenkomst I Jeiidide de heer A. J. van Laren van Amster dam in het onderwerp: „Etiketten in den Tuinbouw". Vervolgens werden eenigc besprekingen I gehouden. 0.a. deelde de afd. Haarlem mede, voornemens te zijn bij hot Hoofdbestuur een klacht aanhangig te malleen over het optre den van de Heide Maatschappij op particu lier terrein. Naldiait de Ulrechtsehe algevaardigde, den heer von Franseh hulde had gebracht voor I zijne toiicling, werd de vergadering gesloten. Patrimonium. De 31ste jaafhjk- I sche algemeenc vergadering van het Neder- landscih Werkliöd'enrver'bond Patrimonium zal Mp 15 en 16 April te Amsterdam wor- I den gehouden, De agenda vermeldt o.a. rap- I port Volksspaarbaivk door de commissie, be- staande uit: du. II. C. Ilogerzeil, mr. H. van der Vegte en P. van Vliet; behandeling on derwerp: Reorganisatie Kamers van Arbeid, dn te leiiddn dtoor ds. J. C. Sikkel te Amster daan; en raippar,t Ontwerp-gemeenteprograin j door de commissie bestaande uil: J. Douwes, D. Lautenbadh en J. HuBzinga. Een nieuw klooster. Naar udt I Arnhem aan die Geld. wordt gemeld, hebben de Missionarissen van liet II. Hart Missie - huis Vclperweg een nieuw terrein aange kocht in de wijk Plaittenburg, om daar een klooster te bouwen, waarin Noviciaat en j cholasticaait der Ilollandsche provincie van de Congregatie der Missionarissen van het II. Hart 'jjulïen worden ondergebracht. Met de werkzaamheden zal reeels spoedig een aanvang worden gemaakt. M ij. Z e e 1 a n d. in de .gisteren gehou- I den buitengewone ailgemeene vergadering I van aandeelhouders der Stoomvaart-Maat- I schappij Zeeland is besloten een obUigatielee- ning aan te gaan van 2 mlllioen gulden en I' het maatschappelijk kapitaal te brengen op 25 müilioen gulden, terwijl bet aantal direc teuren 3 of 1 kan bedragen II a n de 1 s b i a d en Tele gr al af. IIcl Ilbld. van hedenavond 6chrijft: De Tijd gaf gisterenavond een mededee- ling omtrent een vermeende samensmelting van ons blad niest een ander te Amsterdam verschijnend blad. liet bericht is ten eencn- roaJe onjuist, er bestaat geen enkel voorne men bij onze directie ol bij onz eaandeelhou- ders om ecnigen stap in een dergelijke rich ting te doen. School* en Kerknieuws. Middelbare Koloniale Land bouw school te Deventer. Omtrent <le toelating tot de M. K. Landbouw school wordt bepaald, dat bij een openbaar examen moet blijken, dat de candidaat in staat geacht mag worden, om het onderwijs in de. Ie klasse mei vrucht te kunnen volgen. Zij, die het onderwijs op eene hoogere burgerschool met 3-jarigen cursu? in Nederland of zyne koloniën of dat in de eerste drie klassen eener hoogere burgerschoool met 5- jarigen cursus in Nederland of zyne koloniën, met vrucht hebben gevolgd, of zij die in het bezit zijn van diploma 11 d.er examens voor M. U. L. O., kunnen geheel of gedeeltelijk voor dat examen wor den vrijgesteld. Zij moeten overleggen de rappor ten van hun laatste schooljaar en hei diploma van geslaagd te zijn voor het eindexamen van cene hoo gere burgerschool met 3-jarigea cursus, het bewijs, dat zij zijn bevorderd tol de 4e klasse eener hoogere burgerschool met 5-jarigen cursus, of het diploma der examens voor M. U. L. O. met de bij hun exa men behaalde cijfers. Zij, die met vrucht een cur sus voor M. U. L. O. in Nederlandsch-Indië hebben gevolgd, kunnen tot deze klasse voorwaardelijk worden toegelaten onder overlegging der rappor ten van hun laatste schooljaar en het diploma van geslaagd te zijn voor het eind-examen van genoem den cursus. Tot de le klasse worden .alleen toege laten zjj, die op 1 Januari van het schooljaar ten minste den leeftijd van 15 jaren zullen hebben be reikt. De bepaling der jaarlijks door iedcren leerling voor het onderwijs te storten bijdrage geschiedt dc»or den minister, met dién verstande, dat het be drag niet hooger zal zijn dan f 80. Behalve het gewone leerplan is daarin ook opge nomen een aantal practisclie werkzaamheden als natuurkunde, scheikunde, microscopie, hout- en metaalbewerking, voorts oefeningen in het kwee ken, ploegen, landmeten en waterpassen, hoefbeslag en behandeling van paarden. (N. R. C.) De door de Centrale Diaconale Confe rentie der Gerei, kerken benoemde commis- ïe, beslaande uit de heeren Ds. Rudolph, van Leiden, J. Wilbrink Wzn., van Reek- bergen, en mevr. Riummelkamp van 's Gra. venhage, yoor de stichting van eene Vereen, voor de duurzame verzorging van ontouder- de, verwaarloosde en zich verwaarloozende kinderen, gevestigd tc Utrecht, is thans zoo ver gevorderd, dat ei* een Vereeniging ie op gericht, terwijl elc statuten, na bekomen ad vies van de commissie van advies en het moderamen van genoemde Centrale Diaco nale Conferentie, zijn ontworpen en ter goedkeuring zullen worden opgezonden. Naar terreinen wordt reeds omgezien. Middelbare technische school voor de bouwkunde. U'itsliag gehouden t ooe laut i n gsexa- m e n Februari 1912. Geëxamineerd 16 Candida ten, afgewezen» 6 candiidiailen. Geslaagd 10 candidalen, n.l. de navolgende hoepen: J. G. T. van Achtenbergh, Amers foort; R. Rocirema, Utrecht; R. de Jong, Utrecht; Kroon, Raam; R. C. Koopman Az., Akknrm (Fr.); G. Markerink, Deventer; R. Sle\-ens, Amsterdam; R. Stukje, Tea' Apel; Tan Kong Poo, Samarang; J. W'esse Is, Twello bij Deventer. Uitslag der o v er gia n.gs e x amens. Revorderd van het Ie naar hel 2e Semester. G. P. van Baton, Oudenrijn bij Uitrecht; P. J. Rerrevoets, Jaarsveld-, M. G. Roerhavo, Die- ver'bruig (Dr.); J. A. van ('.ruimingen, Zuid- zundc (Zeel.); 15. Creator, Nieuwolda (Gr.); M. I. van Engelen, Amsterdam; A Evers, Utreclit; II. \V. Harms, Utrecht; C. Helling man, Amsterdam; P. R. Hissink, Loenen; J. L. F. Leeuwenhoek, Utrecht; M. v. d. Molen. Bui tenpost (Fr.); II. F. Somnier, Utrecht; J. Snoek, Utrecht; II. Schrooder, Hensbroek (N.-H.); J. G. Vlind. 'Utrecht; II. K. W. v. J Woerd, Utrecht. Niet bevorderd 3 candidate». Bevorderd van het 2e. naar het 3e Semester. R. D. Barrink, Zwolle; C. II. v. Buuren, Amersfoort: J. 1). Broers, Assen; A. de Boer, Deventer; M. Domliol', Amsterdam; C. J. v. d. Ingh, Utrecht; J P. A de Nijs, Leiden; W. van Ommen, Deventer; F. A. J. van Seters, Wind ham PeuTs (ReJlgiê); W. Smijtmk, Amsterdam; H. J. B. Terlingen, Amsterdam; J. P. H. Tis- sen, Utrecht; W. Yenmeullen, Utrecht; E. v. d. Woerd, Deventer; A. Zandstra, Ilcerenveen. Bevorderd van het 3e naar het le Semester. A. M. Balijen, Middelburg; G. L. II. Roelsen, Winschoten; J. Bos en L. Bos, Leeuwarden; C. G. Cannegietcr, Deli (W. K. van Sumatra); R. Heltema, Tjerk wend (Fr.); W. II. Kelder man, Enschedé; A. Kienecker, Apeldoorn; C. Kleinhout, Arnhem; M. J. W. Koers, Apel doorn; W. J. Maurits, Nijmegen; A. Posthu mus, Tjenkwcrd (Fr.); A. J. Raayman, Arn hem; II. Visser, Groningen; J. Ch. Westrate, Waarde (ZecL) Niet bevorderd 1 candidaat. Van den Hak op den Tak. (Weekpraatje.) De listen van sommige oplichters getuigen tlik- wijis van evenveel vernuft ais boosheid. Te Gent (België) kwam een net aangekleed persoon in een wiufcCx van gemaakte mauskleederen en vroeg voor den pastoor een paar nette maiiscostumes, van den prijs van 60 tot 70 francs. Hg deed keuze, en een oud vrouwke werd hem meegegeven om de kleede reu te dragen en bij den pastoor het geld in ont vangst te nemen. Aan de pastorie gekomen, verzocht hij de dienstbode zeer vertrouwelijk tot mynheer pastoor toegelaten te wordenhij deed of hij er thuis was. liet vrouwke bleef wachten in de voor kamer, hy zelf gmg met de pakken by den pas toor binnen. Aan dezen vertelde hij, dat zijn oude doove moeder behoefte had te biechten, maar dit om haar hardhoorigheid met- in de kerk kon doen „zornlt u haar hier niet de biecht kunnen afnemen?" De pastoor stemde bereidwillig toe, en terwyl de .iefhebbende zoon'' in de achterkamer bleei, ging de pastoor naar diens gewaande moeder. ,,Nu, moe- derke, zeg me maar gerust, wat ge op het gewe ten -hebt!Het vrouwtje keek natuurlijk verrast op, maar zy begreep spoedig, wat er gaande was, cteehJe dit den pastoor mee, die ijlings terugl.ep naar de andere kamer, maar den listigen dief nioc meer vond. De oplichter bad met de twee pakken de plaats gepoetst en is tot heden nog niet gevon den. Een nian van hetzelfde kaliber, maar een spits boef van de bovenste plank, een Köpenicker in 't groot heeft jaren achtereen voor oplichter gespeeld, zonder dat het mocht gelukken hem bij de kladden te krygen. 't Is een thans 25-jarig jong- mensch uit Turijn, Giovanni Battista Gir.dri ge- naamd^ Hij was van eenvoudige afkomst, had in een seminarie wat Latyn geleerd, zich in een klooster met de liturgie vertrouwd gemaakt, en als huis knecht wat aristocratische manieren opgedaau. Al dus gevoelde hy zich geroepen en bekwaam, om voor prins te fungceren, cn wi'.dc tevens als pseudo- raonseigneur zijn geluk beproeven. En 't moet ge zegd worden, (hit hij langen tijd met succes m werk zaam geweest. Jarenlang doorreisde hij de wereld in geestelijk gewaad, zich uitgevend voor graaf, her tog, prins en vooral voor pausclyk huisprelaat. Op zijn visitekaartjes ontbrak de graven- of prinsen kroon niet, hy toonde zelfs een portret, waarop hij naast den H. Vader staat afgebeeld in Sint Re- ter en had aanbevelingsbrieven van hooge kerke lijke dignitarissen by de vleet, 't Was dus een vol leerd comcdiant. Geen wonder, dat hy geld bij dui zenden wist los te kloppen, en vooral gelukte hem dit. daar hy zelf ook zeer milddadig zich betoonde, 't Kon natuurlijk niet uitblijven, dat men hier en daar het bedrog ontdekte, maar steeds wist hy de nasporingen der politie met ongelooflijke slimheid te verschalken. Eindelijk echter hy toch in de val geioopen. 't Was, toen hij den procurator van het Grieksche Brasihanen-klooster in de Via del Co- lesseo (te Rome) tot zyn prooi had bestemd. Her haaldelijk kreeg deze bezoek van Monseigneur de Scviguó (onder dien titel diende de opl chtcr zich bij hem aan), die hem voorspiegelde, dat zyn boe zemvriend. een sc.hat.ryke Fransche liertoft wensch- te over te gaan tot den Grieksch-kathoüeken ritus en ook bereid was tot milde bijdragen voor den nood der Oosiersche Missién. Maar dit luchtkasteel leek Al te verdacht, en na eenige informatie kwam de abt tot de overtuiging, dat een sluwe kwar tjesvinder het op zijn beurs bad gemunt, Hy gaf daarvan kennis aan de politie. Toen Maan dagavond de abbé vruchteloos zich had aangemeld by het genoemde klooster en wi'de terugkceren, werd lieni op de trap plotseling nageroepenMyn heer Gindri!" Hij keek verrast om, maar had zich meteen verraden. Wie hem nariep, was de com missaris van politie. Omtrent de intcnditeit van hei lang gezochte individu kon nu geen twijfel ovcrbly- ven. Fluks de hand op hem gelegd. Asjeblieft mee naar het bureau 1 Tegenspraak baatte niet. De komedie wat uit. De sluwe rot was eindelijk in de val. Verschillende boevenstukjes. door hem bedreven, komen nu aan het licht, zoodat de pseudo-monseig- neur-prins zeker nu ruimschoots gelegenheid zal krygen, om zijn zonde te overdenken 1 Een ander gelukzoeker ging op een beter* wyze tc werk en mocht op een alleszins eerlijke manier het meest gewenschto succes verkrijgen, 't Was een ondernemende Amerikaan, Johnson geheeten. die vóór 3 jaar, toen hij „zuken" begon te doen, slechts eenige doilars ryk was cn nu bezitter is van een millioenen-schai. Men zietook in onzen tyd kan een arme drommel nog wel fortuin ma ken. Maar hij moet energie hebben! En hel geluk moet hem willen dienenEn dat was met John son het geval. Ongeveer 60 mylcn ten Zuiden van Cuba ligt een klein, nu bijna onbekend eiland, do Isola de Pinos. Al is het nu haast vergeten, «eus speelde het eiland een belangrijke rol, toe-n het de schuilplaats en het magazijn was van de zeeroovers cn smokkelaars, en later, by den zich meer en mCci uitbreidenden slavenhandel, dienst deed als herstel lingsoord voor de negerslaven, die, in Afrika buit gemaakt, naar Amerika werden vervoerd, doch, uit gehongerd en verzwakt dcor de reis, eerst op hel eiland op krachten moesten komen, aleer zy op de plantages konden worden verhandeld. Met het ophouden van den slavenhandel ging het eilandje achteruit en mettertijd werd het bijna ge heel verlaten en raakte in vergetelheid. In Maart 1908 bezocht nu bovenvermelde Johnson, een avon tuurlyk zoon van Uncle Sam, het eiland. Hy bezai maar 11 dollar, en kocht het eiland voor 200 dol lar (f 500.—). Hy kon het geld bij elkaar krygen, voldeed aan zijn verplichtingen en werd zoodoende toot 200 dollar eigenaar van een eiland, dat mil lioenen waard blijkt tc zijn. Hy stichtte etn kolo nie van Amerikanen en we'dra bleek het woeste en verlaten plekje een waar paradys te zijn. De grond was zeer vruchtbaar en wie nu dc prachtige cul tuur van sinaasappelen en citroenen bewondert, kan 7.ch niet voorstellen, dat eenige jaren terug a'.le» daar nog braak lag. Nog veel boeiender toekomst gaat. bet eiland te gemoet, want het ia gebleken, dat er warme bron nen voorkomen van buitengewone geneeskracht. Bin nenkort zal men er beginnen met het bouwen van hotels ei: sanatoria. Dan komt er een groote volks verhuizing van rijke rheumatischc Amerikanen, die op een eiland van 200 dollar hun duizenden zullen offeren aan Aesculapius en Hygiea. Al zyn de schatten van de zeeroovers verdwe nen, Johnson heeft er een schat gevonden, waar geen bloed aan kleeft, maar waardoor velen hun gezondheid zullen wedervinden. Nietwaar-dot. is een manier van zaken doen, waarvoor men den hoed mag afhalen? Die eerlijk heid heeft als grondbeginsel, en dan, rekening hou dende met den tydgeest, daarvan handig gebruik weet te maken, aanpakt met vlijt cn energie, die verdient zeker aller respect. Zóó iemand lfjkt ons ook toe dc koopman Jacob B. fce Hoorn, die deze week zyn stadje in rep en roer brengt. Met toe stemming van B. en \V. organiseert hij een groote, rooals hij het heetnationale optocht door <ïe stad, voorafgegaan door een muziekkorps. Doel isdc attentie van het geëerde publiek te vestigen op zijn kinder-, sport- en promenadewagens. Daarvan krijgt Jacob B. 8 wagons tegelijk aan, en achter een ver- sierden praalwagen, vaandels en banieren zulleu nu 300 kinderen, elk met een wagentje, aan den optocht deelnemen. Is dit op zich zelf voor de klei nen reeds een pretje, zy worden bovendien voor bun declneni ng beloond met- een toegangskaart voor een ..prachtvoorstelling in de Bioscoop-Moderne". Wy wenschen den wakkeren koopman succeszfjn ijver verdient dit. Hetzelfde kan niet gezegd wor den van de stroopers, die zich zoo yverig weerden op bet erf van den veehouder L. T. tc Wommelt (Fr.) 't Was na middernacht, toen T. hoorde, dat scho ten werden gelost op zijn tamme eenden. Opstaan en het geladen geweer ter hand nemen was voor onzen boer hel werk van een oogenblik. Door het raam van de slaapkamer zag hy nu bij helder maanlicht, hoe twee stroopers de geschoten eenden den zak stopten en dat een der stroo pers bij dit werk in de eendenbij% gleed. In zyn onderkleeren en op de blootc voeten snelde nu de kordate veehouder naar buiten en terwijl een der stroopers op de fiefcn wegreed, achtervolgde hij met het geweer in de hand den andier. 't werd een wedloop van belang daar in de eenzame streek by de hevige koude. Elndelyk was T. den vervolgde zoo nabij, dat hy dezen verstaanbaar kon toeroepen„sta, of ik schiet!" En werkelijk daar klonk een schot door dc nach telijke stilte; de dief viel, misschien van schrik, «p den weg. maar naast hem zeeg ook z|jn vervolger van inspanning en vermoeienis neer. De krocht van den veehouder, die inmiddels ook ten toonoele verscheen, geleidde zijn boer huis waarts en de stroopcr stond op en vervolgde ook met moeite zijn weg. Maar deze was door boer en knecht herkend, hel wa* eengewezen rijksveldwachter I Dat stroopersblocd is toch een vurig bloed, getuige ook het bondslied van de stroopersverceniging, welke sedert een jaar of tien in ons land bestaat. Wij laten er het le en 3e couplet van volgen Wy zyn de stroopers van den bond Verecnigd door één doel. Zoo zwerven wy het jachtveld rond. Door sloot en beek cn poel. Patrijzen, hazen en konijnen "Wij zweren u den doods Al waren het ook wilde zwijnen, Wy schieten a'.les dood. Komt stroopers uit het landschap Schaart u bij onzen Bond, Hij iB u allen toch bekend De zaak is kerngezond. De jachtwet uit de m;ddeleeuwen Moet gauw de wereld uit. Dat zullen wy het land. doorschreeuwen. Geen jager die ona stuit En dan zijn spoedig alle hazen en patryzen ver dwenen, mochten ze er wel bygevoegd hebben. Als de hecrcn stroopers hun gang mochten gaan, zou het wild spoedig zyn uitgeroeid, dat is wel zeker. KEUVELAAR. 20 ROMA.N DOOR ANNA WAHLENBKRC1. Borstels en andere toilotbenoodigdheden waren verdwenen, en de rugzak, die in de garderobe bewaard werd, was eveneens weg. Er was geen onzekerheid meer. Uij was vertrokken Maar waarheen? Op alle vragen, die nu gedaan werden, wüst niemand eenige inlichtingen te geven. Aan niemand had hij iets toevertrouwd. Niet eens de familie Janson wist va nzijn plan Hilma zelf was volkomen onkundig van de .advertentie in dc courant, dat verzekerde ze schreiend aan mevrouw Harder, toen deze haar opriep tol verhoor. En de eene dag, de eene week, de eene maand na de andere verstreek, zonder dat men liet geringste leeken kreeg, waarheen hij vertrokken was. loon kwam eindelijk een brief met liet poststempel der Vereenig- de Staten, aan mijnheer Harder geadres seerd. En deze bnief berichtte, dat Stefaan als stoker mot een Engclsche. stoomboot was meegegaan, waarvan hij den stuurman ken de, dat de stuurman hem in IIull een sto kersplaats bezorgd had op een AmerKkaan- sche boot, en dat hij in Amerika tot nu toe als arbeider den kost verdiende. Verder niets. Geen adres. Geen verkla ring, geen woord over zijn toekomst. XV. In den winter werd h<;l heel stil in huis. Geen partijen werden meer gegeven, en als- iemand een bezoek bracht, dan werd er met zachte stem en een ernstig gelaal ge vraagd' of mevrouw ontving. »Dc dienst meisjes liepen op vilten pantoffels. De kin deren hadden geleerd niet met de deuren tc slaan en inel zachte slem te spreken. En als een der kleine meisjes uil onnadenkend heid vroolijk lachte of schreeuwde, dan zag ze dadelijk om zich heen, want zij, evenals de anderen, wist immers, dat de dood op den loer lag, en dat hij haar moeder zocht. De ziekte had zich plotseling geopen baard, cn na een mislukte poging om het kwaad te verdrijven, nam die onrustba rend toe in 'hevigheid. Hel werd spoedig duidelijk voor elk, en ook voor <le zieke zelf, dat er geen hoop meer bestond, en het leven dat haar nog te wachten stond, niet anders dan bij maanden te berekenen viel Mevrouw Harder was wanhopend ge weest, toen zij» er zich van bewust werd. Maar langzamerhand trad er een toestand van verslapping in, en het scheen dat ze berustte in haar lot. Meest lag ze kalm en gelaten in haar bed, en slechts nu en dan werd ze aangegrepen door verontrustende gedachten. Maar deze gedachten golden niet meer haar zelf, doch slechts haar naasten. Ze begon er over tc tobben of ze wel voor hen gcweesil was, wal ze had moeten zijn. Een massa herinneringen kwamen in haar op, cn ze vroeg haar man en kinderen om ver giffenis voor woorden en daden, die ze reeds lang vergeten hadden. Ze was een bedrijvige, levendige vrouw geweest, altijd vervuld van wat haar het naast voor oogen lag, cn hel was of ze eerst nu lijd tot nadenken liad. Terwijl haar man hij haar zat en haar hand vasthield, lag ze lang stil met geslo- ieu oogen; maar tenslotte begon ze le fluisteren: „Stefaan, Stefaan." En toen begon ze over hem le spreken Ze verhaalde kleine trekjes uit zijn eerste levensjaren, uit den lijd, toen ze nog geen ander kind bezat. En ze zag hem weer als lief klein jongetje, zoo zacht om le sitreelcn, zijn lenig zacht lijfje, dat in haar armen vloog en zich tegen haar aandrukte. Het scheen haar dal ze iets dierbaars verloren had, omdat ze niet geweten had hoe hel vast te houden. En ze brak uit in snikken. „Stefaan, Lieve Stefaan," fluisterde ze op nieuw. ,,Zal ik je dan nooit meer zien?" En steeds vaker begon ze over hem le spreken, zich afvragend waar lnj nu l-ch was. En een van deze koeren richtte zij zich in bed op, cn vroeg haar man: ,,IIeb je. er wel eens over nagedacht, dat ■ik hem eigenlijk weggejaagd heb? Als i'k niet zoo hard geweest was, dan hadden wij lvem nog hier. En het was beier geweest dat hij het meisje van wie hij hield getrouwd had zonder tegenstand, dan dat zijn opleiding af gebroken werd zooals nu, cn hij haar toch in elk geval trouwt. Och God, och God, ik beu het, die zij» toekomst verwoest heb." En haar berouw was zoo hevig, dat ze hel niet langer uithouden kon. Met een kreu nende» zucht viel ze terug in de kussens, en op alle troostende woorden antwoordde ze slechts door zachtjes Slefaan's naam tc roepen. Maar plotseling verhelderde haar gelaat. ,,Wc koudeiv hem immers schrijven," zei ze. Nadat Iiilmu ondervraagd wa«7 had nie mand van 'de famiiiu Harder eenige ver binding gehad met het gezin van den koper slager. Maar langs omwegen had men ge hoord, dal .Hlolfuan aan zijn verloofde schreef, haar meegedeeld had, dat hij op een scheepswerf werkte, cn haar zijn adres gegeven had. „Alles zal gaan zooals hij wil," herhaalde dc zieke, „als hij maar thuiskomt en zijn studie voortzet. Zeg hem dat. Zeg hem dal hij thuis moet komen, dat ik het wil." Haar mam knikte. Dc wil vam "oen ster vende moest geëerbiedigd wouxllen, en ibo- Ycnklien gingen zijn eigen wenschen ihi dc- «Md-e richting als die van zijn vrouw. JIct adres werd gevraagd, dc brief 'ge- Kehrevcn en tegelijkertijd reitsgekl gezoair cton. Aam Stefaan werd meegedeeld dat zijp pleegmoeder naar hem verlangde, en dat ze niet kalm kon sterven, vóór ze noig eens met hem gesproken had. Een maand daarna' schreed dam ook Ste faan over den drempel vam zijn oud thuis. En toen hij zacht dc ziekekaracr betrad, en naar het bed ging, werd een vermagerde Övamd naar hem uitgestrekt, en een paar ingezonken betraande oogen richtten zich op y.ijn gelaat. Hij ging naast lvet ziekbed zitten en greep de uitgestoken hamd. Maar zoo ongewoon was hiju zijn pleegmoeder cc nog bewijs vam teederheid t<* gcveP, dat hij niets eens de smalle vingers drukte. Zij was het dlie met hanr andere hand de zijne begon te stree- ton. .Stefaan,, lieve Stefaan," fluisterde ze nu, zooals zoo vele kceren tc voren in baar ziekte, toen hij nog ndet bij haar was. Zoo lag ze zwijgend en keek naar hem, to'l haar oogleden dichtvielen van moleheid. Maar toen hij trachtte zij» hand (enug te trekken, hield ziji die vast, en lang bleef hij stil zitten vóór haar greep verslapte. Toen boog hij zich over haar heen, «m merkte dat ze sliep. ,,Ze slaapt rustiger en dieper dam sedert langen tijd", zeil mijnheer Harder, idüe bin nengekomen wa®. Maar den volgende» morgen sprak ze met Stefaan, en haar blik wa® zoo dringend en mild, als hij nooit vroeger bij haar gezien had. Zij. wilde da.l hij tiaar één dang belo ven zou! Dat hij tluuis zou blijvc» om zijp studie te voltooien voor het vak, dat hij oorspronkelijk gekozen had. Bij haar eerste woorden werd echter Ste- faan's gelaat dtonker. „Wees niet hoos op mij, mama," zei hij, „maar da»t kan ,ik niet. Ik moeit ivrij, zijp," Hij -had de vrijhedd beproefd, cn het leek hem oman ogel ijk terug te keerem tot dc oude afhankelijkheid; die zou hem verstakken. „Maar je behoeft je mic-l gebonden te voe len, Stefaan. In den herfst wordt ge meer derjarig em dam.... Zeg jij het «hem, KwreH Góran!" Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1912 | | pagina 1