"binnenland.
feuilleton.
VOORHOF DER LIEFDE.
•87. Tweede Blad.
ÏO" Jaargang:.
Zaterdag 17 Februari 1912.
KOLONIËN.
Uit den omtrek.
Is.
FOORTSCH DAGBLAD
A BONN E M ENTSPRIJS
P#r S maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco por post- 1.50.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feeat-
degen.
Adverlentiïnmedodeolingen enz., gelieve men vóór 11 uur
'smcuyens by de Uitgevers in te zenden.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.5#.
Elke rogel moer - 0.14>.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cent® bfl vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeligo bepalingen tot
het herhaald advertooren in dit Blad, by abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Uitgever»; VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. lntercomm. Telephoonnumtner 60.
7142
0921
7331
1760
.714
OOST-IN D I E.
Pestgcvallen op Java.
Rcigeeringatclegraan van 1(5 Februari be
treffende pestgcvallen op Java van 31 Januari
lot en met 13 Februari.
AiMeeiing Malang twaalf doo (lelijke getal
len.
Toóïocugagocng vier, Madroen elf. Kediri
een geval.
I Mij. voor Tu i n bouw en P 1 a n t-
kunde. (Vervolg.) In de middag-vergadering
I verscheen de nieuw benoemde voorzitter jhr.
de Jong van Reek en Donk, düe enkele woor
den sprak van welkom en van waardeeniug
jegens zijn voorganger.
De werkzaamheden hervat zijnde werd l>e-
slolen, zoodra hel rapport van de commis
sie voor een onderzoek naar de resultaten
van de tuinbouw-wmtercursussen zal zijn
verschenen, dit ter kennis van Minister Tal
I ma te brengen en het in een vergadering Ie
I behandelen.
I Daarna werd de buitengewone algemeen*
vergadering gesloten.
In de daarna gehouden winter ^bijeenkomst
I Jeiidide de heer A. J. van Laren van Amster
dam in het onderwerp: „Etiketten in den
Tuinbouw".
Vervolgens werden eenigc besprekingen
I gehouden. 0.a. deelde de afd. Haarlem mede,
voornemens te zijn bij hot Hoofdbestuur een
klacht aanhangig te malleen over het optre
den van de Heide Maatschappij op particu
lier terrein.
Naldiait de Ulrechtsehe algevaardigde, den
heer von Franseh hulde had gebracht voor
I zijne toiicling, werd de vergadering gesloten.
Patrimonium. De 31ste jaafhjk-
I sche algemeenc vergadering van het Neder-
landscih Werkliöd'enrver'bond Patrimonium zal
Mp 15 en 16 April te Amsterdam wor-
I den gehouden, De agenda vermeldt o.a. rap-
I port Volksspaarbaivk door de commissie, be-
staande uit: du. II. C. Ilogerzeil, mr. H. van
der Vegte en P. van Vliet; behandeling on
derwerp: Reorganisatie Kamers van Arbeid,
dn te leiiddn dtoor ds. J. C. Sikkel te Amster
daan; en raippar,t Ontwerp-gemeenteprograin
j door de commissie bestaande uil: J. Douwes,
D. Lautenbadh en J. HuBzinga.
Een nieuw klooster. Naar udt
I Arnhem aan die Geld. wordt gemeld, hebben
de Missionarissen van liet II. Hart Missie -
huis Vclperweg een nieuw terrein aange
kocht in de wijk Plaittenburg, om daar een
klooster te bouwen, waarin Noviciaat en
j cholasticaait der Ilollandsche provincie van
de Congregatie der Missionarissen van het
II. Hart 'jjulïen worden ondergebracht.
Met de werkzaamheden zal reeels spoedig
een aanvang worden gemaakt.
M ij. Z e e 1 a n d. in de .gisteren gehou-
I den buitengewone ailgemeene vergadering
I van aandeelhouders der Stoomvaart-Maat-
I schappij Zeeland is besloten een obUigatielee-
ning aan te gaan van 2 mlllioen gulden en
I' het maatschappelijk kapitaal te brengen op
25 müilioen gulden, terwijl bet aantal direc
teuren 3 of 1 kan bedragen
II a n de 1 s b i a d en Tele gr al af.
IIcl Ilbld. van hedenavond 6chrijft:
De Tijd gaf gisterenavond een mededee-
ling omtrent een vermeende samensmelting
van ons blad niest een ander te Amsterdam
verschijnend blad. liet bericht is ten eencn-
roaJe onjuist, er bestaat geen enkel voorne
men bij onze directie ol bij onz eaandeelhou-
ders om ecnigen stap in een dergelijke rich
ting te doen.
School* en Kerknieuws.
Middelbare Koloniale Land
bouw school te Deventer.
Omtrent <le toelating tot de M. K. Landbouw
school wordt bepaald, dat bij een openbaar examen
moet blijken, dat de candidaat in staat geacht mag
worden, om het onderwijs in de. Ie klasse mei
vrucht te kunnen volgen. Zij, die het onderwijs
op eene hoogere burgerschool met 3-jarigen cursu?
in Nederland of zyne koloniën of dat in de eerste
drie klassen eener hoogere burgerschoool met 5-
jarigen cursus in Nederland of zyne koloniën, met
vrucht hebben gevolgd, of zij die in het bezit zijn
van diploma 11 d.er examens voor M. U. L. O.,
kunnen geheel of gedeeltelijk voor dat examen wor
den vrijgesteld. Zij moeten overleggen de rappor
ten van hun laatste schooljaar en hei diploma van
geslaagd te zijn voor het eindexamen van cene hoo
gere burgerschool met 3-jarigea cursus, het bewijs,
dat zij zijn bevorderd tol de 4e klasse eener hoogere
burgerschool met 5-jarigen cursus, of het diploma
der examens voor M. U. L. O. met de bij hun exa
men behaalde cijfers. Zij, die met vrucht een cur
sus voor M. U. L. O. in Nederlandsch-Indië hebben
gevolgd, kunnen tot deze klasse voorwaardelijk
worden toegelaten onder overlegging der rappor
ten van hun laatste schooljaar en het diploma van
geslaagd te zijn voor het eind-examen van genoem
den cursus. Tot de le klasse worden .alleen toege
laten zjj, die op 1 Januari van het schooljaar ten
minste den leeftijd van 15 jaren zullen hebben be
reikt.
De bepaling der jaarlijks door iedcren leerling
voor het onderwijs te storten bijdrage geschiedt
dc»or den minister, met dién verstande, dat het be
drag niet hooger zal zijn dan f 80.
Behalve het gewone leerplan is daarin ook opge
nomen een aantal practisclie werkzaamheden als
natuurkunde, scheikunde, microscopie, hout- en
metaalbewerking, voorts oefeningen in het kwee
ken, ploegen, landmeten en waterpassen, hoefbeslag
en behandeling van paarden. (N. R. C.)
De door de Centrale Diaconale Confe
rentie der Gerei, kerken benoemde commis-
ïe, beslaande uit de heeren Ds. Rudolph,
van Leiden, J. Wilbrink Wzn., van Reek-
bergen, en mevr. Riummelkamp van 's Gra.
venhage, yoor de stichting van eene Vereen,
voor de duurzame verzorging van ontouder-
de, verwaarloosde en zich verwaarloozende
kinderen, gevestigd tc Utrecht, is thans zoo
ver gevorderd, dat ei* een Vereeniging ie op
gericht, terwijl elc statuten, na bekomen ad
vies van de commissie van advies en het
moderamen van genoemde Centrale Diaco
nale Conferentie, zijn ontworpen en ter
goedkeuring zullen worden opgezonden.
Naar terreinen wordt reeds omgezien.
Middelbare technische school voor
de bouwkunde.
U'itsliag gehouden t ooe laut i n gsexa-
m e n Februari 1912.
Geëxamineerd 16 Candida ten, afgewezen» 6
candiidiailen.
Geslaagd 10 candidalen, n.l. de navolgende
hoepen: J. G. T. van Achtenbergh, Amers
foort; R. Rocirema, Utrecht; R. de Jong,
Utrecht; Kroon, Raam; R. C. Koopman Az.,
Akknrm (Fr.); G. Markerink, Deventer; R.
Sle\-ens, Amsterdam; R. Stukje, Tea' Apel;
Tan Kong Poo, Samarang; J. W'esse Is, Twello
bij Deventer.
Uitslag der o v er gia n.gs e x amens.
Revorderd van het Ie naar hel 2e Semester.
G. P. van Baton, Oudenrijn bij Uitrecht; P. J.
Rerrevoets, Jaarsveld-, M. G. Roerhavo, Die-
ver'bruig (Dr.); J. A. van ('.ruimingen, Zuid-
zundc (Zeel.); 15. Creator, Nieuwolda (Gr.);
M. I. van Engelen, Amsterdam; A Evers,
Utreclit; II. \V. Harms, Utrecht; C. Helling
man, Amsterdam; P. R. Hissink, Loenen; J. L.
F. Leeuwenhoek, Utrecht; M. v. d. Molen. Bui
tenpost (Fr.); II. F. Somnier, Utrecht; J. Snoek,
Utrecht; II. Schrooder, Hensbroek (N.-H.); J.
G. Vlind. 'Utrecht; II. K. W. v. J Woerd,
Utrecht.
Niet bevorderd 3 candidate».
Bevorderd van het 2e. naar het 3e Semester.
R. D. Barrink, Zwolle; C. II. v. Buuren,
Amersfoort: J. 1). Broers, Assen; A. de Boer,
Deventer; M. Domliol', Amsterdam; C. J. v. d.
Ingh, Utrecht; J P. A de Nijs, Leiden; W. van
Ommen, Deventer; F. A. J. van Seters, Wind
ham PeuTs (ReJlgiê); W. Smijtmk, Amsterdam;
H. J. B. Terlingen, Amsterdam; J. P. H. Tis-
sen, Utrecht; W. Yenmeullen, Utrecht; E. v. d.
Woerd, Deventer; A. Zandstra, Ilcerenveen.
Bevorderd van het 3e naar het le Semester.
A. M. Balijen, Middelburg; G. L. II. Roelsen,
Winschoten; J. Bos en L. Bos, Leeuwarden;
C. G. Cannegietcr, Deli (W. K. van Sumatra);
R. Heltema, Tjerk wend (Fr.); W. II. Kelder
man, Enschedé; A. Kienecker, Apeldoorn; C.
Kleinhout, Arnhem; M. J. W. Koers, Apel
doorn; W. J. Maurits, Nijmegen; A. Posthu
mus, Tjenkwcrd (Fr.); A. J. Raayman, Arn
hem; II. Visser, Groningen; J. Ch. Westrate,
Waarde (ZecL)
Niet bevorderd 1 candidaat.
Van den Hak op den Tak.
(Weekpraatje.)
De listen van sommige oplichters getuigen tlik-
wijis van evenveel vernuft ais boosheid. Te Gent
(België) kwam een net aangekleed persoon in een
wiufcCx van gemaakte mauskleederen en vroeg voor
den pastoor een paar nette maiiscostumes, van den
prijs van 60 tot 70 francs. Hg deed keuze, en een
oud vrouwke werd hem meegegeven om de kleede
reu te dragen en bij den pastoor het geld in ont
vangst te nemen. Aan de pastorie gekomen, verzocht
hij de dienstbode zeer vertrouwelijk tot mynheer
pastoor toegelaten te wordenhij deed of hij er
thuis was. liet vrouwke bleef wachten in de voor
kamer, hy zelf gmg met de pakken by den pas
toor binnen. Aan dezen vertelde hij, dat zijn oude
doove moeder behoefte had te biechten, maar dit
om haar hardhoorigheid met- in de kerk kon doen
„zornlt u haar hier niet de biecht kunnen afnemen?"
De pastoor stemde bereidwillig toe, en terwyl de
.iefhebbende zoon'' in de achterkamer bleei, ging
de pastoor naar diens gewaande moeder. ,,Nu, moe-
derke, zeg me maar gerust, wat ge op het gewe
ten -hebt!Het vrouwtje keek natuurlijk verrast
op, maar zy begreep spoedig, wat er gaande was,
cteehJe dit den pastoor mee, die ijlings terugl.ep
naar de andere kamer, maar den listigen dief nioc
meer vond. De oplichter bad met de twee pakken
de plaats gepoetst en is tot heden nog niet gevon
den.
Een nian van hetzelfde kaliber, maar een spits
boef van de bovenste plank, een Köpenicker in
't groot heeft jaren achtereen voor oplichter
gespeeld, zonder dat het mocht gelukken hem bij de
kladden te krygen. 't Is een thans 25-jarig jong-
mensch uit Turijn, Giovanni Battista Gir.dri ge-
naamd^ Hij was van eenvoudige afkomst, had in een
seminarie wat Latyn geleerd, zich in een klooster
met de liturgie vertrouwd gemaakt, en als huis
knecht wat aristocratische manieren opgedaau. Al
dus gevoelde hy zich geroepen en bekwaam, om
voor prins te fungceren, cn wi'.dc tevens als pseudo-
raonseigneur zijn geluk beproeven. En 't moet ge
zegd worden, (hit hij langen tijd met succes m werk
zaam geweest. Jarenlang doorreisde hij de wereld
in geestelijk gewaad, zich uitgevend voor graaf, her
tog, prins en vooral voor pausclyk huisprelaat. Op
zijn visitekaartjes ontbrak de graven- of prinsen
kroon niet, hy toonde zelfs een portret, waarop
hij naast den H. Vader staat afgebeeld in Sint Re-
ter en had aanbevelingsbrieven van hooge kerke
lijke dignitarissen by de vleet, 't Was dus een vol
leerd comcdiant. Geen wonder, dat hy geld bij dui
zenden wist los te kloppen, en vooral gelukte hem
dit. daar hy zelf ook zeer milddadig zich betoonde,
't Kon natuurlijk niet uitblijven, dat men hier en
daar het bedrog ontdekte, maar steeds wist hy de
nasporingen der politie met ongelooflijke slimheid
te verschalken. Eindelijk echter hy toch in de
val geioopen. 't Was, toen hij den procurator van
het Grieksche Brasihanen-klooster in de Via del Co-
lesseo (te Rome) tot zyn prooi had bestemd. Her
haaldelijk kreeg deze bezoek van Monseigneur de
Scviguó (onder dien titel diende de opl chtcr zich
bij hem aan), die hem voorspiegelde, dat zyn boe
zemvriend. een sc.hat.ryke Fransche liertoft wensch-
te over te gaan tot den Grieksch-kathoüeken ritus
en ook bereid was tot milde bijdragen voor den
nood der Oosiersche Missién. Maar dit luchtkasteel
leek Al te verdacht, en na eenige informatie kwam
de abt tot de overtuiging, dat een sluwe kwar
tjesvinder het op zijn beurs bad gemunt,
Hy gaf daarvan kennis aan de politie. Toen Maan
dagavond de abbé vruchteloos zich had aangemeld
by het genoemde klooster en wi'de terugkceren,
werd lieni op de trap plotseling nageroepenMyn
heer Gindri!" Hij keek verrast om, maar had zich
meteen verraden. Wie hem nariep, was de com
missaris van politie. Omtrent de intcnditeit van hei
lang gezochte individu kon nu geen twijfel ovcrbly-
ven. Fluks de hand op hem gelegd. Asjeblieft mee
naar het bureau 1
Tegenspraak baatte niet. De komedie wat uit.
De sluwe rot was eindelijk in de val.
Verschillende boevenstukjes. door hem bedreven,
komen nu aan het licht, zoodat de pseudo-monseig-
neur-prins zeker nu ruimschoots gelegenheid zal
krygen, om zijn zonde te overdenken 1
Een ander gelukzoeker ging op een beter* wyze
tc werk en mocht op een alleszins eerlijke manier
het meest gewenschto succes verkrijgen, 't Was
een ondernemende Amerikaan, Johnson geheeten.
die vóór 3 jaar, toen hij „zuken" begon te doen,
slechts eenige doilars ryk was cn nu bezitter is
van een millioenen-schai. Men zietook in onzen
tyd kan een arme drommel nog wel fortuin ma
ken. Maar hij moet energie hebben! En hel geluk
moet hem willen dienenEn dat was met John
son het geval. Ongeveer 60 mylcn ten Zuiden van
Cuba ligt een klein, nu bijna onbekend eiland, do
Isola de Pinos. Al is het nu haast vergeten, «eus
speelde het eiland een belangrijke rol, toe-n het de
schuilplaats en het magazijn was van de zeeroovers
cn smokkelaars, en later, by den zich meer en mCci
uitbreidenden slavenhandel, dienst deed als herstel
lingsoord voor de negerslaven, die, in Afrika buit
gemaakt, naar Amerika werden vervoerd, doch, uit
gehongerd en verzwakt dcor de reis, eerst op hel
eiland op krachten moesten komen, aleer zy op de
plantages konden worden verhandeld.
Met het ophouden van den slavenhandel ging het
eilandje achteruit en mettertijd werd het bijna ge
heel verlaten en raakte in vergetelheid. In Maart
1908 bezocht nu bovenvermelde Johnson, een avon
tuurlyk zoon van Uncle Sam, het eiland. Hy bezai
maar 11 dollar, en kocht het eiland voor 200 dol
lar (f 500.—). Hy kon het geld bij elkaar krygen,
voldeed aan zijn verplichtingen en werd zoodoende
toot 200 dollar eigenaar van een eiland, dat mil
lioenen waard blijkt tc zijn. Hy stichtte etn kolo
nie van Amerikanen en we'dra bleek het woeste en
verlaten plekje een waar paradys te zijn. De grond
was zeer vruchtbaar en wie nu dc prachtige cul
tuur van sinaasappelen en citroenen bewondert, kan
7.ch niet voorstellen, dat eenige jaren terug a'.le»
daar nog braak lag.
Nog veel boeiender toekomst gaat. bet eiland te
gemoet, want het ia gebleken, dat er warme bron
nen voorkomen van buitengewone geneeskracht. Bin
nenkort zal men er beginnen met het bouwen van
hotels ei: sanatoria. Dan komt er een groote volks
verhuizing van rijke rheumatischc Amerikanen, die
op een eiland van 200 dollar hun duizenden zullen
offeren aan Aesculapius en Hygiea.
Al zyn de schatten van de zeeroovers verdwe
nen, Johnson heeft er een schat gevonden, waar
geen bloed aan kleeft, maar waardoor velen hun
gezondheid zullen wedervinden.
Nietwaar-dot. is een manier van zaken doen,
waarvoor men den hoed mag afhalen? Die eerlijk
heid heeft als grondbeginsel, en dan, rekening hou
dende met den tydgeest, daarvan handig gebruik
weet te maken, aanpakt met vlijt cn energie,
die verdient zeker aller respect. Zóó iemand lfjkt
ons ook toe dc koopman Jacob B. fce Hoorn, die deze
week zyn stadje in rep en roer brengt. Met toe
stemming van B. en \V. organiseert hij een groote,
rooals hij het heetnationale optocht door <ïe stad,
voorafgegaan door een muziekkorps. Doel isdc
attentie van het geëerde publiek te vestigen op zijn
kinder-, sport- en promenadewagens. Daarvan krijgt
Jacob B. 8 wagons tegelijk aan, en achter een ver-
sierden praalwagen, vaandels en banieren zulleu
nu 300 kinderen, elk met een wagentje, aan den
optocht deelnemen. Is dit op zich zelf voor de klei
nen reeds een pretje, zy worden bovendien voor
bun declneni ng beloond met- een toegangskaart voor
een ..prachtvoorstelling in de Bioscoop-Moderne".
Wy wenschen den wakkeren koopman succeszfjn
ijver verdient dit. Hetzelfde kan niet gezegd wor
den van de stroopers, die zich zoo yverig weerden
op bet erf van den veehouder L. T. tc Wommelt (Fr.)
't Was na middernacht, toen T. hoorde, dat scho
ten werden gelost op zijn tamme eenden.
Opstaan en het geladen geweer ter hand nemen
was voor onzen boer hel werk van een oogenblik.
Door het raam van de slaapkamer zag hy nu bij
helder maanlicht, hoe twee stroopers de geschoten
eenden den zak stopten en dat een der stroo
pers bij dit werk in de eendenbij% gleed.
In zyn onderkleeren en op de blootc voeten snelde
nu de kordate veehouder naar buiten en terwijl
een der stroopers op de fiefcn wegreed, achtervolgde
hij met het geweer in de hand den andier. 't werd
een wedloop van belang daar in de eenzame streek
by de hevige koude.
Elndelyk was T. den vervolgde zoo nabij, dat hy
dezen verstaanbaar kon toeroepen„sta, of ik
schiet!"
En werkelijk daar klonk een schot door dc nach
telijke stilte; de dief viel, misschien van schrik, «p
den weg. maar naast hem zeeg ook z|jn vervolger
van inspanning en vermoeienis neer.
De krocht van den veehouder, die inmiddels ook
ten toonoele verscheen, geleidde zijn boer huis
waarts en de stroopcr stond op en vervolgde ook
met moeite zijn weg.
Maar deze was door boer en knecht herkend,
hel wa* eengewezen rijksveldwachter I
Dat stroopersblocd is toch een vurig bloed, getuige
ook het bondslied van de stroopersverceniging,
welke sedert een jaar of tien in ons land bestaat.
Wij laten er het le en 3e couplet van volgen
Wy zyn de stroopers van den bond
Verecnigd door één doel.
Zoo zwerven wy het jachtveld rond.
Door sloot en beek cn poel.
Patrijzen, hazen en konijnen
"Wij zweren u den doods
Al waren het ook wilde zwijnen,
Wy schieten a'.les dood.
Komt stroopers uit het landschap
Schaart u bij onzen Bond,
Hij iB u allen toch bekend
De zaak is kerngezond.
De jachtwet uit de m;ddeleeuwen
Moet gauw de wereld uit.
Dat zullen wy het land. doorschreeuwen.
Geen jager die ona stuit
En dan zijn spoedig alle hazen en patryzen ver
dwenen, mochten ze er wel bygevoegd hebben. Als
de hecrcn stroopers hun gang mochten gaan, zou
het wild spoedig zyn uitgeroeid, dat is wel zeker.
KEUVELAAR.
20 ROMA.N DOOR
ANNA WAHLENBKRC1.
Borstels en andere toilotbenoodigdheden
waren verdwenen, en de rugzak, die in de
garderobe bewaard werd, was eveneens
weg. Er was geen onzekerheid meer. Uij
was vertrokken Maar waarheen?
Op alle vragen, die nu gedaan werden,
wüst niemand eenige inlichtingen te geven.
Aan niemand had hij iets toevertrouwd. Niet
eens de familie Janson wist va nzijn plan
Hilma zelf was volkomen onkundig van de
.advertentie in dc courant, dat verzekerde
ze schreiend aan mevrouw Harder, toen
deze haar opriep tol verhoor.
En de eene dag, de eene week, de eene
maand na de andere verstreek, zonder dat
men liet geringste leeken kreeg, waarheen
hij vertrokken was. loon kwam eindelijk
een brief met liet poststempel der Vereenig-
de Staten, aan mijnheer Harder geadres
seerd. En deze bnief berichtte, dat Stefaan
als stoker mot een Engclsche. stoomboot was
meegegaan, waarvan hij den stuurman ken
de, dat de stuurman hem in IIull een sto
kersplaats bezorgd had op een AmerKkaan-
sche boot, en dat hij in Amerika tot nu toe
als arbeider den kost verdiende.
Verder niets. Geen adres. Geen verkla
ring, geen woord over zijn toekomst.
XV.
In den winter werd h<;l heel stil in huis.
Geen partijen werden meer gegeven, en als-
iemand een bezoek bracht, dan werd er
met zachte stem en een ernstig gelaal ge
vraagd' of mevrouw ontving. »Dc dienst
meisjes liepen op vilten pantoffels. De kin
deren hadden geleerd niet met de deuren
tc slaan en inel zachte slem te spreken. En
als een der kleine meisjes uil onnadenkend
heid vroolijk lachte of schreeuwde, dan zag
ze dadelijk om zich heen, want zij, evenals
de anderen, wist immers, dat de dood op
den loer lag, en dat hij haar moeder zocht.
De ziekte had zich plotseling geopen
baard, cn na een mislukte poging om het
kwaad te verdrijven, nam die onrustba
rend toe in 'hevigheid. Hel werd spoedig
duidelijk voor elk, en ook voor <le zieke
zelf, dat er geen hoop meer bestond, en het
leven dat haar nog te wachten stond, niet
anders dan bij maanden te berekenen viel
Mevrouw Harder was wanhopend ge
weest, toen zij» er zich van bewust werd.
Maar langzamerhand trad er een toestand
van verslapping in, en het scheen dat ze
berustte in haar lot. Meest lag ze kalm en
gelaten in haar bed, en slechts nu en dan
werd ze aangegrepen door verontrustende
gedachten.
Maar deze gedachten golden niet meer
haar zelf, doch slechts haar naasten. Ze
begon er over tc tobben of ze wel voor hen
gcweesil was, wal ze had moeten zijn. Een
massa herinneringen kwamen in haar op,
cn ze vroeg haar man en kinderen om ver
giffenis voor woorden en daden, die ze
reeds lang vergeten hadden.
Ze was een bedrijvige, levendige vrouw
geweest, altijd vervuld van wat haar het
naast voor oogen lag, cn hel was of ze eerst
nu lijd tot nadenken liad.
Terwijl haar man hij haar zat en haar
hand vasthield, lag ze lang stil met geslo-
ieu oogen; maar tenslotte begon ze le
fluisteren: „Stefaan, Stefaan."
En toen begon ze over hem le spreken
Ze verhaalde kleine trekjes uit zijn eerste
levensjaren, uit den lijd, toen ze nog geen
ander kind bezat. En ze zag hem weer als
lief klein jongetje, zoo zacht om le sitreelcn,
zijn lenig zacht lijfje, dat in haar armen
vloog en zich tegen haar aandrukte. Het
scheen haar dal ze iets dierbaars verloren
had, omdat ze niet geweten had hoe hel
vast te houden. En ze brak uit in snikken.
„Stefaan, Lieve Stefaan," fluisterde ze op
nieuw. ,,Zal ik je dan nooit meer zien?"
En steeds vaker begon ze over hem le
spreken, zich afvragend waar lnj nu l-ch
was. En een van deze koeren richtte zij zich
in bed op, cn vroeg haar man:
,,IIeb je. er wel eens over nagedacht, dat
■ik hem eigenlijk weggejaagd heb? Als i'k
niet zoo hard geweest was, dan hadden wij
lvem nog hier. En het was beier geweest dat
hij het meisje van wie hij hield getrouwd had
zonder tegenstand, dan dat zijn opleiding af
gebroken werd zooals nu, cn hij haar toch
in elk geval trouwt. Och God, och God, ik
beu het, die zij» toekomst verwoest heb."
En haar berouw was zoo hevig, dat ze hel
niet langer uithouden kon. Met een kreu
nende» zucht viel ze terug in de kussens,
en op alle troostende woorden antwoordde
ze slechts door zachtjes Slefaan's naam tc
roepen.
Maar plotseling verhelderde haar gelaat.
,,Wc koudeiv hem immers schrijven,"
zei ze.
Nadat Iiilmu ondervraagd wa«7 had nie
mand van 'de famiiiu Harder eenige ver
binding gehad met het gezin van den koper
slager. Maar langs omwegen had men ge
hoord, dal .Hlolfuan aan zijn verloofde
schreef, haar meegedeeld had, dat hij op
een scheepswerf werkte, cn haar zijn adres
gegeven had.
„Alles zal gaan zooals hij wil," herhaalde
dc zieke, „als hij maar thuiskomt en zijn
studie voortzet. Zeg hem dat. Zeg hem dal
hij thuis moet komen, dat ik het wil."
Haar mam knikte. Dc wil vam "oen ster
vende moest geëerbiedigd wouxllen, en ibo-
Ycnklien gingen zijn eigen wenschen ihi dc-
«Md-e richting als die van zijn vrouw.
JIct adres werd gevraagd, dc brief 'ge-
Kehrevcn en tegelijkertijd reitsgekl gezoair
cton. Aam Stefaan werd meegedeeld dat zijp
pleegmoeder naar hem verlangde, en dat ze
niet kalm kon sterven, vóór ze noig eens met
hem gesproken had.
Een maand daarna' schreed dam ook Ste
faan over den drempel vam zijn oud thuis.
En toen hij zacht dc ziekekaracr betrad, en
naar het bed ging, werd een vermagerde
Övamd naar hem uitgestrekt, en een paar
ingezonken betraande oogen richtten zich op
y.ijn gelaat.
Hij ging naast lvet ziekbed zitten en greep
de uitgestoken hamd. Maar zoo ongewoon
was hiju zijn pleegmoeder cc nog bewijs vam
teederheid t<* gcveP, dat hij niets eens de
smalle vingers drukte. Zij was het dlie met
hanr andere hand de zijne begon te stree-
ton.
.Stefaan,, lieve Stefaan," fluisterde ze
nu, zooals zoo vele kceren tc voren in baar
ziekte, toen hij nog ndet bij haar was.
Zoo lag ze zwijgend en keek naar hem,
to'l haar oogleden dichtvielen van moleheid.
Maar toen hij trachtte zij» hand (enug te
trekken, hield ziji die vast, en lang bleef
hij stil zitten vóór haar greep verslapte.
Toen boog hij zich over haar heen, «m
merkte dat ze sliep.
,,Ze slaapt rustiger en dieper dam sedert
langen tijd", zeil mijnheer Harder, idüe bin
nengekomen wa®.
Maar den volgende» morgen sprak ze met
Stefaan, en haar blik wa® zoo dringend en
mild, als hij nooit vroeger bij haar gezien
had. Zij. wilde da.l hij tiaar één dang belo
ven zou! Dat hij tluuis zou blijvc» om zijp
studie te voltooien voor het vak, dat hij
oorspronkelijk gekozen had.
Bij haar eerste woorden werd echter Ste-
faan's gelaat dtonker.
„Wees niet hoos op mij, mama," zei hij,
„maar da»t kan ,ik niet. Ik moeit ivrij, zijp,"
Hij -had de vrijhedd beproefd, cn het leek
hem oman ogel ijk terug te keerem tot dc oude
afhankelijkheid; die zou hem verstakken.
„Maar je behoeft je mic-l gebonden te voe
len, Stefaan. In den herfst wordt ge meer
derjarig em dam.... Zeg jij het «hem, KwreH
Góran!"
Wordt vervolgd.