I K «51. 10d* Jaargang. Woensdag 13 Maart 1912. BUITENLAND. FEUILLETON. VOORHOF DER LIEFDE. AHERSFOORTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: r 3 maanden voor Amersfoort f l.OO. ,'dem franco per post- 1.50. tonder! ijke nummers- 0.05. Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zoi.- en Feest een. jvertentiSn. mededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur L morgens bjj de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF 6 C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.5O. Elke regel moor - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling. Groote lettors naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zoer voordeoligo bopalingon lot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. KOSTELOOZE INENTING, prgemeester cn Wethouders van Amersfoort, liet op artikel 18 der wet va" 4 December 1872 Ltsblad No. 1M); teugen ter kennis van belanghebbenden, dat voor ieder de gelegeuheid tot kostelooze inenting tt gegeven «»p den eersten en derden Maandag de maand April, telkens des namiddags te drie in de daartoe bestemde oealiteit van het voor- l schoolgebouw wijk A, Koestraat no. 9. daan te Amersfoort, den 12. Maart 1912. rgemcester en Wethouders van Amersfoort, i De Secretaris, De Burgemeester, p. STENFERT KROESE. WUIJTIERS. Politiek Overzicht De oorlog. pc jongste bemiddelingsactie is wederom »l eene mislukking geëindigd. De gezanten, p in Rome zijn gaan vragen onder welke brwaarden Italië gezind zou zijn de vriend- luppelijke bemiddeling der mogendheden tor eene staking van de vijandelijkheden aan [nemen, hebben lot au<lwoord gekregen, ;l Italië niet geneigd is tot het sluiten van p wapenstilstand en eischt, dat de Turks';he Iepen uil Noord-Afrika zullen worden terug lokken. Doet Turkije dit niet, dan zal Ita- genoopl zijn onverwijld krachtiger op lc tien te water en le land let Ilaliaansehe standpunt is en blijft, dat !'™j einde van den oorlog slechts eene defini tie bekrachtiging van de souvereiniteit van [ié over Lybië zal kunnen brengen. Dat do.-i 1 men nu bereiken, door Turkije op au- Te punten le lijf te gaan. Hoe men daarin i slagen, slaat nog te bezien. Maar wan- Éei de 'Iribuna verkondigt, dat niemand J aan kan twijfeien, dal Lybië voor Turkije ■teel verloren is", dan moet er toch op ge- ■zen worden, dat de feitelijke toestand daar- fec geheel in strijd is. Hoe deze toestand is, [ot dl door een bevoegd beoordeelaar, den wilsehen veldmaarschalk Colmar von der bltz, aldus geschetst: „Vijf maanden duurt u de Tripolilaansche oorlog, d. w. z. nog fear een maand minder dan de Duilsch- iansche van 1870/71. D:c gaf aan den toc- i»nd van de wereld eene veranderde gedaan- Hier slaat alles nog bijna op het punl, dat foedig na het begin bereikt was. Dc Italia- fen houden de kuststeden van eenige belee- enis bezet en worden daarin nog altijd dooi en veel minder talrijken vijand ingesloten, •jjlarmeeringcn haast iederen nacht vergen cel van de krachten en dc opmerkzaamheiu er bezetting. Met is inderdaad een eigen- ardige toestand, die nog daardoor merk- Baardigcr wordt, dat ook fijnste diplo- natieke kop niet in staat is te voorzien hoe lij zal eindigen". De Schr. gaat in bijzonder- ffden na hoe de wederzijdsclu: positie is, m komt tot deze slotsom: „Er blijft dus nog feel te doen over, om hel besluit van de re- piering, waardoor den 5cn November van het !>rige jaar Tripohu.nië en Cyrcnaika bij den aliaanschen staal ingelijfd werden cn dat ilangs mei uitbundig gejuich door Kamer en maat lot eene wel werd verbeven, lot een il le maken. Daar, waar zij tegenwoordig daal, kan dc invasie niet blijven staan; dal is ook zeker niet bet voornemen, want an tlers zou Italië niet een geheel leger van na- tenoeg 100,000 man naar de Afrikaansche usl in beweging hebben gebracht",' L Maar dal leger moet met zijne taak nog be ginnen, on over den omvang van die laak moet men vooral niet licht denken. De schr. zeg. daarvan: .Onder de bestaande omstan digheden kan er slechts met een zeer lang zaam, trapsgewijs voortgaan van dc invasie gerekend worden, waarop de voltooiing van ten reeds begonnen vcldspoorweg moet vol gen. Dat kan jaren in beslag nemen, omdat de niocielijkheid met den afstand in klimmende lijn aangroeit, zelfs wanneer sterke troepen- afdeelingcn niet tol aan hel einde van de karavaanwegen, maar slechts lot de passen van bel Toeraagebergte 100 K.M. ten zui den van Moerzoek doordringen, waar heden de uiterste Turk-schc posten slaan. In tie reus achtige lengte van de verbindingslijnen io aan zee beslaat voor de invasie hel grootste aevaar. En toch moet de onderneming ten uit- vonr gelegd werden, indien de afgekondig de inlijving tol werkelijkheid zat worden •la, liet oogenblik om te beginnen schijnt ge komen te zijn. De maand Maart is voor wa ter en weide in het land reeds gunstig, de ■hitte is neg dragelijk. Het sein tol opbreken zal wel door een nieuwen ernstigen aanval o.p de oase van Zat iz oer -gegeven worden, want hel is d'uidelijik, dat het invasieleger bij het doordringen in het binnenband dien tegenstander niet- zoo dielvt bij zijne tbawi» achten- zic-h mag laten. Al-s het niet gelukt Zanzoer te nemen, zal de marsch niet l>e gennen worden. De hoop, die in hel vredelievende Europa nog altijd b..-:u:u, dal eene tijdige verzoe "mg van de oorlogvoeren den, onder s. meene medewerking van de inogendiu-.. tot, stand zal komen, heeft slechts kans op verwezenlijking wanneer dc souvereiniteit va.i den Gi-cot-en heer, zij 't ooik eene meur adecels- dan reëe.-c, onaangetast blijft. liet. :s verkeerd do Turksche rogeering eigenzin nigheid of (.verkleven nationale gevoeligheid tn verwijten, omdoii zij bij deze voorwaarde "onwrikbaar volhardt. De groote hei-vormingtJbawegin-g in Turkije is hoofdzakelijk voortgekomen uit de out. stemming over de aanhoudende vernederin- gen en verliezen onder de regeering van A tod-ui II a mid 11. liet jonge Turkije nxug c&iti voorbeeld onder geen-e omstandigheden na volgen. Het heelt wel is waar Bosnië cn Her- K'tigowina moeten prijsgeven, maai- deze bei de provinciën bevonden zich sedert 30 jaren roods in vreemde hand en bestuur, en do afstand va-n deze gewesten was het uiterste wat men tegenover de volksstemming mocht wagen. Het lot van Tripoli raakt rechtstreeks de gewichtigste levensvraag van liet rijk. de Arabische. Juist de laatste gebeurtenissen, het betrekkelijk geslaagde verzet, hebben liet Arabische zelfbewustzijn en kradh-t, gevoel zeer versterkt. De Turksahe regeering doet er verstamdliig aan hiermee te rekenen; want de versterking bopaialfc zioh niet inear tol de direct bij den strijd betrokkan stammen. Zij verspreidt zioh heden reeds over de gan- sohe Arabische werekl. Eon vredesverdrag in Stamboel zooi daar als een verraad on als een afstand doen van de leiding van don islam opgevat worden. De gedachte van eon algcmeencn afval cn van dc wederoprichting van het Arabische kalifaat zou het onmiddei J'ijke gevolg zijn. Dit groore gevaar zou dus de Turksche re- gecring op zich laden, aik zij van .haar te genwoordig sipandpunt wilde terugwijken. De strijd in Tripoli echter zou niettemin onver zwakt voortduren. Er zo-u niet® gewonmen, misschien zeecr veel vorioren zijn. Zoo moet de uitslag van don begonnen oorlog aan het lot van de wapenen of aan de hüsehi<kiki-iig van Allah overgelaten worden-, die immers in het Oosten reeks dikwijls wonderen heeft gedaan." Italië en Turkije. Londen, 12 Maart. Het departement van buitcnkir.csche zaken ontving een tele gram van den Engelschen gezant te Kon- stantinopel, waarin wordt kennis gegeven, dat in dc Dardaneilen contactmijnen zijn aangebracht. Het kenmerken door boeien is nagelaten. Twee loodsbooten zullen de sche pen tegemoet varen. Tobrock, 12 M a a r l. Gistermiddag, toen de Italianen waren uitgerukt tot be scherming van eene compagnie genietroe pen, die het tracé maakten voor een nieuw fort, naderden groote massa's Turken en Arabieren tot op een afstand van 4 K.M. De Italianen openden het vuur en er ontstond een hevig gevecht. Tegen 1 uur trokken de Turken zich terug. De Italianen hadden 13 dcoden en 73 gewonden. K on sit-a n t i n> op e l, 12 Maart. De minister va.n oorlog bericht, dal op de tij ding, dat de Italianen gedeeltelijk Ainzaira oi L uimden, de Turken den lOen een gevecht 'hebben geleverd. Zij constateerden, dat de Italianen zioh hebben teruggetrokken op dc hoogten ten noorden v.m Ainzara, waar zij eene verdedigingslinie hebben ingericht. De Tuirkeat violen deze lime aan; zij hadden 5 dcoden en 9 gewonden. Tripoli, 1 2 M a a r t. De troepen te Ain- zaua zijn naar Tripoli teruggekeerd. Het 'kamp, dait bij een moeras gelogen was, was onhoudbaar geworden. lnlichHingen uit gc'ede bron houden in, dat Benghazi doo-r eenige duizenden Arabie ren is geblokkeerd. Ho nstanliaopel, 12 Maar t. De minister van binnenki.mI.sohe zaken heeft de vavlis van Syrië, Aleppo en Beiroet, en den gouverneurs van Jeruzalem en van den Lil>a- ncm bevolen de Italianen, die zioh nog dn het Turksche gebied bevinden, mei den ster ken arm te verwijderen. Morgen loopt de termijn van 15 daigen af, die aan -de Italia nen was toegestaan om zioh te verwijderen. Ilvt ministerie van binnenlandsehe zaken te Konstanlinopel heeft een telegram bekei. gemaakt, waarin de burgemeester cn de no tabele ingezetenen van Djcbcl-i-Gharbi pro- testeeren tegen hel inlijvingsbesluit van het Ilaliaansehe parlement en verklaren, dat ze.is als dc l'orte toestemming zou geven tot de inlijving of militaire bezetting van Tripoli- laniö. zij den strijd zonder aarzeling zou den voortzetten. Dultschland. Essen, 12 Maart. Hedenmorgen was er geen vermeerdering van beteekenis van het aantal stakers in verhouding tot gisteren 'waar te nemen. Op sommiige mijnon ging do eerste morgcnploeg geheel voltallig aan den arbeid. De christelijke vakvcrecnigingcn heb ben zich tot dc overheden gewend met ver zoek om betere bescherming der werkwilli gen, omdat het heden .bij het beginnen van den arbeid op vele plaatsen tot ongeregeld heden is gekomen, waarbij de politie ver scheiden malen don sabel gebruiken moest, arbeidswilligcn meermalen werden uitge jouwd cn aangevallen en door de vrouwen der stakers met steencn werden geworpen en mishandeld Esse n a/d. H u h r, 1 2 M a art. Van de 21)6,835 mijnwerkers in het Ruhrgebied zijn lieden 110.107 aan hel werk gegaan. Er sla ken dus 58.74 pel. T w e e d e l e 1 e g r a m. In T geheel sta ken 200,000 mijnwerkers, d. w. z. 57.23 pel 11 a m b o r n 1 3 M a a r t. Gisterenavond zijn in Obormarxloh ernstige onlusten voor gekomen. Toén een aantal tot werken gezin- den door politieagenten naar hunne woningen vergezeld werden, ontstond er een strijd lus- schen stukers en de politic-agenten. De politie werd mei steencn gegooid; uit de ramen van dc huizen werden omstreeks 2(H) schoten 4» hen gelost. De winkeliers waren genoodzaakt hunne winkels tegen molest le voorzien. De menigte vernielde de straatlantaarns. Eerst nadat verscheidene botsingen hadden plaats gehad, slaagden de politie er in de orde te hersteilen. Vele politic-ambtenaren, waaron der twee commissarissen, werden door steen worpen belangrijk gewond. De houding van de mijnwerkers in het Ruhrgebied op den eersten dag van de sta king was wel geschikt om aan dc leiders van de stakingsbeweging eene teleurstelling te bereiden. De Vossische Ztg. schrijft daar over: „De staking van den arbeid was Maan dag volstrekt niet zoo groot als na de stem ming in de vergaderingen van Zondag was aan le nemen en had moeten worden ver wacht om voor de stakers den zekeren waar borg van succes .te bieden. Want eene on misbare voorwaarde voor de overwinning in een economischen strijd van de beteekenis der staking in het Ruhrgebied is het opvlam men van de bewegingslechts dan worden de aarzelenden mee voortgesleept. Maandag echter hebben lang niet alle leden van de drie vereen i gin gen, die Zondag besloten de staking te beginnen, het werk neergelegd, cn al was ook in den namiddag de deelneming aan de staking grooter dan des voormiddags, er kan toch van eene algemeene staking de weigerende houding van de christelijke mijnwerkers nog daargelaten tot dusver niet gesproken worden. Ook het verzet van de Qppcr-Silezische mijnwerkers tegen de deelneming aan de staking zal niet zonder invloed op de beweging in hel Ruhrgebied blijven." Over den stand van zaken op gisteren schrijft de Köln- Ztg-, dat in het gebied van Essen de beweging vrijwel tol stilstand is gekomen. In verscheidene mijnen was zelfs het aantal tol werken gezinden des morgens betrekkelijk weder grooter dan in den na middag van Maandag. In den omtrek van Duisburg wordt het aantal bij den morgen- ploeg ontbrekende werklieden op 60 70 pet. geschat. I11 Geisenkirchen is de stand sedert gisteren weinig veranderd, in Recklinghau sen is de deelneming vrij sterk, in Dort mund is de toestand sedert den vorigen dag nog verscherpt; daar heerscht eene zeer ge prikkelde Stemming tegenover de tot wer ken gezinden. In het district Boehum is de deelneming aan de staking wel gestegen, maar de stijging moet toch niet zeer aan zienlijk zijn. Ui'. Obcrhansen wordt medege deeld, dat het aarJtal stakers sterk toene mende is; de stakers hebben de waarschu wingen van hunne leiders om zioh rustig te gedragen, niet overal gevolgd. In het dis trict Duisburg is het aantal sllakers in ver gelijking mort gisteren belangrijk toegenomen; alleen, over dag wordt er nog cenigszins vol tallig gewerkt- Als algemeene opmerking schrijft de Köln. Ztg. Maandagavond staakten in het gebied van het „Oberbergamt" Duisburg slechts 57 pet., hetgeen nog lang niet de algemeene staking beteckc-nl Men verstaat deze be trekkelijk zwakke uitkomst, wanneer men zich voorstelt, dat de voor de staking strij dende verecnigingcn slechts omstreeks 100.000 leden tellen, waartegenover ongeveer 50,000 leden van dc christelijke vereeniging staan, die de staking uitdrukkelijk verwer pen, cn bovendien meer dan 200,000 mol leden van vereenigingen, van welker meer derheid niet bekend is hoe zij positie nemen. Over de stemming in Saksen wordt be richt, dat daar de s'taking slechts door eene zeer tegemoetkomende houding van de mijn- besturen vermeden zal kunnen worden. Men moet er mee rekenen, dal aanstaanden Maan dag in de voornaamste mijnwerken een aan tal mijnen zullen worden stop gezet. In het Opper-Silezische district Beurthen hebben Zondag 40 mijnwerkersvergaderingen plaats gehad, waarin de deelneming aan de staking dringend werd ontraden cn beslo ten werd te onderhandelen met de mijnbe- sturen om de loonsverhooging langs vreedza- men weg door le zetten. Onder den indruk van dc stakingsberidh- ten heeft de magistraat te Berlijn besloten de openbare gasverlichting lot de helft terug le brengen. In Stettin is een dergelijke maatre gel reeds uitgevoerd; de stad was Maandag avond in 't halfduister gehuld. België. Brussel, 12 Maart Het Nationaal (ximité van den Mijnworkersbond besloot to gen 24 Maart een congres te Brussel .bijeen te roepen, teneinde een minimumloon cn 15 toeslag te krijgen. Frankrijk. P 11 r ij s, 12 M aar t. De minlMcr van «.imienlandsohe zalken heeft in den minister raad medegedeeld, dail algemeen jn de mijn- districten de arbeid hervat is. Volgens de te Parijs uit de mljndistricien ontvangen berichten, is de algemeene sta kingsdag van verleden Maandag zonder in cidenten verloopen In de straten werden op tochten gehouden, in vergaderingen werden de eischcn van de mijnwerkers besproken. Dinsdag werd hol werk overal hervat. Engeland. Londen, 1 2 M a a r t. De 9amenspreiking der mijneigenaars op hunne heden gehouden vergadering heeft tot igeen crtkol resultaat geleid. Indien hunne bcraadsilaigin.gon voort duren, vreest men dat oen bijeenkomst met de mijnwerkers heden onmogelijk zal wor den. Londen, 12 Maart. A.llc mijneige naars met inbegrip van die uit Wales had den hedenmiddag een conferentie met As- quiith. De vertegenwoordigers der mijnwer kers waren dlaarhij ook ultgenoodigd. Londen, 1 3 Maart. Dc vertegenwoor digers van de mijneigenaars en dc mijnwer kers conferceren onder voorzitterschap van eerste minister Asquith gedurende 3j uur. De conferentie duurt nog voort. Tweede telegram. De conferenti- is om half zeven des avonds uiteengegaan tot morgen. Er is geen mcdedeeling gedaan of de cndcrhandelingen vorderen. D e r de l e le g ra m. Het officieele be richt, dat is uitgegeven over de kolenconfereu- lic, zegt alleen, dat er eene algemeene beraad- 17 ROMAN DOOR ANNA WAHLENRERQ. Een uur geleden .had ze hem nog kunnen raden. Ze zou ihean igezegd hebben dat zijn kleine jongen geen geluk zou vinden in het thuis, dat zijiv vader en moeder hom samen konden bereiden; maar nai waagde ze het nie», haar woorden te herhalen. Ze had een vermoeden, dat ze nu iets anders zouden be- teekenen dan zoo oven, en sohnik maakte zich van haar meester. „Jij zdlf moet dat beslissen," zei ze. „Ik kaïn niet, jij weet het beter dan ik." „Nee, ik weet niets, nnels Wij verborg weer het gelaat im haar sdboot, en ze üegdc haar hand) op zijn haar Maar ze liefkoosde het niet; haar gedachten [begonnen helderder te worden. Plotseöang sdrrikten ze beiden op. Een deur had igdkiraakt, en toen ze opkeken, stond er een gestofte eenige meters van hen verwijderd. Het was mijnheer Harder. „Ik dacht dat iemand ziek was," zoi hij. 'Ester haalde diep aidiem. „Ja," zei ze. „Stefaan is ziek. Ildj kwam bij mij om hulp." „Zo0," het woord werd' zeer langzaam uitgesproken. „Zoo?" «Maar hij deed geen enkele vKaag over dc ziekte1, of over iets anderts, hij trok zich slechts heel zacht terug, en sloot de deur. Ester streek het -haar van het voorhoofd, j haar blik was nog op de deur (gericht, waar achter hij vehdKvenen was. Toen stond ze op. En ook Stefaan richtte zich op. „Goeden nacht," zei ze, 'hem met een ze nuwachtige beweging de liand reikend. En voor hij eenige poging kon doen haar telgen te houden, was ook zij verdwenen, cn hij' stond daar, denkend) over den haastigen angst en de onrust, diie haar op de vlucht igcjaagd hadden. XXIII. Het was lang geleden sedert Stefaan alleen behoefde te ontbijten. Maar dezen dag scheen hij dat te zuillen doen. Hij wachllc nog even, ■vóór hij aan tafel (plaats nam, en nog lan ger eer hij begon te eten. En hij hatd idie hoop, .Ester te zuilen zien, al opgegeven, toen. ze oiinldiclijk nog kwam. Ze groette haastig, verontschuldigde haar laat 'komeai met huishoudelijk": drukte, en sprak met een levendigheid over allerlei on verschillige zaken, die niet recht natuurlijk was. Stefaan daarentegen zoi niet voel, 'hij luisterde naar een woordi, dat hij verwachtte te zullen lvooren, maar dal kwam niel. De maaltijd dtuurde kort. Hoewel Ester Ia- ter 'begonnen was dan Stefaan, had ze eer der dan hij gedaan, haastig roilde ze 'haar servet op, en stond op. iEen groet, en ze was reeds half weg. Toen «riep hij haar bij den naam, kort en besloten, ais om haar te dwin gen te blijven staan. ,Jk heb Hilma gesproken," zei hij. Het (was duidelijk 'dlart deze medodedling slechts een inleiding was van iets anders, en het slechts een .poging was, te zien of ze ook belangstelling toonen zou om het vervolg te hooren. Ester liep dan ook langzaam terug naar de tafel. „Ze wachtte me oip een hoek «van de sitnaat. Ze wÜde vergiffenis vragen voor haar ge drag van gisteren, toen ik haar uit de deur gezet heb." In zijn gerilngadliitande, nonchalante ma nier om over Iiibwa te spreken, was iets nieuws. „Ze weet zeker dat ze je aanleiding gege ven had, om haar zoo le behandéhn, zei Ester. „En dan is het immers heel natuur lijk, dat ze je vengiffen is vraagt." ,,'t Staat haar beier rechtuit en openhartig te zijn. Ik houd niet van gokruip. Ze is bang." „Bang?" „Ja, nog zijn we niet ondertrouwd," Hij beschouwde 'Iüsttcr met denzelfden wachtenden blik, waarmee hij haar voortdu- qeifcl had aangekeken. En ze begreep zoo goed, waarop hij eigenlijk wachtte. Haar raad, hoe hij ai'geuHjk moest handelen. Eu ze zou hem bij den arm hebben willen nemen en roepen: „Doe het niet. Laat je niet in den afgrond trekken, die voor je ligt. Je stort je in een leven, waarin je zult ver trapt worden, zonder dat je eenige vreugde of nut daarvan zult hebben," Maar deze uitroep kwam niet, want een kwellende gedachte kwam in haar op en sloot haar lippen. Het was de gedachte aan hun nachtelijk gesprek, en iets daarin, dat haar met schaamte en verlegenheid vervulde, zoodra ze daaraan dacht En dat deed ze elk oogenblik van den dag, hoeveel moeite ze ook deed aan iels anders te denken. Ste faan dacht er aan, hij ook, dat zag ze, dat wist ze. En ze wist eveneens, dat dit „iets'" als een vlam zou oplaaien tusschen hen bei den, zoodra ze mot een woord in zijn lot zou trachten in te grijpen. Daarom zweeg ze, alsof zijn mededeeling geen indruk op haar gemaakt had. E11 kort daarna scheidden ze met ecu paar korte, nietszeggende woorden Eenige dageu verliepen, en hot ontbijt- uurljc scheen voor Stefaan niet meer te zul len worden wat hed voor hem geweest was, namelijk het mooist en meest begeerd uurtje van den dag. %Vel kwam Ester en nam aan tafel plaats, maar niet vóór hij bijna gedaan had met het eten, cn meestal stond ze dade lijk wcor op om allerhande bezigheden te venichten. Ze luid geen rust. En Stefaan werd stil cn somber. Hij zweeg bijna den ge- heelen tijd, dat ze bijeen waren, cn slechts over «cn enkele zaak sprak liij eenige woor den, en dat was Hilma's poging tot verzoc- ning. Den cenen keer had ze hem bij dien hoek van dc straat opgewacht, de volgende maal bij een ander punt. En Altijd was ze vriende lijk en mild. Dan wilde ze hem mee hebben uiu huisraad te koopen voor hun woning, dan wilde ze zijn meening hooren over dc regeling van hun toekomstig (thuis. E11 als hij van deze ontmoetingen vertel de, hield hij den blik op Ester gericht met dezelfde uitdrukking vol verwachting, die hij ook had, toen hij vertelde, dat liilma hem om vergiffenis had gevraagd voor de scène in zijn kamer. Dezelfde stomme smeek bede lag op zijn gelaat. Hij smeekte 0111 raad. zooals hij eens luid had gedaan. Hij legde zijn lot in haar hand. 't Was haar of hij een wapen in haar borst had gestoken, een wapen, dat in de wonde bleef steken, en dat hij hanteerde zoo dikwijls er kans was, da4 ze ten slotte door de pyn toegeven zou. Maar ze was op haar hoede. Ze deed zoo onverschillig, of ze niets had verstaan, en eerst als ze buiten dc deur was, kon ze haai gevoelens den vrijen loop geven. Dan holde ze naar haar kamer, verborg haar gezicht in een kussen, en liet haar tranen vrij vloeien. Ze klaagde zich zolf.aa», dal ze hem on recht had aangedaan, maar wat, maakte ze zich zelf niet duidelijk, en voortdurend her haalde ze: „Hij moet gered worden, hij moet gered worden. Maar hoe wist ze zelf niet. Ten slotte viel haa-r toch iets in. Als zij niet met hem kon spreken, dan kon iemand an ders dal toch wel doen. En wie was daar na iler aan toe dan mijnheer Harder. Hij wilde zich zeker niet graag mengen in de zaken van anderen, maar nu moest hij. Hij had geen woord gesproken over Ste faan, en over diens voorgewende ziekte, en Ester vroeg zich soms af, of hij misschien geen gewicht had gehecht aan T geen" hij dien nacht gezien had; maar dan weer dacht ze, dat hij aan de scène in dc gang veel grooter beteekenis toeschreef, dan die werkelijk gehad had, en dat hij om die reden zweeg. De voorstelling van deze mogelijk heid dreef een warmer golf naar haar wan gen en deed haar zijn blik ontwijken. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1912 | | pagina 1