I
K «51.
10d* Jaargang.
Woensdag 13 Maart 1912.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
VOORHOF DER LIEFDE.
AHERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
r 3 maanden voor Amersfoort f l.OO.
,'dem franco per post- 1.50.
tonder! ijke nummers- 0.05.
Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zoi.- en Feest
een.
jvertentiSn. mededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
L morgens bjj de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.5O.
Elke regel moor - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zoer voordeoligo bopalingon lot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
KOSTELOOZE INENTING,
prgemeester cn Wethouders van Amersfoort,
liet op artikel 18 der wet va" 4 December 1872
Ltsblad No. 1M);
teugen ter kennis van belanghebbenden, dat voor
ieder de gelegeuheid tot kostelooze inenting
tt gegeven «»p den eersten en derden Maandag
de maand April, telkens des namiddags te drie
in de daartoe bestemde oealiteit van het voor-
l schoolgebouw wijk A, Koestraat no. 9.
daan te Amersfoort, den 12. Maart 1912.
rgemcester en Wethouders van Amersfoort,
i De Secretaris, De Burgemeester,
p. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
De oorlog.
pc jongste bemiddelingsactie is wederom
»l eene mislukking geëindigd. De gezanten,
p in Rome zijn gaan vragen onder welke
brwaarden Italië gezind zou zijn de vriend-
luppelijke bemiddeling der mogendheden
tor eene staking van de vijandelijkheden aan
[nemen, hebben lot au<lwoord gekregen,
;l Italië niet geneigd is tot het sluiten van
p wapenstilstand en eischt, dat de Turks';he
Iepen uil Noord-Afrika zullen worden terug
lokken. Doet Turkije dit niet, dan zal Ita-
genoopl zijn onverwijld krachtiger op lc
tien te water en le land
let Ilaliaansehe standpunt is en blijft, dat
!'™j einde van den oorlog slechts eene defini
tie bekrachtiging van de souvereiniteit van
[ié over Lybië zal kunnen brengen. Dat do.-i
1 men nu bereiken, door Turkije op au-
Te punten le lijf te gaan. Hoe men daarin
i slagen, slaat nog te bezien. Maar wan-
Éei de 'Iribuna verkondigt, dat niemand
J aan kan twijfeien, dal Lybië voor Turkije
■teel verloren is", dan moet er toch op ge-
■zen worden, dat de feitelijke toestand daar-
fec geheel in strijd is. Hoe deze toestand is,
[ot dl door een bevoegd beoordeelaar, den
wilsehen veldmaarschalk Colmar von der
bltz, aldus geschetst: „Vijf maanden duurt
u de Tripolilaansche oorlog, d. w. z. nog
fear een maand minder dan de Duilsch-
iansche van 1870/71. D:c gaf aan den toc-
i»nd van de wereld eene veranderde gedaan-
Hier slaat alles nog bijna op het punl, dat
foedig na het begin bereikt was. Dc Italia-
fen houden de kuststeden van eenige belee-
enis bezet en worden daarin nog altijd dooi
en veel minder talrijken vijand ingesloten,
•jjlarmeeringcn haast iederen nacht vergen
cel van de krachten en dc opmerkzaamheiu
er bezetting. Met is inderdaad een eigen-
ardige toestand, die nog daardoor merk-
Baardigcr wordt, dat ook fijnste diplo-
natieke kop niet in staat is te voorzien hoe
lij zal eindigen". De Schr. gaat in bijzonder-
ffden na hoe de wederzijdsclu: positie is,
m komt tot deze slotsom: „Er blijft dus nog
feel te doen over, om hel besluit van de re-
piering, waardoor den 5cn November van het
!>rige jaar Tripohu.nië en Cyrcnaika bij den
aliaanschen staal ingelijfd werden cn dat
ilangs mei uitbundig gejuich door Kamer en
maat lot eene wel werd verbeven, lot een
il le maken. Daar, waar zij tegenwoordig
daal, kan dc invasie niet blijven staan; dal
is ook zeker niet bet voornemen, want an
tlers zou Italië niet een geheel leger van na-
tenoeg 100,000 man naar de Afrikaansche
usl in beweging hebben gebracht",'
L Maar dal leger moet met zijne taak nog be
ginnen, on over den omvang van die laak
moet men vooral niet licht denken. De schr.
zeg. daarvan: .Onder de bestaande omstan
digheden kan er slechts met een zeer lang
zaam, trapsgewijs voortgaan van dc invasie
gerekend worden, waarop de voltooiing van
ten reeds begonnen vcldspoorweg moet vol
gen. Dat kan jaren in beslag nemen, omdat de
niocielijkheid met den afstand in klimmende
lijn aangroeit, zelfs wanneer sterke troepen-
afdeelingcn niet tol aan hel einde van de
karavaanwegen, maar slechts lot de passen
van bel Toeraagebergte 100 K.M. ten zui
den van Moerzoek doordringen, waar heden
de uiterste Turk-schc posten slaan. In tie reus
achtige lengte van de verbindingslijnen io
aan zee beslaat voor de invasie hel grootste
aevaar.
En toch moet de onderneming ten uit-
vonr gelegd werden, indien de afgekondig
de inlijving tol werkelijkheid zat worden
•la, liet oogenblik om te beginnen schijnt ge
komen te zijn. De maand Maart is voor wa
ter en weide in het land reeds gunstig, de
■hitte is neg dragelijk. Het sein tol opbreken
zal wel door een nieuwen ernstigen aanval
o.p de oase van Zat iz oer -gegeven worden,
want hel is d'uidelijik, dat het invasieleger
bij het doordringen in het binnenband dien
tegenstander niet- zoo dielvt bij zijne tbawi»
achten- zic-h mag laten. Al-s het niet gelukt
Zanzoer te nemen, zal de marsch niet l>e
gennen worden.
De hoop, die in hel vredelievende Europa
nog altijd b..-:u:u, dal eene tijdige verzoe
"mg van de oorlogvoeren den, onder s.
meene medewerking van de inogendiu-..
tot, stand zal komen, heeft slechts kans op
verwezenlijking wanneer dc souvereiniteit
va.i den Gi-cot-en heer, zij 't ooik eene meur
adecels- dan reëe.-c, onaangetast blijft. liet.
:s verkeerd do Turksche rogeering eigenzin
nigheid of (.verkleven nationale gevoeligheid
tn verwijten, omdoii zij bij deze voorwaarde
"onwrikbaar volhardt.
De groote hei-vormingtJbawegin-g in Turkije
is hoofdzakelijk voortgekomen uit de out.
stemming over de aanhoudende vernederin-
gen en verliezen onder de regeering van
A tod-ui II a mid 11. liet jonge Turkije nxug c&iti
voorbeeld onder geen-e omstandigheden na
volgen. Het heelt wel is waar Bosnië cn Her-
K'tigowina moeten prijsgeven, maai- deze bei
de provinciën bevonden zich sedert 30 jaren
roods in vreemde hand en bestuur, en do
afstand va-n deze gewesten was het uiterste
wat men tegenover de volksstemming mocht
wagen.
Het lot van Tripoli raakt rechtstreeks de
gewichtigste levensvraag van liet rijk. de
Arabische. Juist de laatste gebeurtenissen,
het betrekkelijk geslaagde verzet, hebben liet
Arabische zelfbewustzijn en kradh-t, gevoel
zeer versterkt. De Turksahe regeering doet
er verstamdliig aan hiermee te rekenen; want
de versterking bopaialfc zioh niet inear tol
de direct bij den strijd betrokkan stammen.
Zij verspreidt zioh heden reeds over de gan-
sohe Arabische werekl. Eon vredesverdrag
in Stamboel zooi daar als een verraad on als
een afstand doen van de leiding van don
islam opgevat worden. De gedachte van eon
algcmeencn afval cn van dc wederoprichting
van het Arabische kalifaat zou het onmiddei
J'ijke gevolg zijn.
Dit groore gevaar zou dus de Turksche re-
gecring op zich laden, aik zij van .haar te
genwoordig sipandpunt wilde terugwijken. De
strijd in Tripoli echter zou niettemin onver
zwakt voortduren. Er zo-u niet® gewonmen,
misschien zeecr veel vorioren zijn. Zoo moet
de uitslag van don begonnen oorlog aan het
lot van de wapenen of aan de hüsehi<kiki-iig
van Allah overgelaten worden-, die immers
in het Oosten reeks dikwijls wonderen heeft
gedaan."
Italië en Turkije.
Londen, 12 Maart. Het departement
van buitcnkir.csche zaken ontving een tele
gram van den Engelschen gezant te Kon-
stantinopel, waarin wordt kennis gegeven,
dat in dc Dardaneilen contactmijnen zijn
aangebracht. Het kenmerken door boeien is
nagelaten. Twee loodsbooten zullen de sche
pen tegemoet varen.
Tobrock, 12 M a a r l. Gistermiddag,
toen de Italianen waren uitgerukt tot be
scherming van eene compagnie genietroe
pen, die het tracé maakten voor een nieuw
fort, naderden groote massa's Turken en
Arabieren tot op een afstand van 4 K.M. De
Italianen openden het vuur en er ontstond
een hevig gevecht. Tegen 1 uur trokken de
Turken zich terug. De Italianen hadden 13
dcoden en 73 gewonden.
K on sit-a n t i n> op e l, 12 Maart. De
minister va.n oorlog bericht, dal op de tij
ding, dat de Italianen gedeeltelijk Ainzaira
oi L uimden, de Turken den lOen een gevecht
'hebben geleverd. Zij constateerden, dat de
Italianen zioh hebben teruggetrokken op dc
hoogten ten noorden v.m Ainzara, waar zij
eene verdedigingslinie hebben ingericht. De
Tuirkeat violen deze lime aan; zij hadden 5
dcoden en 9 gewonden.
Tripoli, 1 2 M a a r t. De troepen te Ain-
zaua zijn naar Tripoli teruggekeerd. Het
'kamp, dait bij een moeras gelogen was, was
onhoudbaar geworden.
lnlichHingen uit gc'ede bron houden in,
dat Benghazi doo-r eenige duizenden Arabie
ren is geblokkeerd.
Ho nstanliaopel, 12 Maar t. De
minister van binnenki.mI.sohe zaken heeft de
vavlis van Syrië, Aleppo en Beiroet, en den
gouverneurs van Jeruzalem en van den Lil>a-
ncm bevolen de Italianen, die zioh nog dn
het Turksche gebied bevinden, mei den ster
ken arm te verwijderen. Morgen loopt de
termijn van 15 daigen af, die aan -de Italia
nen was toegestaan om zioh te verwijderen.
Ilvt ministerie van binnenlandsehe zaken te
Konstanlinopel heeft een telegram bekei.
gemaakt, waarin de burgemeester cn de no
tabele ingezetenen van Djcbcl-i-Gharbi pro-
testeeren tegen hel inlijvingsbesluit van het
Ilaliaansehe parlement en verklaren, dat ze.is
als dc l'orte toestemming zou geven tot de
inlijving of militaire bezetting van Tripoli-
laniö. zij den strijd zonder aarzeling zou
den voortzetten.
Dultschland.
Essen, 12 Maart. Hedenmorgen was
er geen vermeerdering van beteekenis van
het aantal stakers in verhouding tot gisteren
'waar te nemen. Op sommiige mijnon ging do
eerste morgcnploeg geheel voltallig aan den
arbeid. De christelijke vakvcrecnigingcn heb
ben zich tot dc overheden gewend met ver
zoek om betere bescherming der werkwilli
gen, omdat het heden .bij het beginnen van
den arbeid op vele plaatsen tot ongeregeld
heden is gekomen, waarbij de politie ver
scheiden malen don sabel gebruiken moest,
arbeidswilligcn meermalen werden uitge
jouwd cn aangevallen en door de vrouwen
der stakers met steencn werden geworpen en
mishandeld
Esse n a/d. H u h r, 1 2 M a art. Van de
21)6,835 mijnwerkers in het Ruhrgebied zijn
lieden 110.107 aan hel werk gegaan. Er sla
ken dus 58.74 pel.
T w e e d e l e 1 e g r a m. In T geheel sta
ken 200,000 mijnwerkers, d. w. z. 57.23 pel
11 a m b o r n 1 3 M a a r t. Gisterenavond
zijn in Obormarxloh ernstige onlusten voor
gekomen. Toén een aantal tot werken gezin-
den door politieagenten naar hunne woningen
vergezeld werden, ontstond er een strijd lus-
schen stukers en de politic-agenten. De politie
werd mei steencn gegooid; uit de ramen van
dc huizen werden omstreeks 2(H) schoten 4»
hen gelost. De winkeliers waren genoodzaakt
hunne winkels tegen molest le voorzien. De
menigte vernielde de straatlantaarns. Eerst
nadat verscheidene botsingen hadden plaats
gehad, slaagden de politie er in de orde te
hersteilen. Vele politic-ambtenaren, waaron
der twee commissarissen, werden door steen
worpen belangrijk gewond.
De houding van de mijnwerkers in het
Ruhrgebied op den eersten dag van de sta
king was wel geschikt om aan dc leiders
van de stakingsbeweging eene teleurstelling
te bereiden. De Vossische Ztg. schrijft daar
over: „De staking van den arbeid was Maan
dag volstrekt niet zoo groot als na de stem
ming in de vergaderingen van Zondag was
aan le nemen en had moeten worden ver
wacht om voor de stakers den zekeren waar
borg van succes .te bieden. Want eene on
misbare voorwaarde voor de overwinning in
een economischen strijd van de beteekenis
der staking in het Ruhrgebied is het opvlam
men van de bewegingslechts dan worden
de aarzelenden mee voortgesleept. Maandag
echter hebben lang niet alle leden van de
drie vereen i gin gen, die Zondag besloten de
staking te beginnen, het werk neergelegd, cn
al was ook in den namiddag de deelneming
aan de staking grooter dan des voormiddags,
er kan toch van eene algemeene staking
de weigerende houding van de christelijke
mijnwerkers nog daargelaten tot dusver
niet gesproken worden. Ook het verzet van
de Qppcr-Silezische mijnwerkers tegen de
deelneming aan de staking zal niet zonder
invloed op de beweging in hel Ruhrgebied
blijven."
Over den stand van zaken op gisteren
schrijft de Köln- Ztg-, dat in het gebied van
Essen de beweging vrijwel tol stilstand is
gekomen. In verscheidene mijnen was zelfs
het aantal tol werken gezinden des morgens
betrekkelijk weder grooter dan in den na
middag van Maandag. In den omtrek van
Duisburg wordt het aantal bij den morgen-
ploeg ontbrekende werklieden op 60 70 pet.
geschat. I11 Geisenkirchen is de stand sedert
gisteren weinig veranderd, in Recklinghau
sen is de deelneming vrij sterk, in Dort
mund is de toestand sedert den vorigen dag
nog verscherpt; daar heerscht eene zeer ge
prikkelde Stemming tegenover de tot wer
ken gezinden. In het district Boehum is de
deelneming aan de staking wel gestegen,
maar de stijging moet toch niet zeer aan
zienlijk zijn. Ui'. Obcrhansen wordt medege
deeld, dat het aarJtal stakers sterk toene
mende is; de stakers hebben de waarschu
wingen van hunne leiders om zioh rustig te
gedragen, niet overal gevolgd. In het dis
trict Duisburg is het aantal sllakers in ver
gelijking mort gisteren belangrijk toegenomen;
alleen, over dag wordt er nog cenigszins vol
tallig gewerkt-
Als algemeene opmerking schrijft de Köln.
Ztg. Maandagavond staakten in het gebied
van het „Oberbergamt" Duisburg slechts 57
pet., hetgeen nog lang niet de algemeene
staking beteckc-nl Men verstaat deze be
trekkelijk zwakke uitkomst, wanneer men
zich voorstelt, dat de voor de staking strij
dende verecnigingcn slechts omstreeks
100.000 leden tellen, waartegenover ongeveer
50,000 leden van dc christelijke vereeniging
staan, die de staking uitdrukkelijk verwer
pen, cn bovendien meer dan 200,000 mol
leden van vereenigingen, van welker meer
derheid niet bekend is hoe zij positie nemen.
Over de stemming in Saksen wordt be
richt, dat daar de s'taking slechts door eene
zeer tegemoetkomende houding van de mijn-
besturen vermeden zal kunnen worden. Men
moet er mee rekenen, dal aanstaanden Maan
dag in de voornaamste mijnwerken een aan
tal mijnen zullen worden stop gezet.
In het Opper-Silezische district Beurthen
hebben Zondag 40 mijnwerkersvergaderingen
plaats gehad, waarin de deelneming aan de
staking dringend werd ontraden cn beslo
ten werd te onderhandelen met de mijnbe-
sturen om de loonsverhooging langs vreedza-
men weg door le zetten.
Onder den indruk van dc stakingsberidh-
ten heeft de magistraat te Berlijn besloten de
openbare gasverlichting lot de helft terug le
brengen. In Stettin is een dergelijke maatre
gel reeds uitgevoerd; de stad was Maandag
avond in 't halfduister gehuld.
België.
Brussel, 12 Maart Het Nationaal
(ximité van den Mijnworkersbond besloot to
gen 24 Maart een congres te Brussel .bijeen te
roepen, teneinde een minimumloon cn 15
toeslag te krijgen.
Frankrijk.
P 11 r ij s, 12 M aar t. De minlMcr van
«.imienlandsohe zalken heeft in den minister
raad medegedeeld, dail algemeen jn de mijn-
districten de arbeid hervat is.
Volgens de te Parijs uit de mljndistricien
ontvangen berichten, is de algemeene sta
kingsdag van verleden Maandag zonder in
cidenten verloopen In de straten werden op
tochten gehouden, in vergaderingen werden
de eischcn van de mijnwerkers besproken.
Dinsdag werd hol werk overal hervat.
Engeland.
Londen, 1 2 M a a r t. De 9amenspreiking
der mijneigenaars op hunne heden gehouden
vergadering heeft tot igeen crtkol resultaat
geleid. Indien hunne bcraadsilaigin.gon voort
duren, vreest men dat oen bijeenkomst met
de mijnwerkers heden onmogelijk zal wor
den.
Londen, 12 Maart. A.llc mijneige
naars met inbegrip van die uit Wales had
den hedenmiddag een conferentie met As-
quiith. De vertegenwoordigers der mijnwer
kers waren dlaarhij ook ultgenoodigd.
Londen, 1 3 Maart. Dc vertegenwoor
digers van de mijneigenaars en dc mijnwer
kers conferceren onder voorzitterschap van
eerste minister Asquith gedurende 3j uur.
De conferentie duurt nog voort.
Tweede telegram. De conferenti-
is om half zeven des avonds uiteengegaan tot
morgen. Er is geen mcdedeeling gedaan of de
cndcrhandelingen vorderen.
D e r de l e le g ra m. Het officieele be
richt, dat is uitgegeven over de kolenconfereu-
lic, zegt alleen, dat er eene algemeene beraad-
17 ROMAN DOOR
ANNA WAHLENRERQ.
Een uur geleden .had ze hem nog kunnen
raden. Ze zou ihean igezegd hebben dat zijn
kleine jongen geen geluk zou vinden in het
thuis, dat zijiv vader en moeder hom samen
konden bereiden; maar nai waagde ze het
nie», haar woorden te herhalen. Ze had een
vermoeden, dat ze nu iets anders zouden be-
teekenen dan zoo oven, en sohnik maakte
zich van haar meester.
„Jij zdlf moet dat beslissen," zei ze.
„Ik kaïn niet, jij weet het beter dan ik."
„Nee, ik weet niets, nnels
Wij verborg weer het gelaat im haar
sdboot, en ze üegdc haar hand) op zijn haar
Maar ze liefkoosde het niet; haar gedachten
[begonnen helderder te worden.
Plotseöang sdrrikten ze beiden op. Een
deur had igdkiraakt, en toen ze opkeken,
stond er een gestofte eenige meters van hen
verwijderd.
Het was mijnheer Harder.
„Ik dacht dat iemand ziek was," zoi hij.
'Ester haalde diep aidiem.
„Ja," zei ze. „Stefaan is ziek. Ildj kwam bij
mij om hulp."
„Zo0," het woord werd' zeer langzaam
uitgesproken. „Zoo?"
«Maar hij deed geen enkele vKaag over dc
ziekte1, of over iets anderts, hij trok zich
slechts heel zacht terug, en sloot de deur.
Ester streek het -haar van het voorhoofd, j
haar blik was nog op de deur (gericht, waar
achter hij vehdKvenen was. Toen stond ze op.
En ook Stefaan richtte zich op.
„Goeden nacht," zei ze, 'hem met een ze
nuwachtige beweging de liand reikend.
En voor hij eenige poging kon doen haar
telgen te houden, was ook zij verdwenen, cn
hij' stond daar, denkend) over den haastigen
angst en de onrust, diie haar op de vlucht
igcjaagd hadden.
XXIII.
Het was lang geleden sedert Stefaan alleen
behoefde te ontbijten. Maar dezen dag scheen
hij dat te zuillen doen. Hij wachllc nog even,
■vóór hij aan tafel (plaats nam, en nog lan
ger eer hij begon te eten.
En hij hatd idie hoop, .Ester te zuilen zien,
al opgegeven, toen. ze oiinldiclijk nog kwam.
Ze groette haastig, verontschuldigde haar
laat 'komeai met huishoudelijk": drukte, en
sprak met een levendigheid over allerlei on
verschillige zaken, die niet recht natuurlijk
was. Stefaan daarentegen zoi niet voel, 'hij
luisterde naar een woordi, dat hij verwachtte
te zullen lvooren, maar dal kwam niel.
De maaltijd dtuurde kort. Hoewel Ester Ia-
ter 'begonnen was dan Stefaan, had ze eer
der dan hij gedaan, haastig roilde ze 'haar
servet op, en stond op. iEen groet, en ze was
reeds half weg. Toen «riep hij haar bij den
naam, kort en besloten, ais om haar te dwin
gen te blijven staan.
,Jk heb Hilma gesproken," zei hij.
Het (was duidelijk 'dlart deze medodedling
slechts een inleiding was van iets anders, en
het slechts een .poging was, te zien of ze ook
belangstelling toonen zou om het vervolg te
hooren.
Ester liep dan ook langzaam terug naar de
tafel.
„Ze wachtte me oip een hoek «van de sitnaat.
Ze wÜde vergiffenis vragen voor haar ge
drag van gisteren, toen ik haar uit de deur
gezet heb."
In zijn gerilngadliitande, nonchalante ma
nier om over Iiibwa te spreken, was iets
nieuws.
„Ze weet zeker dat ze je aanleiding gege
ven had, om haar zoo le behandéhn, zei
Ester. „En dan is het immers heel natuur
lijk, dat ze je vengiffen is vraagt."
,,'t Staat haar beier rechtuit en openhartig
te zijn. Ik houd niet van gokruip. Ze is bang."
„Bang?"
„Ja, nog zijn we niet ondertrouwd,"
Hij beschouwde 'Iüsttcr met denzelfden
wachtenden blik, waarmee hij haar voortdu-
qeifcl had aangekeken. En ze begreep zoo
goed, waarop hij eigenlijk wachtte. Haar
raad, hoe hij ai'geuHjk moest handelen.
Eu ze zou hem bij den arm hebben willen
nemen en roepen: „Doe het niet. Laat je niet
in den afgrond trekken, die voor je ligt. Je
stort je in een leven, waarin je zult ver
trapt worden, zonder dat je eenige vreugde
of nut daarvan zult hebben,"
Maar deze uitroep kwam niet, want een
kwellende gedachte kwam in haar op en
sloot haar lippen. Het was de gedachte aan
hun nachtelijk gesprek, en iets daarin, dat
haar met schaamte en verlegenheid vervulde,
zoodra ze daaraan dacht En dat deed ze
elk oogenblik van den dag, hoeveel moeite
ze ook deed aan iels anders te denken. Ste
faan dacht er aan, hij ook, dat zag ze, dat
wist ze. En ze wist eveneens, dat dit „iets'"
als een vlam zou oplaaien tusschen hen bei
den, zoodra ze mot een woord in zijn lot zou
trachten in te grijpen. Daarom zweeg ze,
alsof zijn mededeeling geen indruk op haar
gemaakt had. E11 kort daarna scheidden ze
met ecu paar korte, nietszeggende woorden
Eenige dageu verliepen, en hot ontbijt-
uurljc scheen voor Stefaan niet meer te zul
len worden wat hed voor hem geweest was,
namelijk het mooist en meest begeerd uurtje
van den dag. %Vel kwam Ester en nam aan
tafel plaats, maar niet vóór hij bijna gedaan
had met het eten, cn meestal stond ze dade
lijk wcor op om allerhande bezigheden te
venichten. Ze luid geen rust. En Stefaan
werd stil cn somber. Hij zweeg bijna den ge-
heelen tijd, dat ze bijeen waren, cn slechts
over «cn enkele zaak sprak liij eenige woor
den, en dat was Hilma's poging tot verzoc-
ning.
Den cenen keer had ze hem bij dien hoek
van dc straat opgewacht, de volgende maal
bij een ander punt. En Altijd was ze vriende
lijk en mild. Dan wilde ze hem mee hebben
uiu huisraad te koopen voor hun woning,
dan wilde ze zijn meening hooren over dc
regeling van hun toekomstig (thuis.
E11 als hij van deze ontmoetingen vertel
de, hield hij den blik op Ester gericht met
dezelfde uitdrukking vol verwachting, die
hij ook had, toen hij vertelde, dat liilma
hem om vergiffenis had gevraagd voor de
scène in zijn kamer. Dezelfde stomme smeek
bede lag op zijn gelaat. Hij smeekte 0111 raad.
zooals hij eens luid had gedaan. Hij legde
zijn lot in haar hand.
't Was haar of hij een wapen in haar
borst had gestoken, een wapen, dat in de
wonde bleef steken, en dat hij hanteerde
zoo dikwijls er kans was, da4 ze ten slotte
door de pyn toegeven zou.
Maar ze was op haar hoede. Ze deed zoo
onverschillig, of ze niets had verstaan, en
eerst als ze buiten dc deur was, kon ze haai
gevoelens den vrijen loop geven. Dan holde
ze naar haar kamer, verborg haar gezicht in
een kussen, en liet haar tranen vrij vloeien.
Ze klaagde zich zolf.aa», dal ze hem on
recht had aangedaan, maar wat, maakte ze
zich zelf niet duidelijk, en voortdurend her
haalde ze:
„Hij moet gered worden, hij moet gered
worden.
Maar hoe wist ze zelf niet.
Ten slotte viel haa-r toch iets in. Als zij niet
met hem kon spreken, dan kon iemand an
ders dal toch wel doen. En wie was daar na
iler aan toe dan mijnheer Harder. Hij wilde
zich zeker niet graag mengen in de zaken
van anderen, maar nu moest hij.
Hij had geen woord gesproken over Ste
faan, en over diens voorgewende ziekte, en
Ester vroeg zich soms af, of hij misschien
geen gewicht had gehecht aan T geen" hij
dien nacht gezien had; maar dan weer
dacht ze, dat hij aan de scène in dc gang
veel grooter beteekenis toeschreef, dan die
werkelijk gehad had, en dat hij om die reden
zweeg. De voorstelling van deze mogelijk
heid dreef een warmer golf naar haar wan
gen en deed haar zijn blik ontwijken.
Wordt vervolgd.