"buitenland. feuilleton. l©de Jaargang. Vrijdag 22 Maart 1912. Avonturen van Lady Molly van Scotland-Yard. K\ 260. AIERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoort f 1*00. Idem franco per post- 1.50. Afzondertijko nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiönmededeelingen enz., gelieve men vódr 11 uur 'smorgons Dij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels f Elke regel moor - fw* Dienstaanbiedingen on aanvragen 25 cents bij vooruitbowling. Grooto lettors naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bostaan zoor voordoeligo bepalingen lot hot herhaald advertooron in dit Blad, b\j abonnement. Eono circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. A.an hendie met 1 April a. s. op dit blad inteekenen, worden de nummers die ge durende de maand Maart nog zullen verschijnenkoste loos toegezonden. Kennisgevingen. De Burgemeester van Amersfoort, Gezien artikel 41 der gemeentewet. Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de Raad dezer gemeente zal vergaderen op Dinsdag, den 26. Maart aanstaande, des namiddags te 14 nre Amersfoort, den 21. Maart 1912. De Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS. Politiek Overzicht De Duitech'Engelsche vloot, wedijver. Al .trekt ook het lol, dat aan het minimum loon-ontwerp in het Éngelsche parlement be schoren zal zijn, in de eerste plaats de be langstelling, toch wordt ook verdiende aan dacht geschonken aan de wijze, -waarop bij de behandeling van de marincbegrooting de minister Winston Churchill zijne plannen en inzichten heelt blootgelegd. Hij heeft daar mee in hoofdzaak den bijval van het lager huis geoogst; de eenstemmige aanneming van de voor het personeel voorgestelde sterkte kan als bewijs daarvoor dienen. Bij de indiening van zijne begrooting in de vorige week, heeft de Éngelsche minister ge zegd, dat de nieuwe aanbouw, die werd voor gesteld, slechts voorloopig was; wanneer el ders nieuwe vermeerderingen werden voor gesteld, dan zou het rioodig zijn eene aanvul- Jingsbegrooting voor te stellen, zoowel voor hel cijfer van de manschappen als voor dat van den aanbouw van schepen. Dit thema heeft hij in de deze week gehouden debatten nader ontwikkeld. Hij heeft openhartig ver klaard, dat hij hiermede hoofdzakelijk doel de op Duitschland. De vlootpoliliek, die door Duitschland sedert eenige jaren wordt ge volgd, heeft Engeland genoopt een nieuw plan aan te nemen, overeenkomende met zijne le vensbelangen. De Éngelsche vloot beschermt niet alleen den handel van Groot-Briltannië, maar ook zijne vrijheid en zijn leven; zij ver zekert zijn bestaan en zijne verzorging met levensmiddelen. Zij moet dus gehandhaafd of gebracht worden op een zoodanigen machts toestand, dat zij in staat is „altijd het hoofd Ie bieden aan een aanvaller, die het voor hem gunstige tijdstip heeft gekozen". Zoolang Frankrijk en Rusland de beide grootste zee- sta ten na Engeland waren, is de sterkte van de Éngelsche vloot zoodanig berekend, dat zij steeds gelijk bleef aan die van deze twee vereenigde staten. Maar nu zijn de omstan digheden anders geworden; de ontwikkeling van de Duilsche vloot is zoozeer toegenomen, dat bij de plannen tot vlootaanbouw van het Vereenigde Koninkrijk de Duitsche schepen- houw als maatstaf moet worden genomen. Dc tradilionccle „Two Power Standard" is prijs gegeven en vervangen door een over wicht van minstens 60 pet. op Duitschland. In de toekomst zal dus dc aanbouw van schepen voor de Britsche vloot naar dezen maatstaf worden geregeld. Intusschon zal En geland, wat dc dreadnoughts betreft, bouwen in de verhouding van 4 tegen 2 of van 5 legen 3. Engeland wil geen grootcren voorsprong nemen; het streeft alleen naar handhaving van het tegenwoordige evenwicht, zoodat Duitschland niets te winnen heeft bij de ver meerdering van zijn aantal schepen en niets te verliezen bij de vermindering van hun aantal. Engeland wil dus onder alle omstandighe den zijn overwicht ter zee behouden. Maar toch straalt in de rede van minister Churchill de wensch door, da.t Engeland niet genoopt zou zijn, zijn vlootprogramma nog meer uit te breiden. De minister sprak van de belang rijke voordeden, die er voor Duitschland uit zouden voortvloeien, wanneer ook maar ge durende een jaar een blad blank bleef in het hoek van het wantrouwen. Duitschland zou, als het in een jaar gecne schepen bouwde, 6 f» 7 milliocn p. st. sparen. Engeland zou met liet bouwen van nieuwe schepen eerst beginnen, als Duitschland zijn schepenbouw had herval Hel is zeker ten verleidelijk beeflid, dat de Éngelsche staatsman hier schetste. Maar na tuurlijk moet men afwachten hoe het er zaïl uitzien in het Dicht, dat Duitschland er op, Jaiat vaüilem. De Frankf. Zt.g, is van meehiing, datt dc vflaag open blijft of het oip den weg vatn zulke vangdlijkinigon te bereiken is, dolt men zich met elkaar versbaat ©n komt Holtl beperking van den vioolbouw. „De atyksne- geer&ng 1 ïeeft tot dus-V-r steeds hei standpunt voorgestaan., dot voo- de ontwikkeling vana deze zeemacht dc sterkere of zwakkere aan bouw van ooiiotgs9chepen van alndere landen volstrekt ndet in aanmerking komt. Zij hoeft voor- iedeme verandering en uitbreiding van onze vliootorgainisalie aflibijtd sleohits gezichts punten laten gelden, die in onze eigen bc hoof ten logen. De beide landan gaan dus van verschillende begins eden uit en dart bemoei el ijk,t. natuurlijk bet tot elkaar ko men. Ook bij de nu voorgenomen Dnit- sche vlooiversterking schijnt ons de minister vain marine niet het plan te hebben verandering te brengen in de getalsverhou ding vain de Duitsche vloot tegenover dc Én gelsche. Man blijft echter bij hel beginsel, diait drie eskaders voor den strijd beschikbaar moeten zijn. Tot dusver meende men zidh daarvoor met 2 actieve eskaders te kunnen vergenoegen en het reserve-eskader zoo Vlug in dienst te kunnen stellen, -dla»t liet moe in rekening mocht worden gebracht. In de toe komst zullen dirie eskaders actief zijn, omdat men vreest, als dc nood aan don man is ndet meer den tijd beschikbaar te hebben om hol rosorve-eika dor in dienst te s>tellen. De drie nieuw te bouwen schepen zouden dan be stemd zijn tot aanvulling van een nieuw re serve-eskader. Dc heer Ghurdhiill hoéft inl zijn plan tva-n nieuwen soheponboruw nog geen rekening gehouden met de aangekon digde Duitsdhe vloot voor draeht. Maar hij heeft toeli zijn tegenzet reeds uitgevoerd of althans een beskuit daarover genomen. Deze tegenzet ligt in de nieuwe dislocatie vam de En.gcflsehe vloot. Het eskader namelijk, dat tot dusver op Gibraltar gdbaisetard was, wordt naar de haivons vam het moadcrllaincl getrokken en het Middeltandsdhe zee-eska der- westwaarts narar GLbnaillan- ..geconcen treerd. De Éngelsche regeering zal zioh niet kunnen verwonderen aöjs deze be.wcginigon worden opgeval als eene concentratie naar de Noordzee. Zij bereikt daarmee feitelijk hetzelfde wat de DuLtsche admiraliteit slechts door nieuwen aanbouw meent te kunnen bc- reiken, en het is het natuurlijke voordeed van den grooteren voorraad aain oortoigs schepen, dat zij deze versterking vam de ac tiviteit ün de eigen wateren zonder nieuwen schepenbouw kan bereiken. Dit bewijst echter hoezeer de Daily News geiijk heeft, wanneer zij er op wijst, datt die door allen gcwenischta beperking van <le toerustirngem waiarsdliijmTijk nooit door bemoeiingen van de marine-auto. riteiten, maar slechts als gevolg vatn oflge- meen politiek overleg door de bemoeiingen vam de departementen vam buifbenlamdsohd zalken dor béide natiën zal kunnen worden bereikt." Italië en Turkije. Tripoli, 21 Maart. In hel fort Hami- die heeft een ilaliaauschc soldaat een Turksche shrapnell opgeraapt. Het projectiel sprong; vier soldaten werden gedood en ver scheidene gewond. Marseille, 2 1 Maart. Y-oOgens dc Petit Marseiilaits zijn op 13 dezer 2 Italiaam- sohe regimenten in eene hindeifljaag gevoil- len, die dc Turken hen hadden gesnéld. Zij moeslten terugkeoron met achter Lating vaaj tail vam dood en, oorlogstuig en ammunitie. De Arabieren kregen 150 doodien en gewon den. Ofschoon de gezamenlijke actie van de groote mogendheden in Konstantinopel nog niet heeft plaats gehad, zijn de Italiaan- sche vredesvoorwaarden, die officieus ter kennis van de Turksche regeering zijn geko men, in den ministerraad het onderwerp ge weest van eene langdurige geheime beraad slaging. De Frankf. Ztg. bericht daarover, dat de inlijving van Tripoli en Cyrenaika ook in hel Ilaliaansche antwoord volledig wordt ge handhaafd; de concessiën van godsdiensligen en van sloffelijken aard worden daartegen over door den ministerraad als een onvol doend equivalent beschouwd. Als geheel on aannemelijk wordt beschouwd het voorstel om de Turksche troepen uit het oorlogsgebied terug te trekken en het verlangen van de definitieve vrcdesactie in handen van de groote mogendheden te leggen. Na het einde van den ministerraad werden de Turksche gezanten bij de groote mogendheden geïn strueerd, dal de Porte haar bekend stand punt niet kan wijzigen en dat haar besluit onwrikbaar vaststaat. De Turksche gezant te Parijs heeft minis ter-president Poincaré bezocht en hem offi cieel medegedeeld, dat zijne regeering eene bemiddeling tusschen haar en Italië zou aan nemen, waarvan liet uitgangspunt zou zijn de erkenning door Turkije van de inlijving van Tripoli en Cyrenaika bij Italië. De Tanin bevat onder den titel: Onder wel ke voorwaarden zijn wij in staat in vredes onderhandelingen te treden? een artikel, dat volgens den correspondent van de Frankf. Ztg. te Komstantinopcl njoet word*en opgevat als weergevende de mcening van de Porie. Het artikel stelt vast, dat Turkije op onrechtvaar dige wijze is aangevallen en dat hel zich met succes heeft verdedigd. Het artikel telt dé puntten op, waar eene interventie van de mogendheden zou moeten beginnen; het noemt als zoodanig: Ontruiming van Tripoli door de Ilaliaansche troepen, betaling van eene schadevergoeding aan Turkije voor dtc toegebrachte schade aan goed en bloed, af schaffing van de capitulatie^ voor de Ita lianen in het Turksche rijk. Het artikel van de Tanin wijst duidelijk aan hoe de stap van de groote mogendhe den bij dc Porte, die is te verwachten, zal worden ontvangen. In antwoord op eene vraag in het lager- huis werd namens staatssecretaris Grey ver klaard, dat geene mcdedeeling ontvangen is van eene overeenkomst tusschen de Italiaan- s.I.e en de Russische regeering over de voort zetting van den Turksch-Italiaanschen oor log. Ook is geene mcdedeeling ontvangen van de Ilaliaansche regeering, dat zij plan z'>u hebben het oorlogstooneel uit te breiden. De Éngelsche regecring is niet in staat te zeggen wal de plannen van Italië in dit op zicht zijn. Als eene natie oorlog voert, dan moet zij zelf op hare eigen verantwoordelijk heid hare operatiën bepalen, en de onzijdige staten moeten zioh hunne vrijheid van han delen voorbehouden voor het geval dat hunne eigen belangen er bij betrokken mochten wor den. Duitschland. Berlijn, 21 Maart. De Keizer ontving heden middag het presidium van den rijks dag. B e r 1 ij n, 2 1 Maart. De Nord-Deut- eche Algemeine Zeitung schrijft: Door de pcr6 iö gemeld geworden, dat de regeering eene verlenging van het Paasch-recès tot 2lJ April zou hebben voorgeslagen, oiu voor het gereedkrijgen der leger- on belastingwetten tijd te winnen. Dit bericht is onjuist. Ove rigens zullen, naar we vernemen, de leger, wetten morgen naar den Bondsraad gaan. De Nordd. Allg. Zeitung komt op legen het verwijt, dal den rijkskanselier is gedaan, dalhij m de vraag der dekking van de kosten van ue te verwachten voorstellen lot verster king van leger en vloot zich zou hebben on derworpen aan het zwart-blauwc blok. Daar tegenover constateert hel officicuse blad het volgende vijftal punten: 1. Men was in den bondsraad eenstemmig van meening, dal de indiening van de vroegere successiebelasting lot dekking van leger- en vlootvcrsterking met het oog op de stelling van de sociaal-democra ten tegenover die plannen eene politieke fout was en niet eens succes beloofde. 2. Men was t cr verder over eens, dat eene met bezit-belastingen van bondsstaten verbonden rijks successiebelasting aan ernstige bedenkin gen voor het rijk en voor de bondsstaten on derhevig was. 3. Over de opheffing van de „Lieoesgabe" waren in het rijksdopartenienl van financiën voorbereidende werkzaamhe den verricht. Dit plan was, totdat het bekend werd, direct noch indirect mei eenige partij besproken. 4.. Het voorstel oin door de ophef fing van de „Liebesgabe" de noodige nudde- len te vinden, heeft Beieren evenmin gedaan als geïnspireerd. Het is van Noordduilscht zijde uitgegaan en na breedvoerige discussie door alle stalen geaccepteerd. 5. lot de door den rijkskanselier met alle beslistheid voor gestane opvatting, dat de kosten van de leger en vioolversterking niet kunnen worden ge dekt zonder het openen van nieuwe bronnen van inkomst, zijn ook die staten, waaronder ook Beieren, toegetreden, die den tegenwoor dige» financieeleu toestand van hel rijk gun stiger beoordeelden, dan de rijkskanselier meende tc kunnen doen De Frankf. Ztg. wijst er op, dat het aftre den van Wermuth bewijst, dat Beieren in hoofdzaak met zijne opvatting is doorgedron- geif; maar van het feit van dit aftreden is in deze verklaring, die van de regeering is uit gegaan, met geen woord sprake. „Tot in den luatsten tijd toe was de kanselier volkomen één van zin met den schatkistsecretaris; ook in de dekkingskwestie stemden beiden aan vankelijk volkomen overeen. Daarna kwamen de aanvallen van het centrum tegen Wer muth en daarop volgden de minister-confe- rentiën, welker besluiten den secretaris der schatkist noopten tol aftreden. Kanselier von Bethmann, die reeds vroeger weifelend was gewerden, ging achteruit, en thans wil hij niet toegeven, dat hij eene nederlaag heeft geleden. Deze meester Anton verslaat den lijd niet meer. Voor een kanselier is di£l een slecht teeken". België. Brussel, 21 Maart. Prins Leopold kreeg gisteren een lichte breuk aan den elle boog, die terstond is gezet. Hij zal den arm omstreeks drie weken in een verband moe ten houden. Engeland. Londen. 21 .Maart. Hot Laigoflbutis was tot in aille hoehen overvol, wegens de beraadslagingen, die heden jpkuats ihéWbcni| over de tweede lezing ma de Wét op dd kolenmijnen en door hot feit, dat Balfour, nis spreker voor de oppositie, de verwer ping von hel wetsontwerp zal voorstallen. Dit is de eerste maal, dat Bafllooir deénieeuiib aam de debatten van liet huis sühtób hij ais leider der oppositie is ;tfgeuredoa. L o n d c n, 2 1 Maart. In het lagerhuis stélde Balfour de verwerping voor van liet wetsontwerp tot instelling van een minimum loon voor dc mijnwerkers onder den grond. Hij zeidc, dat niemand met het wetsontwerp tevreden was als oplossing van de mocielijk- heid. Het land had nooit voor ernstiger kri- sis gestaan. De regeering stond voor bijzon dere moeilijkheden om de zaak te schikken, maar zij had een wetsontwerp ingediend, dat handelde over een ander onderwerp en een ander doel op het oog had. De regee ring was daarom niet gerechtigd lot hare poging om deze kolossale omwenteling in eene week door het huis te jagen. De oppo sitie zou trachten eene uitspraak van het huis uit te lokken over de tweede lezing, maar als daartoe werd overgegaan, dan zou de oppositie haar best doen om te verkrijgen, dat de regeering hare politiek in werking zou kunnen brengen. Spr. stelde de verwerping van hel wetsontwerp voor om algemcene redenen van nationale politiek en staatkun dig beleid. (De rede van Balfour duidt aan, dat de oppositie in de latere stadia der behandeling hét wetsontwerp niet zal obstrueeren, en ook dat dc Lords hél wetsontwerp zullen aan nemen). Eerste minister Asquith zcidc, dat de rede van Balfour den kritieken toestand waardig was. Maar meende hij, door verwerping van het wetsontwerp voor te stellen, dat wetge ving onnoodig was? In zijne rede werden praktische wenken absoluut gemist. Spr. ont kende, dat de regeering was gezwicht voor pressie van de eene of de andere zijde; hij liield vol, da' de regeering zich met nauw gezetheid tusschen de beide partijen had ge plaatst. Tot besluit zeide de eerste minister: "Wij hebben getracht door eiken vorm van over reding, redeneering en onderhandeling de partijen lot eene onderlinge schikking te brengen. Wij zijn daarin gefaald en de s!il- stand duurt voort. Wij kunnen niét toelaten, dat de bevolking, dc nijverheid, het land in nood blijven door gebrek aan kolen. Zijn dus r.iet wetgevende maatregelen noodig? Spr. verzocht hol huis het wetsontwerp aan te nemen, niet als bestanddeel van blijvende wetgeving, maar als een voorloopigc hulp, 2 DOOR BARONESSE ORCZT. Juffrouw Hooker, de bewoonster van no. 1, het huis daar naast, verklaarde aan Inspec teur Mcisures dat Susanna en Mary ongeveer veertien dagen geleden het huis hadden ver laten en dat zij beiden sedert dien tijd niet meer had gezien. „Morgen zal het veertien dagen geleden zijn," zeide zij „Ik stond juist in de gang, even binnen de voordeur, en riep mijn poes om in huis te komen. Het had zeven uur gea slagen en het was buiten zoo donker als ik het ooit gezien had. Men kon geen hand voor oogen zien en er hing een druilerige mist, aie overal binnendrong. Susanna en Marv kwa men toen haar huis uit; ik kon Susanna niet goed zien, maar de stem van Mary k tieel duidelijk onderscheiden „Wij hebben geen haast," hoorde ik haar zeggen. Ik clffcht dat zij boodschappen gingen doen in het dorp en riep haar daarom toe dat ik de klok juist zeven uur had hooren slaan en dat, om dat het Donderdag was, de dag waarop de winkels vroeg sloten, zij veel kans hauden te Ninescore alles dicht te zullen vinden. Zij namen echter geen notitie van hetgeen ik zei en sloegen den weg in naar het dorp; dit was hel laatst wat ik van haar gezien heb." Verder onderzoek bij de dorpsbewoners bracht tal van merkwaardige bizonderhedeti aan het licht. Het schijnt dat Mary Nicholk een lichtzinnige, jonge vrouw was, over wie allerlei ongunstige praalijes liepen, terwijl Susanna van haar kant zij was zeer ingeto gen en geregekl van gedrag zich erg hoos maakte over de twijfelachtige reputatie, wel ke de jongere zuster zich zélve bezorgde, en volgens juffrouw Hooker gaf dit aanleiding lot tal van bittere twisten (tusschen de twee zusters. Het schijnt dat die twisten in het laatste jaar bizonder hevig waren geweest telkens als mijnheer Lionel Lydgale in No. 2 was geweest. Hij was klaarblijkelijk een Lon- denaar later bleek dat hij een jong man was, die daar woonde doch Hij vertoefde dikwijls te Canterbury, waar hij vrienden had en bij die gelegenheden kwam hij met zijn sierlijk rijtuigje over naar Ninescore om Mary nu en dan af te halen voor een ri: toertje. Mijnheer Lydgate is de broeder van Lord Edbrooke, den multi-millionnair, die verle den jaar behoorde onder degenen die met Konings verjaardag een onderscheiding ont vingen. De Lord woont op het kasteel Edbrooke, maar hij en zijn broeder Lionel hadden Ash Court een of twee seizoenen ge huurd, omdat beiden hartstochtelijke liefheb bers zijn van het golfspél en het speelterrein van Sandwich in dc nabijheid is. Lord Ed brooke, dat kan ik er bij voegen, is getrouwd. Mijnheer Lionel Lydgale daarentegen is pas verloofd met juffrouw Marbury, de dochter van een der domheeren van Canterbury. Het is daarom geen wonder dat Susanna Nicholls er bizondcr tegen gekant was dat de naam van haar zuster steeds genoemd bleef, ver bonden met dien van een man, verre boven haar stand en die bovendien spoedig zou gaan trouwen met een meisje uit zijn eigen kring. Mary scheen daar evenwel niet om te ge ven. Zij was een meisje, verzot op vermaak, dat haar schouders ophaalde over de publie ke meening, zelfs niettegenstaande er lec- 1 ij-Jee geruchten diepen omtrent de afkomst van een kind, een meisje, dat zij zelve had toevertrouwd aan dc zorgen van juffrouw Williams, een weduiwe, wonende in een ta melijk afgezonderd gelegen huisje, op den weg naar Canterbury. Mary had aan juf frouw Williams verteld dat de vader vam >hct meisje, haar eigen broeder, plotseling over leden was, zoodat het kind ten laste Ik wam van haar en van Susanna; omdat zij er niet behoorlijk voor konden zorgen, verzochten zij juffrouw -Williams de zorg voor het kind op zich te nemen waarin deze gereedelijk toestemde. Men was tot overeenstemming gekomen omtrent ihet kostgeld voor het kind, en. na dien lijd was Mary Niciholils elke week geko men om het kind op te zoeken en zij had dan altijd het geld bij zich. Inspecteur Mcisures bracht een bczoék aan juffrouw Williams en de waardige daanc had nog een zeer verrassend verhaal toe te voe gen als ver wig op hot hier medegedeelde. ,,llet wordt morgen veertien dagen," zeide juffrouw Williams tegen den iuspeabeur, „dat Mary Nicholls even na zeven uur haastig mijn hujs kwam binnen rennen. Het was'akelig weer, stikdonker en er viel een nare motregen. Mary zei tegen me, dat zij erge haast had, dait zij naar Canterbury moest om den trein naar Londen te halen en dat *ij het kind (kwam goeden dag zeggen. Zij scheen erg opgewonden en haar fcleeren waren doornat. Ik breng het kind hij liaar en zij kust het op bizonder onstuimige wijze en zij zegt tegen me: „IJ zult wel goed voor haar zorgen, juffrouw Williams," zeit ze; „het is best mogelijk, dat ik eemgen tijd weg iblijf." Toon zet ze het kind neer en geeft mij twee pond, hot kostgeld voor aohit weken." Verder had Mary nog eens „goeden dag" gezegd en was toen het huis uilgeloopen, ter wijl juffrouw Williams medeging naar dc voordeur. Het was huiten stikdonker, zoodat zij niet zien kon of Mary alleen was of niet, totdat zij haar met een schreiende stem hoorde zeggen: „ik moest het kind (toch vaarwel kussen de stem stierf daarna weg ,,in de richting vam Canterbury" zooals juffrouw Williams met eenige ontroering zeidc. Inspecteur Mcisures was, zooals ge ziet, dus in staat het vertrok der beide zusters van Ninescore vaat tc stellen c»p den avond va» 23 Januari. Klaarblijkelijk hadden zij ongeveer te zeven uur haar huis verlaten, waren naar juffrouw Williams gegaan, waar Susanna buiten bleef wachten, terwijl Mary naar biniu .1 ging om het kind goeden dog te zeggen. Verder verdween elk spoor dér beide vrou wen. Of zij naar Canterbury women gegaan, den trein hadden kunnen halen, aan welk station zij waren afgestapt of wanneer de arme Mary was teruggekeerd, dit alles bleef voor het oogcnbl i,k nog een diep geheim. Volgens den ambtelijk en geneeskundige moest het arme meisje al twaalf of dertien dagen geleden den dood hebben gevonden, omdat het hoofd in een tijdperk veel korter dan veertien dagen, niet in zulk een Gtaoib von ontbinding kon zijn geraakt, boewei, wel is waar, liet stilstaand water deze had bevorderd. Op hel stafion van Canterbury konden noch de klerk van het plaatskaartenbureau, noch de portiers eenige inlichtingen geven. Can- tcrbury-WcM is een druk station en eiken dag zijn er véél passagiers, die plaatskaartjes nemen en door de hekkon gaan. Men was daarom niét in staaf. om bepaalde inlidhtm- gen te geven omtrent twee jonge vrouwen, die misschien of misschien niet, Zaterdag 23 Januari dait is veertien dagen geleden met don laatsten trein in de richting «vaar Londen hadden gereisd. Een ding was echter zéker Susanna mocht aUlecn of met haar zuster naar Can terbury zijn gegaan en gereisd hebben met den bedoelden trein Mary wus ongetwij feld denzelfden nacht of den volgenden dag teruggekeerd naar Ninescore, omdat Ti- molhcus Coleman veertien dagen Jatter haar in ontbinding verkeerend lijk had gevonden op h<* terrein van Ash Court. Was zij teruggekeerd om haar minnaar tc ontmoeten of om een mildere reden? En waar was Susanna nu? Gij ziet wel idla* cr van het begin af veel geheimzinnigs was in deze zaak en het was dus zeer natuurlijk dat dc plaat selijke politic gevoelde dal hulp van enkele beambten van Scotland Yard welkom zijn zou. ate ten minste bij het gerechtelijk onder zoek geen bepaalde feiten aan hot licht wa ren gekomen. De voorloopigc processen-verbaal watren dus opgezonden naar Londen en eenige daarvan waren in onze 'honden gekomen. Lady Molly had van het begin af veel belang stelling getoond in dc zaak en ik geloof vw<sl en zéker d«it zij iden chef zoolang had lastig gcvaFcn, to< hij eindelijk aan haar verlan gen voldeed en toestond dat zij naar Ninc- csoic zou gaan om tc zien wat y.ij doen kon om het geval tot klaarheid te brengen. \WW/ rvn*,W

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1912 | | pagina 1