"buitenland.
feuilleton.
l©de Jaargang.
Vrijdag 22 Maart 1912.
Avonturen van
Lady Molly van Scotland-Yard.
K\ 260.
AIERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f 1*00.
Idem franco per post- 1.50.
Afzondertijko nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiönmededeelingen enz., gelieve men vódr 11 uur
'smorgons Dij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels f
Elke regel moor - fw*
Dienstaanbiedingen on aanvragen 25 cents bij vooruitbowling.
Grooto lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bostaan zoor voordoeligo bepalingen lot
hot herhaald advertooron in dit Blad, b\j abonnement. Eono
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
A.an hendie met 1 April
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand Maart nog
zullen verschijnenkoste
loos toegezonden.
Kennisgevingen.
De Burgemeester van Amersfoort,
Gezien artikel 41 der gemeentewet.
Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de
Raad dezer gemeente zal vergaderen op Dinsdag,
den 26. Maart aanstaande, des namiddags te 14 nre
Amersfoort, den 21. Maart 1912.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
De Duitech'Engelsche
vloot, wedijver.
Al .trekt ook het lol, dat aan het minimum
loon-ontwerp in het Éngelsche parlement be
schoren zal zijn, in de eerste plaats de be
langstelling, toch wordt ook verdiende aan
dacht geschonken aan de wijze, -waarop bij
de behandeling van de marincbegrooting de
minister Winston Churchill zijne plannen en
inzichten heelt blootgelegd. Hij heeft daar
mee in hoofdzaak den bijval van het lager
huis geoogst; de eenstemmige aanneming van
de voor het personeel voorgestelde sterkte
kan als bewijs daarvoor dienen.
Bij de indiening van zijne begrooting in de
vorige week, heeft de Éngelsche minister ge
zegd, dat de nieuwe aanbouw, die werd voor
gesteld, slechts voorloopig was; wanneer el
ders nieuwe vermeerderingen werden voor
gesteld, dan zou het rioodig zijn eene aanvul-
Jingsbegrooting voor te stellen, zoowel voor
hel cijfer van de manschappen als voor dat
van den aanbouw van schepen. Dit thema
heeft hij in de deze week gehouden debatten
nader ontwikkeld. Hij heeft openhartig ver
klaard, dat hij hiermede hoofdzakelijk doel
de op Duitschland. De vlootpoliliek, die door
Duitschland sedert eenige jaren wordt ge
volgd, heeft Engeland genoopt een nieuw plan
aan te nemen, overeenkomende met zijne le
vensbelangen. De Éngelsche vloot beschermt
niet alleen den handel van Groot-Briltannië,
maar ook zijne vrijheid en zijn leven; zij ver
zekert zijn bestaan en zijne verzorging met
levensmiddelen. Zij moet dus gehandhaafd of
gebracht worden op een zoodanigen machts
toestand, dat zij in staat is „altijd het hoofd
Ie bieden aan een aanvaller, die het voor hem
gunstige tijdstip heeft gekozen". Zoolang
Frankrijk en Rusland de beide grootste zee-
sta ten na Engeland waren, is de sterkte van
de Éngelsche vloot zoodanig berekend, dat
zij steeds gelijk bleef aan die van deze twee
vereenigde staten. Maar nu zijn de omstan
digheden anders geworden; de ontwikkeling
van de Duilsche vloot is zoozeer toegenomen,
dat bij de plannen tot vlootaanbouw van het
Vereenigde Koninkrijk de Duitsche schepen-
houw als maatstaf moet worden genomen.
Dc tradilionccle „Two Power Standard" is
prijs gegeven en vervangen door een over
wicht van minstens 60 pet. op Duitschland.
In de toekomst zal dus dc aanbouw van
schepen voor de Britsche vloot naar dezen
maatstaf worden geregeld. Intusschon zal En
geland, wat dc dreadnoughts betreft, bouwen
in de verhouding van 4 tegen 2 of van 5 legen
3. Engeland wil geen grootcren voorsprong
nemen; het streeft alleen naar handhaving
van het tegenwoordige evenwicht, zoodat
Duitschland niets te winnen heeft bij de ver
meerdering van zijn aantal schepen en niets
te verliezen bij de vermindering van hun
aantal.
Engeland wil dus onder alle omstandighe
den zijn overwicht ter zee behouden. Maar
toch straalt in de rede van minister Churchill
de wensch door, da.t Engeland niet genoopt
zou zijn, zijn vlootprogramma nog meer uit
te breiden. De minister sprak van de belang
rijke voordeden, die er voor Duitschland uit
zouden voortvloeien, wanneer ook maar ge
durende een jaar een blad blank bleef in het
hoek van het wantrouwen. Duitschland zou,
als het in een jaar gecne schepen bouwde,
6 f» 7 milliocn p. st. sparen. Engeland zou
met liet bouwen van nieuwe schepen eerst
beginnen, als Duitschland zijn schepenbouw
had herval
Hel is zeker ten verleidelijk beeflid, dat de
Éngelsche staatsman hier schetste. Maar na
tuurlijk moet men afwachten hoe het er zaïl
uitzien in het Dicht, dat Duitschland er op,
Jaiat vaüilem. De Frankf. Zt.g, is van meehiing,
datt dc vflaag open blijft of het oip den weg
vatn zulke vangdlijkinigon te bereiken is, dolt
men zich met elkaar versbaat ©n komt Holtl
beperking van den vioolbouw. „De atyksne-
geer&ng 1 ïeeft tot dus-V-r steeds hei standpunt
voorgestaan., dot voo- de ontwikkeling vana
deze zeemacht dc sterkere of zwakkere aan
bouw van ooiiotgs9chepen van alndere landen
volstrekt ndet in aanmerking komt. Zij hoeft
voor- iedeme verandering en uitbreiding van
onze vliootorgainisalie aflibijtd sleohits gezichts
punten laten gelden, die in onze eigen bc
hoof ten logen. De beide landan gaan dus
van verschillende begins eden uit en dart
bemoei el ijk,t. natuurlijk bet tot elkaar ko
men. Ook bij de nu voorgenomen Dnit-
sche vlooiversterking schijnt ons de minister
vain marine niet het plan te hebben
verandering te brengen in de getalsverhou
ding vain de Duitsche vloot tegenover dc Én
gelsche. Man blijft echter bij hel beginsel, diait
drie eskaders voor den strijd beschikbaar
moeten zijn. Tot dusver meende men zidh
daarvoor met 2 actieve eskaders te kunnen
vergenoegen en het reserve-eskader zoo Vlug
in dienst te kunnen stellen, -dla»t liet moe in
rekening mocht worden gebracht. In de toe
komst zullen dirie eskaders actief zijn, omdat
men vreest, als dc nood aan don man is ndet
meer den tijd beschikbaar te hebben om hol
rosorve-eika dor in dienst te s>tellen. De drie
nieuw te bouwen schepen zouden dan be
stemd zijn tot aanvulling van een nieuw re
serve-eskader. Dc heer Ghurdhiill hoéft inl
zijn plan tva-n nieuwen soheponboruw nog
geen rekening gehouden met de aangekon
digde Duitsdhe vloot voor draeht. Maar hij
heeft toeli zijn tegenzet reeds uitgevoerd of
althans een beskuit daarover genomen. Deze
tegenzet ligt in de nieuwe dislocatie vam
de En.gcflsehe vloot. Het eskader namelijk,
dat tot dusver op Gibraltar gdbaisetard was,
wordt naar de haivons vam het moadcrllaincl
getrokken en het Middeltandsdhe zee-eska
der- westwaarts narar GLbnaillan- ..geconcen
treerd. De Éngelsche regeering zal zioh niet
kunnen verwonderen aöjs deze be.wcginigon
worden opgeval als eene concentratie naar
de Noordzee. Zij bereikt daarmee feitelijk
hetzelfde wat de DuLtsche admiraliteit slechts
door nieuwen aanbouw meent te kunnen bc-
reiken, en het is het natuurlijke voordeed
van den grooteren voorraad aain oortoigs
schepen, dat zij deze versterking vam de ac
tiviteit ün de eigen wateren zonder nieuwen
schepenbouw kan bereiken. Dit bewijst echter
hoezeer de Daily News geiijk heeft, wanneer
zij er op wijst, datt die door allen gcwenischta
beperking van <le toerustirngem waiarsdliijmTijk
nooit door bemoeiingen van de marine-auto.
riteiten, maar slechts als gevolg vatn oflge-
meen politiek overleg door de bemoeiingen
vam de departementen vam buifbenlamdsohd
zalken dor béide natiën zal kunnen worden
bereikt."
Italië en Turkije.
Tripoli, 21 Maart. In hel fort Hami-
die heeft een ilaliaauschc soldaat een
Turksche shrapnell opgeraapt. Het projectiel
sprong; vier soldaten werden gedood en ver
scheidene gewond.
Marseille, 2 1 Maart. Y-oOgens dc
Petit Marseiilaits zijn op 13 dezer 2 Italiaam-
sohe regimenten in eene hindeifljaag gevoil-
len, die dc Turken hen hadden gesnéld. Zij
moeslten terugkeoron met achter Lating vaaj
tail vam dood en, oorlogstuig en ammunitie.
De Arabieren kregen 150 doodien en gewon
den.
Ofschoon de gezamenlijke actie van de
groote mogendheden in Konstantinopel nog
niet heeft plaats gehad, zijn de Italiaan-
sche vredesvoorwaarden, die officieus ter
kennis van de Turksche regeering zijn geko
men, in den ministerraad het onderwerp ge
weest van eene langdurige geheime beraad
slaging. De Frankf. Ztg. bericht daarover, dat
de inlijving van Tripoli en Cyrenaika ook in
hel Ilaliaansche antwoord volledig wordt ge
handhaafd; de concessiën van godsdiensligen
en van sloffelijken aard worden daartegen
over door den ministerraad als een onvol
doend equivalent beschouwd. Als geheel on
aannemelijk wordt beschouwd het voorstel
om de Turksche troepen uit het oorlogsgebied
terug te trekken en het verlangen van de
definitieve vrcdesactie in handen van de
groote mogendheden te leggen. Na het einde
van den ministerraad werden de Turksche
gezanten bij de groote mogendheden geïn
strueerd, dal de Porte haar bekend stand
punt niet kan wijzigen en dat haar besluit
onwrikbaar vaststaat.
De Turksche gezant te Parijs heeft minis
ter-president Poincaré bezocht en hem offi
cieel medegedeeld, dat zijne regeering eene
bemiddeling tusschen haar en Italië zou aan
nemen, waarvan liet uitgangspunt zou zijn
de erkenning door Turkije van de inlijving van
Tripoli en Cyrenaika bij Italië.
De Tanin bevat onder den titel: Onder wel
ke voorwaarden zijn wij in staat in vredes
onderhandelingen te treden? een artikel, dat
volgens den correspondent van de Frankf. Ztg.
te Komstantinopcl njoet word*en opgevat als
weergevende de mcening van de Porie. Het
artikel stelt vast, dat Turkije op onrechtvaar
dige wijze is aangevallen en dat hel zich
met succes heeft verdedigd. Het artikel telt
dé puntten op, waar eene interventie van de
mogendheden zou moeten beginnen; het
noemt als zoodanig: Ontruiming van Tripoli
door de Ilaliaansche troepen, betaling van
eene schadevergoeding aan Turkije voor dtc
toegebrachte schade aan goed en bloed, af
schaffing van de capitulatie^ voor de Ita
lianen in het Turksche rijk.
Het artikel van de Tanin wijst duidelijk
aan hoe de stap van de groote mogendhe
den bij dc Porte, die is te verwachten, zal
worden ontvangen.
In antwoord op eene vraag in het lager-
huis werd namens staatssecretaris Grey ver
klaard, dat geene mcdedeeling ontvangen is
van eene overeenkomst tusschen de Italiaan-
s.I.e en de Russische regeering over de voort
zetting van den Turksch-Italiaanschen oor
log. Ook is geene mcdedeeling ontvangen
van de Ilaliaansche regeering, dat zij plan
z'>u hebben het oorlogstooneel uit te breiden.
De Éngelsche regecring is niet in staat te
zeggen wal de plannen van Italië in dit op
zicht zijn. Als eene natie oorlog voert, dan
moet zij zelf op hare eigen verantwoordelijk
heid hare operatiën bepalen, en de onzijdige
staten moeten zioh hunne vrijheid van han
delen voorbehouden voor het geval dat hunne
eigen belangen er bij betrokken mochten wor
den.
Duitschland.
Berlijn, 21 Maart. De Keizer ontving
heden middag het presidium van den rijks
dag.
B e r 1 ij n, 2 1 Maart. De Nord-Deut-
eche Algemeine Zeitung schrijft: Door de
pcr6 iö gemeld geworden, dat de regeering
eene verlenging van het Paasch-recès tot 2lJ
April zou hebben voorgeslagen, oiu voor het
gereedkrijgen der leger- on belastingwetten
tijd te winnen. Dit bericht is onjuist. Ove
rigens zullen, naar we vernemen, de leger,
wetten morgen naar den Bondsraad gaan.
De Nordd. Allg. Zeitung komt op legen het
verwijt, dal den rijkskanselier is gedaan,
dalhij m de vraag der dekking van de kosten
van ue te verwachten voorstellen lot verster
king van leger en vloot zich zou hebben on
derworpen aan het zwart-blauwc blok. Daar
tegenover constateert hel officicuse blad het
volgende vijftal punten: 1. Men was in den
bondsraad eenstemmig van meening, dal de
indiening van de vroegere successiebelasting
lot dekking van leger- en vlootvcrsterking met
het oog op de stelling van de sociaal-democra
ten tegenover die plannen eene politieke fout
was en niet eens succes beloofde. 2. Men
was t cr verder over eens, dat eene met
bezit-belastingen van bondsstaten verbonden
rijks successiebelasting aan ernstige bedenkin
gen voor het rijk en voor de bondsstaten on
derhevig was. 3. Over de opheffing van de
„Lieoesgabe" waren in het rijksdopartenienl
van financiën voorbereidende werkzaamhe
den verricht. Dit plan was, totdat het bekend
werd, direct noch indirect mei eenige partij
besproken. 4.. Het voorstel oin door de ophef
fing van de „Liebesgabe" de noodige nudde-
len te vinden, heeft Beieren evenmin gedaan
als geïnspireerd. Het is van Noordduilscht
zijde uitgegaan en na breedvoerige discussie
door alle stalen geaccepteerd. 5. lot de door
den rijkskanselier met alle beslistheid voor
gestane opvatting, dat de kosten van de leger
en vioolversterking niet kunnen worden ge
dekt zonder het openen van nieuwe bronnen
van inkomst, zijn ook die staten, waaronder
ook Beieren, toegetreden, die den tegenwoor
dige» financieeleu toestand van hel rijk gun
stiger beoordeelden, dan de rijkskanselier
meende tc kunnen doen
De Frankf. Ztg. wijst er op, dat het aftre
den van Wermuth bewijst, dat Beieren in
hoofdzaak met zijne opvatting is doorgedron-
geif; maar van het feit van dit aftreden is in
deze verklaring, die van de regeering is uit
gegaan, met geen woord sprake. „Tot in den
luatsten tijd toe was de kanselier volkomen
één van zin met den schatkistsecretaris; ook
in de dekkingskwestie stemden beiden aan
vankelijk volkomen overeen. Daarna kwamen
de aanvallen van het centrum tegen Wer
muth en daarop volgden de minister-confe-
rentiën, welker besluiten den secretaris der
schatkist noopten tol aftreden. Kanselier von
Bethmann, die reeds vroeger weifelend was
gewerden, ging achteruit, en thans wil hij
niet toegeven, dat hij eene nederlaag heeft
geleden. Deze meester Anton verslaat den
lijd niet meer. Voor een kanselier is di£l een
slecht teeken".
België.
Brussel, 21 Maart. Prins Leopold
kreeg gisteren een lichte breuk aan den elle
boog, die terstond is gezet. Hij zal den arm
omstreeks drie weken in een verband moe
ten houden.
Engeland.
Londen. 21 .Maart. Hot Laigoflbutis
was tot in aille hoehen overvol, wegens de
beraadslagingen, die heden jpkuats ihéWbcni|
over de tweede lezing ma de Wét op dd
kolenmijnen en door hot feit, dat Balfour,
nis spreker voor de oppositie, de verwer
ping von hel wetsontwerp zal voorstallen.
Dit is de eerste maal, dat Bafllooir deénieeuiib
aam de debatten van liet huis sühtób hij ais
leider der oppositie is ;tfgeuredoa.
L o n d c n, 2 1 Maart. In het lagerhuis
stélde Balfour de verwerping voor van liet
wetsontwerp tot instelling van een minimum
loon voor dc mijnwerkers onder den grond.
Hij zeidc, dat niemand met het wetsontwerp
tevreden was als oplossing van de mocielijk-
heid. Het land had nooit voor ernstiger kri-
sis gestaan. De regeering stond voor bijzon
dere moeilijkheden om de zaak te schikken,
maar zij had een wetsontwerp ingediend,
dat handelde over een ander onderwerp en
een ander doel op het oog had. De regee
ring was daarom niet gerechtigd lot hare
poging om deze kolossale omwenteling in
eene week door het huis te jagen. De oppo
sitie zou trachten eene uitspraak van het
huis uit te lokken over de tweede lezing,
maar als daartoe werd overgegaan, dan zou
de oppositie haar best doen om te verkrijgen,
dat de regeering hare politiek in werking zou
kunnen brengen. Spr. stelde de verwerping
van hel wetsontwerp voor om algemcene
redenen van nationale politiek en staatkun
dig beleid.
(De rede van Balfour duidt aan, dat de
oppositie in de latere stadia der behandeling
hét wetsontwerp niet zal obstrueeren, en
ook dat dc Lords hél wetsontwerp zullen aan
nemen).
Eerste minister Asquith zcidc, dat de rede
van Balfour den kritieken toestand waardig
was. Maar meende hij, door verwerping van
het wetsontwerp voor te stellen, dat wetge
ving onnoodig was? In zijne rede werden
praktische wenken absoluut gemist. Spr. ont
kende, dat de regeering was gezwicht voor
pressie van de eene of de andere zijde; hij
liield vol, da' de regeering zich met nauw
gezetheid tusschen de beide partijen had ge
plaatst.
Tot besluit zeide de eerste minister: "Wij
hebben getracht door eiken vorm van over
reding, redeneering en onderhandeling de
partijen lot eene onderlinge schikking te
brengen. Wij zijn daarin gefaald en de s!il-
stand duurt voort. Wij kunnen niét toelaten,
dat de bevolking, dc nijverheid, het land in
nood blijven door gebrek aan kolen. Zijn dus
r.iet wetgevende maatregelen noodig? Spr.
verzocht hol huis het wetsontwerp aan te
nemen, niet als bestanddeel van blijvende
wetgeving, maar als een voorloopigc hulp,
2 DOOR
BARONESSE ORCZT.
Juffrouw Hooker, de bewoonster van no. 1,
het huis daar naast, verklaarde aan Inspec
teur Mcisures dat Susanna en Mary ongeveer
veertien dagen geleden het huis hadden ver
laten en dat zij beiden sedert dien tijd niet
meer had gezien.
„Morgen zal het veertien dagen geleden
zijn," zeide zij „Ik stond juist in de gang,
even binnen de voordeur, en riep mijn poes
om in huis te komen. Het had zeven uur gea
slagen en het was buiten zoo donker als ik
het ooit gezien had. Men kon geen hand voor
oogen zien en er hing een druilerige mist, aie
overal binnendrong. Susanna en Marv kwa
men toen haar huis uit; ik kon Susanna niet
goed zien, maar de stem van Mary k
tieel duidelijk onderscheiden „Wij hebben
geen haast," hoorde ik haar zeggen. Ik clffcht
dat zij boodschappen gingen doen in het
dorp en riep haar daarom toe dat ik de klok
juist zeven uur had hooren slaan en dat, om
dat het Donderdag was, de dag waarop de
winkels vroeg sloten, zij veel kans hauden
te Ninescore alles dicht te zullen vinden. Zij
namen echter geen notitie van hetgeen ik zei
en sloegen den weg in naar het dorp; dit was
hel laatst wat ik van haar gezien heb."
Verder onderzoek bij de dorpsbewoners
bracht tal van merkwaardige bizonderhedeti
aan het licht. Het schijnt dat Mary Nicholk
een lichtzinnige, jonge vrouw was, over wie
allerlei ongunstige praalijes liepen, terwijl
Susanna van haar kant zij was zeer ingeto
gen en geregekl van gedrag zich erg hoos
maakte over de twijfelachtige reputatie, wel
ke de jongere zuster zich zélve bezorgde, en
volgens juffrouw Hooker gaf dit aanleiding
lot tal van bittere twisten (tusschen de twee
zusters. Het schijnt dat die twisten in het
laatste jaar bizonder hevig waren geweest
telkens als mijnheer Lionel Lydgale in No. 2
was geweest. Hij was klaarblijkelijk een Lon-
denaar later bleek dat hij een jong man
was, die daar woonde doch Hij vertoefde
dikwijls te Canterbury, waar hij vrienden
had en bij die gelegenheden kwam hij met
zijn sierlijk rijtuigje over naar Ninescore om
Mary nu en dan af te halen voor een ri:
toertje.
Mijnheer Lydgate is de broeder van Lord
Edbrooke, den multi-millionnair, die verle
den jaar behoorde onder degenen die met
Konings verjaardag een onderscheiding ont
vingen. De Lord woont op het kasteel
Edbrooke, maar hij en zijn broeder Lionel
hadden Ash Court een of twee seizoenen ge
huurd, omdat beiden hartstochtelijke liefheb
bers zijn van het golfspél en het speelterrein
van Sandwich in dc nabijheid is. Lord Ed
brooke, dat kan ik er bij voegen, is getrouwd.
Mijnheer Lionel Lydgale daarentegen is pas
verloofd met juffrouw Marbury, de dochter
van een der domheeren van Canterbury. Het
is daarom geen wonder dat Susanna Nicholls
er bizondcr tegen gekant was dat de naam
van haar zuster steeds genoemd bleef, ver
bonden met dien van een man, verre boven
haar stand en die bovendien spoedig zou gaan
trouwen met een meisje uit zijn eigen kring.
Mary scheen daar evenwel niet om te ge
ven. Zij was een meisje, verzot op vermaak,
dat haar schouders ophaalde over de publie
ke meening, zelfs niettegenstaande er lec-
1 ij-Jee geruchten diepen omtrent de afkomst
van een kind, een meisje, dat zij zelve had
toevertrouwd aan dc zorgen van juffrouw
Williams, een weduiwe, wonende in een ta
melijk afgezonderd gelegen huisje, op den
weg naar Canterbury. Mary had aan juf
frouw Williams verteld dat de vader vam >hct
meisje, haar eigen broeder, plotseling over
leden was, zoodat het kind ten laste Ik wam
van haar en van Susanna; omdat zij er niet
behoorlijk voor konden zorgen, verzochten
zij juffrouw -Williams de zorg voor het kind
op zich te nemen waarin deze gereedelijk
toestemde.
Men was tot overeenstemming gekomen
omtrent ihet kostgeld voor het kind, en. na
dien lijd was Mary Niciholils elke week geko
men om het kind op te zoeken en zij had dan
altijd het geld bij zich.
Inspecteur Mcisures bracht een bczoék aan
juffrouw Williams en de waardige daanc had
nog een zeer verrassend verhaal toe te voe
gen als ver wig op hot hier medegedeelde.
,,llet wordt morgen veertien dagen," zeide
juffrouw Williams tegen den iuspeabeur,
„dat Mary Nicholls even na zeven uur
haastig mijn hujs kwam binnen rennen. Het
was'akelig weer, stikdonker en er viel een
nare motregen. Mary zei tegen me, dat zij
erge haast had, dait zij naar Canterbury
moest om den trein naar Londen te halen en
dat *ij het kind (kwam goeden dag zeggen.
Zij scheen erg opgewonden en haar fcleeren
waren doornat. Ik breng het kind hij liaar en
zij kust het op bizonder onstuimige wijze en
zij zegt tegen me: „IJ zult wel goed voor haar
zorgen, juffrouw Williams," zeit ze; „het is
best mogelijk, dat ik eemgen tijd weg iblijf."
Toon zet ze het kind neer en geeft mij twee
pond, hot kostgeld voor aohit weken."
Verder had Mary nog eens „goeden dag"
gezegd en was toen het huis uilgeloopen, ter
wijl juffrouw Williams medeging naar dc
voordeur. Het was huiten stikdonker, zoodat
zij niet zien kon of Mary alleen was of niet,
totdat zij haar met een schreiende stem
hoorde zeggen: „ik moest het kind (toch
vaarwel kussen de stem stierf daarna
weg ,,in de richting vam Canterbury" zooals
juffrouw Williams met eenige ontroering
zeidc.
Inspecteur Mcisures was, zooals ge ziet,
dus in staat het vertrok der beide zusters
van Ninescore vaat tc stellen c»p den avond
va» 23 Januari. Klaarblijkelijk hadden zij
ongeveer te zeven uur haar huis verlaten,
waren naar juffrouw Williams gegaan, waar
Susanna buiten bleef wachten, terwijl Mary
naar biniu .1 ging om het kind goeden dog te
zeggen.
Verder verdween elk spoor dér beide vrou
wen. Of zij naar Canterbury women gegaan,
den trein hadden kunnen halen, aan welk
station zij waren afgestapt of wanneer de
arme Mary was teruggekeerd, dit alles bleef
voor het oogcnbl i,k nog een diep geheim.
Volgens den ambtelijk en geneeskundige
moest het arme meisje al twaalf of dertien
dagen geleden den dood hebben gevonden,
omdat het hoofd in een tijdperk veel korter
dan veertien dagen, niet in zulk een Gtaoib
von ontbinding kon zijn geraakt, boewei,
wel is waar, liet stilstaand water deze had
bevorderd.
Op hel stafion van Canterbury konden noch
de klerk van het plaatskaartenbureau, noch
de portiers eenige inlichtingen geven. Can-
tcrbury-WcM is een druk station en eiken dag
zijn er véél passagiers, die plaatskaartjes
nemen en door de hekkon gaan. Men was
daarom niét in staaf. om bepaalde inlidhtm-
gen te geven omtrent twee jonge vrouwen,
die misschien of misschien niet, Zaterdag 23
Januari dait is veertien dagen geleden
met don laatsten trein in de richting «vaar
Londen hadden gereisd.
Een ding was echter zéker Susanna
mocht aUlecn of met haar zuster naar Can
terbury zijn gegaan en gereisd hebben met
den bedoelden trein Mary wus ongetwij
feld denzelfden nacht of den volgenden dag
teruggekeerd naar Ninescore, omdat Ti-
molhcus Coleman veertien dagen Jatter haar
in ontbinding verkeerend lijk had gevonden
op h<* terrein van Ash Court.
Was zij teruggekeerd om haar minnaar tc
ontmoeten of om een mildere reden? En waar
was Susanna nu? Gij ziet wel idla* cr van het
begin af veel geheimzinnigs was in deze zaak
en het was dus zeer natuurlijk dat dc plaat
selijke politic gevoelde dal hulp van enkele
beambten van Scotland Yard welkom zijn
zou. ate ten minste bij het gerechtelijk onder
zoek geen bepaalde feiten aan hot licht wa
ren gekomen.
De voorloopigc processen-verbaal watren
dus opgezonden naar Londen en eenige
daarvan waren in onze 'honden gekomen.
Lady Molly had van het begin af veel belang
stelling getoond in dc zaak en ik geloof vw<sl
en zéker d«it zij iden chef zoolang had lastig
gcvaFcn, to< hij eindelijk aan haar verlan
gen voldeed en toestond dat zij naar Ninc-
csoic zou gaan om tc zien wat y.ij doen kon
om het geval tot klaarheid te brengen.
\WW/ rvn*,W