If", f68. Tweede Blad.
ÏO™ Jaargang:.
Zaterdag 23 Maart 1912.
BINNENLAND.
FEUILLETON,
Avonturen van
Lady Molly van Scotland-Yard.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per Z miuuulen voor Amersfoortf l.OO.
Idem franr.o per post1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Ad vertent iënmededeelingen enz-geliove men vóór 11 uur
'si:;r)r;rens bij do U.t gevers in-te zonden.
Uitgevers: VALKHOFF C®.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.50.
Elko regel moer O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cent» bö vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel on bodryf bestaan z.eor voordeolige bepalingen tot
het horhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Eerste Kamer. Na «iifdfaaniang van
het wetsontwerp tob gaedkeuntinig van de
verlenging der suriflccrcoin ventte zal de Eer
ste Kamer de volgende week weder tot na
dere bijeenroeping uiteengaan.
Levens verzekeringsbedrijf.
De Vereeniging voor Levensverzekeringen
hier te lande heeft dezer dagen aan den mi
nister van Binnenlandsche Zaken een ont
werp van wet betreffende het levensverze-
keringsbedrijf met uitvoerige toelichting aan
geboden-
De vrouwelijke ambtenaren
enden nachtdienst. Naar man ver
neemt is antwoord ingekomen vaai den mi
nister van wait/ems taat o«p hot adres der vrau
welijke ambtenaren bij de posterijen en telle
grafie in zake het niet meer mogen verrich
ten van dienst tussehen 11 urn* 's avonds en
6 uur 's morgeus. Hetantwoord luidt, dat
aan het verzoek van adressanten niet kaïn
worden voldaan.
Het Vredespaleis. De Berl
Börsen Courier deelt mede, dat de Duitsche
regcering voor Let Vredespaleis in Den Haag
een poort wil geven van gesmeed ijzer. Het
ontwerp van den architect Möhrung is door
de bouwcommissie goedgekeurd. Op <lc be
grooting is M. 60.000 voor di tgeschenk uit
getrokken.
H u l d! c van Walree. Eenigen
tijd geleden besloot de algemeenc vergade
ring van de Noord-Hollandsohe Vereeniging
„Het Witte Kruis' de nagedachtenis van wij
len den heer G. K. F. van Walree, stichter
van het rusthuis voor verpleegsters Vecht
oever, te eeren door zijn geschilderd por
tret een eereplaats in de stichting te geven.
Het hoofdbestuur gaf aan den schilder II. A.
Pothast de opdracht het portret te vervaar
digen, en deze is thans met zijn werk gereed
gekomen.
In een gisteren te Amsterdam gehouden be
stuursvergadering heeft hij de schilderij aan
de vereeniging overgedragen.
De N. R. Ct. meldt, dat voor het vol
gend -tooneelseizoen hij het Rotterdamsche
Tsoneelgezelschap zijn geëngageerd het echt
paar Backx-IIermse en mejuffrouw Martha
S\alden.
De Ned. Opera en Operette, directie
Kreeft, Pauwcis en Heuckeroth heeft het loo-
pende contract fiiet het Rembrandt Theater
te Amsterdam opgezegd. Na 1 September
zal dit theater door een ander gezelschap
worden bespeeld.
Excursie naar Zui d-Z wede n.
De Koninklijke Necïerlandsche Landbouwver-
eeniging zal bij voldoende deelneming een
excursie oiganiseeren naar het zuiden van
Zweden op dezelfde wijze als in 1911 naar
Engeland geschiedde. In vergelijking met
laatstgenoemde excursie zal de tocht door
zuidelijk Zweden op sommige dagen waar
schijnlijk vermoeiender zijn, terwijl er min
der gelegenheid zal bestaan om naast den
eigenlijken landbouw ook andere belangwek
kende zaken te aien.
Tegen de prikkelbioscoop
Men mei-al ons uit Amsterdam:
liet bestuur van de Vereeniging Handwer
kers Vriendenkring, dal veel doet voor het
welzijn Yaot den werkenden sland, heeft thans
besloten haar gebouw, op de middagen dat
de scholen vrijaf geven, beschikbaar te stel
len voor populaire wetenschappelijke bios
coopvoorstellingen, speciaal voor schoolgaan
de kinderen. De bedoeliug van dit besluit is
de z.g. prikkelbioscoop \oor de jeugd tegen
te gaan, en te bevorderen dat haar in de
plaats daarvoor goede bioscoopvoorstellingen
zullen kunnen geboden worden
Een meevaller. Toen de erfge
namen van een voor eenigen tijd te Finkum
(Fr.) overleden schipper j.l. Woensdag den
inventaris zouden opmaken, vonden ze in een
bij de woning van den erflater staand hok.
dat na diens dood op verzoek van rar. J. W.
Tijsma, te Leeuwarden, namens een der
deelgerecbligden in de erfenis was dichtge
spijkerd, in twee blikken busjes cn een stuk
doek een bedrag aan zilvergeld en bankpa
pier van meer dan f 1100.
Steenkolennood. Tengevolge van
de schaarschte der steenkolen in verband mot
de stakingen in dit bedrijf is door de stoom
boot Koningin Wilhelmina" te den Rommel
dos Woensdags en Vrijdags haar dienst op
Rotterdam gestaakt
D c" nachtarbeid in de f les-
schen-industrie. Dc directeur van de
flesschenfabriek te Leerdam heeft, naar aan
Het Volk wordt gemeld, op aandringen van
arbeiders besloten den nachtarbeid af te
schaffen en in twee ploegen te laten werken
tusschen 5 uur 's morgens en 10 uur des
avonds.
Eenadres van musschen. Het
Ildbl. fingeert het volgende adres:
Aan
Zijne Excellentie den Minister
van Landbouw, enz.
Geven eerbiedig te kennen de huismusschen
van Nederland,
dat, wanneer de thans aanhangige Vogel-
wet tot stand komt, zij zullen worden ver
klaard tot schadelijke dieren, die men onge
straft mag eu zelf wel doet uit te moorden
en zij mitsdien in den meest ergen zin van
•het woord zullen zijn vogelvrij;
dat, adressanten van meening zijn, dat be
doelde veroordeeling is wreed en ongemoti
veerd;
dat zij sedert eeuwen inwoners zijn van
Nederland, geen trekvogels, die er alleen des
zomers verschijnen, maar vaste ingezetenen,
deelende sedert jaren met de Nederlanders
de ongmakken van honger, koude eri boos
weer, ook in herfst en winter;
dat men adressanten ten laste legt, dat zij
haar deel vragen van de kersen en andere
vruchten, maar vergeet, hoe zij maanden van
te voren reeds zich verdienstelijk maken met
de verdelging van tal van rupsen, torretjes,
enz. en er zonder haar hulp veel minder
vruchten zouden te oogsten zijn, zoodat het
geen zij ragen niet meer is, dan een haar
toekomend rechtmatig loon;
dat afgescheiden hiervan het over adres
santen uitgesproken doodvonnis haar te har
der klinkt onder de regeering van het tegeu-
woordig Christelijk Ministerie; wijl er, hoe
wel er overigens niet veel over de dieren ge
sproken wordt, over adressanten te lezen
staat in Ps^lm 84 vs. 4: „Zelfs vindt de musch
een huis m de zwaluw een nest voor zich,
waar zij hare jongen legt bij uwe altaren";
terwijl in het Evangelie van Mattlieus te le
zen staat in hoofdsl. 10 vs. 29; „Worden niet
twee muschjes om één penningsken ver
kocht. En niet een van deze zal op de aarde
vallen zonder uwen Vader" welke bijbel
schc uitspraken, volgens eerbiedig oordeel
van adressanten, niet in overeenstemming
zijn met de tegen haar uitgesproken veroór
deeling;
dat, ware aan adressanten het vermogen
gegeven, .-an and.re vogels toebedeeld, van
te kunnen trekken naar andere oorden, zij dit
haar vijandig land zouden kunnen verlaten
om te vliegen naar Ned.-Indië, waar jaren
geleden een aantal barer broeders cn zusters
werden overgebracht, om er sedert door den
inlander als „Kelkvogels" betiteld, welig te
tieren; of r.nders naar de landen d.er heide
nen, voor wie de loer geldt cn in praktijk
wordt gebracht: „Elk schepsel schuwt pijn.
een ieder heeft zijn les en lief, zie u zelf en al
het geschapene en pijnig niet en dood niet".
(Dhammapada);
dat, wa«r vluchten naar elders voor adres
santen nie» wel doenlijk is, haar geen andere
uitweg overblijft ,dan Uwe Excellentie eerbie
dig te vei zoeken, de huis- en andere mus
schen te willen scmappen van de lijst der
schadelijke vogels in Nederiomd.
Door de zedenpolitie te 'sGravenhagc is
gevangen genomen een gehuwd man, die zijn
vrouw door bedreigingen en mishandelingen
aanzette tot hot plegen van ontuchtige hande
lingen met en het beroovon van anderen.
Gelijk men zich herinnert heeft deze week
juist de Hooge Raad beslist, dat ook de ge
huwde man, die zijn vrouw bij het plegen van
ontuchtige handelingen als souteneur onder
steunt, valt onder de strafbepalingen van het
souteneursverbod.
Ook is door dc zedenpolitie proces-verbaal
opgemaakt tegen een te s Gravenhage vertoe-
venden vreemdeling, die jonge meisjes jn zijn
woning had gelokt met oneerbare bedoelin
gen.
Nog steeds komen or nu en dan ba-
richten j,n betreffende aampon teaigavOilge
vain den varschrikkelijken najaarsstorm san
het vorige jaar. Zoo wordt fcbat» met zeker
heid aam genomen, dat daarbij ook met man
en muis is vergaan de logger Maria" M. A.
136, die don 14. October 1911 vain Maassluis
ter haringvisschenij uitging en nimmer we
derkeerde. Door de bemanning werden zes
weduwen met gezinnen achtergelaten.
H. M. de Koningin heeft ook hier weder
eene belangrijke bijidlraiga itefr hesahilkikiaö
vam den burgemeester van Maassfliuis gesteld,
om de getroffen gezinnen dm hummen nood
bij te staan.
Van den Hak op den Tak.
(Wcekpraatje).
Komt ge een hollend paard tegen, plaats u dan
midden op den weg, trek uw jas uit (of uw mantel,
lieve lezeres!) eu zwaai deze door de lucht: het
hollende paard zal vlak vóór u stil blijven staau.
Ook het rondzwaaien van een zakdoek geeft a-ms
hetzelfde succes. Dit middel moet reeds door men.g-
een met goed gevolg zijn toegepast, maar of
iedereen den moed er toe hebben zalEen ander,
zeker nog meer gewaagd middel is het paard bij
de tong grijpen. Jawel, zegt ge, in dien trant kan
man iOok vogels vangen door ze wat zout op den
staart te leggen. Neen, zonder gekscheren, 't ge
noemde middel is heusch in Londen toegepast, zoo
als verleden Maandag voor den Londenscnen politic-
rechter is gebleken. Een krantenjongen deed daar
het verhaal, hoe h\j een hollend paard voor een
wacht wagen, welke een tuf had aangereden, tot
staan had gebracht. Hy sprong achter op den
wagen, klom op den bok en vandaar hot paard op
den rug, pakte het bij de owren, bracht het de hand
in den hek en greep het by de tong. Het beest stond
dadelyk stil. Wat «en wonder! „Je verdient een
medaille", zei de rechter tegen den kwieken knaap.
Een ander geval met een wild paard kwam de
vorige week in Friesland voor. Een boer te Heek
had een paard, dat erg schuw eu wild was, in het
land lóopen. Toen hij het uit het land wikte halen,
kon noch bij, noch iemand van de vele tocgescnolea
helpers het dier te pakken krygen.
Daar kwam een paardienkooper, die de vruchtc-
looze jacht had gaaegcslageu, wat nadcroij cn
vroeg„Is het zoo moeilijk om een paard uit het
land te halen?"
„Ja", zei de boer, probeer het zelf maai een»
Als Je 't paard krijgtis het voor jou."
„DAt is te probecrin", zei de koopman. Hij hep
kalm en gcrustciieud op het paard af, ottt zien nu,
o wonder! gewillig kiygcu liet cn„Dank je
wel, hoor!" zei -ue koopman tot den Doer, d.t
maakt den dag goed."
De boer wiide 't du maar liever niet gazegd heb
ben en 't eind is geweest, dat hy en ue koopman
zijn gaan handjuiauppen. De boir kreeg zyn paard
terug en de koopman zal ook nog wel over zyu d«g
tevreden zyn geweest.
Een paaid op hol, is mets bijzonders. Maar t
sciiyut, dat in Engeland ook vele kinderbooldcn „op
hol" zijn. Men klaagt daar ook al over ovcilading
bij het ouderwijs, en een Eugclsch tijdschrift geen
zyn klacht in het volgende verualdc rijm
Pomp het er in, stomp het er in,
't Kinderhoofd is hol
Duw het er in, stuw het er in,
't Is laug nog niet vol.
liygiène, anatomie,
Zoólogie en botanie,
Geschiedenis, gcognalie,
Alle soorten van chemie,
Cowuographie, geologie,
Moderne talen alle drie.
Pomp het er in, stomp het er in,
't Kinderhoofd is hoL
Vouw het er in, douw het er in,
Ma tk ze desnoods dol.
Op heel het bleek, armzalig wezen,
Staat bet droef verhaal te lezen,
Van uren, aan den slaap ontrukt,
Van kiad'ren, reeds door zorg gebukt,
Die daag'lyks fiissche lucht ontberen,
Omdat ze altijd moeten loeren.
Mag eenerzyds de klacht over „te veel" onder
wijs gerechtvaardigd zijn, anderzyds is er bij zeer
velen nog een aanmerkelijk „te kort" aan kennis
te constateeren. Wat dunkt u van het volgende
briefje, dat dezer dagen een burgemeester in Nooid-
B ra bant ontving?
Agt Barre Heer Burge Meester. Bij deeze kom
ik u vriendelijk de vraagen of u zoo goed zoud wil
len en Mein aan een akte van onvermoogen zou
kunnen krygen als u zoo goed zout willen zyn om
het is voor een egt scheiten aan de vragen en dan
als u zoo goet zout willen zein cn Mein ouderdom
en die van Meinai Baas Meinnen naam is
cn wees u ddii zoo goet en zet er ook op wanneer
v'j gclrout zijn en agt barre Heer Burge Meester
wees zoo goet en «turt u bet sboetig Moogeluk dc
heerre van Het Stat huis hebben het Mein geviaag
en u zout zoo goet zout willen zyn en Het naar hei
Stad huis zout willen het zoo sboetig moogelijk te
sturen want u Moet zoo sboetig Mogelyk het Moet
voor zaaderdag op het stad huis zijn in af Magting
u tienaan ressen.
Met sboet zie voe Bly.
't Is te hopen, dst die huisvrouw beter „den pot"
kan koken, eu met naald en draad terecht kan, dan
met de pen. In Engeland, waar men zoo klaagt
over te veel ballast in de ikinderhersentjes, is mCn
toch ook wel practisch. Althans in Birmingham is
op een school een klas ingericht, waar het gebruik
van naald en draad geleerd zal worden aan jon
gens. Watbliefis dat nu niet practisch? De
nieuwe man, de man der toekomst, zal allicht dus
niet zoo onhandig zijn als de tegenwoordige hoeren
der schepping, die radeloos en reddeloos zijn, als
nan pantalon of chemise een knoopje ontbreekt en
geeu vrouwelijke gedienstige in de buurt is o.n te
helpen. Een Hollandsche Huisvader is door dit be
richt uit Birmingham in vcrrukkii.g gebraent en
hy schryft naar aanleiding daarvan aan een zeker
blad onder meer „In imju jonge dagen zou een
jongen die zoo iets uutugs teerde. ais een duhncle
incikjuui! beschouwd zyu, tcrwyl alle meisjes het
moesten kennen. De vrouw van de toekomst ech
ter schijnt net ved te druk te hebbcu niet hockey
en met tennissen om zich met die hinaciykc aan
gelegenheden op te hoixien. Daar ik: toekomstige
inan dus op zich zeil is uuugewezen, is bet maar
goed, dat hy ook onderricht krygt om zich later te
kunnen helpen."
Het blaa is liet met dezen mopperaar eens cn
meent dat dit onderwya voor de meeste jongc-a
vrij wat nuttiger is dan een massa andere dn^en,
die ze tegenwoordig op scu&l lrcren.
Nu, in uie bcwcuiouwing steekt zeker wat goeds.
Het „zeif-Qelp" moet zooveel mogeiy* woraen De-
vordcra, zoowel by jongens als oy nnisjcA, De eer
sten belloc veil aaaro umog gee u Jan <ie WastchCr
ol fiet Hen te worueu. r.u ue ijauun benocveu
uaarom nog met zeker kieedingstUk te gaau dingen,
dat tol dusver alleen tot de hoe: enkiecdi.-g benoor-
de. Want uan zou het aantal paiUoluiUt.Utu sb-«-iit*
vermeerderd woraen. D*c zyn er w*ar.yk genoeg,
lu de gevangenis te Panna meldde zich oexci dagwi
zulk een slachtofier aan, die vroeg om te worden
opgesloten. Danr er geen <>pslum„g-iuaBo. «1 tegen
hem bestond, kon men aui* zyn verlangen niet vol
doen, maar men gaf den raad zien u>t de prefec
tuur te wenden. Daar zcide hy Jozci Uocèaloiil,
wonende te Borgo, te wisen. /.yu vtouw h*d do
vlucii: genomen, vertelde hy, maar was onla.gs te
Borgo u-ruggeseerd eu Wou hem nu dwiugcu net
Ccüttuyk kneu te beruciueu, cn om \ntaraau te ont
snappen, wou Jüj worden opgesloten. Dc ambte-
naar antwoordde met ceii wuge.ing niettemin, om
den gcvaugcniacaiidulaat aangenaam te wtze-, raad-
pi eega e hy de Doeken en zag er in, dat BoooaJon*
vroeger jaren tot twee luaanueu gevangenisstraf
wegens imshaudchng werd verooidecfcL Dadeojk
werd een uianuaat geteekend en Boccaloris, wmii-
fantelyk het papier zwaaien, begaf zien opiucuw
naar ue gevangenis, waar men hem daddy* gaat-
vrybeid v«i icendc.
Wat een uitkomst voor den arme! Maai over
twee maanden, oan wacht hem weder hetzelfde Lt.
Een predikant te Glasgow veruaait van ecu d.to
slachtoffer, die echter het leed, uat hij tenuis st.lle
moest dragen, blykbaar des /oudags >u de kerk, als
hij niet ouder het oog zyner vrouw verkeerde,
trachtte „uit tc zingen." Dc predikant, <Lc veel
werk maakte van genvccnschappelyk gezang door
dc gemeente, had in bedoelden ke.ikgauger ienuind,
die het hem met zijn gezang wat al te zeer naar
dor zin maakte. De nusn zoug buitengewoon luid
en daarbij zoo onmuzikaal, dat zijn valschc stem
boven alle* uitklonk en hy zyn buren ook in de war
bracht, ilcrhaaldeiyk werd er by den predikant
over dezen zanger geklaagd en hy meende ten slotte
lat getracht moest worden den man te beduiden
wat minder luid te zingen- Do vrouw van tien kerk
ganger was daarvoor z.i. de ineesi aangewezen
personen. Daar man cn vrouw tot v«rschi.lcndc ker
ken behoordeL, bezochten zy ook vers. hillenoc bede
huizen maar de dominee kende haar toch eu gi..g
op «en goeden dag naar haar toe oin haar de be
zwaren tegen haar man uiteen te zetten. Zy was
in hooge mate verbaasd.
„Wilt u zeggen dat hij zingt?" vroeg zy.
„Hij probeert het, ja" verbeterde dc predikant.
Zij dacht een minuut na. „Ik zal ook by u in de
kerk moeten komen" zei zy eindelijk.
,,'t Zal mij aaugeuaam zyn u tc zien" zei de do
minee. „Maar wat zal dut helpen tegen het zin
gen van uw man?"
De blik, waarmede zy die vraag beantwoordde,
zei meer dan vele woorden.
„Jan zal geen mond open doen, uls hy weet,
dat iik in de buurt ben" zei ze.
En Jan heeft ook nietineer meegezongen.
Gevoelt gy geen deernis met den man, lezer, en
lezeres?
KEUVELAAR.
8 door
BARONESSE ORCZY.
II.
Heft was oorspronkelijk <le ibedoelinig ge
weest dal Lady Molly pas naar Canterbury
zou gaan, na afloop van liet gerechtelijk on
derzoek, indien de plaatselijke politie dan
nog behoefte bleef gevoelen aan hul'p van
Londen. Maar «iets flag minder in ihet plan
van My lady dan zoo lang be wadhten.
,,Lk zou de eerste akte van zulKk een roman
tisch drama niet willen missen," zeide zij
tegen mij, juisit toen de trein het station van
Canterbury binnenzoomde. „Neem je valies,
Mary. Wij gaan te voet naar INinescorc
denk er aan dat wij twee liefhebsters van
schilderen zijn, op reis om schetsen ite maken
en jn het dorp zullen wij wel een onder
komen vinden."
Nadat wij te Canterbury iets bakkien ge
bruikt, begonnen wij, met onze valiesjes in
de hand, de wandehng van zes en een halve
mijl naar Ninescore. Wij namen onzen iinitrek
in een der vilJatjes, waar een bordje met het
opschrift „Kamers tc huur voor ongetrouw
de heer of dame" ons gastvrij had uatgenoo-
digd binnen te gaan, en den volgenden mor
gen te acht uur gingen wij naar het plaatse
lijke politie-bureau, waar het geredhtelijlk
onderzoek zou plaats vinden. Dit was een
grappig gebouwtje niet meer dan. een
Liem landhuisje, ingericht voor den officiee-
Ion dienst waar de kleine kamer propvol
was met mensehen. Het scheen dat de ge-
heele bevolking van den, omtrek, voor zoover
deze zich kon verheugen in het bezit vain ge-
zendiheid, zich samen had gepakt in de be
nauwde atmosfeer van deze tien vierkante
meters.
Inspecteur Meisures, die van den chef be-
richu, had gekregen van onze komst, (had
twee plaatsen voor ons gereserveerd, van
waar wij een goed -gezicht hadden op de ge
tuigen, den lijkschouwer en de jury. Het was
ondragelijk benauwd in het vertrek, maar ik
verzeker u dat nöoh Lady Molly nóah ik ons
daarover veel bekommerden; onze. belang
stelling was daarvoor te veel gespannen.
Van het begin af scheen de zaak zich meer
en meer te wikkelen in een ondoorzdahtbaren
shier van geheimzinnigheid. Punten, die
eenigszins tot aanwijzing konden dienen, wa
ren er niet; alleen dat vrees el ijk vermoeden,
die onuitgesproken meening vam de schuld
van een bepaald persoon, die men voelde dat
in de gedachten van alle aanwezigen be
stond.
Nóch de politie, nóch Tjmotiheus Coleman
hadden iets meer te verklaren dan hetgeen
reeds bekend was. :De ring, de porte-mon-
naie en de Weeding der vermoorde vrouw
waren als getuigstukken aanwezig. Door
verschillende getuigen werd onder eede be
zworen dat deze hadden toebehoord aan
Mary Nioholls,
Timotheus zeide, toen hij in een nauw ver
hoor werd genomen, dat hij vam meening
was dat het lichaam van het meisje in den
modder was geduwd, omdat hel hoofd er
geheel in lag en hij zich niet kon voorstellen
dat zij er op die wijze in gevallen kou zijm.
De geneeskundige herhaalde zijn verklaring,
die even onbestemd en onzeker was als tevo
ren. Ten gevolge van den toestand, waarin
hoofd en hals verkeerden, was het onmoge
lijk na te gaan op welke wijze de moord was
gepleegd. De dokter beef bij zijn verklaring
-dat, het meisje al sedert veertien dagen dood
meest zijn. Het dijk was gevonden op den
5der Februari veertien dagen vroeger was
dus omtreeks 23 Januari.
De huisbewaarder van Ash Court, die in
de portierswoning verblijf hield, kon even
min inlichtingen geven omtrent de geheim
zinnige gebeurtenis. Hij, noch ceivig lid van
zijn gezin, hadden iets gehoord of gezien dat
verdenking kon opwekken. Hij schreef dót toe
aan de omstandigheid da-t de „Wildernis",
waar de misdaad gepleegd was, honderd me
ter van de portierswoning af laig en boven
dien het heerenihuis en de bloemen tuin daar-
tusschen gelegen waren. Op een vraag van
eon der jury-leden antwoordde hij dat dit
gedeelte van het terrein alleen gescheiden
was van dc laan van Ninescore door een la
gen, steenen muur, waarin een deur was, die
toegang gaf tot de laan, bijna recht tegen
over de Elmhuisjes. Verder verklaarde hij
dnt het heerenhuis al sedert ruim een jaar
onbewoond was geweest en dat hij zijn be
trekking had aanvaard na den dood van zijn
voorganger, nu ongeveer een jaar geleden.
Ktdert hij de betrekking waarnam, was mijn
heer Lydgate er niet geweest om golf -te
spelen.
Het zou tot niets dienen alles te heilhaien
wat de verschillende getuigen reeds aan de
politie hadden verklaard .en nu onder eede
zouden bezweren. Het bizonder leven der
j l»eide zusters NidhoUs werd in den breede
nagegaan, ten minste voor zoover dia, bekeikd
was. Maar gij weet hoe dit bij dorpelingen
gaat; behalve als er sprake is van schan
daaltjes oi van kletspraatjes, weten zij mets
af van elkanders meer intieme leven.
Het scheen dat de beide meisjes onbekrom
pen konden leven. Mary was altijd netjes ge
kleed en bet kleine meisje, dat zij toever-
iToaiwt^ihad aan de zorgen van juffrouw Wil
liams, had overvloed van goede en kostbare
kleertjes, terwijl het kostgeld van drie gul
den per week geregeld werd betaald. Het was
evenwel zeker dat zij met elkander niet goed
overweg konden, dat Susanna heftig gekant
was tegen den omgang van Mary met mijn
heer Lydgate en dat zij niet lang geleden met
d«-n geestelijke had g-esproken om hem te
vragen Mary over te halen uit Ninescore weg
te gaan en zoodoende geheel te breken met
het verleden. De eerwaarde Octavius Lud
low, geestelijke van Ninescore, scheen dien
tengevolge een onderhoud hierover te heb
ben gehad met Mary, waarbij hij had ge
zinspeeld op eene goede betrekking, welke
zij te Londen zou kunnen krijgen.
,,Maar/' ging dc eerwaarde heer voort,
„mijn woorden maakten weinig indruk op
haar. Alles wat zij antwoordde was, dat zij
nooit iu betrekking zou hoeven te gaan, om
dat zij van haar eigen een goed inkomen had
en zij met gemak dertig duizend gulden en
nog meer kon krijgen als zij zulks ver
langde."
„Hebt gij over mijnheer Lydgate met naar
gesproken?" vroeg de lijkschouwer.
„Ja," zeide de geestelijke na ecnlge aarze
ling.
,.En hoe was toen haar houding?"
„Ik moet zeggen dat zij begon te lachen,"
antwoordde de eerwaarde Octavius, eenig-
zins kregelig, „en toen voegde zij er minder
vriendelijk aan toe, dat sommige menschen
leuterden over dingen, waarvan zij geen ver
sland hadden."
Gij ziet dus dat alles zeer vaag is. Geen
enkel punt, waaraan men ecnig houvast had,
geen enkele beweegreden, die tot de misdaad
bad kunnen voeren, was geopperd alleen
een buitengewoon schemerig vermoeden,
misschien van afdreiging, dat de misdaad
kon verklaren.
Ik moet evenwel niet vergeten twee zaken
te vermelden, die in den loop van het on
derzoek aan het licht kwamen Hoewel deze,
toen zij pas hekend werden, veel hoop gaven
tot opheldering van het geheim, bleken zij
ten slotte dit nog ondoorgrondelijke!' te ma
ken.
Ten eerste heb ik hier op liet oog de ge
tuigenis van James Franklin, een voerman,
in dienst bij een der boeren van hel dorp.
Hij deelde mede in den avond van Zaterdag
23 Januari ongeveer te half zeven door de
laan van Ninescore te zijn gegaan nu-t zijn
wagen, terwijl hij van wege de duisternis zijn
paard bij den teugel leidde. Juist toen hij in
dc nabijheid der Elmhuisjes kwam. hoorde
hij een schorre mannenstem fluisterend
zeggen:
..Kan je de deur niet open doen? Het is
zoo donker dat men niets kan zien!"
Na een oogenblik van stilte ging de zelfde
stem voort:
„Man-, waar zijt ge toch, voor den drom-
mei?*' Hierop antwoordde een meisjes
stem: „Ik kom al."
Daarna hoorde James Franklin niets meer
en het was zoo donker dat hij niets kon
zien.
Wordt vervolgd.
