339.
O" Junrgnng.
Donderdag 13 Juni 1912.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ATonturen van
Lady Molly van Scotland-Yard.
eachtenf
kiezers-
fouten)
mgt ge-
k gaar-
ZOON.
ERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
»r 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
fzonderlijko nummers- 0.05.
)67e Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zoi.- en Feest
dagen.
dvertentiSn. modedoelingen enz., gelieve men vóór 11 our
's morgens ojj de Uitgovers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF St C°.
Utrechtschestraat 1.. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PKU3 DEK ADVERTENTIËN:
Van 15 rogels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents bij vooruitbetaling.
öroote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bodrijf bestaan zeer voordoelige bepalingen lot
hot herhaald advortoeren in dit Blad, by abonnement. Een»
circulairebevattonde de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Jurgemecster en Weühouders van Amersfoort
mflen ter kennis van belanghebbenden, dat de
or hen op 20 Juni 1912 bepaafde verkiezing, van
lid van de Kamer van Koophandel en Fabrie-
te Amersfoort, ter aanvulling der plaats, ont-
i door het bedanken van den heer 1). Jf. G
!bcr, tot een nader te bepalen datum is uitgesteld,
tmersfoort, 11 Juni 1912.
burgemeester en Wethouders voornoemd.
Be Secretaris, De Burgemeister.
K. H. DE BEAUFORT, WUYTïEHS.
Loeo-Setr.
Politiek Overzicht
Frankrijk in Marokko.
l)e Franschc Kamer zal binnen kort hare
ilissiug hebben le nemen over de organi-
lie van hel protectoraat van Frankrijk in
arokko. De afgevaardigde Long, die ook
pporleur is geweest over de Duitsch-Frau-
Im> overeenkomst van 4 November 1911,
leït bij de commissie voor buitenlandsche
iken zijn rapport ingediend over het met
illan Moeley iiafid gesloten protectoraats-
rdrag. De commissie heelt dit rapport
edgekeurd, dat intusschen eerst bij de ver-
dering zal worden ingebracht, nadat de
iivister-presi(lent Poincaré aan de commis-
e opheldering zal hebben gegeven over den
ans in Fez bestaanden toestand. Harerzijds
«ft de regecring de tusschen haar en den
ltan gevoerde coi-rcspondentie overgelegd,
e zich uitstrekt over een tijdperk van vijf-
in maanden, om aan de Kamer gelegen-
id te verschaffen met kennis van zaken
ch een oordeel te vormen over den toe
and, zooals die in hel protectoraatsverdrag
geregeld. Intusschen, dat is slechts eene
geling op hol papier; hoe de toestand in
erkelijkheid zal worden, zal de toekomst
octen 1 cc ren.
Sultan Moeley Iiafid zelf levert een tastbaar
wijs, dat men in Marokko allerminst kan
reken van een toestand, die reeds is geves-
;d. In het laatst van de vorige week heeft
1, in gezelschap van den gezant Regnault,
e na de aankomst van den residont-gene-
al Lyaulcy te Fe-/ daar overbodig is ge-
orden, Fez verlaten om zich allereerst naar
abat te begeven. Zijn vertrek uit de sjerifi-
he hoofdstad zal in dit geval wel gelijk
mnen worden gesteld met de abdicatie,
aartoe Moeley Iiafid reeds sedert het na
ar van het vorige jaar het voornemen heeft
1 waarvoor hij reeds in October 1911 de toe-
emming heeft gekregen van den tocnmali-
en minister van buitenlandsche zaken de
elves. De Sultan is het moede, eene schijn-
inl le spelen in Fez, die onder de gegeven
jmstandigheden ook voor hem gevaarlijk zou
iunnen worden. Hij heeft, naar gezegd wordt,
ien huis in Tanger voor zich gekocht, waar
«tij als eenvoudig particulier wil leven en
zoo het lot zal .deelen, dat hij zfjji broeder
Ahdul Aziz heeft bereid. Vooraf wenscht hij
echter reizen te doen en zal daarbij ook een
bezoek brengen aan Parijs.
De Fransche regeering was aanvankelijk
weinig geslicht over de abdicatieplannen Van
Moeley Iiafid. Zij heeft haar best gedaan hem
\nn deze gedachte terug te brengen. Maar
dc sultan heeft aan een dagbladcorrespon
dent gezegd: „Ik ga om ook in de toekomst
in goede betrekkingen met Frankrijk te le
ven, en juist daarom wil ik de wrijvingen
vermijden, die ik onder het nieuwe stelsel
voor onvermijdelijk houd. Waarom maakt
men zooveel lawaai om mijn noengaan? De
mensehen komen en gaan, zonder dat
de instellingen veranderen. Is hel niet even
eens bij u in Frankrijk? Heb ik niet in de
drie jaren van mijn sultanaat met vier mi
nisters van buitenlandsche zaken, de heeren
Pichon, Cruppi, de Selves en Poincaré, le
doen gehad? Men kan zich er dus niet over
verwonderen, dal ook in Marokko, zooals in
Frankrijk, de menschen komen en gaan. Ik
heb behoefte aan rust. Met mijne abdicatie zal
ik tevens de voldoening hebben, aan alle
cischen van Frankrijk beantwoord, al mijne
verplichtingen vervuld en alle hangende za
ken geregeld tc hebben."
De Fransche regeering heeft ten slotte In
hel vertrek van den sultan toegestemd en
zal daarmee ook wel zich bij de abdicatie
hebben neergelegd. In werkelijkheid kan
Moeley Iiafid de Fransehen ook niet meer
van dienst zijn, want zijn gezag over de
stammen is vrijwel verdwenen. Zijn twaalf
jarige zoon kan in het oorlogskamp van de
Franschen een oorlogskamp zal het wel
voor afzienbaren tijd blijven precies de
zelfde invloedloozc rol spelen als hij zelf. Dat
de Fransche regeering in het vertrek heef'
toegestemd, schijnt overigens te bewijzen,
dat zij den toestand niet voor al te ongun
stig houdt. Van onaangename incidenten op
den weg van Fez naar Rabat is ook geen
bericht ontvangen.
Italië en Turkije.
Konstantinopcl, 12 Juni. De mi
nister van oorlog maakt een telegram be
kend, waarin gezegd wordt, dat in hel ge
vecht bij Zanzoen de verlie-zen van den
vijand een duizendtal mannen le boven gaan.
De Turken haddon 150 dooden en 300 ge
wonden. Zij streden totdat de munitie was
uitgeput en daarna man tegen man; einde
lijk verlieten zij hunne stellingen.
Zanzoer, het nieuwe en gewieh'ige punt,
dat de Italianen in Tripolitanic hebben be
zet, ligt 13 KM. ten westen van de stad Tri
poli tc midden van eene kleine oase aan de
kust Over Zanzoer loopt een karavaanweg
langs de kust over Zaw:a, Zoeara cn Buchc-
mez naar Tunis. Het verkeer op dezen weg
is sedert de bezetting van de ui'valspoort
uit Tunis, de streek van Sidi-Said en Mecha-
brs (ftucheiTWiz), door de Italianen veel ver
minderd. De beteekenis van Zanzoer als ka
ravaanstation is dus gering; des te gewichti
ger is het bezit van deze plaats als steunpunt
aan de kustbasis en als uitgangspunt voor
latere ondernemingen in het bergland van
Fefren en Gharian.
De nadere bijzonderheden, die over het
gevecht van Zanzoer zijn ontvangen, bevesti
gen de hardnekkigheid, waarmee van beide
zijden is gestreden. De verliezen van de
Turko-Arabieren worden geschat op 10 pet.
aan dooden en 20 pet. aan gewonden; zij zijn
te wijten in de eerste plaats aan de artillerie,
in de tweede plaats aan de bajonetaanvallen.
In de loopgraven zijn talrijke lijken gevon
den; de vijand heeft zich wanhopig maar
vruchteloos verdedigd. Men gelooft, dat hij
zich heeft geconcentreerd te Zoeaui-Beni-
Aden, op 25 KM., d. i. twee dagmarschen
afstand van Tripoli.
K o n s t a n t i n o p e 1, 12 Juni. De minis
terraad heeft besloten den termijn voor de
uitzetting van de Italianen met eene week te
verlengen.
Wegens den oorlog is de belasting op on
roerend goed met 25 pet. verhoogd.
De Rossija zogt, dat alle hoop om tuesehen
Italië en Turkije tussohen beide te komen,
verloren is. Hot olficieuse Russische blad
verklaart, dat de Kuropeesche diplomatie an
zijn onderzoek naar eene oploesing, die voor
de beide landen zou passen, alios heeft be
proefd. Tot dusver zijn de stappen in de<ze
richting niet kunnen slagen, omdat Europa
iu een vicieusen cirkel is ingesloten. Ieder
van de oorlogvoerende landen aanvaardt de
bemiddeling, maar op voorwaarden, zoo
uoodloltig voor den tegenstander, dat deze
gedwongen is elke interventie nadrukkelijk
te Weigeren. Zoodra de pers begonnen was
ic zinspelen op het bijeenkomen van, eene
conferentie, werd deze kwestie overal be
ha i.td old. Het sohijmt echter, dat dit dank
beeld even weinig kanis op verwezenlijking
heeft als dat van de interventie der mogend-
Ui t?en. Turkije beeft zich J*og niet stellig
uitgesproken, ii4»ar aan den anderen kant
is het duidelijk, naar den toon van de Ila-
tiaan.suite pers, dat het conferenlioplnn door
Rome slochls zal worden aangenomen met
beperkingen, die Turkije zullen noodzaken
tol eene besliste weigering. Het blijft te ho
pen, dat <Je zedelijke cn stoffelijke vermoeid
heid van de beide landen hen zal overtuigen
van de nutteloosheid om voort te gaan met
bet opofferen van menschen en geld en hen
zal dwingen de noodzakelijkheid te erken
nen om elkaar de hand te reiken, zij 't ook
dooi tusschenkomst van een derden staat.
Frankrijk.
I' a r ij s, 12 J u ii i. De Kamer behandelde
heden een wetsontwerp tot tijdelijke toela-
ting van den invoer van tarwe.
De minister van handel verklaarde, dëvt
er een einde moei gemaakt worden aan de
verwachtingen van de speculanten op de op-
'heffinc van de invoerrechten. De rijzing
heelt talrijke oorzaken. De regeering heeft
maatregelen genomen; zij heeft zich bemoeid
met de vermeerdering van de» graanvoor
raad. in Frankrijk; zij heeft de groote dien
sten van oorlog cn marine gemachtigd zioh
in den vreemde van hel noodige te voorzien.
Ook stelt zij voor het wetsontwerp op de
lijdelijke toelating aan te nemen.
De minister zet de voordeden van het
ontwerp uiteen, dat de belangen van het
land, van het molenaarsbedrijf en van de
producenten verzekert. Een récht van 3,50
frs. i-s van weinig invloed op den prijs van
het graan.
Bordeaux, 12 Juni. De staking der
inscrils marilimes wordt als geëindigd be
schouwd.
Engeland.
Londen, 12 Juni. De benoeming van
Seely tot secretaris van het departement van
oorlog is lieden avond officieel bekend ge
maakt.
De wijzigingen, uie gekomen zijn in dc sa
menstelling van het Engelsche kabinet, lagen
wel reeds in de lucht, maar het oogenhliK
waarop zij afkwamen, is toch voor de meestJn
eene verrassing geweest. Het aftreden van
lord Loreburn als lord-kanselier is niet aan
politieke motieven le wijten; hij lijdt aan .ene
hartkwaal, die hem in den laatsten tijd vc*-
hinderde de funcliën, aan zijn ambt verbon
den, waar te nemen. De nieuwe lord-kanse
lier, lord Haldane, kwam reeds voor 6J jaar,
bij de samenstelling van het kabinet-Asquith,
ernstig voor dit ambt in aanmerking. Hij
I staat als jurist in groot aanzien en niet -on
der eenige verbazing zag men hem destijds
optreden als minister van oorlog; intusschen
wordt thans erkend, dat hij voor dc organi-
satie van het leger veel heeft gedaan; «te
nieuwe regeling, die hij voor het landleger
i heeft ontworpen en uitgevoerd, bewijst, dat ir
iu den bekwamen advocaat een goede minister
van oorlog stak. De lord-kanselier is van ne
leden van het kabin d degene, die in maat-
j schappciijken rang bet hoogst staat; dat kotm
I ook hierin uil, dat hij het hoogste traktement
geniet van alle ministers.
J De nieuwe minister van oorlog, kolonel
Seely, was sints 1911 onderstaatssecretaris in
dat departement. Ilij is 15 jaar oud en was
oorspronkelijk advocaat; den kolonelslitel
beeft hij gekregen door zijn dienst bij de
I militie tijdens den Boerenoorlog. In den oor
logstijd werd hij als conservatief door het
J eiland Wight in het parlement gekozen. Na
zijne terugkomst uit Zuid-Afrika geraakte hij
onmin met de unionisten; hij ging over tot de
j liberalen en werd in Liverpool tegen een cou-
j servatief in het lagerhuis gekozen.
I Londen, 12 J u ui Officieel wordt be
richt, dat op de radiografische conferentie,
die door den postmaster-general den 4en
dezer werd geopend, is medegedeeld, dat het
yereenigde Koninkrijk en de Britsche Domi
nions en ook Italië en Japan in beginsel heb
ben aangenomen, dat schepen boodschappen
van andere schepen moeten aannemen, on-
verschillig of zij al dan niet hetzelfde stelsel
van draadlooze telegrafie gebruiken. Dit be
ginsel was tot dusver door deze landen niet
aanvaard, behalve voor gevallen van nood.
J Londen, 12 Juni. Volgens ce» bericht
i van hei syndicaat der dokwerkers bedraagt
'het aantal stakers in Swansea 3000, in Ply-
mouth 3500, in Southampton 6000, in Bristol
i 7000, in Sharpnees 2000, in Salford 4500. Het
totaal van de stakers, daaronder begrepen
j 2200 in Londen, zou zijn 45.000.
Southampton, 12 Juni. Tengevolge
van de staking is de Majestic van de White
Star Line heden niet naar New-York vertrok
ken. De Kaiser Wilhelm II nam de mail cn
een aantal passagiers der Majestic mee. In
de dokken staat het werk feitelijk stil
lUlii.
1' a r ij s, 1 3 J u n i. De Eclair bevat een
telegram uit Palermo, inhoudend© dat de toe
passing van de maritieme wet ernstige on
lusten heeft doen ontstaan. Er is eene alge-
meeuc slaking verklaard. I)e politie verrichtte
een aantal charges. Daarbij werden een hon
derdtal personen gewond, waaronder 15 ca
rabinieri en 2 politie-agentcn.
Portugal.
Lissabon, 12 Juni. Het nieuwe kabi
net zal aldus zijn samengesteld: voorzitter en
bui tenia nrlsehe zaken Augusto Vasconcollos,
binnenlandsche zaken Menes Olivcira, finan
ciën Jose Benevides, oorlog Pereira Eca, ma
rine Joao Mcneres, openbare werken Yiegas
Santos, koloniën Ecequid Campos. Voor jus
titie is nog geen titularis aangewezen. De mi
nisters behooren tot geen e enkele parlemen
taire groep, de moesten behooren zelfs niet
tot het parlement.
Oosten rijk-Hongarije.
Budapest, 12 Juni. L)e Keizer heeft
bij de ontvangst van den voorzitter der Hon-
gaarsche Kamer hem geluk gewensoht we
gens zijne zedelijke energie en de hoop uit
gedrukt, dat het parlement voorlaan normaal
zal werken. Graaf Tisza werd daarna in bij
zondere audiëntie ontvangen.
Het huis van afgevaardigden van den ion-
gaarscben rijksdag heeft het gewijzigde regle
ment van orde, dat den voorzitter betere wa
penen moet verschaffen tot bestrijding van «Ie
obstructie, met 230 stemmen aangenomen en
heeft daarna zijne zittingen verdaagd tot den
18en Juni.
Uit de provincie komen verontrustende be
richten, die bewijzen, dat de door den strijd
in het parlement verwekte beweging daar
heen overslaat. In Debreczin werd eene alge-
mcene staking afgekondigd, waaraan om
streeks 25,000 arbeiders deelnemen. De dag
bladen konden niet verschijnen. In Grosswar-
dein zijn ernstige rustverstoringen voorgeko
men. Politie en troepen moesten bij herha
ling met getrokken sabel optreden, waarbij
vele personen gekwetst werden. In alle open
bare gitoouwen werden ruiten vernield. Hoe
wel de gewapende macht werd opgeroepen,
kon niet worden verhinderd, dat het kuste?!
van graaf Stefan Tiaza erg gehavend werd. De
stad is nu militair bezet. Ook uit KLausenburg
worden ernstige verstoringen van de orde
bericht, die het optreden van de troepen nou-
dig maakten.
Rusland.
De begrootingscomniissie van de rijk«doe-
ma heeft met 20 tegen 19 stemmen het wets
ontwerp aangenomen tot bestemming van
ten half milliard roebels voor de uitvoering
van het zoogenaamde kleine programma van
tochepenibouw in de jaren 1912 tot 1910 onder
voorwaarde, dat de regecring jaarlijks -de
vereischte credieten van de doema zal ver
langen.
Dat besluit werd eerst genomen na eene
beraadslaging van verscheidene uren laat in
den nacht. De oktobristenloider Goetschkow
had gewezen op de noodzakelijkheid om
vóór het toestaan van de middelen voor de
uilvoering van dit programma een© inkom
sten- en e©ne suoccsiebeiasting In te voeren
en de foedrijfs- en dc grondbelasting te ver*
hoogeti. Minister-president Kokowzew ant
woordde, dat de doema zelf de verantwoor
delijkheid draagt voor de vertraging van het
tot stand komen der financieele hervormin
gen. Hij zou echter de hierop betrekking
hebbende voordrachten bij de vierde doema
indienen.
De kadetlenleider Miljoekow vroeg of En
geland door tusschenkomst van Frankrijk de
versterking van de Russische vloot had ge
vraagd. De minister van buitenlandsche ra
ken Sasonow beantwoordde deze vraag niet,
maai wees op de aan Rusland vijandige be
weging in Zwc-den. Goetschkow merkte op,
dat Ruskind bondgenooten had, waarop de
minifetor antwoordde, dat men op boivdge-
nootcMi niet nxiohit vertrouwen; Rusland
moest zelf bedacht zijn op dc mogelijkheid
der vorming van eene vijandelijk® coalitie.
Baron Meyendorf, een verte gen woondóger
van dc Oostzceprovinciën, 'beklaagde zich er
over, dat de minister van marine had, be
weerd, dat Duitschland in geval van oorlog
bij zijn© stamverwante Russische onderda
nen ondersteuning kon vinden. De minister
antwoord/de. dat hij daarmee eigenlijk niet
dc Duitschers, maar dc Finnen hnd bedoeld.
.Vier Inden van de begrotingscommissie
der (Doema waren door den Gzaar in tele
grammen verzocht het programma van den
tochepenibouw in de commissie te ondersteu
nen. Deze tckigrammen maakten grooten in-
60 DOOR
UAROÜEtilE O It C Z Y.
Hij trad op ons toe, zijn slecht geschoeide
voeten mocielijk voortsleepende cn zenuwach
tig aan het haar van zijn voorhoofd trekken
de.
„Zoo", zeide inylady vriendelijk, ,,'t doet
nie genoegen je beneden te zien, llaggett, of
schoon ik vrees dat ik geen goed nieuws voor
je heb."
„Ja, juffrouw", mompelde de man, blijkbaar
niet vattende wat er tot hem gezegd werd.
„Ik word gezonden door de regenten van
het werkhuis", ging Lady Molly voort, „die u
en uw vrouw daar misschien vanavond al een
plaatsje zouden kunnen bezorgen."
„Het werkhuis?" herhaalde de vrouw op
ruwen toon. „Wat bedoelt u? Wij gaan naar
geen werkhuis."
„Nu ge hier eenmaal niet langer kunt blij
ven," antwoordde mijn meesteres onverschil
lig, „zult ge niet gemakkelijk ergens anders
een onderdak vinden voor je man in diens
tegenwoordigen geestestoestand."
„Juffrouw Ceely zal ons niet wegzenden,"
antwoordde zij uitdagend.
„Zij zal den laatsten wil van haar vader
zeer zeker tot uitvoering brengen," zcidc Lady
Molly schijnbaar onverschillig.
„De majoor was een akelig, wreed mon-
ster," riep de vrouw heftig uit. „llaggett had
hem twaalf jaar trouw gediend, en
Plotseling hield zij op en wierp andermaal
een schichtigen blik op Lady Molly.
Haar stilzwijgen was nu even beteekenis-
vol als haar woedende uitval van een oogen-
blik te voren en Lady Molly voleindigde nu
den zin voor haar.
„En toch ontsloeg hij hem zonder vooraf te
waarschuwen," zeide zij kalm.
„Wie heeft u dat gezegdT' vroeg de vrouw.
„Dezelfde menschen die zeggen, dat gij en
Hagget een wrok tegen den Majoor hadt."
„Dat is een leugen," verzekerde vrouw Hag
get ruw; „en wij hebben gezegd, dat meneer
Smethick den Majoor vermoord heeft, om
dat
„Zoo," viel Lady Molly hier in de rede,
„maar dan vermoordde meneer Smethick den
Majoor ook niet cn was je verklaring hoege
naamd van geen beteekenis."
„En wie heeft dan den Majoor vermoord,
als ik vragen mag?"
Haar optreden was aanmatigend, ruw en
uiterst onaangenaam. Het verwonderde mij,
dat mylady het duldde en telkens vroeg ik
mij af wal er toch in dat mooie hoofdje om
ging. Zij zag er vroolijk en vriendelijk uit en
ik kon mij niet begrijpen, wét zij toch met
dal verhaal van het werkhuis en van het ont
slag van llaggett bedoelen kon.
„Ja, dat weten wij geen van allen," zeide
zij achteloos; „sommigen zeggen dat 't uw
man was."
„Dat liegen zei" antwoordde zij haastig,
terwijl de idioot, die blijkbaar niets begreep
van het gesprek dat gevoerd werd, werktuige
lijk zijn rood haar glad streek en hulpeloos
rondkeek.
„Hij was thuis voordat er „Moord" geroe
pen werd," ging vrouw llaggett voort.
„Hoe weet je dat?" vroeg Lady Molly ge- j
vat. j
„Hoe ik dat weet?"
„Ja, je kunt het roepen niet gehoord heb-
ben op dezen afstand dit huisje ligt wel
een halve mijl van het heerenhuis verwij-
derd!"
„En ik zeg je dat hij thuis was", hield zij
koppig vol. I
„Hebt gij hem er heengezonden?"
„Hij heeft het niet gedaan
„Niemand zal u gelooven, en zeker niet als
het mes gevonden wordt." j
„Welk mes1?" -
„Het knipmes, waarmede hij Majoor Ceely
vermoord heeft", antwoordde Lady Molly
kalm; „zie, hij heeft het nu in zijn hand."
En met een onverwacht, plotseling gebaar
wees zij naar den idioot, die doelloos in de
kamer had rondgeschuifeld, terwijl deze woor
den jaaastig gewisseld waren.
De beteekenis daarvan moest ecnigszins een
weerklank gevonden hebben in zijn verzwak
ten geest. Hij schoof naar de plank, waarop
de overblijfselen van het ontbijt van dien mor
gen, benevens eenige gereedschappen lagen.
Op diezelfde halfwijze en maar deels be
wuste manier had hij een van de messen op
genomen, dat hij nu zijn vrouw toestak, ter
wijl een uitdrukking van vrees zich over zijn
gelaat verspreidde.
„Ik kan 't niet doen, Annie, nee, ik kan het
niet, je moet het maar zelf doen," zeide hij.
Er hcerschte plotseling een doodsche stil
te in het kleine vertrek. Vrouw llaggett
stond als versteend. Dom en bijgeloovig als
zij was, geloof ik dat onze komst haar zenu
wen reeds van streek had gebracht en dat zij
voelde, dat de vinger van oen onmeedoogend
Noodlot haar thans als de schuldige aanwees.
De idioot schoof steeds dichter naar zijn
vrouw toe, het mes nog altijd in zijn hand,
terwijl hij afgebroken prevelde:
„Ik kan 't niet doen. Jij moet 't doen, An-
nie jij Annie
Hij stond nu dicht bij haar. Plotseling be
gaf haar alle zelfbeheersching; zij slaakte een
heeschen kreet en den armen man het mes
uit de hand rukkende, wilde zij hem te lijf
gaan.
Lady Molly en ik waren beiden jong, be
hendig en sterk en er was niets preutsch van
de „grande dame" Sn mylady als er vlug ge
handeld moest worden. Maar dit nam alles
niet weg, dat wij alle moeite hadden om
vrouw llaggett van haar ongclukkigen man
af te rukken. Blind van woede was zij gereed
don man, die haar verraden had, te dooden.
Eindelijk slaagden wij cr in haar het mes te
ontrukken.
Wees overtuigd, dat het inspanning kostte
om daarna weer kalm te gaan zitten en in
dezelfde kamer te blijven met deze vrouw,
die reeds een misdaad op haar geweten had,
en bovendien nog met hel halfwijze schep
sel dat steeds maar bleef mompelen:
„Jij moet 't doen, Annie
Nu ge hebt het verhaal van dit geval ge
lezen, dus weet ge wat gevolgd is. Lady Molly
verliet het kamertje niet voordat zij de vrouw
j tot volle bekentenis had gebracht. Het eenige
wat zij deed voor haar persoonlijke veilig-
1 lieid was mij het raam te laten openen en
op het politicfluitje te fluiten, dat zij mij daar
toe overreikte. Het politiebureau was geluk
kig niet ver af en in de koude lucht klonk
het geluid bijzonder helder.
Later gaf zij mij toe, dat het dwaas was
geweest, Etly of Danvers niet te hebben mee
gebracht, maar zij wilde de vrouw tot geen
prijs op de gedachte van hun nabijbeid
brengen; vandaar hnrfr praatjes over het
werkhuis en Haggetts aanstaand ontslag.
Dat de vrouw in verband stond met de mis
daad, had Lady Molly van den beginne af bij
intuitie gevoeld; maar aangezien niemand ge
tuige van den moord was geweest cn alle
schijn tegen den jongen Smethick was, be
stond er één kans voor de ontdekking van
den moord en dat was de bekentenis van den
moordenaar zelf.
Als ge het onderhoud van mijn meesteres
met de Ilaggcts op dien gedenkwaardigen
morgen nog eens nagaat, zult ge zien, hoe be
wonderenswaardig Lady Molly de ontknoo
ping van het raadsel voorbereidde. Zij wilde
niet met de vrouw spreken voordat Haggett
beneden was, en zij was bij voorbaat verze
kerd dat, zoodra het onderwerp van den
moord ter sprake gebracht zou worden, de
idioot iets zou doen of zeggen, dat de waar
heid zou onthullen.
Geheel werktuigelijk had hij bij het noe
men van Majoor Ceely's naam het mes opge
nomen. En daarmede kwam het geheele too-
neel van den moord hem weer voor den
geest. Dat de Majoor hem juist ontslagen had,
was een van die stoutmoedige veronderstel
lingen, welke Lady Molly gewoon was te ma
ken.
Wordt vervolgd.