AMERSFOORTSCH DAGBLAD 31 e Jaargang No. 80
EEN VERGADERING NIET
TEGEN WELTER GERICHT
DE MANOEVRE OM LIMBURG IN 1914
l\
Zaterdag 1 October 1932
EN TOCH VAN AMBTE
NAREN
Talrijke prae-adviezen
TWEEDE BLAD
UIT DE STAATSCOURANT
IS NEDERL. GEBIED
GESCHONDEN?
Speciale maatregelen tegen
overschrijding
De Bruid van het Glomdal
1 VeX
Vereeniging van ambtenaren der
gemeentefinanciën, ibedrijven
en diensten
•s-G ravcnhage, 30 Sept. De vereeni
ging van ambtenaren der geraeentcfinan-
cién, gemeentebedrijven en gemeentedien
sten heeft lieden in den Dierentuin een con
gres gehouden, onder voorzitterschap van
den heer H. Kcegstra, directeur van het ge
meentelijk girokantoor te Amsterdam.
Openingsrede wethouder S. de
Vries.
Op verzoek van den voorzitter opende de
wethouder van sociaie aangelegenheden,
mr. S. de Vries Czn., ecrelid van de ver
eeniging, het congres. In zijn openingswoord
zeide spr., dat hier nu eens een vergade
ring van gemeenteambtenaren wordt gehou
den, niet aan een bestrijding van het rap
port Weiter gewijd. De leden dezer vereent
ging zien niet op kortzichtige wijze 6lechts
hun groepsbelang. De vereeniging stelt het
algemeen belang op den voorgrond en het
is dan ook een eer, eerelid van zulk een
vereeniging te zijn. De ambtenaren, die bij
deze vereeniging. zijn aanges'oten, hebben
een verantwoordelijke en belangrijke posi
tie. De democratie is een köstba-ti goed
spr. bedoelde niet „kostbaar' in den zin van
duur en het is niet te verwonderen, dat
de kiezers bij de verkiezing voor den ge
meenteraad zich niet steeds in de eerste
plaats afvragen, wie het best in staat zijn,
de gemeentebelangen te B'éöordeelen. En
uit een gemeenteraad moeten de wethou
ders gekozen worden. Het is niet altijd mo
gelijk, wethouders te zoeken die ten volle
tot de quacsties kunnen doordringen. In
vele gemeenten regeert gij
Spr. betoogde voorts, dat het belang der
ambtenaren het best bediend is, als de ge-
meentefinancienin orde blijven. Hij wees
op- de noodzakelijkheid van kapitaalvor
ming en-merkte.op, dat do eerste eisch,, aan
gemeentebesturen in< dezen- Lijd to^ steljcrp
moet zijn: Bezuiniging! BezuinigingL." Het
strekt dezeif ambtenaren tot eer, dat zij bij
eenkomen om te spreken niet over wat zij
door regeeringsmaatregelen misschien ach
teruitgaan, maar over dj vraag, hoe de ge-
v meentchuishouding het meest efficient kan
worden ingericht. Spr. eindigde met zijn
beste wenschen voor het welslagen van het
congres uit te spreken. (Applaus).
Aan de orde was vervolgens het prae-
advies van ir. B. W Berenschot, ingenieur
te Hengelo (O.) over „Is het mogelijk nor
men vast te stellen ter beoordeeling van
gelijksoortige diensten in ver
schillende gemeenten?
Zoo ja, op welke wijze zijn tleze vast te
stellen, en ten slo-tte, welken waarborg heeft
men, dat gestreefd zal worden naar de be-
nadering van deze normen?"
Vervolgens kwarp het praeadvies van den
lieer J. de Bruin, hoofdcommies ter secre
tarie der gemeente Zandvoort, over:
Het gemeentelijk budgetrecht,
zijn normale beperking en zijn abnormale
beperking door de vorming van modern be-
gro.otingsnoodrecht".
Dc heer. d.o Bruin, zijn prae-advies toe
lichtende, vertelde o.m. van een gemeente,
waar het schrikbeeld van een niet-sluitende
begrooting zoodanig werkt, dat men b.v.
heeft voorgesteld om de gemeentelijke
vroedvrouw op wachtgeld te stellen. (Vroo-
HjKhcid). In die gemeente worden nog al
lerlei andere radicale bezuinigingsvoorstel
len geopperd en het lijkt spr. niet onmoge
lijk, dat, als die voorstellen worden uitge
voerd, de begröoting een overschot zal op
leveren, dat dan weer zal worden aange
wend tot verlaging van belasting. Zoo zal
het misschien ook met regeeringsmaatrege-
len gaan. Daarom moet men de bezuini
gingsmaatregelen in hun verband beschou
wen en nagaan, wat het resultaat is van het
totaal der maatregelen. Spr. merkte nog op,
dat de gemeentelijke autonomie meer en
meer in het gedrang komt
Dc heer A. Elffers betoogde, dat de ge
meenten eens wat positiever moeten optre
den tegen Gedeputeerde Staten, die soms
voorwaarden stellen, welke niet te aanvaar
den zijn. De ambtenaren moeten al het mo
gelijke doen om de gemeentebesturen ertoe
te brengen, wat ruggegraat te toonen. (Ap
plaus.
Dc heer de Bruin onderschreef, dat de
raad wel wat heel gauw geneigd is, het
hoofd in den schoot te leggen, en er niet
tegen op moet zien, in beroep bij de Kroon
te gaan, al waarborgt ook dit geen juiste
beslissing. Men moet meer principiccle ge
schillen uitvechten. Dan wordt een juris
prudentie gevestigd. Spr. sloot zich bij den
heer Elffers aan te dezen opzichte. (Bijval).
Aan de orde was toen het prae-advies
van den heer J. Ivoudijs, gemeente ontvan
ger en hoofd van dc centrale boekhouding
te Wcesp, over:
„Hat beheer van den gemeente
ontvanger."
De heer Koudijs verklaarde, in het alge
meen een zoover mogelijk gaande centrali
satie van de middelen bij den ontvanger
wenschclijk te achten, maar ook te meencn,
dat men de grootte der gemeenten enz. in
aanmerking moet nemen. Centralisatie van
kasbeheer kan onder verschillende vormen
beslaat.
Wat betreft de verantwoordelijkheid van
den ontvanger, is men in het algemeen ge
neigd, aan te nemen, dat de ontvanger door
zijn zekerheidstelling voor alles verant
woordelijk is,.maar d,e gemeenten staan niet
geheel veilig, met betrekking tot diefstal
van kasgeld en fraude van ondergeschikten.
-Uit oogpunten van kosten en van eenvoud
-moet bij een volgondc gemeentewetswijzi
ging aandacht worden geschonken aan de
quaestic der zekerheidstelling
Nadat men had gepauzeerd, kwam aan
de orde het prae advies van ir. F. Donker
Duyvis, lid van den octrooiraad te 's-Gra-
venhage, over
„Werkloosheidsbestrijding, in
het bijzondor door beperking
van den arbeidsduur per ar
beider."
Ir. Donker Duyvis, zijn prae-advies
toelichtende, wees erop, dat het onhoud
baar is, een toestand te bestendigen, waar
in een kwart van de arbeiders werkloos is.'
(Hel werkloosheidspercentage van het cen
traal bureau voor statistiek is 23). De ra
tionalisatie heeft een productie-apparaat
geschapen, waarmee meer dan het- benoo-
digde kan worden voortgebracht. Wil men
den beschikbaren arbeid verdeelcn, dan
maken de werknemers een bezwaar, ont
leend aan vrees voor loonsverlaging, en dc
werkgevers vreczen, dat het productie-appa
raat uitgebreid zal moeten worden, of
schoon gewerkt kan worden met een ploe-
genstelsel, een rouleerstelscl. De werkgevers
zeggen ook, dat het concurrentievermogen
der landen belangrijk zal verminderen door
werktijd verkorting. Te Genève bleken
Britsch-Indié en Japan tegen werktijdver-
korting en de andere landen vreesden daar
van concurrentie, ofschoon men daarvoor
niet behoeft te vreezen, wanneer men in
aanmerking neemt, dat het totale loonbe
drag hetzelfde blijft en over een grooter
aantal arbeiders verdeeld zal worden. De
werkloosheid werkt op den duur zoo de-
moraliseerend, dat het menschcnmateriaal
niet bruikbaar blijft Daardoor klagen
werkgevers, terwijl de arbeidsmarkt heel
ruim is, dat het zoo moeilijk is, aan ge
schikte krachten te komen. Deze demora-
liseerende invloed geldt voor handarbei
ders en voor intellectueelen. Als voor een
vacature zich tweehonderd sollicitanten
aanmelden, is het in de practijk niet doen
lijk, uit hen den geschiktste te kiezen. Met
de bestaande geestelijke onevenwichtigheid
staat in verband een toeneming van zekere-
misdrijven als verzet tegen een ambtenaar
in functie, zedenmisdrijven enz. en ook een
toeneming van zenuwziekten. De geestelijke
nood is nog erger dan de mateneele; het
aantal vermogensdelicten neemt niet toe.
De gemeentebedrijven kunnen ten deze
wat goeds doen. Een gemeentebestuur staat
niet scherp in den klassenstrijd. De staat
onthoude zich zoo lang mogelijk van wet
telijke werktijdverkorting. Men late eerst
wat over aan een vrijwillig experimentee-
ren en voere eerst in een vrijwillige werk
tijdverkorting met daaraan verbonden de
onvermijdelijke verlaging van weekloon.
Onderscheidingen.
Bij Kon. Besluit is benoemd tot officier
in de Orde van Oranje-Nassau mr. R. S.
Bakels, voorzitter van den Raad van Be
stuur van-de Academie van Beeldende Kun
sten te 's-Gravenhagc;
is toegekend de gouden eeremedaille der
Oranje-Xassauorde aan J. Weiss, remise
machinist op de suikerfabriek Pagottan (re
sidentie Madioen provincie Oost-Java).
Raad van Boroep (O.)
Bij Kon. Besluit is benoemd tot plaatsver
vangend voorzitter van den Raad van Be
roep (O.) te Amsterdam rnr. M. G. Lcven-
bacli, lector aan de Gemeentelijke Universi
teit aldaar.
Arbeidsinspectie.
Bij Kon. besluit is aan F. H. Blom te Rot
terdam wegens verandering in de inrich
tingen van het dienstvak, waarbij hij werk
zaam is, eervol ontslag verleend als tech
nisch hoofdambtenaar bij de Arbeidsinspec
tie.
Rijkswaterstaat.
Bij Kon besluit is eervoj ontslag uit
's Rijks dienst verleend met ingang van 1
November 1932 op zijn verzoek aan den
tcchnisch-hoofdombtenaar M. H. A. Slraa-
ter te Nijmegen cn met ingang van 1 Jan.
1933 aan den technisch-hoofdambtcnaor
van den Rijkswaterstaat A. Vrcugdenbil te
Amsterdam (Willemshiiizen).
Tuinbouwonderwljs.
Bij beschikking van den minister van
Economische Zaken en Arbeid zijn, voor het
tijdvak van 1 October 1933 aan dc Rijks
tuinbouwschool te Lisse wederom benoemd
tot leeraar A. J. Borggrcve te Haarlem en
D. de Vries te Amsterdam, en tot lecrares
mevr. A. J. L. Boogaard te Bcnnebroek.
INDISCHE LEENING.
Aneta Holland meldt:
Naar aanleiding van het dezer dagen ge
publiceerde bericht nopens een eerstdaags
uit te geven Indische leening, deelt men
ons mede, dat dc uitgifte zal betreffen een
bedrag van IOG.'jOO.000, waarvan reeds
geplaatst is 65.700.000, terwijl deelneming
verzekerd is tot een nominaal bedrag van
20.800.000.
Een Duitsche tegenspraak die
afdoende is
Reeds in 1919 en 1920 heeft „kapitein
Ronduit" achter welk pseudonieum een
bekend hoofdofficier verscholen zit, in zijn
bekende brochures „De manoeuvre om
Limburg" en „Nogmaals de manoeuvre om
Limburg" de beruchte fabel bestreden, dut
Duitsche troepen in Augustus 1914 do Ne
derlandsche neutrtliteit zouden hebben ge
schonden door bij hun opmarsch naar Bel
gië in de buurt van Vaal6 over ons grond
gebied te trekken. Al is daarna van deze
legende niet veel racer gehoord, gehee'
verdwenen is ze nog niet cn in ettelijke
Fransche werken kan men nog steeds de
beschuldiging lezen.
Dc Militairdc Spectator is nu zoo for
tuinlijk geweest een artikel over de kwes
tie te krijgen van den gep. generaal der
pioniers Klingbeil, die in 1914 als comman
dant der 2e companie van het 2e pionierba
taljon belast is geweest met het aangever
der marschwegcn voor de meest Noordelij
kc colonne van het Duitsche leger en die
maatregelen heeft moeten treffen, om
schending van de Nederlandsche grens
ook door enkele personen, te voorkomen
Generaal Klingbeil geeft do marschrou-
ten aan, welke voor het 2c, 4c cn 3e legei
korps waren voorgeschreven voor den 13er
Augustus, waar uit blijkt, dat het 2e leger
korps cn het 3c rescrvckorps langs den
Westrand van Aken moesten oprukken
het 4e legerkorps cn het 4e reservekorps
midden door Aken, het 3e legerkorps langs
den Oostrand van deze stad. Reeds in de
bizondere aanwijzingen van het le leger
waar deze korpsen deel van uitmaakten
van 3 Aug., was voorgsechrcvcn „het over
schrijden van en vliegen over HonllandscU
gebied met alle middelen te beletten."
„Ter verhindering van genrsschendingen
was diensvolgens tot het begin van den
opmarsch het 2e legerkorps in verbinding
met dc grensbevyakingstroepen belast mof
dc betrouwbare afsluiting van alle in zijn
gebied naar Holland leidende straatwegen
en wegen." Het 9e legerkorps, dat, tijdelijk
onder het commando van het le leger, met
afdcelingcn dc Maasstreek tusschcn de
Hollandsche grens en Luik bezet had, was
verzocht dezelfde maatregelen in zijn ge
bied te nemen.
.Tijdens den ghcr.elen duur van den op
marsch langs do Hollandsche grens wa>
de commandant van de Noordelijke marsch
colonne, generaal der infanterie von Best
ier door dc bizondere aanwijzingen van
het opperbevel van het.le legerkorps „be
last met de verantwoordelijkheid voor de
onvoorwaardelijke voorkoming van grens
schendingen door Duitsche troepen." Ver
der werd in de bizondere aanwijzingen in
het bizonder cr op gewezen, „dat de straat
weg^ welke leidt naar de nieuwgebouwd
militaire brug bij Lixhe in de streek van
Mouland voor een krrt gedeelte tot Hol
land behoort. Dit stuk kon echter volgens
mcdedeeling van het 9c legerkorps zondei
moeite Zuidelijk vermeden worden. Voor
aangeven en aanleg van een colonnew m
moest daarom zorg gedragen worden."
Ter uitvoering van de bevolen maatrc
gelen verliet dc compagnie van Klingbei;
13 Augustus Aken en bereikte, na de©
nachts een bivak in Fouron St. Martin be
trokken te nebben, 14 Augustus des och
tends half zeven Visé. Het had tot op
dracht beide dagen den opmarschweg van
het 2c legerkorps langs de Hollandsche
grens door aanwijzing niet gele verf dui
delijk aan te geven en grensoverschrijdin
gen door afsluiting (slagboomen) van de
naar Holland leidende dwarswegen to ver
hinderen.
Nadat reeds In het korpsbevel van het 3e
reservekorps van 12 Augustus er op- gewo
zen was, dat „Hollandsch gebied, ook niet
door enkele personen, onder geen omstan
digheden mocht worden betreden en de
commandanten persoonlijk verantwoorde
lijk waren gesteld voor de onvoorwaarde
lijke opvolging van deze aanwijzing', werd
het verbod in de bizondere aanwijzingen
van 14 Augustus nogmaals ingescherpt:
„Op het verbod Hollandsch gebied to be
treden, wordt nogmaals uitdrukkelijk ge-
.vezen: De Bclgi6ch-Hollandscho grens van
Heldsruh (5 K.M. Zuidwestelijk van Ak.-n)
tot in de streek Noordelijk van Gcmmenich
moet door de 6e reservedivisie worden af
gezet. De daar staande posten van het 2e
legerkorps moeten worden afgelost."
16 Aug. bereikte het 3e reservekorps Vlsé
en den 18en, toen de voorste korpsen van
het leger recd6 den achter den Gettesector
staanden tegensttnder aangrepen, rukte
het om 7 uur des ochtends over do brug
van Lixse op. In de bizondere aanwijzin
gen van het gcneraalcommando voor 1en
I7en Augustus was er reeds „op gewez »n,
dat de naar de nieuw geslagen brug bij
Lixhe leidende straatweg in de omgeving
van Mouland voor een klein gedeelte tot
Holland behoort." „Om dit stuk te verraij
den aldus wordt verder gezegd is
een eolonneweg aangelegd en aangege
ven."
Generaal Klingbeil concludeert uit de
ge getroffen maatregelen, dat „duidelijk en
ondubbelzinnig blijkt, dat bij den opmarsch
van het Duitsche legeï Zuidelijk van de
Hollandsch Belgische grens Hollandsch
gebied niet is geraakt en dat de Duitscho/
commandobureaux daarbij nog ingrijpende
maatregelen hebben getroffen om onwiil/
keurige grensoverschrijdingen ook do/
enkele personen (bagage, nakomers cp'
met succes te beletten. Aan de Duits'
legerleiding is het gelukt de moeilijkho/
welke de verzameling en voorwaarts^
ging van zoo 6tcrke krachten in dc V
ruimte tusschcn de Hollandsche gr</
de lijn Eupcn-Luik mei zich bractf
zonder schending van de Hollandse'
traliteit baas tc worden."
DIAMANT-COMMISSION
GEARRESTEERD,
voortv.
an, ingeval vt
"laryoor gesteli
Een commissionnair in dta.,lloud^1 ovei'|SCJ
ie wet ernsti.
de door de
ast ia s
JeJSeï
toorhoudend in de Beurs voor r
handel, is gisteren door de po,Ul"' UUU1
teerd ter zake verduistering ,,1Set'ro^y'f
diamanten. Het was opgevall^"1]? f
man eenigo dagen achtereen 0<T. 111
kantoor was geweest cn dat h" gï.ncn
was gebleven. Er waren personen, die 1C1> °1)e
later bleek terecht ongerust maakten.
Zij deden aangifte bij de politie en deze
stelde een onderzoek in. Toen kwamen an
dere klachten los. Verscheidene personen
hadden diamanten iu consignatie gegeven,
over het algemeen voor bedragen van dui
zend tot vijf cn twintig-honderd gulden.
Betreffende een bedrag van 15.000 is reeds
aangifte gedaan: mogelijk dat uog andere
aangiften zullen volgen.
Do bewuste commissionnair bleek niet
thuis te zijn, doch dc politie vischtc hem
op een adres op, waar hij meer kwam. Hij
werd naar het bureau Jonas Daniël Meyer-
plein overgebracht. Ilij gaf toe de in consig
natie ontvangen diamanten verkocht te heb
ben, doch zeide het geld niet te kunnen los
krijgen. Het schijnt, dat hij mislukte specu
laties heeft gevoerd.
(Telegraaf).
Aas niet op toejuiching van de groote
menigte, maar vraag naar de goedkeuring
van uw eigen geweten.
uit het Noorsch van Jacob B. Buil.
11
Alzoo ging het leven dien zomer op Braa-
ten voort, zonder dat men verder iets hoorde
van hen, daarginds aan de overzijde. De boot
had Tore op aanraden van Jabok Braaten
weer op haar plaats gelegd bij het veer.
Maar bezoek van Ola Glomgaarden liet op
zich wachten. Er werd ook verteld, dat er
oneenigheid was gekomen tusschen Ola
Eriksen en zijn zuster; zelfs beweerde men
dat zij dien winter, wanneer de slacht goed
cn wel voorbij was, weer terug zou gaan
naar het Elvedal, waar zij vroeger had ge
woond, vóór de vrouw van haar broer stierf.
Tiet was een heldere dag in September.
Een boot werd van Braaten af overgeboomd
naar den Tegnstad-weg. Er zaten een jonge
man en een meisje in.
De boot legde aan bij het BraatcBveer.
Ho; meisje keerde weer terug naar de boot.
De -onge man, die een rugzak droeg, ging
alleen den Tegnstad-wcg op en verdween
op de begroeide berghelling.
Het was Tore Braaten, die naar het dorp
mpest. Het meisje, dat de boot mee terug
nam, was Berit. Tore Braaten bleef niet
■til staan voor hij Tegnstaden had bereikt.
Daar ging hij vlug naar binnen en vroeg
om koffie.
De huisvrouw op Tcgnstad zat recht te
genover hem aan tafel en dronk ook een
kop koffie.
Het gesprek kwam op hetgeen voorgeval
len was en de vrouw was buitengewoon
vroolijk.
Ach Tore toch, Tore toch, zei ze. Ja,
maar nu moet jij je voor Gjermund in acht
nemen!
Waarom dan?
Glimlachend nam Tore een slok.
Hij slaat je dood, wanneer je in het
dorp komt.
Tore lachte.
Dat kan hij niet, antwoordde Tore.
O, wat werd hij woedend, toen hij het
hoorde! Goro Tegnstad sloeg de handen in
een.
Zoo? Vertelde jij het hem? Hij keek
haar aan.
Ja stellig, dat deed ik! Zij lachte.
Ja, jij Goro toch. Hij dronk uit cn
schoof den kop weg.
Goro ruimde op.
Ja, maar een wonder was het toch, zei
ze.
Dat zeg je wel! Tore stond op.
Waar moet je nu naar toe? vroeg ze.
Ze volgde hem naar dc deur.
Ach, zoo hier en daar, antwoordde
Tore Braaten.
Ja, ik kan het mij wel denken! zei
Goro Tegnstaden. Het komt wel in orde met
jou en Berit, is het niet? Ze keek hem door
dringend aan.
Het is al in orde, antwoordde hij glim
lachend.
Ze staarde voor zich uit.
Dat is ook heter voor jou. zei ze.
Hij stond nu in het portaal.
Maar, mijn beste jongen, wat zegt de
oude? vroeg ze, terwijl ze hem uitgeleide
deed.
Ik heb het hem niet gevraagd, ant
woordde Tore.
Goro gaf een schreeuw!
Neen, nu vraag ik je, riep ze. Ja, dan
loopt de zaak beslist averechts verkeerd!
Toro lachte.
Meer dan op één manier kan ze niet
gaan. gaf hij ten antwoord.
Ja, de hoeve krijg je nu niet!
Ze riep het hem achterna.
Dat komt er niet op aan! antwoordde
Tore. Het duurt niet lang of ik heb zelf een
hoeve!
Hij ging heen.
Jij ben een kerel, hoor!ricp Goro Tegn
staden. Ze stond op de stoep cn keek hem
na.
De dominee zat in zijn studeerkamer, Een
beetje ongeduldig zat hij in een preekbun
del te bladeren. Hij was bezig stof te ver
zamelen tot een nieuwe preek voor Zon
dag.
Er werd aan de deur geklopt; een paar
eenigszins plompe tikken.
Binnen!
Hij lei den preekbundel terzijde en wierp
door zijn bril heen een scherpen, onderzoe
kenden blik op hem, die binnen trad.
ITet was Tore Braaten,
Deze had een nieuw pak aan van baai en
een klepmuts op van blauw, doorstikt la
ken en voelde zich geheel op zijn gemak,
want hij had twee papiertjes van een daal
der en nog een markstük en twaalf schel
lingen in zijn lederen beurs. Ze hadden in
alle stilte toch nog wat op den bodem der
kist, de lui op Braaten. zonder dat iemand
er iets van wist.
Tore trad binnen cn deed dc deur weer
op de klink achter zich.
Goedenavond, zei hij.
De dominee stond op.
Zoo, ben jij het Tore! Er kwam een
eigenaardig flauw glimlachje in zijn oogen.
Tore bleef bij dc deur staan.
Ja, ik ben het, antwoordde hij.
De dominee lei zijn bril neer en keek hem
pinkoogend aan.
Je komt dus toch? vroeg hij.
Tore talmde even.
Ja, ik moest wel, kwam er een beetje
verlegen uit
De dominee schraapte zijn keel.
Het was een leelijkc geschiedenis, die
zei hij.
Ja, dat was het.
Diep in Tore's blauwe oogen trilde een
iicht tartend glimlachje bij dit antwoord.
De dominee knipoogde sterker cn ging zit
ten
Dat je tot zooiets kon komen, Tore, zei
hij. Hij gaf met zijn gebalde hand korte,
zachte tikjes op de tafel.
Tore keck ernstig.
Het moest zoo gaan, zei hij. Zooals die
Ola te werk ging.
De dominee zweeg. Keek nu eens naar de
preek en dan weer naar Tore.
Wanneer twee elkaar willen hebben,
voegde Tore er aan toe.
De dominee schraapte zijn keel.
Hij was haar vader, zei hij.
Ja, geloof maar, antwoordde Tere
Maar zij was toch ook geen stuk vee, zij, is
het wel' voegde hij er aan toe.
De dominee verschoaf zijn stoel- Met
gloeiend gezicht keek Tore hem aan. Zijn
oogen waren blauw en strak. Er lag een
rimpel tusschen zijn wenkbrauwen.
Zij was toch een volwassen meisie.
vervolgde hij. En ze neemt tooh hem, dien
ze wil!
De dominee zette zijn bril op. Liep vlug
heen en weer cn ging weer zitten. _y.
Hoe is dat alles toegegaan?
gebiedend. Hij kruiste de armen f rfy. 'Jir
in zijn volle waardigheid. hë f
Ja, dat zal ik U wel vertellen, zif^/ore
Braaten.
En nu kwam het in gebroken zinnen, met
lange tusschcnpoozen cn vele schuchtere
wendingen, hoe ze samen opgegroeid waren
en van kind af aan van elkaar hadden ge
houden.
Wij moeten elkaar hebben, wij beiden
werd er gezegd. De oogen van den jon? en
man "jlonken.
Dc dominee knikte energiek.
Ja.' zei hij. Hij humde.
Daarna werd er verder verteld. Nu I
grooter vertrouwen en met oogen, welke/vV
door die van den dominep zochten 'hoe
Ola Glomgaarden door macht en geweld
Berit had willen dwingen tot dit huwelijk
met Gjermund Hangsett en dat zij steeds
had geweigerd. En dan verder, hoe Ola
Glomgaarden eigenmachtig en zonder, dat
zij er iets van had geweten om de huwe
lijksafkondiging had gevraagd en de brui
loft had bepaald.
Dat was toch werkelijk alsof zij een
stuk vee was, vervolgde hij.
Vol verontwaardiging bleven Tore's oogen
op den dominee gevestigd.
Dc dominee knikte nogmaal.
Ja! zei hij. Daarna schraapte hij weer
driftig zijn keel.
.Wordt vervolgd.
