Denkt om de mand die naar anderen moet! Sint en kind SinisüiklaoA -wtwAzhm Onvergankelijk feest Een herinnering uil vér verleden, maar die in het heden nog ieder St. iVico* feest belichten kan IC OMT het. omdat December de maand is van herinneringen Als ik in deze dagen door onze win kelstraten ga cn van etalage naar uit stalling slenter, zonder directe nood zaak oin keus te maken, maar alleen om eens te Zien wat er alzoo achter die winkelramen te koop ligt wat mi} op een goed idee zou kunnen brengen voor dn een of andere 5-December-verra*- singdus rondzwerf bij wijze van eersten verkenning* tocht dan keert hij elke wandeling het verleden in m'n gedachten terug. Dat zit misschien min of meer vast aan de maand, die vol is van de stilte, waarin het voorbije weer stem en ge stalte krijgt. Dal keert iederen St. Ni- colaa.s weer. Als ik sta voor de groote magazijn1 waarin het kinderspeelgoed van dezen tijd ligt opgestapeld en ik zie ai die stations-emplacementen mei treinen en wissels cn seinen, al die machinerietje! die je met een spiritus-lichtje eronder aan het stoomra krijgt, al die auto peds. diabolo's, en boeken vol kinder verhalen bij kleurige platen, dan gaat mijn leven stilletjes een halve eeuw te rug en denk ik aan tal van St. Nicolaas- avonden thuis, toen ik kind was en dien dag in een geweldige spanning te gemoet zag In onze woning, waarin alias geheimzinnighald was en verbor genheid hij gesloten kasten en deuren Wat werd er van dien avond een werk gemaakt en als na uren van ontzagge-! Ittko pret de opgewonden Jeugd einde lijk en ten les'e lag toegestopt in haar ledikantjes, vanwaar wij konden uit zien over maan-beschenen tuinen, dan was cr kituler-philosophie oyer dan man te paard, die ons hlokkendoozen en schommel had gebracht bij zooveel chocola en marsepein, wat Moeder alle maal neerlag op stoelen voor onze bedjes. En als den volgenden morgen al het nieuw* een voorloopigc plaats kreeg in de kast van onze heiligdom men. dan was cr In ons gevoel van on metelijk bezit. Wat een St. Nicolaas avond was dat geweest! En dan die gezellige avonden daarna, als het langzamerhand Kerstmis werd en Oudejaar, met weer een heel andere stemming in huls. maar waarin de avond van St. Nicolaas toch nog voort durend na-lichtte. Hoe w as dat ook weer in een lateren tijd, toen wij van den man te paard „alle* wisten", maar desondanks den avond van dien naam met koortsig ver langen verbeidden, omdat onze vven- schen legio waren geweest en wij iets hadden opgovangen van kostelijke grap pen, die in voorbereiding waren hoe was dat ook weer? Daag* na Sinter klaas riep Moeder on* boven bij de speelgoedkast, waar een groote mand stond. En het oudo speeltuig werd dan stuk voor stuk uit de kost gehaald en bekeken bij tie vraag: „Dat kunnen jullie nu toch wel missen?" En gaande weg vuldo zich ilie mand met stukken, die nog hovenstliest waren, maar waar wij onze glorie aan hadden beleefd, als er weer andere pracht was bij gekomen op dien vijfden December. En dan ver dwenen in die mand nog tal van an tlere dingen, ilie Moeder er ongemerkt bij Inpakteen ik hoor het haar ietier jaar op St. Nicolnasdng weer zeggen, als zei ze het gisteren nogJullie weten wel, dat ik nog heel wat kinderen weet te wo nen. die nu eenmaal niet zoo'n pretij gen St. Nicolaas kunnen hebben, omdat er geen grid voor Is en daar gaat nu deze mand naar toe, hegrijpen 'jullie? En al* jullie me nu een verbazend groot plelzier willen doen. dan moet je nog maar een» na kijken, wat je erldj znudt kunnen geven. Die paardenstal bijvoorbeeld, daar op de bovenste plank.ik heb je er In geen maanden meer mee zien spelen er maar bij doen?" En als aan den avond van dien (wee- den dag de jeugd, moe gespeeld, einde lijk en ten leste lag toegestopt In haar bedje*, vanwaar wij konden uitzien over wlntersche tuinen, waarin de hoornen te deinen stonden op gierenden wind. dan was er kinder philosophic over an dere kinderen, die niets kregen op zoo'n St. Nicolaas avond, omdat ze het arm hadden en dan sliepen wij in met de onbeantwoorde vraag, waarojn die kinderen het zoo arm hadden, en of wij fOms Adk arm hadden kunnen zijn. net als zij! Sedert dien is het veertig en vijftig malen St. Nicolaas geweest, en weer liggen de winkelstraten hel verlicht on der de dreun van do menigte, die zoe kende is en koopende. Wij beleven den dag in het heden misschien gnnsrhelijk anders dan vroe ger, maar toch i* de herinnering er niet los van te maken. Neen. wij zullen niet vergelijken. De dag was vroeger van 'n geweldige heerlijkheid. Hij zal het stellig nog wel zijn. Er i*. hopelijk, ook nog heel veel kin- der-philo»opliie. De voorstelling van een kind is won dertoooi! Is er in hc gezin voldoende bodem, waaruit een kimlcrgcdaclde opbloeien kan'' Is die mand er nog, die vol gemankt moet worden en boordevol wordt, door de kinderen? Die mand, waarom-heen Moeder aller lei vertellingen spon goeddeels fan tasie natuurlijk -- de mand, die met vertelling en n! bleef, jaar In en Jaar uit, en er nu nog i«. omdat bet geen St. Nirolaasilag zou kunnen zijn. zon der deze mand en haar geschiedenis sen. Komt het. omdat December de maand Ja van liet zich herinneren? Als ik In deze dagen eens vroeg van kantoor ga. dan moet ik op weg naar huis even een paar drukke winkeUtr.i- ten door. om van étalage naar uitstal ling te zwerven, zonder direcfp dwang om keu* te maken, maar alléén om eens te zien. wat er alzrio achter die winkelramen ligt opgé*taprld en als een kind nog eens te pftifosopheeren. twij-j gend genietende van heelden die nooit verflauwen, luisterend naar stemmen die altoos nog spreken en op to zien naar gestalten, die a 11 ij d nog wenken. Dat keert lederen St. Nicolaas weer. Staat hij I thuis dc mand al op zol der gereed? Als het zoo kon zijn: één van de dui- zenden. Wat herrekent anders het heele SU Nlrolaas-feest. Slnt-Nicolaas is nooit een woord ge weest. Sint-Nicolaa» was altijd een daad. Een daad voor de wereld van kin deren. I>e groote monschon hébben St. Nico laas voort gezet, voor zich. Als zij er dan maar mee voortgaan in de w e r c 1 d van menschen. Denk om de mand. die naar andoren moet! ONDANKS do rationalisatie van dc Sinterklazen heeft men den goe den heiligen nog niet kunnen uit bannen. Er i* veel poëzie verdwenen, on getwijfeld. Do belhamels loopen niet meer met een oud laken om en een mombakkes voor door de winkelstraten, waar zij de buren kwamen alarmeeren met de mededeel ing dat er dieven in hun huis zaten, die hun dochter wilden stelen, en „de eenigc en echte Sinter klaas" i* een schrikbeeld geworden van menig gemeentebestuur. Een troost is het, dat ile kleuters kinderlijker geble ven zijn dan wij denken, en meer fanta sie en geloof hebben dan wij nuchtere genivelleerde twintigste eeuwers. Zeker er is poëzie verloren gegaan, maar er i* nog evenveel poëzie blijven voortbestaan. Iedere dag aan het eind van November en het begin van Decem ber getuigt ervan. Geen tijd van het jaar ook bestaat er. waarop de mensch zoo dikwijls zijn neus in andermans za ken steekt, geen lijd ook waarin men dat met zooveel zichtbaar genoegen en ingehouden pret laat welgevallen. Maar daarnaast hebben de huisgenoot en ook voor elkaar tneer geheimen dan ooit te voren. Deuren gaan plotseling dicht, een gegil weerklinkt en vlugge meisjeshan den moffelen hij het binnentreden van „ongowenschte" familieleden eensklaps geheimzinnigheden onder den tafel Vindingrijk is de mensch in deze we ken om lang gekoesterde geheime ver langens te weten te komen. De rijk voor ziene uitstalkasten der winkels, waarin WÊfÊÊt Ofnichfbara schijnwerpers hun fellé stra- len feestdagen zal brengen... Ion werpen, helpen hem daarbij, want Sinterklaastijd is dc tijd van het alleen en gezamenlijk winkelen en hoe licht ontvalt er dan niet een enkel woord, hoe licht brengt dan een enthousiast uitroep niet een lumineus idee. Hoevee! is ook hier veranderd. De gemoedelijke etalages met voorstellingen uit de sprookjeswereld, die het begin van deze eeuw kende zijn than* verdwenen. De winkelier richt zich direct to; den koo- per met de waren, «lie hij biedt. De moderne mensch raakte anders inge steld. het leven werd sneller, er minder, tijd voor bijkomstigheden daarmede hield do winkelier in de eta lagekunst rekening. De hel verlichte grotten, die de etalages in den donkeren avond zfjn, werden het resultaat, zij be vatten- evenveel schotten als tie Grot van Alatlin en. een wonderlamp om er van te genieten heeft tie wandelaar niet een* noodig. Hij heeft slechts te kijken en te kiezen. Niet alleen groote cadeaus zijn het echter die in dezen tijd geluk brengen. Het zijn ook de kleinigheden, met veel zorg gekozen of met vee! liefde vervaar digd. Ja zijn liet juist niet deze kleine geschenkjes, die geen materiecle of maatschappelijke waarde hebben, die voor ons den grootsten inhoud zijn. Wordt de uitbundigste vreugde soms niet bereid door een eenvoudige hoeken logger, gemaakt door Uw dochtertje, dat nauwelijks een naald hanteeren kan, of door een simpel kleedje van uw jongste zusje, of het omplakte plaatje van uw kleine jongen. Versmaadt ze niet deze liefdevol gemaakte geschenkjes en ge bruikt ze! De overgang van November naar De cember. dat Is de tijd waarin veel over hoop gehaald wordt, waarin veel uit de kamers en het particulier hez.it ver dwenen is. waarin het, in Nederland toch n! zoo veel verspreide bordje „Ver boden Toegang", op vele kamer* hangt. Sinterklaastijd dat is de tijd, waar in meer dan groote weelde en omvang van geschenk, de gezindheid des harten geldt. Sint Nicolaas 193."» Het klinkt bijna, als een tegenstelling, maar na wat wij hierboven schreven hoeft dat niet hee- lemaal meer. hoewel het voor velen een schrijnende tegenstelling zal blijven. Wij kunnen allen toonen of wij iets van de gezindheid van den goeden heili gen begrepen hebben. Misschien niet speciaal op Sinterklaas, maar Decern her heeft zoo vele feestdagen, waar wat geluk hij past. De gelegenheid om dat geluk aan anderen te bereiden wordt ons allen in de komende maand nog wel eens misschien meer dan eens geboden. Eaton wij allen, die daar toe in de gelegenheid zijn, dan mede werken dat December dit jaar voor ve EN SINT NICOLAAS GLIMLACHT Er is heel veel dot Sint Nicolaas reden ■Mn te glimlachen. In de eerste plaats het feit «Int men de een wan door de traditie handhaaft op vijf December zijn verjaardag te vieren op een wijze, zoo- al* men die van geen andere heilige of held ooit gedaan heeft of doet. Zijn glimlach daarom is niet die van een bevredigde ijdelhcid en nog minder de ironische glimlach van den spot zieke. Het is de glimlach van den werkelijk goede, allen en alle* liefhebbende mensch. wien het is gegeven anderen ge lukkig te maken. Zijn glimlach Is ook die van den wij ze. De wijze, dat is hij, die niet zich van den wijs laat brengen door het uiter lijke dat vaak zoo weinig strookt mei de werkelijkheid. De wijze is hij die uit de ervaring van vele eeuwen heeft ge leerd iels van den zin der dingen ;e verstaan. Voor den wijze is de wereld niet die chaos die de opnervlnkige, een zijdige waarnemer er in ziet Hij weef. dat die verwardheid, dat met elkaar tegenstrijdige, slechts schijn is, doch eeuwige wetten heerschen waar men- scheiijke aanmatiging niets tegen ver mag. De glimlach van Sint Nicolaas is bo- vennl die van den werkelijk vroome. Dat ia die van den mensch ilie leeft hij hooger Licht, wiens begeerte is zooveel mogelijk te mogen uitstralen van dat Licht, waarvan een Vonk in hem is. Misschien denkt ge dat alles ts toch niet de Sint N'lcofaas die we kennen als een gemoedelijke *pmokjes-figuur. Toch dit wel degelijk het geval. Ware dat niet zoo. dan zouden we al sinds lang geen Sint N'icninaafpc*! meer vieren. Het zou een feest zijn d it zich in het koel zakeliike dat onzen tijd ken merkt, zeker niet had kunnen hand haven. Ware het anders dan zou Sint Nico- »r nief In onzen tijd, senfimenfeele sprookjes nl zcor ongun stig is. Gemeten met den rnaafstnf (Gr koele verstandelijkheid is Sint Nicolaas dan ook een anachronisme. Maar sterker en machtiger dnn ver standelijke rcdcncering is de geheimzin nige macht van liet gevoel. En liet is dan ook niet het verstand, maar wel het gevoel dat uit het sprook je. uit de legende, uit de mooie dichter liiko verbeelding dc hoogere en zuiver der waarheid vermag aan het licht te brengen. Daarom vermag ook de crisis, ook de algemeen heerschende malaise Sint Ni colaas nief te verbannen. Ook in dezen tijd is Sint Nicolaas dc overwinnaar, die al onze zakelijke be denkingen te niet doet. Zeker, voor groote geschenken mist men in nlle kringen thans het geld. Onze winkeliers ondervinden dat ter dege. Maar toch. er is ook nu nog een lueede groep van menschen die konpen kunnen en koopen zullen. 7.ij hehooren tot de heel gelukkigen, zelfs al zijn zij dal geluk zich niet eens ten volle bewust. De glimlachende Sint Nicolaas wil hen eelder (fat bewustzijn bijbrengen en fe gelijk hen daarbij wijzen op de plich ten die dat geluk met z.ieh brengt je gens anderen die dat voorrecht missen. Het klinkt nis een wonderspreuk, doch de goede verstaner zal het he amen. juist in dezen crisistijd i:onif de *int Nicolaas-figuur zoo goed tot zijn recht. Hij is toch van ouds de stille weldoe ner. de groote vernsser cn de goedhard g« kindervriend. Ilij leert ons hoe juist in zoo'n moei lijken tijd als nu, velen er aan kunnen meewerken om een mooi sprookje 'e maken tot oeu nog veel mooiere werke lijkheid. Ilet is daarom dat Sint Nicolaas glim lacht. Dat vele dan ook zijn glimlach *»en in het kader van mogen verstaan en dat toonen in hun voor het koesteren van daden. De oude onsterfelijke Sinterklaastpoczie heeft haar val op het huidige kindergeslacht nog geens> zins- verloren Wij weten allen nu wel, dat het Sint Nicnlaasfeest. als elk kinderfeest trou wens, haast evenveel voor de ouderen.de volwassenen, en in 't bijzonder voor de ouders, betenkent als voor het kind Maar het kind blijft toch de protago nist in dit lieflijk tooneelspel- Is ook het kind van tegenwoordig skeptisehcr. twijfelzieker dan wij in on7/? prille jeugd? Ik weet het niet. Hot lijkt er som* op. Het zou geen wondei zijn. want ondanks alle*, niettegen staande alle positieve allures die \vn den laatsten tijd in de politiek en in de religie weer willen aannemen, blijft cG twijfel toch het belangrijkste ken merk van de moderne cultuur Wanneer ik mijn kleine, die nog geei vijf is en oen meisje, verbied mot de mededeeling. dat Sinterklaas liet hoort en ziet en onthoudt, dan kijkt zo mij met groote ongeloövlge oogen aan Al leen maar zelfverweer, lust lot tegen spraak, of al het begin van werkelijke twijfel? Als ik haar zog om hot. haar plastisch aanschouwelijk te maken, dat de Sint zoo nu cn dan op zolder door het raam naar binnen kijkt, dan zegt ze ronduit dat het niet kfui, dat ze het niet gelooft. Zo wil precies weten hoe liet paard van den goed-heilig-man over d" daken rijdt, op welke manier de nachtgeschenkjes door den schoorsteen en den haard heen den weg in haar schoentje vinden, (ja. die haarden van tegenwoordig zijn voel minder sugge stief dan de kachels van eertijds). Ze informeert instantelijk. hoe groot de zak wel is van zwarten Piet, hoeveel kinderen er dan wel in kunnen, in wat voor houding hij ze er in stopt, hoever hij zo wel meeneemt, en wóór hij ze alleen achterlaat. In al deze vragen zit natuurlijk meer onuitgesproken angst dan wetensdorst of twijfel, maar het is er toch wel mee gemengd. En toen wij haar voor de eerste maal een liedje lieten z.ingon vóór het naar hed gaan vlak bij den haard, toen vond ze het noodig dat wij allemaal een an deren kant uit keken en dat er geen vreemde In de kamer was. De gêne van iemand die voelt iets geks te doen.. Maar, gelukkig, de oude onslerfe lijke Sinterklaas-poëzie heeft haar vat op het huidige kindergeslacht nog geenszins verloren. Nu zingt ze stee vast iederen avond trouwhartig haar liedje, en ze komt ons eiken morgen vertellen, wat ze in haar schoentje ge vonden heeft Ze schaamt zich, als de Sint haar heeft overgeslagen omdat ze den vorigen dag ongehoorzaam of on deugend is geweest, en maakt zich ze mnvachtig over don dag dat zo met haar moeder de stad in zal gaan om Sinterklaas écht te zien Een aantal jaren geleden toen de wereld, vooral in paedagogischen kring zoo verschrikkelijk p»ëel on onverbid delijk eerlijk wilde zijn, is er in de on derwijsbladen, veel geschermutseld over de vraag of wij al dat bijgeloof cn die sprookjes om en hij Sint Nicolaas niet maar overhoord moesten gooien. Hei was immers bewuste misleiding en fop perij, haar oorsprong vindend in gebrek aan moreel overwicht, aan gemakzucht i'iizoovoorts van de zijde der ouders en het onderwijzend personeel. De volksmassa, die vaak de juiste keuze in den blinde doet, bleef den Sint en al zijn attributen trouw. Wij len Ligthart, die meer dan een paeda- eoog, die een wijze was, verdedigde de poëzie van de Sint- cn Zwarte Piet le gende met vuur en overtuiging. Hij overwon. Op 't oogen blik is het verzet ook in de officieels pnedagogisrho we reld vrijwel gebroken. De poëzie, de idylle heeft een eigen wijsheid, die ho vende „waarheid" van het rationalisme en van het realisme uitgaat, Laat Slnt-Nicolaas zijn schfYnmel bc- slijgen, en laat den grijnzenden Pieter haas behoudens de grimmige roe en den Vtiilen zak de slippen van zijns meesters fluweelen mantel houden Laat hot witte paard wandalen over de daken, en laten dc chocolndereepen of de poppetjes door de rookkanalen het kleine schoentje van onze kleine lieve ling vinden. Ook Hamlet wist al, (laf er veel was tusschen narde en hemel, wat wij mot ons verstand niet kunnen vatten. Zou den wij dan het kind dat zélf ten (Gele nog mysterie is, dit schoon mysterie 'ilien ontnemen? Zie «Ie maan schijnt door de hoornen. Makkers stéiikt uw wild geraas DE AANGEPASTE SINTERKLAAS ER WAS EENS een meneer, die Sin- erkians zocht. Waarom wist hij zelf eigenlijk niet goed, maar hij moest en zou den goeden Sint spreken. Misschien wilde hij hem bedanken voor allo ca ileautjes welke hij gekregen had. mis schien ook was hij ontevreden, wellicht was het ook omar louter menschelijke nieuwsgierigheid. Menschen bemoeien zich nu eenmaal «raag met dingen die ze heter niet konden weten. Hoe dan ook de meneer zocht Sinter klaas en hij deed dit niet een volhar ding. die een betere zaak waardig was Ieder jaar wanneer het tegen den tijd van 's Blaschops verjaaring liep. voelde 'Ie meneer zich onrustig worden: hij Jwnalde door de straten, en zocht naar Ie bekende figuur met zijn grijzen baard; hij hing 's nachts uit het zolder raam en riskeerde een trap van het paard van den Sint, in de hoop hem zullen zien. De meneer dacht er niet aan, daf in 'IJn huis centrale verwarming was, en lat Sinterklaas niet door de buizen laarvan kan kruipen. Tenslotte ver sfowMe hij zich cn ging naar een van de vele winkels waar Sinterklaas met knecht aanwezig was. en stevende re gelrecht op de ronde tabberd af. „Hebt u een bon?" vroeg Zwarte Piet. „Een bon?" „Ja, een bon, van de cassa." Van Heintje: Een eiectrischc spoortrein met seinpalen en een station een luchtschip en een vliegmachine niet een schroef die kan draaien. Van Constance: Een doos par fum. een lippenstift, een schaartje voor tof liever: tegen) de wenkbrauwen, tin gellak en een verloofde (als liet, lieve Sinterklaas, niet al te veel is gevraagd) Van een Burgemeester; Een sluitende begrooting zonder belasting verhooging en zonder rijkshulp. Van een Minister: Een lijst van objecten, waarvan nog belasting kan worden geheven. Van een ambtenaar: Ken woordenboek waarin liet woord „aan passing" niet meer voorkomt. Van oen winkelier: Een goede Sinterklaas, met veel klanten in den winkel. Van een hoogleeraar: Een gift via Sinterklaas van de Rockefeller Foundation, voor een nieuw Inhornto rium. Van een afgestudeerde: Een baan. Van dc Spoorwegen: Reizigers Van de autobussen: Reizigers. Van do tram: Reizigers. Van de binnenvaart: Vrach ten. Van de Zeevaart: Vrachten en reizigers. Van den voetbalscheids rechter:: Een verbandkist. Van een toonoelspeler: Een kasstuk of een baan nan dc film. Van Kitty: Een foto van Maurice Chevalier in lijst cn een dot van een hoedje. Van een communist: Een flink rood leger met veel generaals. Van een koe: Meer melk produ- ceercn. Van Laval: Eindelijk rust. Van Mussolini: Abcssynië. Van don Negus: Abessynië. Van den pindachinees: Een nieuwe trommel. Van II i 11 e r: Niets. Van Musiert: Alles. Van Col ij n: Alles of niets. Van een stedeling: Minder lawaai. Van een a u t osn o b i 1 i s tWe gen zonder fietsen. V a n een w i e 1 r ij d c r: Wegen zonder auto's. Van een p o 1 i t i e-i n s p e c t e u r: Üss. V a n een journalist: Tweemaal Oss. Van Parmcnticr: Vlucht naar dc Noordpool met passagiers. Van F I e s man: Een lijn New YorkNew York via Schiphol. Van een theaterdirecteur: Een uitverkocht huis. Van een filmdiva: Iets anders. Van Veraart: Wolken. Van een hoofdredacteur: Ken tevreden lezer en z a k e I Ij k e ingezonden stukken. Van een zakenman: Een tevre den klant. Van den petroieumbaas: Olie. Van Engeland. Japan, 11 a 1 ië, Rusland, Amerika, enz.: Olie. Van iedereen: Een kalender. Van een optimist: Salarisver- hoog ing. Van Sinterklaas zelf: Een vrije dag op 5 December. Van Zwarte Piet: Het witte paard van Aljechln. Van Generaal do Bono: Nog zoo'n promotie. Van het Italiaansche op perbevel* Wegwijzers voor het bin nenland van Abcssynië, oin de vijan delijke hoofdmacht niet mis te loopen. V a n h c t U t r. Studente n- corps: Een lustrum, dat enthousiast door do burgerij zal worden meegevierd. Van een raadslid: Eén klein kansje om een post in de begroot ing te wijzigen. Van den handel: Restitutie van te veel betaalde omzetbelastihg. Van een belastingbetaler: Een reclame tegen een aanslag, die juist wordt bevonden, (n.l. de reclame). Van Japan: Chineozcn. Van ons allemaal: Het einde van de crisis. „Nee. ik moet Sinterklaas spreken". „Dat is alleen voor klanten, die wat gekocht hebben", legde Piet uit: het was een slappe middag in den winkel en hij had tijd voor een praatje. Het drong tot den meneer door (zijn onwetendheid op dit punt is in het ge heel nief onverklaarbaar: in een sprook je kan alles), dat de goede Sint alleen te benaderen was wanneer men tot de klanten van zijn winkel behoort. De teleurstelling ontmoedigde hem echter niet en tenslotte wist hij er, na gesprekken met zwarte en bruine Pie ten, met Sinterklazen in roode of paarse toga's met gouden mijters, met korte en lange baarden. Sinlorklazen van elk soort en in elk formaat, sprekende elke variatie van onze aan dialecten zoo rijke taal, na speurtochten langs hotels en café's, na eindelooze moeite, er in te slagen den echten Sinterklaas te ontmoeten. De eenige echte de hoofd-Slnter klaas, de officleele, de Spaansche. Hoe de ontmoeting precies tot stand kwam, cn waar ze plaats had doet er minder toe, de oude Bisschop is er trouwens niet op gesteld, dat ruchtbaar heid aan zijn adres wordt gegeven. Sinterklaas omving den meneer z.eei vriendelijk en Informeerde belangstel lend hoe het hem ging en of hij geen nadeelige gevolgen ondervonden had van dc boterletter van het vorige jaar „Daar waren namelijk gesmokkelde amandelen in verwerkt", zei dc Sint. „Ziet u, in den zin van uw wet ben ik eigenlijk een smokkelaar in bet grool. Ik kom niet in Amerika, dat doet mijn collega Santa Claus, maar daar zouden z.e me tot staatsvijand no. 1 maken Trouwens ook in uw landje, dat overi gens mijn volle sympathie hoeft, is het moeilijk een ieder zijn z.in te geven zon der in het gedrang te komen met een of andere invoer-, uitvoer- of cri sis-bepaling. Ze hebben mijn goede schimmel ook bijna ingerekend om dat ik niet bij een crisis-organisa aangesloten was. of omdat hij geen loodje In zijn oor had. Ik weet het niet precies meer. O. nee, het was mijn trouwe knecht pioter, die werd als vreemde arbeidskracht met scheeve oogen aangekeken en ik geloof ook nog dat hij het uniforrm^rhod over trad. In elk geval we oefenen nu ons bedrijf in alle stilte uit. z.ooaIs we dat trouwens al Jaren hebben gedaan." De Sint liet intusschen den meneer zijn bedrijf zien: in een reusachtig ite bouw waren honderden Spaansche meisjes bezig met het inpakken van ea neautjes. In een aparte afdeeling. van geluiddempende wanden voorzien, wa* een staf van dichters bezig rijmen sa men te stellen. Sommige van deze dirhtsels werden vier- of vijfvoudig ge tikt. „Je kunt niet voor iedereen iets nieuws bedenken", zuchtte Sint en proefde van een pas aangekomen la ling pepernolen. „Ook al geronlingeerd". zei de Ris schop, doelende op de peper „Vroeger was 't anders hoor. Daar is bijvoorbeeld deze nieuwe afdeeling". De meneer keek. en zag een groot lo- kaul vol pakjes, sommige half ultge pakt, andere onaangetast. „Dat zijn de cadeau*, die Ik terug gezonden heb gekregen." „Terug.. „Ja. teruggezonden. Ik geef toe, dat ook Sinterklaas zich vergissen kan en aan een ouden heer een lippenstift stuurt en aan een Jonge sportieve dame een paar vilten pantoffels of zoo iets. Maar de menschen van tegenwoordig zijn zoo gauw op hun teentjes getrapt dat ze eenvoudig terugsturen wat hun niet bevalt. En met een briefje erbij van* daf had u toch moeten weten, of wel: u behoort toch bp de hoogte van uw tijd te zijn; sprookjes van Moeder de Gans (zoo schreef een „dame" van zeven jaar), lees je niet meer: geef u mff maar: liefde en opvoedkunde." De Sint zurhte diep en de meneer had medelijden met den ouden man. dien de menschen zoo weinig meer begrij pen. en heel schuchter waagde hij het te zeggen: „u zult zich moeten aanpas sen" „Ik geloof het ook", zuchtte de grijs aard, „laatst kreeg ik een aanbieding voor een engagement bij een Ameri- kaanscbe filmmaatschappij, voor een Broadway-revue Nieuwe Uitgaven BOEKEN VOOR KLEUTERS Van Holkema Wa vendorf NA'., Amsterdam. Wat Smikkeltje be leefde door Willy Schermot'ló. Ank cn Hans in de Rimboe door Hendrik de L"euw, Van Gorcum Co. N.V., Assen. Vertellen! Luister je meel door Aafjo Fokker, Jan en Karei van Terschelling door C. A. Klink Schuurman. Een Dcs- sajongon door Marie C. van Zeggelen. Twee Kerstverhalen door Ida Heijer- mans. J. M. M e u 1 c n h o f f, Amsterdam. Onze Kinderversjes van Vroeger en Nu, verzameld door s. Abranisz. üe druk 2fie,'JOe duizendtal. Boucher Den Hang. James Laver, Tommie Appel en zijn avonturen in Bananenland. Nederland- scho bewerking van G. Hottinga. MEISJESBOEKEN N. V. Uitgevers M IJ. G e b r. K 1 u i t m a n, Alkmaar. Andy's gouden Stippen, door A. M. Nachonius Roecldioll. De Drie, door Minnie de Winter. Mieps cn (ié op reis naar Zweden, door Johanna E. Kuiper. J. Noorduyn A Zn N.V.. G o r i n- c b e ni. Blnfliock, door Lout de Bruine. J. Philip K ruse m an, 's^i r a- V e n h a g o. Billey Bradley, en haar Spookhuis, door Jaffet Wheeler. B. va n G o o r Z o n e n's, U i t g.- M ij.. 's-G r a v e 11 li n g e. Kntldnka's inzet door Sofie Schieker- Ehe. J. M. Meulenhoff, A in s t e r d a m. Het huisje in dc bergen door Clau- dlne flionfalt. W. J. T li i e m e A Co., Z tl t f e n. Else's Baantjes, door Ileleen Boslopor- Hartlng. N. V. W. D. M e I n e m n, Delft. Nan'* zonnige zomer, door Frieda van Pelden. Voorts verscheen nog de tweede druk bij: V«n Holkema, Wa rendorf N.V., A ni s f e r d a m. De vier Miltjés, door J. P. Zoomers— Vermeer. JONOENSBOEKEN N. V. Ui (ge vers Mij. Gehr. Kluitman. A I k ni a a r: liet monster van het IJselmeer, door Jnc. Berghuis Jr. De mooiste overwinning door A. van Welsenes. De gewonnen kam. door Nico van der Hoeven. Johnny's grootste avontuur door Theo Frank. Kees maakt carrière door A. D. Hilde- brand, Va n H o I k e m a. Warötldoff N.V.. A m s t e r d a m: Met Piet Hein naar de West, door G. C Hoogewerff. N. V. Uitgever »-M ij. ,.D e T ij ri st room" Lor hem: Hel goud van de Melusco, door Ir. J. P. Vftlkema Blouw G. B. van Goor Zone n's l' i t g.- M ii.. 's-G r a v e n b a g e. Vier Jongens met Vacantia, door Mar cel J. Aartz. J. Philip K r u e m a n, 's-G r a- v e n h a g e. Wampus, het Opperhoofd der Tewn's, door James Willard Schultz. Een zesde druk verscheen hij: Van Holkema. W a r c n d o r f N.V., Amsterdam,

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1935 | | pagina 14