Buitenland.
Binnenland.
Hooger Onderwijs
De Oorlog
liet schijnt dan Japan eindelijk te zijn
gaan
vervelen, dat getalm en gedraal
van Rusland om toch met een definitief
antwoord voor den dag te komen.
Japan heeft de onderhandelingen af
gebroken en zijn gezant uit Petersburg
teruggeroepen, zoodat de ondragelijk
wordende spanning in ieder geval voorbij
is. In diplomatieke kringen wordt in het
terugroepen van de Japansclic en Rus
sische gezanten nog niet een feitelijke
oorlogsverklaring gezien, maar in mili
taire kringen meent men, dat Japan
eenvoudig de onderhandelingen hoeft
afgebroken ten einde Rusland niet langer
tijd te geven om zich zoo goed mogelijk
tot den oorlog uit te rusten.
Hoe men in Rusland over den oorlog
denkt wordt wellicht het best weerge
geven in een artikel in de Nowojc
iVrcmja, waaraan het volgende is ont
leend:
I trie maanden heeft de Russische
diplomatic haar best gedaau om dc voor
stellen van Japan op vredelievende wijze
te onderzoeken en alle mogelijke conces
sies te doeu. Rusland werd beschuldigd,
dat het de ouderhandelingen rekte om
tijd tc winnen voor zijn militaire toebe
reidselen. Zonder zich door lage belas
tering op oen dwaalspoor te laten brengen,
vervulde Rusland nauwgezet zijn plicht
in vertrouwen op de eerlijkheid van zijn
tegenstander. Zooals nu blijkt was echter
de gansche wisseling van nota's een
comedic van Japan. Riet Rusland had
het oogenblik af te wachten dat twee in
Italië gekochte kruisers in de Chineosche
wateren zouden zijn aangekomen. Zoodra
de kruisers Singapore bereikt hadden,
wierpen de Japanners het masker af.
Zij wachtten niet eens Rusland's ant-
woordsnota af, maar riepen hun gezant
terug. Aziaten toonen zich Aziaten; zij
konden niet eens het uiterlijk fatsoen
bewaren. De geschiedenis kent geen ge
val van een dergelijk gedrag. Wij zijn
overtuigd, dat de openbare meening in
Rusland de Japanners een passend ant
woord zal geven.
,De afbreking der diplomatieke be
trekkingen betcekcut intusschen nog niet
per se oorlog. De geschiedenis kent
voorbeelden van het afbreken dier be
trekkingen voor jaren, zonder dat er een
oorlog op gevolgd is. Maar zulke voor
beelden vindt men zelden bij een nor
malen gang van zakenzij wijzen óf op
het begin van een oorlog óf op dc nood
zakelijkheid van tusschenkomst vaneen
derde mogendheid. Zoo staan wij vandaag
voor drie oplossingen: Oorlog, bemiddc
ling of een conflict, dat blijft slepen
Het laatste is hot minst waarschijnlijk
De belangen van beide staten zijn te
intensief en staan te scherp tegenover
elkaar dan dat dc mogelijkheid kan
worden toegelaten om ze door werkelijke
inbezitnemingen te verzoenen. Bemiddc
ling zal waarschijnlijk niet voorkomen
en dus blijft alleen over de ultima ratio
van volken en staten. Het is in deze
plicht ijdcle veronderstellingen na tc laten,
Eén ding slechts schijnt boven twijfel
verheven. Ra den stap, dien de Japanners
gisteren gedaan hebben, zal geen eerlijk
vreemdeling het mogelijk achten ons van
een aanvallende houding te beschuldigen.
Rusland staat aan het keerpunt van
groote gebeurtenissen. Elk zoon van Rus
land zonder mderscheid van overtuiging
zal heden met volle bewustzijn zeggen
De Japanners hebben het zclven gewild.
Zoo zij het. God helpe ons!"
Laatste Berichten.
Zonder feitelijke oorlogsverklaring zijn
dan de vijandelijkheden tusschen Rus
land en Japan begonnen.
De eerste telegrammen, hierover ont
vangen, en die wij overnemen uit de
R. R. C. luiden als volgt:
Londen 9 Februari, De Daily Tele
graph verneemt uit Ragasaki
Toen de Russische vloot onlangs uit
Port-Arthur vertrok, begeleidde zij sche
pen, die een geheele divisie troepen
vervoerden. Deze werden bij de Jaloe
geland, waarmede Korea bezet was. Toen
was hot geduld van Japan uitgeput.
Heden hebben de Japanners drie Rus
sische koopvaardijschepen met een la
ding steenkool en oorlogsbenoodigd-
heden opgebracht. Dc schepen waren
op weg naar Port Arthur. Zij boden
geen weerstand. De schepen zijn op het
oogenblik onder bewaking \an Japan
ners. Men meldt, dat er nog twee an
dere Russische schepen zijn gepakt en
naar tëasebo opgebracht.
Petersburg 9 Febr. De Regeerings-
bode maakt het volgende telegram van
Alexejef, den stadhouder, aan den Tsaar
penbaar
In den nacht van Haandag 8 op Dins
dag 9 dezer, omstreeks 12 uur, deden
Japansche torpedobooten plotseling een
aanval met torpedo's op liet smaldeel
dat op de buitenreede van Port Arthur
lag. Daarbij zijn de linieschepen Re-
tivisan en Tsesarewitsj en de kruiser
'allada beschadigd.
Volgens de hedenmorgen in de och
tendbladen voorkomende berichten zou
de Tsaar gisterenmiddag om 3 urn- den
oorlog verklaard hebben volgens een be
richt uit de Keue Frcie Prosse.
Een telegram uit Petersburg, voor
komende in de „N. R. C." doet mede-
deeling, dat heden een keizerlijk mani
fest openbaar gemaakt zal worden, den
oorlog aan Japan verklarende.
Verder geven dc telegrammen uit
New-York, Peking, Londen, Tientsin,
enz. verschillende oorlogsberichten Port
Arthur staat in brand, wordt uit New-
\rork geseind; gedurende den aanval op
deze stad zijn 11 Japansche oorlogs
schepen en 1 Russisch gezonken; tele
grammen uit Londen spreken dat bericht
tegen. Uit Rew-York wordt 9 Februari
geseind, dat de staatssecretaris Hay van
Amerika aan de mogendheden een nota
heeft gericht, vragende of zij bereid zijn
mee te doen aan ecu kennisgeving, aan
Rusland en Japan, behelzende dat ge
durende de vijandelijkheden en daarna
de onzijdigheid en onschendbaarheid van
(Jhina eikend moet worden.
zicht hadden tc vreezen, voor de con
currentie, die de ongehuwde klooster
krachten den onderwijzer zouden aan
doen. De katholieke openbare onder
wijzers in Limburg, schijnen er evenwel
anders over te denken. Hoogst waar
schijnlijk bemerken zij den invloed der
vreemde kloosterscholen reeds, te oor-
deelen althans naar de volgende motie,
waarop dc Nieuwe Koerier de aandacht
vestigt.
rDe afdeeling Maastricht van den
Roomsch-Katholieken Onderwijzersbond
in Limburg", vergaderd te Eisden, is van
meening dat de katholieke openbare on
derwijzers in Limburg in treurige om
standigheden ziülen geraken door liet
oprichten van bijzondere scholen door
vreemde kloosters, en geeft het hoofd
bestuur van den „R. K. Onderwijzers
bond*' in overweging, stappen te doen
bij Z. D. LI. den bisschop van Roer
mond, opdat Mgr. Drchmanns het op-
ichteu van bijzondere scholen door
vreemde kloosters moge verbieden, en
tevens gelasten, de door hen reeds ge
opende bijzondere scholen te doen
sluiten."
De Tijd is, dat spreekt van zelf, woe
dend, en de geestelijke adviseur zal heel
wat moeite hebben, om deze openbare
onderwijzers zoo ver te krijgen, dat zij
evenals Dc Tijd c. s. dc kloosterscho
len een zegen voor het land zullen
inden.
Uit Baltimore is bericht ontvangen
dat men den brand thans baas is.
Honderd veertig acres zijn verwoest.
Het verlies wordt verschillend geschat
op tusschcn de 70 en 100 millioen dol
lars. Vreemde maatschappijen zijn sterk
betrokken in het verlies. Vijf en zeventig
blokken, welke 2500 gebouwen omvatten
zijn vernield. Het staat vast, dat echter
niemand het leven verloren heelt.
(N. C. JR.)
Auti-semitismc bij de Ka
tboliekeu. De Frausche
momiikeu. Limburgsehe
storm.
had ze die lichte bedenking verbannen
zij hief haar zacht blozend gezicht ge
hoorzaam naar mij op en opende even
tjes haar lippen. Och mijn vriend, had
zij het maar niet zoo erg gehoorzaam
gedaan 1 Op dat oogenblik haar hand
te kussen „wat even bij mij opkwam,
zou al heel gek geweest zijnhet zou
een doodelijke bclecdiging hebben ge
schenen. En dus boog ik mij naar dit
allerliefste meisjesgelaatmijn lippen
raakten dc hare aan. Meer niet, want
het mocht geen kus der liefde wezen,
niet meer dan een belooning maar mij
dunkt tocheen hoogcre wijsheid
dan dc onze heeft een kus tusschen jon
geling en maagd voor de liefde bestemd."
Wordt vervolgd).
Het mag een gelukkig verschijnsel
worden genoemd, dat het verfociclijke
hoogst betreurenswaardige anti-scmitismc
in ons land vrij wel nog onbekend is
gebleven. Toch doen zich voornaamlijk
in de clcricale pers, zoo nu en dan
symptomen van dit kwaad voor, die reeds
een hoogst bedenkelijk karakter dragen.
Een ergelijk staaltje daarvan komt nu
weer voor in „de Boerenstand officieel
orgaan van den Christelijken Boeren
bond, een organisatie voornaamlijk uit
katholieken bestaande. Het is voor dat
blad een ergenis, dat Israëlieten op
Zon- en feestdagen vee opkoopen en
deelt daarvan cenige staaltjes mee uit
den Achterhoek. Zoo moet te Zevenaar
het geschreeuw der varkens in de jood-
sche slagerijen „de plechtige stilte van
den heiligen kerstnacht ontwijd hebben,"
terwijl te Didam „'s Zondagsmorgens
de joden al aan de kerk staan om de
menschcn op te passen, ten einde „maz-
zlematten" te kunnen maken."
In plaats, dat het blad nu eens duch
tig zijn geloofsgenooten onderhanden
neemt, door ze er op tc wijzen, dat
het toch niet aangaat om, zoo uit de
kerk komende, te knielen voor den
Mammon, want het zal toch zeker ook
bij de Katholieke broeders te doen zijn
oui zooveel mogelijk win.it op hun var
kens te maken, gaat het blad vreeeselijk
te keer tegen de Israëlieten en besluit
met deze kenteekenende tirade
't Is don jood, uw bittersten vijand,
alleen te doen om uw godsdienst tebe-
potten. En dat wil toch zeker niemand
van u. Welnu danblijft standvastig
weigeren, op Zondag iets te verkoopen
en spoedig zullen dc zonen Israels op
die dagen voor goed wegblijven."
Dc heer Schook, hoofd eener school
te Amsterdam, heeft in het Ricuwe
Schoolblad herhaaldelijk op het gevaar
wezen, dat er in Limburg en Brabant
dreigde voor de Katholieke onderwij
zers, door de vestiging van een groot
aantal uit Frankrijk geweken monniken
en nonnen. Natuurlijk vond de katlio
lieke pers dat vreeselijk, en het was
vooral Dc Tijd, die de katholieke on
derwijzers in 't donkere Zuiden trachtte
wijs te maken, dat ze in geen enkel op-
Minister Harte schijnt pleizier te zul
len beleven vuu het koninklijk besluit
van 6 Jan(StbNo. 3), strekkende
om fraude te kceren in dc gemeenten
Yenlo en Maastricht, Het misnoegen
over dozen maatregel uit zich in strooi
biljetten, courantenartikelen en zelis
worden er protestvergaderingeu belegd
De toon die daarbij wordt aangesla
gen blijkt uit hetgeen de Limburger
Koerier over de zaak zegt.
liet Kon. besluit van (i Januari wordt
berucht" genoemd. Dc handelwijze der
regeering wordt gezegd „een armzaligen
kijk" te geven op dc staatsmans
kunde van den betrokken minister. Deze
minister verklaart de meest draconische
maatregelen voor onvermijdelijk, als een
gevolg van eigen onverzettelijkheid en
eigen „Chiueezen-wijshcid," De beneden
Moerdijkers worden door hun broederen
aan gene zijde van het llollandsch Diep
veelal nog „als een soort bevriende Kaf
ferstam', beschouwd. In deze ongemo
tiveerde maar tevens onloochenbare ap
preciatie ligt goeddeels de verklaring
van alle draconische maatregelen, die do
„binnenlanden" in den loop der tijden
troffen. In deze depreciatie ligt ook thaus
wellicht de oorzaak van „de beruchte
ukase van 6 Januari". Ten slotte wekt
de redactie krachtig op tot een talrijk
bezoek van de protestvergadering, die
lieden te Maastricht zal gehouden wor
den. En dan eindigt zij aldus: „Laat
de Ilaagsche heeren voelen en tasten
dat de tijd der generaliteitslanden onher
roepelijk voorbij is, dat wij zijn vrije
burgers in een vrijen staat en geen wil-
looze lijfcigeneu taillablcs et corvcables
a la mercy der heeren kommiezen en
belastingambtenaren. Maastrichtsche bur
gers, het woord is aan U1"
De volgelingen van Harte zijn toch
nog niet zoo gedwee als die van Kuyper.
Ingenomen met dit wet:
ontwerp is de ondergeteekende
zell' niet.
Minister Kuyper.
Minister
ja meer nog
Kuyper is een groot map
hij is een .bergtvan weten
schap", zei de heer Oosterbaan, met alle
bescheidenheid, den politieken christenen
in den tegenwoordigen tijd, nu hun van
God gegeven leider liet roer van den
Staat hanteert, eigen.
Wij willen dj) Dr. Kuyper's groote
bekwaamheid mets afdingen, maar
wel een enkele kantteekening bij maken,
Hij is ongetwijfeld een hoogst bekwaam
theoloog, eên goed litterator, maar als
staatsman, als wettenmaker zijn de groote
hoedanigheden, die hij, volgens zijn ver
eerders heet te bezitten, ten oenen male
nog niet gebleken, tenzij men woorden
praal en bloemrijkheid van taal, als cri
tcrium beschouwt voor een goede wet
Want daarin zoekt en vindt minister
Kuyper zijn kracht. Ecnige holle niets
zeggende maar schoonklinkende phrasen
en vernuftig gevonden vergelijkingen,
die bij nadere ontleding, vaak eer uitingen
van valscli vernuft, dan wel van juist
inzicht blijken te zijn, verschaffen hem
de, in zijn partij nu wel gemakkelijk te
verwerven, triomf.
Zoo ook weer bij het wetsontwerp
over Hooger Onderwijs. Wat er aan
degelijkheid ontbreekt, moet worden aan
gevuld met boeiende lectuur, die in een
litterair tijdschrift, waarlijk nog niet zoo'n
kwaad figuur zou maken.
Wanneer men het evenwel van het
begin tot het einde doorleest en de con
clusion samenvat, kan de indruk niet
anders dan onbevredigend zijn.
Yan een hervorming is in de aller
eerste plaats geen sprake, de zooge
naamde vrijmaking is totaal op den
achtergrond gedrongen en het volle licht
alt op liet voornaamste doel: de bevor
dering van liet bijzonder ten koste
an liet openbaar hooger onderwijs.
De bevoegdheid een bijzondere uni-
ersiteit te hebben bij koninklijk besluit,
den Raad van .State gehoord, zal kunncu
orden verleend aan elke instelling,
stichting of rechtspersoonlijkheid bezit
tende vereeniging, die bewijst, dat zij
ten behoeve van haar universiteit een
ij en onbezwaard kapitaal bezit van
1ÜU.00U en overlegt dc statuten, dc
acte of het reglement betreffende de
oprichting van de universiteit. waaruit
lijkt, dat. aan de iu de wet omschreven
eischcnis voldaan. De voornaamste dezer
eischen zijn, dat de universiteit ten minste
drie van de vijf faculteiten der rijks
universiteiten bevat; dat in elke faculteit
alle vakken, waarin tot verkrijging
an den doctoralen graad geëxamineerd
ordt, onderwijs wordt gegeven; dat de
examens tot verkrijging van den docto
ralen graad gelijk zullen zijn aan die
der rijks-universiteiten; dat de uuivcrsi
it staat onder toezicht van een college
an drie of vijf curatoren. Wie zullen
aan deze universiteiten onderwijs kunnen
geven en wie zal hen benoemen? De
bestiucu der instellingen, stichtingen of
ereeuigingen zullen de hoogleeraren en
andere docenten benoemen en om be
noemd te worden zal worden vereisebt
het bezit van een doctoralen graad in de
rculteit, waarin de benoemde onderwijs
al geven. Bij gemis daarvan zal de
aanstelling bij koninklijk besluit moeten
worden bekrachtigd.
1 wee faculteiten worden dus buiten
gesloten en wel de medische- en wis en
natuurkundige faculteit. En waarom
juist deze twee? Wegens dc hooge kos
ten zegt het verslag. Maar zeer terecht
de opmerking gemaakt, dat wellicht
een andere verzwegen reilen zich doet
gelden; de strijd tusschen geloof en we
tenschap zal denkelijk aan deze uitslui
ting niet vreemd zijn.
In de ideale hoogeschool van den mi
nister zullen dus vertegenwoordigd zijn:
rechten, letteren en theologie, ja bovenal
theologie, want dat is natuurlijk het
oornaamstc, en de beperkende bepalin
gen der beide andere faculteiten gel
den niet voor haar, zoodat zij er dan
ook weldra oppermachtig zal lieerschen,
Zulk een hoogeschool zal dan vrij zijn
van den Staat, maar of de wetenschap
er even vrij zal zijn_ en zal kunnen zijn
daaraan mag zeker getwijfeld worden
Uitlatingen van den minister en van
voorstanders dezer zoogenaamd vrije uni
versitéiten stemmen tot ernstig nadenken.
Zoo worden van regeeringswege te
genover elkaar gesteld een wetenschap,
die geen bijzondere goddelijke openba
ring aanneemt op haar gebied, die aan
le rijksuniversiteiten beoefend en geleer
aard wordt, maar waarvan dc meerder
heii van het Ncdcrlandsche volk afkec-
rig is,') en een wetenschap, die in alle
vertakkingen ook voor zich een bijzon
dere goddelijke openbaring tot grondslag
en uitgangspunt neemt, en die door de
meerderheid der bevolking verlangd
wordt.') Zoo zal dus het volk, zoo zul
len de leden der vereeniging, die de
universiteit heeft opgericht, beslissen
over den grondslag, de beginselen en
de strekking an net daar te geven
onderwijs, en daarover toezicht houden.
Riet van boven maar van onderen op
komen leiding en toezicht, en doet het
gezag zich gelden.
De geschiedenis leert ons, waar we
met een dergelijke regeling terechtko
men. Wc denken bijv. aan de uitdrij
ving van Jhr. uir. A. F. de Savornin
Lokman uit de Vrije Universiteit te Am
sterdam een universiteit zóó vrij, dat
er voor dezen hoogleeraar, die „het ge
bonden zijn aan Gods Woord voor den
geloovige even weinig een belemmering
(achtte) van de vrijheid, als voor den
natuur onderzoeker het gebonden zijn
aan de verschijnselen van Gods schep
ping". geen plaats was. Want hij oor
deelde „volkomen vrijheid van onderzoek
voor elke Hoogeschool onmisbaar" en
.zich bij zijn onderzoek en de bepa
ling zijner uitkomsten te regelen naar
de verlangens en inzichten van zijn brood
heer ware onderwerping aan een plu
tocratie in bedekten, doch juist daardoor
te gevaarlijker en verfoeielijker vorm."
Hieraan iets toe te voegen, lijkt ons
overbodig.
In geen enkel opzicht zal dit ont
werp strekken tot verhooging van het
peil van het hooger onderwijs. Enkele
wenschen van Dr. Kuyper worden er
door verwezenlijkt, maar de wetenschap
pclijkheid van dat onderwijs zul dooi
de aanneming ervan niet worden be
vorderd. Het wetsontwerp kan slechts
aan alle voorstanders van het openbaar
onderwijs teleurstelling op leveren.
Riet omdat zij tegen het bijzonder
onderwijs zijn en dat iu eenig opzicht
willen belemmeren, maar omdat zij slechts
het openbaar ouderwijs de onmisbare
waarborgen vinden voor de breede ont
wikkeling, waarin staatsburgers moeten
worden opgevoed, voor de onafhanke
lijkheid van het oordeel, voor het los-
ïakeu van een bindend dogma. Wars
an twisten op godsdienstig of politiek
ebied laten zij een ieder de vrijheid,
om zich in den levensstrijd te richten
naar zijn bijzonder ideaal en zich daar
bij tc bedienen van de wapenen, die
hem ziju toevertrouwd. Zij laten zich
niet iudeelen naar een geloofsartikel
of politieke partij, maar waardeeren ook
iu den tegenstander zijn weiger estigde
overtuiging. Slechts zij zijn waarlijk vrij,
die volgens het bekende woord van don
dichter, dagelijks voor die vrijheid
strijden.
Moge nu door wetsontwerpen als de
hier besprokene die vrijheid worden
verduisterd en misvormd tot een niette
herkennen beeld, die verduistering kan
naar onze vaste overtuiging slechts tij
delijk zijn. Het Ncderlandschc volk heeft
te veel strijd gevoerd voor de vrijheid
op elk gebied, voor de onafhankelijkheid
van zijn bestaan, om zich op den duur
tc laten slaan in banden, die zijn vrije
ontwikkeling belemmeren.
1) Cursiveering van ons.
Red.
Gemengde Berichten.
Een vermakelijke soiieé is te Arnhem
ehouden. Aangekondigd was eene
„Groote, Wetcnschapelijke, Experimen
tele Soiree op het gebied der waaksug-
gestie, met prooven op personen uit het
publiek door den welbekenden Suggestor
E. Mielkc.
Ilerr Miclke treedt op, in rok met
witte das en handschoenen, houdt een
speech in 't Duitsch en noodigt eenige
heeren uit, om op 't tooneel te komen.
Tien heeren voldoen daaraan, Hcrr Miclke
ontdoet zich van zijn witte handschoenen,
werpt het „Publikuin" een zegevierenden
blik toe, noemt een leeuwenpose aan en
werpt zich op zijn slachtoffers, die stuk
voor stuk, met het hoofd achterover ge
bogen, aan dc suggestie van zijn woest
starende oogen en zijn brullende stem
worden onderworpen. Zijn handen strij
ken en wriemelen over dc gezichten,
terwijl hij aldoor brult: nu ben je moe,
nu voel je groote vermoeidheid; nu kim
je de oogen niet meer openhouden!"
Het bewerkte hoofd, rijst, losgelaten,
omhoog ende oogen kijken den
suggestor lachend aan.
Eindelijk werd een drietal sujetten uit
gekozen. Beurtelings werden ze aange
schreeuwd, geschmcichclll, toegcbul-
derd maar de heeren verpoften het
en deden al maar door precies het om
gekeerde van wat bevolen werd. Enfin
nerr Miclke kon niet op streek komen;
het eenige resultaat, dat hij had, was,
dat hij cenige Arnhemsche guldens ge
suggereerd had in ziju kas te verdwijnen,
doch de Arnhciusche dames en heeren
bleken bestand tegen alle Saxen-Alten-
burgsche suggestie.
UIT I)E PERS.
De lezers zullen zich herinneren de
uitzetting uit Frankrijk van den pastoor
Delsor en de daarop gevolgde interpel
latie van Corrard des Essarts. in ons
No. van 27 Januari namen wij een en
ander over uit het verweer van Combes
tegen het verwijt der Clericalen, dat
Delsor alleen uitgezet werd omdat hij
een priester was. Nadat Combes de feiten
en den persoon van Delsor met stukken
en citaten voor oogen had gesteld kon
hij volkomen terecht vragen: En dezen
man wil men verdedigen of wegmoffelen
uit het debat, moeten wij niet denken,
dat men dit wil doen omdat hij een
priester is.
De Eunbodc geeft nu in zijn nummer
van 6 Februari de volgende lezing van
het feit:
Het (Frankrijk) wordt thans beheerseht
door mannen, die zelfs het patriotismc onder
geschikt maken aan hun verwoed anti-derf-
calisme-
Dat moest ook de Elsasser abbé Delsor
ondervinden, toen hij dezer dagen in zijn
moederland iu eene vergadering als spreker
met een geheel neutraal onderwerp wildo
optreden; zonder eenigen vorm van proces
werd hij over de grenzen gezet, en dat al
leen omdat hij zoo als Combes bij een
interpellatie in de Fransche Kamer heeft
bekend een priester was, een clericaal.
En 295 reptielen der loge juichten bij deze
bewering als bezetenen en gaven Combes
bij stemming over die eerlooze daad eenpa
rig gelijk.
Welk een lagen dunk moet dat blad
blad toch wel van zijn lezers hebben,
dat het ze zoo iets durft laten slikken.
En op welk zedelijk peil staat toch een
redactie die voor zulk geschrijf niet
terugdeinst!
