DE EEMLANDER.
No. 17.
Ie Jaargang.
Bijvoegsel van het nummer van Zaterdag 27 Februari 1904.
Raadsvergadering.
De Keurings-kwestie.
Vergadering van den Raad der
Gemeente Amersfoort op Dinsdag, den
len Maart 1904, des nam. ten l'/i ure.
Punten van behandeling
1Ontwcrp-reglemcnt van Orde voor
de Commissie van Toezicht op het
Lager Onderwijs met adres.
2. Verzoek van de Commissie voor
Kindervoeding om subsidie met advies.
3. Voorstel tot nadere regeling van
de bezoldiging van helpsters in hand
werken, met ingang van 1 April 1904,
enz.
4. Verzoek van den leeraar der H. B.
School De Vries om privaatles te mogen
geven, met adviezen.
5. Verlof van den leeraar der H. B.
A. M. Kerkkamp om verlof wegens ge
zondheidsredenen met adviezen en voor
stel betreffende tijdelijke vervanging.
6. Beschikking op bezwaarschriften
tegen aanslagen in de Inkomstenbelas
ting dienst 1903.
7. Beschikking op het aangehouden
bezwaarschrift n". 211 tegen een aan
slag in de Inkomstenbelasting, dienst
1903, met.advies der reclamecommissie.
8. Beschikking op bezwaarschriften
tegen aanslagen in de Straatbelasting,
dienst 1903.
9. Vaststelling van het le aanvul
lingskohier der Straatbelasting.
10. Voorstel betreffende reorganisatie
van den Gemeentereinigingsdienst, met
rapporten der afdeelingen en antwoord.
11. Voorstel tot verhuring van ge
deelten van .Ma Retraite", welke niet
voor den Reinigingsdienst benoodigd
zijn.
12. Voorstel tot aanleg van gaslei
ding naar de Algemeene Begraafplaats
aan den Soestenvcg en tot toekenning
van vrij gasverbruik aan den Opzichter
der Begraafplaatsen.
13. Voorstel betreffende wegenbe
planting.
14. Voorstel tot verbetering van den
ingang der Bergstraten.
15. Benoeming van een gemeente
heel- en vroedmeester met ingang van
1 April 1904, wegens periodieke af
treding van Dr. 1-1. W. Schreuder.
16. Verzoek van mej. A. P. Kley,
onderwijzeres, om verlenging van ver
lof. met advies.
De stukken betreffende de punten
ter behandeling liggen ter Secretarie
ter lezing.
Advies van de Gezondheids-commissie.
Amersfoort, 31 Dec. 1903.
EdelAchtbarc Heeren.
Daar de Gezondheids-commissie, ge
adviseerd door een deskundige, bij het
ontwerpen der Verordening op de vee-
en vleeschkeuring een zeer werkzaam
aandeel heeft gehad, acht zij het haar
plicht, ook thans, wederom na over
leg met een deskundige, U.E.A. advies
te geven in zake de bezwaren, door
de Slagersvcreeniging, de Kamer van
Koophandel e.a. ingebracht tegen Uwe
voordracht d.d. 1 October 1903, no.
4028, de reorganisatie der vee- en
vleeschkeuring betreffende, bezwaren,
welke zij vertrouwt, in het volgende
voldoende te hebben weerlegd.
Ofschoon, voor zoover ons bekend,
in de Gemeente Amersfoort geene
Slagersvcreeniging bestaat. welke
rechtspersoonlijkheid bezit, en het nog
de vraag is of het adres, inhoudende
de bezwaren tegen de voordracht van
B. en W. de reorganisatie van de vee-
en vleeschkeuring betreffende bij alle
in het adres genoemde 26 zelfstandig
werkende slagerspatroons en vleesch-
verkoopers bekend is, wil de Gezond
heids-commissie aannemen, dat het met
hun aller medeweten en goedkeuring
is verzonden.
Naar aanleiding van dat adres komt
het de Gezondheids-commissie voor,
hel navolgende daartegen te mogen
en te moeten aanvoeren.
De herziening van de Verordering
op de Keuring en den Verkoop van
Vee en van Vleesch en Spek, datee-
rende van 26 October—15 November
1858. is dringend noodig, gedeeltelijk
in het algemeen, doch voornamelijk in
het particulier belang. Thans
heeft er zoo goed als geen keuring
plaats en is de particulier niet
gevrijwaard legen het eten
van vleesch van zieke dieren.
Het algemeen belang brengt
l mede. dat de dieren en het vleesch
scherp gekeurd worden, om zoodoende
eventueel voorkomende besmettelijke
ziekten dadelijk te ontdekken en de
bron op te sporen, van waar het dier
afkomstig is, waardoor aan het voort
woekeren der ziekte spoediger paal
en perk kan gesteld worden. Men
denke slechts aan de vele, nu spora
disch geheetcn, ziekten der varkens,
die inderdaad vaak blijken voort te
komen uit besmette stallen.
Daar de slagers van ziekten
van het vee weinig of niets af
weten, komt het herhaaldelijk voor,
dat, zelfs bij de dieren der beste slagers,
ziekten ontdekt worden, zonder dat die
slagers daarop vermoeden hadden.
Een goede slager zal zeker nooit
met opzet een ziek dier koopen, maar
het dier kan inwendig ziek zijn, zonder
dal hij dit vermoedde. De statistieken
der abattoirs laten hieromtrent geen
twijfel over.
Het particulier belang brengt
mede. dat de consument, die goed
geld betaalt voor zijn vleesch, nok ge
zond vleesch ontvangt en het is p 1 i c h t
der Overheid uit hygiënisch oogpunt
1 e zorgen, dat iedereen b ij i e d e-
ren slager gekeurd vleesch
kan koopen.
Dat er van Rijkswege gecne keuring
op vleesch bestaat, is betreurens
waardig. Echter brengt dit niet mede,
dat daarom de overheid in onze en
andere Gemeenten in gebreke mag
blijven met het nemen van maatre
gelen, welke voor de hygiëne zoo drin
gend noodzakelijk zijn.
En al ware er eenc Rijkskeuring,
d.w. z. al ware de keuring van vleesch
ook bij de wet verplicht gesteld, dan
toch zou iedere Gemeente voor zichzelf
te zorgen hebben voor de uitvoering
dier wet en zou de overheid van elke
Gemeente verordeningen in het leven
roepen, zooals haar het meest wensche-
lijk zou voorkomen.
Ook dan wanneer keuring van Rijks-
I wege verplichtend gesteld ware, zou
1 alle fraude niet uitgesloten zijn. Ook
dan zou men wegen en middelen vinden
I omj ongekeurd nog niet te spreken j
van ziek en voor de gezondheid scha-
dclijk vleesch frauduleus in te voeren
en in den handel te brengen. In Duitsch-
land toch, waar eene verplichte Rijks
keuring op vleesch bestaat, komen ook
nog gevallen van ontduiking der wet
voor. Ook bij bet ten uitvoer brengen
der strengste verordening op de vleesch-
keuring is het ideale niet te berei
ken, evenmin als bij verordeningen op
i elk ander gebied.
Het gaat echter niet aan, een toe
stand zoo als tot heden in onze Ge
meente bestaat, wat de keuring van
vee en vleesch betreft, te bestendigen,
omdat overtreding der verordening,
I regelende die keuring, niet volkomen
uit te sluiten is. Daarvoor is genoemde
keuring van te groot belang. Dit heeft
nog enkele maanden geleden een geval
van vleeschvergiftiging in ons land ge
leerd en wel te Nicuweroord (gemeente
Westerbork, Drente) alwaar vijf families
ernstig ziek werden ten gevolge van
het eten van vleesch van een uil nood
geslacht kalf.
Dat de invoer in deze Gemeente van
buiten, in gesloten pakketten per post
j of spoor, niet door de plaatselijke keu
ring getrolfen wordt, is slechts in Zoo
verre waar, dat een particulier een
kleine hoeveelheid door die open
bare middelen van vervoer kan be
komen. doch deze draagt daar
voor dan ook geheel de vcrant-
woordelijkheid.
Stelt die particulier zich tevreden
met het eten van wellicht ongekeurd
vleesch, welnu, dat moet hij voor zich
weten
Een vleeschverkooper echter, en juist
daarvoor dient de verordening, mag
het vleesch niet van elders laten komen,
dan in den vorm, in het ontwerp ge
noemd. Doet hij het anders, dan is hij
strafbaar. De politie zal bij hem onge
keurd vleesch ontdekken en daarvan
proces-verbaal opmaken, terwijl zijn
naam dient bekend gemaakt te
worden in een plaatselijk nieuwsblad,
ter waarschuwing van het publiek.
De meening van adressantc. dat het
resultaat der verordening in de prac-
tijk grootendeels illusoir zal blijken te
zijn. geeft ten duidelijkste te kennen,
dat adressante wèl leek is op het ge
bied van verordeningen op de vleesch
keuring, aangezien toch de invoer en
keuring van vleesch op andere plaatsen
in ons land, welke nu óf een abattoir
bezitten óf tot de oprichting daarvan
besloten hebben en dus onze Gemeente
ver vooruit zijn zooals Utrecht,
Dordrecht en meer andere in ge
lijken geest als in de concept-verorde
ning van B. en geregeld waren of
nóg zijn. In al die plaatsen heeft de
ondervinding jaren lang geleerd, dat
de aldaar bestaande verordeningen wel
degelijk in de praktijk uitvoerbaar waren
I en nog zijn. Waarom zou dus uitslui-
lend Amersfoort een uitzondering ma
ken
Te Roermond, waar thans ook een
I abottoir is, is zelfs iedere invoer, dus
ook die van halve dieren, welke hier
nog wordt geduld, bij verordening ver-
j boden en toch is de vleeschhandel in
I die Gemeente geenszins ten onder ge-
jgaan.
Dat B. en W. juist bij de verorde
ning van het principe zijn afgeweken
om de kosten uit de algemeene kas
te doen dekken, behoeft geenszins ver
wondering te wekken.
De betreffende verordening toch is
niet in het belang van de gcheele ge
meenschap nëen, zij is
I". in het belang van de las-
gers zelf. omdat de invoer van vleesch
zooveel mogelijk geweerd wordt als de
ingezetenen, wetend, dat alle vleesch
in de stad verkocht bij inwonende
slagers deugdelijk is. hier ter markt
zuilen-gaan, en
2". van 't grootst belang voor
de consumenten, omdat zij gezond
en streng gekeurd vleesch voor hun
geld zullen bekomen.
Het is dus billijk, dat én de slagers
desnoods iets van hun winst afstaan
voor de kosten èn dat de consumenten
daarin bijdragen naar gelang zij meer
of minder vleesch gebruiken. Het dek
ken dier kosten door verhaal over alle
belastingbetalende ingezetenen zou zelfs
onbillijk zijn, aangezien toch niet allen
naar evenredigheid van hun inkomen
vleesch gebruiken.
Het is duidelijk dat. in normale om
standigheden. de kosten, uit de reor
ganisatie der vee- en vleesch-keuring
voortvloeiend, niet gemakkelijker, niet
beter en niet billijker zijn te verhalen
dan op de consumenten en wel in den
vorm van prijsverhooging van 't vleesch
juist deze prijsverhooging stelt de sla
gers en vlceschverkoopers schadeloos
voor werkelijk nadeel, ontstaande uit
vermindering der redelijke winst.
De bewering van adressante. dat die
kosten, in den vorm van prijsverhoo
ging van 'l vleesch. niet op het pu
bliek zijn te verhalen, omdat én de
concurrent, én Het publiek zich stellig
daartegen zullen verzetten, klinkt
raadselachtig: de ondervinding op
alle plaatsen, waar abattoirs zijn. heeft
geleerd, dat zulks wel degelijk kan
of het zou moeien zijn, dat
de vleesch prijzen in onze Ge
meente reeds zóó hoog opge
voerd zijn, dat ze eigenlijk niet
meer voor verhooging vatbaar,
zijn. De prijzen van sommige vleesch-
soorten. als biefstuk, rundvleesch, ge
hakt. vet. zijn zelfs bij menig slager
hier ter stede van 10 tot 20 cent per
K.G. hooger dan die voor eerste
kwaliteit vleesch op andere plaat
sen. zelfs plaatsen met abattoir, zooals
o.a. te Amsterdam, Nijmegen, Utrecht
en andere, betaald worden.
Bovendien zij terloops, doch met na
druk. meegedeeld, dat de kosten zóó
gering zijn hoogstens een halve
cent per K.G. vleesch dat eene
verhooging van 2 cent per K.G. alleen
op de beste stukken vleesch den
slager reeds ruimschoots schadeloos
1 stelt. In dil geval nu zou het alleen
de gegoede consumenten zijn dio ge
troffen worden, doch de minder door
de fortuin bedeelden zouden den ouden
prijs blijven betalen. Stel nu, dat een
gegoed consument 300 Gram vleesch
per dag eet, dan is dit per jaar 109.5
1 Kilo. Hij betaalt dan aan keurings
kosten per jaar ruim twee gulden,
een bedrag, waartegen geen enkel ge-
I goed consument eenig bezwaar zal
hebben, als hij daardoor verzekerd is,
streng gekeurd leesch te zullen krijgen.
Om die 2 cent prijsverhooging per
K.G. vleesch zal toch «iel niemand er
toe besluiten, zijn vleesch, gekeurd of
met, per post of spoor van buiten te
betrekkendaaraan zijn te veel lasten
en ongemakken verbonden, en het
jaarlijksch toenemend vleesch verbruik
in plaatsen, waar openbare slachthui
zen zijn, bewijst dan ook wel het tegen
deel.
Vreezen nu de slagers toch. dat de
