No. 31. Zaterdag 16 April 1904. ie Jaargang Liberaal Orgaan voor Amersfoort en Omstreken Uitgave van de Vereeniging ,,DE EEMLANDER". Buitenland. DE „LONDON AND PARIS - - EXCHANGE, LTD", FEUILLETON. HET NOODLOTTIGE TESTAMENT. Verschijnt Woensdags en Zaterdags. DE EEMLANDER. Bureau I Hendrik van Viandenstraat 28. Abonnementsprijs Per jaarf 3.00 Franco per post- 3.50 Per 3 maanden- 0.75 Franco perjpost- 0.90 Prijs der adrertentiën Van 1 tot 5 regels0.40 voor iederen regel meer0.08 (Bij abonnement aanmerkelijke korting In „De Nieuwe Financier en Kapita list", algemeene financieele courant onder redactie van S. F. van Oss, vinden we een artikel, dat ons ook voor Amersfoort belangrijk genoeg voorkomt, om het in zijn geheel over te nemen. In de afgeloopen week kreeg een lid onzer redactie aan zijn huis bezoek van een deftig heer met hoogen hoed, die in een rijtuig rondreed en reizend vertegen woordiger bleek van de London and Paris Exchange. Dat getuigt niet alleen van een ondernemingsgeest eener betere zaak waardig; het bewijst ook dat de London and Paris Exchange het der moeite loonend acht de enorme onkosten die zij reeds jaar en dag in ons land maakt voort te zotten. De reusachtige advertentiën die zij in de Nederlandsche bladen plaatst, en de kolossale wijze waarop die „Exchange" met schier elke post net uitgevoerd en kostbaar druk werk door ons geheele land verspreidt moeten elk jaar honderddui zenden gul dens verslinden. Die uitgaven zoude de Exchange zich niet getroosten indien zij niet rendeerden; en derhalve moet de Exchange in ons land zaken doen van een omvang die een bespreking van hare positie en hare methoden in het openbaar belang zeer gewenscht maakt. De Exchange is ongetwijfeld de groot ste onder de Londensche bucketshops, die bij dozijnen te tellen zijn. Zij is de intellectueelc opvolgster van John Shaw, die werkelijk groot in zijn vak was en failliet ging, en van George Gregory, die ook groot was en ook failliet ging. Beiden deden gedurende jaren groote zaken totdat een te persistente boom hen te machtig werd, en hen buiten gevecht stelde. Na de ineenstorting van George Gregory begon de heer Mandeville op te komen. Zijn Exchange werd als maatschappij ingeschreven op 5 October 1896, en is dus negen jaren oud. Zij begon met 10.000 pd. st. „kapitaal", waarvan 7.807 pd. st. „volgestort";maar het geheel was vermoedelijk water. Het „kapitaal" werd later gebracht op 250.000 pd. st., zooals druk wordt geadverteerd Hoeveel van dat bedrag is geplaatst, en op welke proportie eenig geld is gestort, is ons niet bekend; maar vermoedelijk y Handelenscheppen, zich legende dingen verzetten, ze overwinnen of door hen overwonnen worden, daarin zit de ware menschclijke vreugde en de weg tot gezondheid. 17 Opdat ik weer herder kan worden? Oom laat mij hier sterven." Berning gaf hem wat wijn. TVuai- de nk je over," zei hij. „Herder zijn is een eerlijk werk, maar Hij onderbrak zich plotseling. Uit de oogcu van het jonge mensch vielen heete tranen, hij deed geen moeite ze te ver bergen. „Hoe ik er toe, kwam, Oom? Ik zal het u zeggen! Omdat ik voor mij zelf en voor anderen een onbruik baar mensch ben, omdat Hij kon niet verder, hij zonk bewusteloos in het lange gras. De goudzoekers droegen hem naai den wagen, waarheen Berning reeds vooruitsnelde. Zijn luide uitroepen, be groetten van verre het jonge meisje, zij stond midden op den weg, en strekte de armen naai* hem uit, onmachtig te is het aandeelen-kapitaal grootendcels, zoo niet geheel, „water". Over de positie der Exchange is niets bekend; een balans werd voor zoover wij kunnen nagaan nooit gepubliceerd en er zijn geen jaar verslagen. Oroote Reclame. Uit de groote schaal waarop de Exchange reclame maakt moet men, zooals gezegd, afleiden dat zij groote zaken doet. Hare dagbladadvertentie in Engeland alleen kosten haar in voor spoedige tijden, volgens deskundige raming, minstens 200,000 pd. st. per jaar Zij overstroomt het land met circulaires en netjes gedrukte pamfletten die misschien nog grootere uitgaven ver slinden. Haar kantoor is in Basildon House, in het hartje der City, een zéér fraai gebouw dat in sommige schrifturen der mpij. wordt afgebeeld; er wordt niet bijgezegd dat de „Exchange" alleen den kelder gebruikt, en dien huurt. Haar naam is tot op zeker hoogte gelukkig gekozen. Hij geeft onnoozelen den indruk dat men te doen heeft met een soort officicele combinatie der Londensche en Parijsche beurzen. Die indruk wordt verhoogd door de uitgifte en gratisver spreiding van het Stock Market Report, waarvan een Nederlandeche vertaling in ons land gratis wordt verspreid, of voor goede stuivers aan de spoorwegboekstal- len te koop is. Er worden verder „hand boeken" uitgegeven die de pil van propaganda verbergen in een pruim van hoogdravende gemeenplaatsen; en thans worden naar het schijnt reizende agenten rondgezonden om lieden te auimeeren Reclame is dan ook de ziel van bucket shops. Zooals wij aanstonds zullen aan- toonen is de aard van hun zaken zoodanig dat hun clientèle slechts in weinig gevallen oude clientèle wordt. Zij moeten steeds nieuwe begunstigers zoeken; en zij vinden die voornamelijk onder de kleinere luidjes, onder de financieel oner- varenen, en onder de „stiekeme gokkers", klassen die bij eventueele geschillen den minsten last veroorzaken. Li om land schijnen vooral de „stiekeme gokkers te worden gecultiveerd. En over het algemeen schijnt deze bucket shop hare energie voornamelijk op Nederland te coneentreeren. Dat is misschien omdat in Engeland zelf het bedrijf der bucket shops in de laatste jaren niet langer bloeit. Er is aan gene zijde van het spreken. „Hij leeft, schat, hij leeft, hij is slechts bewusteloos. En Toni vloog snikkend naar hem toe. „Oskar," stamelde zij. „Oskar, waar is hij?" Het was gemakkelijker den gevangene in te halen, dan hem te houden. Zoo dra Oskar zich hersteld had, wilde hij weg en eerst toen Berning hemaanbood, de in het dorp gestichte school over te nemen besloot hij te blijven, zonder evenwel op Rozenheuvel te wonen. Toni en Oskar verkeerden met elkaar alsof zij elkander nu pas hadden leeren ken nen. Over den vroegeren omgang werd met geen woord gesproken, de jonge lieden vermeden elkaar zelfs zooveel mogelijk. In 't dorp, in de school arbeid den zij te zamen, in huis ontweken zij elkaar zorgvuldig. Oom Karei lachte daarom. Eens vroeg hij zijn neef, hoe deze naar Australië gekomen was en Oskar antwoordde heimelijk zuchtend: Ik begaf mij op het eerste het beste schip! Waarheen het ging was mij om 't even, ik wou voor alles weg uit mijn vaderland." Het hart van 't meisje klopte onrustig snel. „Hij spreekt niet de waarheid," dacht zij, „hij moet in Napels geweest zijn, waar de gravin zich van hem scheidde." En dit idee verliet haar niet meer. Waarom verloochende Oskar zijne be- Kanaal geen animo tot zaken, en de per trok er te vaak tegen de bucket shops te velde, ook tegen de London and Paris Exchange. De laatste beproefde toen Duitschland te „exploiteeren"; maar de Duit8cher8 zijn „gewichst" en de Frank furter Zeitung maakte hot voor de Exchange nog al warm. Thans schijnt do Exchange ons land speciaal te be gunstigen; en naar wij hooien hoeft zij er bijna 3000 klanten. Ons volk is blijk baar niet „gewichst"; en onze groote pers doet met veel aan kritiek op finan cieele dingen, zeker niet in het geval van zulke goede advertcutieklanten als de Londou and Paris Exchange. Wat is een bucket shops „Bucket-shop is een woord dat plaatsen aanduidt alwaar niet zeer prijzenswaardige transacties plaats vinden, en heel wat geld afhaudig wordt gemaakt van onnoozele lie den die in de klauwen geraken van hen die deze plaatsen houdenMen kan niet na laten op te merken dat wanneer iemand zelf optreedt als kooper of verkooper tegenover iemand die „cover" „dekking") moet depo- neeren, en advies geeft, het voor hemzelf nadeelig is wanneer zoodanig advies juist is; want indien hij iemand aanraadt tekoo- pen terwfjl hijzelf verkoopt, en de markt gaat overeenkomstig zijn advies, dan verliest hyhij kan alleen winst maken wanneer zijd adines onjuist blijkt." lie Lord Chief Justice (Lord opperrechter) van Engeland. Laat ons nu eens nagaan hoe een bucket shop, of outside broker van de soort der London and Paris Exchange zaken doet. De naam bucket shop komt uit Amerika. Daar ontstond het „cover stelsel", het wedden op koersen, vooral op graannoteeringen. Dit lokte jaren geleden een wet uit die zulken handel verbood; maar de bucket shops zetten een bucket (schepel) graan in hun kan toor dat als monster dienst deed, en zij kochten en verkochten op monster, het geen volkomen wettig was. Do bucket shop in haren modernen vorm kent, wat Europa betreft, alleen fondsen. Zij han delt zonder berekening van provisie, maar zij voert ook geen orders uit; zij speelt, evenals een speelbank, tegen hare clientèle, ofschoon zij zich in theorie tegen hare risico's kan dekken. Zij heeft evenals een speelbank een percentage i haar voordeel. Vooral te Londen zijn de marktusanties gunstig voor de bucket trekkingen tot de schoonc vrouw, die hem zonder twijfel bedrogen had, zoo als zij alles bedroog wat in haar nabij heid kwam? Toni vroeg daarom eens toen de ge legenheid zich voordeed„Dat gebeurde, terwijl ge in Napels leefdet, niet waar, Oskar Hij knikte van neen. „Ik ben daar nooit geweest, Toni!" „Ach! En toch zei men algemeen, dat ge met gravin Emilie Zij had er al spijt van, het punt aan geroerd te hebben. „Laten we dat laten rusten, Oskar," zei ze haastig. „Ja, laten we dat, Toni. Wie datge- loofde, dat ik de voorname dame als haar begunstigde vereerder, naar Italië begeleiden zou, om wellicht later voor een nieuwe gril te moeten wijken, die kende mij niet. Ik was eenmaal van rlan uit vertwijfeling wellicht, haar land te verwerven, maar zij zelf ver hinderde het. Weergezien heb ik haar na haar vertrek nooit meer." Toni zweeg. „Uit vertwijfeling" had hij gezegd, was dat niet meer dan een halve verklaring. En zij lette nu op iederen blik, op ieder woord en ging angstig al zijn schreden na. Oskar droeg in zijn hart geen ander beeld, hij was vrij, geheel vrij Wat vreemde oogen zagen, dat ont ging den belanghebbenden zelf. De shops die er het voordeel van tape en turn hebben. De tapes zijn de particu liere seintocstellen op de kantoren die tijdens beursuren onophoudelijk koersen brakende turn is het verschil tusschen koopprijs en verkoopprijs, het percentage dezer speelbanken. En het is een enorm percentage, zooals een voorbeeld zal aantoonen. Bij de meeste Amerikanen is de turn pet. Stel dat iemand Atchisons bij een bucket shop koopt bij een noteeriug van 70'/s3/s, dan betaalt hij 70'/B. Het fonds moet nu rijzen tot dat het op 71 kan worden verkocht alvorens de speler 1 pet. kan verdienen; m. a. w., het moet op 71j/34/s gaani en dus l'/i rijzen alvo rens er 1 pet. winst komt. |Daarentegen is 1 peti weg zoodra het slechts op 693/a kan worden verkocht, m. a. w. zoodra het 69J/S'/s uoteert, d. w. z. zoodra het 3/, pet. is gedaald. Daaruit ziet men dat, indien men de kansen van rijzing en daling als even groot be schouwt, lieden die met 1 pet. cover (depotwaarborg) operecren, een rijzing van l'/r pet. moeten hebben alvorens zij 1 pet. verdienen, terwijl een daling van pet. voldoende is om hun marge te verslinden. Hetgeen zeggen wil dat zij spelen met 5 kwade kansen tegen 3 goede, of tegen een bank die tamelijk veilig kan rekenen op minstens 40 pet winst van den omzet. De „adviezen" van bucket shops. De bucket shop echter krijgt in de praktijk waarschijnlijk veel meer. Im mers, zij adviseert; en wij refereeren ons aan de hierboven geciteerde uit spraak van den Opperrechter van Enge land om aan te toonen dat van haar geen goed advies te wachten is. Ook beroepen wij ons op de adviezen die de London and Paris dit jaar in ons land heeft gegeven en geadverteerd. Zij heeft gedurende de geheele daling in Ame rikanen aankoopen geadviseerd. Zij heeft allerwege opties zien te verkoopen in een dalende markt. En wie dwaas ge noeg was op die adviezen aandeelen of opties te koopen moet ongetwijfeld geld hebben verloren. Trouwens, bij bucket shops moet men in het overwegend groote aantal gevallen geld verliezen. Zelfs wanneer de markt medeloopt ver slinden de tusschentijdsche kleine koers schommelingen vaak de gedeponeerde over": zelfs wanneer men wint gaat dienstboden verbonden hen reeds. Oom Karei lachte in 't vuistje, slechts Oskar bemerkte niets. Hij hield het zich terug trekken van het meisje voor een waar schuwing, zijn oud wantrouwen ont waakte met volle kracht, en meer en meer begroef hij zich in zijn arbeid, minder en minder kwam hij op Rozen heuvel. De winter liep ten einde, oom Karei zat aan 't open venster en schreef een brief aan zijn ouden vriend Berning. „Ik geloof toch, dat je gelijk krijgt, Rudolf, we zien elkaar weer! Weet ge nog, dat ge mij indertijd vermaandet, den lieven God te laten beslissen? Nu Hij heeft beslist. Ik bracht bijna met geweld het meisje liierhcen, om hier aan iede ren omgang met den zoon mijns broe ders -te onttrekken, en zie, ik heb haar juist hem in de armen gevoerd. Terwijl ik dezen brief schrijf, zie ik de beide jongelui arm in arm door den tuin gaan, nog is het woord der verklaring niet gesproken, maar het zal mij niet ver wonderen als dat heden gebeurd." En toch, hoe ver waren de vermoe dens van den ouden man van de wer kelijkheid af! Oskar had om een onder houd onder vier oogen verzocht, maar met welk doel? „Toni," zei hij gedrukt, „ik kom om afscheid van je te nemen. Met oom mag ik niet spreken, hij zou mij maar hier houden, terwijl mijn besluit ouherroe- ïnen in den regel over tot de verdere operaties die het gewonnenc doen ver dwijnen, en dikwerf nog meer. Vandaar dat de bucket shops steeds nieuwe klan ten zoeken; zij verliezen de oude. En in het onwaarschijnlijke geval dat de clientèle te veel wint kan de bucket shop het vaak niet houden; dat hebben wij gezien aan de faillissementen der in hun tijd „groote" bucket shops van John Shaw en George Gregory. Bucket shops hebben nog andere eigen aardigheden. Zoo heeft de London and Paris Exchange geheele posten aandee len verkocht van „mijnen" waarbij zij groote belangen had, en die „mis" gin gen; maar ons publiek, hoe dwaas ook, zal wel niet aan mijnen gaan. En dus vermeenen wij te kunnen volstaan met de voorafgaande uiteenzetting. Zij toont aan dat lieden die mot de London and Paris Exchange transacties hebben alleen in naam „effectenzaken" doen. In wer kelijkheid dobbelen zij op koersen, tegen een speelbank die feitelijk alle kansen van het spel in haar voordeel heeft, en de geriskeerde gelden met bijna mathe matische zekerheid als winst zal opstrij ken. En het is te hopen dat dit feit in ons land zoo algemeen mogelijk bekend zal worden, vooral onder de kleine burgerij die nog zonder leiding en opvoe ding in financieele zaken is. Do hooge premie. Admiraal MakarofT. De Pransch-Engelsche alliantie blijft nog steeds op de agenda, en fantasten van het ware merk zien in dat eerste feit eener toenadering van Engeland tot het Europeesehe vasteland het begin van een serie verbintenissen en verdra gen, die met hun alle natuurlijk den vrede nog weer eens thans voor de hoeveelste maal, moeten bevestigen. Het verdrag fungeert ongeveer als de Fransch - Italiaansehe toenadering ten aanzien van twee- en driebond, ten op zichte van het Engel8ch-Japansche ver drag, waar Frankrijk de schakel wordt die over Engeland Japan... inetRusland verbindt... Daarmee alleen is al bewezen dat het bondengespeel der groote mo gendheden hij lange na geen oorlog uitsluit. Men kan elkander toenaderen pel ijk vast staat. Ik ga, Toni, omdat de noodzakelijkheid mij drijft, wilt gij den oude van me vaarwel zeggen." Het meisje knikte, zij verschoot van kleur. „En je bent niet van plan, hier heen terug te keeren, Oskar? .Nooit! Nimmer zoolang ik leef." En mag ik weten, wat je ver drijft?" „Ja" zei hij afgewend, „een woord dat ik niet spreken kan. Mijn handen zijn leeg, mijn leven is verkeerd ge- loopen ik heb niets. Leef wel. Toni, en God behoede je!" „Een oogenblik!" fluisterde zij bleek en sidderend over al haar Iedeu. „Dat woord, hetwelk jij niet spreken kunt, Oskar, zal ik het je zeggen?" Hij zag haar aan. „Jij Jij?" „Ja ik," zuchtte zij „ik, Oskar, zal ik aan oom zeggen, dat hij zijn schat ten schenken kan aai? wien hij wil,slechts aan mij met, zal ik hem zeggen, dat ik een armen leeraar huwen wil? Oskar, zal ik hem zeggen, dat ik te rijk ben om zijne schatten nog te behoeven?" Hij hield haar lang aan zijn borst ge drukt, hij was stom door de overmaat van het geluk. Slechts dit drong hem gebiedend over zijn lippen: „Toni, ik smeek je, vergeef mij de harde woor den, die ik eertijds sprak, mijn hart wist daar niets van." Zij sloot hem de lippen, haar tranen, haar liefkoozingen beantwoordden hem. Wordt vervogd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1904 | | pagina 1