Binnenland.
Raudanovsky, eer9te secretaris dor
Russische legatie te Reking, heeft op
weg van Madras naar Calcutta, zelf
moord gepleegd. Hij schoot zich niet
een revolver voor het hoofd.
Rij de onthulling, te Pistozza, van
oen gedenkteeken voor Garibaldi, is het
voor eenige dagen tot heftige tooneelen
gekomen.
De gemeenteraad aldaar is clericaal,
dus anti-Garibaldiaansch en men kon
niemand vinden, die de zorg voor 't
monument wilde aanvaarden. De afge
vaardigde Movelli Gualtierotte, werd
alleen als vertegenwoordiger van de ge
meente en de Kamer, niet als onder
staatssecretaris uitgenoodigd. De feest
redenaar, die uit naam van de roya
listen sprak, haalde zich nu ook de on
genade van socialisten en nihilisten op
den hals, toen hij van de liberale staat
kunde van deu jongen Koning sprak.
De afgevaardigde Lollini, socialist, kwam
er zijdelings tegen op en riep de man
nen, die sedert 1860 Italië hebben ge
regeerd, ap tot boete-doening naar dat
monument op te trekken. Toon een in
specteur van politie hem daarop het stil
zwijgen oplegde, ontstond een helsch
alarm, gevolgd door een gevaarlijk op
dringen, met een algemeen sauve qui
peut tot slot.
Hoe dom, vermakelijk dom de Russiche
boeren over sommige dingen kunnen
denken, toont de Osiv oboshderyc aau
met het volgende, als waar gedebiteerde
verhaal. Voor het bestuur van een
Zemstwo verschenen een aantal vrouwen
met een aanklacht tegen den Tsaar. Ze
waren ontevreden over den oorlog; er
was toch land genoeg, vooral als men
den grond van de groote eigenaren en
de staatsdomeinen gelijkmatig wilde ver-
deelen. Daarom moet de houding van
den Tsaar veroordeeld worden, en stel
den de vrouwen voor Vadertje naar den
Haag te sturen. Daar is immers het
scheidsgerecht! Dat zien de onschuldige
boertjes klaarblijkelijk aan voor een soort
vorstenrechtbank.
't Is dom, maar het idee is anders
nog zoo kwaad niet.
Omtrent Paul Kruger vinden we in de
bladen het volgende officieele doods
bericht:
Zwitsersche Confederatie.
Kanton Vaud.
Arrondissement v/d gemeente Montreux.
Extract uit het overlijdensregister.
Den 14 Juli 1904, te 3 uur 's morgens,
overleed te Clarens:
Kruger, Stephanus Johannes l'aulus;
van beroep: ex-president van de Zuid-
Afrikaansche republiek; zoon van Casper
Jan Hendrik Kruger en Elisabethe Fran-
cine, geboren Steijn.
Burgerlijke staat: Weduwnaar van
Geznia Suzanna Federika Vilhelmina
du Plessis afkomstig uit het district
Colesberg, woonplaats te Pretoria i Trans
vaal), verblijf houdende te Clarens,
geboren 10 October 1825.
Generaal Heutz is thans te Nijmegen
in het Oranje-hótel gelogeerd.
Verbeter lug-verkieT, lug»-
teeliuiek.
De Avondpost verneemt, dat de
Minister van Binnenlandsche Zaken een
circulaire heeft gericht tot Gedeputeerde
Staten in de verschillende provinciën,
waarin wordt medegedeeld, dat het voor-
gewichtigste oogenblik in de veld-ma-
noeuvre is," ging oom Frits voort, „de
beweging, die de overste op zijn eigen
hand tegen het bevel des generaals on
dernam, en die vriend en vijand in de
war bracht. Deze geniale trek was, on
der ons gezegd en gezwegen, de aan
leiding, dat men hem de orde van het
Zwaard gaf en hem ertoe bracht zijn
ontslag te nemen. Als ge nu aan dit punt
komt, moet ge dikwijls met het hoofd
knikken en zeggen: „Natuurlijk! Het
eenige ware! De sleutel van degeheele
positie!" Vergeet dat niet, de sleutel!"
„Sleutel herhaalde Hans.
„Wordt gij evenwel," en oom
Frits zag hem half medelijdend aan,
„wordt gij evenwel in uwe romantische
jeugdige lust onthaald op den slag van
Waterloo, dan moet ge of geheel zwij
gen of nauwkeurig opletten. Ik heb eens
anderhalf uur lang moeten luisteren, om
dat ik, om hem te toonen, hoe goed ik
de situatie begreep, in plaats van Mil-
hauds kurassiers, de dragonders van Kei
lerman vooruit liet rukken."
„Gij, oom, liet gij de dragonders voor
uitrukken?" vroeg Hans.
„Nu, dat zult ge wel begrijpen, als
ge op het lange verhaal wordt getrak
teerd. Maar" ging oom op plechtigen
toon voort, „wacht u, wacht u, zeg ik,
voor Blücher."
Voor Blücher?"
„Ja, ja, meer zeg ik u niet. Maar-
nemen bestaat, om vóór de in 1903 te
houden verkiezingen van leden van de
Tweede Kamer, een algeineene herziening
van de indeeling der kies- en stemdis
tricten aan de orde te stellen.
Aan de gemeenteraden zal nu de
vraag worden voorgelegd, of wijziging
van de bestaande indeeling van hunne
gemeente in stemdistrictcn noodig of
wcnschelijk is, en zoo ja, hoe elk stern-
district dan zou worden.
Deze herziening zal plaats hebben,
opdat ieder kiezer gelegenheid hebbe,
binnen de bij artikel 57 der Kieswet
aangegeven tijdruimte zijn kiezersplicht
te vervullen.
Een „wetenschappelijke katholieke
vereeniging" is in wording. Blijkens een
mededeeling in De Tijd hebben een 10
a 12-tal van de voornaamste katholieke
medici vergaderd en den grond gelegd
voor de medische afdeeling van een te
stichten groote katholieke w etenschappe
lijke vereeniging. Ook is het gelukt voor
de wis- en natuurkundige, voor de juri
dische en voor de letterkundige afdeeling
eenzelfde aantal mannen te vinden, die
bereid waren respectievelijk den grond
slag dezer afdeelingen te leggen.
De redactie van De Tijd zegt, naar
aanleiding van deze mededeelingen. dat
zij misschien voor de niet-ingew ijden nog
niet in alle opzichten duidelijk zijn, maar
alles zal worden opgehelderd.
Zou er sprake zijn van eene Katho
lieke „Vrije" Universiteit?
De naaktlooper in de omstreken van
Haarlem levert bijna dagelijks stof voor al
lerlei verhalen van kinderen, die den man
nu eens hier en dan weer daar gezien mee-
nen te hebben. Thans meldt men aan
het N. v. d. D. het volgende, dat ge
beurd zou zijn in het Bloemendaalsche
Bosch met een paar oude dames, die
daar op een bank zaten te lezen.
Terwijl beiden in hun lectuur ver
diept waren, verscheen zoo waar plot
seling en in draf een nagenoeg onge
kleed man, die reeds de hand naar haar
uitstrekte, zoodat een der dames het
„haast van den schrik bestierf",
Spoedig werd nu door eenige hoeren,
die juist daarop kwamen aanwandelen,
een hinderpaal gelegd, en werkelijk zag
men kort daarop den zoolang gezoch
te tusschen de boomen terugkomen.
Aan de dames werd nu verzocht te
blijven zitten. En terwijl dezen hieraan
trachtten te voldoen, bleek 1111 weldra,
dat men hier te doen had met.... een
hardlooper, in een rood tricot pakje, die
recht op de dames afkwam, om opnieuw
zijn hand voor haar op te houden....
Een gevaarlijke vergissing. De
arbeider B. te Giessen-Oudekerk, in het
hooiland werkzaam zijnde, wilde als naar
gewoonte zijn dorst lesschcn aau bier.
Een kruik werd aan den mond gezet
en een paar teugen daaruit genomen
Nu bleek evenwel dat zich een geheel
ander vocht in de kruik bevond, dat
hem hevig ongesteld maakte en spoedig
huiswaarts deed gaan. Door dr. van der
II., inmiddels ontboden, werd de maag
geledigd en alras bleek, dat in plaats
van bier, creolin was gebruikt. De toe
stand, aanvankelijk gevaarlijk, is thans
bevredigend, zoodat gevaar vermoedelijk
geweken is.
Geil voorzittershamer zoek!
De voorzittershamer van de Neder-
landsclie Maatschappij tot bevordering
der geneeskunst is sedert de onlangs
te Breda gehouden vergadering, spoor-
waarom vertel ik u dat alles eigenlijk
van dien ouden zonderling? Wat ter we
reld zijt ge met hem van plan?"
„Wandelt hij iederen middag?" vroeg
Hans.
„Iederen middag van elf tot éen uur,
en iederen avond van vier tot zeven.
Maar welk belang
„Heeft hij vele kinderen?"
„Slechts ééne dochter; maar wat dui
vel...."
„Adieu, oom, ik moet naar huis, naar
mijne boeken."
„Maar wacht dan toch! Gaat ge van
avond niet naar tante Marie? Ik moest
u uitnoodigen."
„Neen, dank u, ik heb geen tijdriep
Hans al voortgaande.
„Zij heeft een dames-partijtje.... zeer
jonge meisjes," brulde oom Frits hem
na, die volstrekt niet begreep, wat er
met zijnen neef was voorgevallen.
Maar deze schudde met een eigen
aardige verachting het hoofd en verdween
aan het einde der straat.
„Vreemd, zeer vreemd,"dacht de oom,
de jongen is gek ofo daar heb ik
het, of hij is verliefd. Ja, hij stond daar,
en sprak duistere woorden over de liefde,
terwijl ik hem voor no. 34 aantrof
en zijne, belangstelling in oversteSchrappe.
Zou hij op juffrouw Betty verliefd zijn?...
Neen, neen," dacht oom Frits terwijl hij
hoofdschuddend zijnen weg vervolgde,
„zoo veel verstand schrijf ik hem nog
loos verdwenen, zegt het Dagblad van
Noord-Brabant. Het gekke van het
geval is, dat de hamer niet eens het
eigendom is van de Maatschappij maar
van een andere vereeniging te Breda,
die het voorwerp gracieus aan de Maat
schappij leende. In het Tijdschrift staat
nu een oproeping aan de leden, of een
hunner liet toeken des gezags soms
bij abuis niet zijn paperassen heeft mee
genomen.
De hamer is nogal een souvenir, aan
de "Bredasehe vereeniging indertijd ver
eerd.
Gisterenmiddag te 4 uur kwam de
begrafenisstoet van President Kruger te
Oud- Eik en Duinen aan en werd het
lijk van den Oud-President na een tref
fend gebed van Ds. Fernhout de over
ledene had den wensch te kennen ge
geven, dat er aan zijn graf niet gesproken
zou worden fer aarde besteld. Ontelbare
bloemstukken en kransen bedekten de
lijkbaar. Ook de Koningin had een
prachtige bloemkrans gezonden als be
wijs van Hare sympatliie.
A an de velen, die den stoet in een
40-tal rijtuigen volgden, vernielden wij
slechts de heeren Eloff en Bredel, de
hoeren Mevrouw Steijn, den Burgemeester
en Wethouders van den Haag, en de
schilderes van liet portret van den over
ledene, Thérèse Schwartze.
Hoogstwaarschijnlijk is deze rustplaats
slechts een tijdelijke en zal aan den
wensch van den President voldaanworden,
dat zijn lijk rusten zou in den bodem
van zijn geliefd Vaderland.
UIT DE PERS.
l»e ontbinding der
Eerste Kamer.
Het Sociale Weekbladdat de ont
binding der Eerste Kamer niet gemoti
veerd achtte, zoolang de motie-Lohman
omtrent den effectus civilus van de uni
versiteitsgraden nog ter tafel ligt van
de Tweede Kamer, erkent thans dat de
regcermg de ontbinding kan rechtvaar
digen door de mathematische zekerheid,
dat de Eerste Kamer, die de Hooger-
Onderwijs-wet verwierp, een politieke
kleur vertoonde, die niet de kleur
is van haar committenten der Provin
ciale Staten.
Intusschen zitten, meent de schrijver,
mr. Limburg, de vrijzinnigen daardoor
lcelijk in het moeras, omdat Nederland
thans voor langen tijd een kerkelijke
Eerste Kamer krijgt, minstens tot 1913,
tenzij een eventueel vrijzinnig kabinet
denzelfden weg zou willen volgen als
nu. In zooverre is dan ook naar de
meening van mr. L. deze ontbinding
een gevaarlijk precedent.
De schrijver zegt vervolgens:
„Yoor de groote politiek heeft deze
ontbinding de beteekenis, dat zij in haar
gevolgen de fouten van dr. Kuyper helpt
goedmaken. Het indienen van zijn Hoo-
ger Onderwijswet vóór het einde van de
vierjarige regeeringsperiode was een
fout, omdat hij een deel van zijn coali
tie ontstemde. De linkerzijde in de
Tweede Kamer had van die fout partij
kunnen trekken, zoo zij in dit wetsont
werp geen groote politiek en geen liooge
philosophie had gezocht, maar zich eenig
en alleen had geworpen op de waar
borgen voor de vrije universiteiten. Dat
is niet geschied en de uitslag van de
stemming in de Tweede Kamer, gevoegd
bij het feit, dat op het stuk der waar
borgen het wetsontwerp geen enkele
wijziging had ondergaan, dan die ééne
welke een gevolg was van een onhan
digheid van den minister waarbij
een universiteit na 25 en na 50 jaar
wel toe."
Hans at dien middag zeer weinig;
verliefde incnschen eten over het alge
meen niet veel en bovendien was ge
hakt zijn lievelingsspijs niet.
Eindelijk sloeg het vijf uur. Ilij had
reeds zijn post op den wal, vanwaar hij
een gezicht over de geheele vesting had
ingenomen. In order: daar kwamen de
zwarte rok, de lichte broek en de glim
mende hoed in het gezicht.
Hans voelde een lichte mate van hart
klopping. Eerst dacht hij, dat het kwam,
omdat hij zich over zijn vooraf beraden
list tegenover den eerbiedwaaïdigen
overste schaamde. Maar spoedig werd
het hem duidelijk, dat de aanblik van
den vader zijner geliefde zijn bloed in
beweging bracht.
Door die gedachte gerustgesteld begon
hij volgens de aanwijzing zijns ooms
lijnen in liet zand te trokken. Het was
stfl en ledig in de vesting. Hans hoorde
den overste met vaste schreden naderen
hij kwam in zijne onmiddellijke nabij
heid en bleef toen staan. Hans zag niet
op; de overste deed nog een paar schre
den en kuchte. Ilans trok met zijne rot
ting eeu lange diepzinnige streep.
Toen kon de oude heer zich niet lan
ger stilhouden.
„Ei, ei, jonge heer," zei de hij vrien
delijk, terwijl hij zijn hoed afnam, „maakt
gij kaarten van onze vestingwerken?"
Hans zag op als iemand, die uit diepe
meer faculteiten zal moeten bezitten,
maakte het voor de vrijzinnigen in de
Eerste Kamer niet gemakkelijk. Wan
neer thans liet Hooger Onderwijs reeds
voor Kerstmis door do nieuwe Eerste
Kamer zal zijn afgedaan, en intusschen
d ontstemde elementen in de coalitie
weer met de regeering aan anderen arbeid
hebben meegewerkt zal bij de verkie
zingen van 1901 de Hooger Onderwijs
wet aan de linkerzijde niet meer kunnen
ten goede komen.
Een tweede fout van dr. Kuyper be
stond in de wijze waarop hij had toe
gelaten, dat zijn Drankwet gevormd
was tot het misbaksel dat ten slotte de
goedkeuring van de Tweede Kamer vcr-
w ierf. De Eerste Kamer had dit ontwerp
kunnen verwerpen zonder politieke ge
volgen; zij zou daarmee het land een
dienst hebben bewezen, en zelfs menig
lid van de rechterzijde zou over die
verwerping niet hard hebben getreurd.
Door de ontbinding echter zitten we
aan de Drankwet vast.
Eindelijk: de regcering beging van
haar standpunt de politieke fout niet te
zorgen dat het Tariefontwerp in de
beide Kamers kon zijn afgedaan vóór
de verkiezing van 1905. Integendeel,
zooals de zaken stonden, zouden die
verkiezingen beheerscht worden door
het tarief, want óf het was zelfs nog
niet behandeld in de Tweede Kamer,
óf de Eerste Kamer zou op dit belang
rijke economische vraagstuk met eere
zijn gevallen en de verkiezingen zouden
plaats hebben na verwerping van de
Tariefwet door den Senaat. Thans echter
krijgt de regeering een zeer gewillige
Eerste Kamer voor haar tariefontwerp
en wat de Tweede Kamer mocht aan
nemen al erkennen wij dat de ver
kiezingen van 1905 toch mede door het
tarief zullen worden beheerscht, omdat
een aanneming in de Tweede Kamer
vóór dien tijd niet mogelijk is zal
de Eerste stellig niet afwijzen.
Zoo is het voor ons nog geen uitge
maakte zaak, dat niet een ander beleid
van de linkerzijde in de Tweede Kamer
bij de Hooger Onderwijswet aan de
groote politiek en aan den economischen
toestand en de welvaart des lands, ten
goede zou zijn gekomen."
Ten slotte zegt de schrijver nog ten
aanzien van de meerderheid in de Eerste
Kamer: „Dat de meerderheid eenmaal
het wetsontwerp verderfelijk achtende
voor het land de wet verwierp, niet
tegenstaande zij wist daarmede misschien
haar eigen doodvonnis te tcekenen, is
een daad van karakter. Den bekwamen
mannen, die ter wille van hun overtui
ging, hun zetel zullen verliezen, strekt
die daad tot blijvende eer."
De Amsterdammer, weekblad voor
Nederland, zegt in een artikel over de
ontbinding o.a., dat zij, bij vroegere ge
legenheden meer in het breede de fouten
van Kuyper's voorstel, en vooral die van
zijne tactiek om het dogmatisch onder-
wijs-ontwerp aan het technische vast te
schakelen, in het licht heeft gesteld;
ook de onoprechte en belachelijke w ijze
van verdediging werd, meent zij, vol
doende door haar aangetoond, zoodat
zij zich ontslagen mag rekenen van nog
maals uiteen te zetten, waarom ook haar
inziens de anti-korkelijken niet anders
konden doen, dan „dit misbaksel van
een wetsontwerp af te wijzen".
Toch meent zij, dat de liberalen an
ders hadden moeten handelen; zij had
den billijkheidshalve zich moeten ver
klaren voor gelijkheid van examen voor
de leerlingen van alle universiteiten, af
genomen buiten de universiteit.
gepeinzen opschrikt, en vriendelijk groe
tend antwoordde hij ietwat verlegen:
„Neen het is slechts eene ge
woonte van mij, het is oin mij te ori-
ënteeren."
„Eene uitmuntende gewoonte! een zeer
uitmuntende gewoonte," riep de overste
met warmte.
„Zij versterkt het geheugen," merkte
Hans bescheiden aan.
„Zeer waar, zeer waar, heer student,"
antwoordde de hoofdman, die behagen
vond in den eenvoudigen jongen man.
„Namelijk bij ingewikkelde situaties,"
ging de eenvoudige jonge man voort,
terwijl hij zijn tcckening met den voet
uitwischte.
„Juist wat ik zeggen wilde," riep de
overste verrukt, „boven alles zijn teeke-
ningen en plannen onontbeerlijk in de
krijgskunde, zooals ge wel kunt begrij
pen. Een slagveld bijvoorbeeld...."
„Ja, dat zijn zaken, die mij te inge
wikkeld zijn," viel Hans hein met een
bescheiden lachje in de rede.
„Zeg dat niet, jonge heer," antwoordde
de ander. „Heeft men eenmaal een goed
overzicht over het terrein en over de
stellingen der legers, dan kan zelfs een
tamelijk ingewikkelde veldslag aanschou
welijk voorgesteld worden. Zie bij voor
beeld het terrein, dat wij nu voor ons
hebben, dat kan ons zeer goed een be
grip, in miniatuur natuurlijk, geven van.,.,
van bijvoorbeeld.... van den slag bij AVa-
Dr. Kuyper zoo vervolgt de Am
sterdammer is zonder uitstel overge
gaan tot Kamer-ontbinding. Maar zou
hij er den moed toe gehad hebbben,
indien de liberalen van de Tweede en
de Eerste Kamer duidelijk hadden laten
blijken, dat zij het verleenen van den
effectus civilis een ongeoorloofden eisch
moesten vinden, doch dat zij tegelijker
tijd van harte bereid waren, op andere
volkomen billijke, wijze, aan het verlangen
der kerkelijken naar recht te voldoen?
Hoe zou Kuyper nu voor de natie staan,
als hij dan toch, om zijn wil, ten voor-
deele van zijn eigen universiteit, door
te zetten, de Kamer ontbonden had, ten
einde dien effectus civilis te bemachtigen.
Tegenover Het Volk en het Sociaal
Weekblad verklaart de Nieuwe Courant
te weigeren, eens en voor goed, deze
ontbinding als een constitutioneel prece
dent te erkennen, om de eenvoudige
reden, dat uit hetgeen in strijd met den
zeer duidelijken geest van de Grondwet
geschiedt, nooit gevolgen voor de toe
passing dier wet mogen worden afgeleid.
De ontbinding nu was een daad van
machtsmisbruik, niet van rechtshanteering
AVil men de grieven van de N. C. ken
nen, dan verwijst zij naar het scherp ge
stelde requisitoir van prof. de Louter.
AA'at het alternief betreft, m het rapport
var. den ministerraad aan de Koningin
gesteld, dat het onstane conflict slechts
op tweeërlei wijze tot oplossing was
te brengen, óf door terugtreden van
het Kabinet, óf door ontbinding yan de
Eerste Kamer, dit zegt de N. C.
is op dit oogenblik eenvoudig niet waar
En zij noemt de jongste partijdaad der
regeering met den geest van de Grond
wet in strijd. Als zoodanige kan zij
voor latere onrechtmatigheden of machts
misbruiken nimmer een precedent zijn.
Over het in de Staatscourant gepu
bliceerde rapport door den Raad van
ministers aan II. M.de Koningin uitge
bracht, waarin de leden van dien Raad
eenparig tot ontbinding der Eerste Ka
uier adviseeren, zegt de N.E.Ct. o.a.
„In het rapport treft ons de uitspraak,
dat het ontstane conflict alleen tot op
lossing te brengen was, of door terug
treding van liet Kabinet, of door ontbin
ding var. de Eerste Kamer. Nog slechts
weinige dagen geleden zijn uit den boe
zem der kerkdijken partijen gansch
andere stemmen vernomen, waarvan de
meeste, nu het ontbindingsbesluit er een
maal was, zich op die wijze wel niet
meer lieten hooien, maar waarvan ééne,
de gezaghebbende stem van den man
onder wiens leiding De Nederlander
staat, toch standvastig dezelfde is gebleven.
Het A'aderland zegt in zijn nummer van
Dinsdag '26 Juli van de ontbinding der
Eerste Kamer.
De vraag is thans ter sprake gekomen,
of deze Eerste-Kamerontbinding als een
antecedent mag worden beschouwd, waar
naar later een andere Regcering ver
wijzen mag, die ook de vervulling van
haar wenscheu andere wenschen dan
die van dr. Kuyper door de Eerste
Kamer verijdeld ziet.
Die vraag is geen vraag voor wie
deze ontbinding gelijk prof. De
Louter en gelijk De Nieuwe Courant
als een misbruik beschouwen van de
macht door de Grondwet aan het Uit
voerend Gezag verleend.
Dat is ons standpunt echter niet.
Quaestieus schijnt het ook ons, of ze,
van liet standpunt der Regceringspartijen
zelve gezien, verstandig, wijs te noemen
is, deze ontbinding; maar nu over eeu
terloo."
„De oude heer wordt zwaar op de
hand," dacht Hans, „maar het kan me
niet schelen, ik bemin haar."
AA'ees zoo vriendelijk hier op de bank
plaats te nemen," ging de overste voort,
die inwendig verheugd was over zulk
een verstandigen toehoorder, „dan zal
ik beproeven u in korte trekken een
begrip te geven van dezen noodlottigen
merkwaardigen slag, altijd als hetu
interesseert."
O, gaarne, overste." antwoordde Hans.
„Niets kan mij meer belang inboezemen.
Ik ben maar bang, dat fkhetu te lastig
maak. U zult te veel moeite hebben,
met zulk een onkundigen burger als ik."
„In het geheel niet; de zaak is een
voudig; men mpet zich slechts van te
voren op het terrein oriënteeren," ver
zekerde de vriendelijke oude heer, ter
wijl hij naast Hans ging zitten en rond
keek.
Toen zij daar zoo zaten, keek Hans
den overste eens goed aan, en hij moest
bekennen, dat deze ondanks zijn zestig
jaren nog een knappe man was. Zelfs de
korte knevel, die aan de uiteinden op
gestreken was, gaf hem iets jeugdigs.
Over het geheel had hij veel overeen
komst met koning Oscar IA' op de oude
twaalf-t chelling-stukken.
Wordt vervolgd.)
