Stadsnieuws.
Allerlei.
bracht. Sedert den aanleg der kanalen
konden de Enschedéschc, Oldenzaalsche
en Hengelosche fabrikanten alles halen
en leveren tc Almelo, ook de steenkoleu,
die daar per schip werden aangevoerd;
terwijl na de opening van den spoorweg,
waardoor de steenkolen 50 a 60 pCt.
goedkooper konden worden aangevoerd,
er voor de katoennijverheid geen belet
sel meer was om met Engeland tecon-
curreeren.
En thans? Sinds de afschaffing der
differentieele rechten in 1874 is de waarde
van den afzet der Twentsche textiel
industrie gestegen van d'/a tot 11 mil-
lioen gulden 's jaar 8.
i)e cijfers bewijzen, dat landbouw en
nijverheid een groot aandeel hebben in
den stijgenden handelsoinzet, dat ook
voor hen van groot belang is de ont
wikkeling van een onbelemmerd ver
keer, dat de bevordering der binnen-en
buitenlandsche communicatie ook hun
ten goede is gekomen.
Het denkbeeld, dat het daaraan ten
koste gelegde „eenzijdige be voorrecuting
van den handel" zou zijn, berust op de
onjuiste gedachte dat de handelsbelan
gen uit den aard der zaak in strijd zijn
met die van landbouw en nijverheid.
Het tegendeel is waar,zij zijn ten nauwste
aan elkander verbonden; deze producee-
ren de goederen, die de handel naar
vreemde landen vervoert en inruilt tegen
andere waren, die wij niet of minder
goedkoop kunnen voortbrengen. Met
toenemenden handel erlangen onze pro
ducten grooteren aftrek. Zeker geen
handel zonder goederen, doch ommet
Gochel te spreken „geen fabryken
zonder negotie, het welberekend belang
der fabryken is een bloeiende handel".
"Worden derhalve aan dezen do midde
len verschaft om zijne functie naar be
lmoren te kunnen verrichten, dan komt
dit eveneens ten goede aan de beide an
dere takken van volksnijverheid. Doch
bovendien brengt de bevordering van
een onbelemmerd verkeer profijt aan
allen, die belang hebben bij den vrijen
invoer van buitenlandsch goed, dus aan
alle verbruikers, zoodat zij ten slotte
ten voordeele strekt van geheel het Ne-
derlandsche volk.
Is echter door liet nieuwe verhoogde
tarief van inkomende rechten de pro
tectie eenmaal binnengeleid, dan wordt
daardoor de nijverheid eenzijdig bevoor
recht ten koste der verbruikers, en van
handel en landbouwdan wordt tot
schade van heel de gemeenschap ge
kweekt een parasitisme en in lt leven
geroepen een strijd van belangen, in
plaats van bevorderd de samenwerking
van koopman, landbouwer en industri
eel, die alle in hun bijzonderen kring
zijn geroepen tc werken aan het ge
meenschappelijk doel, de bevordering
der algemecne volkswelvaart. En hier
voor is allereerst noodig volledige vrij
heid van handel en van verkeer.
{het vrije ruilverkeer.)
UIT DE PERS.
De Ahnuhassa. Naar aanleiding van
het verlof, dat volgens berichten in
verschillende couranten, dooi' den gou
verneur-generaal van Heutz aan den
Bisschop van Batavia verleend moet
zijn om een dieustreis in de Minahassa
tc doen, heeft het Vaderland zich ge
wend tot den oud-resident van Menada
den heer E. J. Jellesma om inlichtin
gen. Het blad ontving van genoemden
heer het volgende schrijven in antwoord,
dat wij hier geheel laten volgen:
„Ik kan moeilijk aannemen, dat de Indi-
„sehe Regeering, na al de bezwaren, door
een voor een uittrok, totdat hij niets
overhield, als wat Moeder Natuur hem
had geschonken; zijn hand had geen
vleeschkleur meer, maar geleek op blauw
gespikkelde zeep door de koude, en hoe
toen hij zich maar liet drijven, omdat hij te
verstijfd was om te zwemmen, hij een
plof hoorde en aan boord werd gehc-
schcn van een Engelsche pink, onder
allerlei kreten van verbazing van het
- scheepsvolk, hoe men hem niets had ge
vraagd, maar weer in het leven had
terug gebracht met kleeren voor den
uitwendigen en rum voor deninwen-
■digeu mensch; hoe in dienzelfden |nacht
zijn reddingsboot in den grond werd
geboord door een linie schip, hij alleen
van de opvarenden was gered en opge
nomen in een der booten en hoe de
medelijdende passagiers giften hadden
ingezameld met het gevolg, dat hij den
volgenden dag in Southampton landde
als een vrij man, plus een pak kleeren
en twintig pond in zijn zak.
Had hij over al deze dingen na
gedacht, dan zou zijn stemming zeker
minder bitter zijn geweest. Maar ge
durende tw ee lange jaren was hij slechts
met ééne gedachte vervuld. Toen men
hem van de bank der beschuldigden
den trap afduwde, zei hij tot zich zelf:
„'t Is Meg's schuld, gevloekt zij ze!"
Als hij 's nachts op zijn houten rust
bank lag, zei hij: „'t Is Meg's schuld;
gevloekt zij ze!" Als wind en regen hem
„het gewestelijk bestuur van Menado zoo
„herhaaldelijk aangevoerd, zoo'n ingrijpen-
„den maatregel zou nemen zonder den bis
schop een beperkende instructie mede te
„geven. Is de persoonlijko tegen woord ig-
„beid van dien prelaat voor de eene of
„anderen kerkelijke handeling aldaar wer
kelijk noodzakelijk, zou dan toegestaan
„kunnen worden zich daartoe naar de
„hoofd plaats Menado te begeven, maar
„het bezoeken van plaatsen daarbuiten moet
„naar mijn vaste overtuiging, gebaseerd
„op langdurige bekendheid met het Mina-
„hassasche volk (ik ben ruim 20 jaren in,
„de Minahassa als ambtenaar werkzaam ge-
„weest) beslist ontraden worden, ook in het
„belang der openbare rust en orde. Het is
„overigens voor de Roomschen uit de ande-
„re plaatsen zoo'n groot bezwaar niet om
„naar de hoofdplaats af te komen: deMiua-
„hassa is niet uitgestrekt en de wegen zijn
„er uitstekend.
„Van zekere zijde wordt wel eensbeweerd
„dat de Protestautsche hulppredikers en
„zendelingen in de Minahassa de Indische
„bevolking zouden ophitsen tot onverdraag
zaamheid tegenover de Roomschen. Ik heb
„het voorrecht die lieeren allen zeer goed
„te kennen en durf bepaald verklaren, dat
„die bewering onwaar en niets danlasteris.
„Het bestuur in de Minahassa heeft steeds
„den meesten steun ondervonden van de
zijde dier Protestautsche geestelijken lom
„de verbitterde gemoedereu ouder de Pro-
„testantsche Inlanders tot kalmte aan te
„sporen; zonder die gewaardeerde hulp zoude
„de toestanden in de Minahassa reeds lang
„onhoudbaar geworden ziju. Neen, het zijn
Juist de Roomsche priesters, die door hun over
vloed en hun handelingen in strijd met wet
„e« adat de bevolking aldaar in gisting hren-
,.gen en op den duur aldus voortgaande onge
twijfeld aanleiding zullen geven tot ernstige
rustverstoringen. Jf;De Minahassa moge uiter
dijk kalm schijnen, hij is hartstochtelijk
„van aard, vooral waèr hot zijn godsdienst
„geldt. Men zij dus voorzichtig!'4
"t Is een ernstige beschuldiging, die
de lieer Jellesma tegen de Boomsche
priesters inbrengt, 't Ware te wenschen
geweest, dat de oud-resident nader had
omschreven aan welke „handelingen
in strijd met de wet" genoemde pries
ters zich schuldig maken.
Aan de aangeduide handelingen, die
stellig strafbaar zijn, kan toch door be
voegde autoriteiten een einde gemaakt
worden
1) ('ursiveering van ons Red. Ecml.
Er zijn er helaas nog altijd onder ons,
die, evenals vanouds de „zondebokken"
hij de Israëlieten, altijd komen te staan
in het „hoekje waar de slagen vallen",
menschen te wier kosten ieder zich weet
tc vermaken; menschen, die hoe mooi
ook hun streven is en hoe krachtig hun
wil, toch nooit schijnen te bereiken, wat
ze wenschen; menschen, die, als ze eens
wat laat aun den trein komen, hem,
(want dan vertrekt hij te vroeg) net
voor den neus zien wegrijden; menschen,
die in een gedrang er nooit zonder
kleerscheuren alkomen; menschen, die...
doch waartoe mijn zin nog langer ge
maakt. Iedereen kent zo, die ongelukkige
stakkers, die nooit eens een meevaller
tje hebben, maar altijd mot „de kous
op den kop1' thuis komen.
Die reeks ongclukkigen is echter,
dank zij het steeds toenemend aantal
kranten, langzamerhand uitgebreid, en
telt niet slechts „bokken" en „menschen",
maar ook provincies en plaatsen, liefst
dorpen, onder haar termen. De kranten
moeten nu eenmaal vol, en zoo komt
in 't gezicht sloegen op den havendam
zei hij: „'t. Is Meg's schuld, gevloekt
zij ze!" Als hij zich zoo ellendig voelde,
als nooit te voren in zijn leven, en toch
niet half ellendig genoeg, als hij 't ver
diende, zei hij: „'t Is Meg's schuld,ge
vloekt zij ze!" Nooit: ,'t Is de schuld
van Jim Kea, gevloekt zij hij!" altijd
„Mcg". En nu bracht iedere voetstap
hem nader bij Meg en hij zou Mcg nu
betaald zetten voor al het leed dat hij
over haar en zich zelf had gebracht!
Er was heel wat af te rekenen, een
lange reeks van grieven stond op het
zondenregister. Misschien zou hij haar
verwonden. Hij wist 't nog niet juist,
't Zou van de omstandigheden afhangen.
Hij zou zien wat hij deed, als hij haar
in handen had en zij in zijne macht
zou zijn.
Hij hief zijn hoofd op en keek uit
naar een wegwijzer; hij ging toen de
duinen over, en bereikte langs een zij
weg den achterkant van het huisje, waar
hij altijd had gewoond ineen buitenwijk
van Saudpoort.
Er was licht in dc voorkamer; hij
sloop naar het achtervenster en gluurde
door de afhangende klimop.
Het was eene heel kleine woning,
maar de kamer besloeg de geheelc opper
vlakte van de beneden verdieping en
had aan den achterkant een klein in
lood gezet venster en aan den voorkant
een deur cn een grooter raam, even-
het, dat de Achterhoek, Drenthe, Kam
pen, St. Michielsgestel, Dinksperloo en
nog enkele andere „wereldsteden, af
en toe en 0111 beurten tot mikpunt
worden gekozen voor jonrnalistieken
spot.
Zoo kan men dan nu ook weer lezen dat
te Dinksperloo een 74-jarige jonge man
op het punt is het huwelijksbootje in te
stappen met een jonge dochter van 72
jaar. Er ontbreekt nog maar aan, dat
de kranten hen voorstellen als aanstaande
ouders van een talrijk kroost, of een
inschrijving openen om gelden in te
zamelen voor een bakermand. Zoo on
mogelijk zou dat laatste niet zijn, want
in de almanak en de krant kan men
van alles vinden.
In liet Rott. Nieuwsblad komt b.v. bet
volgende ingezonden stuk voor:
Mijnheer de Redacteur.
Twee stugge loopcrs, die te voet door
heel Nederland en België hebben ge-
loopen, zegge geloopen, niet gevaren of
gespoord, met negotie en zingen hun
brood lang en eerlijk hebben kunnen
verdienen en samen door het leven wil
len, aangezien mijn huishoudster 's avonds
:n nette cafés zingt en ik nu met sinaas
appelen loop, waar men haast niets meer
mee kan verdienen, en de werkzaam
heden buitengewoon slecht zijn en ik
hier geen kruiwagen heb voor een be
trekking, omdat ik maar zanger ben,
maar toch eerlijk met een recht hart
onder mijn jas, zoo wenschen wij onder
voorwaarden een groot werk tc vol
brengen.
Wij loopen 11 a 12 uur per dag.
Zoo loop ik van Rozcndaal naar Rotter
dam in 1 dag, van Utrecht naar Rotter
dam 1 dag, wij samen van Woensdag
naar Goes, Zeedijk onderlangs 11 uur,
in den $omer in een dag. Zij heet
Gcertruida Walpot, 26 jaar, Rotterdam,
ik Jacobus Van Gemert, 37 jaar, 's Her
togenbosch, 7 jaar yerkeering.
Alzoo: wij wenschen op voorwaarden
of conditiën, door UEd. ingewonnen,
een rondreis door de wereld te voet
te maken, voor de eer van de Rotter-
damsche burgerij en onszelf, 0111 zelf
niet vergunning artikelen to mogen ver
knopen voor ons onderhoud of zingende.
Zoo UEd. liefhebber mocht vinden
voor zoo'n weddenschap, daar ik wel
graag werk zou willen hebben, maar
1000-maal mijn neus gestooten heb en
goed bekend ben 0111 met een handwa
gen te rijden, dan heeft UEd. maar te
spreken. Wij gaan lustig en vroolijk
onze wereldreis aanvaarden met vast
beradenheid.
Nu mijnheer de Redacteur, hopende
op goeden inval.
A. J. C. VAN G.
Logement „De Oranjeboom"
Raamstraat 26, Rotterdam.
Een sterk contrast met deze zang
lustige „globetrotters" vormt de zonder
ling, van wien dc Telegraaf het volgende
verhaalt:
„Ir. het laatste voorjaar brandde te
Gemonde, bij Bokstel, een arbeiders
huisje af, waarin als pachters woonachtig
waren de gebroeders Van B. met nog
een kind van een jaar of tien. Tot op
het oogenblik liggen enkele half-ver-
brandc balken, plus een hoopje stecncn
daar nog bijna onaangeroerd.
Een der gebroeders (de oudste, die
aan beide beenen lain is), heeft het erf
zijner vaderen sinds den dag des onheils
niet meer verlaten. Onmiddellijk nadat
de vlammen waren gebluscht, bracht hij
al kruipende en rollende ecnige
takkenbosschen bijeen en legde daarop
wat stroo en het weinige inderhaast
geredde beddegoed. Het geheel werd
zoo in lood gezet. De trap was achter
in de kamer en leidde naar twee kleine
slaapkamers.
Jitn Rea wilde zich niet eigen oogen
vergewissen, hoe zijn vrouw het maakte
en wat zij uitvoerde, voor dat het tot
die afrekening tusschen hen beiden kwam,
en zie hier wat hij zag:
Tegenover hot vuur zat Margareta te
breien in een schommelstoel, zoo als hij
haar tallooze malen op hem had vinden
wachten. Ilij .reek langen tijd naar Mcg,
voor zijn oogen iets anders konden on
derscheiden, en toen hij haar gelaat zag,
weigerde zijn lippen te zeggen: „ge
vloekt zij ze!"
Zij zag er zoo goed en welvarend uit,
cn hoewel er iets straks om haar mond
was, vond hij dat zij er beter uitzag,
dan toen hij haar het laatst had gezien,
zelfs voor.... nu ja, voor die zwachtels
want den laatsten keer zag hij haar in
de bank der beschuldigden.
En in een anderen stoel, naast het
vuur, met haai' rug naar hem gekeerd,
zat Juffrouw Martha Wormley, zij praatte
en hij herkende haar stom, ofschoon hij
haar gelaat niet kon zien.
Wordt vervolgd.
opgesteld onder de kruin van een eeuwen
ouden, halfverniolmden vlierboom en
wordt tegen weer cn wind enkel beschut
door een stuk vuil linnen, dat zóódanig
over de slaapplaats is heengespannen,
dat deze tent veel overceukonist heeft
met die der Arabieren! Ongeveer acht
maanden heeft de „Kromme", zooals hij
niet onjuist in de wandeling genoemd
wordt, daar zoo gelegen en rondgekro
pen. Eerst kon hij zich nog een beetje
behelpen met 'n paar eigengemaakte
krukken, doch nu gaat dat niet meer.
Het kille vocht heeft zijn slachtoffer alle
kracht ontnomen, daarbij geholpen door
kommer en gebrek. Want sinds lang
heeft het armbestuur de ondersteu
ningen gestaakt, omdat de „trouwo"
bewoner links", nog rechts wilde.
Koppig is liij altijd geweest en die
ondeugd groeide steeds meer aan sinds
medelijdendebezoekers hem voor een
„flinken vent" kwamen houden. Burge
meester en Wethouders van St. Michiels
gestel, ouder welke gemeente de hut lag,
wilden hem besteden in een gasthuis
dichtbij, waar hij liefderijk verzorgd zou
worden, 't Hielp niets. Wel wilde bij
jaarlijks f 100 accepteeren, als pensions-
prijs, maar dan moest mijnheer zelf een
kostjuffrouw mogen uitkiezen.
Wie mot zijn zielstoestand op de
hoogte is, kon die „schikking" niet aan
nemen. Daarom zit de „Kromme" nog
steeds op zijn luchtig buitenverblijf.
Overdag maakt hij voor (lezen of genen
boer tegen zeer lutteleu prijs een mand
of korfje, en 's nachts, (eigenlijk van
's namiddags halfvier tot 's morgens lialf-
acht, dus zestien uren achtereen!) zit
hij als een Arabier in zijn tent, het ge
laden geweer naast zich. Niemand komt
hem clan ook storen! Licht heeft hij
nimmer aan, vuur evenmin, 's Morgens
kruipt hij naar de sloot en haalt daar
wat koffiewater, dat bereid wordt boven
een pas aangeschaft kooktoestel. Dc
eigenaar van den grond kan hem er
maar niet afkrijgen. Bij dcurwaarders-
exploit is hem de pacht opgezegd
tegen,... Pinksteren! Maar dan gaat hij
toch niet, zegt hij. Hij woont „in zijn
eigen huis!" Wel een zonderling!"
Kaadsovorziolit.
Na hetgeen wij schreven over de
kwestie van publieke- of onderhaudsehe
aanbesteding in ons nummer van 26 Nov.
achten wij het overbodig nog veel over
de zaak van de aanbesteding of prijs
opgave van een nieuwen gashouder, die
Woensdag w eer in den Raad ter sprake
kwam, te zeggen.
Het schrijven van B. en W. waarin
de gevraagde inlichtingen werden gege
ven moge een zekere spitsvondigheid
niet ontzegd kunnen worden, op groote
duidelijkheid mag het in geen geval
bogen. E11 nu is het wel heel gemakke
lijk, 0111 zooals de lieer Kleber deed, te
zeggen: de zaak is zoo gezond als 't
maar behoeft, wanneer men vergeet dit
tevens duidelijk te maken dan is zoo'n
phrase niets meer dan een algemeen
heid. We willen gaarne den lieeren ver
dedigers van den gevolgden weg een
behoorlijke hoeveelheid gezond verstand
toekennen, maar dan blijft het voor ons
duister, (lat zij in deze kwestie alles
volmaakt in orde vonden. Tenzij er an
dere beweegredenen in het spel zijn,
welke veronderstelling wij evenwel niet
willen maken. Vooral do houding van
den heer Plomp wekt in liooge mate
verbazing. Dat iemand als de heer
Kleber, tegenover het optreden van den
lieer Gerritsen nimmer onbevooroordeeld
voor den dag kan komen is bekend,
maar dat de heer Plomp, die herhaal
delijk cn ook in deze zitting weer bij
de behandeling van punt 10: Vaststel
ling verordening op de heffing van het
vergunningsrecht voor den verkoop van
sterken drank in liet klein, blijken gaf
van groote scherpzinnigheid, niets onre
gelmatigs in deze kwestie zag, vinden
we, om maar een zachte uitdrukking
te gebruiken, bevreemdend. Dat is voor
ons iets abnormaals, waarvan wij het
niet durven wagen de diagnose vast tc
stellen. E11 de houding van Wethouder
Visser? Voor de zooveelste maal toonde
dit raadslid, dat liet algemeen belang
voor hem uitsluitend bestaat in: Wat
kost het? Moreele belangen of moreele
verplichtingen schijnt hij voor een ge
meentebestuur als louter belast te be
schouwen en zoowel iu deze zaak als
bij de verlofaaiivrago van den directeur
der H. B. S. werd zijn houding be-
heerscht door: wat zal het minste kos
ten? Of nu evenwel de gemeente wer
kelijk het goedkoopste uit is, door het
tweede aanbod te aanvaarden van de
lirrna Klöune, zullen we niet beslissen
Mogelijk is liet laatste woord hieromtrent
nog niet gesproken. De firma Klönne
zelf heeft beter begrepen, dat er iets
niet in den haak was dau de Raad,
anders had ze toch niet zooveel moeite
gedaan om het te laat ingekomen biljet
nog te doen aannemen. Ware alles
zuiver regelmatig geweest, dan had de
firma Klünno het biljet ingezonden zon
der meer, maar dat heeft de firma niet -.
gedaan. Ze heeft de nadere inschrijving
gezonden aan den Directeur met liet
Yerzoek of de Directeur moeite wilde
doen 0111 het biljet nog te doen aanne
men. Dit doet men niet als men weet1
zuiver regelmatig te handelen en dan
had de firma ook wel regelrecht het
biljet gezonden aan B. en W.
Ten slotte nog een eigenaardigheid^)
in deze kwestie. Iu het officieele ver
slag van dc voorlaatste raadszitting zijn
de woorden van dc heeren Jorisscn en
Visser, waar het op aankwam, wegge
laten. De heer Jorisscn vroeg nl. of ei
dan nog een 3de biljet was ingekomen,
welke vraag de wethouder moest beant
woorden met Jla, zonder meer. Er
daarop heeft dc heer Jorissen gezegd
„Ja, ziet u, dan is er iets niet in den
haak." In de correctie stonden deze
woorden wel, maar in het verslag staan
ze niet.
Als men de meest frappante zakeij
er uit corrigeert, is het misschien bete
geen officieel verslag te geven, daa -
(Ie waarde ervan dan toch aanmerkelijl
daalt.
Dat het lot van de genieentereiiiiger
aanmerkelijk zal worden verbeterd, jui
clien we toe. Er valt in Amersfoort hee
wat te reinigen, zoodat de mannen, die
dat onaangename werk moeten verrich
ten, zeker niet te laag mogen bezol
digd worden. De weekloonen wordei
nu volgens het voorstel van B. en W
gebracht op f 8.50 terwijl de heer vai
Kalken een voorstel zal doen 0111 eci
uniform-weekloon in te voeren van f 9
Wij hopen, dat do Raad ook daarvoo;
zal te vinden zijn, want reeds veel ti
lang hebben deze mannen vuil cn on
dankbaar werk moeten doen voor eet
te laag I0011.
Nu het voorstel van B. en W- tot l
wijziging der verordening regelende de
inrichting der plaatselijke politie, is ge-
renvoyeerd naar de afdeelmgen, hopen
we dat er een beetje spoed achter ge
zet zal worden, zoodat ook de politie
agenten eindelijk eens in het genot
zullen wordeu gesteld van de reeds lang
in 't uitzicht gestelde, maar uog steeds
achterwege gebleven verhooging.
Het gymnastiekonderwijs vormde een
belangrijk deel van de agenda nl. Ie
het verzoek van don heer J. C. Snouck
in zake bruikleen van een lokaal in een
der openbare lagerp scholen voor het
geven van gymnastick-onderwijs, en 2de
een adres omtrent het regelen van het
gymnastick-onderwijs voor meisjes aan
de H. B S.
Wat het verzoek van den heer J. 0.
Snouck betreft, kunnen we ons niet be
grijpen, dat B. cn W. zich aanslotei
bij 1 het advies der Hoofden van Sch(
len. Dat de argumenten van deze hec
ren erg zwaarwichtig waren, kunnen w
niet vindeu, maar dat voor 't oogcnbli
in het midden latende, is het ons dui
ter waarom B. cn \V*. afwijzend adv
seerden. Er bestaat behoefte aan deg-
lijk gymnastiekonderwijs. Dat de hor
Snouck er tegeu opziet zoo maar aai-
stonds voor eigen rekening te gaan bot-j
wen is dunkt ons toch ook duidelifl
genoeg. Eu waarom zou de gemeente
die lokalen genoeg heeft, niet een daai i
van verhuren om den heer Snouck in d
gelegenheid te stellen zijn lessen te br
ginnen? Worden de scholen ook nic
eiken Zondag gebruikt voor de Zor
dagscholen? Is daar het toezicht som
zoo onvoldoeude, dat de Hoofden vrees
den voor een nog meer overhoop bale
der 8choolmeubelen? Ons dunkt, dat i
het onderhavige geval daarvoor niet d
minste vrees behoeft te bestaan, temeci
daar gymnastiek aan kleine klassen wonij
gegeven, zoodat liet niet zoo mociliji
zal ziju voor den heer Snouck om ba
hoorlijk orde tc houden, zoodat het toe]
zicht van de Hoofden zeker daarbij wj
gemist zal kunnen worden. Nu de Raai
zich duidelijk genoeg heeft uitgesproken,!
dat hij wel geneigd is het verzoek vaijj
den heer Snouck in te willigen |twijfelel
we er niet aan, of B. en W. zullen ii
hun nader advies niet meer afwijzend!
beschikken.
Natuurlijk zal er rekening geboudei:
moeten worden met het argument val
den Wethouder Celosse n.l. dat hier eel
precedent geschapen wordt en dat hé
bezwaarlijk zal zijn eventueele aanvrat
gen van andoren te weigeren. B. en W1
zullen de voorwaarden wel zoodanig re
gelen, dat slechts zeer scrieusc aanvrageij
inkomen; ten eerste door een niet t!
hoogo maar toch behoorlijke huur B,
eischen eu ten tweede den aanvragö
verantwoordelijk te stellen voor evei4
tueele schade aan schoolmcubelen I
schoollokaal toegebracht, terwijl bovei
dien bepaald dient te worden, dat aa
de zaak een einde gemaakt wordt zoodt
het gewone onderwijs er op een of at
dere wijze last van ondervindt.
Het tweede gymnastiek-debat vond
zijn aanleiding iu het volgende adres:
Geveu niet verschuldigden eerbied te
kennen de ondergeteekenden, allen ouders
