2 Vees U No. 45. Woensdag 5 Juni 1907. 4e Jaargang. Bucket-shops. Liberaal Orgaan roor Amersfoort en Omstreken Uitgave van de Vereeniging „DE EEMLANDER". Direcfeur Weiihelm. FEUILLETON^ Tegen drankmisbruik. DE EEMLANDER. Verschijnt Woensdag* en Zaterdags. Bureau Kortegracht 1. Abonnementsprijs Per jaarf 3.00 Franco per post- 3-50 Per 3 maanden- 0.75 Franco per post- 0.90 Prijs der advertentlëu Van 1 tot 5 regels0.40 vooi iederen regel meer0.08 {Bij abonnement aanmerkelijke korting.) In de Nieuwe Rottcrdamsche Courant vonden we onderstaand artikel onder de rubriek „Ingezonden". In de Frankfurter Zeitung van 18 dezer 2e Blad, Afd. 9 „Handelsblatt" komt voor een belangrijk artikel, getiteld: „Londoner B u c k e t s h o p s", en aangezien verdere verspreiding daarvan voorzeker strekken moet tot bevordering van het algemeen welzijn zou het mij aangenaam zijn, als dit mijn schrijven, in zijn geheel in uw veelgelezen blad mocht opgenomen worden. Alvorens den inhoud van dit artikel in het llollandsch vertaald hier wéér te geven, wensch ik daaraan to laten vooraf gaan de mcdedecling op welke wijze het woord „Bucket-shop indertijd in één der dagbladen duidelijk uiteengezet en op de volgende wijze verklaard werd In de dagen der graanspeculatiën is de Amerikaansche uitdrukking te Londen meer in gebruik gekomen. Men had toen winkeltjes, waarin grof in graan werd gespeculeerd door handelaren, die zoo goed als geen graan bezaten. Om den schijn te redden, hadden zij in hun winkel evenwel cenige bakjes of emmers, met graan gevuld, staan. Die emmertjes vol graan heetten monsters van de groote partijen, die de speculanten beweerden te koopen of te verkoopeu. Sedert dien tijd noemt men „Bucket-shop", elke zaak, waar men wedt, speelt of zuiver winst- handel drijft en goederen of effecten verkoopt, welke men niet bezit, nooit denkt te bezitten of evenmin van plan is te leveren, en die de zoogenaamde kooper evenmin denkt te krijgen. Men speculeert alléén in de kans, dat die goederen hooger of lager van prijs zul len worden. Bovenbedoeld artikel in de Frf. Ztg. luidt dan als volgt: „Met het oog op den steeds grooteren omvang, welke het speculeerbn aan de Londensche Beurs tegenwoordig neemt, is het zeker een dankbare taak die de heer Otto Max Wittstock op zich heeft genomen, door in een door hem in do Duitschc taal juitgegeven boek: „de Londensche Beurs" te trach ten, het publiek, op een populaire wijze, meer en meer op de hoogte te brengen van den aard en de inrichting der Lon densche Effectenmarkt. Van belang is voornamelijk ook het daarin voorkomend gedeelte waarin de „Londensche Bucket- shops" worden behandeld en haar han delingen worden verklaard. De auteur schrijft het ontstaan van die Bucket- simps toe aan het feit, dat het grootste deel der kapitalen, waarmede aan de Beurs wordt gespeculeerd verloren gaat. Van dat standpunt uitgaande, trachten de Bucket-shops het speculeeren voor een deel buiten de Beurs te houden en de door het publiek te verliezen gelden in haar eigen zak te doen vloeien, Daar, onder deze omstandigheden, de winsten dor Bucket-shops ontstaan dooi de verliezen der clicnten, zoo is het duidelijk dat deze „menschenvrienden" huu clientèle in haar eigen belang ver keerd moeten raden. Men moet er bovcudieu wel op bedacht zijn dat in tijden van groote en aanhoudende koers stijgingen dergelijke instellingen, zelfs wanneer zij willen betalen, niet betalen kunnen, waarbij in herinnering wordt gebracht, dat voor eenige jaren de Londen and Paris Exchange haar be talingen heeft gestaakt. Het is de Bucket- shops minder te doen om groote kapi talisten, die vau de Beurs iets afweten, dan wel om het publiek met beperkte middelen en weinig of geen ervaringen. Deze laatsten geven do Bucket-shops de beste gelegenheid om ze te exploiteeren, daar zij zich gemakkelijker tot verbin tenissen laten verleiden, welke zij niet kunnen nakomen, en dan te laat onder vinden dat het de speelbanken niet te Indien een kop en een boek samen- I stooten en bet klinkt kolligt dat dan' altijd alleen aan het boek? *- Vrij naar 't Duitseh VAN MORITZ VAN REICTIENBACH. 15 Arm kind het leek maar zoo of hij verliefd op je was. Maar je hebt groot gelijk er niet op te letten; je ben jong en mooi, de wereld staat voor je open, en het zou werkelijk jammer zijn, als je je door een persoon als die goede Rellnitz liet inpalmenKijk zoo zit dio roos netjes, hé?" Zij greep naar den handspiegel en Ebba onderdrukte een zucht, die haar op de lippen kwam, want Mcta had de wonde plek van haar hart aangeroerd. Ebba had na het afscheid van Karl Rellnitz bepaald verwacht dat doen is, haar cliënten winsten te bezor gen, maar zichzelven in het bezit te stellen van de bij haar gestorte dekkingen. Daar de onkosten der effectenmakelaars dikwijls voor het speculeerend publick een bezwaar zijn, voeren de speelbanken de orders harer cliënten tegen netto prijzen, derhalve zonder onkosten, uit. Iu werdelijkheid gaan zij echter slechts weddingschappen aan met haar clienten, zonder het geringste aan de Beurs te ondernemen. Bovendien manipuleeren zij niet zoogenaamde dag- koersen, welke genoegzame speelruimte laten, om zich ten koste der clienten door hoogerc of lagere berekeningen te bevoordeelen. Do werkzaamheden der Bucket-shops bestaan derhalve eenvoudig in het te bock stellen van wedding schappen, onder het inpalmen van de gestorte dekkingen. Door middel vau reuzen-reclames trach ten de Bucket-shops het publiek, dat tot nog toe niets aan de Beurs ge daan had, tot speculatie te aniineercn, en ook haar clienten tot verdere uit breiding vau de reeds aangegane ver bintenisBcn te verleiden, waarbij zij in den regel, de neiging van het nieeren deel der speculanten kennende, dan pas iugrijpen, wanneer reeds eene grooto rijzing heeft plaats gehad. Hoe hooger dan de koersen stijgen, des te overreden der, des te opdringeuder worden de circulaires en telegrammen der speel banken, welke, terwijl zij haar clienten een aanhoudende en winstgevende rijzing voorspiegelen, zelf a la baisse spccu lecren. Is dan de door do Bucket-shops verwachte, en de doorjde clicnten geheel onverwachte, daling ingetreden, dan is de „Schwindel" zoo goed als gelukt. Om die nu volkomen te doen slagen, wordt de cliënt voor de keuze gesteld, èf het door den achteruitgang der koersen, opgeteerde depót door bijbetaling weder aan te vullen of de geheele positie door betaling der restant koopsommen over te nemen. Heeft zulks niet plaats, dan hij haar pleegvader of misschien haar zelf een beslissend woord over zijn liefde zou schrijven: maai„Karl laat je groeten, het gaat hem goed," dat was alles wat Papa had gezegd. Zij was tot heden on rustig en bedroefd er over. Nu, op dat oogenblik, wist ze dat het een onder scheiding voor Karl Rellnitz was als zij aan hem dacht en ze was boos op hem, omdat ze meer dan een groeten van hem had verwacht, en hij die groote ver wachtingen had vernietigd. En om üezc vernietiging wilde ze zuchten? Neen dat verdiende hij niet! Onwillekeurig stond ze trotscher op en zag zij in den spiegel die haar moeder in de hand hield. Ja, ze was mooi en zij was de dochter van de eigenares van het slotRoditzen zou en wou zich thuis voelen in deze rijke schitterende omgeving. De grijzende Lisa verscheen aan de deur. De graaf wacht in 't salon," zeide zij. Meta sloeg haar arm om het middel van haar dochter. Kom, help mij mijn gast ontvan ger, hij is een jonge buurman, graaf Leo Sontheim een mandie in Weenen een rol heeft gespeeld, tot den dood van zijn vader hem dwong op zijn bezittin gen te gaan letten ecD echte cavalier je zult zien." Ebba hield haar terug. Laat ik hier wachten tot Papa terugkomt," vroeg ze door een plotso- lingen verlegenheid bevangen. We zullen Papa met den Graaf tege moet gaan" antwoordde Meta en trok het tegenstribbelend meisje mede. In de openstaande deur van de salon stond Graaf Sontheim. Dij naderde met snelle stap de beide vrouwen, kuste Mcta de aangeboden hand en maakte een buiging voor Ebba. Je kunt hem gerust een handgeven," zei Meta „hij is een huisvriend." Ebba's wangen gloeiden. Hij greep haar hand zag vragend in haar oogen en zeide tot Meta gekeerd. „Zij lijkt op U," en vervolgens altijd nog Ebba's hand vasthoudende. „Welkom op het slot Roditz, mejuf frouw!" Zulk een toespraak was voor Ebba Iets nieuws, ze werd er tegelijk verlegen en gestreeld door. En dan hij had gezegd dat zij op haar moeder, die zij zoo bewonderde, geleek! Verboel je, U is de eerste die die ge lijkenis tusschen mij en Ebba ziet" zei Meta. „Ik zelf vind 't ook, „doch de anderen laten zich misschien door de verschillende kleur vau haar in den war brengen: wat vind jij, lieveling?" O ik ik ben er zoo trotsch op," riep Ebba. Meta lachte en Graaf Sont heim ging naast Ebba, nu en dan een bescheiden onderzoekenden blik op haar werpend terwijl hij met zijn wel luiden de stem een paar zinnen zeer verzorgd heeft, ten minste op papier, een gedwon gen verkoop plaats en het dool dor speelbank om de dekkingen op te strij ken is bereikt". De Frankfurter Zeitung voegt nog hieraan toe: „Jammer genoeg noemt de schrgver geen namen van dergelijke Bucket-shops behalve de reeds genoemde London and Paris Exchange. Alleen voor de firma Lockwood Co waarschuwt zij uitdrukkelijk. Van andere zijden worden wij opmerkzaam gemaakt, dat de London and Paris Exchange nog steeds haar vroegere handelingen, waarop wij reeds meermaleu hebben gewezen, voortzet door n.l. dezelfde waarden in ,haar Duitsche cu Engelscho organen „Londoner Börsen- halle en Daily Report in s t r ij d met elkaar, te beoordeelcn, ten einde voor die waarden tegelijkertijd koopers en verkoopers te vinden. Dergelijke tackliek past geheel in het kader van de niani- pulaticn, zooals die in het voorschreven werk worden uiteengezet". Ook de Londensche Economist schreef indortijd over de Bucket-shops o. a. het navolgende: „De houder van een Bucket-shop is het beste te vergelijken met een „book maker Zijn handelingen zijn niet meer of minder dan dobbelen van het slechtste soort. Hij tracht lieden tot speculeeren te verleiden, door hun „gouden bergen" te beloven. Dat de winsten, welke die lieden somtijds mochten behalen, door hem worden uitbetaald en de gelden, welke zij verliezen, door hem zeiven worden opgestreken vertelt hij hun niet. Zoo lang de cliënt verliest bloeit de affaire der Bucket-shop. Elk dezer slechts eenigszins bekende instellingen heeft nog steeds haar kassen moeten sluiten, wan neer de koersen flink naar boven gingen en daardoor de behaalde winsten niet meer konden uitbetalen." Liet de riumte zulks toe, dan zou ik meer kunnen aanhalen over de groote verliezen en teleurstellingen, welke door die Bucket-shops worden veroorzaakt, doch ik vrees, reeds wat te veel van uwo goedheid te hebben gebruik go- maakt en wil het dan ook hierbij voor- loopig laten. Met dankzegging, Hoogachtend, J. WARNSINCK. Heidelberg Mei 1907. uitsprak zoo dat zij geest schenen te verraden. Door de oprijlaan gingen zij naar liet park om Ilka en Wcrkholm te zoeken. Deze hadden, toen Mcta hen alleen liet eerst zonder een woord te spreken naast elkaar gewandeld; beiden dachten: dat had Meta niet moeten doen - en toch waren beiden in het diepst van hun hart niet ontevreden over deze geïmpro viseerde wandeling. De uitgestrekte weilanden waren nog frisch groen maar de boomeu vertoonden iceds de herfsttinten en tusschen al die gele en bruine schakecringcn van het loof kwam de wilde druif uit die rond enkele der boomen klom, in vurig rood, terwijl de hemel licht blauw over het herfstlandschap straalde. „Da's mooi!" zei Werkholm; toen hij staan bleef zijn hand uitstrekkend naai de boomgroepen. „Da's mooi!" Ah," riep Ilka „Dus U voelt toch ook dat dat mooi is." Twijfelde U daaraan?" vroeg hij verbaasd. Eerlijk gezegd, ja" verklaarde zij oprecht „ik dacht dat U de dingen meer met 't oog op de vraag „waarvoor ze nuttig zijn" beziet." Gelooft U dan dat alle fijnere ge- voelsdraden bij mij afgesneden zijn, om dat ik gewoon ben te werken?" vroeg hij. Zij zweeg een pooze, omdat de toon Op a.s. V rijdag opent de Volksbond togen Drankmisbruik" te Utrecht in het gebouw „Leeuwenbergh" aan het Servaasbolwcrk een tentoonstelling, die zoo op het eerste oog misschien in wat verwijderd ver band staat met het doel der vereeniging, maar er toch zeer zeker mee samenhangt en in elk geval nut kan stichten. Het is een tentoonstelling van volks voeding. In een propagandablad lezen wij omtrent de gedachte, die bij de organisatie heeft voorgezeten: „Tot welk een ellendige gevolgen die onvoldoende voeding leidt een blik in het volle werkelijke leven leert het ons dag aan dag. "Wat al kwade geesten worden door haar te voorschijn geroepen: krachtverlies en ijververflauwing, slapte en loomheid, boos humeur, ontevredenheid en zucht naar ongezonde prikkels. En ten slotte gaat do mau, die onverzadigd van tafel opstaat, maar al te vaak zijn toevlucht zoeken daar waar die toevlucht stellig niet is te vinden en tracht hij zijn honger te stillen op een wijze, die aller minst de cischen van zijn maag kan be vredigen. „Waarin die gebrekkige volksvoeding haar oorzaken vindt Zeker, de beperkte geringe inkomsten vormen er één van en ten nauwste hangen daarmee samen de onmogelijkheid om van ecnig voedings middel voorraden op te doen en de jam merlijke gewoonte om op crcdiet en daardoor nog abnormaal duur te koopen. Ook moet daarnaast genoemd het teit, dat vaak de waren worden ingekocht op plaatsen, waar de kans 0111 minder prijs waardige artikelen te koopen al van zelf groot is. „Maar voor een zéér groot deel is de onoordeelkundige voeding op rekening te stellen van ongenoegzame kennis, van sleur en vooroordeel. En zie hier een hoofdoorzaak, in welke het kwaad waarop hij sprak haar trof maarj hij vervolgde: Toen LI bij mij was hebt U ge zegd: wij leven in twee verschillende werelden, maar omdat ik ingenieur ben, moest ik de brug bouwen welke die twee werelden zou verbinden. Laten wij de eerste balken waar wij beiden op staan klaar liggen. Eerst aan mijn kant. Ik sta aan het hoofd van een wereld zaak. Wat onder mijn leiding uit die roode materie gemaakt wordt gaat naar Rusland, België, Japan duizende arbeiders staan mij ten dienste en ik voel mij verantwoordelijk voorden arbeid dien zij leveren en voor het wel en wee van deze van mij afhankelijke menschen. Ik ben de zoon van een arbeider ik ben ni£t een gewoon daggeld mijn car rière begonnen, zonder connecties, zonder schoolvorming en ik ben verder ge komen, doordat de hemel mij een flink uithoudensvermogen en een snel begrij penden geest gaf in vergoeding van mijn gemis in den aanvang van mijn leven van alle zoogenaamde gelukaanbrengende goederen Zou 't dan niet onnatuurlijk wezen, aJs ik de arbeid, waaraan ik alles heb te danken, niet lief had, als mij niet een zeker zelfbewustzijn vervulde als ik terug zie op den weg dien ik ge gaan ben? Veroordeelt U mij als ik beken dat ik trotsch ben?" Ilka schudde niet het hoofd. Hoe zou ika ik begrijpt't vo1.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1907 | | pagina 1