2 Vees U
No. 45.
Woensdag 5 Juni 1907.
4e Jaargang.
Bucket-shops.
Liberaal Orgaan roor Amersfoort en Omstreken
Uitgave van de Vereeniging „DE EEMLANDER".
Direcfeur Weiihelm.
FEUILLETON^
Tegen drankmisbruik.
DE EEMLANDER.
Verschijnt
Woensdag* en Zaterdags.
Bureau
Kortegracht 1.
Abonnementsprijs
Per jaarf 3.00
Franco per post- 3-50
Per 3 maanden- 0.75
Franco per post- 0.90
Prijs der advertentlëu
Van 1 tot 5 regels0.40
vooi iederen regel meer0.08
{Bij abonnement aanmerkelijke korting.)
In de Nieuwe Rottcrdamsche Courant
vonden we onderstaand artikel onder de
rubriek „Ingezonden".
In de Frankfurter Zeitung van 18 dezer
2e Blad, Afd. 9 „Handelsblatt" komt
voor een belangrijk artikel, getiteld:
„Londoner B u c k e t s h o p s", en
aangezien verdere verspreiding daarvan
voorzeker strekken moet tot bevordering
van het algemeen welzijn zou het mij
aangenaam zijn, als dit mijn schrijven,
in zijn geheel in uw veelgelezen blad
mocht opgenomen worden.
Alvorens den inhoud van dit artikel
in het llollandsch vertaald hier wéér te
geven, wensch ik daaraan to laten vooraf
gaan de mcdedecling op welke wijze
het woord „Bucket-shop indertijd in
één der dagbladen duidelijk uiteengezet
en op de volgende wijze verklaard
werd
In de dagen der graanspeculatiën is
de Amerikaansche uitdrukking te Londen
meer in gebruik gekomen. Men had toen
winkeltjes, waarin grof in graan werd
gespeculeerd door handelaren, die zoo
goed als geen graan bezaten. Om den
schijn te redden, hadden zij in hun
winkel evenwel cenige bakjes of emmers,
met graan gevuld, staan. Die emmertjes
vol graan heetten monsters van de groote
partijen, die de speculanten beweerden
te koopen of te verkoopeu. Sedert dien
tijd noemt men „Bucket-shop", elke zaak,
waar men wedt, speelt of zuiver winst-
handel drijft en goederen of effecten
verkoopt, welke men niet bezit, nooit
denkt te bezitten of evenmin van plan
is te leveren, en die de zoogenaamde
kooper evenmin denkt te krijgen. Men
speculeert alléén in de kans, dat die
goederen hooger of lager van prijs zul
len worden.
Bovenbedoeld artikel in de Frf. Ztg.
luidt dan als volgt:
„Met het oog op den steeds grooteren
omvang, welke het speculeerbn aan de
Londensche Beurs tegenwoordig neemt,
is het zeker een dankbare taak die de
heer Otto Max Wittstock op zich
heeft genomen, door in een door hem
in do Duitschc taal juitgegeven boek:
„de Londensche Beurs" te trach
ten, het publiek, op een populaire wijze,
meer en meer op de hoogte te brengen
van den aard en de inrichting der Lon
densche Effectenmarkt. Van belang is
voornamelijk ook het daarin voorkomend
gedeelte waarin de „Londensche Bucket-
shops" worden behandeld en haar han
delingen worden verklaard. De auteur
schrijft het ontstaan van die Bucket-
simps toe aan het feit, dat het grootste
deel der kapitalen, waarmede aan de
Beurs wordt gespeculeerd verloren
gaat. Van dat standpunt uitgaande,
trachten de Bucket-shops het speculeeren
voor een deel buiten de Beurs te houden
en de door het publiek te verliezen
gelden in haar eigen zak te doen vloeien,
Daar, onder deze omstandigheden, de
winsten dor Bucket-shops ontstaan dooi
de verliezen der clicnten, zoo is het
duidelijk dat deze „menschenvrienden"
huu clientèle in haar eigen belang ver
keerd moeten raden. Men moet er
bovcudieu wel op bedacht zijn dat in
tijden van groote en aanhoudende koers
stijgingen dergelijke instellingen, zelfs
wanneer zij willen betalen, niet betalen
kunnen, waarbij in herinnering wordt
gebracht, dat voor eenige jaren de
Londen and Paris Exchange haar be
talingen heeft gestaakt. Het is de Bucket-
shops minder te doen om groote kapi
talisten, die vau de Beurs iets afweten,
dan wel om het publiek met beperkte
middelen en weinig of geen ervaringen.
Deze laatsten geven do Bucket-shops de
beste gelegenheid om ze te exploiteeren,
daar zij zich gemakkelijker tot verbin
tenissen laten verleiden, welke zij niet
kunnen nakomen, en dan te laat onder
vinden dat het de speelbanken niet te
Indien een kop en een boek samen-
I stooten en bet klinkt kolligt dat dan'
altijd alleen aan het boek?
*-
Vrij naar 't Duitseh
VAN
MORITZ VAN REICTIENBACH.
15
Arm kind het leek maar zoo of
hij verliefd op je was. Maar je hebt
groot gelijk er niet op te letten; je ben
jong en mooi, de wereld staat voor je
open, en het zou werkelijk jammer zijn,
als je je door een persoon als die goede
Rellnitz liet inpalmenKijk zoo zit dio
roos netjes, hé?" Zij greep naar den
handspiegel en Ebba onderdrukte een
zucht, die haar op de lippen kwam, want
Mcta had de wonde plek van haar hart
aangeroerd. Ebba had na het afscheid
van Karl Rellnitz bepaald verwacht dat
doen is, haar cliënten winsten te bezor
gen, maar zichzelven in het bezit te
stellen van de bij haar gestorte dekkingen.
Daar de onkosten der effectenmakelaars
dikwijls voor het speculeerend publick
een bezwaar zijn, voeren de speelbanken
de orders harer cliënten tegen netto
prijzen, derhalve zonder onkosten, uit.
Iu werdelijkheid gaan zij echter slechts
weddingschappen aan met haar clienten,
zonder het geringste aan de
Beurs te ondernemen. Bovendien
manipuleeren zij niet zoogenaamde dag-
koersen, welke genoegzame speelruimte
laten, om zich ten koste der clienten
door hoogerc of lagere berekeningen te
bevoordeelen. Do werkzaamheden der
Bucket-shops bestaan derhalve eenvoudig
in het te bock stellen van wedding
schappen, onder het inpalmen
van de gestorte dekkingen.
Door middel vau reuzen-reclames trach
ten de Bucket-shops het publiek, dat
tot nog toe niets aan de Beurs ge
daan had, tot speculatie te aniineercn,
en ook haar clienten tot verdere uit
breiding vau de reeds aangegane ver
bintenisBcn te verleiden, waarbij zij in
den regel, de neiging van het nieeren
deel der speculanten kennende, dan pas
iugrijpen, wanneer reeds eene grooto
rijzing heeft plaats gehad. Hoe hooger
dan de koersen stijgen, des te overreden
der, des te opdringeuder worden de
circulaires en telegrammen der speel
banken, welke, terwijl zij haar clienten
een aanhoudende en winstgevende rijzing
voorspiegelen, zelf a la baisse spccu
lecren. Is dan de door do Bucket-shops
verwachte, en de doorjde clicnten geheel
onverwachte, daling ingetreden, dan is
de „Schwindel" zoo goed als gelukt.
Om die nu volkomen te doen slagen,
wordt de cliënt voor de keuze gesteld,
èf het door den achteruitgang der koersen,
opgeteerde depót door bijbetaling weder
aan te vullen of de geheele positie door
betaling der restant koopsommen over
te nemen. Heeft zulks niet plaats, dan
hij haar pleegvader of misschien haar
zelf een beslissend woord over zijn liefde
zou schrijven: maai„Karl laat je groeten,
het gaat hem goed," dat was alles wat
Papa had gezegd. Zij was tot heden on
rustig en bedroefd er over. Nu, op dat
oogenblik, wist ze dat het een onder
scheiding voor Karl Rellnitz was als zij
aan hem dacht en ze was boos op hem,
omdat ze meer dan een groeten van hem
had verwacht, en hij die groote ver
wachtingen had vernietigd. En om üezc
vernietiging wilde ze zuchten? Neen
dat verdiende hij niet! Onwillekeurig
stond ze trotscher op en zag zij in den
spiegel die haar moeder in de hand hield.
Ja, ze was mooi en zij was de dochter
van de eigenares van het slotRoditzen
zou en wou zich thuis voelen in deze
rijke schitterende omgeving.
De grijzende Lisa verscheen aan de
deur.
De graaf wacht in 't salon," zeide zij.
Meta sloeg haar arm om het middel
van haar dochter.
Kom, help mij mijn gast ontvan
ger, hij is een jonge buurman, graaf
Leo Sontheim een mandie in Weenen
een rol heeft gespeeld, tot den dood van
zijn vader hem dwong op zijn bezittin
gen te gaan letten ecD echte cavalier
je zult zien."
Ebba hield haar terug.
Laat ik hier wachten tot Papa
terugkomt," vroeg ze door een plotso-
lingen verlegenheid bevangen.
We zullen Papa met den Graaf tege
moet gaan" antwoordde Meta en trok
het tegenstribbelend meisje mede.
In de openstaande deur van de salon
stond Graaf Sontheim. Dij naderde met
snelle stap de beide vrouwen, kuste
Mcta de aangeboden hand en maakte
een buiging voor Ebba.
Je kunt hem gerust een handgeven,"
zei Meta „hij is een huisvriend."
Ebba's wangen gloeiden. Hij greep
haar hand zag vragend in haar oogen
en zeide tot Meta gekeerd. „Zij lijkt op
U," en vervolgens altijd nog Ebba's hand
vasthoudende.
„Welkom op het slot Roditz, mejuf
frouw!"
Zulk een toespraak was voor Ebba
Iets nieuws, ze werd er tegelijk verlegen
en gestreeld door. En dan hij had
gezegd dat zij op haar moeder, die zij
zoo bewonderde, geleek!
Verboel je, U is de eerste die die ge
lijkenis tusschen mij en Ebba ziet" zei
Meta. „Ik zelf vind 't ook, „doch de
anderen laten zich misschien door de
verschillende kleur vau haar in den war
brengen: wat vind jij, lieveling?"
O ik ik ben er zoo trotsch op,"
riep Ebba. Meta lachte en Graaf Sont
heim ging naast Ebba, nu en dan een
bescheiden onderzoekenden blik op haar
werpend terwijl hij met zijn wel luiden
de stem een paar zinnen zeer verzorgd
heeft, ten minste op papier, een gedwon
gen verkoop plaats en het dool dor
speelbank om de dekkingen op te strij
ken is bereikt".
De Frankfurter Zeitung voegt nog
hieraan toe: „Jammer genoeg noemt de
schrgver geen namen van dergelijke
Bucket-shops behalve de reeds genoemde
London and Paris Exchange.
Alleen voor de firma Lockwood
Co waarschuwt zij uitdrukkelijk. Van
andere zijden worden wij opmerkzaam
gemaakt, dat de London and Paris
Exchange nog steeds haar vroegere
handelingen, waarop wij reeds meermaleu
hebben gewezen, voortzet door n.l.
dezelfde waarden in ,haar Duitsche cu
Engelscho organen „Londoner Börsen-
halle en Daily Report in s t r ij d met
elkaar, te beoordeelcn, ten einde voor
die waarden tegelijkertijd koopers en
verkoopers te vinden. Dergelijke tackliek
past geheel in het kader van de niani-
pulaticn, zooals die in het voorschreven
werk worden uiteengezet".
Ook de Londensche Economist schreef
indortijd over de Bucket-shops o. a. het
navolgende:
„De houder van een Bucket-shop is
het beste te vergelijken met een „book
maker Zijn handelingen zijn niet meer
of minder dan dobbelen van het slechtste
soort. Hij tracht lieden tot speculeeren
te verleiden, door hun „gouden bergen"
te beloven. Dat de winsten, welke die
lieden somtijds mochten behalen, door
hem worden uitbetaald en de gelden,
welke zij verliezen, door hem zeiven
worden opgestreken vertelt hij hun niet.
Zoo lang de cliënt verliest bloeit de
affaire der Bucket-shop. Elk dezer slechts
eenigszins bekende instellingen heeft nog
steeds haar kassen moeten sluiten, wan
neer de koersen flink naar boven gingen
en daardoor de behaalde winsten niet
meer konden uitbetalen."
Liet de riumte zulks toe, dan zou ik
meer kunnen aanhalen over de groote
verliezen en teleurstellingen, welke door
die Bucket-shops worden veroorzaakt,
doch ik vrees, reeds wat te veel van
uwo goedheid te hebben gebruik go-
maakt en wil het dan ook hierbij voor-
loopig laten.
Met dankzegging,
Hoogachtend,
J. WARNSINCK.
Heidelberg Mei 1907.
uitsprak zoo dat zij geest schenen te
verraden. Door de oprijlaan gingen zij
naar liet park om Ilka en Wcrkholm
te zoeken.
Deze hadden, toen Mcta hen alleen
liet eerst zonder een woord te spreken
naast elkaar gewandeld; beiden dachten:
dat had Meta niet moeten doen - en
toch waren beiden in het diepst van hun
hart niet ontevreden over deze geïmpro
viseerde wandeling.
De uitgestrekte weilanden waren nog
frisch groen maar de boomeu vertoonden
iceds de herfsttinten en tusschen al die
gele en bruine schakecringcn van het
loof kwam de wilde druif uit die rond
enkele der boomen klom, in vurig rood,
terwijl de hemel licht blauw over het
herfstlandschap straalde.
„Da's mooi!" zei Werkholm; toen hij
staan bleef zijn hand uitstrekkend naai
de boomgroepen.
„Da's mooi!"
Ah," riep Ilka „Dus U voelt toch
ook dat dat mooi is."
Twijfelde U daaraan?" vroeg hij
verbaasd.
Eerlijk gezegd, ja" verklaarde zij
oprecht „ik dacht dat U de dingen
meer met 't oog op de vraag „waarvoor
ze nuttig zijn" beziet."
Gelooft U dan dat alle fijnere ge-
voelsdraden bij mij afgesneden zijn, om
dat ik gewoon ben te werken?" vroeg hij.
Zij zweeg een pooze, omdat de toon
Op a.s. V rijdag opent de Volksbond togen
Drankmisbruik" te Utrecht in het gebouw
„Leeuwenbergh" aan het Servaasbolwcrk
een tentoonstelling, die zoo op het eerste
oog misschien in wat verwijderd ver
band staat met het doel der vereeniging,
maar er toch zeer zeker mee samenhangt
en in elk geval nut kan stichten.
Het is een tentoonstelling van volks
voeding. In een propagandablad lezen
wij omtrent de gedachte, die bij de
organisatie heeft voorgezeten:
„Tot welk een ellendige gevolgen die
onvoldoende voeding leidt een blik
in het volle werkelijke leven leert het
ons dag aan dag. "Wat al kwade geesten
worden door haar te voorschijn geroepen:
krachtverlies en ijververflauwing, slapte
en loomheid, boos humeur, ontevredenheid
en zucht naar ongezonde prikkels. En
ten slotte gaat do mau, die onverzadigd
van tafel opstaat, maar al te vaak zijn
toevlucht zoeken daar waar die toevlucht
stellig niet is te vinden en tracht hij zijn
honger te stillen op een wijze, die aller
minst de cischen van zijn maag kan be
vredigen.
„Waarin die gebrekkige volksvoeding
haar oorzaken vindt Zeker, de beperkte
geringe inkomsten vormen er één van
en ten nauwste hangen daarmee samen
de onmogelijkheid om van ecnig voedings
middel voorraden op te doen en de jam
merlijke gewoonte om op crcdiet en
daardoor nog abnormaal duur te koopen.
Ook moet daarnaast genoemd het teit,
dat vaak de waren worden ingekocht op
plaatsen, waar de kans 0111 minder prijs
waardige artikelen te koopen al van zelf
groot is.
„Maar voor een zéér groot deel is de
onoordeelkundige voeding op rekening
te stellen van ongenoegzame kennis,
van sleur en vooroordeel. En zie hier
een hoofdoorzaak, in welke het kwaad
waarop hij sprak haar trof maarj hij
vervolgde:
Toen LI bij mij was hebt U ge
zegd: wij leven in twee verschillende
werelden, maar omdat ik ingenieur ben,
moest ik de brug bouwen welke die
twee werelden zou verbinden. Laten wij
de eerste balken waar wij beiden op
staan klaar liggen. Eerst aan mijn kant.
Ik sta aan het hoofd van een wereld
zaak. Wat onder mijn leiding uit die
roode materie gemaakt wordt gaat naar
Rusland, België, Japan duizende
arbeiders staan mij ten dienste en ik
voel mij verantwoordelijk voorden arbeid
dien zij leveren en voor het wel en wee
van deze van mij afhankelijke menschen.
Ik ben de zoon van een arbeider ik
ben ni£t een gewoon daggeld mijn car
rière begonnen, zonder connecties, zonder
schoolvorming en ik ben verder ge
komen, doordat de hemel mij een flink
uithoudensvermogen en een snel begrij
penden geest gaf in vergoeding van mijn
gemis in den aanvang van mijn leven
van alle zoogenaamde gelukaanbrengende
goederen Zou 't dan niet onnatuurlijk
wezen, aJs ik de arbeid, waaraan ik alles
heb te danken, niet lief had, als mij
niet een zeker zelfbewustzijn vervulde
als ik terug zie op den weg dien ik ge
gaan ben? Veroordeelt U mij als ik
beken dat ik trotsch ben?"
Ilka schudde niet het hoofd.
Hoe zou ika ik begrijpt't vo1.