I Nieuws-en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken. UIT DE PERS. No. 35. DONDERDAG 12 MAART 1908 5e JAARGANG. Uitgave van de Naaml. Veanootsehap „DE EEMLANDER". Vepsehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. De Regeeringsverklaring. FEUILLETON. DE KLEINDOGHTER. BUITENLAND. BINNENLAND. Hoofdredacteur B. G. BIJHENS. Abonnementsprlj s Per jaarf 4. Franco per post- 5.60 Per 3 maanden- 1. Franco per post- 1.40 Afzonderlijke nummers- 0.05 Bureau: BBEEDESTBAA.T 20. Telefoon Interc. 62. Prijs der Advertöntiën: Van 1 tot 5 regels Voor iederen regel meer Buiten het Kanton Amersfoort per regel (By abonnement belangrijke korting.) f 0.40 - 0.08 - 0.10 Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Kanton Amersfoort in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Nederlandsch Advertentiekantoor PEEREBOOM en ALTA te Haarlem De Regeeringsverklaring, door den pinister Heemskerk in de Tweede Kamer edaan, doorgelezen hebbende, komt men tot de conclusie, dat men het ergste wat te duchten viel, wat het meest op reactie duidde, eigenlijk al voor die verklaring heeft vernomen, dat is namelijk het wetsvoorstel in zake het .blijvend ge deelte". Y Zondert men het plan tot wijziging eener aanvulling van het Wetboek van Strafrecht, op het gebied der bepalingen "ot bestrijding van de openbare onzede- jkheid voor welk plan ook de vrij- dnnige in beginsel iets kan voelen, mits ons niet wil gelukkig maken met fen soort lex-Heinze uit, dan ademt |eze Terklaring een niet al te clericaleu geest. Èn dat is verstandig ook, want ware het tegenovergestelde het geval, het Kabinet zou vermoedelijk al spoedig gewaar worden, dat er nog altijd een 'linksche meerderheid in de Tweede Kamer bestaat. jj Deze overweging zal het dan ook wel geweest zijn, die gemaakt heeft, dat het Kabinet zich onthouden heeft van prikke lende uitdrukkingen. Ook is er veel sphynx-achtigs in de zinnen, waarmee het nieuwe Kabinet zich heeft aangediend men mag naar vele dingen raden. Enkele zaken zijn echter zeer duidelijk meegedeeld. Zoo zien we in de eerste plaats, dat groote sociale wetsontwerpen weer wor den ingetrokken. In de eerste plaats de Ouderdoms- verzekering, omdat minister Talma deze beschouwd wil zien en wil behandelen als onderdeel van de Invaliditeitsver- ekering. Dat is vroeger ook zoo geweest toen kwam er een minister, die ze los Van elkaar wilde makenals deze weer jferdwenen is, krijgen we er wellicht een, ze weer aaneen wil koppelen. Op Door M. Böhme. 52). «Nu Jo? Je ziet er werkelijk vroolijk hit,» zei hij aangenaam verrast door de verandering, die er met haar had plaats gegrepen. «Mijnheer Mannebach was hier om ischeid te nemen. Hij laat u groeten. Iet speet hem, u niet aan te treffen, forgen reist hij weer af.» «Frederik Mannebach? Kwam zelf lier om afscheid van ons te nemen «Eigenlijk wel van mij alleen. Hij was altijd zeer vriendelijk voor mij voor t laatste ontmoette ik hem bij nevrouw Gotze.» Erwig Meier draaide de lampvlam hooger. Bij het licht zag hij de uitdruk king van Jo's gelaat en haar schitte rende oogen. Een ernstige trek vloog 'ver zijn gelaat. Een vermoeden rees hem op, werd tot zekerheid toenjo ilotseling hem omhelsde en haar gloeiend gezicht aan zijn wang drukte. Maar hij Jroeg niets. Hij wist, dat er dingen bjn, die te teer zijn om door een mensch - worden aangeraakt. Zwijgend trok hij Jo naast zach op de zoo'n manier komen we niet verder en dat is het bedroevende van de ge schiedenis. Ziekteverzekering, ook weer ingetrok ken, omdat deze Regeering die op een andere wijze wil regelen. Hiermee be looft men ten minste terstond te zullen beginnen, maar met de Invaliditeitsver zekering zijn we zoover niet, deze zal worden „voorbereid." We weten wat dit zeggen wil; de ondervinding heeft ons op dit gebied zeer sceptisch gemaakt. Wat we ook stellig weten, is, dat er een Raad van defensie zal worden in gesteld. Die geheele instelling lacht ons niet toe, maar nog bedenkelijker lijkt ons de wijze waarop de regeering dezen wil scheppen. Men wil dien Raad name lijk alvast bij Kon. Besluit instellen, in afwachting van eene regeling bij de wet. Dit schijnt ons in strijd met het con stitutioneel beginsel. En eindelijk is het ook zeker, dat de Grondwetsherziening voorloopig van de baan is. Ten minste wat de Regeering betreft, maar het zou wel eens kunnen gebeuren, dat zulk een herziening van andere zijde werd opgedrongen en dat de stembus van 1909 hierover een woord meê zal spreken. Omtrent een punt, waaromtrent we gaarne opheldering gehad zouden hebben, namelijk of en op welke wijze zij 's Rijks middelen in de eerste toekomst denkt te versterken, laat de Regeering ons in het duister. Die vraag eischt, zegt zij, nadere overweging. Wij weten dus niet of de protectie- plannen weer zullen opduiken. Misschien echter zullen de debatten hierover eenig licht verspreiden. AMERIKA EN VENEZUELA. Het conflict tusschen deze beide landen neemt een ernstigen vorm aan. sofa en vertelde haar het groote besluit, dat hij op de wandeling genomen had. Den avond te voren had er weer een woordenwisseling plaats gehad. Lisa had de vraag gedaan of Erwig niet geheel uit de zaak wilde treden. De rente van zijn aandeel was voor hem voldoende om een zorgeloos bestaan te leiden. Hij had toch nooit erg aan de zaak gehecht. En als hij zich nu ergens aan den berg een woning kocht met een grooten tuin, kon hij heerlijk leven. Met radde tong had Lisa alle voordeelen van zijn toekomstig renteniersbestaan opge teld. Hij zelf had er niet veel op ge antwoord maar den nacht en ganschen dag had hij voor en tegen overwogen. Hij zag in den geest zijn moeder, voorhoofdfronsend, hij hoorde haar kort, scherp, besissend «neen,» zij zou nooit hebben toegegeven, dat hij voor de vreemde, aangetrouwde het veld ruimde. Aan den anderen kant moest hij zich bekennen, dat Lisa's voorstel gemakkelijk verwezenlijkt kon worden. Hij had nooit veel van de zaak ge houden. Deed hij ook alsof hij volkomen tevreden was, in waarheid had hij zich nooit thuis in de zaak gevoeld. Hij was aan 't vaderhuis gehecht, de gedachte, het te verlaten, smartte hem. Maar op den duur was hem het leven in huis ondragelijk, door de voortdurende twisten. Op zijn wandeling heden kwam hij Ter herinnering zij hier nog even het geschilpunt herhaald. Verscheidene Amerikaansche onder danen en een Amerikaansche maat schappij zijn door den president van hun goederen beroofd en uitgezet, onder voorwendsel, dat zij deelgenomen heb ben aan den opstand van generaal Mattos. Is dit laatste waar, dan is de maatregel van president Gastro nog zoo onbegrijpelijk niet, maar te Washington gelooft men dat niet. Nu heeft Castro niet alleen arbritage geweigerd, maar het antwoord op de laatste nota uit Washington was zoo grof, dat het te ruggestuurd moest worden. Met eenige spanning wordt de afwikkeling van deze zaak tegemoet gezien. Misschien blijkt nu, of de durf van president Castro een bravoure is, of wel overschatting van eigen krachten, die ten slotte zijn land ten verdervc voert. Hij heeft dank zij een ruggesteuntje uit Washington, een ongehoopt succes gehad tegenover Frankrijk, maar nu denken we toch even aan het spreekwoord van de kruik, die zoo lang te water gaat tot ze breekt. DENEMARKEN. Het Folkething nam in derde lezing een spoorwegontwerp aan, strekkende tot den aanleg van ongeveer 40 nieuwe staats- en particuliere spoorwegen, w. o. een lijn Kopenhagen—Köge, waardoor de route Kopenhagen—Berlijn belangrijk wordt verkort. Het wetsontwerp gaat nu naar het Landsthing. CHINA. Via Hongkong komt een bericht van een groote volksverzameling te Kanton, waar tegen de vrijlating van de Tat- soemaroe gesprotesteerd werd. Eminente mannen verklaarden, dat de souvereini- teitsrechten van China gerespecteerd moesten worden. De vergadering be sloot Japansche waren te boycotten, als schip en lading vrij uit konden gaan. Is een bericht van de Petit Bleu juist dan weigert de vice-koning van Kanton niet alleen schip en lading terug te geven, maar wil hij bovendien den Chineeschen commandant, die de Tat- soemaroe in beslag nam, niet straffen. PERZIË. Uit verschillende deelen van het Perzische Rijk komen weder berichten bij een kleine eenzame bergvilla, die reeds twee jaar te koop stond. De eigenaar, een oude zonderling, was ge storven, en bet huis was moeilijk te verkoopen, daar het tamelijk buiten de stad lag. Een reusachtige tuin omgaf het begroeide huis. Erwig was er vaak voorbijgegaan, zonder het bordje te be zien. Heden bleef hij staan en trad door het hek in den grooten besneeuwden tuin. De tuin was in de laatste zomers verwilderd de nieuwe bezitter zou hard werk hebben, om er weer orde te bren gen. De erfgenamen van den vorigen eigenaar wilden het huis voor een spot prijs afstaan, daar eerst na den verkoop een regeling van de nalatenschap moge lijk was, en bijna alle erfgenamen in het buitenland woonden. Terwijl Erwig over de besneeuwde paden ging, nam hij een besluitLisa zou haar zin hebben, hij wilde uit de zaak treden en dit verblijf koopen. Mis schien dat Jerome Burgard en Jo bij hem wilden wonen in de bergen. «Maar, oom, dat zou heerlijk zijn,» stamelde Jo. «Wanneer zouden we daar kunnen gaan wonen «In de leute,» denk ik. «Ik wil me dadelijk met den agent, die de zaak in handen heeft, in verbinding stellen.» «In de lente,» herhaalde Jo. In de lente zou Frederik MaDnebach terugkeeren. Nog hoorde zij de laatste woorden: «Tot wederziensl» die al haar over gevechten tuischen de revolulion- nairen en de aanhangers der reaction- naire partij. Het heet, dat te Chiraz niet slechts Nissam el Moelk, maar ook diens zoon en twee voorname priesters vermoord zijn. De politie te Teheran moet er in geslaagd zijn de namen en de signale menten der personen, die den 28n Febr. een aanslag op den Sjah pleegden, op te sporen. Het heet, dat deze lieden afkomstig zijn uit Kabistor, een plaatsje in de buurt van Tabriz. Eenige dagen na den aanslag moet er reeds een huiszoeking in de woning dezer lieden gedaan zijn, waarbij valschc baarden en munitie in beslag zouden zijn genomen. Alles wees er toen op, dat het huis in grooten haast verlaten was. Met 6 tegen 5 stemmen besloot de Gemeenteraad vaa Gaasterland voortaan de Raadsvergaderingen met gebed te openen. De voorzitter weigerde dit te doen. De secretaris zal nu het gebed voorlezen. Door den Raad van Den Helder is een nieuw artikel in de politiever ordening gebracht, bedoelende een straf baar stellen van het meevoeren van kinderen op het stuur van rijwielen, welke slechte gewoonte al zoo vaak tot ongelukken aanleiding gaf. Te Arnhem is een Middenstands- bestuurdersbond tot stand gekomen. Aanvankelijk traden een zevental ver- eenigingen toe met pl. m. 500 leden. Het initiatief hiertoe ging uit van de Arnhemsche Vereeniging van Handel en Nijverheid. Een verleden week te Utrecht in den schouwburg door de Vereeniging van Spoorwegambtenaren gegeven op voering van het blijspel Inkwartiering ten behoeve van het op te richten her stellingsoord voor spoorwegpersoneel, heeft netto f 168.51-g- opgebracht. angst hadden verjaagd. In de lente in de lente 1 Het was een strenge winter dit jaar, zooals men in de Rijnstreek in lang niet beleefd had. Einde Januari viel de vorst in, begin Februari was de Rijn dichtgevroren, zoodat men hem te voet kon oversteken. Het kwam slechts zelden voor, dat men dicht langs den oever kon schaatsenrijden, nu was de geheele stroom breedte ver trouwbaar en oud en jong vermaakte zich op het glad-harde ijs. Jo kwam veel in de Mannebachsche villa. De blinde hield veel van haar. Ook Beata Reichenberg noodigde haar dikwijls uit. Soms liet* Erwig Meier zich bewegen, mee naar Beata te gaan. Meestal stond dan in haar woonkamer op de verdieping de koffietafel in den erker, die uitzicht had op den Rijn. Warme kussens en dikke voorhangen weerden de koude tocht en een knap pend vuur verwarmde de kamer. Nadat men koffie gedronken had, gingen dan Jo en Erika meest op den Rijn wat schaatsenrijden, terwijl Beata en Erwig Meier door het venster het bonte gevoel gadesloegen. Zij spraken op een warmen, onbevangen toon van eerlijke vriendschap. Soms, als hun blikken van het vroolijke menschenspel af en naar elkaar kwamen, spraken zij van ernstige dingen en voor alles ook van de keerzijde van die vroolijkheid DE REGEERINGSVERKLARING. Het Vaderland schrijft Dit Christelijk Kabinet zal op sociaal gebied niet reel meer Terrichten dan wat technisch herzieningswerk. De ziekte-, ouderdoms- en invaliditeitsverzekering blijven in de ministerieele bureaux. Zelfs wordt niet gemeld of de „beschik bare krachten" het geïmproviseerde ont- werp-Kuyper weer zullen afstoffen. Het vraagstuk der kieswetuitbreiding is voorloopig opgeborgen het blijvend gedeelte komt voorloopig terugeen Raad van Defensie zal voorloopig bij Koninklijk Besluit worden ingesteld, be lastinghervorming voorloopig worden af gewimpeld. Dit ministerie is er een van voor- loopigheden en wel Tan uiterst be houdende. De RegeeringsTerklaring is mat. Durf noch initiatief blijken er uit. 't Is al tot 1909 Tan poeslieTe neutraliteit. Wie met ongeduld wachten op de sociale hervorming, die sedert 1901 heeft stilgestaan, kunnen dit Kabinet slechts met stugge onverschilligheid begroeten, in de overtuiging, dat zelfs in de huidige politieke conjuctuur beters bad kunnen bestaan. En ten slotte: het blijkt toch nu wel duidelijk, dat de verwerping der oorlogs- begrooting in December 1907 goeden grond ,heeft gemist. Men gooit het nu op het blijvend gedeelte, maar bij de interpellatie-Marchant wierp men het daarop niet. Het wetsontwerp der Re- geeriog-De Meester was nog niet in behandeling gekomen. Een Raad Tan Defensie, is tot ons leedwezen, ook door generaal Van Rap- pard geaccepteerd. En herziening der militaire landweerwetten was immers ook door het vorige Ministerie aan gekondigd 1 Misschien brengt het debat nieuw licht over de militaire paragraaf, de Regeeringsverklaring liet de zaak even duister als ze was. Het blad juicht bij voorbaat toe een ontwerp tot wijziging en aanvulling Tan het Wetboek van Strafrecht, met name van de bepalingen tot bestrijding der openbare onzedelijkheid. op het ijs, van armoede en nood en ziekten, die de strenge koude onaf scheidelijk vergezelden. In dien tijd bleek weer de hulpvaardigheid en vrijgevigheid der Mannebachs. Beata was bijna dagelijksch eenige uren bezig met het bezoeken van de behoeftigen, 'te helpen waar het noodig was, en zoo mogelijk nog onbekende nood lijdenden op te sporen. Bij Jerry Mannebach stond het er ook niet te best bij. Marie lag al twee weken te bed. De influenza dreigde het zwakke lichaam de laatste krachten te ontnemen. Ai kon ook van nood in 't huis geen sprake zijn, er ontbrak toch van alles en vooral een goede verpleging der zieke. Lisa en Jo gingen er op den dag afwisselend een paar uur heen, maar Lisa was te veel voor eigen huishouden bezorgd, om zich geheel aan de zieke te wijden, en Jo was nog te onervaren om een goede verpleegster te zijn haar hulp beperkte zich tot het huishouden. Beata Reichenberg vroeg Erwig naar den toestand der zieke. Hij haalde de schouders op. «Ik vrees, dat zij de lente niet meer halen zal. Ze was ook al sinds jaren ziek. De influenza geeft haar den laatsten slag». (Wardl vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1908 | | pagina 1