DAGBLAD
OMSTREKEN.
AMERSFOORT EN
VOOR
No. 112,
MAANDAG 15 JUNI 1908.
5e JAARGANG.
Uitgave van de Naaml. Vennootsehap „DE EEMLANflER".
Vepsehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
HALF BLAO.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Familie Von Kröchert.
BINNENLAND.
UIT DE PERS.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Kanton Amersfoort in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Nederlandsch Advertentiekantoor PEEREBOOM en ALTA te Haarlem.
Hoofdredacteur K>. G. RIJKENS.
Abonnementsprijs
Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad f 4.—
Franco per post id. - 5.60
Per 3 maanden id. - 1.
Franco per post id. - 1.40
Afzonderlijke nummers- 0.05
Bureau: BREEDESTRAA.T 20.
Telefoon Interc. 62.
Prijs der Advertentiën:
Van 1 tot 5 regelsf 0.40
Voor iederen regel meer- 0.08
Buiten het Kanton Amersfoort per regel - 0.10
(By abonnement belangrijke korting.)
Zij, die zich met ingang van
1 Juli op dit blad abonneeren,
ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
VOOR VROUWENKIESTECHT.
Ongeveer tezelfder tyd dat te
Amsterdam het internationaal congres
voor vrouwenkiesrecht is geopend, is
in een en ander land een geweldige
betooging ten gunste van dit recht
gehouden. Het was te Londen, waar
een optocht van 10000 vrouwen van
het Thames-Embankment naar Albert
Hall trok met muziekkorpsen en ba
nieren, om den „Suffrage Saturday"
in te wjjden.
Het was een buitengewoon levendig
schouwspel. Aan het hoofd van den
stoet liepen verscheidene dames van
hoogen rang en anderen, onder de
volgelingen waren doktoressen, musi
ciennes, schrijfsters, artiesten, magazijn
juffrouwen, dienstmeisjes, enz.
De particuliere correspondent van
de N. R. Ct. geeft van deze betooging
de volgende beschrijving
„Druilerig maar droog weer be
gunstigde heden den opmarscb van
tienduizend stemrechtvrouwen naar de
Albert Hall. Er werd een schitterend
succes mede behaald, daar deze be
tooging de grootste was, welke ooit
ten gunste van het vrouwenkiesrecht
werd gehouden. Een tweehonderd
ceremoniemeesters alsmede een aantal
ordebewaarders van Zangwill's man
nenbond voor vrouwenkiesrecht hand
haafden een voorbeeldige orde, zoodat
de bereden en niet-bereden politie, die
in grooten getale aanwezig was, na
genoeg niets te doen had. Dertien
muziekkorpsen vergezelden de vele
banieren met zich voerende stem
rechtvrouwen, die in acht korpsen
opgesteld stonden langs de Theems-
kade tusschen Charing Crossen West
minster, alsook langs de Northumber
land Avenue en Whitehall. Het was
al over drieën toen het geheel in
Naar het Duitsch,
VAN
HENRIETTE VON MEERHEIMB.
54)
Maar de directrice verzette er zich
tegen want de andere dames zouden
haar het leven dan al te zuur maken.
Zij bezaten het „verzegelde" recht het
middagmaal in de gemeenschappelijke
eetzaal te gebruiken. En nu zouden
ze vandaag ergens anders moeten eten I
En zoo kwam het dat Hans-Henning
en de geestelijke de eenige mannelijke
gasten waren aan tafel.
Niemand zou kunnen beweren dat
het diner zich onderscheidde door een
buitengewoon opgewekte stemming en
het afscheid was ook wel wat koel.
Alleen Hans Henning boog met een
stralend gezicht voor alle gasten. Hij
was met zyne gedachten heelemaal
bij Sitta die weggegaan was om zich
te verkleeden.
Eindelijk kwam zjj terug met een
eenvoudig grys reistoilet aan. Zij kuste
hare moeder zonder te antwoorden op
de theatrale afscheidswoorden waar
beweging werd gestelddit kwam
doordat vele korpsen uit de provincie
laat aankwamen. Behalve de provin
ciën wareu de meeste staten van het
vaste land, de Engelsche koloniën
en Noord-Amerika vertegenwoordigd.
Langs den uitgestrekten weg, dien de
optocht had te volgen, bleek, dat er
veel belangstelling wasook heerschte
er een eerbiedige kalmte. Beleedi-
gingen hoorde men nieten slechts
zeer matig ging men zich aan sacras-
men te buiten. De Albert Hall was
eivol, zoodat honderden geen toegang
kon worden verleend. Binnen heerschte
er een geweldige geestdrift, toen na
gloedvolle toespraken bij acclamatie
een motie werd aangenomen, waarbij
stemrecht voor vrouwen wordt ge-
ëischt."
FRANKRIJK.
In de Kamer heeft de afgevaar
digde Yidal de St. Urbain gevraagd
hoe het eigenlijk staat met het wets
ontwerp betreffende de afschaffing
van de doodstraf. De in den laatsten
tijd weder zoo veelvuldige voorge
komen misdrijven, meende de afge
vaardigde, zijn een bewijs, dat men
er verkeerd aan doet, den onzekeren
toestand te laten •voortduren, hoe
men dan ook over de straf oordeele.
Wij moeten niet vergeten, zeide hij
verder, dat de regeering, door haar
ontwerp tot afschaffing van de dood
straf in te dienen, den President dei-
Republiek met betrekking tot het
recht van gratie in een moeilijke
positie heeft gebracht, waar een einde
aan moet gemaakt worden.
De Minister van Justitie, Briand,
antwoordde, dat de heer Vidal er
van verzekerd kon zjjn, dat ook de
regeering de quaestie gaarne definitief
zag opgelost. Trouwens, de Minis
ter had reeds by het begin van de
vorige vergadering aangedrongen op
spoedige behandeling van het wets
voorstel dienaangaande.
Zooals we reeds met een enkel
woord meldden, is Ullmo Vrydag te
Toulon gedegradeerd.
Het aantal nieuwsgierigen was zóó
groot, dat de kapitein ter zee Dutheil
de la Rochère, die de droeve plech
tigheid leidde, genoodzaakt was meer
mee zij haar „haar zegen" gaf.
Het hartelijkste klonk Sitta's stem,
toen zij Hilda verzocht om in Hein-
richshagen te blyven.
Maar Hilda schudde vriendelijk
weigerend haar hoofd. „Dat kunt ge
niet ernstig meenen, Sitta en Hans-
Henning is er zeker niet op gesteld
Ik verlang er nu alleen naar om
eindeljjke weg te komen," antwoordde
de gelukkige jonge echtgenoot half
lachend, half ongeduldig.
Hij nam Sitta's arm. Op den drem
pel der deur liepen zy bijna tegen den
telegrambesteller aan. „Nog een feli
citatie!" zei Hans-Henning terwyl hy
het telegram openscheurde. „Stel
trouwdag uit. Ben op de terugreis, wil
er gaarne bij zijn, Albrecht," las hy
hardop vopr. „Te laat", vervolgde hy
toen onverschillig. „En het is trou
wens ook wel wat te veel gevergd."
Dat zeggende stak hy het telegram
in den opslag van zyn mouw.
Hoe jammer!" zei mevrouw v.
Hohenthal. „We hadden best nog wat
kunnen wachten. Wat zou het aardig
geweest zijn als de prins het meege
maakt hadl Vind je ook niet Sitta?"
Ja, heel aardigantwoordde
Sitta dof. Zij streek met haar zak
doek langs haar gezicht. Er parelden
zweetdroppels op haar voorhoofd en
hare bleeke lippen trilden. Zonder
meer iets te zeggen of iemand aan te
troepen te laten aanrukken, daar het
publiek steeds meer opdrong.
Te kwart over acht hebben de
troepen carré gemaakt eu onder he
geluid van de trommen, die den ba
openen, treedt Ullmo iD zee-officiers
uniform, doodsbleek en met wanke
lende schreden dit carré binnen, door
vier gewapende matrozen geëscor
teerd. De menigte begint te fluiten
en van verschillende zijden klinkt
het geroep „A mort!" Midden in de
open ruimte blijft de landverrader
staan en onder een indrukwekkende
stilte leest de griffier het vonnis van
den krijgsraad voor.
Dan treedt de kapitein ter zee
Dutheil de la Rochère naar voren en
zegt met luide stem„Ullmo, Karei
Benjamin, uit naam van het Fransche
volk, gij zyt onwaardig de wapenen
te dragen, en op gezag der wet
degradeeren wij u."
De kwartiermeester Morin, komt
op den oud-ondercommandant van de
Carabine toe, neemt diens pet af,
rukt de epauletten, de galons en de
knoopen van de uniformjas en neemt
hem zijn degen af. Met één slag
breekt Morin dat wapen op zyn knie
doormidden, waarna Ullmo door de
vier matrozen vergezeld, aldus ge
havend, langs de troepen moet
marcheeren. Het publiek gaat voort
met het uiten van allerlei dreigende
kreteD. Met versnelde pas loopt Ullmo
hevig weenende, langs het front der
troepen en verdwijnt dan weder in
de deur der gevangenis.
PERZIÊ.
Uit Teheran wordt van het Reuter-
bureau te Londen bericht, dat in de
hoofdstad van Perzië Vrydag ongere
geldheden hebben plaats gehad. De
voor het parlement en de nabijgelegen
moskees samengeschoolde menigte was
voor een gedeelte gewapend en bij de
ontwapening werden eenige personen
gewond. Op het oogenblik, dat de be
weging een ernstig karakter dreigde
aan te nemen werd in het parlement
een schrijven van den Sjah voorge
lezen, mededeelende dat de menigte
door de troepen uiteengedreven zou
worden, wanneer ze zich niet voor 5
uur verwyderd had. Dit scheen te
kijken liep zy snel de deur uit.
Zij heeft nog meer haast dan hy
zei een der dames spottend tegen Hilda.
Deze antwoordde niet. Zij keek in ge
dachten verdiept naai' den grond alsof
zij het patroon van 't kleed wilde
bestudeeren.
Heeft Sitta op jou den indruk
gemaakt van een gelukkige bruid?"
vroeg zij aan Ilse toen zij in de kamer
der directrice bezig waren zich te ver
kleeden.
Ik weet het niet ik heb er
niet over gedacht," zei Ilse verstrooid.
Zy deed hare toiletartikelen weer in
haar tasch. „Waarom zou zy niet ge
lukkig zijn?"
Zij leek mij zoo vreemd.
Hoezoo?
Het was alsof ze met haar
lichaam hier was [terwijl hare ziel zich
ergens anders bevond. Nee, dat is niet
juist uitgedrukt. Ze wil Hans Henning
gelukkig maken en denkt daarbij in
het geheel niet aan zichzelf.
Daarin heeft zij gelijk. Anders
heeft zy zooveel teleurstellingen
Dat is een bittere wijsheid, Ilse.
Zeg liever een bittere waarheid.
Ik geloof dat Hans-Henning Sitta
onbeschrijfelijk lief heeft en alleen voor
haar zal leven."
Als zij hem niet lief heeft dan
zal zijne liefde niet duurzaam zyn."
Als zjj hem niet lief beeft. Hoe
helpen, want de menigte ging daarop
vrywillig uiteen.
RUSLAND.
Ongeveer acht dagen geleden hield
een officier van de politie op het
Newsky-prospect te Petersburg een
eigen rijtuig aan, dat, ondanks het
verbod, de Auitsjkof-brug, die ver
bouwd wordt, wilde overrijden. Toen
de officier den koetsier gebood een
omweg te volgen, kwam generaal-
majoor W. Goerko, een broer van den
befaamden Goerko uit het Lidwall-
proces, uit het rijtuig, sloeg den
officier van politie de pet van het
hoofd, ging zelf op den bok zitten en
ranselde den officier en de toegesnelde
agenten van politie met de zweep af.
Daarna legde hij de zweep over de
paarden en reed de brug over.
Dit onbesuisde Moskovitische op
treden heeft voor den generaal een
leelyk staartje gehad. Gisteren heeft
Goerko, op last van den minister van
oorlog, zijn aanvrage om ontslag
moeten indienen. En verder zal hy
nog voor den krijgsraad vervolgd
worden. Aangezien in Petersburg op
het oogenblik nog de staat van beleg
heerscht, loopt Goerko kans op een
zware straf. Intusschen zijn echter
goede vrienden van den generaal al
druk doende, om hem aan den arm
van het gerecht te onttrekken.
In afzonderlijke bijvoegsels tot
de St. ct. (do. 138) worden mede
gedeeld de lysten van de hoogstaan
geslagenen in de Rijks- directe be
lastingen, bedoeld in artikel 111 dei-
Kieswet.
Zaterdag is te Utrecht de jaar
vergadering van den Bond van Vrye
liberalen gehouden. Uit bet jaarverslag
bleek, dat de Bond in bloei is toe
genomen. Het ledental is meer dan
verdubbeld en de organisatie versterkt.
Afdeelingen zijn opgericht te Appinge-
dam, Groningen, Zwolle, Deventer,
Zutfen, Eist, Amsterdam en 's-Graven-
hage. Om tactische redenen is te
Leeuwarden een afdeeling opgericht,
welke voorloopig alle dristricten dei-
bedoelt ge dat?"
Och, dat kunt ge niet begrijpen,
Hilda.Waarom zeg ik eigenlijk zoo iets?
Het helpt toch niets. En als Hilmar
maar wat goed geluimd is ais ik van
avond thuis kom, dan is al myne
droevige wijsheid verdwenen. Luister
maar niet naar den onzin dien ik uitsla,
Hilda."
Ik wou dat ge meegingt naar
Malchow, Ilse. Je moet het leven weer
wat eenvoudiger en kalmer leeren op
nemen en jezelf niet kwellen met
zulke overspannen ideeën.
Overspanuen ideeën? Wel neen,
myne gevoelens zijn zeer eenvoudig."
Het komt mij voor dat zy zieke
lijk overdreven zynl"
Lieve Hilda, tegenwoordig is
alles overdreven en overspannen. Je
hebt gelyk maar ik kan niet meegaan
naar Malchow. In de landelijke kalmte
en stilte zou ik het nu niet uithouden.
Maar als ik je schrijf: „Hilda kom!"
dan zult ge komen. niet?"
Ik vertrek dan onmiddellijk,
schat. Je bent nu het eenige wat ik
op aarde heb. Hans Henning heeft me
niet noodig. Op Heinrichshagen ben
ik absoluut overbodig en op Malchow
eigenlijk ook."
Ilse antwoordde niet. Zy ging zoo
op in hare eigen gedachten dat zy
zich niet kon verplaatsen in den ge-
dachtengang harer zuster. Use had er
provincie Friesland omvat. Op tal /an
andere plaatsen is de oprichting van
afdeelingen in voorbereiding.
Hierna sprak mr. W. H. De Beau
fort, lid van de Tweede Kamer over
„het conservatisme in de politiek".
Omtrent een eventueel aftreden
van den nieuwbenoemden wethouder
van Onderwijs te Amsterdam als lid
der Tweede Kamer reeds vóór 1909
schryft het Friesch Dbl. o.m.
„Het bericht, dat mr. S. de Vries
Czn. zijn mandaat als lid der Tweede
Kamer met 1 Juli zal nederleggen, is,
naar ons uit betrouwbare bron wordt
medegedeeld, niet juist."
En het blad meldde nog nader1
„Wy vreesden, dat mr. De Vries
zijn woord zou gegeven hebben om
vóór 1909 af te treden.
„Dit blykt nu niet het geval te
zyn."
In afwachting van wettelijke
bepalingen op dit stuk, heeft het be
stuur der Goudsche coöperatieve
oroodbakkerij en verbruiksvereeniging
Ons Voordeel, het plan, om bij wyze
van proef, gedurende eenige maanden
over te gaan tot afschaffing van den
nachtarbeid voor het bakkerspersoneel
der vereeniging. Indien de proef mag
slagen, en de eventueele kosten niet
te hoog loopen, is het stellige voor
nemen tot geheele afschaffing van
nachtarbeid in dat bedrijf over te
gaan. Indien nu de 2000 leden der
vereeniging, welke voornamelijk uit
de werkliedenklasse bestaan, mede
werken, kan voor die gezellen de
schadelijke nachtarbeid spoedig tot
het verleden behooren.
VERGUISD, GESMAAD, BE-
LEEDIGD.
Onder dit opschrift schrijft „De
Nederlander:
Volgens de Standaard is „de Christ.-
Hist. pers in lafbeleedigende voorstel
ling van zaken overgegaan", in de
voorstelling nl. dat „de consideratiën
(van de Standaard) over hetgeen in
1909 de eisch van den toestand zou
zyn, eigenlijk hun (haar) oorsprong
geen flauw vermoeden van hoe zwaar
het haar viel om van Heinrichshagen
weg te gaan.
Het afscheid was niettegenstaande
dat toch zeer teeder en Ilses zakdoek
wapperde nog lang uit het raampje
van den coupé.
Het eiland Rottum ligt eenzaam
en verlaten in de zee. De grauwgroene
golven der Noordzee lekken begeerig
aan het strand en nemen elk jaar een
stuk ervan mee.
De natuur is er eentonig en grootsch
in hare eentonigheid. Witte duinen
met dor strandgewas waarin de
meeuwen nestelen, een zilvergrijze
zeespiegel, die overgaat in een bleeken,
wolkenloozen hemel dat is alles wat
men er ziet. Men loopt als op fluweel
over den zanderigen bodem. De zee
heeft tallooze rose mossels, hoorntjes
eD slakkenhuisje achtergelaten die
door de meeuwen heel handig worden
opgepikt.
Het strand der vergetelheid,"
mompelde prins Albrecht die op een
eenzame duin stond.
Wordt vervolgd.)
