DAGBLAD voor AMERSFOORT en OMSTREKEN. i No. 151. DONDERDAG 30 JULI 1908. 5e JAARGANG Uitgave van de Naaml. Vennootsehap „DE EEiLANDER". Versehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Nabetrachting over den Gemeenteraad. FEUILLETON. De Familie Von Kröchert. BUITENLAND. DEEEMLANDER Hoofdredacteur R. G. RIJKENS. Aboiinementsprij a Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad f 4.— Franco per post id. - 5.60 Per 3 maanden id. - 1. Franco per post id. - 1.40 Afzonderlijke nummers- 0.05 Bureau: BREEDESTRAAT 20. Telefoon Interc. 62. Prijs der Advertöntièn: Van 1 tot 5 regelsf 0.40 Voor iederen regel meer- 0.08 Buiten het Kanton Amersfoort per regel - 0.10 (Bij abonnement belangrijke korting.) Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Kanton Amersfoort in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Nederiandsch Advertentiekantoor PEEREBOOM en ALTA te Haarlem. 't Is te merken dat wij in den j>vacantietijd zijn; slechts tien van de zeventien raadsleden waren Dinsdag op het appèl, juist één meer dan er strikt noodig zijn om eene vergadering te doen doorgaan. In 't begin deed de wethouder Vis ser, die de vergadering presideerde, eenige mededeelingen omtrent het gebeurde bij de Vrijwillige Brandweer, waarover in ons blad al het een en ander was gemeld. Een tipje van den den sluier werd opgelicht; we ver namen, dat drie der heeren van de de Brandweer verzocht hebben het materieel te onttrekken aan de Am. Vrjjw. Brandweer en wel omdat, zooals zij zeggen, wegens de onge hoorde houding van den voorzitter, de heer Donath, bij eventueel brand gevaar niet voor goede oude kan wor den ingestaan. Veel meer werden we omtrent de aanleiding tot de rigou- reuse maatregelen van het Dagelijksch Bestuur niet gewaar, maar de leden hebben inzage kunnen krijgen van de stukken hierop betrekking heb bende. Als waar is, wat wij omtrent de handelingen van den voorzitter der Vryw. Brandweer hebben vernomen, dan kunnen we ons voorstellen, dat de zaken daar vroeg of laat spaak moesten loopen. In elk geval zal er een heele ver andering moeten komen in de ver houdingen bij die Vryw. Brandweer, zal een subsidie van een paar honderd guldens, dat de gemeente toekent, gemotiveerd zjjn. Verder is in behandeling gekomen het rapport van B. en W. betreffende Ihet bekende adres van de afdeeling Amersfoort" van den Bond van Nederlandsche Onderwijzers, in zake het ontslag van eene onderwijzeres. Naar het Duitsch, VAN HENRIETTE VON MEERHEIMB. Over de wyze van optreden van de afdeeling in deze zaak kent men onze meening; over de quaestie konden we moeilijk schrijven, aangezien de feiten ons niet voldoende bekend waren. Er nu nog veel over te zeggen, komt ons overbodig voor. Als een tiental mannen van de meest uiteenloopende richtingen uni sono zijn in hun oordeel over een adres en niet alleen dit adres de minst eer volle werking doen ondergaan, die er te vinden is, namelijk het eenvoudig deponeeren, maar tevens B. en W. met klem verzoeken, in het vervolg precies zoo te handelen, als zij gedaan hebben, dan mag men aannemen, dat het gelijk aan de zijde van het Dage- lijksche Bestuur is geweest. Menig afdeelingsbestuur zou be grijpen, wat het, bij een dergelijken stand van zaken verplicht is te]doen, met het oog op het prestige in de toekomst van de afdeeling zelf. Intusschen is er naar aanleiding van de debatten over dit punt een nieuw idee in het midden gebracht. Als wij den heer Gerritsen goed begrepen, zou hij willen, dat er voor taan conduitestaten werden aangelegd van de ambtenaren. Die staten zouden dan, als vermaningen, enz. niet blijken te baten, als materieel bij eene voordracht tot schorsing of ontslag dienst kunnen doen. Daar is natuurlijk niets tegen, mits deze staten maar niet worden inge vuld, zonder dat de betrokken ambte naar kennis krijgt van elke aanteeke- ning op die lijsten. Als wij wel hebben, heeft dit voor stel bij B. en W. een goed onthaal gevonden en zal het van stonden af in practijk worden gebracht. Een ding heeft ons in de rede van den heer Plomp getroffendat is de bewering, dat men met kinderen van de scholen ie soort anders moet om gaan, dan met kinderen der andere 92) Er is vandaag een brief van Kröchert gekomen. Hij doet aanzoek om mijne hand. Hjj schrijft dat zijn verminderde geldelijke toestand het hem tot nu lj: toe belet had. Maar de prinses heeft zeker een handje meegeholpen en hem op de hoogte gebracht, ij Is Er moet vlug geantwoord worden ll op den brief. Mama preekt het mij op hare gewone manier aan. ,Je doet nu toch geen betere partij I" zegt zij. Wat 'n gebrek aan meeleven met anderenMijne moeder staat verder van mij af dan de meeste andere menschen. Dat is treurig maar waar. Door een tweeden brief van den prins is mijn lot beslist. Hij wil zich van den zomer laten scheiden zoodra ijn kind geboren is I Maar dat mag iet gebeuren. Ik moet verdwijnen it zijn leven, een toevlucht zoeken onder de hoede van een anderen man. Want anders zal hij de hoop niet opgeven. Ik zal met Kröchert trouwen. Ik doe hem daardoor een onrecht aan, maar voor de prinses en het kindje is het goed. Wie kan uitmaken wat beter is? Over mezelf mag ik niet nadenken. Ik zal een nauwgezette vrouw zijn, ik zal alleen leven en zorgen voor mijn man. Ik zal steeds zoo handelen alsof ik hem liefhad Maak ik daardoor mijne zonde tegen over hem goed Hoeveel leugens zal ik wel niet moeten zeggen en doen Die eene leugen sleept mij aan een onzichtbaren keten met zich voort „die heilige leugen" en de grieven ervan zijn zoo zwaar te dragen. 18 Mei. Ik ben met Kröchert geëngageerd. Mama is tevreden. Zij vindt dat hij er elegant uitziet en onze toekomstige bescheiden woning op Heinrichshagen groeit in hare beschrijvingen tot een deftig landgoed aan. Ik ben by na blij dat we een vrij wel armoedig bestaan zullen leiden. Het is moeilijk om steeds alles te moeten aannemen vooral in de liefde. En op dat gebied ben ik een slechte schuldenaarster. Toen myn aanstaande man mij van scholen. Moeten wij hieruit distilleeren, dat de orde op scholen der le klasse moeilijker te handhaven valt, dan op de andere, dan is dit eene beschuldi ging aan het adres der meer gegoede ouders, die dan wél zullen doen met het gezegde van den heer Plomp eens te overwegen. Zooals men weet, hebben we in ons nommer van j.l. Zaterdag eenige mede deelingen gedaan omtrent de werk loosheid, die thans reeds weer in de stad heerscht. Men zal dan ook be grijpen, dat wy met genoegen ver namen, dat de heer Gerritsen B. en W. over deze zaak interpelleerde en dat het ons verheugde te vernemen, dat fiet Dagelijksch Bestuur van den toestand op de hoogte is en zooveel mogelijk werk zal trachten te ver schaffen. Dit is inderdaad hoog noodig, want sedert onze mededeelingen op dit punt, is de toestand reeds weer verergerd. PRESIDENT CASTRO. Nu Nederland op een gespannen voet verkeert met Venezuela, zal men vermoedelijk gaarne een persoonsbe schrijving lezen van den man, die aan het hoofd dezer Republiek staat. De beschrijving is van ons 2e Kamerlid, den heer v. Kol. Generaal Cipriano Castro is een echt kind van de Andes, waar hy omstreeks 1S66 werd geborende taaie volhar ding van het Indiaansche ras is hem eigenzjjn dapperheid is bewonderens waardig, zijn brutaliteit en energie zijn grenzenloos; hy deinst voorniets terug om zijn doel te bereiken en zijn hebzucht en lusten bot te vieren. Met een handvol aanhangers daalde hij uit het gebergte naar beneden, versloeg zijn tegenstanders in den bloedigen slag bij Tocuyeto (1500 dooden en gewonden) en trok zegevierend Cara cas binnen. Toen hy bij La Victoria met 4000 man troepen en nagenoeg zonder ammunitie door de 10,000 man van Matros omsingeld was, vocht hy daag kuste, kostte het my moeite om niet hard te gaan huilen en hem weg te duwen. Ik moest denken aan die kussen in den helderen winternacht Mijne lippen zijn niet ontwijd. Zij blijven nu kil en koud. En als ik als vrouw in de armen van een anderen man moet liggen dan zal ik by eiken kus aan jou denken, myn eenige lieveling Genoeg ik mag niet verder schrijven. Het is mij vaak alsof ik mjjn verstand zal verliezen Hans-Henning liet het boek zinken. Zyn gezicht was doodsbleek. „Dus zij had hem toch ook lief 1" zei hy dof. „Maar mijne liefde zal haar wel ge nezen hebben Arme Sitta. Als ik daar een flauw vermoeden van had gehad dan zou ik veel voorzich tiger en fijngevoeliger met haar zyn omgegaan." De dorschmachine bromde nog steeds elk geluid deed hem pijn in zyn hoofd. Het werd te donker om te lezen. Het licht ervan viel juist op de witte bladen van het boek en danste als een ronde kring op het witte plafond. In de hoeken der kamers bleef het donker. De regen trommelde steeds sterker op het dak. Hij las verder 20 Mei. zelf mede met den Mauser in de hand, dronken van den vroegen ochtend tot den laten avond. Zonder verraad en met een weinig discipline ware Matos toen als overwinnaar uit den strijd getreden, doch elk zijner generaals vocht naar eigen jinzichten, één liet de spoorbaan naar Caracas open en een trein met patronen binnen. Castro hernieuwde den aanval, doodde meer dan 2000 vijanden, en ternauwernood slaagde zijn mededinger er in door de vlucht zijn leven te redden. Thans is de .macht van Castro groo- ter dan ooit, kan hij straffeloos de wetten vertreden, heerscht hy als een Romeinsche tiran, als een Nero in miniatuur. Hij heeft overal zyn spi onnen, tot zelfs in Curasao het brief geheim wordt er stelselmatig geschon den, geen enkel blad durft een eigen meening uiten, geen mond een kren kend woord over bem sprekenzijn politieke tegenstanders werden te Caracas opgesloten in cellen die boven de riolen uitkomenslecht gevoed, meestal ziek, harder behandeld dan gruweldaders, zien zij uit naar den dood als naar hun redder. Allen vree zen hem, en zyn optreden wordt bru taler dan ooitom de machtelooze dreigementen der Groote Mogenheden geeft hij niets. Zijn gunstelingen wor den met schatten overladenin zijn paleis viert hij ware orgieën, geen vrouw is veilig voor zyn lusten, en om een jong Fransch meisje uit zyn satyrklauwen te redden, moest de consul haar persoonlijk naar het stoom schip te La Guyara brengen. Eén woord dat hem kwetst, wordt on middellijk door zyn trawanten gestraft; één lied dat men zingt en dat hem niet welgevallig is, doet den zanger kennis maken met den kerkertoen ik te Caracas was, werd alle muziek in de concertzalen verboden. Aan de table d'hote durft men nauwelijks zijn naam fluisteren alles verarmt, alles zucht onder zyn despotie, doch allen buigen het hoofd en zwijgen, sidde rend voor dezen Venezolaanscben „Terreur." Cipriano Castro is een klein nietig ventje met grove zinnelijke gelaats trekken, een hoog voorhoofd, en een bleek gelaat door een zwarten baard omkranst. Vurig redenaar, dapper vol angst en opwinding dat de prins iets te weten zou kunnen komen van mijn engagement. Hij zou alle midde len aanwenden om mij te bevrijden. Ik hoop dat hij het niet te weten komt, maar aan den anderen kant De korte tijd die aan den trouwdag voorafgaat, verstrijkt zoo snel I Tot nu toe is de tijd blinde hartstocht Leugens niets dan leugens Ik heb mijn ja beslist en luid uit gesproken. Ik zal hem trouw zijn, trouw mijn plicht vervullen. Vroeger, voor de huwelijksdag was vastgesteld, is de tijd omgekropen maar nu vliegt hij. Ik denk nooit verder dan tot aan dien dag. Wat er dan zal komen daar mag ik niet aan denken. Ik hoor 's nachts vaak de zee ruischen. Dat doen de hoornen in den tuin als de wind ze dooreen schudt. Ik wou dat de lieve, mooie onver getelijke zee tot hiertoe kon komen en mij op haar zachte, groene armen wegdroeg I Waarheen Naar een ander land, naar het rijk der zon Droomster, zottin I Er zal geen zee, geen water komen om je te bevrij den. Hij komt steeds dichter bij, die vreeselijke dag je trouwdag Ik leef in een koortsige spanning aanvoerder, wordt „El Carito" („de kleine Korporaal" in navolging van Napoleon I) op de handen gedragen door zyn troepen. Hy zelf gelooft zich „un instrumento de la Providencia Divina", een werktuig in Gods hand. Zijn ideaal is het stichten eener Zuid- Amerikaansche Unie, waarin hy op permachtig heerschen zal. Na de overwinning van La Victoria mochten zijn Andinos beslag leggen op de drankwinkels van Carhcas eiken avond knalden er revolverscho ten, in de straten werdén er burgers neergeschoten, doch aan straffen werd niet gedacht. Een jeugdig Duitscher was midden tusschen twee Venezo- lanen, die op straat een gesprek hielden doorgelóopen, in dat land een doodelijke heleediging. Het kwam tot woorden, een der „Castristen" schoot den Germaan neerdaar de gezant er zich mede bemoeide, werd hij tot drie maanden gevangenisstraf veroor deeld doch vijf weken later zag men hem weer in volle vrijheid wandelen door de straten der hoofdstad. Het wanbeheer van dezen man heeft allerlei rampen over zijn land doen neerkomen de revolutie perma nent; een zware crisis in landbouw en industrieepidemieën ontstaap door de oorlogen en het gebrek aan hygiënische maatregelen de belastin gen tot het uiterste gedrevende financiën geruïneerd door militaire uitgaven en knoeieryen de schatkist beroofd, het bestuur gedemoraliseerd, wetten en rechtspraak met voeten getrapt. Alles kwijnt, alles lydt, alles geraakt in vervalen toen interna tionale verwikkelingen ontstonden, toen door een blokkade de haven plaatsen werden beschoten, en de Duitschers voet aan wal zetten, was er een algemeene geestdrift onder het volk om hun tiran te beschermen Toen de blokkade werd opgeheven, juichte dit ten ondergang gedoemde volk, vierde geheel Carffcas feest, klonken er jubelkreten en werd er gedanst in de straten. Allen zien hem naar de oogen, velen leven van den afval van zyn buit, en de dagen dat de aan hem verknochte „politikers" (politicos) hun gelden innen, is er in geheel Car&cas geen huurrijtuig meer te krijgen, worden overal slempgelagen 12 Juni. Ik moest op myn trouwdag mijn witfluweelen japon aantrekken mama stond er op en ik gaf als naar ge woonte toe. Het aanraken van de zachte stof deed my pijn. Hy vond die japon mooi, de lange sleep ervan veegde over zyne voeten bij het dansen. Ik heb nog steeds op een wonder gehoopt dat my zou redden maar er kwam geen wonder, er gebeurde nietsDe geestelijke van Gelsheim legde onze handen in elkaar. Hij sprak over de groote lietde die ons tot elkaar had gebracht. Maar wat was het dat ons in werkelijkheid tot elkaar bracht Een kleine, intrigante prinses, mijn ongelukkige liefde voor een ander en zyn armmoeer mag niet veel verbruikt worden. En ik heb zeer zeker niet het recht om eischen te stellen I Ik zal trachten mijn gebrek aan liefde aan te vullen maar anders I God helpe my Mij komt ook dit gebed als een ontwijding voor. Als ik mijne handen vouw, dan trillen zij. Het telegram van den prins kwam te laat. Hij heeft het dus toch nog gehoord. Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1908 | | pagina 1