DAGBLAD voor AMERSFOORT en OMSTREKEN. i 3) No. 182 5e JAARGANG. Uitgave van de Naaml. Vennootsehap „OS EEMUNDER". Vepsehijnl dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. KWAKZALVERIJ. FEUiLLKTOA. Een Verborgen Erfenis i3UiTKiNL.A-< k Hoofdredacteur R. G. Rï J&EHS. Abonnementsprijs Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad Franco per post id. Per 3 maanden id. Franco per post id. Afzonderlijke nummers f 4.— - 5.60 - 1.— - 1.40 - 0.05 Bureau: BREEDESTRAAT 18. Telefoon Interc. 62. Prijs der AdvertOntiên Van 1 tot 5 regelsf 0.40 Voor iederen regel meer Buiten het Kanton Amersfoort per regel (Bij abonnement belangrijke korting.) - 0.08 - 0.10 De kwakzalverij is bijna zoo oud als de wereld. Vroeger zwierven door alle lauden van Europa zonderlinge gestalten, halve geleerden, die voor gaven de geheele weteuscbap van hun tijd te bezitten. Zij waren astrologen en voorspelden uit den loop der ster ren de komende gebeurtenissen of hadden tegen allerlei kwalen geheime middeleD, waarvan zij, zooals de beer Lohman zou zeggen, de kracht hadden leeren kennen buiten de faculteit om. Als de fortuin hen meeliep, werden zy somtyds als lijfartsen of sterren wichelaars verbonden aan het hof van een vorst en als het tegenliep ge raakten zij soms in do gevangenis, onder verdenking van toovenary en duivelskunsten. Later bezochten de kwakzalvers vooral de kermissen en een kleine honderd jaar geleden schijnt de toe loop zoo groot te zyri geweest, dat Burgemeestereu vaD sommige steden verwittigden, dat op de jaarmarkten geen kwakzalvers zouden worden toe gelaten. Verschillende stadsbesturen beschouwden ze toen blijkbaar even nadeelig als .draaiborden, dobbel spelen, rijfelaars, bedelaars, enz." met wie ze in één adem worden genoemd. De Cocadorissen sterven uit, maar er wordt steeds een nieuwe manier gevonden om de kwakzalversmiddelen aan den man te brengen. Op dat punt weten de fabrikanten ervan zich uit stekend te redden. De reclame komt tot ons in de advertentierubriek der couranten, zij kijkt ons aan op alle hoeken van de straten. Is er een muur hy wordt beschilderd is er een schutting zij wordt beverfd. Met den meesten aandrang wordt men uitgenoodigd om „overal" te j.vragen naar dezen of dien drank, dit of dat poeder, deze of gene pillen. (naab het enqelsch.) Waarom denk je dat vroeg Ce- sar. Wie weet of hy niet de annste van ons allen is. Wij weten niets van zijn zaken. Zooveel weet ik zeker, zei Nan cy, dat ik niet met zijn uiterlyk op heb. Jy hebt oom Peter na zyn dood gezien, Anthony. Leek hij op Ivan Niet veeltoch kan er wel eenige gelijkenis bestaan hebben, zei hy, terwyl hy met critischen blik het sombere gelaat opnam van den man, waarover zij spraken. John Malincourt, de tweede broe der van Peter, was vroeger getiouwd dan de anderen en Ivan was aanmer- kelyk ouder dan zyn neven. Hij zag er uit als een man van zaken en scheen, zooals hy daar zat, in ge peins verdiept te zyn. De kamer, waarin zy zaten, was zdó groot, dat het gesprek der jonge- lui, hetwelk op fluisterenden toon ge voerd werd, voor de andere aanwezi gen verloren ging. Mrs. Egerton keek Reclame, voor kwakzalversmiddelen gemaakt, kost schatten van geld. Er moet dus veel verdienste op die mid delen zitten en ze moeten in groote hoeveelheden worden verkocht- In vele opzichten is dit een merk waardig verschijnsel. Ieder, die ook maar etnigszins gezonde hersenen bezit, is overtuigd, dat de geneeskunde een vak is, dat niemand zonder ernstige en lange voorbereidende stu diën machtig wordt, en aan de uit oefening waarvan groote verantwoor delijkheid is verbonden. Terecht stelt de Staat dan ook hooge eischen aan heo, die zich aan dat vak willen wijden en bepaalt tot heil der burgers, dat alleen zy, die aan die eischen vuldoen, het recht hebben, zich als uit oefenaren der geneeskuns'. te vestigen. Dat niettemin kwakzalvers en hunne middelen zooveel succes hebben, komt door het bestaan van ougeneeselyke kwalen eu de vi rro- gaaude domheid van het groote publiek. Steeds zuilen er lijders woiden auigetroffen, waarvoor de genees kunst geen kruid heeft gevonden en die moeten zich schikken in hun minder benijdenswaardig lot van een blyvend geschokte gezondheid. Het gaat moeilijk zich daarbij neer te leggen en zulke peisonen zullen lichtelijk overgaan tot het zoeken van hulp onverschillig waar, by wien en boe. Dit geschiedt dan onder het trouwens zeer betwistbare motto „Baat het niet., het schaadt ook niet." Daarnaast bestaan zickeu, die ziek zijn alleen tengevolge van huu zwak ken wil Zyn deze vooraf van zichzelt overtuigd hulp te zuilen vinden bij den kwakzalver, dan zyn zy gered. Doch daarmede is niet de geheele clientèle van dezen uitgeput. Ook talloos velen, op wie genoemde quali- ficatie niet is toe te passen, zoeken liulp en genezing bij den onbevoegde. zoo nu en dan naar haar zoon, blyk- baar onaangenaam getroffen, dat hy zoo druk in gesprek was met zyn hatelijke nichtjes van wie zij in het hijzonder Violet niet kon uitstaan. Mr. Egerton was niet onbemiddeld geweest, maar omdat hij en zyne vrouw begonnen waren ver boven huu inkomen te leven, was zy bij zyn dood als niet veel meer dan een arme weduwe niet haar kindeien achtergebleven. Anthony Egerton zou wel de han den uit de mouw gestoken hebben, om de familiebezitting weer in eere te herstellen, hij had daar zelfs op aangedrongen, maar zyn moeder had hem verboden de wijde weield in te gaan, onder voorwendsel, dat haar zaken mannelyke hulp noodzakelijk maakte. Toen had Anthony zijn best gedaan om zaken, die hopeloos ver ward waien, weer goed op pooteu te krijgen, inaar omdat daarvoor in de eeiste plaats een vermindering van uitgaven noodig was, had zijn moe der geweigerd met hem samen te werken, en verklaard, dat, als hij wer- kelyk weuschle alles weer in orde te brengen, hij hoe eer hoe beter een ryke erfgename moest trouwen. ik verwacht niets van Christal, had zij gezegd, terwyl zij ter sluiks naar haar oudste doch lei keek, die over een oi ander handwerk gebogen Voor hen is de eenig mogelijke ver klaring hun bijgeloof, en dit is slechts bestaanbaar by groote domheid. Onbegrijpelijk groot is ook in kringen waar men het niet verwach- zou, de onkunde omtrent het eigen lichaam. Een zieke hunkert naar een ver klaring van zijn lijden een werkelijke verklaring kan hij, wegens zijn on kunde, niet begrijpen elke scbijnver- klaring wordt door hem aangenomen. En in het geven daarvan zijn de kwakzalvers zie de reclames sterk. Daarenboven worden zooveel en velerlei symphonen opgegeven, dat zelfs een gezond mensch er wel enkele van bezit en dus ieder zieke denkt, dat by lijdt aan de ziekte, waarvoor de iu de reclames bedoelde middelen baat heeten te geven. Heeft een kwakzalver het geluk een zenuwzwak individu onder behande ling te krygen, wiens wilskracht vol doende versterkt wordt om zijn kwaal te doen vergeten, dan is zjjn naam gevestigd. Dat éeue geval wordt dan telkens weer aangehaald. Het is juist andersom als by eon geneeskundige. Daar kan de indruk, gemaakt doordat ecu geval ongunstig verloopt, niet worden uitgewischt door tal van be wijzen van bekwaamheid. Waar zulke begrippen bestaan, is uitroeiing der kwakzalverij zelfs met strenger toegepaste wetten niet moge lijk. Dat kan eerst geschieden, wan neer de hoofdoorzaak is weggenomen de geringe kennis van het inenschelyk lichaam en van de eischen der ge zondheidsleer bij het overgroots deel van liet volk. Behalve door geneeskundigen kan daartoe ook krachtig worden meege werkt iu de school, wanneer die de gezondheidsleer en wat daurby be hoort, opneemt onder da nuttige kun digheden, die het kind moeten worden bijgebracht. zat; zij is niet mooi, niet gedistin geerd of iets anders. Laura is iets beter, maar niet veel. Zij kan iat- soenlyk trouwen, en zoo voor zichzelf zorgen, maar meer ook niet. Op jou alleen, Anthony, heb ik mijn hoop gevestigd. Jy hebt inderdaad ouiten- gewoou goede manieren en je bent heel knap van uiterlyk, jij bent de persoon, die het familiefortuin weer moet herstellen. Jy bent een Malin court, en je zusters zijn Egertons, ze dig en eenvoudig. Naar dat alles had Anthony op de hem eigen, ernstige, kalme manier geluisterd, van tyd tot tyd een blik werpend op het donkere, onverander- lyke gelaat van zjjn zuster Christal, die onverstoorbaar voort bleei wer ken. Dat alles kwam hem nu in de gedachten, terwyl hy wachtte op den notaris en bedacht, dat hy het vol gend half uur misschien in het bezit zou zyn van een erfenis, die het ou- uuodig maakte, dat hij een keuze deen uit de vele eifgenamen, die zyn moeder voor heui scheen klaar te heb ben. Hij keek nu met belangstelling naar den notaris, die binnen kwam met een klein, zwart kistje onder den arm, dat ongetwyfeld het testament bevatte, dat over het geluk van zoo veel menschen zou beolissen. Na voor het gezelschap gebogen te MA A TS CHA PPELIJKE VEI LIGHEID. Het bericht, dat het Frans Rosier ten tweede male gelukt is uit het Rjjks- krankziuuigeugesticht te Medemblik te ontsnappen, maakt, dat men zich moet atvragen, of de maatschappelijke veiligheid in ons land wel voldoende is verzekerd. Als de deskundigen verklaren, dat iemand een misdaad heeft gepleegd onder den invloed van gebrekkige ontwikkeling zyner verstandelijke ver mogens, dan heeft de rechter eenvou dig het ontoerekenbaar uit te spreken en den dader te laten opbergen in eene inrichting voor krankzinnigen. Maar dau heeft men tevens er voor te zorgen, dat aan den pleger van het misdryf niet weer de volle vryheid worde gegeven, alvorens de deskun digen hem voor genezen hebben ver klaard. Kan men dit niet, omdat de krankzinnigengestichten er niet op ingericht zyn, dat men ontsnapping kan voorkomen, dan ligt de conclusie voor de hand dan moet er een ge sticht verrijzen, waarin ontoerekenbare misdadigers kunnen worden opgebor gen en waaruit zij niet kunnen ont snappen. Een ontsnapte krankzinnige is in vele gevallen oneindig gevaarlijker voor de samenleving dan een ontsnapte toerekenbare misdadiger. AMERIKA EN JAPAN. De Amerikaansche vloot in de Stille Zuidzee is met geestdrift begroet in Australië. Do Engelscbe koloniën ge voelden zich gedrongen om de republiek der Vereenigde Staten te huldigen, wat zij op groote schaal gedaan heb ben waarvoor Dat bleek uit de toespraken- te Sydney en elders. Men gevoelde zich gerustgesteld. Men zag in de komst der vloot een bewijs, dat de blanken iu de Stille Zuidzee hunnen rang willen handhaven. Het is duide lijk dat men in Australië zich eenigs- zins heeft bezorgd gemaakt, dat men daar aan Japan booze voornemens toe schreef. Indien men te Tokio op ver overingen wilde uitgaan, zou Australië zeer in aanmerking komen. Er nu is hebben, bleef hy staan voor de tafel, die voor hem was klaar gezet, terwijl ieders oog op hem gericht was. Hij was een kleine, donkere man, vlug in zyn bewegingen. Even keek hy rond en bijna onmerkbaar scheen er iets spotachtigs in zijn gelaat te komen. De DOtaris haalde een sleutel te voorschijn, maakte het kistje openen nam er het perkament uit, waarop het testament geschreven was. Hy vouwde het open en te midden der diepste stilte begon hy te lezen. Duidelijk maar snel las hij een lijst van legaten aan dienstboden voor, waarmee het testament begon. Ieder, die op het oogenblik van zyn dood in dienst was by Peter Malin court kreeg zes maanden Iood, en zoovelen als er noodig waren om zijn huis een jaar lang goed in orde te houden, behielden hun betrekking. Aan zijn beminden vriend en pleeg- broer, Hubert Wickham, den vriend van zijn gansche leven, liet hy een jaarlyksche toelage van vyf honderd pond sterling na. Nu zweeg de notaris even en keek om zich heen. Het geld, tot nu toe vermaakt, was niets in vergelijking van het vermogen, dat de overledene volgens algemeene opinie bezat. Het belangrijkste moest dus nog komen. Op dat oogenblik werden zy ge- Japan wel de bondgenoot van het moederland, van EDgeland, maar aan de vastheid van dat verbond wordt met reden getwijfeld. DeAmeiikanen echter zouden, meende en zeide men, Australië niet in den steek laten. De Groote Oceaan zou geene Japansche zee worden. Daarin verheugde men zich met eene blijdschap, die de aan dacht trok in het buitenland, in Engeland en in Japan niet bet minst. In Japan heeft men met gemengde gevoelens gezien en gehoord wat in Australië gebeurde. Over 't geheel behaagt de kiuistochtder Amenkaa'n- sche vloot de Japanners niet en nu hoorde men deze jubeltonen over de suprematie van den blanken man!.... Wat men daarbij dacht, heeft graaf Okoema in eene rij van artikels'in een te Tokio verschijnend blad uit eengezet. Volgens hem beteekent het Amerikaansche eskader in de StillSÈ Zuidzee niets anders dan dat de Unie in die zee controle deukt uit te oefenen. In Amerika had men na de Japansche overwinningen begrepen, dat het tijd werd zich te doen gelden in« den Grooten Oceaan. De westkust van Amerika is onbeschermd en men wilde, altijd volgens Okoema een Japanschen inval voorkomen. Maar dat bevalt Okoema en dat bevalt zyne landgenooten volstrekt niet. Zij zien in het zenden der vloot bjjna een uitdaging en Okoe ma neemt die aan. Amerika is rijk zegt hij, maar het is in het westen zeer kwetstbaar. En nu doet hij ook eene voorspelling. De Ja panners zijn altijd bereid om hun leven te geven voor hun vaderland. Daarom en omdat zij volgens de mo derne begiippen zyn uitgerust, zijn zij onoverwinnelyk. Amerikanen en Europeanen schatteD hun leven nog hooger daD hun geld. Ais Amerika in oorlog geraakt met Japan is het einde gemakkelijk te voorspellen. Graaf Okoema bedoelt te zeggen dat de Japansche soldaten de Ameri kanen zullen slaan, gelijk zij na de Chineezen de Russen hebben geslagen Ongelukkig kan men niit zeggen, dat ydele zelfverheffing hier aan het woord is. De Oosterlingen hebben op ons voor, dat een menschenleven by hun zoo weinig waarde heeft en stoord. De deur ging opeu en er trad iemand op leeftijd binnen. Hy was lang en donker, met doordringende oogen en uitstekende jukbeenderen. Hy boog tegen het gezelschap en nam toen plaats op een stoel, van waar uit hij de geheele kamer kon overzien. De notaris ging haastig naar hem toe. -Sta my toe, u een stoel aan te bieden, Mr. Wickham, zei hy. Wij zyn al met de voorlezing van het tes tament begonnen, omdat u niet zeker wist of u op het bepaalde uur zou kunnen komen, maar het is een klei ne moeite, nog even over te lezen, wat wij gehad hebben. Ik was er bij, toen het testament gemaakt werd, zei Mr. Wickham. Het is volmaakt onnoodig het te herha len. Ik zal liever hier blijven zitten, dank u. De notaris ging weer naar de tafel terug. Hubert Wickham bleef zitten in afwachting van hetgeefi volgen Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1908 | | pagina 1