DAGBLAD voor AMERSFOORT en OMSTREKEN. No. 184 DINSDAG 8 SEPTEMBER 1908. 5e JAARGANG Uitgave van de Naaml. Venoootsehap „DE EEMLANDER". Vepsehijnt dagelijks, behalve op Zoo- eo Feestdagen. BUITENLAND. FEUILLETON. Een Verborgen Erfenis BINNENLAND. lol MLANDER Hoofdredacteur R. 6. RIJKEN S. Abonnementsprijs Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad Franco per post id. Per 3 maanden id. Franco per post id. Afzonderlijke nummers f 4.— 5.60 - 1.— - 1.40 - 0.05 Bureau: BREEDESTRA&T 18. Telefoon Interc. 62. Prijs der Ad7ertentiën Van 1 tot 5 regels Voor iederen regel meer Buiten het Kanton Amersfoort per regel (By abonnement belangrijke korting.) 1 0.40 - 0.08 - 0.10 MAROKKO EN EUROPA. De omkeer der dingen in Marokko, de nederlaag van Abd el-Azis en het uitroepen te Fez van zijnen tegen stander en broeder tot Sultan moesten wel de groote mogendheden doen over wegen welke houding zü hadden aan te nemen tegen man, die niet alleen door de iortuin van den oorlog begun stigd werd, maar blijkbaar ook de sterke meerderheid van de Marokkanen voor zich had. Wel beweren Fransche bladen dat Abd-el-Aziz zich met ge slagen acht, dat hij nog eene poging zal doen om zyUj rijk te herwinnen en dat hij bezig is eene meballa uit te rustenmaar aan die verzekeringen wordt weinig gewicht gehecht. Aanvankelijk beeft Duitschland Abd- el-Aziz beschermd. De Duitsche keizer behandelde hem te Tanger als de wettige souverein van Marokko. Maar later was de wettige Sultan de man der Franschen, die hem te Rabat eene veilige schuilplaats aanboden en niet zeker# plechtigheid het Legioen van Eer op zijne borst hechtten. Duitsch land hield zich onzijdig, maar het was duidelijk, het bleek uit de Duitsche bladen, dat men te Berlijn niets ge voelde jvoor deD beschermeling der Franschen. En nu deze geslagen is, wat niet aangenaam wordt gevonden in de republiek, heeft Duitschland aan de mogendheden in overweging gege ven of het niet raadzaam zou zijn Moelay Hafid als Sultan van Marokko te erkennen. Daar is niets tegen te zeggen. Als onderteekenaar van het tractaat van Algesiras heeft liet Duitsche rijk zeker het recht de anderen voorstel len te doen met betrekking tot Marokko. Maar nu is er iets anders gebeurd. Onverwacht is de Duitsche consul Vassel naar Fez vertrokken, waar hij vroeger was gevestigd. Niemand ge looft, dat hy, wat aanvankelijk be weerd werd, om persoonlijke redenen, om zijne eigene belangen te beharti gen, naar Fez gaat. Eene consul is geen diplomaat. Hij is er niet om de (NAAR HET ENGEL3CH.) 5) Mr. Wickham bedoelt, mevrouw, zei de kleine notaris, die buigend naar Mrs. Egerton toekwam, dat dui delijk als wensch van mijn overleden client te lezen staat, dat zyn neven en nichten vrijheid hebben hier te blijven, maar dat er van u of van eenige andere bloedverwant geen sprake is. En daar mevrouw geen lust schijnt te hebben mijn geleide naar de andere kamer aan te nemen, moet zij mij excuseeren, dat ik dan alleen zal gaan, zei Mr. Wickham, de daad bij het woord voegend. Na even geaarzeld te hebben volg de de rest van het gezelschap. Toen zij de eetkamer binnen kwamen, een flink, ruim vertrek, deftig en rijk ge meubileerd, ging Wickham aan het hoofd van de massieve tafel zitten, terwijl hij den notaris verzocht aau het ondereind plaats te nemen. De rest van het gezelschap zal zeker zelf wel een plaatsje kiezen, zei politieke maar om handelsbelangen van zijnen staat te vorderen. Waarom ging nu juist, nu Moelay Hafid meester is te Fez en men spreekt van zijne erkenning, de heer Vassel naar Marokko Dat mochten de Fran sche bladen wel eens weten. De Temps" was zeer verontwaardigd. In een ge harnast artikel wist het blad veel slechts te vertellen van den heer Vas sel en zijne vroegere werkzaamheid in Marokko. Hij had zich daar doen ken nen als de tegenstander van Frankrijk; hij was naar het scheen een ware stokebrand. Als Vassel thans naar Fez ging was het natuurlijk om den nieuwen Sultan onder Duitschen invloed te brengen, om zooveel mogelijk Frankrijk tegen te werken. Wat moest men daarvan denken? Hoe was dit te rijmen met de laatste vredelievende redevoering van den Duilscheu keizer Er was tegenspraak tnsscheu deze woorden en die daad. De Engelsche bladen waren het daar mede eens. De „Times", was ook van meening, dat wat Duitschland daar gedaan had, was ingegeven door een geest, die het blijkbaar niet eens was met de vredelievende verklaringen te Straatsburg. Zooals de bladen, schijnen ook de Regeeriugen er over te denken. Ten minste wat de erkenning van Moelay Hafid betieft. Immers we hebben gisteren reeds gezien, dat men er te Parijs van veizekerd is, dat alle mogendheden die erkenning met in beiaad zullen nemen aleer er bij ben een voorstel van Frankryk en Spanje is ingekomen. Sir Edward Grey, Enge- laiid's minister van buitenlandscbe zaken, zou de eerste geweest zijn om dat antwoord op Duitscblands verzoek te zenden. Indien dat alles waai is, dan beteekent dit een nederlaag voor de Duitsche diplomatie 1 ENGELAND. De Engelsche bladen bevatten een brief van Balfour in antwoord op een vraag, hem gedaan, wat hij denkt van de bewering, die men dezer dagen hoort doen, dat een oorlog tusschen Engeland en Duitschland onvermijde lijk is. Balfour zegt, dat hij 't niet gewenscht acht, zijn meening over hjj. Ik ben hier alleen om de wen- schen van wijlen Mr. Malincourt na te komen, en maak geen aanspraak op de plichten van een gastheer. Tot haar groote woede zat Mrs. Egerton naast den notaris aan het ondereind van de tafel. Ivan Malincourt zat naast Mr. Wickham en naast hem Chrietal. Daartegenover zaten Violet eo Antho ny in ernstig gesprek. Laura zat tus schen hen en haar moeder, terwijl j Cesar en Nancy aan de rechterzijde van den notaris zaten. De dochters van Percival Malincourt stelden haar nichtjes Egerton ver in de schaduw. De schoonheid van Vio let zou in ieder gezelschap opgang maken en Nancy zag er allerliefst uit. De rouwjapon deed haar mooie gelaatskleur en blauwe oogen bij zonder goed uitkomen, evenals haar mooi zijdeachtig haar Mrs. Egerton had een goede gelegenheid om het contrast met de twyfelachtige be koorlijkheden van haar eigen dochter op te merken. Cnristal had een gele niet te beschrijven gelaatskleur, oogen zonder eenige aantrekkelijkheid, dof donkerblond haar en onregelmatige trekken. Haar figuur was plat en hoekig, terwijl zij steeds eea zwijgen de rol vervulde, het gevolg vao de weinige waardeering harer moeder, die daarmee te koop liep. internationale politiek te zeggen Bovendien hij zou niets kunnen zeg gen wat de menscben niet al weten. Maar hij is er zeker van, dat in Enge land geen politiek persoon van eenige partij Duitschland zoekt aan te vallen, en hij ziet niet in, welk belang Duitschland er bü zou bebben, Engu- land aan te vallen. TURKIJE. Auboyneau, de administrateur van het Parijsche filiaal der Ottomaansche Bank, onderhandelt te Parjjs over een leening van 1.000.0U0 Turksche pon den, die de Bank aan de Regeering wil voorschieten. De te Constantinopel gevestigde af- deeling van het comité Eendracht en Vooruitgang deelt mede, dat financi- eele commissies zijn gevormd tot het inzamelen van gelden. Het verkregen geld zal gebruikt worden tot publi catie en verspreiding van vooruit strevende geschriften, tot het oprich ten van scholen, het bevorderen van liefdadigheid. De beambten van den spoorweg Saloniki-Dedeagatch hebben het werk gestaakt. Zy vragen loonsverhooging. Driehonderd beambten van het Mini sterie van Onderwijs, die ontslag had den gekregen, hebben een demonstra tie gehouden. De Ministerraad besloot een aparte commissie te benoemen om de klachten te onderzoeken. Te Constantinopel zyn vyf indivi duen gearresteerd, die sterk onder verdenking staan den brand te Stam boel te bebben aangestoken. RUSLAND. Er is in Rusland al heel wat te doen geweest om de a.s. viering van Tolstoi's 80en verjaardag. De Heilige Synode heeft nu officieel aan de geloovtgen verboden aan die viering deel te nemen. Door geheel Rusland en vooral te Petersburg heeft dit besluit groote ontevredenheid gewekt. Het bekende Petersburgsche blad „Novoje Vremja" zegt, dat de hulde, aan Tolstoi gebracht, niet zyn theo- logiscben arbeid, maar zijn persoon en de macht zijner artistieke schep pingen betreft. Alle RusseD, zegt het blad, zelfs de Mr. Wickham zond de bedienden weg, toen aan de zorgen voor de ta fel was voldaan. De dame naast Mr. Bentley, zei hij, schijnt te wenschen, dat er fa milieraad gehouden wordt. Daar is niets tegen. Ivan Malincourt keek eerst den gastheer en daarna Mrs. Egerton aan en hij glimlachte. Het zal haar eenige verlichting geven ie spreken, merkte hij zachtjes tot Mr. Wickham op, maar wat kan het voor resultaat hebben. Het testa ment is volkomen in orde, en zelfs al was het dat niet dan blijft de moei lijkheid, die ik zooeven aanroerde, toch bestaan. Waar is het geld? Hubert Wickham knikte. U heeft gelijk, zei hij, en het zou heel wat gemakkelijker zijn, als Mrs. Egerton dat ouk begreep. Zij schijnt de eenige te zijn, die niet van plan is zich in de omstandigheden te schikken. Ivan had te zacht gesproken, om door Mrs. Egerton verstaan te wor den, maar de luider uitgesproken woorden van Mr. Wickham waren tot haar doorgedrongen. Waarom zou ik mij in de om standigheden schikken vroeg zy. Als de wet by machte is om dit slechte en belachelijke testament van on waarde te verklaren, dan zal ik dat meest orthodoxe, kunnen met hart en ziel aan dit feest der Russische litte ratuur deelnemen. Het Octrobristische blad Goles Braody meent, dat men een cationalen zelfmoord zou plegen, indien men afzag van deze Tolstol-viering. De Retsj zegt, dat het besluit van de Heilige Synode een droeven weer klank zal vinden by hen, die iets voelen voor de waardigheid en de grootheid van het Russische volk. De „Slovo" verklaart, dat de H. Synode het nationaal gevoelen kwetst en dat zjjn besluit tal van geloovigen tot afval zal brengen. De „Roess" ziet in het gebeurde een a.s. scheiding in den boezem der Russische Kerk. De Sonenuvnoic Slovo verklaart, dat de H. Synode heeft gebroken met de Russische beschaving en het land van zich vervreemd heeft. Men durft heel wat schrijven tegen woordig in Rusland SPANJE. In Barcelona en omstreken zyu de bommenaanslagen nog steeds aan de orde van den dag. Zaterdag om één uur ontplofte weer een bom in de voorstad Saocugat. Het geval baarde groote ontsteltenis in den omtrek. EGYPTE. In Egypte heerscht thans bjj een deel der bevolking groote ontevreden heid over de hooge huur, welke aan de huiseigenaren moet worden be taald. Sedert Maart wordt reeds aanhou dend door vergaderingen en optochten tegen de huiseigenaars gedemonstreerd. De autoriteiten en zelfs de consuls deden hun best om de eigenaren tot verlaging van de huurpryzen over te halen, doch te vergeefs. Thans hebben de verontwaardigde huurders besloten om voortaan de huur niet meer aan de huiseigenaren zeiven af te dragen, doch deze te deponeeren in de kas van de „inter nationale gerechtshoven", nainelyk de consulaire rechtbanken. Men zal dan 30 pCt. van de buur inhouden, omdat men de huurprijzen juist 30 pCt. te hoog acht. Algemeen wacht men met groote gedaan krijgen Er is immers heele- maal geen sprake van de rechtmatige erfgenamen van mijn overleden broer ik noch uw vader, Cesar, worden er in genoemd 1 En naar menschelij- ke berekening zou een legaat voor hem niet te onpas zyn gekomen, als ik denk aan jou, die weinig of niets uitvoert en aan je zusters, die niet in staat zijn zichzelf door de wereld te helpen. Het is jouw plicht deze zaak in orde te brengen, tenminste als |e rechterlijke studies «enig resultaat voor je hebben opgeleverd. Zy hebben veel voor mij gedaan, zeidu Cesar blozend, zy zullen mij behoeden voor het gevaar "my als een dwaas aan te stellen. Ik weet genoeg om overtuigd te zijn, dat het dwaas heid zou wezen te trachten het testa ment ongeldig te verklaren, en ik zal daar geen poging voor doen. Neen, natuurlijk dat ver wachtte ik ging Mrs. Egerton voort ik heb altijd tegen mijn broeder Per cival gezegd, dat het verkeerd van hem gezien was om jou in de recb ten te laten studeeren, en nu het te laat is, begint by ook te begrijpen, dat ik gelijk had. Cbristal, je schynt niets te eten, wat is de reden daar van Ik heb geen trek meer, dank u. Dat is gewoon-weg nonsens I Na tuurlijk had jjj evenals ieder ander spanning af, wat het resultaat van dit middel zal zyn. Merkwaardig is het zeker, hoe deze Egyptenaren zich thans ongeveer op dezelfde wijze tegen hooge huurprij zen trachten te verzetten, als dit' vroeger door de Ierscbe pachters is gedaan. Bali. De corresponded van de N. R. Ct. te Batavia seinde gisteren Morgen vertrekt het 18e bataljon infanterie naar Karangasem (Bali), waar de toestand onbetrouwbaar wBrdt geacbt. Het blad teekent hierbij o.a. aan Toen na de snel en succesvol ver- loopen expeditie naar Bali iu 1906, men op dit eiland al heel spoèiig de militaire bezetting tot 2 compagpïé'én zag verminderen, waren er lieden, die, met het oog op de ingrijpende ver anderingen, welke ingevoerd stor^f te worden, dit zwak bezet honden v'au dat eiland met bezorgdheid gadesloegen. Niemand minder echter dan de Bali- kenner by uitnemendheid, de Mfeer F. A. Liefrinck, lid van den Raad van Nederlandsch-Indië, meende, dat op Bali de rust voor goed zou zijn her steld. Geen wonder dus, dat de regee ring zich aan dit oordeel hield en Bali liet bezetten door 2 compagnieën in fanterie van het 11e bataljon, dat aan-j vankelijk, na het ontbinden der Bali- expeditie in 1906, in zyn geheel a! daar was achtergebleven. Tot secretaris der commissie,;' belast met bet afnemen van het examen voor den consulairen dienst)' is benoemd rar. dr. J. A. A. II. deM Beaufort, adj. commies aan het depar-j tement van Buitenlandscbe Zaken. B Cbineesche Boycot. Del handelsvereeniging Amsterdam deeldep aan de N. R. Ct. mede in de bladen' gelezen te hebben, dat do oorzaak der1' boycot-beweging te Semarang zou zijn aanzetting tot laillietverklaring. De directie te Amsterdam beef( daaromtrent telegrapbisoh inlichtingen ingewonnen. Het is baar gebleken] dat bet Semarangpersoneel inderdaadj hoop iets te krygeD. Maar die teleur stelling behoeft je eetlust niet weg te nemen. Als ik besluit om bier te bly ven, dan zul jij thuis noodig zy voor de huishouding en ik sta er o dat je nog wat eetl Het zou nutteloos zyu, wanneet], u besloot bier te blijven, mevrouw zei Hubert Wickham, want ik bel F] niet de bevoegdheid u toe te staan da te doen. Deze jonge dame, uw doch ter, heeft de vrijheid zoo lang tj blijven, als zij verkiest, maar ik hel bet ryluig al laten inspannen, dat i .r. naar den trein zal brengen. Wat een onbeschaamdheid! riet Mrs. Egertou woedeud. Natunrly j kunuen mijn dochters niet zonder m blyven, en dat beteekent dus, dat z worden uitgesloten van de eenig hoop, die het testament van has oom haar verschaft Ik ben van plan te blyven, zeid Christal, zonder op te kijken. Deze plotselinge verklaring viel a een donderslag op hen, die baar hoo den Violet, die van woede bloosde b de woorden van haar lante, kee naar Cnristal en baar gelaat belde de op. Wordt vervolgd.) 1

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1908 | | pagina 1