DAGBLAD voor AMERSFOORT en OMSTREKEN.
No. 184
DINSDAG 8 SEPTEMBER 1908.
5e JAARGANG
Uitgave van de Naaml. Venoootsehap „DE EEMLANDER".
Vepsehijnt dagelijks, behalve op Zoo- eo Feestdagen.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Een Verborgen Erfenis
BINNENLAND.
lol
MLANDER
Hoofdredacteur R. 6. RIJKEN S.
Abonnementsprijs
Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad
Franco per post id.
Per 3 maanden id.
Franco per post id.
Afzonderlijke nummers
f 4.—
5.60
- 1.—
- 1.40
- 0.05
Bureau: BREEDESTRA&T 18.
Telefoon Interc. 62.
Prijs der Ad7ertentiën
Van 1 tot 5 regels
Voor iederen regel meer
Buiten het Kanton Amersfoort per regel
(By abonnement belangrijke korting.)
1 0.40
- 0.08
- 0.10
MAROKKO EN EUROPA.
De omkeer der dingen in Marokko,
de nederlaag van Abd el-Azis en het
uitroepen te Fez van zijnen tegen
stander en broeder tot Sultan moesten
wel de groote mogendheden doen over
wegen welke houding zü hadden aan
te nemen tegen man, die niet alleen
door de iortuin van den oorlog begun
stigd werd, maar blijkbaar ook de
sterke meerderheid van de Marokkanen
voor zich had. Wel beweren Fransche
bladen dat Abd-el-Aziz zich met ge
slagen acht, dat hij nog eene poging
zal doen om zyUj rijk te herwinnen
en dat hij bezig is eene meballa uit
te rustenmaar aan die verzekeringen
wordt weinig gewicht gehecht.
Aanvankelijk beeft Duitschland Abd-
el-Aziz beschermd. De Duitsche keizer
behandelde hem te Tanger als de
wettige souverein van Marokko. Maar
later was de wettige Sultan de man
der Franschen, die hem te Rabat eene
veilige schuilplaats aanboden en niet
zeker# plechtigheid het Legioen van
Eer op zijne borst hechtten. Duitsch
land hield zich onzijdig, maar het was
duidelijk, het bleek uit de Duitsche
bladen, dat men te Berlijn niets ge
voelde jvoor deD beschermeling der
Franschen. En nu deze geslagen is,
wat niet aangenaam wordt gevonden
in de republiek, heeft Duitschland aan
de mogendheden in overweging gege
ven of het niet raadzaam zou zijn
Moelay Hafid als Sultan van Marokko
te erkennen.
Daar is niets tegen te zeggen. Als
onderteekenaar van het tractaat van
Algesiras heeft liet Duitsche rijk
zeker het recht de anderen voorstel
len te doen met betrekking tot
Marokko.
Maar nu is er iets anders gebeurd.
Onverwacht is de Duitsche consul
Vassel naar Fez vertrokken, waar hij
vroeger was gevestigd. Niemand ge
looft, dat hy, wat aanvankelijk be
weerd werd, om persoonlijke redenen,
om zijne eigene belangen te beharti
gen, naar Fez gaat. Eene consul is
geen diplomaat. Hij is er niet om de
(NAAR HET ENGEL3CH.)
5)
Mr. Wickham bedoelt, mevrouw,
zei de kleine notaris, die buigend
naar Mrs. Egerton toekwam, dat dui
delijk als wensch van mijn overleden
client te lezen staat, dat zyn neven
en nichten vrijheid hebben hier te
blijven, maar dat er van u of van
eenige andere bloedverwant geen
sprake is.
En daar mevrouw geen lust
schijnt te hebben mijn geleide naar
de andere kamer aan te nemen, moet
zij mij excuseeren, dat ik dan alleen
zal gaan, zei Mr. Wickham, de daad
bij het woord voegend.
Na even geaarzeld te hebben volg
de de rest van het gezelschap. Toen
zij de eetkamer binnen kwamen, een
flink, ruim vertrek, deftig en rijk ge
meubileerd, ging Wickham aan het
hoofd van de massieve tafel zitten,
terwijl hij den notaris verzocht aau
het ondereind plaats te nemen.
De rest van het gezelschap zal
zeker zelf wel een plaatsje kiezen, zei
politieke maar om handelsbelangen
van zijnen staat te vorderen.
Waarom ging nu juist, nu Moelay
Hafid meester is te Fez en men spreekt
van zijne erkenning, de heer Vassel
naar Marokko Dat mochten de Fran
sche bladen wel eens weten. De Temps"
was zeer verontwaardigd. In een ge
harnast artikel wist het blad veel
slechts te vertellen van den heer Vas
sel en zijne vroegere werkzaamheid in
Marokko. Hij had zich daar doen ken
nen als de tegenstander van Frankrijk;
hij was naar het scheen een ware
stokebrand.
Als Vassel thans naar Fez ging was
het natuurlijk om den nieuwen Sultan
onder Duitschen invloed te brengen, om
zooveel mogelijk Frankrijk tegen te
werken. Wat moest men daarvan
denken? Hoe was dit te rijmen met
de laatste vredelievende redevoering
van den Duilscheu keizer Er was
tegenspraak tnsscheu deze woorden
en die daad.
De Engelsche bladen waren het daar
mede eens. De „Times", was ook van
meening, dat wat Duitschland daar
gedaan had, was ingegeven door een
geest, die het blijkbaar niet eens was
met de vredelievende verklaringen te
Straatsburg.
Zooals de bladen, schijnen ook de
Regeeriugen er over te denken. Ten
minste wat de erkenning van Moelay
Hafid betieft. Immers we hebben
gisteren reeds gezien, dat men er te
Parijs van veizekerd is, dat alle
mogendheden die erkenning met in
beiaad zullen nemen aleer er bij ben
een voorstel van Frankryk en Spanje
is ingekomen. Sir Edward Grey, Enge-
laiid's minister van buitenlandscbe
zaken, zou de eerste geweest zijn om
dat antwoord op Duitscblands verzoek
te zenden. Indien dat alles waai is,
dan beteekent dit een nederlaag voor
de Duitsche diplomatie 1
ENGELAND.
De Engelsche bladen bevatten een
brief van Balfour in antwoord op een
vraag, hem gedaan, wat hij denkt van
de bewering, die men dezer dagen
hoort doen, dat een oorlog tusschen
Engeland en Duitschland onvermijde
lijk is. Balfour zegt, dat hij 't niet
gewenscht acht, zijn meening over
hjj. Ik ben hier alleen om de wen-
schen van wijlen Mr. Malincourt na
te komen, en maak geen aanspraak
op de plichten van een gastheer.
Tot haar groote woede zat Mrs.
Egerton naast den notaris aan het
ondereind van de tafel.
Ivan Malincourt zat naast Mr.
Wickham en naast hem Chrietal.
Daartegenover zaten Violet eo Antho
ny in ernstig gesprek. Laura zat tus
schen hen en haar moeder, terwijl j
Cesar en Nancy aan de rechterzijde
van den notaris zaten.
De dochters van Percival Malincourt
stelden haar nichtjes Egerton ver in
de schaduw. De schoonheid van Vio
let zou in ieder gezelschap opgang
maken en Nancy zag er allerliefst
uit. De rouwjapon deed haar mooie
gelaatskleur en blauwe oogen bij
zonder goed uitkomen, evenals haar
mooi zijdeachtig haar Mrs. Egerton
had een goede gelegenheid om het
contrast met de twyfelachtige be
koorlijkheden van haar eigen dochter
op te merken. Cnristal had een gele
niet te beschrijven gelaatskleur, oogen
zonder eenige aantrekkelijkheid, dof
donkerblond haar en onregelmatige
trekken. Haar figuur was plat en
hoekig, terwijl zij steeds eea zwijgen
de rol vervulde, het gevolg vao de
weinige waardeering harer moeder,
die daarmee te koop liep.
internationale politiek te zeggen
Bovendien hij zou niets kunnen zeg
gen wat de menscben niet al weten.
Maar hij is er zeker van, dat in Enge
land geen politiek persoon van eenige
partij Duitschland zoekt aan te vallen,
en hij ziet niet in, welk belang
Duitschland er bü zou bebben, Engu-
land aan te vallen.
TURKIJE.
Auboyneau, de administrateur van
het Parijsche filiaal der Ottomaansche
Bank, onderhandelt te Parjjs over een
leening van 1.000.0U0 Turksche pon
den, die de Bank aan de Regeering
wil voorschieten.
De te Constantinopel gevestigde af-
deeling van het comité Eendracht en
Vooruitgang deelt mede, dat financi-
eele commissies zijn gevormd tot het
inzamelen van gelden. Het verkregen
geld zal gebruikt worden tot publi
catie en verspreiding van vooruit
strevende geschriften, tot het oprich
ten van scholen, het bevorderen van
liefdadigheid.
De beambten van den spoorweg
Saloniki-Dedeagatch hebben het werk
gestaakt. Zy vragen loonsverhooging.
Driehonderd beambten van het Mini
sterie van Onderwijs, die ontslag had
den gekregen, hebben een demonstra
tie gehouden. De Ministerraad besloot
een aparte commissie te benoemen om
de klachten te onderzoeken.
Te Constantinopel zyn vyf indivi
duen gearresteerd, die sterk onder
verdenking staan den brand te Stam
boel te bebben aangestoken.
RUSLAND.
Er is in Rusland al heel wat te
doen geweest om de a.s. viering van
Tolstoi's 80en verjaardag.
De Heilige Synode heeft nu officieel
aan de geloovtgen verboden aan die
viering deel te nemen.
Door geheel Rusland en vooral te
Petersburg heeft dit besluit groote
ontevredenheid gewekt.
Het bekende Petersburgsche blad
„Novoje Vremja" zegt, dat de hulde,
aan Tolstoi gebracht, niet zyn theo-
logiscben arbeid, maar zijn persoon
en de macht zijner artistieke schep
pingen betreft.
Alle RusseD, zegt het blad, zelfs de
Mr. Wickham zond de bedienden
weg, toen aan de zorgen voor de ta
fel was voldaan.
De dame naast Mr. Bentley, zei
hij, schijnt te wenschen, dat er fa
milieraad gehouden wordt. Daar is
niets tegen.
Ivan Malincourt keek eerst den
gastheer en daarna Mrs. Egerton aan
en hij glimlachte.
Het zal haar eenige verlichting
geven ie spreken, merkte hij zachtjes
tot Mr. Wickham op, maar wat kan
het voor resultaat hebben. Het testa
ment is volkomen in orde, en zelfs al
was het dat niet dan blijft de moei
lijkheid, die ik zooeven aanroerde,
toch bestaan. Waar is het geld?
Hubert Wickham knikte.
U heeft gelijk, zei hij, en het zou
heel wat gemakkelijker zijn, als Mrs.
Egerton dat ouk begreep. Zij schijnt
de eenige te zijn, die niet van plan
is zich in de omstandigheden te
schikken.
Ivan had te zacht gesproken, om
door Mrs. Egerton verstaan te wor
den, maar de luider uitgesproken
woorden van Mr. Wickham waren tot
haar doorgedrongen.
Waarom zou ik mij in de om
standigheden schikken vroeg zy. Als
de wet by machte is om dit slechte
en belachelijke testament van on
waarde te verklaren, dan zal ik dat
meest orthodoxe, kunnen met hart en
ziel aan dit feest der Russische litte
ratuur deelnemen.
Het Octrobristische blad Goles
Braody meent, dat men een cationalen
zelfmoord zou plegen, indien men
afzag van deze Tolstol-viering.
De Retsj zegt, dat het besluit van
de Heilige Synode een droeven weer
klank zal vinden by hen, die iets
voelen voor de waardigheid en de
grootheid van het Russische volk.
De „Slovo" verklaart, dat de H.
Synode het nationaal gevoelen kwetst
en dat zjjn besluit tal van geloovigen
tot afval zal brengen.
De „Roess" ziet in het gebeurde
een a.s. scheiding in den boezem der
Russische Kerk.
De Sonenuvnoic Slovo verklaart,
dat de H. Synode heeft gebroken met
de Russische beschaving en het land
van zich vervreemd heeft.
Men durft heel wat schrijven tegen
woordig in Rusland
SPANJE.
In Barcelona en omstreken zyu de
bommenaanslagen nog steeds aan de
orde van den dag. Zaterdag om één
uur ontplofte weer een bom in de
voorstad Saocugat. Het geval baarde
groote ontsteltenis in den omtrek.
EGYPTE.
In Egypte heerscht thans bjj een
deel der bevolking groote ontevreden
heid over de hooge huur, welke aan
de huiseigenaren moet worden be
taald.
Sedert Maart wordt reeds aanhou
dend door vergaderingen en optochten
tegen de huiseigenaars gedemonstreerd.
De autoriteiten en zelfs de consuls
deden hun best om de eigenaren tot
verlaging van de huurpryzen over te
halen, doch te vergeefs.
Thans hebben de verontwaardigde
huurders besloten om voortaan de
huur niet meer aan de huiseigenaren
zeiven af te dragen, doch deze te
deponeeren in de kas van de „inter
nationale gerechtshoven", nainelyk
de consulaire rechtbanken. Men zal
dan 30 pCt. van de buur inhouden,
omdat men de huurprijzen juist 30
pCt. te hoog acht.
Algemeen wacht men met groote
gedaan krijgen Er is immers heele-
maal geen sprake van de rechtmatige
erfgenamen van mijn overleden broer
ik noch uw vader, Cesar, worden
er in genoemd 1 En naar menschelij-
ke berekening zou een legaat voor
hem niet te onpas zyn gekomen, als
ik denk aan jou, die weinig of niets
uitvoert en aan je zusters, die niet in
staat zijn zichzelf door de wereld te
helpen. Het is jouw plicht deze zaak
in orde te brengen, tenminste als |e
rechterlijke studies «enig resultaat
voor je hebben opgeleverd.
Zy hebben veel voor mij gedaan,
zeidu Cesar blozend, zy zullen mij
behoeden voor het gevaar "my als een
dwaas aan te stellen. Ik weet genoeg
om overtuigd te zijn, dat het dwaas
heid zou wezen te trachten het testa
ment ongeldig te verklaren, en ik
zal daar geen poging voor doen.
Neen, natuurlijk dat ver
wachtte ik ging Mrs. Egerton voort
ik heb altijd tegen mijn broeder Per
cival gezegd, dat het verkeerd van
hem gezien was om jou in de recb
ten te laten studeeren, en nu het te
laat is, begint by ook te begrijpen,
dat ik gelijk had. Cbristal, je schynt
niets te eten, wat is de reden daar
van
Ik heb geen trek meer, dank u.
Dat is gewoon-weg nonsens I Na
tuurlijk had jjj evenals ieder ander
spanning af, wat het resultaat van
dit middel zal zyn.
Merkwaardig is het zeker, hoe deze
Egyptenaren zich thans ongeveer op
dezelfde wijze tegen hooge huurprij
zen trachten te verzetten, als dit'
vroeger door de Ierscbe pachters is
gedaan.
Bali. De corresponded van de
N. R. Ct. te Batavia seinde gisteren
Morgen vertrekt het 18e bataljon
infanterie naar Karangasem (Bali),
waar de toestand onbetrouwbaar wBrdt
geacbt.
Het blad teekent hierbij o.a. aan
Toen na de snel en succesvol ver-
loopen expeditie naar Bali iu 1906,
men op dit eiland al heel spoèiig de
militaire bezetting tot 2 compagpïé'én
zag verminderen, waren er lieden, die,
met het oog op de ingrijpende ver
anderingen, welke ingevoerd stor^f
te worden, dit zwak bezet honden v'au
dat eiland met bezorgdheid gadesloegen.
Niemand minder echter dan de Bali-
kenner by uitnemendheid, de Mfeer F.
A. Liefrinck, lid van den Raad van
Nederlandsch-Indië, meende, dat op
Bali de rust voor goed zou zijn her
steld. Geen wonder dus, dat de regee
ring zich aan dit oordeel hield en Bali
liet bezetten door 2 compagnieën in
fanterie van het 11e bataljon, dat aan-j
vankelijk, na het ontbinden der Bali-
expeditie in 1906, in zyn geheel a!
daar was achtergebleven.
Tot secretaris der commissie,;'
belast met bet afnemen van het
examen voor den consulairen dienst)'
is benoemd rar. dr. J. A. A. II. deM
Beaufort, adj. commies aan het depar-j
tement van Buitenlandscbe Zaken. B
Cbineesche Boycot. Del
handelsvereeniging Amsterdam deeldep
aan de N. R. Ct. mede in de bladen'
gelezen te hebben, dat do oorzaak der1'
boycot-beweging te Semarang zou zijn
aanzetting tot laillietverklaring.
De directie te Amsterdam beef(
daaromtrent telegrapbisoh inlichtingen
ingewonnen. Het is baar gebleken]
dat bet Semarangpersoneel inderdaadj
hoop iets te krygeD. Maar die teleur
stelling behoeft je eetlust niet weg te
nemen. Als ik besluit om bier te bly
ven, dan zul jij thuis noodig zy
voor de huishouding en ik sta er o
dat je nog wat eetl
Het zou nutteloos zyu, wanneet],
u besloot bier te blijven, mevrouw
zei Hubert Wickham, want ik bel F]
niet de bevoegdheid u toe te staan da
te doen. Deze jonge dame, uw doch
ter, heeft de vrijheid zoo lang tj
blijven, als zij verkiest, maar ik hel
bet ryluig al laten inspannen, dat i .r.
naar den trein zal brengen.
Wat een onbeschaamdheid! riet
Mrs. Egertou woedeud. Natunrly j
kunuen mijn dochters niet zonder m
blyven, en dat beteekent dus, dat z
worden uitgesloten van de eenig
hoop, die het testament van has
oom haar verschaft
Ik ben van plan te blyven, zeid
Christal, zonder op te kijken.
Deze plotselinge verklaring viel a
een donderslag op hen, die baar hoo
den Violet, die van woede bloosde b
de woorden van haar lante, kee
naar Cnristal en baar gelaat belde
de op.
Wordt vervolgd.)
1