DAGBLAD voor AMERSFOORT en OMSTREKEN No. 198, DONDERDAG 24 SEPTEMBER 1908. 5e JAARGANG. Uitgave van de NaamL Vennootsehap „DE EEMLANDER". Vepsehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. W oniogtoestanden FEUILLETON. Een Verborgen Erfenis. BUITENLAND. LAND Hoofdredacteur R. G. RIJKENS. Abonnementsprijs Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad f 4.— Franco per post id. - 5.60 Per 3 maanden id. - 1.— Franco per post id. - 1.40 Afzonderlijke nummers- 0.05 Bureau: BREEDESTRAAT 18. Telefoon Interc. 62. Frljs der Adverténtlën: Van 1 tot 5 regelsf 0.40 Voor iederen regel meer- 0.08 Buiten het Kanton Amersfoort per regel - 0.10 (Bjj abonnement belangrijke korting.) Zij, die zich met 1 October a.s. op dit blad abonneeren, ontvangen de tot dien datnm verschijnende nom- mers gratis. Een goeie woning is toch maar alles, dachten we, toen we dezer dagen eens eene wandeling door enkele stads kwartieren hadden gemaakt, ten einde de woningen in enkele buurten eens op te nemen. 't Is misschien iets te veel gezegd, maar een goede woning is zeker een van die dingen, welke ons in het leven wel het meest onontbeerlijk voorkomen, vooral zoo we zelf aan min of meer ruimte in eigen huis, aan lucht en licht, aan de geriefelijkheden van eene eenigszins comfortabele woning ge- wend zijn. En toch denken we maar zelden aan de honderden, ja duizenden, die, levend in zeer bekrompen omstandigheden, van een inkomen, dat te klein is om er de vaak uitgebreide familie behoor- het noodige voedsel van te kunnen verschaffen, den eisch eener goede woning ter zijde zetten voor de nood zakelijkheid van een „onderdak". Het is voldoende of beter, het is het alleen-bereikbare, dat zy een gelegen heid vinden om te eten en te slapen. Gelukkig zijn de oogen voor dezen maatschappelijken noodstand niet meer gesloten, en is vooral in de laatste jaren op allerlei wijze en door allerlei lichamen, getracht verbetering aan te brengen in de vaak ellendige woning toestanden. De Staat heeft, we hebben het on langs reeds gezegd, toen we het had den over woningtoestanden te Bun schoten, het zijne gedaan om niet alleen een voortdurend toezicht te oefenen tot wegneming van misstan- den, maar ook in de Woningwet aan (NAAR HET ENOELSCH.) 17) U denkt zeker, dat ik onder die omstandigheden niet hier behoorde te zijn vroeg zij angstig. Daar heb ik mij niet mee te bemoeien. Ik voer alleen de aanwij zingen van mijn pleegmoeder uit. Ieder van de neven en nichten van Mr. Malincourt heeft het recht om het jaar na zjjn dood hier zoo lang te blijven als zij of hij verkiest. Er zijn voor allen vertrekken in orde ge bracht, wanneer zij verkiezen hier te komen. Het verheugt mij, dat u er niets tegen heeft, zei Violet verlicht. Ik ben ni«t van plan naar het geld te zoe ken, want ik zou niet het minste idéé hebben, hoe ik dat moest aanleggen, en ik hoopte, ik; verwachtte eigenlijk was ik zoo goed als zeker, dat ik vandaag een brief zou krij gen. Ik meende dat ik het dienstmeisje vanmorgen by de deur gezien had met een paar brieven. Ja, ik kreeg er twee, een van de gemeentebesturen den weg gewezen en de bevoegdheid verleend, om zoo noodig zelf krachtig in te grijpen. Maar, wij hebben het op onze wan deling bemerkt, niet alleen in Bun schoten heerschen slechte woningtoe standen al is het daar ook boven mate slecht doch ook in onze eigen stad zou veel verbeterd kunnen worden. Niet zoozeer de arbeiders zijn hier de slachtoffers van slechte woning toestanden, maar de niet-vaklieden, de menschen, die van den eenen dag in den anderen loven, soms niets, enkel eens veel, maar over het geheel te weinig verdienend, en voorts de ouden van dagen, voor wie geen werk meer is, de tobbers met ziekten, die in hun eigen onderhoud niet meer kunnen voorzien, en die afhankelijk 1 zijn van den weldadigheidszin en den stand der kas van kerk en armbe sturen. We hebben woningen ontdekt, die meer aan bouwvallen deden denken en waarin toch menschen wonen. Er is echter een tweede ding, wat ons op die wandeling trof, we waren er trouwens op opmerkzaam gemaakt en dat is, dat er zoo'n groot getal huizen, geschikt voor arbeiders en voor lieden met karige verdiensten, leeg staan. Men deinst zoo vaak voor onbe woonbaar-verklaren terug, omdat men niet weet, waar de menschen die uit de woning gezet moeten worden, een onderdak te verleenen. In Amersfoort behoeft die vrees op het oogenblik in 't geheel niet te bestaan. En nu vragen we, is dit dan geen gunstig oogenblik om eens een opruiming te houden onder die krotten, die eigenlijk geen woning meer genoemd kunnen worden en die tevens een voortdurende bedreiging zijn voor den gezondheidstoestand Er zal voor onze stad misschien in lang niet weer zoo'n gunstig tijdstip aanbreken om zoo'n onbewoonbaar verklaring in massa uit te voeren. De Gezondheidscommissie moge er hare gedachten eens overlaten gaan, of zij niet kan adviseeren in een geest als boven is aangegeven. Als we eerst zoover zijn, dan is een tweede vraag die overwogen kan worden, op welke wijze men lieden, die uit hunne onbewoonbaar verklaarde woningen zullen moeten verhuizen, eenigszins kan tegemoet komen om de iets hoogere huren, die zij misschien te betalen zullen hebben, op te bren gen. Cesar en een van Nancy, maar niet den brief, dien ik verwachtte. Laatst spraken wjj over toovergoud, Mr. Wickham. Ik dacht, dat ik het ware gevonden had, maar het schijnt mij weer te ontsnappen. Zü keek den man tegenover zich aan en ontmoette z(jn bjjna afgetrok ken blik. Iets in zijn gelaat moedigde aan voort te gaan. Ik hoopte van mijn neef, Anthony Egerton te hoorenwij zijn van plan te een of anderen tyd samen te trou wen, en [ik schreef hem op den dag dat ik hier kwam Schreef u naar zjjn eigen huis? Ja. Violet voelde haar hart 'sneller kloppen, terwijl zy haar metgezel aankeek die van tafel opstond. Mr. Egerton is in Londen. Hij ging daarheen den dag, nadat het testament was voorgelezen. O I riep Violet uit, haar handen ineenklemmend. Dan is dat de reden van het oponthoud. Maar mijn brief kon toch worden opgezondenen zelfs als hij hem niet kreeg, dan kon hij toch naar mijn tehuis schrijven Nancy zou zijn brieven aan mjj door sturen. Mr. Wickham gaf geen antwoord. Hij wandelde naar de deur. Wacht even, riep zij uit, naar hem toegaande. Kan u mij het adres HET CONGRES TE NEURENBERG. De Duitsche bladen zijn nog niet uitgepraat over het sociaal-democra tisch congres te Neurenberg. Zij ber inneren aan het feit, dat ook vroeger meermalen tweespalt in de sociaal democratische partij heerschte. Toen zjj pas ontstond had men aan de eene zijde de volgelingen van Lasalle en aan de andere die van Marx. Eerst in 1875 op het congres te Gotha sloeg men de handen ineen ter be strijding van de kapitalistische maat schappij. En misschien zou men weldra nieuwe oneenigheden beleefd hebben, want ook toen reeds bogen velen zich niet dan met weerzin onder het juk van het Berljjnsche partijbestuur. Maar de socialisten hadden geluk. Bismarck vond goed eene uitzonde ringswet tegen hen te maken. Zij werden vervolgd. De vervolging is in vele gevallen eene heilzame tuchtroede. Zjj drijft de wankelmoedigen, de ontevredenen tot aaneensluiting. Het Duitsche socialisme heeft veel te danken aan de socialistenwet. Daar door is de eenheid en de groei der partij zeei' bevorderd. Heeft zij thans met hare drio millioen kiezers het hoogtepunt bereikt? Wie zal dat zeggen Er is geen reden voor de burgerlijke pers om wat te Neurenberg is gebeurd met die Schadenfreude te beschouwen, die volgens menschenhaters of men- schenkenners de reinste vreugde is. De Acheron blijft de Acheron merkt een Duitsch blad aan. Of de stroom langzaam vliet, of stormen hem be roeren, hij blijft dezelfde. Dat is zeer juist. Van burgerlijke zijde moet men zulke dingen als op het laatste concres der Duitsche socialisten zijn gebeurd niet overschat ten. Men moet zich vooral niet voor stellen dat het maatschappelijk gebouw steviger staat en nauwelijks meer behoeft verdedigd te worden omdat zijne bestormers het oneens zijn om trent een bepaald punt. De tegenstel lingen in den boezem der partij zijn zeer gering in vergelijking van hetgeen de beide richtingen scheidt van de aanhangers der bestaande maatschap pelijke verhoudingen. De Zuidduit- schers willen even goed als die uit het Noorden het privaat bezit van de productiemiddelen afschaffen en de productie op hunne wijze regelen. Zij ook willen den almachtigen staat, die voor alles heeft te zorgen en zooveel mogelijk van eene onmetelijke kazerne zal hebben. Het congres te Neuren berg is ook geëindigd met het zingen der Internationale en allen zongen mede, die uit het zuiden zoowel als die uit het noorden. DUITSCHLAND. In de aan de Fransche en Spaan- sche gezanten ter hand gestelde Duitsche antwoordnota, opgesteld naar aanleiding van de Spaansch-Fransche nota in zake de erkenning van Moelai Hafid als Sultan van Marokko, wordt in de eerste plaats gewezen op de tusschen Duitschland en Spanje en Frankrijk bestaande overeenstemming, dat op de erkenning van Moelai Hafid slechts de gemeenschappelijke belangen der Mogendheden van invloed mogen zijn. Hiervan uitgaande heeft de Duit sche regeering er niets tegen in te brengen, dat van Moelai Hafid enkele zekerheidsstellingen worden geëischt. In het schrijven van Moelai Hafid aan het diplomatische korps te Tanger, waarin hij bepaalde toezeggingen doet, hoe hij regeeren zal en dat hij de akte van Algeciras zal nakomen, ziet de Duitsche regeering een feit van groote belangrijkheid, en spreekt daar om de hoop uit, dat de Fransche en Spaansche regeeringen een reeks van van Anthony in Londen zeggen Ik moet daarheen schrijven. Mijn brief mocht hem eens niet toegezonden zijn. Mr. Wickham schreef een paar woorden op en gaf ze haar. Goedennacbt, zei hij, en verliet de kamer. Violet besloot te wachten, om te zien welk nieuws de morgen bracht, vóór dat zy weer aan Anthony Eger ton schreef. Maar ten slotte schreef zij aan Cesar en Nancy beiden, alles in de kleinste bijzonderheden vertellend en verzond de brieven. Toen dit afge- loopen was, had zij gelegenheid om zich er over te verwonderen, dat Mr. Wickham zooveel van haar zaken afwist. Hoe was het mogelijk, dat hij meer van Anthony afwist dan hij zelf? Den volgenden morgen bracht weer eene teleurstelling. Dezen keer bracht de post heelemaal geen brief; maar onder het licht van hetgeen zü den vorigen avond gehoord had, was de schok niet zoo groot. Zij ontbeet haas tig en ging toen zitten, om weer aan Anthony te schrijven, naar het adres in Londen. Toen de plicht volbracht was, ging zij naar buiten en wandel de in de richting van het bosch, waar zü onlangs met Anthony gewandeld had. Zij was nu overtuigd, dat zü ner gens op te hopen had, totdat' haar brief hem zou hebben bereikt, daar door voelde zij zich opgewekter ge stemd dan de vorige dagen. Zü was overtuigd, dat Mrs. Egerton haar eerste brief aan Anthony had achter gehouden. Hü was in Londen hü was daar heengegaan den dag na de voorle zing van het testament, en had geen tüd verloren laten gaan in zijn ijver om te werken voor hun beider nestje. Violet verlangde evenals Cesar naar vrede, liefde en gelukmaar terwül het voor hem niets meer was dan een vaag verlangen, was het voor haar iets, waarop zü, zoo noodig, de hand kon leggen. Anthony kon voor haar alles in vervulling brengen, terwül Cesar nog in 't geheel geen vooruit zichten had. Al wandelende overwoog Violet dit alles, en toen zü naar huis terug keerde, nam zü zich voor de toekomst weer wat rooskleuriger te beschou wen. Nancy had haar het een en ander van huis toegezonden, en toen zü dat had weggeborgen, bracht zij den avond lezende en handwerkende door. Mr. Wicham was weer verdwenen, en dus was zü weer eens alleen. Zij verwachtte niets tot den volgenden de in haar nota gestelde voorwaarden als voldaan zullen erkennen. Volgens dezen maatstaf neemt de Duitsche regeering tegenover de identiBche in de nota aangegeven garantie-eischen als volgt stolling Zü heeft geen be zwaar, dat Moelai Hafid de akte van Algeciras benevens alle daartoe vast gestelde uitvoeringsbepalingen aange nomen heeftmaakt slechts het voor behoud, dat betreffende bepalingen volgens het Marokkaanscbe Staats recht rechtsgeldig moeten zün. Duitsch land heeft niets in te brengen tégen aan Frankrijk en Spanje tijdelük toe^ gekende bevoegdheden, die ten doel hebben den smokkelhandel in wapenen te verhinderen. Volgens de meening vaii Duitschland, mag Moelai Hafid zich ook niet onttrekken aan de rechtsgeldige door zün voorgangers aangegane ver plichtingen. De Duitsche regeering maakt echter opmerkzaam dat derge lijke verdragen met privaatpersonen, evenals aangegane schuldverplichtin gen, slechts dan op erkenning kunnen aanspraak maken, als bij het aangaan daarvan de bepalingen van de akte van Algeciras in aanmerking z(jn ge nomen. De Duitsche regeering is ool$ van meening dat de bevoegdheden van de te Casa-Blanca ingestelde com missie ter bepaling van de door be schieting van Casa-Blanca ontstane I aanspraken tot' schadevergoeding ge handhaafd worden. Verder is de Duitsche regeering bereid deel te nemen aan gemeenschappelgke stap pen, om van Moelai Hafid te verlan gen, dat hü openlijk en officieel de vaste bedoeling verkondigt, zün gedrag tegenover vreemde Mogendheden en haar onderdanen te richten naar do voorschriften van het volkenrecht en dat hü onmiddellük de vereischte maatregelen treft, waardoor de veilig heid en de vrüheid van verkeer in het Cherifiaansche rük gewaarborgd worden, maar, oordeelt de Duitsche regeering, daarvoor moet hem de noodige vrüheid van beweging worden gelaten. Zü bestrüdt verder niet, dat Frankrük en Spanje het recht hebben schadevergoeding te vragen voor de kosten, veroorzaakt door de door hen genomen militaire maatregelen en om een regeling te treffen naar aanleiding van den dood hunner onderdanen. De morgen, maar terwül zü eenzaam dineerde, klonk het geluid van nade rende wielen tot haar door. Het werd gevolgd door een luid bellen aan de voordeur en een stem in de hal. Het volgend oogenblik kwam Anthony Egerton de kamer haastig binnen met meer bezorgdheid in zyn uiterlijk dan zü ooit van hem gezien had. HOOFDSTUK VI. Het was Zaterdagavond, toen An thony op Reyland kwam en hij bleef er tot Maandagmorgen. In den tüd, die hü en Violet samen doorbrachten, werd alles opgehelderd. Hü had geen brief ontvangen, en had niets van haar ondervindingen gehoord, totdat hü bij toeval Cesar in Londen ontmoet had en van hem hoorde, wat er gebeurd was. Na 't ontbyt zwierven zü samen rond. Beiden voelden zich volkomen tevreden, en geen zorg voor de toe komst verstoorde hun opgewektheid. Anthony had zün voet reeds in den stijgbeugel, wel is waar was het een kleine betrekking, maar het was toch een eerste stap op de ladder, die naar het succes moest voeren. Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1908 | | pagina 1