DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
No. 57. WOENSDAG 9 MAART 1910. 7e JAARGANG.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Quinnion de Philosoof.
Hoofdredacteur 3£. Gr. RIJKERS.
§Ji
Bureau BREEDESTRAAT 18. Telefoon Interc. 62.
ABONNEMENTSPRIJS
Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad f4.—. Franco per
post id. f6.60. Per 3 maanden id. fl.Franco per post
id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Van 1 tot 5 regels f0.40. Voor iederen regel meer f0.08.
Buiten het Kanton Amorsl'oort per regol f0.10. (Bij
abonnement belangrijke korting.)
Tot plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Algomeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentiebureau D. Y.ALTA,Warmoesstraat 76-78 te Amsterdam.
DE KIESRECHT „WANDELING."
Het staat wel vast dat de politie
te Berlijn een nederlaag heeft geleden,
in dien zio, dat de sociaal-democraten
haar hij den neus gehad hebben. De
lezers weten dat de politie Zaterdag
morgen beloofde de kiesrechtwandeling
Zondag in het park van Treptow te
verhinderen. De Vorwarts, dat bericht
weergevend, zette er niets anders
ouder dan „Morgenmiddag tusschen
één en halftwee". Maar intusscben
werd vanwege de leiders aan de be-
toogers meegedeeld dat niet het park
van Treptow, maai de Grosser Stern
een piein waar de tramlijnen die
door het park loopen, samenkomen
in den Tiergarten de plaats van sa
menkomst zou wezen. En zoo was het
gevolg dat, terwijl er een ontzagwek
kende macht politie-agenten op de
been was bij het park van Treptow,
om een kleine zes duizend menscheu
er buiten te houden, in den Tiergarten,
waar er ongeveer lOü.OOO samen
stroomden, geen politieman meer dan
anders te zien was. Van wijziging der
plaats van samenkomst was den pre
sident van politie niets ter oore ge
komen
Tegen twee uur in den middag was
het stampvol bij de Siegesallee en het
rijksdaggebouw. De menigte was rus
tig, maar zong sociaal-democratische
liederen. Opeens werd voor de zooge
naamde Siegessaule een roode vlag
gezwaaid, een signaal dat van het hek
voor het rijksdaggebouw terstond werd
beantwoord. Op hetzelfde oogenblik
klonken uit de menigte luide kreten
voor het algemeene kiesrechtvoorts
„Weg met de joukers, weg met
Betbman-Hollwegen zoo meer. Toen
stormden een aantal agenten te paard
VAN
GUT BOOTHBY.
9)
Ik weet natuurlijk niet, waar ik
slapen zal, antwoordde ik somber,
terwijl ik naar den donkeren hemel
keek. Wat meer zegt, ik begin een
gevoel te krijgen, of mij dat niet veel
schelen kan een of andere portiek,
waar ik beschutting kan vinden, denk
ik. Het doet er niet veel toe waar, als
je heelemaal ten einde raad bent.
Jonkman, zoo moet je niet pra
ten, antwoordde mijn metgezel ern
stig. Een jongeling van uw leeftijd
en opvoeding zou zich zoo laten ter
neerslaan Kijk naar mij, mijnheer,
kijk mij maar eens goed aan.
Bjj die woorden zette hij zijn borst
op en wierp zijn schouders achteruit.
Ik heb ook den strijd gekend,
en zie nu waarheen hij mij gebracht
heeft. Onze oudste firm int zei nog
verleden Donderdag tot mij„Garrid-
ge," zei hij, „je bent van onschatbare
langs het rijksdaggebouw op het pu
bliek in, dat ijlings vluchtte. Niette
min kreeg menigeen een klap met de
sabel of een trap van een paard,
waardoor hij onderstboven tuimelde.
Op een fluitsignaal kwam een tweede
kavalkade ruiters voor den dag, die
op d.ezelfde wijze in een ander deel
van het park de rust trachtte te her
stellen. Maar de twee charges had
den geen uitwerkingde menigte
week niet van de plaats en voortdu
rend hoorde men het: „Weg met de
jonkers, leve het algemeene kiesrecht!"
door de lucht daveren. En tusschen
die menschenmenigte door reed rustig
een automobiel, waarin een man zat
en twee in het zwart gekleede dames
de man sprak voortdurend tot het
volk en zwaaide een rood boek heen
en weer. Het volk om hem heen ju
belde als hij kwam het was de so
cialist Karl Liebknecht.
De geheele betooging duurde ander
half uur. Veel gesproken werd er niet,
want dat wist de politie te verhin
deren.
Het „Berliner Tageblatt" staat vol
met brieven van menschen, die schrij
ven hoe ze heel rustig een wandeling
in den Tiergarten gildon gaan maken
en opeens door d i politie werden
beetgepakt, mishandeld, geslagen en
als ze zich verweerden of protesteer
den eenvoudig werden gevangen ge
nomen. Een koopman beweert, dat
hy tijdens zijn gevangenschap dermate
door de poli ie werf mishandeld, dat
hy terstond naar een dokter moest.
Een dame die naar het station in
Treptow wilde gaan, werd onverhoeds
door de politie tegen den grond ge
slagen. Kortom, wanneer men dit blad
leest, krygt men den indruk, dat
tegenover het voorbeeldige gedrag der
menigte die zich aan niets anders
schuldig maakte dan aan een vreed-
waarde werkelijk onschatbaar."
Neem dat goed in u op, dat hij wer
kelijk die woorden gebruikte. Als ant
woord zei ik hem, dat ik geen hooger
loftuiting begeerde. Maar dat wilde
ik nu eigenlijk niet zeggen. Luister
nu als 't u blieft eens goed naar het
geen ik u nu zal zeggen. De inlichting,
die ik u nu zal geven, kan u moge
lijk van dienst zijn.
Omdat hij blijkbaar eten arm was
als ik, begreep ik niet, wat hij mjj te
vertellen kon hebben, dat mij zou
kunnen helpen. Maar omdat het niet
erger met mij kon worden dan het
op dat oogenblik was, liet ik hem zijn
gang gaan, en verzekerde hem, dat ik
giaag zou luisteren naar hetgeen hjj
mij te zeggen had.
In uw omzwervingen hier in deze
groote stad heeft u zeker Wapping
wel eens bezocht?
Ik antwoordde, dat ik daarvan wel
eens gehoord had, maar dat ik nooit
het genoegen had gehad er mee ken
nis te maken. Ik wist echter, dat het
op een of andere manier in verband
stond tot de dokken en tot de scheep
vaart, maar dat was ook ongeveer
alles.
Mijn metgezel scheen er echter wat
ernstiger ovei te wilen spreken.
zaam gezang, de politie van haar kant
willekeur en ruwheid stelde. De agen
ten schijnen de opdracht gehad te
hebben met takt en terughoudendheid
op te treden zoo schryft het „Ta
geblatt" helaas, die opdracht heeft
weinig uitwerking gehad. De heer
von Jagow zegt in zijn communiqué
dat de openbare meeuing de sociaal
democratie moet toeroepen „Tot hier
toe en niet verder," maar de open
bare meening staat in Berlijn geheel
aan den k nt der kiesrecht-wandelaars
en indien ze het recht en de macht
had iemand een „tot hiertoe en niet
verder" toe te roepen, dan zou zij van
die bevoegdheid ongetwijfeld tegenover
den heer Jagow en de Berlynsche
politie gebruik maken.
DUITSCHLAND.
De „Vorwarts" zal vervolgd wor
den wegens opruiing tot ongehoor
zaamheid aan een ambtelijk bevel,
d.ior het bevoegde gezag gegeven. Im
mers, de betooging in het Treptower-
park was verboden en de „Vorwarts"
riep het publiek op, haar toch te hou
den. Dat is onjuist, antwoordt het
sociaal democratische orgaan; er was
geen bevel gegeven, er was enkel een
toestemming geweigerd tot het hou
den van een ve gaderingdat is geen
bevel en dus kan er tegen een bevel
niet zyn opgeruid is de vervolging
gegrond, dan moet het verbod waar
tegen opgeruid is bestaan in dat om
een wandeling te maken in het park
van Treptownu, sinds wanneer is
het verboden in dat park te wande
len De ietwat conservatieve bladen
noemen die redeneering natuurlijk
sophistery, maar ze geven toe dat bet
de vraag is, of de president van po
litie wel bevoegd was de toestemming
te weigerenindien zulks niet het
geval ware, zou natuurlijk ook de
Geen samenzweerder, die den val van
een monarchie besprak, had indruk
wekkender kunnen doen dan hij op
dit oogenblik. Evenals een poosje te
voren, kwam hij op zyn teenen en
met zyn vinger op de lippen naar mjj
toe.
Ga zoo spoedig mogelijk naar
Wapping, zei hij, anders zoudt
ge misschien te laat komen. Vraag
den weg naar Pouncet Street. Daar
is aan het andere eind een gebouw
dat vroeger een kapel was. Aan den
linkerkant als u de straat ingaat is
een lange steenen muur, u moet met
den rug daar tegen aan gaan staan
en uw beurt afwachten. Dat is de
gewoonte, mijnheer, de gewoonte 1
Mijn beurt, waarvoor vroeg
ik.
De honger en de koude hadden mij
zeker wat verstompt, ik begreep ten
minste heelemaal niet, wat hij toch
eigenljjk meende.
Wel, natuurlijk om in de kapel
te komen, antwoordde bjj. Het
is de Zending van de Helpende Hand
zoo wordt dat genoemd en zij
geven u een kop warme koffie en een
stuk brood met bet recht daar den
naeht door te brengen. Het is niet
veel, maar bet is beter dan een toch-
„Vorwarts" niet strafbaar zijn. Hoe
het ook zjj, de Duitsche rechters
kennende, mag men voorspellen dat
de verantwoordelijke redacteur, Theo-
dor Barth, voor een paar ma nden
achter slot en grendel gaat.
FRANKRIJK.
Het is een merkwaardig verschijn
sel dat zoovele beteekende mannen
in het Fransche parlement zich bij
de aanstaande verkiezingen niet meer
candidaat zullen stellen. Nu weer de
bekende Labori. Hg heeft zyn beweeg
redenen in de Matin blootgelegd. Ze
komen hoofdzakelyk daarop neer, dat
de werkwijze der Kamer hem zoo
geheel niet aanstaat. Van het parle
mentaire initiatief, zegt bjj, komt
niets terecht, voorzoover het zaken
van algemeen belang aangaat, en
voorts werkt de Kamer steeds zonder
ordelijkheid en regelmaat, ja dikwijls
zelfs zonder ernst. De afgevaardigden
zijn afhankelijk van de ministers,
wier hulp ze telkens noodig hebben
om de belangen hunner kiezers te
bevorderen, den kiezers recht te doen
wedervaren, hetgeen bij de Fransche
politieke zeden een gunst is geworden.
En niet alleen de regeeringsparty,
ook de oppositie spaart daarom de
mannen van het bewind. En toch is
niemand minder machtig dan de mi
nister, want bewijst hij de gevraagde
diensten niet dan verliest hij den
steun der partij I Zoo bestaan er tus
schen ministers en partijen duizend ban
den van wederzjdsche dankbaarheid.
Men begrjjpt wat er bjj zulk een
toestand van het eigenlijke „werk"
terecht komt.
De Rechtbank te Lorient ver
oordeelde 12 gewezen Capucjjner
monniken, die in het geheim een
nieuwe nederzetting hadden gevormd,
tot geldboeten vao 50 h 500 frs.
tige stoep, jonge man, deze verzeke
ring van Octavius Garridge mag je
gerust voor waar aannemen.
Ik had geen reden aan zyn woor
den te twijfelen, en om dat alles te
verkiezen zou zjjn boven een nacht
zooals de laatste, besloot ik onver
wijld den weg in te slaan naar Wap
ping, om mjju geluk te beproeven.
Ik bedankte hem van ganscher har
te voor deze inlichtingen en maakte
mij klaar om mijn reis te beginnen.
Het ga u goed' zei hjj. Als
u binnen weet te komen, neem mijn
raad dan ter harte en kies den hoek
aan het eind van de kamer' het verst
van de deur, omdat er aan den ande
ren kant een venster gobrokén is en
het daar afschuwelijk tocht. Ik weet
het, want ik heb het geprobeerd.
Vaarwel.
Het excentrieke vriendelijke manne
tje wuifde met zjjn hand naar mjj en
liep langs den oever der rivier den
kant uit van het Huis der Afgevaar
digden.
Ik keek hem een oogenblik na en
liep toen op mijn beurt zoo vlug als
ik kon den kant uit van dat geheim
zinnige stadsgedeelte, dat mij, naar
ik hoopte, voedsel en een nachtver
blijf zou bezorgen. (Wordt vervolgd).