DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN. ZWEMMEN, No, 155. WOENDAG 6 JULI 1910. Ie JAARGANG. BUITENLAND. DE LANDER. Hoofdredacteur H. O. BIJ KEKS. Abonnementsprijs Per jaarf 4.Franco per post id. f5.60. Per 3 maanden id. f 1.Franco per post id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f 0.05. Burenn: KLEINE H.ttO Tclet. Biltere. 18». Prijs tier Ailvertentiën: Van 1 tot 5 regels f 0.40. Voor iederen regel meer f 0.08. Buiten het Kanton Amersfoort per regel f 0.10. (Bij abonnement belangrijke korting). Tot plaatsing vanao/ert. en reel, van buiten bet kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd hel Alg. Binnen-en Bnitenlandsch Advert.- bureau D. Y. ALTA, Warmoesstr. 76-78 Amsterdam De zwemwedstrijden, die hier Zondag en heden zijn gehoudeD, hebben onze volle sympathie, omdat ze vermoedelijk velen zullen hebben aangespoord zich ook de zwemkunst eigen te maken. Het is merkwaardig, dat in one land, dat toch voor oen groot deel uit water bestaat, waar men elk oogenblik gevaar loopt van een dijk in het water te storten, waar de zeil- en roeisport druk worden beoefend, waar zooveel lieden hun brood op het water moeten verdienen zoo weinig men8chen kunnen zwemmen. Het is niet overdreven te zeggen, dat duizenden Nederlandera niet met het water vertrouwd zijn. Onderzoek maar eens in uw kring schreef nog dezer dagen Haarl. Dagblad, wie durft beweren, dat hij of zij zwemmeu kan f Geen twee van dc tien en dan rekent men het opkomende geslacht nog mee, dat gelukkig langzamerhand tot betere gedach ten komt. Ons land kan verdeeld worden in droge en natte provinciën, maar natte ,zijn de meeste. In Noord-Holland, Zuid-Holland, Fries land, Groningen, een groot deel van Utrecht, Zeeland, kan men geen honde'd meters ver loopen, of men krijgt een water in 't oog. Overeenkomstig met dezen natten toestand hebben we diverse gelegenheden om in een van al die wateren te goraken. Menigeen, vooral in die eenzame polders waar geen buren het hulpgeroep kunnen hooreu, kwam uit de sloot, die er zoo onschuldig uitzag, niet meer levend boven. Menschen, die uit roeien en zeilen gaan, kunnen veelal niet zwemmen. Ze beginnen maar met te denken, dat de schuit niet omslaan zal. De meeste echuiten slaan immers niet om maar als ze het wel doen, dan is de bemanning in den regel verloren. De en kele, die dan nog zwemmen kan, heeft in den regel met zijn eigen redding ge noeg te doen. En dat niet alleen de liefhebbers, de voor-plezier-zeilers van Zondag, maar ook de schippers zelf. Is dat nu niet dom, dat wij Nederlanders in ons waterland niet kunnen zwemmen Waarom we het niet geleerd hebben is mot een enkel woord te zeggen. Uit laksheid, uit watervrees en omdat we, altjjd het gevaar oai ons heen hebbende, het gevaar niet meer zien. Dom zyn we, en helaas, velen onzer zullen dom moeten blijven, omdat men op zekeren leeftijd, met de beBte bedoelingen van de wereld, niet moer goed leert zwemmen. Maar met het opkomende geslacht is dat wat anders en daarom juichen wij het toe, dat telkens uit de lijsten, die de lieer Van Achterbergh verstrekt, blijkt, dat hier in Amersfoort steeds minder domme jon gelieden komen. En ook zwemwedstrijden als die van de Amersfoortsche Zwem- en Poloclub moeten tot het leeren der zwemkunst prikkelen. Gezondheid en zelfvertrouwen worden door de zwemkunst bevorderd. Geen angst meer voor het water inder daad als in het na ons komend geslacht ieder zwemmen kan, zal het terrein dat Nederland heet, met tal van vierkante kilometers zijn toegenomen. Wij ouderen zullen wel altijd dom moe- teu blijven op dit gebied maar daarom zouden we willen, dat wij allen ons best deden, de jongelieden in onze omgeving, meisjes zoowel als jongens, aan te sporen om toch te leeren zwemmen, tot verster king van hun gezondheid en hun zelfver trouwen, tot verhooging van hun levens genot en persoonlijken moed. Het eloment, dat nu onze vijand is, kan onze vriend worden, als we het eerst maar leeren kennen. De daarvoor te nemen moeite is gering, de belooning groot. Spoorwegtarieven in Amerika. In de berichten uit Amerika wordt tegen woordig veel gesproken van spoorweg tarieven en van meer controle op de spoor wegen. De Regeering heeft op de tegenstrevende spoorwegmaatschappijen een overwinning behaald, die niet zonder beteekenis is. De maatschappijen die van de Bouds- regeering, van do verschillende staten en de gemeenten groote voorrechten hadden gekrogen, weigerden eenvoudig als zij eens in het bezit der concessie waren, rekening te houden met de belangen en de be hoeften van het volk. Reeds voorlang word op scherper con trole aangodr»ngen en men heeft door de nieuwe wet verkregen dat inderdaad het toezicht is verscherpt. Dat acht men in Amerika veel gewonnen. Men weet hoe veel invloed de spoorwegmaatschappijen kunnen uitoefenen op het Congres. Yele congresleden immers behooren tot. de aan deelhouders en het is bekend, dat de Amerikaansche maatschappijen die bedreigd worden, niet keurig zijn in de keus der middelen om den bestaanden toestand, waarvan zy profiteeren, te behouden. Men heeft nu bepaald dat de Maat schappyen de tarieven voor het vervoer van vrachtgoederen en passagiers niet een- zydig zullen mogen vaststellen. Als zij dat vroeger deden moesten zij wel is waar de goedkeuring afwachten van de commissie, maar als deze de verhooging verbood kwamen de Maatschappijen in beroep bij de rechtbanken. Zelfs als deze hen in het ongelijk 9telden, wat niet altijd het geval was, konden zij intusschen voortgaan met het heffen der verhoogde tarieven. Zij hielden de zaak zoolang mogelijk op het sleeptouw, en benadeelden intusschen den handel zooveel zij konden. Thans moeten de Maatschappyen als zij hare tarieven willen verhoogen, tien maanden vooraf van het plan kennis geven aan de commissie voor den handel, die dan de zaak onderzoekt. Als de commissie vindt dat het nieuwe tarief te hoog is kan de Maatschappg nog in beroep komen, maar zoolang de zaak niet is uitgemaakt mag zij de tarieven niet toepassen. Vervolgens is bepaald dat de verzenders van goederen in het vervolg zelf mogen bepalen, langs wolken weg deze zullen moeten worden verzonden. De met elkan der concurreerende spoorwegmaatschappen deelden samen de winsten van het vervoer op verschillende lijnen en richtten de zaak aldus io, dat de goederen lang onderweg waren en zij daarbij het meeste voordeel hadden. Van groot belang is de bepaling dat de commissio voor den handel tusscheu de verschillende staten het toezicht heeft ook over de bruggen, de overwegen en de bruggen, de overwegen en de eindstations der Maatschappyen. Het gebeurde vroeger dikwijls dat oen Maatschappij, om niet lastig gevallen te worden bij do bepaling van hare tarieven, die tamelijk laag hield, maar dan eene groote Bom eischte voor het passeeren der overwegen en van het kleine eindje spoor dat bij een station moet doorloopen worden somtijds om op eene andere liju te komen. Hot zoogenaamde rangeereu was een dure historie en men kon soms goe deren een heel eind verzenden tegen den- zelfden prijs dien men betalen moest voor het gebruik van een eindje spoor bij het eindstation, waar de 9toomboot gereed lag om de vracht op te nemeo. Men heeft niet verkregen wat velen wenschten. Men wilde b.v. dat eene com missie zou worden ingesteld om de wezen- lyke waarde van de spoorwegen te schat ten, die zooals bekeud is, in den regel ziju overgekapitaliseerd, terwijl men allerlei kunsten uithaalt oui den aandeelhouders een dividend te verschaffen. Maar men heeft den eersten stap gezet op den goeden weg en dat is in aanmerking genomen den grooten invloed dien de spooi weg maatschappijen door verschillonde middelen weten te doen gelden, reeds eene over winning. EEN TEGENHANGER De Engelsche regeering, van meeniog zynde dat de oude, overgeleverde krouings- eed van den Engelschen Koning uitdruk kingen bevat, die hinderlijk kunnen ziju voor Roomsche landgenooten, stelt aan het parlement voor, die formule te wijzigen en daaruit de hinderlijke uitd ukkingen te doen vervallen. Dat geschiedt in een Protenstautsch land, onder en dooreen Protestanschc regeering. Maar toen prinses Ena van Battenberg, een protenstansche Engelscho prinses, koningin van Spanje zou worden, liet men haar, wier moeder, wier naaste bloedverwanten toch protestanten zijn, deze eedsformule uitspreken „Ik verklaar hiermede, dat ik allen die dit Roomsch-Katholieke geloof bestrijden, benevens hunne leerstellingen en wat daar uit voortvloeit, acht vervallen te zijn aan de eeuwige verdoemenis. Eu fals ik zelf ooit mij vermeet iets goed te keuren, of te belijden, wat met dit geloof in strijd, dan zal ik mij aan de geheele strengheid der geestelijke wetten onderwerpen". Is er van Roomsch-Katholieke zyde ooit een stem opgegaan, om dezen eed, die voor andersdenkennen, en zelfs voor de vrouw, die hem moest afleggen, toch ze ker „krenkend" was, te wijzigen, zooals de kroningseed in Engeland gewijzigd wordt SPANJE. De anti-clericale betooging, Zondag te Madrid gehouden, is een reusachtige manifestatie geworden, zooal9 de Spaansche hoofdstad nog nooit beleefd had. Yeel meer dan honderdduizend mannen en vrouwen deden mede. Zoo heeft men willen laten zien, dat dc aanhangers der regeering geen oobeduidendo minderheid uitmaken, zooals de pors van het Yaticaan beweert, maar verreweg in de meerderheid zijn. Dergo- lyko volksbijeenkomsten zijn ook gehouden te Barcelona, Yalencia, Alicante, Cartagena, Yalladolid, Salamanca, Oviedo, Bilbao, Corunna, Ferrol enz. Het was, zoo seint do correspondent van het Borl. Tag. te Madrid, een spontane, grandiose beweging van het Spaansche volk, dat van zijn wil moest getuigen in godsdienstig opzicht niet langer een room- looze uitzoudering onder de bcRchaafde naties te vormen en dat zich van de Roomsche slavernij tracht te bevrijden. Nergeus hebben de clericalen het gewaagd deze volksuitingen ten gunste van de onaf hankelijkheid van het Staatsgezag tegenover de kerk te verstoren. Zoo verliep de dag, die door de geheele liberale pers als een historische dag gevierd wordt zonder do minste wanklank. Te Madrid ging een vyftiental politie agenten te paard aan het hoofd van den stoet, om de orde te bewaren. Yooraan liepen daar liberalen en republikeinen broe derlijk bijeen: de oud-minister-president Moret uaa9t den republikein Perez Galdos, Aguilera, liberaal oud-minister, arm in arm met Lerroux, een jaar geleden verantwoor delijk gehouden voor de bloedige revolutie te Barcelona. De bctooging toont aan de Spaansche geestelijkheid, dat om haar te bestrijden de vijanden alle onderlinge ver schillen laten rusten. Men zag in den stoet vaders hun kind op do schouders dragende en dit met dc vrijheidsmuts gedekt; heele gezinnen liepen mee. Er was geen wanorde; geen kreten, geen gezang hooide men zelfs. Het wachtwoord was: zich kalm houden! Het was volgens den correspondent van de „Matin" dezelfde waardige en zwijgen de botooging als hij vier jaren geleden in Oostenrijk gezien had, ten gun9te van het algemeen kiesrecht. Deze dag zal voor Canalejas ruimschoots kunnen opwegen tegen de lawines van pro test- telegrammen en het bezoek vau ka tholieke dames. Te Barcelona moeten ook niet minder dan honderdvijftienduizend be- toogers in volmaakte orde voorbij de pre fectuur zijn getrokken, Op hetzelfde oogen blik werden daar twee clericalc bijeenkom - sten gehouden, waarvuu de carlisten zich hadden meester gemaakt De orde werd echter nergens gestoord. Volgens de Liberal zal Canalejas in den Ministerraad van Donderdag a.s. een wets ontwerp indienen, dat nieuwe religieuze associaties verbiedt zich in Spanje te ves tigen totdat de onderhandelingen met het Yatieaan over de hervorming van het Con cordaat afgeloopen zijn. GROOT BRlfANNIË. Minister Churcbill heeft in het Lagerhuis

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1910 | | pagina 1