Succursale
Opening van het Seizoen
Groote Expositie
IA
Langestraat hoek Stoovestraat
AMERSFOORT.
van 26 SEPTEMBER tot 3 OCTOBER.
Effecten - Wissels - Coupons
Prolongatiën - Deposito.
DenÊere Schaduwen.
Alle week-abonnés op dit blad, die in het bezit zijn eener verzekeringspolis, zijn volgens de bepalingen in die polis vermeld, i
tegen ongelukken verzekerd voor een bedrag van:
2000 levenslange 400 bij OO verlies van één 250 Terlies van ©O Terlies van ©O verlies van Q verlies van eiken
I®
I*
P
m
n
♦I
♦I
♦I
;S»®»®»®»®»®®®«>®»»®»®+®»®®®»®»f>»®»®»®»®»®®®»®®®»®A®»®®®»®»®»£Q;j
Gebrs.
Boomsma.
Van der Zoo de Jong van Ophoven.
WESTSINGEL 37 - - AMERSFOORT.
E. J. Ruitenberg.
i IW IIIH III ■■IHHMMHHHnnMMHHHMMMiHMBB!
GULDEN GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij
bij OOO Terlies Tan 250 Terlies van qQ verlies van
overlijden. hand of voet. één oog. een duim.
GULDEN bij GULDEN GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij
ongeschiktheid. overljjden. hand of voet. één oog. een duim. een wijsvinger anderen vinger.
Uitkeering dezer bedragen isj gewaarborgd door THE OCEAN ACCIDENT GUARENTEE CORPORATION Ltd., Directeur voor Nederl. Edward Heijman, Oude Turfmarkt 16, Amsterdam.
>©*®*©*©g®R
3®
0
f.1
1^1
A
iöf!
i
f
❖8
iiffis
RIJWIELEN
Utr. weg 54.
TIMMERMAN en MAKELAAR
Weversingel 11.
FEUILLETON.
Naar het Duitsch
door
PAUL HENKE3.
93
Het was nog tamelijk vroeg, mis
schien tusschen elf en twaalf uur. An
ders i3 mijnheer altijd gewoon eerst om
drie uur uit te gaan. Ook was hij van
daag zoo geheel anders dan gewoonlijk.
Mijn hemel, er zal toch niets ergs
gebeurd zijn
Weet u ook t levallig, wanneer hij
gisteren thuis gekomen is?
Ik heb hem niet gehoord, maar
mijn dienstmeisje meende, dat het aar
dig tegen den morgen liep, want zij
dacht er al over om op te staan.
Grösser boog om haar dank le zeggen.
Gij beiden, zei hij nu tot de mee
genomen ageDteu, moet een nanwkeuri-
geu inventaris van de woning van den
baron opmaken en dan gerechtelijk be
slag op alles leggeD. Wij zullen ons, zoo
wendde hij zich tot Rudolf, zoo spoedig
mogelijk naar de fabriek van uw vader
begeven. Ik meen met eenig recht to
kunnen aannemen, dat wij den baron
daar zullen vinden.
HOOFDSTUK XX.
Bijna op hetzelfde oog nblik, waarop
de jury zich in de raadkamer begeven
had om over Karl Beck een oordeel uit
te spreken, was Hildegard in de huiska
mer met een handwerk bezig.
Zij zag er nog bleeker en meer ter
neergeslagen uit dan den vorigeu avond.
Ongeduldig volgde haar blik den wijzer
van de tikkende hangklok, die zich nog
nooit- zoo onuitstaanbaar langzaam be
wogen scheen te hebben.
Zij had Rudolf verzocht haar dadelijk
bericht te zenden van den uitslag der
rechtzitting voor het geval dat hij zelf
niet kon komen. Nu wees de klok al
twee uur op den middag aan en nog
altijd had zij geen bericht.
Buiten dwarrelden door den wind af-
gewaa'de dorre, door den herfst ge
kleurde bladeren door de lucht. De hoo
rnen vertoonden al kale takken en op
het grastapijt was geen bloemetje meer
te vinden. In den avond zag^alles er zoo
grauw en vaal uit.
Hildegard kon van haar plaats voor
het venster over het park heen op den
straatweg kijkeu, zoo was het anders
dicht? gebladerte geduüd.
Werktuigelijk volgde zij met haar blik
een rijtuig, dat door de ontbladerde ahorn-
laan de fabrieksgebouwen naderde. Eerst
toen bet plotseling met een ruk voor de
voordeur der villa bleef stilstaan, vloog
haar de gedachte door het hoofd, dat
er misschien een boodschapper van Ru-
dolf in zou zitten om haar van den uit
slag der rechtzitting op |de hoogte te
brengen.
Toen zij echter zag, dat de gestalte
van haar verloofde uit het rijtuig stapte,
werd zij door een vreemde huivering
bevangen.
Zij was boos op zichzelf, dat geen in
nige vreugde haar harte deed kloppen;
Hugo kwam immers vroeger, dan zijzelf
had durven aaunemen. In den regel
kwam hij pas na het oten, om dan den
avond bij haar door te brengen.
Dadelijk daarop kwam hij binnen en
snelde, blijkbaar in groote opgewonden
heid op zijn meisje toe, dat nog altijd
voor het venster was blijven staan. Met
een bevende handdruk greep hij haar
beide handen.
Hildegard, ik kom bracht hij
er met zoo'n ontstelde, rauw klinkende
stem uit, dat hij er zelf van schrok en
plotseling weer zweeg.
Het jouge meisje beefde over haai ge
heele lichaam.
Maar wat ben je opgewonden hijg
de zij eindelijk, den aDgstigen blik nog
altijd onveranderd op het gelaat van
Hugo gevestigd. Je brengt een ongeluk
kige tijding mee, ik voelde het, toen
ik je zag komen.
Hildegard, begon haar verloofde,
wees bedaard. Het is waar, ik kom an
ders dan gewoonlijk. Ik ik beu ge
noodzaakt met je over onze toekomst te
spreken....
Dat heb ik allang in je oogen
gelezen, ik wist dat er iets was wat je
terneer drukken moest, zei Hildegard nu.
Spreek je hart vrij uit, en zeg, wat je
zoo somber maakt ik ben bereid alles
aan te hooren.
De jonge man sloeg de oogen neer;
hij scheen den blik van Hildegard niet
meer te kunnen verdragen.
(Wordt vervolgd).
Stoomdruk ran A. W. Ejmau», Amersfoort,
