DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
No. 276.
VRIJDAG 25 NOVEMBER 1910.
7e JAARGANG
BUITENLAND.
BINNENLAND.
DE EEMLANDER.
Iloold redacteur It. <J. K 1.8 lii; s.
Abonnementsprijs:
Por jaarf 4.Franco per
post id. I 5.60. Por 3 maanden id. f 1.Franco per post
id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f 0.05.
itiireau: KLKIIE HiiU 6. Telet. Intrrc. 183.
Prijs der Advertentiën
Van 1 tot 5 regels (0.40. Voor iedorcn regel meer f 0.08.
Buiten hot Kanton Amersfoort per regel 10.10. (By
.abonnement bolangrjjke korting).
Tot plaatsing van advert, en reel, van buiten het kantor. Amersfoort in dit blad U „uitsluitend" gerechtigd het Alg. Binnen- en Bultenlandsch Adrert- bnroan D. Y. ALTA, Warmoesstr. 76-78 Amsterdam
De Roode Pet.
Men kent uit de berichten in de rubriek
Allerlei de historie van den man met de
roode pet, een dwangmiddel voor wan
betalers.
Zooiets is thans in do politiek voorge
komen. Niet hier natuurlijk, en niet in
ons werelddeel ook, maar iu Perzië.
Het ia bekend, dat de tegenwoordige
Perzische regeering veel moeite hoeft met
de Eogelschen, maar vooral met de Russen,
die begeerige blikken slaan op hun land,
dat zjj het liefst zouden verdeden. Telkens
sprcokt men van onaangename voorvallen,
van botsingen tusschen Perzische autori
teiten en de Russen die zich in het land
hebben genesteld. De vertegenwoordigers
van Rusland in Perzië bescbermeu openlijk
personen die tot de naastu omgeving be
hoorden van den verjaagden Sjah en uls
ballingen zouden moeten rondzwerven,
indien zij geene machtige bescherming
hadden gevonden. De Perzische regeeriug
is indertijd met Engeland en Rusland over
eengekomen, dat deze menschen het land
zouden moeten verlaten, maar een hunner
heeft een aanstelling gekregen in het
Engelsche gezantschapsgebouw en een ander
bevindt zich te Teheran, terwijl zijn huis,
waaruit de Russische vlag wappert, bewaakt
wordt door Russische soldaten. Een derde
bewaart de kroonjuweelen, d'.e aan de
regeering moesten uitgeleverd wordeu, maar
die hij stil behouden heeft, veilig ouder de
Russische hoede.
Maar zoodra van Perzische zijde iets
gebeurt, dat den Russen niet bevalt, roepen
zij om wraak Voor eenige dagen waren
Perzische Bachtyaren het huis binnenge
drongen van iemand te Kashan, die hen
naar het schijnt beleedigd had en hadden
alles kort en klein geslagen. Die man
echter was een beschermeling van Rusland
en had de Russische vlag uitgestoken.
Waarom de Russische gezant groote drukte
maakte, zoodat ten slotte de minister van
buitenlandsche zaken in persoon zijne ver
ontschuldigingcn moest aanbieden. Dat
doende was hjj echter zoo vrij op te mer
ken dat de Russische vlag soms zeer
zonderlinge personen beschermde. Men
had o.a. eenen consulairen agent benoemd
die te Teheran een zeer slechten naam
had. Tegen de benoeming is reeds vroeger
geprotesteerd, maar de Russische gezant
legt de protesten kalm ter zijde.
Het schijnt dat de Russen vooral gebe
ten zyn op den Perzischeu minister van
buitenlandsche zaken, misschien omdat
hy een bekwaam man is, die bij zyn land-
genooton hoog staat aangeschreven.
Hem betreft de geschiedenis van „de
roode pet", in het Perzisch vertaald.
Toen de Sjah word verdreven, beloofde
de Perzische regeering, die blij was van
hem af te zyn, dat zij hem jaarlijks om
streeks een kwart millioen in onze munt
zou uitbetalen. Perzië iB niet rijk en tie
regeering zou wel willen, dat zij vau de
uitbetaling werd vrijgesteld. Zij heeft eenige
hoop, want het moet gebleken zijn, dat
de gewezen Sjah gedacht heeft opstand
te verwekken in zyn vroeger rijk, waar
mede hij zich krachtens de gesloten over
eenkomst niet mag bemoeien. Maar zoolang
zy geene stellige bewijzen heeft, moet zij
met bloedend hart het geld geven. Een
gedeelte keert zij uit aan eenen zoon van
dcu ex-Sjah, die te Teheran woont. Maar
omtreut dio uitkeering ontstonden moeilijk
heden. De minister van financiën weigerde
de overeengekomen som aan den Sjah te
betalen, totdat die zouden zijn opgelost.
Natuurlijk bemoeide zich de Russische
gezant weer met de zaak, waarmede hy
eigenlijk niets te maken had. En hij richtte
zich niet tot den minister van financiën,
maar tot dieu'van buitenlandsche zaken,
met wien hij nu eenmaal niet terecht kan.
Tol zijne niet geringe verbazing ontving
de minister op oen slechten dag een
briefje, dat niet alleen door den Russischen
maar ook den Engelschen gezant was
onderteekend en door twee Choolams
Perzische bedienden van het Russische
gezantschap, werd overgebracht. In dal
briefje stond, onder meer dat de Ghoolama
zouden blijven totdat het geld betaald was.
In Perzië heeft men reeds voorlang de
uitvinding gedaan, die bij ous door de
aanstelling van den man met de roode pet
is nagevolgd. Als daar iemand zijne schulden
niet betaald zet men een paar mannen bij
zijne deur die onophoudelijk roepen: „Poel?
Poel!" (Geld).
De Ghoolams moesten de minister op
die manier vervolgen. Zy riepen wel niet
maar gingen overal waar de minister ging.
Hij bezocht het Parlement, zijne vervolgers
waren daar. Hij ging naar deu Russischen
gezant om te klagen; de Ghoolams volgden
hem en de gezant scheen veoi schik inde
zaak te hebben. Hij liet zich weer naar
het ministerie rijden; de Ghoolams stonden
al by de deur toen hij aankwam. Nu was
het feestdag en de Banken waren gesloten,
zoodat de minister het geld niet kon beta
len al wilde hij Waarschijnlijk had men
juist dien dag uitgekozen om hem te
plagen. Het einde is geweest dat dn
Perzische regeeriug betaald heeft, maar
men behoeft niet te vragen hoe zij gestemd
is tegenover den Russchen gezant en ook
tegenover zijnen Engelschen collega, die bij
deze geestigheid heeft medegewerkt.
Frankrijk
Eenige leden van de Kamer hebben het
plan opgevat pogingen te doen om de
wegens stakingsvergrypen ontslagen spoor-
wegmannen weder in genade te doen
aannemen.
De Temps bestrijdt dit plan met vrij
groote heftigheid. De Figaro eveneens.
Laatstgenoemd blad verklaart:
„De Btaking der spoorwegarbeiders was
een misdaad tegen het land. Wanneer
onder deze arbeiders enkelen zyn, die
voor hun vergrijp te zwaar gestraft zijn,
zullen wij de eersten zijn om te billijken,
dat die straf wordt verzacht. Maar van
een algemcene amnestie, die gelijk zou
staan mot een terugtocht, mag geen sprake
zyn. Dat zou een bespotting zijn van
de openbare meening".
Duitschland
De Berlijnsche president van politie
heeft weer een sterk stukje uitgehaald.
Er zouden te Berlijn door een gezelschap
uit Tiflis liederen gezongen worden, ge
maakt door Siberische gevangenen. De heer
von Jagow heeft die uitvoering verboden.
Hij zegt dat door die liederen, gezongen
in kostuums van Siberische gevangenen,
met ketenen aan de voeten, de openbare
orde gevaar zou loopen.
Te Zurich i», teu huize van baren
schoonzoon dr. Simon, overleden do echt-
geuoote van Bebel, den leider dor Duit-
sclic sociaal democraten,
Hoe de verhouding tusschen den ouden
socialistischon strijder en zijn vrouw was,
blijkt uit de volgende aanhaling uit een
zijner geschriften. „Vooi een man, die in
het opeubare leTen een wereld van tegen
standers te bestrijden heeft, is het niet
onverschillig met welken geest zijn vrouw
bezield is. Zij kan hom een steun zyn in
zijn stroven, maar zij kan ook een loodeu
gewicht zijn voor zijn voeten en struikel
blok tevens. Mjjn vrouw behoort tot de
eerste categorio". En verder: „Ik heb nooit
aanleiding gehad om te berouwen, dat ik
getrouwd ben. Een liefdevoller, zorgzamer,
opoffcrender echtgenoote had ik niet kunnen
vinden. Wanneer ik wal tot stand heb
gebracht, dan is dit in de eerste plaats te
denken aan hare onvermoeide medewer
king. En zy heeft vele moeilijke dagen,
maanden en j ren moeten doorleven, voor
dat de zon vau kalmer tijden baar ging
beschijnen".
Groot Britannie.
Honderd zeven feministen, die Dinsdag
gearre8teer] werden, zijn ingevolge de in
structies van minister Churchill weder op
vrije voeten gesteld zonder getuigenverhoor
daar zij alleen beschuldigd waren van het
aandoen van overlast.
Twee en-vijftig suffragettes, beschuldigd
van bet stukslaan van ruiten en van een
aanval op de politie, werden veroordeeld,
meereudeels tot 5 p. boete of een maand
gevangenisstraf. Een groot aantal harer
besloot gevangenisstraf te ondergaao.
De vrouwen, die gisteren een aanval
hadden gedaan op de woniug van den
eersten minister, verschenen heden voor
de politierechtbank in Bowstreet. Nu ook
de tegen haar ingebrachte beschuldiging
van het aandoen van overlast moest wor
den ingetrokken, wees de rechter er op,
dal deze wijze van doen, als het ware,
uitlokt tot het plegen van nog meer ge
weld.
- Londen gaat het voorbeeld van
andere Engelsche steden volgen en opent
eveneens een veldtocht op de ratten, met
het oog op het gevaar, dat deze dieren,
als verspreiders van besmettelijke ziekten,
kunnen veroorzaken.
De raad van Holborn Borough is reeds
begonnen met een onderzoek van de in
de borough gelegen gebouwen in de eerste
plaats die, welke door bun ligging, als
anderszins, als het ware, zyn aangewezen
als verblijfplaatsen voor ratten.
Aan de bewoners van huizen, die ratten
herbergen, zul worden medegedeeld welke
maatregelen zy moeten nemen tot verdel
ging van het schadeljjke ongedierte en
wanneer in het een of ander huis bewaar
plaatsen van provisie worden ontdekt, die
niet behoorljjk ontoegankelijk gemaakt zijn
voor do knagers, moet op laBt der politie
verbetering worden aangebracht.
Ook zijn aan de bewoners van de borough
de noodige raadgevingen verstrekt ter af
wering van besmettingsgevaar.
Rusland.
Te Petersburg waren gistermiddag op
het „Newsky Prospek eenige duizenden
mannelijke en vrouwelijke Btudenten bij
eengekomen, zoodat het verkeer was ge
stremd.
Een student bevestigde aan eeD kran
tonkiosk tegenover de Kasan Kathedraa
een zwarte vlag met hot opschrift: „Weg
met de doodstraf.
De politie maakto herhaaldelijk een
charge met do blanke sabel en drong de
menigte terug naar het Nicola station.
Eenige personen werden gekwetst.
Italië
In do vergadering, waarmede de zitting
van den Romeinschen Gemeenteraad ge
opend werd, hield burgemeester Nathan
een rede, welke met begrijpelijke belang
stelling was tegemoet gezien, wijl verwacht
werd, dat Nathan thans zou antwoorden
op de aanvallen, welke hij van clericale
zijde in het binnen- en buileolaud te ver
duren had gehad wegens zyn bekende
uitlatingen by de Torigo herinnerings
plechtigheid.
Nathan was intusschen zeer sober in z|jn
verweer.
In zijn telkens door stormachtige toe
juichingen onderbroken redevoering, merkte
hjj slechts op, dat zyn vorige feestrede
onverdiend tot een nationale en internatio
nale gebeurtenis was gemaakt.
Hy eu de Gemeenteraad zag met gerust
heid en vertrouwen het nationale en inter
nationale oordeel tegemoet, en zagen met
verachting neer op sommige onhebbelijke
uitvallen, die in strijd waren met de feiten
en met het gezond verstand.
Daarna nam de leider der „gematigden*
de heer Monti, wiens party iu boudgenoot-
sohap met de clcricalen staat, bet woord,
en verklaarde tot bljjile verrassing van de
overgroote meerderheid der vergadering,'
dat hjj zich bij de vaderlandlievende woorden
van Nathan ten volle aausloot.
Kreta.
Godurende de zitting van Woensdag
der Kretensische Nationale Vergadering,
waren de MohammedaanBche afgevaardigden
afwezig. Alle christelijke afgevaardigdeu
onderteekenden het volgende besluit:
„De Nationale Vergadering der Kreten
sische Hellenen, besluit vast en onveran
derlijk, vast te houden aan het nationale
programma, dat door de vaderlandsliefde
van het Kretensische volk en de groote
offers van geheele geslachten geheiligd is.
Zij hoopt en is er van overtuigd, dat de
beschermende mogendheden, die in zoo
hooge mate tot den tegenwoordigen stand
van zaken op het eiland hebben bijgedragen,
hun werk van rechtvaardigheid, dat do
historie in hare annalen zal vermelden, zul
len voltooien en door hun toestemming tot
de vereeniging van Kreta met het vrjje
Koninkryk Griekenland, datgene zullen
verwerkelijken, waarvoor het geheele Kre-
teusische volk sinds September 1908 heeft
geBtreden".
Eerst op het oogenblik, waarop de zit
ting werd gesloten verschenen ook de
Mohammedaansche afgevaardigden in de
zaal.
Tweede Kamer.
Bij de gister gehouden voortzetting van
de algemeene beschouwingen vo volgde
de heer Kuyper zijne rede van Dinsdagna
middag.
H|j is van oordeel dat de sterkte van
