Succursale Compagny Lyonnaise
Groote Jaarlijksche
MAANDAQ 12 DECEMBER en volgende dagen
Confectiegoederen van dit Seizoen,
Coupons wollen Stoffen
NORA
Alle week-abonnés op dit blad. die in het bezit zijn eener verzekeringspolis, zijn volgens de bepalingen in die polis vermeld.
tegen ongelukken verzekerd voor een bedrag van: §ÊË^=illll=ÊÊÊ===liËË
2000 levenslange ZjQO bÜ 300 verlies van één 250 verlies van 50 verlies van 50 verlies van Q verlies van eiken
Langestraat hoek Stoovestraat Amersfoort.
Om plaats te maken voor de Nouveautés van het volgende Seizoen worden thans alle goederen be
neden inventaris-prijs opgeruimd.
F. S, vaa SEfBSBGm
E. J. Ruitenberg
GEBR. BOOMSMA
Aanleg van GAS en
WATERLEIDINGEN.
G. KIERS.
GULDEN bij Jtr\r\ GULDEN nr\r\ GULÜEN bÜ r\i?r\ GULDEN biJ GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij
ongeschiktheid. overlijden. hand of voot. één oog. een duim. een wijsvinger. anderen vinger
Uitkeering dezer bedragen is gewaarborgd door THE OCENN ACCIDENT GUARENTEE CORPORATION Ltd.. Directeur voor Nederl. Edward Heijmau, Oude Turfmarkt 16, Amsterdam
m
m
Fournisseurs de S, M. La Belne
Fournisseurs dw S. ld. La Reine Mère
9
9
i
OPRUIMING
wan alle
benevens een enorme part Ij
alle afkomstig van onze hooldmagazijnen te den Haag.
Lavendelstraat 2 -t!
'f VARKENSSLAGERIJ
i FIJNE VLEESCHWAREN.
-'1 i'r nf« .Ir .1- -1- .1. Ja I. ■la.l.I. .I. .1. ,1, - ■- a
TIMMERMAN en MAKELAAR
WEVERSINGEL 12
UTRECHTSCHEWEG 54.
Eerste Amersfoortsche
Giazenwasscherij.
Goedkoopste en soliedste adres
voor sckooninuakwerkzaamhe-
den enz.
IIXBECHTSCHKWJEG 45.
FEUILLETON.
Naar het Engelech
door
CHARLES GARVICE.
14)
Zij boog zich voorover, en ofachoon
Norazelfs al bad haar leven er van
afgehangen, niet kon nalaten achteruit
te deinzen, toch wist mevrouw Ryall
het klaar te spelen baar een kus eD een
veeg poudre de riz over de punt van
Nora's neus te geven.
Dat is beter zei ze. Nora dacht,
dat het oneindig erger was, wij zul
len goede vrienden worden, zie ik.
O, ja, wij moeien met elkaar omgaan
als zusieis; je moet mij niet als een
stiefmoeder behandelen; natuurlijk zou
je dat ook niet kunnen. Ik ben zoo jong;
moet je weten, en zij zuchtte en keek
naar den gelukkigen echtgei oot, die er
intu8Schen op dat oogenblik niet zoo
bijzonder gelukkig uitzag, en daarop
gaapte zij achter een goedkoope, slecht
gemaakte handschoen en zei: Ik ben
zoo vermoeid. Het was zoo'n afschuwe
lijke reis, ik dacht werkelijk, dat er
nooit een eind aan zou komen.
Wou je liever dadelijk naar boven
gaaD, lieve Amalia, zei Ryall, Ja, ja,
natuurlijk. Nora, wil je je moeder naar
haar kamer brengen. Hij grinnikte nog
zenuwachtiger en hij sloeg zijn oogen
neer voor den verontwaardigden blik
vau Nora. Breng Amalia.
O, dat is beter, merkte Mevr.
Ryall op. Ik zou het werkelijk niet
kannen verdragen „moeder" genaamd
te worden door een meisje van haar
leeftijd; het zou al te belachelijk zijn.
Breng baar naar onze kamer, ging
Mr Ryall voort.
Martha -.al u uw kamer wijzen,
zei Nora even kalm als te voren.
Martha kwam bleek en bevend en
weinig op haar gemak aanloopen. Mr.
Ryall stond op het punt haar te volgen,
maar éen woord van Nora „Vader"
hield hem terug, eu hij ging aarze
lend de bibliotheek binnen.
Nora stond bij den baard en keek hem
aan, maar zei niets. De stilte werd
onverdraaglijk zelfs voor een flinker man
dan Reginald Ryall en hij was gedwon
gen haar te vei breken. Blozend en nu
weer eens met zijn lichtblauwe oogen
haar gelaat zoekend, daarop zich weer
afwendend, plooiden zijn lippen zich tot
een verontschuldigend glimlachje, met
zijn voeten schuifelend eu zijn handen
zenuwachtig aan zijn kin plukkend, zei hij:
Misschien was het tocli dwaas je
zto bij verrassing te nemen, Nora; maar
zooals Amalia zei, wij dedeu het om
bestwil. De kwestie is, dat ik dacht, dat
je erg uit je humeur zou raken als ik je
vertelde, dat mijn plan was weer te
trouwen je bent hier zoo lang mees
teres geweest, dat ik durf zeggen, dat het
nooit iu je is opgekomen, dat je vader
nog jong was, en dat hij den een of an
deren dag hier liet hij eeu onnoozel
lachje hooren zijn hart eens kou ver
liezen. Je zoudt erg uit je humeur heb
ben kunnen raken en geprobeerd nebbeu
mij tot andere gedachten te brengen
niet dat dit eenig verschil gemaakt zou
hebben hier rekte hij zich uit als
bewijs van moed en vastbeslotenheid
omdat zooais je weet, als ik iets wil dan
wel dan gebeurt het ook. Maar
hoe dit zij! De zaak is nu beklonken;
en ik hoop, zooals Amalia zegt dat jelui
spoedig veel van elkaar zullen houden.
Zij is even beminnelijk en evrien
delijk als zij schoon is; niemand kan
laten haar lief te hebben; en ik ben over
tuigd....
Nora viel den zwakkeling in de rede;
niet heftig zelfs niet verwijtend, ofschoon
haar hart tot berstens toe vol was.
Waar heeft u haar ontmoet? Wie
is zij? Hoe maakte u kennis? vroeg zij
bijna snikkend.
Hij kuchte zenuwachtig en schopte
tegen een stukje steenkool met de punt
van zijn nieuwe schoenen.
Waar ik haar ontmoet heb? Wel
je moet weten, dat Amalia eigenlijk
eeu zeer beroemde vrouw is. Hij glim
lachte en knikte met gemaakteu trots.
Zij is, of liever moet ik zeggen, zij was
een beroemde actrice. Iu een café-chantaut
natuurlijk een van den eersten rang.
Nora zonk op een stoel neer en ver
borg haar gelaat in de handea.
Ik zag haar op een avond op het
tooueel een gelukkige avond voor
mij! en een vriend nam mij mee
achter de coulissen en stelde mij voor.
Ik voelde dadelijk liefde voor haar, Nora.
Wij ontmoetten elkaar meermalen, eu
nu weet je alles. Natuurlijk, begrijp ik,
wat je denkt lieve dat een actrice
niet precies e tot onzen stand be
hoort; maar Amalia is heel anders dan
andere menschen van dat soort. Zij 's
een dame, zooals u ziet; de dochter van
eeu predikant een deken, geloof ik.
En werkelijk als je van standsverschil
kunt spreken, die toch eigenlijk niet be
staat dan komt de tegemoetkoming
van Amalia,s kant. Een week vóórdat
ik haar ten huwelijk vroeg, had zij nog
den zoon van eeu markies geweigerd.
Hoe weinig ervaring Nora ook had,
in sommige opzichten nog even onnoo
zel als de man zelf, toch begreep zij in
stinctmatig, dat dit alles verkeerd was en
dat bij door een avonturierster in den
val was gelokt. Zij luisterde in een soort
van verdoving terwijl haar vader blufte
op zijn geluk om zoo'n mooie, zoo'n vol
maakte en veel gezochte vrouw de zijne
te mogen noemen; zij kreeg bijna een
gevoel van verlichting, toen de deur
open ging en de dame zelf binnenkwam.
(Wordt vervolgd).
tjtoomdrukkerg W. H. A. Eymann, Kleine Haag 6
