ADRESBOEK 1911.
Van Sweden Co.,
WRAAK.
Kousen Sokken Tricotgoederen
Uitzetten Luiermanden
Alle week-abonnés op dit blad, die in het bezit zijn eener verzekeringspolis, zijn volgens de bepalingen in die polis vermeld,
tegen ongelukken verzekerd voor een bedrag van:
Hmersfoort
OriG normaal wolartikelen
Fabrieken van Melkproducten.
Lamaison Bouwer Co.
Voor abonné's f0,75
Voor niet abonné's f 1,
Verkrijgbaar aan ons bureau, KLEINE HAAG 6, en voor niet-abonnés
ook in den BOEKHANDEL.
5"
I
3RILLEN EN PINCENEZ
>♦8
EERSTE AMER5F0QPTSCME
5T00NVERVERU.E.1Ü1EI1.WA55CHERU
K.W. JAEGER
MAGAZUH KAttPÜÜB FABÜ RAHPPOOPT
Steenkolen Anthraciet en Cokes.
Doris, Vrijvrouwe van Spattger.
GULDEN bij
2000 levenslange 400
ongeschiktheid.
Uitkeering dezer bedragen is gewaarborgd
GULDEN GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij
b'j oUUverllM vanéén verlies van Q(J verlies van QQ verlies van 1 Q verlies van eiken
overlijden. hand of voet. één oog. een duim. een wijsvinger. anderen vinger,
door 'IflE OCEAN ACCIDENT GUARENTEE CORPORATION Ltd., Directeur voor Nederl Edward Hcijman, Oude Turluiarkt 16, Amsterdam
LANGESTRAAT 16
TELEPHOON NP 212
A
fllelier voor Lingeries naar maar.
Ciepót van DR «Jaeger s
Amersforha.
AMERSFOORT EN HARDERWIJK.
Controle van <len lieer
IV. A. VAN DEN HOVENKAMP.
Uitsluitend prima Melkproducten.
Z i e k t e k i e in v r ij e Melk
uitsluitend in flesschen.
Koffie- en Slagroom Karnemelk.
Boter-Rijkscontrole f 1.40.
MUURHUIZEN 30.
Belasten zich met
Aan- en verkoop van
Effecten, Wissels en
.Coupons
Sluiten Prolongatie
Safe Inrichting
Si
E
-
cc
in Goud, Zilver en Nikkel.
Loupen, Leeaglazen, Compassen, Cnrvimeters, Windkussens,
IJszakkeu, alle soorten Spuiten, Ondersteeken, Hospitaakloek,
Buik- en Breukbanden en meer Optische Geneeskundige-, Ver
band- en Ziekenverplegings-artikelen.
Prima kwaliteit Scharen, Messen en bijbehoorende zaken.
Ie Klas artikelen. Billijke prijzen
Eigen reparatie en slypinrichting bij
w. r. jl memmwmm,
INSTRUMENTMAKER, LANGESTRAAT 42.
TEPII. INTERC. 83.
r
-
P
s
<t>
Cd
o
5
PECIALE INRICHTINB VOOR HET
UITSTOOMEM Eli VERWEM
VAM
DAMES EM HEEREMKLEEDIMS
QORDUIiEli DEKEM5 ETC.
METTE AFWERKIIÏG
VLUGGE BEDIEniriG
CONCUREEREMDE PRIJZEN
GROOTE SPUI 1.
Groot- eii kleinhandel in
Magazijueii Beestenmarkt. 8, lO eu 11 naast «Ie Stadsherberg.
FEUILLETON.
ROMAN
YAN
21)
„Zeg eens, beste Reno, laat jij de koffie
expres koud worden? Het ontbijt staat
al lang op de tafel. Ik verheug me als
een kind op de vleeschpotten van Egypte
want nergens smaakt liet eten toch zoo
goed als thuis!"
Al sprekende keek Harder Ier sluiks
naar Jhet sombere, bezorgde gezicht van
den heer des huizes.
„Ik dacht dat je nog in bed waart,
Frits," luidde het kalme antwoord.
„Zeker, ik ben ook pas op," antwoordde
Harder, terwijl hij zich uitrekte. „Ik heb
geslapeD als een os. Ik zou mijn gezellige
kamer voor niets ter wereld willen ver
ruilen."
Renatus keerde zijn hoofd om, terwijl
Harder op vergenoegden toon vervolgde:
„Jouw oud Lommitz is toch verduiveld
mooi. Waar vindt je mijlen in den om
trek zoo'n uitstekend iDgericht liuis, het
kasteel van de priusen von Altstalten
natuurlijk uitgezonderd! Er ontbreekt
alleen nog maar een mooie jonge vrouw
aan hahaha!"
Renatus ergerde zich zichtbaar en liep
den blik van zijn vriend ontwijkend, naar
de deur.
„Nou wordt maar niet boos, ouwe
jongen! Je hebt toch voor mij geen
geheimeD. Niemand ter wereld houdt
zoo,-eel van je, als ik."
Harders toon had zoo iets hartelijks
en welwillends, dat Reno, op bijna teedere
wijze zijn arm in den zijoe legde on met
hem naar de eetkamer gÏDg.
Daar wachtten de lijtjager van den graaf
en twee lakeien bij «ie gedekte ontbijt-
tafel, waarvan de rijke, de weelderige
versiering den fijnen smaak en den
bijzonderen kunstzin van den jongen heet
des huizes duidelijk verried.
Aangezien het slot Lommitz uit den
Renaissancetijd stamde en zeer veel
ouderwetsche eu bijzonder mooie meube
len bevatte, bad Reüatus er altijd streng
de band aaugehondeu, dat elke nieuwe
aankoop in denzelfden stijl bleef.
Wijlen de minister had daarvoor al met
liefde en smaak gezorgd, wat den zoon
in hoogen mate ten goede kwam.
Wie wist dat beter dan Renatus zelf?
Maar van daag ging er een lichte ril
ling door zijn leden, toen hij tegenover
Jlaider aan tafel ging zitteD.
De koffie werd binnen gebracht en daar
na, volgens de EDgelsche mode, eeu warm
vleeschgerecht, waarvan Reno echter niets
wilde gebiuiken. Hij benijdde Harder
bijna zijn uitstekenden honger.
Op eeu wenk van don heer des huizes
bracht een bediende de sigaren binnen
en ging vervolgens met de anderen heen.
„Luister eens, Reno, wat moest de
oude Bormann toch zoo vroeg van je
hebben? Ik ben hem daar even op de
trap tegeugekomen. Laat bij je niet eens
dei: eersten dag van je verblijf hier met
rust met zijn vervelend gezanik eu ge
zeur?" vroeg Harder, terwijl hij achter
over in zijn stoel leunde.
Renatus zweeg, maar men kon duide
lijk zien dat hem een antwoord op de
lippen zweefde.
„Of had je Bormann misschien laten
komen?" vioeg Harder kuipoogeud. Waar
om ben je zoo gehoimziunig tegeuove-
mij, ik ken je omstandigheden, helaas
maar al Ie goed!"
„Ik doe niet geheimzinnig, Frits, maar
ik wilde je ze gaarne besparen, want zoo
precies ben je toch niet op de hoogte.
Bormann heeft me daareven een hoogst
onaangename medededeeling 'gedaan."
„Och, je doelt zeker op die opgezegde
hypotheek? Och kom laat naar je
kijked We hebben al aan heel ar.dere
stormen het hoofd geboden, ouwejongeD!
Laat je nu niet bang maken."
„Ween Writs, ditmaal wordt de geschie
denis heusch tragisch. Bormann heeft mij
meegedeeld, dat elke hulpbron uitge
droogd is en dat, ik op het punt sta
geruïueerd te worden?"
„Onzin! Laat je toch geen angst
aanjagen door dien ouden zanikpot en
diugen in je hoofd praten, die absoluut
Donsens zijn. Zoo'n prachtig landgoed als
Lommitz kan wel tegen een stootje. Je
hebt toch nog bont dat gekapt kan
worden. Laat dat kappen!" riep Harder
op opgewekten toon.
Stoomdrukkerij A. W. H, Eymann, Kleine Haag 6,
„Zonder toestemming mag er geen
enkele boom meer geveld worded"
„Dat is leelijk!"
Frits legde zijn armen op de tafel
en keek zijn vriend eeDige oogen-
blikkeu onderzoekend aan, waarna hij
grinnekeud zei:
„Je laat in den laatsteu tijd op een
vreeselijke manier je hoofd hangen 1 Heb
je dan zoo weioig zelfvertrouwen, datje
je schitterende vooruitzichten in het ge
heel niet meetelt. Of dacht je heusch,
dat ik niet gemerkt heb dat liet freulelje
tot over haar snoezige oortjes verliefd
op je is? Wel alle duivels, do graaf is
millionair en als je daar eenmaal voor
anker ligt, dan wensch ik je smakelijk
eten, Bormann."
Maar de heele zaak ligt nog in de
duisternis der toekomst en ik z« If voel
ine zoo bedrukt!" antwoordde Reno
droomerig.
„Onzin! Het lieve kind heeft het mij
ook aangedaao, omdat, ja, omlat zij mij
op eeu fabelachtige manier aan mijne
helaas zoo vroeg gestorven zuster her
innert! Zij heeft dezelfde onschuldige
uitdrukking in haar oogen. Vreemd he,
Reno?"
Een vreemde, zenuwachtige rilling voer
den graaf plotseling door de leden en
werktuigelijk tastte hij met zijn rechter
hand naar de tafel alsof hij een steun zocht.
(Wordt vervolgd.)