DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
""binnenland,
No. 202.
DINSDAG 29 AUGUSTUS 1911.
Se JAARGANG.
Uit de Pers.
BUITENLAND.
DE EEMLANDER.
Hoofdredacteur: Mr. 1). J. ran Schaardenburg.
Abonnementsprijs
Per jaarf 4.Franco per
post id. 15,60. Per 3 maanden id. 11Franco per post
id. 1 1.40. Afzonderlijke nummers f 0.05.
Kureau: UI-KINK HeKi Telet. latere. 18».
Prijs der Advertentiün:
Van 1 tot 5 regels f 0.40. Voor iederen regel meer f 0.08.
Buiten het Kanton Amersfoort per regel fO.lO. (B:j
abonnement belangrijke kortiug).
Tot plaatsing van advert, en reel, van buiten het kanton Amersfoort in dit blad ia „uitsluiteud" gerechtigd het Alg. Binnen-en Baitoulandsch Advert.-bureau D. Y. ALTA, Warmoesstr. 75.78 Amsterdam
De grenzen der gemeenten.
Naar aanleiding van de steeds toenemende
zorg van gemeentebesturen voor veraan
genaming en voredeling van hot gemeen
schapsleven, vrijst de Gemeente Stem op
het bezwaar, dat de grilligheid der ge
meentegrenzen oplevert, die hier ongelijk
soortig grondgebied bijeenhoudt, dür
scheiding maakt wat een geheel behoorde
te vormen en elders de meest zonderling
gevormde lijnen trekt, voor bestuur en
administratie, en niet minder ook voor de
ingezetenen, in hooge mate verwarrend.
„Hoe komen wij aan die gemeentegrenzen f
Zij zijn producten der historio, zegt de
Hr. Elenbaas in zijn standaardwerk, en
een andere meer zeggendo definitie is
wel niet te geven. Nu hebben wij in het
algemeen eerbied voor historische herinne
ringen en overblijfselen, maar willen daarbij
toch niet zóóver gaan om angstvallig te
blijven vasthouden ook aan hetgeen bv.
het moderne gemeentewezen iu zijn ont
wikkeling belemmeren kan. Trouwens, als
wy nagaan hoe die grenzen zyn ontstaan;
hoe in vroegere tyden door leeDheeren en
vazallen gehaudeld werd met het grond
bezit, dat om louter politieke of persoon
lijke reden van band tot band ging, kan
onze eerbied voor deze producten der
historie niet groot zijn. Die willekeurige
■beschikking over stukken land, welke later
de grondslag is geweest voor de vorming
van het gemeentelijk grondgebied, hield
natuuriyk geen verband met den aard en
de bodemsgestoldheid en nog minder
met het belang der bewoners. Zoo loopen
door polderB vaak langs fictieve lijnen de
gemeentegrenzen zonder eenigen zin en
zijn hier en daar groepen bevolking met
geheel tegenstrijdige belaDgen in gemeen
telijk verband bijeengebracht.
Nu de sociale politiek in de gemeentelijke
Raadhuizen haar intrede heeft gedaan,
komt die grilligheid der gemeentegrenzen
nog meer op den voorgrond. Vroeger,
toen de gemeentebesturen in hoofdzaak
ge- of verbiedend hadden op te treden,
was dit bezwaar niet zoo groot, maar nu
zjj zich de stoffelijke en geestelijke be
hoeften der ingezetenen gaan aantrekken,
nu zij commercieele bedrijven ter hand
nemen en het plaatselijk gemeenschapsleven
tot hooger ontwikkeling wilton brengen,
treedt do vraag naar het karakter dor
gcmceDte als economische eenheid sterker
naar voren. Wat voor de eene gemeente
past is daarom nog niet goed voor de andere.
Radicale herzieniag der grenzen van de
gemeenten, eigenlijk ook van de proviuciëu,
zou wenschclijk zijn om tot een meer
doelmatige indeeling van het Rijk te ge
raken, maar aan zoodanige ingrijpende
veranderingen is wel niet te denken. Wy
zullen ons tevreden moeten stellen met
partieele wijzigingen, ofschoon de ervaring
leert dat dit een uiterst moeilijke en om
slachtige wijze van handelen is, waarbij
gewoonlijk een aantal bezwareD te berde
worden gebracht, die wel niet immer van
breed inzicht getuigen, maar toch belem
merend, vaak vernietigend, worken".
Dditschland.
Aan het feestmaal van den Senaat der
stad Hamburg, hield de Keizer een rede,
waarin hij zeide: „Wij behoeven er ons
niet over te verwonderen, dat het opbloeien
van den handel van ons jong, vereeuigd
vaderland menigeen in de wereld moeilijk
heden heeft veroorzaakt. Ik meen evenwel,
dat concurrentie op commorcicel gebied
gezond en noodzakelijk is, om tot nieuwo
daden op te wekken. De concurrentie der
naties kan in vrede uitgevochten worden.
Ter bescherming van handel en scheepvaart
heeft hot Duitsche volk een machtig ont
wikkelde oorlogsvloot geschapen; zij is een
beeld van den wil van het Duitsche volk,
om zich op zee te laten gelden. Als ik de
geestdrift der Hamburgers goed begrepen
heb, dao geloof ilc te kunnen aannemen,
dat het hun meeuing is. dat wij moeten
voortgaan onze vloot te versterken, zoodat
wij zeker kunnen zijn, dat niemand ons
de ous toekomende plaats in de zon zal
betwisten."
Belgie.
De klerikale betooging, die Zondag ter
eere van den oud minister pres. Schollaert
en in 't belang van de confessioneele school
in den zin van het schoolwetsontwerp van
dezen premier heeft plaats gevonden, heeft
volgens klerikale bladen 'n 100.000, volgens
de schatting van liberale bladen tusschen
de 30,000 en 40,000 menschon tot deelne
ming gelokt. Gedurende den morgen wer
den verschillende vergaderingen gehouden,
waarin clericale politici tot volharden in
den stiijd om do school aanspoorden. Men
nam een motie aan, waarin men zich ver
klaarde voor de vormiug van comités, die
do propaganda Toor de klerikale school
levendig zouden houdeu.
Bijna bij iedere groep van den optocht,
die in den namiddag plaats had, waren
verschillende priesters. De heer Schollaert,
omgeven door vier ministers en talrijke
afgevaardigden, liet op het marktplein de
revue pas6eeren. Hij werd gevierd als een
volksheld.
Achteraf blijken er nog verschillende
botsingen te hebben plaats gehad. Betoo-
gers uit de provincie Luik beschimpten een
sociaal-democratischen afgevaardigde, die
naar den optocht keek. Hierop drong de
menigte tegen de manifestanten op on ont
rukte hun een vereenigingsvaandel. Het
kwam daarbij tot ernstige baldadigheden,
zoodat bereden gendarmen tegen de me
nigte moesten optreden. Uit verschillende
buizen werden bicrflesschcn geworpen,
waarbij verscheidene personen gewond wer
den. Elf arrestaties hadden plaats, waarvan
er vier gehandhaafd bleven. Te Brussel
werden de betoogers bij aankomst aan het
9tation door de menigte met gefluit en
gesis ontvangen, onder het schreeuwen van:
„Weg met de geestelijkheid!"
Frankrijk.
Augagueur, de Fransche minister van
openbare werken, heeft op een feestmaal
te Montplaisir een zeer merkwaardige rede
gehouden, waarin hij achtereenvolgens
verschillende quaesties van den dag be
handelde.
Het staken, zoo verklaarde hy, is geens
zins een recht, zooals dikwijls beweerd
wordt. Een staking is meestal een ongeluk,
zoo iets als een oorlog of een atmospheri-
sche ramp. Theoretisch beschouwd, kan
men niemand beletten het werk neer te
leggen, in de praktijk echter hebben,
volgens den minister, staatsbeambten bet
recht niet hun werk ned^r te leggen.
„Wanneer een openbare dienst stil staat,
lydl het geheele publiek daaronder. De
beambten genieten allerlei voorrechten, die
de gewone arbeider mist en de staat heeft
dus het recht te eischen, dat do tucht by
den opeubaieu dienst niet oudermyud
wordt."
Verder verklaardu by, dat de regeering
mot alle macht de sabotage zal tegengaan
en eveneens de vossenjacht en dat zij de
iudividueele vrijheid krachtig zal bescher
men. Dat de iniuister onder de huidigo
omstandigheden ook het ten en ander zou
zeggen over Frankrijks weermacht, ligt
voor de hand. Al wint het pacifisme hoe
langer hoe meer veld, zon hot tocb, volgqns
den minister onverantwoordelijk voor een
land zijn om zijn verdediging te vcrwaar-
loozen, terwijl meu in andere staten tot
de tanden gewapend is.
Van het leger kwam de minister natuur
lijk nok op het anti-mihtairismo, dat in
Frankrijk ernstige bezorgdheid wekt. Ook
dien kanker zou de regeering met alle
kracht bestrijden, daar zij, zoo r.y in deze
in gebreko bleef, een bewys van haast
misdadig te noemen, zwakheid zou geven.
Groot-Britannie.
De tokst van het wetsvoorstel ter voor
koming van werkstakingen, dat door W.
Crooks bij het Britscho Lagerhuis werd
ingediend, is thuus openbaar gemaakt.
Daarin wordt bepaald dat, by geschillen
tusschen werkgevers en werknemers, een
der partijen het ministerie van handel kan
verzoekeu, een commissie van onderzoek
en verzoening te beeoemen. Die commissie
zal bestaau uit diie leden, door het minis
terie te bnoemco: een op aanbeveling van
de patrooüs, een op die der arbeiders en
het derde gekozen door de twee eerstaan
gewezen leden. Als door die commissie
geen schikking kan worden bereikt, dan
zal een werkstaking ol uitsluiting geoor
loofd zijn. Op het veroorzaken van een
uitsluiting voor ol gedurende het onderzoek
der verzoeningscommissie wordeo boeten
gesteld tot 200 per dag, op een staking
in strijd met de bepalingen der wot boeten
van 2 tot 10 per dag, en personen
die aanzetten tot een uitsluiting of een
staking worden gestraft met boeten tusschen
10 en 200.
Veeder wordt o.a. bepaald, dat werkge
vers en werknemers minstens 30 dagen te
voren kennis moeten geven van voorge-
uomen veranderingen in loon of arbeids
waarden.
De gewelddadigheden die te Trede
gar tegen de Joden zyn gepleegd hebben
in verscheidene Isiaêlietiache kringen be
zorgdheid gewekt. De Jewish Chronicle
schryft ongerust over dozo eerste uiting van
rassenhaat tegeu de Joden in Engeland en
vreest voor progroms, als die in Rusland.
Maar baron Allied v. Rothschild zeide,
dat de Joden in Engelaud tot dusverre
zoo goed behandeld zijn, dat bet een
dwaling zou wezen, wanneer men het ge
beurde te Tredogar beschouwde als een
uiting van vijandige gezindheid tegen de
Joden iD 't algemeen, en de secretaris der
Centrale Synagoge te Londen zei, dat de
voorvallen in Wales niets met anti semi-
tisme te doen hadden, maar alleeu „bet
werk waren van gepeupel, dat optrad tegen
de meest luilpeloozc klasse der bevolking,
de Joden".
Italië.
Te Verticano heeft zich een volksme
nigte, ouder den indruk van valsche voor
stellingen over de verspreiding van besmet
telijke ziekten, aan ongeregeldheden
schuldig gemaakt.
De prefect van Isola heeft zich met
troepen naar het tooneel van de wanorde
lijkheden begeven. Meu zogt, dat drie
personen gedood zyn.
De bevolking heeft bairikaden opgewor
pen. Hot gerucht loopt, dat het raadhuis
in brand is gestoken.
Turkije.
Zeven dagen is het nu geleden, dat
Richter door do roovers bij de Grieksche
grens in vrijheid zou gesteld zijn. Maar
niemand weet met zekerheid, waar hij zit
en zyn familie heeft nog geen letter van
hem ontvaugen. Naar beweerd wordt, ver-
oeft hij nog altijd in Elassona, ooder voor
geven, dat hij daar zijn familie afwachten
wil. Het schijnt evenwel, dat de autoritei
ten van Richter's verblijf te Elassona ge
bruik maken oin hem een verboor af te
nemen. Hij zou tot dusver maar heel
korto verklaringen afgelegd hebben en de
latere zouden met de oorspronkelijke niet
geheel en al kloppen. Maar in elk geval
had hij ontkend te weten, waar de roovers
hem been gebracht en verborgen gehou
den hadden.
Yolgens de jongste berichten ia de
ingenieur nu van Elassona over Serfidsje
naar Karaferia vertrokken, vanwaar kjj
zich met den trein naar Salouiki begeven
zou. Te Salouiki wordt 7erteld, dal de
tusschenpersoon, dieQ het Duitsche consul-
taat gebruikt heeft, een Bosniër zou zijn,
die voor zijn bemoeiingen 500 pond hono
rarium had ontvangen.
Amerika.
De Brusscleche „Etoilo Belgé" ontvangt
van den vroegeren consul-generaal van Ve
nezuela in België, die betrekkingen met
Castro onderhoudt, het bericht, dat Castro
op het schiereiland Goajira zou geland zyn
en dat hij de vesting San Cristobal in de
Cordilleras de los Andes in de nabijheid
van de Coltimbiaansche grens, zonder ver
zet te ontmoeten, ingenomen heeft. Castro
zou nu op Caracas aanrukken.
Van het personeel van den contraal-
spoorweg van Illinois hadden 97 percent
besloten de leiders van de vakvereenigingen,
die van de maatschappij dc erkenning ver
langen van hun organisatie, in dezen eisch
daardoor te ondersteunen, dat zij in staking
zouden gaan, voor 't geval de maatschappy
de erkonning zou weigaren. Nadat nu
president Lovett van do Union Pacific een
bemiddeling heeft afgeweztn en hij ver
klaard heeft, zich met de handelwyze van
den vice president Kruttschnitt te kunnen
vereenigen, zouden de arbeiders gister over
het begin der staking stemmen.
Salarisvbrhooging Posterijen.
In een adres aan de Regeering, aange
boden docrdenNed. Bond van Adsistenteu
der Posterijen en Telegrafie. Ned. Bood
van Post- en Telegraafbcambten .De Post",
Alg. Boud van Ned. Post-, Telegraaf- en
