THANS
1 J VERHUIZINGEN -I
Alle week-abonoés op dit blad. die in bot bezit zijn oener voiztahbiiugspoiis. zijn volgens ae bepalingen in die polis vermeld.
tBgBn ongelukken verzekerd voor een bedrag van:
wmmie
oM 'ie Ae
PCA ff êfCrt/Titry BS Mf/ \iy
/naams twn/ i//ÉH^TV -e</is -afmeting ifewntet
J„ van Ginkel Hoogeweg76 Telefoon 206.
Polmaise Anthraciet30|50 f 1.65 - 2030 f 1.55- - 12|20 f 1.15.
T'E ïïi.OOP
Antieke KLOKKEN J beboste.«4. - kampstr.4«. J
J. J. SMIT
R. VAN DER BURG
O
i>
v>
Melange Boter
Krommestraat 8.
Fabrieken van Melkproducten.
E. J. Ruitenberg
Van de juffrouw, die mede aan
tafel mocht eten.
GULDEN bij
2000 levenslange 400
ongeschiktheid.
GULDEN GULDEN bij 0 GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij
bij 300 Tei'liea V!m één ^OU verlies van qQ verlies vau @Q verlies van verlies van eiken
overlijden. hand of voet. één oog. een duim. een wijsvinger. anderen vinger.
Uitkeering dezer bedragen is gewaarborgd door THE OCEAN ACCIDENT GUAP.ENTE.E CORPORATION Ltd., Directeur voor Nederl. Edward Heijtnan, Oude Turtmarkt 16, Amsterdam
eH*KMSBgBBKKtaeeeBeaieaa5a*EaiBaeiaciatS35nE;
ïwraKï:
eenige «e.d.aan, moo.j S GEBR- VOLMER- i
goed in orde. Antieke KWIK- BEHANGER IJ - -
BABOMETEB en SPIE(4EI. bij 8 T 0 F F C E R D E R IJ
HORLOGEMAKER - BREEDESTR. 34.
PIANO- EN ORGELMAGAZIJN
OPGERICHT 1SS7
lstcMAGAZIJN EN KANTOOR ARNHEMSCHESTAAT 8
2de MAGAZIJN EN WERKPLAATSEN KOESTRAAT 6.
AGENTSCHAP
DKK
AMERIKAANSCHE ORGELS
VAN
IIöRflGEL. WORCESTER.
WORCESTER REED ORGANCo.
WILMINGTON, ENZ.
AGENTUUR DER PIANO'S
VAN
STEINWEG NACHF.
BRAUNSWEIG
C. MAND, COBLENS
F. ADAM, CREFELD
ZEITER WINKELMANN
BRAUNSWEIG, ENZ.
is I ct voor U de boste gelegenheid,
om ter vervanging der dure Room
boter, onzo prima
van i U.45 per stukje van een
pond te probeeren.
Deze Boter is onverpakt, dus niet
in carton of iets dergelijks, zoodat bet
alleen aan de kwaliteit besteed wordt.
Desgewcnscht wordt ze ook zonder
prijsvorhooging aan huis bezorgd.
Aanbevelend,
Zuid Hollandscbe Boter* en
Kaashandel
Amersforha.
AMERSFOORT EN HARDERWIJK.
Controle van den Heer
H A. VAN HEN ««VENKAMP.
Uitsluitend prima Melkproducten.
Ziektekienivrije Melk
uitsluitend in flcsschen.
Koffie- on Slagroom Karnemelk.
Boter-Rijkscontrêle f' 1.70.
TIMMERMAN en MAKELAAR
WEVERSINGEL 12.
FEUILLETON.
door
ERNST VON WOLZOGEN.
32)
De brief van uw mama kwam, toen
mijne vrouw reeds koortsen bad en toen
heb ik dien natuurlijk open gemaakt.
Dat is nu alles in oide. Gij behoeft,
daarover niet meer na te denken'.
Met gesloten oogon, het hoofd achterover,
geleund tegeu den hoogen rug van haar
fauteuil had de vrouwnaar hem geluisterd.
Nu deed zij haar linkerhand voor de
oogen en de lippen trilden, alsof zij in
tranen wilde uitbarsteu. Maar plotseling
verbleekte zij, boog zich suel over ziju
hand, alsof zij die kussen wilde en flui
sterde nauwelijks hoorbaar: „u zijt zoo
goed' u zijt te goed mijnheer. Eu ik ben
zoo slechtl Ik.Dat kunt u mij mooit
vergeven, en ik mij zelf ook niet: ik
heb haar immers den dood toegeweuscht.
Ik heb erom gebeden! Ik heb in mijn
waan zinnige woedeo, ik ben zoo
slecht!"
Zij wierp zich weer achterover in haar
stoel en wilde hem haar hand onttrekken,
maar hij hield die vast en zeide kalm:
„ik kan dat begrijpen. Gij behoeft u
geen verwijt te maken. Dat is zeer be
grijpelijk na alles wat ge hebt moeten
verdragen. Maar nu wilt gij haar toch
ook vergiffenis schenken, nietwaar? Zij
was toch niet in normalen toestand Wie
mag haar dan richteu? Gij hebt het
immers goed gemaakt aau haar kind.
Denk eens wanneer ik nu dit kind niei
hadl U heb ik het toch te danken, dat
mij deze troostDe stem weigerde den
deinst. Hij trok zijn handen terug en
haalde zijn zakdoek te voorschijn.
Daar sloeg zij weer krampachtig beide
handen om de leuning van den stoel,
boog zich voorover en zag liem strak in
het gezicht. „Zeg mij geen dank," sprak
zij met moeite. Haai horst hijgde hevig
en hare tanden beten afwisselend in de
boven en in de beneden lip. Lang kou
zij geen woorden vinden, totdat hij in
zijn ontroering aaustulto maakteu haar
kalmeereud den arm te streelen Toen
zeide zij bijna ruw: „hel is toch mijn
schuld, dat Lilly.Ik heb geen uebt
willen geven. Ik heb toch ocik bot kind
gebaat! Ik heb toch ook bet kind
Neen, neen, dat heb ik niet gewild. Ik
weet niets meer. Ik was krankzinnig.
Ik was krankzinnig. Ik hbb het Diet
gedaan. Bij den Almaclitigon God ik
heb bet niet gedaan!"
Toer stond hij op, boog zich over
haar been, nam haar hoofd in beide
handen en richtte haar tot zich op. „Zie
mij aan," zeide hij op hij na strengen toon,
maar hij lachte daarbij, oen smartelijk
•lachje, „Gij kunt mij best met een goed
geweten in de oogeu zien. Ik zou u
toch niet gelooven, dat gij het gedaau
hebt hebt, zelfs al zoudt gij het zeggen.
Gij waart toch ziek. Wij hebben allen
moeten lijden. Maar nu willen wij het
goed makeD. Weet u, waarom ik gekomen
ben. Ik wilde u verzoeken hartelijk ver
zoeken: vergeet alles wat voorgevallen
is in mijn en kom weder bij mij, zoodra
gij hersteld zijt. Lillytje verlangt naar u,
naar niemand anders. Kom weer bij
mij en blijf bij ons. Wij hebben u zoo
noodig Lillytje en ik. Wilt gij?"
Toen brak zij in tranen uit, verlossende,
heilige, gelukkige tranen Zij schreide
zich gezond. En acht dagen later verliet
zij het ziekenhuis en keerde terug in het
huis vau den weduwuaar trotsch eu
blijde en sterk.
De majoorsche in de buurt vond, dat
het een groot schandaal was. De regee-
ringsraad vou Seefried ging weliswaar
niet naar do kerk en zou zelfs op den
uatiouaal-liberalen caudidaat gestemd
hebbeu, maar zooveel notitie vau fatsoen
en goede zeden en van de gevoelens
zijner zedeiijke mede meuschen moest
hij toch nemeu om niet de g«heele stad
te tarten, zooals hij deed. Zulk een jong
en opvaileud knap meisje, met zulke
brutale kokette oogen als deze juffrouw
Wackerbarth. Nora Wackerbarth nog
daarbij, die behoudt een weduwnaar, die
zedelijk gevoel bezit, niet als damo des
huizes bij zich en laat baar als een
maatschappelijk gelijke de honneurs
waaruemou, waar meuschen uit de eerste
kringen op bezoek komen. Wat dat even
wel voor lieden waren, die onder zulke
omstandigheden nog bij dien mijnheer
over deu vloer kwaraeu, dat kou men
zicli deukeu. Zij voor haar persoon zou
dit huis uiet meer betredeu, waar de
voormalige kinderjuffrouw ceu uietig
persoontje met vijf en twintig mark loon,
die mede aau tafel mocht eten, die zich
echter gedragen had ten tijde, dat de
onvergetelijke, lieve, zalige mevrouw vou
geefried nog ieeefde.O! Zij huiverde
bepaald, wanneer ze eraan dacht!"
Vau de opvallend kuappe juffrouw
Wackerbarth kon men echter eerst spre
ken, toen de leute weder in het land
gekomen was. Langzamerhand was zij
op krachten gekomen, was dikker gewor
den, had kleur gekregen! En wie de
arme, hongerige kinderjuffrouw sedert
Augustus niet gezien had, die had haar
thans in deze koitelijke lente niet herkend
Maar ontzet had hij zich nog veel min
der over deze juffrouw eu ock geen ge
dachten gehad over hare verhouding
t 't den heer des huizes. Dat was zulk
een zonnig, vreedzaam tehuis, en liet
jonge, vriendelijke, bescheiden meisje
regeerde daarin zoo zeker eu stil als een
ervaren huisvrouw. En het allerliefste
dochtertje van den heer des huizes gedijt,
onder hare verzorgiug prachtig en zij
beminde hei teeder als een moeder. De
heeren die in huis kwamen, konden
zich niet genoeg uitsloven iu loftuitingen
over de bevallige wijze, waarop de jonge
dame voor gastvrouw speelde eD hoe zij
vol geest en takt aau het gesprek deel
nam.
Dames kwamen er niet vele in huis.
In dit opzicht had de zedelijke veront
waardiging der majooreshe op eenig
succes te wijzen. Men sprak in de stad
veel vau bet geluk dat de heer von
Seefried gehad had bij de keuze van
ziju dame des huizes eu van de stille
berusting, waarmede hij zijn weduwnaars
schap droeg.
En op een zekeren dag voelde zich de
welgezinde president dan toch genoopt
tegenover den regeeringsraad von Seefried
er up te ziuspeleu wat- ineu sprak iu de
stad en hem als vriend eu collega dui
delijk te maken, dat hij toch liever....
De regeeringsraad liet hem niet uit
spreken. „Ik weet wat u zeggen wilt,"
zeide hij van ziju stoel opslaande. „Ik
weet ook, uit welke troebele bron dit
gezwetB komt. Maar ik denk er niet aan
mij daardoor den vrede in mijn buis te
laten verstoren. Ik heb veeleer het plan
aan de praatjes langs een anderen weg
een einde temaken en wel zeer eenvoudig
daardoor, dat ik juffrouw Wackerbarth
zal verzoeken mijn vrouw te worden,
als het rouwjaar voorbij ls. Ik geloof,
dat zij het niet weigeren zal."
Spoedig na dit onderhoud diende de
heer von Seefried zijn ontslag in. Hij
had het geluk gehad eeu zeer goede
betrekking als intendant bij een vorste
lijke familie te krijgen. In het begin
van October vierde hij in alle stilte zy'n
huwelijk met juffrouw Wacherbarth en
van zijn voormaiigecollega's bewezen hem
drie weduwnaars eu eeu vrijgezel de eer
bij het bruiloftsmaal tegenwoordig te zjjn.
EINDE.
Stoomdrukkerij A. W, H. Eymann, Kleine Haag 6,
