E.J. van Ommen
1912 Iadaresebnoek 1912
Methorst Van Lutterveld,
ÏIACAZUn ISAHP?.Tf?BFABF? ISAMPPOORT
Alle week-abonnés op dit blad, die in het bezit zijn eener verzekeringspolis, zijn volgens ae bepalingen in die polis vermeld.
tegen ongelukken verzekerd voor een bedrag van:
300 Tei'lies van ®®n ^OU verlies van O0 ver'ies van QQ verlies van 1 Qverlies van eiken
i£«gg£«gg «a Cosasaisgioaairs Ja Effaotaa. -
Verschaffen Wissels en Credietbrieven op Binnen-
Buitenland. Assurantie. Administratie.
en
EERSTE AMER5FOORT5CHE
5T00hVERVERü.E.'!ülEM.V/A55CHEPU
K.W. JAEGER
Lamaison Bouwer Co.
L. VAN ACHTERBERGH.
Steenkolen, Cokes. Briquetten enz.
Engelsche-,
Belgische- en
Hollandsche-
ANTRACIET.
A Haagsche Varkensslachterij
Specialiteit in fijne Vleeschwaren.
Rookvleesch - Ham - Cervelaat- en Tongenworst - Haag
sche-. Sachsische-, Berliner- en Truffel-Leverworst - Fijne
Rookworst - Frankforter Braadworst - Mozaikworst - Pres-
kopf - Saucisse de Boulogne - Ossentong - Galantine de
Veau - Hamburger Ossenrib - Italiaansche Vleeschkaas
Gezuurde Rolpens enz. enz.
De ware schuldige.
GULDEN GULDEN bij GULDEN biJ, --GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij
overlyden. hand of voet. één oog. een duim. een wijsvinger. anderen vinger.
Uitkeering de2er bedragen is gewaarborgd door THE OCEAN ACCIDENT GUAP.ENTEE CORPORATION Lid., Directeur voor Nederl. Edward Haijman, Oude Turtmarkt 16, Amsterdam
GULDEN bij
2000 levenslange 400
ongeschiktheid.
(Commanditaire Vennooten H. ©YENS A KONEN, te Amsterdam.)
AMERSFOORT, Muurhuizen 15.
Telefoon 49.
BAARN, Mollerusstraat 88.
Telefoon 141.
KANTOOR GEOPEND van 9—5 uur.
PECIALE INRICHTING VOOR MET
UITSTOOMEn EN VERWEM
VAN
DANES EN MEERENKLEEDINQ
GORD'JHEN DEKENS ETC.
NETTE AFWERKING
VLUGGE BEDIEniNG
CONCUREERENDE PRUZEN
KORTE GRACHT 22.
Belasten zich mt
Aaa- en verkoop van
Effecten, Wissels en
Coupons
Sluiten Prolongatie
Safe-Inrichting
Bestelkantoor
Arnhemse bestraat 1,
Telefoon 155.
HANDEL IN
SPECIALITEIT IN
Vraagt Prijsopgave.
Arnhemsehestraat 19 - Telefoon 89 - Amersfoort.
YOOB AMKBSFOOBT
4e JAARGANG
De ondergeteekende wenscht te ontvangen exemplaren van
het nieuwe JAAR- EN ADRESBOEK VOOR AMERSFOORT, uitgave
der Naamlooze Vennootschap „De Eemlander".
Prijs voor geabonneerden op „Oe Eemlaader" t 1.
Prijs voor uiet-abonné'sf 1,25
HANDTEEKENING:
STRAAT EN HUISNUMMER:
Uitknippen en opzenden naar het Bureau van De Eemlander, KI. Haag 6.
FEUILLETON.
(O)
50)
Noel zelf bekommerde zich weinig om
de vraag.
„Wie weet?"
Hij hernieuwde zijn vraag:
„Als ik de gerechtszaal met schande
verlaat zou mes dan aan Jacques geen
anderen naam dan den mijne kunnen
geven?"
„Reken op mij," antwoordde Artbez.
„Ik heb geen kindereD, misschien neem
ik hem als mijn zoon aan."
„Wilt u dat doen?"
„Maar zeg mij de waarheid, Noel. Zijt
ge schuldig? Ik kan het niet gelooven.
Bewijs je onschuld."
„Alsof dat maar zoo ging!" zei Ram-
bert.
„Zweer het mij en ik zal het gelooven."
„Ja?"
„Op mijn woord van eer."
„Hal" riep de gevangene uit, „laten
ze mij nu maar veroordeelen. U hebt
mij vrijgesproken. Maar wat nu het
spreken betreft. Hij hield eensklaps
op:
„Later, mijnheer Artbez, later nu niet.
Ik beloof u, dat u de waarheid zult
hooren Maar later, nu niet."
Artbez kreeg den indruk, dat bij de
eerstvolgende zitting der rechtbank een
schandelijke onrechtvaardigheid zou ge
schieden. Her „proces Rambert" begon
in April. De zon scheen in de zaal, welke
vol nieuwsgierigen was.
Het deurtje waardoor de beklaagde in
de gerechtszaal moest komen, ging open,
een dof gemompel ging door de menigte,
men rekte de halzen uit; men zag een
bleeke „vermagerde gestalte met holle
ocgen en ingevallen borst een lijder,
die voor zich keek.
Hier in de zaal werd veroordeeld, vrij
gesproken. O, wat had zij reeds aan
schouwd en vernomen, tranen der ver
oordeelden, gejubel der vrijgesprokeneu.
De stem van den griffier, die de akte
van besehuldiging voorlas, riep hem tot
de werkelijkheid terug. De teerliDg was
geworpen; voor de dag ten einde zou
zijn, zou nij onschuldig veroordeeld zijn,
of zijn onschuld bewezen zijn.
Werktuigelijk hoorde hij alles aan, en
hij schrikte op, toen hij tusschen de
vingers een stuk papier gevoelde, dat
zijn verdediger, die direct achter hem zat,
hem ongemerkt ter hand stelde.
„Dat heeft men mij voor je gegeven."
hoorde hij hem zachtkens zeggen. „Het
nas een verzegeld biljet. Noel brak het
open, zijn advocaat, die opgestaan was,
vroeg met zijn oogen van wien het was.
Deze verstond die vraag en ant
woordde:
„Ik weet niet, wie het stuurt."
Rambert las bet haastig.
Het bevatte maar twee regels, voor een
ander onverstaanbaar, maar voor hem
des te begrijpelijker:„Een woord van je,
en alles wordt dezen avoDd bezorgd,"
geen naam er onder.
Rambert wist echter wel van wien
deze wenk kwam. Dezelfde, dieLaverdac
vermoord had, had ook dit geschreven.
Nog nooit was Rambert zoo pijnlijk
te moede geweest als nu. Het leek wel
alsof een centenaarslast op hem lag,
zoodat hij geen adem kon halen. Voor
het eerst in zijn leven overviel hem een
vreeselijk, angstig gevoel, een piepende,
pijnlijke hoest liet zich hooren; hij stond
op het punt flauw te vallen.
„Moed gehouden!" zei hij, „het is de
laatste beproeving! Ik wil een mau zijn.
En zich met inspanning van alle krach
ten oprichtende, sloeg hij do oogen op,
en zijn arm om de balustrade leggeude,
waarop zoo menige bezoedelde hand bad
gelegen, tiotseerde hij moedig, doch niet
ovi-rmoedig, de blikken der menigte.
Het was doodstil in de zaal geworden,
toen de president de eerste vragen stelde.
„Beklaagde, je i aam eu voornamen?"
„Noel Louis Simon Rambert."
„Ouderdom?"
„Zes-en-dertig jaar"
De arme man zag er uit als iemand
vau vijftig.
„Beroep?"
„Werktuigkundige."
„Waar hebt ge het laatst gewoond?"
„Boulevard de l'Hopital no 115. En
ik werkte in de fabriek Potonie. De
heeren zullen, naar ik hoop, een goed
getuigschrift van mij geven."
Stoomdrukkerij W, H. Eymann, Kleine Haag 0,'
Niettegenstaande de nieuwsgierigheid
en het ongeduld van het publiek,
heersohte er een bijna plechtige stilte
:n de zaal, toen Noel, naar zijn vroeger
leven gevraagd, antwoordde.
„Hij heeft een misdadigersphysiono-
mie." zei iemand uit het publiek
„Neen, hij ziet er eerder uit al? iemand
die gebrek heeft geleden." zei een ander.
„Hebt ge al eerder sl.rtif ondergaan?"
„Ja, wegens een politieke misdaad,"
antwoordde Rambert.
Dat scheen een slechten indruk op de
menigte te maken.
„Aan den opstand deelgenomen eu
medegevochten?"
„Ja, ik had ongelijk."
„Erkent ge dat?"
„Dat heb ik reeds lang geleden inge-
zieD."
„En zijt ge na de amnestie in IS59
naar Parijs teruggekeerd?"
„Ja," zei Rambert.
„Eu toen je vorig ambacht weer opge
nomen?"
„Ja, mijnheer de president."
„En toen hebt ge beproefd om ouder
je kameraden den geest van tweedracht,
oproer en haat te zaaien: men hoorde
je ouder het werk ophitsende liederen
zingen".
(Wordt vervolgd.)
