De Amsterdamsche Anthraciet
Maatschappij.
De Ruiterkade 107. Amsterdam. Telegram-Adres „Brekerij".
POLMAISE Anthraciet uit onze Brekerij te Amsterdam.
J. VAN GINKEL Jz. Hoogeweg 76. Tel. 206. Amersfoort
2000 levenslange 400 biJ
POLMAISE ANTRACIET
is o.a. daarom de beste, voordeeligste en betrouwbaarste omdat ze:
AMSTERD A MSCHE ANTHRACIET MAATSCHAPPIJ.
De alleenverkoop bij
Alle week- abonnés op dit blad. die in het bezit zijn eener verzekeringspolis, zijn volgens ae bepalingen in die polis vermeld.
tegen ongelukken verzekerd voor sou b.drag van:
300 verlies van één
m
Vestigt de aandacht op hare Machinale Anthraciet Brekerij en
Sorteerderij te Amsterdam gelegen, waarin uitsluitend en alleen Wales
en POLMAISE Anthraciet gebroken en gezuiverd wordt.
1. Qualitatief de eerste soort is naast Wales. - 2. Onder den naam der mijn van herkomst geleverd wordt en daarbij
3. De eenige soort naast Wales is, die door ons aan de markt wordt gebracht, zoodat verwarring of vermenging onmogelijk is,
4. Bewerkt wordt in onze onder gunstigste omstandigheden werkende brekerij en sorteerderij, een flinke inrichting waar o.a. geheele
zeebootlossiogen zonder verder transport direct voor den wal lossen. - Wij verkoopen ons product en gros, brengen echter de
voordeelen daarvan onder Uwe aandacht, hopende dat U van Uwen Brandstoffenhandelaar zult verlangen
Bestelkaarten kunnen ook aan ons direct gericht worden en dragen wij dan voor stipte uitvoering Uwe orders door plaatselijke detaillist zorg.
De noteeringen bedragen
Afmeting 30|50 m.M. fl.65 Afm. 20|30 m.M. fl.60 Afm. 12|20 m.M. fl.20.
De Ster van het
- - Zuiden. - -
HWSK
GULDEN bij GULDEN bij GULDEN by GULDEN bij GULDEN bij
^Ov verlies van OO T0r'ies van oO verlies van Qverbos van elkon
GULDEN bij GULDEN
ongeschiktheid. overlijden. hand of voet. één oog. een duim. een wijsvinger. anderen vinger.
Uitkeering dezer bedragen is gewaarborgd door THE OCEAN ACCIDENT GUARENTEE CORPORATION Lid., Directeur voor Nedorl. Edward Heijman, Oude Turfmarkt ld, Amsterdam
hand of voet.
\*m
Franco thuis Amersfoort. Netto contant.
FEUILLETON.
Vertaald uit het Italiaanscb.
13)
Door haar treffende originaliteit on
derscheidde hertogin Estella zich als
echte Romeinsche ouder de half koket-
snibbige, half spiritueel-frivole gezichtjes
vau den modernen tijd en waar zij zich
ook vertoonde, was zij zeker van de
overwiunig.
„Ik wil n beiden niet storen, als gij
geheimen te behandelen bebt", zeideher
tog Cesare schertsend.
„Wij willen geen geheimen, ge stoort
ods dus niet, Cesare. Maar we willen
u niet ophouden", antwoordde zijn ge
malin.
„Goed goed, dan trek ik mij terug.
Ik heb aan Attilio ook nog een bericht
te doen toekomen".
Daarmee ging hertog Cesare, na zij»
gemalin de hand gekust te hebben, weg
en liet moeder on dochter alleen achter.
„Zijt ge niet wel mama" vroeg Cesiua
deelnemend.
„Neen, mijn kind, ik ben niet wel,
geef mij je arm, ik wil opstaan. Wat
wilt ge, ik ben een oude vrouw; delast
van den ou.derdom is thans mijn deel
geworden".
„Maar moeder!'
„Protesteer er maar niet tegen, het is
zoo. Ja vroeger, voor twintig jaar, toen
was het anders. Lieve hemel, waar is die
tijd gebleven? Toen was ik de schitte-
lendste, de schoouste der schoouen, de
„Ster van het Zuiden", zooals men mij
toen bij verwisseling noemde.
„Bij verwisseling, mama?"
„Ja zeker. Je zult het aanstonds weten
Wilt ge deze kast opensluiten Cesina?
Mijn hemel, waar is die tijd gebleven.
Ik herinner mij uit de gloedvolle verzen,
welke je vaaer mij toen als verloofde
wijdde, nog zoo goed alsof het gisteren
was geweest:
Oh, amata mia.
La vita mia sei tu
begon kei eene. Nu is het voorbij, voorbij
Cesina, zooals alles in de wereld voorbij
gaat. Ik treed af van het tooneel, Cesiua
en gij treedt op. Kent ge dit kistje kind?"
Daarmee nam zij uit de kast welke
haar dochter had geopend, een klein
kistje van zwart hout, met zilver en
paarlemoer ingelegd. Het popperige kistje
zou men het niet hebbeu aangezien, welk
een enorme waarde het bevatte.
„Moeder", riep Cesiua plotseling leven
dig. en met scbitlerenie oogen, „uw
bruidstooi?"
„Ja, uw vader schonk mij dien, toen
ik met hem verloofde. O, een vorstelijk
geschenk. Ziet ge dezen steen? Dien
grooten zwarten, die zoo fonkelt en schit
tert. Bezie hem eens goed. Onder men-
schen, die alles naar geld berekenen, is
hij wel een half millioen lire waard, voor
mij was hij altijd onbetaalbaar. Ziet ge
Cesina, dat is de eigenlijke „Ster van
het Zuiden", niet ik".
„Dit? O....
Cesina had als kind haar moeder dik
wijls in dezen tooi gezien bij de groote
feesten, welke in hun paleis te Napels
werden gegeven, of bij anderen gelegen
heden, wanneer er aanleiding was een
meer dan gewone pracht ten toon te
spreiden. Maar sedert jaren was zij er
niet meer toe in de gelegenheid geweest.
Natuurlijk maakte zij thans van de
gelegenheid gebruik, dit overoude fami
liesieraad eens van nabij te bewonderen,
en zij kon zich aan den wonderbaren
glans en liet vuur der steeneu niet ver
zadigen.
't Kistje bevatte een zwaren gouden
armband, die naar iniddeleeuwsch ge
bruik aan den bovenarm werd gedragen
en met een eigenaardige soort vau zwarte
diamanten versierd was. Verder lagen
er in het kistje oorbellen, op gelijken
wijzen uitgevoerd en een diadeem waar
in de groole kostbare steen „de ster van
het zuiden", alles in een zeer origineele
opvatting, die bewees, dat de kleiuoodieën
eenige eeuwen oud waren.
„Mijn God, wanneer ik terugdenk aau
de tijdon, toeil ik deze sieraden nog
droeg. Welke herinneringen! Basta! Ze
zijn voorbij. Ik treed af, gij treedt op,
CesiDa", ging hertogin Estella eeuigszins
melancholiek voort. Ik had u eigenlijk
den tooi op uw bruidsdag willen omhan
gen, maar gij laat mij te lang wachten,
stout kind".
„Moeder
„Te lang, mijn kind. Op uw leeftijd
was ik al lang getrouwd. Nu dat is uw
zaak maar daarom wil ik niet de vreugde
derven je eeu genoegen te bereiden. Hier
hebt gij den tooi, Cesiua. Van nu af is het
de uwe. Neen, zegt niets, dank mij met
daden, niet met woorden. Geef mij steeds
reden tot tevredenheid, dat zal de beste
dank voor mij zijn'-
Cesina viel haar moeder met al de
zuidelijke levendigheid van haar karak
ter orn den hals en kuste haar met met
gloed van haar dankbaar meisjeshart.
Zulk eeu rijk en zeldzaam geschenk
kwam haar te onverwachts, was voor
haar een te groote verrassing.
Hertogin Estella weerde de liefkoozin-
gen van hare dochter zacht af in liefde
volste teederheid.
„Ge hebt geheel en al mijn gestalte
Cesina, ik bedoel van toenmaals, van
voor een kwart eeuw, uw oog schittert;
even als het mijne toen schitterde; de
tooi zal u goed staan en de menschen
zullen den steen weer met u zelf ver
wisselen eo op uw beurt zult gij de Ster
van het Zuiden zijn. Maar opdat gij
moogt weten wat gij bezit, wil u mee-
deelen, welke toovermaebt er in den
steen schuilt, welke men de Ster van
het Zuiden noemt".
(Wordt vervolgd).
Stoomdrukker^ A. W, H. Ejmann, Kleine Haag
