Kleedingmagazi jn Heh enkamp'Co.
EYSINK Rijwielen
Gangestraat 50 - JtoekGa
Enorme keuze in voorraad.
Zie de Uitstallingen.
HEHENKAMP Co.
B. RUITENBERG Hzn.
Alle week- abonnés op dit blad, die in het bezit zijn eener verzekeringspolis, zijn volgens ae bepalingen in die polis vermeld,
tegen ongelukken verzekerd voor een bedrag van:
2000 levenslange 400 bij 300 TCr''es van één /^nl 1 verlies van 150 verlies van ©O verlies van J Q verlies van eiken
W
t-
0
0
<0
0
<0
0
0
HEEREN COSTUMES zwart en gekleurd vanaf f4.00 tot f36.00 - JONGEHEEREN COSTUMES, korte en lange broek vanaf
f3.25 tot f20.00 - KINDERPAKJES, Norfolk. Suffolk, Bloese en Amerikaansche modellen vanaf f 1,10 tot 114.00.
Voor aangemeten kleeding een groote en fijne collecte stoffen aan 't stuk voorhanden.
Elegante pasform. Costumes naar maat vanaf f16.- Prima verwerking.
Nieuwste en soliede Stoffen. Buitengewoon lage doch vaste prijzen.
Uitgebreide Sorteering.
Neuwste Modellen.
Soliede Uitvoering,
Billijke Prijzen.
Reparatie-Inrichting lekl.
Magazijn: Juliana Plein - Amersfoort
De Nieuwste Stoffen
Witte Confectie voor
Dames, Heeren en Kinderen.
Witte Huishoud-goederen in Katoen, Linnen en Damast.
Witte sier-tafelloopers, tafelkleedjes, glas-dekjes in madeira en ténérife.
M. H VAN RAALTE
De Ster van het
- - Zuiden. - -
GULDEN bij - GULDEN GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij
ongeschiktheid. overlijden. hand of voet. één oog. een duim. een wijsvinger. anderen vinger.
IJitkeering dezer bedragen is gewaarborgd door THE OCEAN ACCIDENT GUARENTEE CORPORATION Ltd., Directeur voor Nederl. Edward Heijman, Oude Torlmarkt 16, Amsterdam
IM llll—HW HHMIM—MIWI m»H III I luw» mi lllllllll IIM 111 T I I lil llll I 'I II —IIIMIIHIIIIII IM iniiipmrrngmvrwjrawgMU» TfflrBlM'Tt nilill lllllWf 11 w'l lllllll fl1
'Z3
.C
L_
Beleefd aanbevelend,
(uitsluitend voor Rijwielen).
Abonnementen voor
hnnr en xrhoonhonden
UTRECKTSCHESTRAAT 21. - TEL. 243.
ONTVAHGES
voor het aanstaan «le Seizoen.
Alleen verkoop voor Amersfoort der Hollandia
Dames en Heeren Regenmantels en Jassen.
F EUILLETON.
Vertaald uit bet Italiaansch.
46)
Op straat gekomeD, wierpen de beide
beereu zich in een huurrijtuig en reden
in galop naar den winkel van Sem
mola.
„Waar hebt ge het geld, Emilio", vrotg
Attilio opgewonden.
„Hier! Maar nog iets, Attilio. Uw
moeder heeft het mij op het hart gedrukt,
en ik wil mij nauwgezet van mijn op
dracht kwijten; het is de laatste maal
dat zij u helpt. Een volgende maal kan
en wil zij het niet meer doen. Gedraag
u daarnaar".
„Denkt ge, dat ik nog eens zoo'n dom
heid zou begaan? Mij er nog eens zoo
inwerken? Voor Diet ter wereld. Gij weet
niet wat ik heb uitgestaan. Ik zal blij
zijn, als ditmaal alles goed afloopt".
„Dat help ik u wenscheu. Het is toch
merkwaardig, hoe uit een enkele lich
'zinnige daad zoo vaak tal van andere
geboren worden".
„Het gaat er mee, als met iemand die
in zee zwemt, en zich door de golven
laat meevoereD. Het schijnt hem aisof
ze hem naar het strand dragen terwijl
hij toch verder en verder de zee in
drijft. Pas op, Attilio, dat het u ook niet
zoo gaat. Op miju woord ik Heb een
gevoel, alsof er nog de een of andere
fataliteit in de lucht hangt.
„Wat zou er kunnen gebeuren?"
vroeg de hertog. "Binnen een paar min
uten heb ik het kistje terug en gij brengt
het van nacht nog naar Posiiauo, want
mijne afgewezigheid zou allicht argwaan
wekken, en dan is alles iu orde. Ik zie
werkelijk niet ïdhoe er nog een kink
in de kabel zou kunnen komeD".
„Die Semmola is een doortrapte
schurk", bracht grarf Tozzo hiertegeD in.
„Dat zullen we dadelijk zien. Stap
uit, wij zijn er".
De winkel van den ouden Semmola
was gesloten, maar door de reten der
bliudeu scheen licht. Hertog Attilio
klopte driftig aan.
„Wie is daar?" hoorde hij onmiddel
lijk daarop de stem van Semmola
vragen,
„Doe open, Semmola", riep Attilio,
„ik kom om onze zaak af te doen".
„O. o mijnheer de hertog! Dadelijk,
dadelijk! Een oogeublikje geduld". Daar-
schoof Semmola den zwaren sluitboom
weg eu opeude de deur van den win
kel. Attilio trad met zijn vriend binDen.
„Mijnheer de hertog, ik verzoek u
den oogenblikje geduld, tot ik den win
kel weer gesioten heb. LI weet, ik ben
een oud man en heb wel redeu mij voor
de jonge booswichten van onzen tijd ip
acnt te nemen. Zeker is zeker, maar een
oogenblikje mijnheer de hertog".
„Maak toch niet zooveel drukte Sem
mola. Ouze zaak is spoedig afgedaan.
Ik heb niet veel tijd. Mijn onderpand
ligt immers klaar?"
„Alles is in orde, mijnheer de her
tog. U weet, ik ben een oud en eerlijk-
man, die zijii woord houdt eu zijn za
ken in vrede afhandelt! Ziezoo. Als ik
u mag verzoeken heeren".
Semmola had de winkeldeur weer
stevig gesloten. Nu nam hij een blaker
en bracht de heeren bij het licht van
een flauw brandend flikkerend kaarsje
in zijn kantoor.
„Ik denk, dat wij bet met dit licht
wel kunDen redden heeren. Het gas is
zoo duur, ik heb het uigedraaid, omdat
ik niet wist of u nog zoudt komen"
„Maak toch niet zooveel praatjes. Waar
is het kistje? Hier is uw geld. Gij heb-
de vijftigduizend francs, die ik u vau-
morgeu gaf, reeds op rekening gekregen".
„Houd het mij ten goede, mijnheer
de hertog, u weet, menscben ais wij
hebben steeds geld noudig. Het is mijn
gereedschap, mijnheer de hertog. Op
mijD leeftijd heeft men geen auder."
„Goed, goed, Semmola. Maar het
kistje, het kistje!"
Semmola stoot zijn geldkist open. Die
zag er zoo in 't oog loopend uit, alsof
zij een oogenblik te voren was leegge
haald. Hij haalde er echter bij den eersten
greep het kistje uit, opende het en liet
de steenen voor de heeren ionkelen.
„Hier, mijnheer de hertog. Ziet u,
zooals u het mij gegeven hebt, zoo krijgt
u het weer terug."
Attilio had het geld voor de woeke
raar op tafel neergesteld. Nn greep hij
haastig naar het kistje, sloeg het, Da het
vluchtig bezien te hebben, weer dicht
en wikkelde het in een courant, die h"ij
in den loop van den dag gekocht had.
„Ziezoo, nu zijn we klaar nietwaar
Semmola?"
„O, o, mijnheer de hertog, houdt het
een eerlijk oud man ten goede, als hij
u verzoekt om een klein drinkgeld. Een
kleinigheid maar, om het er ook eens
een dag goed van te nemen".
Attilio greep nog eeDs in zijn porte
feuille en legde nog een paar bankjes
van tien liere op de tafel.
„Ziedaar Semmola. Ik wil niet opeen
kleinigheid zien. Maar ik reken op uw
stilzwijgen. Begrepen? Houd uw mond.
Het zal u niet tot schade zijn, Sem
mola".
„O, mijnheer de hertog, ik zal stom
zijn als het graf".
Toeu Attilio met graaf Tozzo den
winkel van Semmola verliet, heradem
de hij alsof hij van oen zwaren last be
vrijd was. Hij drukte het kistje als eeu
grooten schat tegen zich aan.
(Wordt vervolgd).
Stoomdrukkery A. W. H, Eymann, Kleine Haag 6,
