Katholiek Nieuws- en Advertentieblad I ta liji der Revolutie. No. 24. Zaterdag 13 September 1890. Vierde Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs per drie maanden: Franco per post Afzonderlijke f 0,40. f 0,05. BureauKrommestraat, F 241, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prijs der Advertentiln: Van 1 tot 6 regelsf 0.30 Voor iederen regel meer- 0.05 tdvertcnliën moeten uiterljjk Vrijdagavond Zij, die zieh v66r 1 October abonneereii op DE EE3IBODE, ontvangen de tot dien datum iersclilj- nende nummer» tiltA'I'IS. Naar de Kazerne. Nu ook ten onzent het militaire vraag stuk aan de orde is gesteld, kan men niet genoeg blijven wijzen op de nood lottige gevolgen, welke er, zoowel op maatschappelijk als zedelijk gebied, uit zouden voortvloeien, indien inen aan de onzinnige cischcn van sommige rtiili- tairisten begint toe te geven. Immers: alle man naar de kazerne is hunne ieus, en ook niet minder die van de Loge. Frankrijk levert ons dienaangaunde een allertreurigst voorbeeld. En men bedenke het weldezelfde geest, diedaar heerschend is, tracht ook in ons Land den toestand meester te worden. Of heeft ook in Nederland de loge-geest zich niet dui delijk uitgedrukt, toen ons op tergenden toon werd toegeroepen, dat liet goed zou zijn, als de aanstaande geestelijken in de kazerne eens Hink door elkaar werden geschud? Zulk eene ploertige taal hebben we in ons lieve Vaderland al moeten vernemen! In Frankrijk is het, helaas! reeds zoover gekomen, dat de seminaristen eerst r.aar de kazerne moeten, vooraleer zij zich geheel aan den dienst van liod mogen wijden. En welk eene levendige angst en bezorgdheid dit aldaar verwekt ten opzichte dier jongelingen, bewijzen de voorschriften en vermaningen, welke nu reeds door Fransche bisschoppen worden gegeven, om daarmede nog zooveel mogelijk liet vreeselijke van dien toestand te ver/ach ten en grooter rampen en ellenden te voorkomen. Zeer treffend treedt dit aan den dag uit den onderstaanden brief van den Bisschop van St. Brieux aan den Superieur van zijn groot Seminarie. Dit schrijven luidt: Mijnheer de Superieur In de eerste dagen van de maand November zullen de leerlingen voor den geestelijken stand die tol den militairen dienst worden gedwongen, opgeroepen worden, om zich bij hunne corpsen te roegen. Het is zeker te bejammeren, dat deze jonge lieden zoodoende gedwongen zijn om hunne philosophitchc of theologische studiën Ie onder breken. ten einde den wapenhandel te leeren, welken zü nooit zullen uitoefenenmaar nu eenmaal de militaire wel, die tegen de eerbie dige eertoogen tan het Episcopaat aangenomen werd. gaat toegepast worden, is het onze plicht mol hel oog op de recruleering, in verhand mot de vorming der geestelijken. De Seminaris ten zullen des te meer geëerd warden, naar mate zjj zich vaster besloten zullen loonen, om in hunne roeping te volharden, en naarmate zjj Irouwer zullen zjjn in alle plichten der Christelijke leer. Het is dus noudig, dat zjj eerst in onza ran gen zullen ingelijfd zijn en de toog zullen ge dragen hebben, voor en aleer z\j zich met de Zullen alle leerlingen van het Groot-Samin,v ie de loga dragon vanaf den eerden dog van iet hervallen der klasse (na de vncnnlle). Zij, lie zich onder hen in de innand November bü her op hel Groot-Seminarie aanwezig Ie zjjn. Die seminaristen, welke zich den -Men Octo ber niet op het Seminarie zouden aanbieden, zullen geacht worden hun titel van kerkelijk leerling te hebben vaarwel gezegd en de gevol- e oefeningen volgen k te maken tegen de ge- die hen wachten, n hen mondelings of per aan de heer lairen af aan al de pastoors von de sleden, waarheen zü zich begeven moeten. Eenmaal op hun post gekomen, zullen de seminarist-soldaten of om juister Ie spreken, de seminaristen, die door de wet voor den legerdienst worden bestemd, zich herinneren, christelijke en militaire deugden. De lucht zal hun heilig wezenzjj zullen voor hunne oversten den groutstun eerbied hebben en hun de volmaaktste gehoorzaamheid Zij zullen zich voor hunne krjjgs- rakker: welwillendheid ooit te drij- cn lot zwakheid en tot plicht vergeten. Zü zullen, voor zoover hel hun mogelijk rezen zal, de godvruchtige oefeningen, zells Ann U vooral, heer superiour, en aun uwe iere en geluk de beproeving zi die zjj nu eeumaal te lyden hebben. Als zü trouw zullen zün (en dat zullen zy) aan hetgeen gü hun zult aanbevelenals zy begrijpen, dal het priestorsrhup nooit te lioug gekoch - f - P liever. n liur oeping te verliezen dan, wy mogen hot hopen, zullen zü sterker, deugdzamer en vastberadener tot het apostulaat lerugkomon, en misschien zal hun gang door de kazerne dan niet nagelaten hebben een gunstigen invloed rondom hen uit kering van rayn grootstcn eerbied en toewijding. PETRUS MAMA Bisschop van Saint Brieui en Fregnier. Naar aanleiding van dozen bisschop- pelijken brief schrijft do Maasbode: .Voor de eerste maal zijn dit jaar in Frankrijk volgens de bepalingen der nieuwe wet op den krijgsdienst de semi naristen onder de wapenen geroepen. .Mgr. Fallières, bisschop van SL- Brieux, heeft een briel aan de oversten zijner seminariën gericht, waarin iiij bun voorschrijft, den seminaristen op het hart te drukken, dat zij het voorbeeld moeten geven in Christelijke en militaire deugden, hijzonder gehoorzaam zijn jegens hunne superieuren, goed en vriendelijk jegens hunne kumcraiien en, ook uiter lijk, alle godsdienstplichten blijven ver vullen. ,Dil laatste, hoe moeilijk zal het den jongelieden vallenMen heeft de voorbeelden voor het grijpenHier volge er een .Cazo was een boerenzoon, die eenigc jaren broeder is geweest in de missiën. Men wist dat iu de kazerne en noemde hem ,Caze den pastoor," men vervolgde, men martelde hem, op niet lo omschrijven wijze. Inplaals dal de onderofficieren item beschermden, waren dezen de grootste opslokers. Caze kon het niet meer volhouden en deserteerde. Verleden jaar kwam er eene amnestiehij keeriie terug, werd weer ingelijfd, en de lafheden begonnen op nieuw. Caze deserteerde andermaal, doch kwam ecnige maanden later terug en stelde zich in handen der gendarmen. Voor den krijgsraad werden de afschuwelijke behandelingen, die hij moest ondergaan, duidelijk bewezen, en heeft de commissaris des gouveincmcnts verklaard, dat hij tic schuldigen zul ver volgen maar toch is die ongelukkige tot twee jaren gevangenisstraf veroor deeld. .Mgr. Fallières heeft dus wel reden, zjjnen geestelijken kinderen een woord van bemoediging toe te spreken in zijnen brief, waaruit blijkt, dat de bisschop zich niet met noodeloos klagen over gedane zaken ophoudt, niet door verzet kwade kiemen wil zaaien, ntaar prac- lisc.hc raadgevingen doel. En dezen brief stollen de liberale bladen voor als een bewijs, dat de bisschop de strekking der wet goedkeurt! ,Hoe zou de bisschop eene strekking kunnen goedkeuren, die thans openlijk en cynisch door het vrijmetselunrsblnd Le Mol d'Ordro, dal levens tegen wil eu dank eene gunstige getuigenis geeft aan de katholieke seminaristen, ver klaard wordt in eene taal, die wij niet zouden weergeven, indien er niet eene ernstige waarschuwing in lag, ook voor ons, Nuderlttndsehe Katholieken." .Die wet", zegt het blad, „zal het uitwerksel niet hebben, dat nten er van hoopt. Heel zelden, helaas! zullen de seminaristen hunne kameraden volgen naar die plelftlerlge plaatsen, Te vergeefs heeft de wetgever hen van de sacristy willen vervreemden, om ze naar die plelzlerlge plaatsen te lokken." In edele verontwaardiging roept hier de Maasbode uil: .Kan hol hondseher? Balt!" en luul daarop volgen: „Nedcrlandsche Katholieken, gij hebt de vrijmetselaars zeiven meermalen hooren verklaren, dat zij in alle landen solidair zijn. Gij ziet, hoever men in Frankrijk op het stuk van den dienst plicht is gekomen. Gij ziel ook, hoe hel geherlc liberalisme de stappen toejuicht, die sommigen Nederland willen doen zetten op den weg van het militairisme, Waar de eerste stap gezet is, volgen de andere dra. Zeker, men wil hier in Nederland voorloopig de seminaristen niet naar de kazerne slepen, maar wil len de Nedcrlandsche ouders hunne overige zonen dan in de kazerne een leven laten leiden,alsbovenbeschreven is?" .Dat degenen, die zich door de sophisinen en quasi-patriotieke plirasen hebben luten misleiden, de oogen openen, indien zij zo naderhand niet tnel geweld geopend willen zien. Mulo aceepto slaltus sa/iit, maar als hel kwaad vol voerd is, is hot te laat!" Zou hel niet onverantwoordelijk zijn, als deze ernstige waarschuwing vun de Maasbode in den wind geslagen werd BUITENLAND. De berichten uit Oostenrijk en Duilsch- land omtrent de rampen door het wa ter teweeg gebracht luiden allertreurigst. De nlgcmeene schade, door de over- stroomingen aangericht, wordt op 50 millioon guldens geschat. Allerwege haast in Bohemen is de oogst vernield, en 45,000 personen vcrkcercn in den hoogsten nood. Hulp, ook vun buiten zal dringend noodig wezen. De Oosten- rijksche Keizer schonk reeds f 10,000 lot leniging van den oogenblikkclijken Het Rijndal hel Zwitsersche gelijk hot Oostenrijksche is door deze overstrooming erger geteisterd, dan bij do rampen der vorige jaren. De groote dijkbreuk had plaats iu de nabijheid van Montlingen, niet verre van het station Oberricl. Wanneer tnen voor de breuk slaat, ziet men hoe liet water zich verdeelt Het grootste gedeelte volgt nog het oude bed, matr minstens een derde spoelt door de gapende breuk on ver spreidt zich over het omliggende land. De Rijn heeft zich in twee armon ver deeld. Maar de nieuwe stroom, die in den annvung hoogstens anderhalve kilometer breed is, verwijdt zich bij Hohenenu lot een uren breed meer, totdat einde lijk de vuile, gele golven zich met de Bodenzce vereenigen. I En dat meer bedekt eene heele reeks van schooue dorpen, waarin cenigu da gen geleden nog eene vlijtige bevolking haar werk verrichtte. De nog voor korte dagen lachende velden, rijk in c^gstzo- gon, vormen nu tien boden van een uitgestrekt meer, een uur breed en minsjons 6 uren lang. Weken-, maandenlange arbeid zal er noodig zjjn, eer de breuk gestopt en de wateren weer in het oude bed zullen geleid zijn. De offlcieele Wiener Zeilung bevat een keizerlijk besluit van 0 September, waarbij de regcering gemachtigd wordt 2,000,000 gulden uit de rijksmiddelen aan te wenden ten bate der noodlijden den in Bohemen, Neder en Opper- Oostonrijk, Silezië en Vorarlbcrg. De manoeuvres door Russische le gers nabjj de Oostenrjjksche grens ge houden, schijnen van heel wat grooter betcekenis te zjjn, dan dc spiegelge vechten, waarop Keizer Wilhelm te FEUILLETON. „Met opmerkzaamheid heb ik in den loop der Napoleons macht, die in Rusland een eersten •loot gekregen heelt, is nu wankelendeliet onderdrukte Dnitachtand verheft zich als ëën man om de boeien le verbreken, die Frankryks gebieder het heen gesmeed, zelfs binnen de grenzen van zyn eigen gebied is er eene groote gisting. Het herstel van de Bourbons op den troon van Frunkryk is niet meer verre, alle teekenen geven bet duidelyk aande graaf van Artois, die onder den naam van Lodewijk XVIII den troon zal beslygen, zai aaa den laalstcn der La Charette's, uit het geslacht, dal de zwaarste offers voor hel koningschap gebracht heeft, geen twee verzoeken weigeren. Voor mü en Maria begeer ik niets, wy blijven leven, zooals wjj geleefd hebben, eenzaam en verwy- derd van hel gewoel van de wereld en van hel hof. Het eigendom, dit ik eeos hel mijne noemde en dat een hebgierige my afhandig heeft gemaakt, verlang ik niet terug, want die man is le na verwant aan myne vrouwmaar ik zal mynen koninklijken neer verzoeken, zich te willen herinneren, dat, wanneer ik gestorven zal zün, Clara de' kleindochter is van dii vin La Charette die hare gehechtheid voor t tweede bede betreft u, Robert, in be trekking tot myne dochter. Inderdaad kan een iiiilooze, een eenvoudige zoon des eilands niet de echtgenoot worden van giavin Clara La Charette, maar wel de officier des konings. Gy zult als vrijwilliger onder Frankryks vaan dels dienst nemen, en hebt gy voldoende ken nis-verzameld, en vinden de gevaren en be- naainlooze meer zijn. maar in u zal de oud eerwaardige naam van La Charette voortleven." Een jubelkreet ontsnapte aan den mond desjonge- lings. De graal wees naar heihuis waaruilzyneecht- genoot en dochter te voorschün kwamen en zeide .Stil! zü moeten er niets van weten. U deelde ik myne plannen mede, om als eon balsem te dienen voor de wonde, door de schei ding veroorzaakt; maak u hel vertrouwen waardig, dal ik in u gesteld heb." Hel was nacht geworden. Over zee en eiland schitterden de sterren, eene lichte bries bracht de golven der zee in beweging. De eilandbe woners lagen in diepe rust; zij hadden geen doofd warenslechts hi Daar doemde in do v en dnar brandde helling. s bü het licht der sterren iels op als een groote vogel met witte vederenhet was een scheepje, dat langzaam laveerend kwam aangezeild en daarna ankerde. Niet lang daarna danste een lichte boot op de golfjes en zocht haar weg naar het eiland, drie „Ziet gy ginds dat lielitjo op de helling?" vroeg de stuurman„daar wil ik heen. dat is het huis van mijne grootmoeder. „ik bracht u voor achttien jaren denzclfden weg uitweet gü hel nog? gy liadt teen een knaapje by u, dat gü gevonden hadt, en naar de oude bracht om het op te fokkennu wilt gij misschien eens gaan kyken, hoe 'topgewas. oude belofte in vervulling brengen die ik nu ruim twinlig jaren geleden bezworen heb. T Is wel eene oude afspraak, maar hy, die er mü toe gedwongen heelt, heeft mü meer dan eens de gelegenheid gegeren, om aan myn gegeven woord te denken't is Jean Rollan op La Charette." „Hebt gy hem iets beloofd vroeg de tweede roeier; „nu dan zou ik niet graag in zijne plaats willen wezen, als gy uw woord houdt. Wel dikwjjls heb ik er over nagedacht om welke redenen wy dien overmoedigen schurk niet eens een bezoek mochten brengenmaar altyd waart gü er tegen, en zeidal steeds wacht uw tyd maar afzullen wy er nu ein delijk eens eene efrekoning mee houden?" .Hot was vroeger nog geen tyd daarvoor," zeide Pierre met donkeren blik.het noodlot heeft hem toch al parten gespeeld, en een klein beeljo recht ovor hem gesproken. Zjjue vrouw schryil het toe aan zyne misdaad dat haar zoon verdronk. En ook hein sloeg het verlies van zjjn eonigon zoon eene dlopo wonde, ja, men zegt zelfs dut hy jaarlüks omstreeks dien tyd huif waanzinnig is." Zoodra de boot aan land kwam sprong Pieire behendig op hel strand „Gü kent onze - fspraus," zeide hy, „vaartwel." Hy bleef staan en keek de boot oa, die met snelle riemslagen zich verwyderde daarop ging hy langzaam naar 't huls en klopte. Na een poosje verscheen Robert voor een venster en vroeg .Wie is daar buiten?" .Een die hier tot de familie behoort," ant woordde Pierre met zünc ruwe, diepe stem„ik ben do kleinzoon van moeder Gregoire en heet Robert uitte een kreet van verrassing, hoewel niet van vreugde; inderdaad bood de gestalle van Pierre weinig aanlokkclyks aan. Hy kon pas veertig jaren oud zyn. en toch zag hy er uit als diep in de vüftig. Zyn dik, bruin baar was sterk met grys vermengd en een ruige beard gal hem een verwilderd uitzichL .Pierre," sprak Robert in gedachten; .zou ik nu dan toch eindelyk eens vernemen, welk geheim mün bestaan omhult? „Nu" bromde Pierre doet (jj haast open?" „Ik kom dadeiyk," antwoordde Robert, „mask grootmoeder niet wakker; de dokter, die inasndelyks uit Sylt overkomt, heeft teu strengste verboden, haren elaap te atoren." Weinige oogenblikkcn daarna opende de jongeling de dear voor den luten gast. „kom binnen! zeide hy, „en vergenoeg u dezen nacht met myne kamer; in de vroegte zul ik grootmoeder van uwe kornet verwittigen zü zal zeer gelukkig zjjn u te zien." Pierre bekeek mi i trok h zieli toe. „zyt gü Robert vroeg hij. „Ja, die ben ik." „Gy zyt een knappe kerel geworden, het ware zonde gewei st ale ik jo aan den kant van het woud had laten omkomen, ele een een hondmaar het wordt waarachtig ook tyd, dat gjj eens andere landen en menechon gaet beküken, voor gü hier als etn schelpdier vast groeit. Is Louie ook l'huis?" ,Neen, Louie vaart nog ala stuurman op oe ir zooals hy geechre- alate relt, dan wordt n gaat tl „Zyt gü dan alleen met de oude?" „Je, geheel elleen." „Hoor Robert! boe denkt gjj er over, ale samen eens een uurtje op de bank buitons- ïuis verpraatten? Ik heb u toch nog het een in ander mede te deelen, dat niemand buiten behoeft te weten, 't Ia mooi weer, en

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1890 | | pagina 1