Katholiek Nier dvertentieblad No. 49. ZafiS DE E! voor Amersfoort. Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Laren, Leusden, NaardenJ Abonnementsprijs par drie maanden: Franco per post Afzonderlijke f 0,40. f 0,05. Bureau Gemeente Bussum. Gdicwd Johsnoes Petrus Aodrie* ran an Maris Bodeman. GxnonccHichardu» Ambrosius. rardus Groenen en Anna Maria ran Vierde Jaargang. Ornutntx: Mielje, d. van Lambertus cn Dirkje Higler, 3 md. Gemeente Blaricum. Gzsoazs Pelronella. dr. van El bert Rav< Aaltje Stalenhoef. Wilhelmina thonie Tak en Cornelia Emerenlia Leren), aangeg. dr. von Elbert Ravi Aaltje Stalenhoef. Gemeente Naarden. Philippus van lan de Bilt. - rtjê Bakker. n Nedel Aagje Geert Hollander en Gmtui-wnJakobus Hoetmi den Berg en Keeltje Hoefman. Gsboho: Theodoras Cornells, x. van Osnabragge en Catharina Joha OrsMLcnia Theodoras Johanne.- Anlonius. I. van Anthonie Hendrikus Zw,, burg en Hendrika Groothof. 3 Catharina Hees. echtg. van Wil j. Jantje van 'l Veer. echtg. Andries, 39 j. Gemeente Barneveld. Bivalu» Harmina Ouwehand geb. d. - Evertje Dekker geb. Ruiter, z. - diika de Jong r, I0DE •gen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Hen™ rg, Yeenendaal en Zeist. DAG. - Corm Aaltje van de P< nersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Frijn dar AdvèrttstUm Van 1 tot 6 regels Voor iederen regel meer Correspondenten vMr I uiterlijk Vrijdagavond Eene teleurstelling. I. Even als ieder menschenkind al eens overkomt, heeft Keizer Wilhelm eene zeer onaangename teleurstelling moeten ondervinden. Te grievender moet hem dit echter zijn, nu in liet bedoelde ge val niet enkel een zijner politieke plan nen is verijdeld, maar nog meer, omdat ook zijne moeder, Keizerin Frederik, hierin betrokken is. Zulk eene uitkomst van het bezoek zijner Moeder aan de Fransche hoofdstad schijnt dan ook Duitschlands Keizer niet het minste te hebben verwacht. Immers met waardeerenden ijver had hij, vooral in den laatsten tijd, getracht tusschen Frankrijk en Duitschland eene toenadering in het leven te roepen, en daartoe verschillende middelen aange wend. Toen ongeveer een jaar geleden door hem hel congres over den arbeid werd bijeengeroepen, werd den Franschen gedelegeerde, Jules Simon, door hem de hartelijkste ontvangst bereid. Met inge nomenheid werd dit feit door do Fran sche pers vermeld en zoozeer op prijs gesteld, dal, met uitzondering van enkele Chauvinistische bladen, in den toon tegenover Duitschland en diens Keizer eene zeer gunstige wending viel waar te nemen. Het internationaal congres voor ge neeskundigen, dat eenige maanden later plaats vond, bracht Fransche en Duitsche geleerden wederom met elkander in aanraking, en de indruk, dien de 'eerste mede naar hun land namen, oefende op de Fransche pers zulk een heilzarnen invloed uit, dat men in de toekomst daarvan de gunstigste gevolgen durfde voorspellen. Deze opvatting werd ge steund door de bewering van een Fransch orgaan, hetwelk zijn landgenooten voor oogen hield, dat zij nog wat anders hadden te doen, dan zich moede te staren op .de opening der Vogeezen.'' Zulk eene voortreflelijke uitwerking bracht de houding van Keizer Wilhelm tusschen de beide natiën reeds voort, maar in de laatste tlagen vooral kwam zijne welwillende gezindheid tegenover Frankrijk nog sterker in het licht. De strenge pasvoorschriften vverden aanmer kelijk gewijzigd om den Franschen nabuur te gemoet te komen. Aan den Franschen ambassadeur Herbette viel van den kant des Keizers de meest in het oog loo- pendc hoffelijke behandeling te beurt. Op liet verlangen van Duitschlands Keizer zouden de Fransche schilders aan de Berlijnsche tentoonstelling deel nemen. Daarbij de brief door den Keizer geschreven bij den dood van den Franschen kunstschilder Meissonnier. En om de kroon op het werk te zetten, zou Keizerin Frederik een bezoek gaan brengen aan Parijs. Hei valt niet te ontkennen, dat het laatst genoemde plan wel eene stoute onderneming heeten mag. Wel had de President der Fransche Republiek aan Prof. Helmholtz hel grootkruis van het legioen van eer geschonken, als een be wijs dat de Fransche Regeering de wel willendheid des Keizers lioogelijk waar deerde, maar de Regeering is niet het Fransche volk. Daarom was het wel een weinig vermetel om thans reeds, al was het dan ook dat het bezoek der keizerin incognito zou plaats vinden, den Fransehen volksgeest aan een dergelijken proef te onderwer pen. Tocli scheen het bezoek der Keizerin aan Frankrijk naar wensch te zullen sla gen: de Vorstin werd van de zijde der bevolking met voorkomendheid be jegend, zoozelfs, dat van Duifsche zijde de ontvangst, welke hunne gevierde Kei zerin te beurt viel, met ingenomenheid werd vermeld. Intusschen kwam het oproerige, ge weldige en alles verwoestende deel van het Fransche volk in beweging. Aange voerd door hel revolulionnaire Kamerlid Paul Déroulède, den beruchten held met de groene jas, verscheen het grauw van Frankrijk om, bij wijze van protest te gen eene toenadering met Duitsch land, een krans te leggen niet alleen op het standbeeld van Straatsburg, maar ook op liet gedeiiktceken, dat voor den schilder Henri Regnault, die in den Fransch-Duilschen oorlog sneuvelde, is opgericht. De Regcering liet de kransen weg nemen, maar op de bedreiging van Déroulède, dat hij den Ministei-president in de Kamer van Afgevaardigden hier over zou intcrpelleeren, beging de Re geering de lafheid de kransen wederom ter plaatse te doen neerleggen. Dit was voor het gepeupel eene overwinning. Eene vergadering werd daarna door hen be legd, waarin de schilders, die voorne mens waren hunne werken naar de Ber lijnsche tentoonstelling te zenden, wer den gebrandmerkt. Déroulède wond de hartstochten zijner volgelingen al meer op door zijne insinuatie dat Keizerin Frederik blijkbaar was gekomen om te zien wat er was overgebleven van een stad, die door haar echtgenoot was ge bombardeerd. Ook Keizer Wilhelm, zoo beweerde hij, zóu komen, maar dit mocht niet gebeu- I ren. Als de Keizer van Duitschland kwain, zou dit zijn als gevangene. 7.oo werden de hurtstochten aange- I vuurd. en men weet maar al te wel wat dit in Frankrijk zeggen wil. Aan het slot I eener motie, op die beruchte vergadering aangenomen, werd de Keizerin een laatste maal beleefdelijk verwittigd, .dat de revisionistische partij niet zal dulden, dal de Koning van Pruisen Wilhelm II, de cipier van Elzas Lotharingen, naar Frankrijk komt'' Zoo verachtelijk ging het uitschot eener bevolking te keer tijdens het bezoek der Keizerin, maar, ook ondanks de lafheid der regeering, was over de houding, welke het overige Frankrijk tegenover de Vorstin aannam, niets aan te merken. En toch was het geschreeuw van eenige woelwaters voldoende om den geest van Von Bismarck in de Köln. Zeitung te doen overgaan. Na hulde te hebben gebracht aan de edele bedoelingen van den Keizer vaart j het blad uit tegen het volk, dat zieh^ verheft op zijne ridderlijkheid, maar toch elementen bezit, welke door hun schan delijk gedrag de heilige gevoelens ont wijden en bezoedelen, welke de Duitsche Keizer zelfs bij zijn tegenstanders acht. .Willen de Franschen," aldus buldert de Kölnuche Zeitung voort, .evenals te voren, alsof zij gehypnotiseerd zijn, naar de Vogeezen blijven staren, dat is ons goed. Zij hebben het recht zich hun houding door heb gezonde verstand of door den dommen^ hartstocht te laten voorschrijven. Wij willen hun de gedachte aan wraak niet uil het hart scheuren, maar wij geven er de voorkeur aan met het kalme cn nuchtere versland maatregelen te treffen, opdat deze ge voelens, aan wier instandhouding de Franschen zoo groote waarde hechten, ons niet op een goeden dag door de uitbarsting van een vulkaan verrassen. Maar de Franschen hebben niet hel recht het hoofd van het Duitsche Rjjk en zijne moeder door kwajongensachtige beschim pingen te beleedigen. Elk Duitscher in wien slechts een vonkje gevoel voor de waardigheid van het Duitsche volk gloort, gevoelt zich in den persoon van zijn Keizer doodclijk beleedigd. Het Duitsche volk mag verwachten, dat de Fransche Regcering en het Fransche volk voldoe ning geven en dezen schandvlek op Frankrijk's eer uitwisschen, door op krachtige wijze de ellendelingen tot de orde tc roepen, die wij Duitschers, be schouwen als het uitschot der maat schappij, een element, dat in Duitsch land niet vertegenwoordigd is, maar dal, indien het zijn onrein hoofd mocht op steken, onmiddellijk door de donderende stem van het openbaar geweten zou worden verpletterd." Zoo werden van beide zijden de harts tochten geprikkeld en in eene geweldige beroering gebracht. De goedgezinde Fran sche bladen wisten gelukkig hunne ge paste waardigheid, die zij tegenover de Keizerin hadden in acht genomen, te bewaren, maar de taal van de KGln. Zeitung had hunne verontwaardiging opgewekt. Om handelingen van eenige ellendelingen moest de geheele Fransche natie in hare teederste gevoelens worden aangetast. De klove, die sinds 20 jaren tusschen de beide Rijken gegraven was, werd met wreed genot weder zichtbaar gemaakt. BUITENLAND. De Spaansche Cortes zijn Maandag geopend met eene troonrede, waarin am nestie wegens staatkundige vergrijpen wordt aangekondigd en verder wordt ver klaard, dat de betrekkingen van Spanje met hel geheele buitenland van vriend- schappelijkcn aard zijn; dat de onder handelingen met Frankrijk over Guinea op bevredigende wijze worden voortge zet, en aan de eischen is voldaan, welke aan Marrokko waren gesteld.' Voorts wordt medegedeeld, dat de regeering de handelstroctaten heeft opgezegd, om dat het noodig is de handelsbetrekkin gen met vreemde mogendheden op nieuwe grondslagen te vestigen. Aange kondigd worden hervormingen iu het strafwetboek en verbetering der verde- digingwerken. Met betrekking tot den fmantieelen toestand wordt gezegd, dat het noodig is het tekort te dekken door vermindering der uitgaven. Het bedrag der vlottende schuld eischt de consoli- decring binnen een niet verwijderd tijdstip. De regeering, wordt ten slotte verklaard, overweegt thans de sociale vraagstukken. In de troonrede werd ook een wets ontwerp aangekondigd, waarbij het onderricht in het exerceeren verplichtend wordt gesteld. In de Belgische kamer heeft de minis ter-president Beernaert, tevens minister van Finnnciön, een overzicht gegeven van den Staat der schatkist op 1 Januari l.l. dat menige Regeering jaloersch zal maken. Het dienstjaar 1888, zeide hjj, sloot met een overschot van 18,767,454 frs.dat van 1889, waarvan het over schot verleden jaar op 13,251,560 frs, werd geraamd, zal in werkelijkheid na genoeg 15,701,034 frs. bedragen. Sedert is door bclasling-vermindering enz. in den toestand veel veranderd, zoodat het overschot voor 1890 geraamd wordt op 5 millioen en de begrooting voor 1892 FEUILLETON. De reddende engel .ow man beed zooveel gedronken dal bjj als'een blok hout is neergevallen. Men heelt alles gedaan om hem weel bjj te brengen, maar bet heefl ons niet willen gelukken: hg is dood." Sprakeloos beschouwde de vronw het ljjk van baren man, maar geen traan kwam er in bare oogen. Ook Jozef weende niet; zijn vader had hem zulk een slecht voorbeeld gegeven en hem te veel mishandeld, dan dal hjj aanspraak kon maken op liefde in hunne harten. Tieesje ech ter sloop naderbij, viel op hare knieën en smeek te den Hemel om erbarming en genade voor zijne arme zielaan het aangedane onrecht Den volgenden morgen vroeg Treetje, wat baar nu te doen etond. .Blijf maar bij ons liave kind," zeide de weduwe, ,wjj zullen trachten wat te verdienen ;t Gods hulp zullen wjj samen wel a sl komen. In allan gevallen ben je ni shandeling gevrijwaard. Moge God d van mun man genadig zgn. .Gods wil geschiede." zeide Josel.Hjj heelt mijnen vader tol zich geroepen, moge Hij hem een barmhartig Rechterzijn' it gaan i. De I' nadert, dan zal Treesje zal ook wel weer bezigheid vinden, en dan zorgl gij, moeder, voor de huishouding: en dan zullen wjj verder zien, hier uit de buurt van daan te komen." .Gij hebt geljjk, Joset," sprak de moeder, .ik zal gaarne deze woning verlaten, waarin ik niets dan kommer en ellende beleefd heb." Daar kwam een buurvrouw binnen en meldde dat'er een heer was, die uaar Treesje vroeg. .Naar mij?" zeide zjj met een twijfelend glimlachje. ,Ja, hjj heeft een brief in de hand." .Wie zou wal aan mjj tesehrjjven hebben?" De vronw had gelijk. Op het adres van den brief stond duidelijk .aan de jonge juflroow Theresia Spellens." Het jonge meisje brak de enveloppe open, uitte een kreet van verrassing en viel op bare knieën. .o Heer, ik dank usnikte zj|. Nadat zij weer wat tot zichzelf gekomen was, deelde zjj haren vrienden den inhood van den briet mede. Hjj luidde als volgt: Lief kind I De Voorzienigheid geleidt onze wegen en onze handelingen. Toen ik u op mijnen weg vond, laagt gij bijna stervende voor de deur der kapelkcrk. Terstond gevoelde ik deelneming in uw lot, cn eene inwendige slem spoorde mjj aan u te helpen. Spoedig zou ik mogen erken nen, dat Onze Lieve Heer in Egne oneindige goedheid ons bjj elkander heeft gebracht. Gjj ijjl het kiud van Anloon Spellens, het kind vai. den man, die door mjjne schuld arm werd en een vroegtijdig graf vond. Ik ben Frans Veldman». en men leerde u misschien wel den man van dien naam te vloeken, o, wist gij, wat ik wsl geleden heb sedert bet ongeluk over uwen vader kwam, hoe gewetenswroeging mjj verteerde van al den dag, waarop het mjj gelukte mjjn voormaligen vriend in 't ongeluk tc storten! Ik werd rjjk, zeer rijk. maar vond in dien rijkdom geen geluk. Ik had eene vrouw, maar de hemel schonk ons geene kinderen, en toen ook zjj mjj werd ontnomen erkende ik ook daarin de stiaflende hand des Heereo. Honderd keer stond ik op hel punt, om uwen vader op te zoeken en hem op mjjne knieën om vergiftenis te smeekeu, en hem de helft mjjner goederen aan Ie bieden. Maar ik kende bet eigen zinnige en sljjfhoofdige karakter uws vaders en door hem vernederd te worden waagde ik Ik begon te sukkelen en teerde langzaam weg. Misschien zouden de verstrooiingen van de hoofdstad hel verdriet wat kunnen lenigen, dat aan mjjne ziel knaagde; daarom ging ik naar Haar ook hier vervolgde mjj de gedachte aan den vriend mjjner jeugd, dieu ik verraden had. en daarmede de smart van '1 inwendig verwjjt en het vruchteloos berouw. Zoo vond ik u, en nu waag ik het aan u te vergoeden wat ik aan uwen vader misdaan Weinige dagen resten mjj nog om te Ieren. Mjjnen notaris heb ik opgedragen, u op den dag van mjjne begrafenis dezen briel ter hand te stellen; hjj zal u ook den inhoud vao mjjn testament bekend maken. Gjj krijgt een rojjner huizen en een jaarijjkscbe lijfrente van vierdui zend gulden. Maar óéne voorwaarde stel ik u Gij moet dien Wesper terstond verlaten, gjj moogt niet langer in diens pabjjheid leven. Zjjne ongelukkige vrouw en haar zoon echter moogt gjj al bel goede bewijzen, datuwbart n ingeeft. En nu vaarwel, kind van mjjn armen vriend. Vergeef mjj, ongelukkige, het leed, dat ik uwen ouders veroorzaskte en bid God voor het heil Diep bewogen bleven de drie zwjjgeod bjj elkander zitten. Na een poosje echter zeide vrouw Wespera; .Onze Lieve Heer heeft heden willen bewij zen, hoe hjj het gcede loont en hel kwade straft." ,Nu wordt Treesje eene groote dame," klaag de Jozef, en dan zal zjj ons wel niet meer wil len kennen. .Hoe kont gjj mjj nn zoo bedroeven," sprak zjj, hebt gjj er aan gedacht om mjj weg te (tu ren, toen ik arm en verlaten was? Zou ik nu zoo ondankbaar kunuen zijn, mij van u af te wenden V Gjj blijft bii mjjmgn weldoener heeft hel mjj op hel hart gediukt, om n alles goeds te bewjjzen." Twintig jaren zjjn verloopen. De onde Dor* was haren heer spoedig op de reis nesr de eeuwigheid gevolgd. Jozef is een bekwaam schil, der geworden en Treesje is zjjne vronw. De oude moeder haalde weder op, nadat alle leed van bet verledene gëcindigd was, en wiegt nn twee allerliefste kleinkinderen op baren schoot Hel is een treffend beeld, wanneer eiken avond de geheele familie op de knieën bidt voor het zielenheil van ouders, grootmoeder en wel doener en de smeekbede uit lieve kindermondjes ten hemel stjjgtO Heer I geef bun allen de eenwige rust!" Wie de onde Mie en Jozef nn ziet, zon er geen oogenblik aan denken, in ben de voorma lige bewoners der achterbuurt te zoeken. Maar de Voorzienigheid kent Hare wegen, en die zjjn anders dan de wegen der menschen. God had Treesje als engel aangesteld, die hun beider zielen voor den ondergang moest behoeden.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1891 | | pagina 1