Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 42. Zaterdag 16 Januari 1892. i Vyfde Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum. Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist. Verschijnt elkon ZATERDAG*. Abonnementsprijs par drie n Franco per postf 0,40. Afzonderlijke nummersf 0,05. BureauKrommestraat, F 241Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prija der AdvortoatUni Van 1 tot 6 regels Voor iederen regel meer Correspondenliën an A vóór 6 ure uo het bure Nog een oorzaak. Het is onloochenbaar dat de strijd tegen de H. Kerk een steeds heviger en verwoeder karakter begint aan te nemen. Hare vijanden, steeds aangroeiend in getal, zich meer en meer in macht en invloed ontwikkelend, beramen met sluw overleg nieuwe aanslagen, nu eens in het geheim, dan eens in het open baar, tegen de vlckkelooze Bruid van Christus, om haar van vrije Dochter Gods te verlagen lot slavin en alzoo haar en hare levensader te treffen. Wij, kinderen dier H. katholieke Kerk, getuigen van dien vreeselijken kamp, legen onze geliefde Moeder ge richt, strijden en lijden met haar, maar deelen ook in hare glorie. Hoe fier en onwankelbaar toch staat Zij, de Kerk van Christus, op den Rots van Petrus gesticht en gegrondvest. Inde schaduw van dit Heiligdom gevoelen wij ons veilig, al woedt de strijd nog zoo vinnig om ons henen. Verbitterd moeten onze vijanden ontwaren, dat, als wat hecht scheen inéénstort, als de wereld onder de ontzettende beroeringen, die haar soms schokken en doen sidderen, met angst in het harte inéénkrimpt, de Kerk eene hechtheid bewijst, die tijd en verwoesting tart. Dat is het heerlijk schouwspel, waar aan de Katholiek zich naar hartelust verkwikken kan. Maar toch is het niet te verwoederen, dat er eenvoudige zielen worden gevonden, die naar de oorzaak dier helsche woede onzer vijanden zoe ken en zich afvragenWat kwaad heeft toch de Kerk gedaan om zoo wreed aardig te worden vervolgd? De Fransche bisschop, Mgr. Dupan- loup, de schoonheid der Bruid van Christus beschouwende, en bewijzende dat hare aanvallers van haar geen kwaad kunnen opgeven, roept in ver rukking uit: ,Wat kwaadInwoners van steden, dorpen, gij zijt haar de onschuld uwer naburen, de rechtvaardigheid uwer wet ten, de feesten tot afwisseling uwer eentonige levenswijze, eenige weinige kunstgewrochten in uwe schamele wo ningen en de hoop aan de overzjjde van het graf verschuldigd. .Ziedaar het kwaad, dat Zij u gedaan heeft, die vijandin van het menschdom I" .Onafscheidbare gezellin van den niensch op aarde," zoo gaat de beroem de verdediger der H. Kerk«voort, .lijdt en stnjdt Zij met hem. De menschheid heelt Zij bijgestaan, onderwezen, geleid in al hare smartvolle en roemrijke her vormingen. .Zij is het, die, midden uit het ver derf des heidendoms, deugden heeft weten voort te brengen, wier namen niet eens gekend waren i en zielen, zoo rein, zoo groot, zoo edel, dat de wereld nu nog in bewondering voor haar neer knielt. „Zy is het, die de barbaren getemd en hervormd heefl en die, in de lang durige barensweeën van de hedendaag- sche maatschappij in de middeleeuwen, moedig het kwaad bestreden en allen vooruitgang geleid heelt. .Zij is het ook nu nog, o ondankbare maatschappij onzer dagendie u helpen zal, indien gs u niet met geweld van haar losrukt, om te midden der ver warde grondstoffen, die in u woelen, de levenszaden van de onlbindingskie- men te zuiveren, door de handhaving der onwankelbare waarheden, die alleen in staat zijn u te redden." Ziedaar de Biuid van Christus in haar reinheid en schoonheid, zoo geheel zonder rimpel of vlek voor ons oplre- dend en toch zoo hevig en bitter ver volgd Maar het is niet de haat alleen, die hare vijanden aldus tot den strijd prikkelt; nog een andere oorzaak be staat, die hunne woede verdubbelt. Mgr. Dupanloup zegt daaromtrent: ,A1: ge bet geschreeuw hoort, dat men tegen ons aanheft, zoudt gij ïnee- nen, dat men ons verfoeit; welnu, ik ben er van overtuigd, en met eiken dag meer overtuigd, dal de haat niet altijd oorzaak is van het drijven onzer vijan den. Er is eene andere oorzaak, die zjj niet willen bekennen, maar die met zeld zaam is onder hen, namelijk de n|jd. Ja, zij benijden ons somwijlen, en de god- delooze zegt bjj zich zeiven, tetwyl hij den Christen beschimpt.Wat is hij gelukkig!" De vervolgden onoverwinnelijk en daar bij gelukkig en tevreden, ziedaur de juisle verklaring van den nijd nog gruw zamer dan de haat die zich in alles zoo luide uitspreekt. Daarbij moeten de vijanden van ons EI. Geloof r.og altijd hetzelfde antwoord vernemen, dat vóór 1500 jaren Modestus, do bevelhebber der krijgsmacht van den kerkvervolger Keizer Valens, van den II. Basilius ont ving, toen hij hem toevoegde: .Basilius, zoo stoutmoedig heeft mij lot nog toe niemand toegesproken." .Dan hebt ge ook zeker nog nooit een bisschop ontmocl," antwoordde de Heilige, „want in dit geval zou hij niet anders gesproken hebben. Wjj zijn in nl het overige de zachtmoedigste en loe- gevendste aller mensehen, dat gebiedt ons de wel. Zelfs verheffen wij ons niet legenden minste uit het volk, veelmin- der dus tegen de hooge macht des Keizers. Maar waar de zaak van God in het spel is, daar hebben wij alleen God voor oogen. Kastijdingen met vuur en zwaard, met wilde dieren en ijzeren haken, die ons lichaam verscheuren, kunnen niet dan ons verblijden. Overlaad ons dus met mishandelingen en bedrei gingen, maar weet (en wete de Keizer) dat gy niet zult zegevieren Modestus had zijne zending vervuld en den bisschop onwankelbaar bevonden. .Keizer, sprak hij. .deze bisschop heeft ons overwonnen hij is boven bedreiging en vleierjj verhevenwij vermogen op hein niets dan door geweld I" Nog dezer dagen hebben wjj een der gelijk hartverheffend schouwspel beleefd. Een bisschop werd voor zijne rechters geroepen, omdat hij de Kerk schitterend en glorievol verdedigd had. Maar evenals Modestus kondon zij, die zich als zijne rechters opwierpen, aan hunne Regeering niets anders berichten dan: .Wij ver mogen op hem niets dan door geweld I" Geweld, dat is de rampzalige idee door den nijd ingegeven, inuar door de haat uitgevoerd. Geweld is liet wacht woord, dat reeds ecuwen lang door onze vijanden wordt herhaald, cn waarvan de duistere spelonken der geheime ge nootschappen nog steeds weerklinken. In helsche woede klinkt het voort, en telkens moeten in het rumoer van den strijd dc hartstochten daarmede worden aangewakkerd, want liet nijdige gemoed roept onophoudelijk.Wjj vermogen niets dan door geweld I" Wy Katholieken dnnrentegen zeggen met den li. Basilius: .Waar de zuuk van God in het spel is, daar hebben wy alleen God voor oogen." Tegenover het geweld onzer vijanden, stellen wjj de liefde, die ons doel bidden voor onze vervolgers. Met het wapen der liefde zullen wij overwinnen, terwijl onze vij anden, al is hot dan ook met njjd in hunne harten, ons toch .gelukkig" zullen BUITENLAND. Dinsdag heeft de nieuwe aartsbisschop van Gnesen-I'osen, Mgr. Slablewski, te Berlijn in handen van den Keiznr-Koning den eed afgelegd. De plechtigheid had inet buitengewone pracht plaats in do troonzaal van het koninklijk paleis, in tegenwoordigheid van vfle hof-digiiituris- sen en andere huoggepluulstc personen. Door den Keizer, in kurassiersuniform, ontvangen, hield de nog jeugdige prelaat een toespraak, waurin hij o.a. zeide: .Het grootc, waarlijk koninklijke hart Uwer Majesteit, dut al uwe onderdanen met geljjke liefde in zich opgenomen heeft, maakt my de vervulling mijner plichten gemakkelijk. U M. heeft de hoo ge roeping, die onze ernstige tijd u op legt, helderder en moediger aanvaard dan bijna eenig souverein, en tot ver vulling duarvan den godsdienst aangewe zen als vast verzamelings- en steunpunt. Als katholiek bisschop in den Pruisischen Staat zie ik daarom met volkomen ge rustheid en vertrouwen de toekomst te gemoet." Nadat de aartsbisschop in 's Keizers handen den eed tiad afgelegd, antwoordde Wilhelm met het uitspreken der verwachting dat de aartsbisschop .de tegenstrijdigheden zal verzoenen, welke onder de zonun van één land geen reden vnn bestaan hebben,1' en dat de herdersstaf voortuan door een vaste en trouwe liund gevoerd moge worden. Ook de Keizerin ontving den aartsbisschop in een plechtig gehoor, dat daarna gevolgd werd door een ontbijt aan de keizerlijke tafel. Sedert 1866 is dit de eerste maal dat in Pruisen weder een aartsbisschop door den Koning persoonlijk beëudigd werd. In den Duitschen Rijksdag is weder eens het voorstel van de Duilsch-vrjj- zinnigen, om aan du leden van den Rijksdag presentie-geld of vergoeding van reis- en verblijfkosten te bewilligen, aangenomen. Zoo men weet, werd dit vooi stel telkens door den Bondsraad verworpen cn is men recht benieuwd, hoe liet dezen keer zal alloopen. Het gerechtelijk onderzoek in zake den bekenden kindermoord te Xanten, bjj Kleef, is dezer dagen geëindigd met de in-vrijhcid-stelling van den verdachten Israölitischen slager Buschoff. Het volk is hoogst ontevreden over dezen afloop en blyft den slager schuldig achten. De Kremuilung bevat daarover een heftig artikel. Er zijn veel compromitteorende bijzonderheden bekend geworden, dio aan een rltueeten moord doen denken; daarom verlangt dit blad naar ophelde ring, te meer wjjl de joodsche pers zich niet ontzien heeft, den braven vader van het kind te beschuldigen, zelf de moord geploegd te hebbenDo Oermania laat de ipiacslic vun ritueelen moord buiten bespreking, maar verklaart iu het bezit te zijn van stapels protest-materiaal, betreffende deze aangelegenheid uit Xan ten, Kleef enz. ontvangen. Voorloopig wil zjj daarvan nog geen gebruik maken, maar hoopt dat de minister van Justitie onverwijld de processtukken zal opeischen en een streng onderzoek zal gelasten, opdat in waarheid recht moge geschieden cn zulks te meer, omdat van joodsche zijde bij de minste achterstelling hemel en aarde in beweging worden gebracht. Uil Rusland worden weer anti-semiti- sche ongeregeldheden bericht in de gou vernementen Pensa en Saratow. Te Sindorowo werden ongeveer 100 huizen vernielden verscheidenemenschen gedood of gewond. Te Saransk werd een poging g:duan mn een Israëlitische Bank in de FEUILLETON. De Vriendschap i» let Ongeluk. 8) Bjj het aanbreken van dra dag werden zjj nit hun kerker gehaald. Men zette hen aan den moeilgkstra arbeidmen gaf hun nog slechter voedsel eo nog minder dan voorheen. Des avonds weiden zy weer in den pul neergelaten onder bedreiging van hen van honger te zuilen laten sterven, zoo zjj binnen veertien dagen bnn geloot njet hadden afgezworen. Hun toestand werd neteliger dan ooit Niets eeenwel schrikte ben af .Wjj zjjn in Gods band," sprak Fentand.geen macht ter wereld kan ons, als Hjj bet niet wil, een haar van ons hoofd krenken. Laten wjj er steeds aan denkeo, dat wjj voor bet bedreven kwaad mooten boe ten. GeljA het gond in den smeltkroes gelouterd wordt, zoo wordt de christen gelouterd door de beproeving. De moeder der Mschabeeón toonde haarjongsten zoon, om hem aan te moedigen, dra hemel. Vandaag noodigt Maria, onze moe der en koningin, ons eveneens uit, het hoofd op te richten. De kroon der heerlijkheid zal slechts neerkomen op het hoofd van den recht vaardige of van den boelvaardigen zo. daar." Zjj hadden hun avondgebed geëindigd en legden zich ter ruste. De maan sebilter.le can den helderen hemel en zond bnn een zjjner zachte lichtstralen toe als om hen te troosten. De lacht was stil en helder; geen enkel geraas trof hun oor; slechts von tjjd lol tjjd verbrak het geblaf der losloopende honden de stilte. Eensklaps scheen bet bun toe, dat men de rooster van hunne gevangenis opende de scha duw der jjzeren staven teekende zich op den lange. zjj eindeljjk verdween. Een touwladder werd neergelaten. Welk bezoek zouden zjj op dit vergevorderd uur ontvangen Overtuigd dat bun bjj zulk een barbaarechen meester niets goeds kou overkomen, bevelen zjj hunne ziel aan God Een geheimzinnig personage, in een wjjden burnoua gewikkeld, gleed langs da ladder af en daalde in bnn midden neer. Toen hjj de laatste sport afstapte, zeide hjj bnn met een sterk uit komend arabisch accent: .Vrienden, vreest nietsik kan twee uren met u doorbrengen." VU. Bet nachtelijk besoek. De onbekende ontdeed zich van zjjn burnons, een soort van grooten ronden manlel roet kap. dien de Arabieren veelal dragen. Bjj een straal van het maanlicht, die toevallig op zjjn gelaat viel, herkenden de twee slaven Malek-Aly, oudsten zoon van Abdul-Cogia. Beiden konden een uilroep van verrassing niet weerhouden. .Stil," fluisterde hg, ,er hangt een groot gevaar boven ons hoofd. Luistertik heb uwe edelmoedigheid en onverschrokkenheid gezien, welke die der leeuwen in de woeetjjn overtreffen en bjj mjj zeiven gezegd ik zal hun beschermer zjjn. Ik heb uwe standvastigheid en uwen moed bewonderd en weer zeide ik ik zal hun vriend zjjn. Daarom ben ik hier bjj n gekomen, maar voor alles, spreek waarom bemint gij den grooten proleet niet? Waaiom verwerpt gjj zjjn godsdienst? waarom volhardt gjj in de uwe Allah is groot I" .Ja," hernam Fernand, .God is groot 1 en dat is het, wat ons aan don godsdienst der christenen hecht en waarvoor wjj ons bloed zouden willen storten, lievar dan ons geloof Ie nen bewerken," zeide bjj. .Als gjj den profeet hadt willen aanbidden, zon mjju vader u reeds lang uit uwe boeien ontslagen hebben, en daar hji mjj niets weigert, zouden wjj samen geleeid hebben en gjj mjjne onalacheideljjke vrienden geweest zjjn. Wilt gjj dat niet?" „Wjj kunnen niet," antwoordde A.Uod, dien weifeleo, .wjj willen ie Malek-Aly zweeg bjj trok langzaam de hand terug, die hjj op Fernanda schouder gelegd bad en klom haastig naar boven, slechts deze twee woorden sprekende: ,lk kom terng." Verscheidene dagen verliepen zooder dat er eanige verandering kwam in den toe*Land der gevangenen. Alleen liet een oobekende hand eiken dag, bebalva de ollendige porties die men hen bracht om bun ellendig bestaan Ie rekken, eenige betere spjjzen in hunnen kelder nserda- len, dal zjj als e-n waldaad der Voorzienigheid beschouwden. Zjj konden geenszins er aan twij felen waar die onverwachte hulp van daan kwam. De naam van Malek-Aly zweefde meer malen op hunne lippen an in hunne gebeden zonden zjj de vurigste wenschen ten hemel ten gunste van dien nieuwen vriend. Vjjf dagen na dit eerste bezoek daalde de touwladder «reer neder en verscheen do zoon van Abdul-Cogia weer in hun midden. Hjj scheen nog droeviger gestemd dan bjj zjjn eerste bezoek en vroeg hun, of i|j nu goed er over nagedacht haddon en of zjj in hun geloof vol hardden. Fernand antwoordde hem flink en waardig dat hun besluit onlterroepeljjk was, dat zjj den dood gerost afwachtten en datzjj zich gelukkig achtten hun bloed ta mogan storten voor hun heilig geloof. En vervolgens een blik vol gevoel en dsnkbaarheid op den jongen Moor vestigend, oegde hjj er hjj: Wjj danken u hartaljjk voor itgeen gjj om onzentwille gedaan btbl. wy k I edelt t dal d 'U beloont en de weldoende hand die hare gaven aan ons uitdeelt. Moge de hemel onze gebeden verltooren, dan zult gjj met de grootste gunsten overladen worden." Malek glimlachte droefgeestig, sloeg de oogen neer en bleei zwijgend staan. Vervolgens, het woord opnemende, sprak hy .Ik wensch uwen godsdienst Ie leeren kennen, gy hebt mg ge leerd baar niat meer te baten Een levendige vreugde schitterde in de oogen van Fernand; by greep de hand van dan zoon zyns vervolgen en drukte die aan zyna lippen. ,0 myn broeder," sprak hjj, ,o mijn wtlbe- minde broederMacht God zich verwaar digen ook nwe ziel te verlichten IDenk niet dal wy uwen vader weentaan in eene blinde halsstarrigheid wy aanbidden den waren God, Hem oiimner verraden. Ale gy Hem kendet, zoudt gg Hem ook «we liefde en aanbidding Malek icheen door deze woorden zeer ge troffen. ,UÜ zult my onderwyzen," hernam hjj, ,ik zal meermalen terugkeeren." En inder daad, sedert dien dag kwam de zoon van Ab dul eiken avond naar don kerkar zyner vrienden terug en dikwgis gingen er met de geeprekkeo over hel katholiek geloof, ovar ijne grondsla gen en de bewyien tjjner eehtheiJ verscheiden* uren van die zegenrjjke nachten voorby. Het geheim der heilige Drievuldigheid was het groots struikelblok van dan jongen mahomedaaa en euus verweet hjj zgoo vrienden drie goden I* aanbidden, terwyl by or slechts óóu aanbad. .Do christenen," antwoordde Fernand, .aan bidden slechle één God, maar wal gjj niet be grijpt ie dit: „Wjj aanbidden Mn endenzelfden God in drie personen." .Ik begrgp het niet," zeide Malek. .God alleen begrijpt zich zei ven," hernam Far. nand. .Als gy hei begreopt, zoudt gjj ean God itfn evenals Hg. Maar om u tan f It gevan van dit aanbiddaiyk t

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1892 | | pagina 1