Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 15. Zaterdag 9 Juli 1892. Zesde Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs per drie maanden: Franco per post Afzonderlijke f 0,40. f 0,05. BureauKrommestraat, F 227, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniglng De Eembode. Frjje der Adrertentiim Van 1 tot 6 regels Voor iederen regel meer - 0.05 uilerljjk Vrijdagavond Bismarck's wrevel. Voor eenigc dagen verliet de kluize naar van Friedrichsruhe zijn stille en eenzame rustplaats om zich weder om in het openbaar te vertoonen. Aan leiding daartoe gaf het huwelijk van zijn oudsten zoon Herbert met de rijke gravin Hoyos te Weenen. Zijn reis liep over Berlijn en Dresden, oin in de hoofdstad van Oostenrijk het huwelijk zijns zoons met zijne tegenwoordigheid Nooit wellicht heeft iemand bitterder teleurstellingen ontmoet, dan de oude Bis marck op deze reis nooit wellicht werd iemand pijnlijker herinnerd aan de vergan kelijkheid aller aardsche grootheid en roem; nooit wellicht heeft iemand vlijmen den de vernederingen gevoeld, waarmede hij van alle zijden werd bejegend. Zijn ver schijning in het openbaar staat in de bitterste tegenstelling met die van weleer; 't is alom het treurige drama eener diepgevallen grootheid. Reeds zoo diep vernederd, werden hem nieuwe vernederingen bereid, die zijn hoo- vaardig gemoed met nieuwe bitterheid hebben vervuld zelfs het sympathieke medelijden, hetwelk men doorgaans ge vallen grooten mannen betoond, werd hem geweigerdhij werd het voorwerp van minachting en bespotting. Weleer zou Bismarck's reis naar Weenen een zegetocht geweest zijn. en met 't huwelijk zjjns zoons zouden regeeringen en vorsten hem hunne ge- lukwenschen hebben aangeboden maar thans trekt de bekende eeuwige mopperaar van Friedrichsruhe de nieuws gierig gapende menigte naar de stations, lokt eenige ovatie's uit de heffe des volks of uit een brooddronken studen- tengroep, roept eenige dames met bloemtuilen ter begroeting. Weleer zou Weenen hem als de machtigste in Europa hebben ontvangen, vorstelijke eere bewezen, het volk, de rijksgrooten, de Keizer zells hebben gewedijverd om hem de schitterendste hulde te brengen maar thanswordt zijn rijtuig om- singeld door de dartele straatjeugd, die in haar vermakelijk spel met den grijzen staatsman 100 ver gaat, dat parapluie en politiestok de al tc vrijmoedigon moesten terug slaan om den overwin naar der kruchtigc legers van Oostenrijk en Frankrijk tegen hen te beschermen thansgeen opwachting, geen begroeting, geen omhelzing van vorste lijke en offlcieele personen; alleen Kal- noky, de Ooslenrijksche Minister-presi dent, legt eene louter persoonlijke be leefdheids-visite bij zijn ouden collega af. Zelfs de Duitsche gezant Prins Reus trekt zich op last zjjns Keizers bij de aankomst van Bismarck te Weenen terug, het bezoek bij den Keizer Frans Joseph aangevraagd, wordt hem mpnde- lings geweigerd. Ziedaar het lieden van den man in de schrilste tegenstelling met zijn ver leden De man, die weleer met zijn gebalde vuist geheel Europa deed sid deren de man, wiens wil wet was voor het koninkrijk Pruisen niet alleen, maar ook voor de Bondsstaten van het Duitsche rijk, ja zelfs voor den Keizer, dien hij als zijn meester huicheldede man, die verschillende staatspartijen als reptielen in allerlei bochten liet kron kelen aan zijne voetende man, die het zwaa/d der vervolging durfde trek- j ken tegen de katholieke Kerk, die de onverwinbare en immer zegevierende Bruid van Christus in slavenboeien wil- de knevelen de man, die eens in ovcr- I moedige trots voor de geheele wereld het godtergend woord sprak „wjj gaan niet naar Canossahij is gegaan naar Canossa, niet vrijwillig als een 1 ootmoedige boeteling, maar als weerbar- steling, gedwongen door de rechtvaar- digheid Gods wrekende arm heeft hem voortgestuwd naar het Canossa der diepste vernedering en ellendigste ver- achting. Hij, de stichter van het mach tig Duitsche keizerrijk, viel in ongenade bij den Keizer, die hem veroordeelde tot een ambteloos leven als gewoon staatsburger. Had de groote en beroemde Rijks kanselier zich in alle stilte teruggetrok ken te Friedrichsruhe, de oude roem hem gevolgd en bijgeblevenzijn gloriezon ware niet ondergegaan. Doch eehtvaardigheid Gods volgde hem op de schreden de hoovaardige moest nog dieper vernederd, de overmoedige kerkvervolger nog feller worden gestraft. God liet toe, dal zijn hoovaardighcid het werktuig werd om hel strafgericht hier op aarde in hem tc voltooien. In plaats van in zijn val de wrekende hand 11 God te erkennen, beschouwde hij 'h miskend, in zijn eer en heersch- cht dic-p gekrenktbiltere wrevel wor telde al dieper in zjjn hartrusteloos werd hij geprikkeld 0111 tegen de Regee ring zijn wrok te koelen, door voort durend in toespraken en in zijn lijfsor- ganen een lavastroom van bitterheden uit te spuwen, zoodot hij zich zeiven der algemeene verachting en bespotting prijs gaf en om zjjn zelfonteerend gc- :hrijf en gewrijf den minder loffelijknn titel oiitvmg vani,de oude razende mopperaar achter den Staatswagen Niet nnderen, maar zelf knaagde hij da gelijks aan zijne grootheid en roern, niet anderen, maar zelf verrichtte hij het sloopingswerk van zjjn eenmaal verworven r en glorie. Bismarck, die zich zelf op deze wijze heeft vernietigd, meende nog, door hoog moed verb'ind, de groote en gevierde n van weleer tc zijn. Welk een ont siering op zijn reis, wat al teleur stelling Wat bittere ironie speelde hem de wrekende geschiedenis dezer laatste dagen I Vandaar begrijpen wij, dat de man, die geen zelfbehecrsching kent, de ver bittering des geinoeds reeds te Weenen niet meer kon verkroppen, maar lucht gaf aan dagbladschrijvers, niettegenstaan de hij verklaard had ,'t Is mijn plicht te zwijgen Vandaar dat hij te Friedrichs ruhe teruggekeerd dagelijks voortgaat met in zijne organen tegen de Regeering zjjn wrevel te luchten. Zoo hoftig, zoo ver regaand zijn thans zjjne uitvallen, dat hij een ernstige strijd uitlokte van de zijde van Caprivi, die hem van niet minder beschuldigt dan de Rcgecring te willen omverwerpen en het staatsleven in Duitschland te ondermjjnen. Zal hot treurig dramn van Bismarck's laatste jaren zijn onlknooping vinden in een voroordoelend vonnis der rechter lijke macht, zich voegend bij de veroor- dcelende uitspraak dor publieke opinie? Zal de gekwetste hocgrnoed in hem de gerechtigheid Gods volvoeren, dat hij als een verrader des Vnderlands veroordeeld eerloos ten grave daalt Hot schijnt, dat God als een vreesolijke les in de geschiedenis hem deze laatste en diepste vernedering heeft voorbeschikt. BUITENLAND. Bij de verkiezingen in Engeland, die on geveer drie weken duren omdat ze niet overal te gelijk gehouden worden, gaat hel hoofdzakelijk 0111 Humt Itule voor Ierland. liet is of geen andero strijdvraag de partyen verdeelt, zoo wordt deze keer nllcs op den achtergrond gedrongen. Glad stone, de Grand Old .I/en, trekt ovn-al rond om zijne ideüen daaromtrent-bij de kiezers ingang te doen vinden en liet moot gezegd worden, dat hij daarbij voorloopig succes heeft. In Ierland zelf hebben Parnellieten en anti-Par- nellictcn aan alle veeion het zwijgen opgelegd om eenparig te strijden voor do nationale zelfstandigheid van Ierland onder het gezag der Engelsche Kroon. Alleen de weinige protestanten nf Oran gisten blijven met Salisbury zich tegen eene zoodanige regeling verzetten en merkwaardig is liet, dat invloedrijke Katholieken in Engeland, dio lot dusver meenden den band, welke Ierland aan Engeland gebonden houdt, niet te mogen verzwakken, omdat zij vrcczen daardoor den luister van Groot-Brittanië te ver minderen, zich meer en meer bij Glads tone aansluiten. Ook voor Schotland acht Gladstone I Home Hide gewenscht, zooals hij in eene rodevoering te Dalkeith deed uitkomen, j waarin hij zeide, dat, wanneer Schotland, I na rijp beraad, ook home Itule of een eigen Vertegenwoordiging voor zich be geerde, het deze verkrijgen zal, wijl het Schotlund's recht is. Hjj voor zich achtte de tegenwoordige wijze van bestuur in Schotland „buiten twijfel onvolmaakt." Het aantal gekozenen bcdraogt nu reeds 1211 Conservatieven, 19 Unionisten 97 Gludstionianen. Laatstgenoemden winnen 29 zetels, de Conservatieven slechts 10. De berichten over het hecrschen der •holera in het zuiden van Rusland worden onrustbarend. Te Bakoe is de toestand allertreurigst. Men telde er Zon dag 130 dooden, waai onder ook den Itnliaanschen Consul. .Vele vreemdelingen zijn nunr elders vertrokken en ook leden van den stedelijken raad verlieten de slad zonder maatregelen Ie nemen tot ontsmetting. Even ongunstig zjjn de berichten uit dere steden in den Caucasus, waar gebrek en onreinheid den voortgang der ziekte bevorderen; daarbij heerscht er eene schrikbarende hitte. In Odessa en in andere plaatsen van de Krim worden buitengewone maatregelen tegen de cho lera genomen, zoo ook in Galicië en in Hongarije. Onder het opschriftParijs contra Berlijn, wordt in eenige Duitsche bladen het besluit van den Franschen Minis terraad besproken, wnarin het houden van eene algemeene internationale ten toonstelling te Parijs in 1900 in beginsel werd goedgekeurd. Te Berlijn worden pogingen aangewendomde voorgeno- ;n wereld-tentoonstelling te vervroegen die uiterlijk in 1898 mogelijk te maken. Het hangt er nu voornamelijk van af hoe de groot-industrie over dit gewijzigd plan denkt en of zjj zich, niettegenstaande deze berichten uit Frank rijk, de noodige opofferingen tol ver wezenlijking daarvan wil getroosten. In de Hamburger Nachrichten komt een aanval voor op de in ons vorig nummer geciteerde artikelen der Hord- deuleehe Zeitung. Algemeen word ui deze artikelen aan rechtstreekschen invloed der Regiering toegeschreven, maar Bis marck wil daarvan niet hoorenhij noemt ze een belachelijk geschrijf van den redacteur Pindter, dien hjj uitslui tend daarvoor verantwoordelijk stelt. Men ziet het dus, niet ridderlijk tegen over Caprivi, maar zijdelings tegenover een dagblad-redacteur, zet Bismarck zijne aanvallen voort en meent daar door de geheele wereld zand in de FEUILLETON. Het Seapnlier vin den Slaaf. 9) De jongeling wilde antwoorden, maar reeds rokte op een toeken des hooldmans een opzich ter hem van don missionaris weg. Hel leger werd opgebrokende karavaan stelde zich in beweging. Intosschen keerde de missionaris met de bevrijde slaven, en Paulas' moeder met hen, naar het Missiehuis terng, de meesten met vreugde en blijdschap in het hart over de on verwacht terugverkregen vrijheid. Ook de be woners der negerplaats waren verheugd, dal bun geen inval der barbaren bedreigde. Slechts «én hart, oen moederhart wn» O, gjj, moeders der beschaafde wereld, dio reeds meent een onverdrageljjke smart te door staan, als de poorten van bet eene of andere gesticht, waar ge uwe kinderen henen zendt, om u zeiven de opvoedingstaak te verlichten, xicb voor eenige maanden achter hen sluiten die xoudt wenschen te sterven, als God eeu uwer lieve kleinen in de reien zjjner Engelen opneemt, denkt aan do moeder van Paulus, en ziet niet op het geringe offer, dat de Afrikaansche Missiën u afsmeokon I Aan uwe eigene kinderen zal God het vergelden, wat gij voor de ongo- lnkkigo negers gedaan bebt II. Verscheidene weken waren reeds verloopen alvorens de slavenkaravaan. waartoe onze jonge vriend behoorde, zjjn doel, de westkust van Afrika, naderde. Wjj zullen niet in uitvoerige beschouwingen Ircdon overde lichamelijke kwellin gen, die den slaven gedurende hun lange rob aangedaan werden. Met duivelschc woede en door de ongehoord*!! gruwelen trachtten de Arabieren ben tot aan neming van den Mohammedaauschen godsdienst te dwingen. De schoonste voorbeelden var heldhaftige standvastigheid werden door deze arme slaven gegeven. Menig neg< stervend nog de zoete nan dwingt in Maria ep, als r t geloof ipslagon van den onmonscheljjken opzichter. Andere christenslaven, die met sterkere natuur begaafd waren, doorstonden die wreede marteling, doch aangezicht en I maten droegen er overal de bloedige li Mismaakt en tot op het been vermagerd, neljjk geteekend door de pokziekte, die code: wad uitgebroken, bereikten zjj eindelijk de Na al do verschillonde tooneelen van somber, maagdelijk woud, met zijn bijna ondoor dringbare lianen, zijne onuitstaanbare muski zjjne 'heete benauwende temperatuur, verto zich voor de ongelukkige slaven, met al majesteit, de blauwe zee. Zou zij hun het 1 vorre na niet I Wel werd don inecst uitgepulton do zware last elpenbeen afgenomen, doch daar entegen schroefde men hun kluisters des te nau wer aan. Een nieuw leven, een nieuwe reeks van bittere smarten, misschien nog ondragelijker dan de doorstane, wachtte hen. Den gohcelen dag lot dat het donkor werd rs, zich schuil Ie boudenin uil nu vooral moesten de slavenhandelaars op hunne hoede zjjn. Hier op de kust toch en op de zeo kunnen zjj hun schnndeljjk bedrijf niet meer zoo ongehinderd uitoefenen als in het binnenland. Eene arabische brigantijn, een soort van teil schip met een diep, kerkerachtig scheepsruim, neemt de karavaan op. Het rooverschip zal naar bet eiland Pcmbe stevenen en van daar naar de groote arabischo slavenmarkten, ingevnl men de Engelsche en Duitsche kruisers gelukkig ontkomt. Voorloopig-slopl men nog steeds de geboeide slaven in een nauw, afgesloten gedeelte van het verdek. Eerst als men gevaar voor ontdek king vreest, worden zjj in het diepe ruim. kerker hol mag ik zeggen, gesleept. Stilzwijgend laten de slaven hunne beulen begaan. De moesten schijnen niet eens meer te weten, wat er met hen gebeurt. Bjj het overstappen op het schip zjjn zjj voorbjj eenige groote katoenbalen gekomen, die in een hoek der brigantijn opgestapeld lagen. Boomwol dal is in hel geheel geen handelsartikel der slavenhandelaars. Wat motten die balen bier beteekenen? Pnnlus, dien het bovenmenschelijk ljjdou nog niet van zjjn volle denkvermogen beroofd heeft, zooals dit met zjjno tochtgenooten het geval was, stelt zich in stilte deze vraag, doch kan er geen antwoord op vinden. Spoediger misschien dan hjj verwi had. zal hjj hot vernemen. Eene frissche bries dool de zeilen der brigantijn zwellen. Als oen pjjl vliegt zjj over de sp gladde zee. Een toovornchligo maneschijn, zooals de nachten in Afrika dio slochts te zien geven, kaatst vriendelijk terug op do zilte baren. Tal- looze sterren fonkelen met tropischen glan: hol uitspansel. Paulus aanschouwt ze met hoop- vollen blik. Hjj denkt aan zijne moede denkt aan bel wederzien daarboven, waai de goede pater hem troostte. Omocht hij storven, niet wijl dit hom zon verlossen va licbnmeljjk lijden, want daar spot hjj mede, maar om den smaad niet behoovon lo ondergaan, als oen stuk vee op de markt gebracht, geschal en verkocht lo worden. Voor een fier ma hart als hel zjjne kon men geen pjjnljjker ling bedenken. En toch, iedere windvlaa de zeilen van het schip doel zwellen, brengt hem nader en nader tol dit schandelijk lot. Hadde de goede missionaris hem niet geleerd, dat afgunst zonde is, hjj zou zjjn tochtgenoot, aan welken hjj vastgeketend is, benijden om den koortsgloed, die dions binnenste verteert, en die hom reeds binnen on,kola uren den door den ander zoo gewenschten dood zal doen sterven. Opeens zoekt hjj, zoo goed hein zjjne go- geboeide handen dit toelaton, naar het scapu lier, dat hjj in zjjn gordel verborgen had. Bij deze handoling stroomt nieuwe moed a electriache stroom door de ledon des armen jonkmans. Haastig doet hij het licb om den hals. Bestond er wel grooter gevtar voor hem, dan op dit oogenblik, waarin de moedeloosheid zich meester .van hem begon te maken? Daar klinkt uit do veris een schotHet is een toeken, dat de brigantijn do opmerkzaamheid trokt van een kruiser. De arme slaven wisten dit wel. Vele oogen, die oen oogenhlik te voren nog in doffe vertwijfeling voor zich heen staar den, helderden plotseling op. Van den tegen- overgcstelden kant van het schip klinken Je vloe ken en gesmoorde kreten der verraste Arabie ren. In kooi tsachlige baast worden de bevelen gegeven, eon dobbel aantal zeilsn wordt bjjge- zet, alles wordt in het werk gosteld om den dans gelukkig te ontspringen. De rooverliooldman snelt naar z(jn slachtoffers en richt tot hen eeie donderende toospraak. „Gjj honden." roept hjj uit, „gjj springt wsl op van vreugd, gjj hoopt inwendig, dat dis vervloekte kruiser ons achierhale enubevrijde. Maar verstaat mjj wel. Niets vso dat allea zal gebeuren. Mocht het ons niet gelukken te ontkomen, en die verfoeilijke blanken zich van de brigantijn meester maken, daabe- vool Ik u allen zooals gij daar staat, te verkla ren, dat g[j vrijwillig slaaf geworden z|Jt. Aldus moet de vjjand met beschaamde kaken es 100- dor ons Iets te kunnen doen, terugtrekken. Wie zich tegen mijn bevel verzet, bjj Allah, die isl eene straf ontvangen, zooals ar nog nimmer een

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1892 | | pagina 1