DE EEMBODE Leblad No. 38. Zaterdag 16 December 1893. Zevende Jaargang. DE EEMBODE 1T.' Bij voegsel. Zaterdag 9 December 1893. Ctemengde berichten. De milicien-plaatsvervanger t. d. B., van het le regim. huzaren te Deventer, lichting 1893. was, sedert hjj met groot verlof was, spoorloos verdwenen. Donderdag meldde hjj zich vrijwillig bjj de politie te Hcngeloo aan. Hjj deelde baar mede, dat bij zich sedert in Duilschland had opgehouden en dal hij te voet van Metz naar Hengeloo was gemarcheerd. Door twee marechaussees werd hjj gevankelijk naar Deventer overgebracht Dinsdagmorgen is le Winschoten door een nog onbekende oorzaak de van Groningen ko mende trein ontspoord. Drie wagens werden uit het spoor geslingerd en gedeeltelijk vernield. Een goederenwagen kwam tegen hel wacht huisje van den wisselwacbter en verbrijzelde dit zoodanig, dat er geen steen op den anderen bleef. Door cenc zeer toevallige oorzaak was dit huisje leeg. Anders brachten de kinderen van den wachter Woudsma dezen steeds om dien tjjd kolfie, en wachtten dan zoolang in het huisje lot de trein gepasseerd was, en juist dien morgen waren zjj daarvoor le taal Do waggon le en 2e kinase, die gelukkig ge- hael zonder passagiers was, lag onderstboven gekeerd. De zeven passagiers die in een ande ren waggon zaten, bleven ongedeerd. Een der conducteurs werd uit den goedcrenwaggon geworpen, doch gelukkig zonder eenig letsel. De passagiers voor Groningen vertrokken in plaats van le 8 uur eerst te 10 uur met den uit Groningen ontboden trein. - Het postrjjtuig van den Iram Drachten- Heerenveen was Maandagavond zoo met St. Nicolaaspakkelten gevuld, dat de briovenconduc- teur er niet kon uitstappen, om de brievenbus dit voor hem verrit ten geheel ingepakt. - Een onbekend persoon kwam 'Zondagavond bjj den 80-jangen De Graaf, te Diemen, die alleen een huisje bewoont, en vroeg om nacht verblijf, hetgeen hem bereidwillig werd toe- Den volgenden morgen kwam De G. tol de onaangename ondekking, dat zjjn logeergast met bjjna al zjjn kleederen was verdwenen. - 11e geweldige storm van Vrjjdag jl. heeft, oe kort die ook duurde, heel wat ongelukken •weeggebracht. Op verschillende punten onzer usten zjjn schepen gestrand, waarbjj meer of linder mensehenlevens zijn te betreuren. Boven- an op de Ijjst staat evenwel het dorp Wierum, gemeonte West-Dongeradeel, hetwelk door eon tware ramp is getroffen. Van de 16 uitgezeilde FEUILLETON De macht des gebeds. Het was een koude, stormachtige Decembcr- nachl. De wind huilde akelig door de toppen der hooge torens. Den gansrhen dag had bet gesneeuwd en do jachtsneouw had de grachteo en kloven aangevuld en leder spoor der land streek zoo overdekt, dat het begaan der wegen zeer gevaarlijk werd. Vernineid wandelde een eerbiedwaardige grijsaard langzaam door een dal van bet Scholscbe Hoogland. Aan zijno zil verachtige haarlokken hing sneeuw en ijs en de grimmige kondc drong hem door merg en been. Ofschoon slechts in een grove kleeding gehuld, was de grijsaard de katholieke bisschop van dat diocees. Hel was kort na de zoogenaamde reformatie, tijdens de strafbepalingen legen Katholieken uiterst streng werden loegepasl, en ieder, die als katholiek bekend stood, met wreed heid word vervolgd. Men kan zich moeilijk een voorstelling vormen van het lijden, hetwelk de Katholieken destjjds le verduren hadden. Het bjjwonen der H. Mis ol het ontvangen der H Sacramenten werd met boete of gevangenis gestraften de dood door beulsband wachtte den priester, wanneer bjj bjj het lezen der H. Mis overvallen werd. Trots deze ontzettende gevaren doortrok de goede bisschop zijn diocees om zijne weinige priesters, die, gelijk hij, in verschillende kle derdrachten zich bjj familie» ophielden, die innig getroow aan hel oude geloot bleven, le troosten en te bemoedigen. Nog dienzelfden morgen had hjj een dezer trouwe priesters ver laten, en zich gespoed om nog voor het aan breken van den nacht een anderen te kunnen De Katiolickcn waren schaars orer het land aken ajjn 4 aken en 11 man verongelukt en 9 aken gestrand op Amelind, waarvan de be manning 47 personen, is gered. De omgekomen mannen laten IS weduwen en 31 kinderen na, waarvan het oudste nog maar 1* jaren telt. Van eene tamilie zjjn 6 mannen omgekomen: de 80-jarige gioolvador, twee zoons van 67 en 48 jaar en drie kleinzoons van 16, U en 19 jaar. Op twee weduwen en Ma zoon na, ia deze ge- Do 47 gere eerendeeli hooiden vi der nagelaten betrekkingen van de in 1883 verongelukte visschers van l'acs.naen Moddergat, versterkt mot den burgemeester van Westdon- geradeel, hebben besloten, voor de nagelaten betrekkingen van de slachtoffer» dezer nieuwe ramp een beroep lo doen op den weldadigheidezin van Nederland-» ingezetenen. Te WestatoHiugwerf, in Frieeland, weer vele kenlorboeron wonen, ziel men deze thans met de zeis gewapend naar de heide gean. Zjj maaien daar de bruine sprietjes af en voederen deze aan het vee op stal. De oorzaak ie gebrek verspreid en hjj anderen was voor hem geen gastvrjje ontvangst te wachten. Reeds lang had hjj met bezorgheid naar het licht cener boeren hut, ja zelfs naar een rotskloof uitgezien, om eenigermato tegen iIod wind beschutting te vin den. mnar te vergeefs. 1,'ilgcput en moede, van koude schier verkleumd, gelooide de edele grijs aard dat God het offer van zjjn leven verlangde. Reeds had hjj alle hoop op menscheljjke hulp opgegeven, toen hjj aan de kromming van een woud een armoedige hut voor zich ontwaarde. Met een vurig dankgebed aan God voor do onverwachte uitkomst ging hjj er op loc, klopte aan en werd spoedig binnen gelaten. De hut had slechts een slaapkamer en een keukentje. Toen de bisschop binnentrad kwam uit liet slaap vertrek een helder geklccde oude rrouw to voorschijn. In de Engelsche taal heette zjj den bezoeker welkom, lerwjjl zjj zijn besneeuwden rok aannam eu hem een plaats aan den haard aanbood. „Ik zou zoo gaarne, als ik kon, u een bed aanbieden, om uw algemat lichaam ter ruste te kunnen leggen," zeide zjj, „maar op het eenige wat ik bezit, ligt mijn man le sterven. Ik geloot niet dat hjj den nacht doorleven zal." Ik betreur uw ongeluk van harte," anlwooidde de bisschop. „Wat mjj echter belrell, ik begin bjj het vunr reeds zoo te verkwikken, dat ik het best schikken kan. Maar kan ik niets doen voor uwen man mjjn kennis aangaande de ge neeskunst kan hem wellicht te stade komen?" „Ach neen," zeide de vrouw, „ouderdom is een ziekte, die geen dokter genezen kan. Nog onlangs was een dokter hier, die mjj hetzelfde heelt gezegd. Hij meende ook, dat mjjn man, die reeds lang van ouderdom kindsch geworden is, nog voor zijn dood het gebruik vau zjjne rede terug krjjgeu zou, en nu den gebeeleu namiddag was hjj zoo goed bjj zjjn versland als hjj sinds jaren niet geweest is. Hjj kon zich alles weer herinneren. Ik weet dus zeker dat m Perquigny. Uit den postwaggon zjjn einde nabjj is. Maar, mjjnheer, vindt u hel ook niet verschrikkelijk zoo te moeten sterven, zonder dat men aan den naderenden dood ge- loolt?" „Gjj hebt wel geljjk." zeide de biaschop met innemende slem, .maar dit is toch bij nwen man niet het geval. Wanneer hjj oud if, moet hjj toch verwachten, dat de dood ook hem zal oproepen, en wanneer hjj hnitendien volkomen bjj zjjn verstand is, zal hjj zich zeker tot ster ven voorbereiden." „Ik weet het wel," zeide de oude vronw wee- nend, „maar wat kan ik er aan doen? Hjj wil mjj niet gelooven, al houd ik hem ook nog zoo voor dat hjj sterven gaat: hjj zegt mair, dat zjin tjjd nog niet gekomen Is." „Wilt ge mjj veroorloven met hem le spreken?' vroeg de bisschop. „Misschien brengt het woord van een vreemde meer indruk in z|jn gemoed. In allen gevalle zal ik mjjn best doen hem va» zjjn naderend einde le overtuigen." De oude vrouw gaf met gretigheid daartoe hare goed keuring en leidde den bisschop in het naaste vertrek, waar de stervende zich bev-nd. Hjj zag dadelijk, dal de vronw de waarheid had gezegd. De Oude man had nog slechts enkele uren te en de terugkeer van zjjn geheugen was atste inspanning van een leven, dat zeer spoed if Eenige oogenblikken slechts sprak de bisschop met den zieke o er onverschillige zaken, maar spoedig daarop bracht hjj het gesprek op het doel van zjjn bezoek en vroeg hem, of hg op zjjn naderend einde was voorbereid. Maar het was. zooals de vrouw reeds gezegd had: Hjj wilde van geen naderend einde booren. „Ik weet wel, dat ik zeer oud ben," zeiie hjj, „ook weet ik en gevoel ik, dat mjjn lichaam krachteloos wordt. Daarbjj geef ik gewonnen toe, dat ik, wanneer ik een ander zoo zag liggen eveneens zoo spreken zoumaar ik weet ook rijk, Hilversum, Hoogland, »t. Frijn dar Advertontiin: 6 regelsf 0.30 •en regel meer- 0.05 ientitn en Advertentifln moeten uiterlijk Vrijdagavond tan het huroi bezorgd zjjn. i niet iefde J b[) naar laats lielri, ter 't paard, de beenen bniten de kar. 't Was een moeilijke weg, rol holten en groote stee- nen, waardoor vjj met de bagage in botsing kwa men. DikwjjD moesten wjj door bet watersoms moesten onze paarden tot den buik erdoor waden. Dicht bjj Kao-kia-yn-tzee was wederom een diep water te doortrekken zjj die voor ons uitge gaan waren, hadden het jjs reeds gebroken, hetwelk reeds tameljjk dik was. Twee onzer karren kwamen er goed door, doch de mjjne raakte in het midden vasteen rad tus- aehen het jjs. Een onzer geleiders, die te paard one gevolgd wae, en ons nn had ingehaald, bond een tonw aan de kop Tan ons paard, mjjn makkers. O. L. Hee danken. '1 Was treffend en het kostte m nen te weerhouden. Wjj hebben ve dag bjj onzen medebroeder alda doorgebracht en den volgenden n wjj op Mongooische paardjes de rei 't Was op den namiddag van die op ik nu 31 jaar geleden het level aanschouwen, dat wjj hier door onzen vrooljjken, ouden bisschop werden ont Ik moet het kort maken, want er el :hl m Si-wah-izaïi, December 1892. 't Is op het oogenblik, waarop ik dezen brier begin te sohrjjveti, Zondag 4 December, ongeveer 6 uur des avonds. Waarscbjjnljjk zal de zon nog verschillende malen moeten op- en ondergaan voor dat er weer gelegenheid zal zjjn dezen le verzenden, dewjjl er gewoonlijk slechts eens per maand fongeveer den 2östenJ een bode wordt afgezonden. Desniettemin en evenwel nochtans wil ik een aanvang maken. Mjjn laatsten brief (geschreven 24, 25 of 26 Nov.), dien gij, zooals ik hoop, in blakenden welstand zult ontvangen hebben, heb ik vau wege de plotselinge verschijning ven den bode haastig de oogled' lal is tameljjk groot, bjj w eeno smalle spleet om te zien overlatei Hun gelaat is wat minder blank dan ze, waarschjjnljjk ten govolge van do zo op hun bakkes valt; tengevolge van die door hunne hutten dwarrelt, en hunne vergeetachtigheid in ofalkcer van n en rein houden. Overigens zjjn zjj Adamsl geljjk wjj. Maar hunne klecding verschilt hemt Mjjne kleeding heb ik reeds ongev< mjjner vorige brieven beachr lelsbreed. I. Thans en een deel der Rechterzijde go- dood geworden. Niettemin zijn een tachtigtul personen gekwetst, waaronder de eerwaarde heer Lomyre, afgevaardigde, vr[j ernstig. In de paniek, die ontstond, Irachtten velen zoo spoedig mogeljjk de pluuts le verlaten, doch de politie hield onmiddellijk alle uitgangen van het gebouw bezet, waardoor hel gelukt is eenige verdachten aantehouden. Onder dezen is ook de dader, een zekere Vaillant, ontdektmen vond hem onder de gekwetsten in liet hospitaal. In het eerst gaf hjj voor Murchal te heeten en niets van den aanslag af te weten, doch toen hij begreep dal men zjjn waren naam kende, en door de strikvragen van den rechter van instructie in het nauw gebracht, viel hij door de ben en riep uit: „Ja, ik heb het gedaan. Do bourgeoisie hangt mij do keel uit, on ik heb een voorbeeld willen stellen aan den Voorzitter der Kamer!" Dat hjj de/.en niet getroffen heeft, is alleen te dunken aan eene kleine bijzonderheid. Onder het werpen stiet namelijk eene vrouw, die naast hem op do tribune stond, hem onwillekeurig tegen den arm, waardoor de bom van richting veranderde en, waarschijnlijk terecht gekomen tegen eon uitstekende hoek der eerste tribune, vroeger ontplofte dan de bedoeling was. Onder de gearresteerden is ook een Nederlander, Alexander Cohen, die als anarchist bekend staat en o.a. ook cor respondent van Hecht voor AlUn is. Te zijnen huize zijn een aantal brieven, koperen buizen en verdachte werktuigen in beslag genomen. De ontsteltenis in de Kamer na de ontploffing was door de kranige houding van den Voorzitter, den heer Dupuy, spoedig bedwongen. Hoewel zelf licht gekwetst, bleef hij geheel kalm en vroeg doodbedaard aan de hoeren om hunne plaatsen te blijven bezetten. „De zitting duurt voort," zeide hjj, en onder het wegbrengen der zwaarst gekwetsten werd de beraadslaging voortgezet. De Voor zitter en de minister-president Casimir Pcrrier die de Kamer kwam bedanken voor hare houding, werden luide toege juicht en eerst een vol uur na de ont ploffing werd de zitting gesloten. De Regeering heeft Maandag onver wijld een viertal wetsontwerpen inge diend ter bestrijding en voorkoming van anarchistische woelingen, waaronder één lot wijziging der perswet, ten einde op ruiing tot misdaad strafbaar te stellen, en één betreffende de fabricatie, het in heb ik voor do reis npg con lang kleed (laai ik liet eene ulster noomoD) uil on- de wol naar binnen van Ijjd tol tjjd keert men die jas binnenst buiten, om vlooien en consorten De vrouwen zjjn hier gekleed geljjk do mannen, met dit verschil nochtans, dat de mannen meestal een lang kleed dragen, en de vrouwen niet. De mannen hebben verder den staart op do kruin van hel hoofd on het haar daar om hean algeschoren. Do vrouwen laten al het haar groeien an zetten het op stutten, gewoonlijk van wouderljjke gedaante. Welk is het vernarmingsysteeinV In iedere kamer, zoaals u bekend is, bevindt zich ooa khong of legerstede. Onder diau khang of steencn inuur door loopt een sclioonstesn (rirol) daarin wordou (indien er zooals hier houtgewas is) takkenbossen gestopt en gebrand. Door de vlammen van dal vuur wordt de kbang verwarmd, en de doorgebrande takkenbossen worden in een jjzeren pot gelogd, dio dan door Dat doorgebrande hout verkoolt niet, gloeit tameljjk lang en gaat geheel en al In asch over. Eakole missionarissen echter zjjn reeds in bei bezit van een kacheltje. De kon loopt tegenwoordig lusschon ÏO en 25 graden celsius onder nul (bjj u is da grootste kou 12 tot 15 graden cclsius onder nul), soms gaat hel er boven. Tot nu toe hebben wjj nog niet meer gehad dun iB, 27 graden, doch van onze komst alhier tot blijft do thermome-

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1893 | | pagina 5