Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 87.
Zaterdag 15 December 1894.
Achtste Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum. Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs par dzia maanden
Franco per post
Afzonderlijke nummers
f 0,40.
f 0,06.
BureauKromnmtraat, F 227, Amersfoort.
Ultgavn van de Vereenlging De Eembode.
Prlja dar AdvartentUm
Van 1 tot 6 regelsf 0.3e
Voor iederen regel meer0.06
a olierijk Vrjjdegavend
Bij dit nummer behoort
Zij. dl« zlrh vóór
1 Januari abonneeren
op DE EEMBODE, ontvangen
de tot dien tijd verschijnende
nummers gratis.
Werknood.
ra. (Slot).
Evenals de landbouw wordt ook de
njjverheid door het vr|jhandelsstelsel tot
een kwijnend bestaan gedoemd. Zoo
verzot zijn de vrijhandelaars nog all|jd
op hun lievelingsstclsel, dat, waar sproke
komt van bescherming der nijverhe:d
door matige invoerrechten te heffen, z|j
een angstig verzet doen hooren, alsof het
vaderland in gevaar verkeert. Natuurlijk
zouden er voor menigeen onder hen
schadeposten z|jn op te teekenenmaar
al zjjn deze nu ook nog zoo lnttel in
vergelijking met de enorme voordeelen
die daaruit voor de arbeiders zouden
ontstaan, deze te I|jden, dit komt niet
met hun verlichte begrippen overeen.
Derhalve blijven z|j met hardnek
kigheid hun idee huldigen, en de nijver
heid kan toezien. En of nu nevens den
arbeidersstand zelfs de geheele middel
stand in verval geraakt, 't laat hun koud
en ongevoeligde vrijhandel is hun alles.
maakt! En zeker moet het den daarbij
betrokken werkman dubbel hard vallen,
te zien, dat, lire onsolied soms het in
gevoerde werk ook wezen mag, het
toch altijd als mooier en goedkoo-
per wordt geroemd enkel en gllcen om
dat het uit het buitenland komt.
Door het dwaze stelsel van vrijen in
voer is de concurrentie voor de inlandsche
industrie tegenover de buitenlandsche
dan ook bijna ondoenlijk geworden.
Zelfs de warmste voorstanders van
werkverschaffing, en die daarvoor soms
ook voorbeeldig ijveren, bevorderen meer
malen stuitend de werkloosheid, door
zich benoodigde artikelen aan te schaf
fen, die uitsluitend uit andere Staten
worden ingevoerd. Grooter tegenstrijdig
heid is toch moeilijk denkbaar. Z|j be
pleiten met waardeering de zaak des
werkmans, en maken tegelijkertijd zijn
toestand nog wanhopiger door den bui
tenlander te begunstigen. Is dat nu den
arbeider, voor wien men sympathie be
tuigt, en daarvan ook daadwerkelijk be
wijzen geeft, niet
zicht slaan?
De ernst der tijden dwingt hier, dunkt
ons, tot een krachtig verzet. Waar de
nijverheid zoo liefdeloos wordt gedu
peerd. èn middelstand èn arbeidersstand
zoo worden benadeeld, is volhardende
itr|jd daartoe gebiedend noodig gewor
den. Want welke treurige gevolgen voor
de njjverheid uit het vrijhandelssysteem
voortkomen, kan o. m. blijken uit een
circulaire, die reeds in het vorig jaar
in Utrecht werd verspreid en waarin
wordt berekend dat in één jaar voor
zeven millioen gulden aan gemaakte
meubelen en kleederen wordt ingevoerd.
Welk een machtig aantal werklieden
wordt daardoor nu niet broodeloos ge-
In het bestrijden van dien ongezon
den toestand treden gelukkig in onze
dagen mannen van gezag, specialiteiten
■aam, in het eerste gelid. Reeds in
het vorig jaar heeft de heer J. J. F.
Beijnes, te Haarlem, in het departement
Haarlem der «Ned. Maatschappij tot
bevordering vpo Nijverheid" eene rede
voering gehouden die in zaakrijkheid
niets te wenschen overliet. H(j ving aan
met een voorstel te doen om den naam
maatschappij te wijzigen in dien van
.Maatschappij ter bevordering der Ne-
derlandsche Nijverheid", welk voorstel
hij deed gepaard gaan met uitmunten
de, slaande en steekhoudende argumen-
Met verwijzing naar den kwijnenden
toestand onzer nationale nijverheid en
den algemeenen achteruitgang, vroeg
hij: .Waar i3 onze groote beroemde
koninklijke fabriek van stoom- en andere
werktuigen, van scheepsbouw enz., waar
de fabriek ,De Atlas", waar zoovele
degelijke werktuigen werden gemaakt,
waar de oude roem van de stad Haar
lem, als oude fabrieksstad in de geschie
denis bekend Verloren zjjn ze, verdwe
nen Met een angstig hart ziet onze
nijverheid de toekomst te gemoet. Wat
zal er van haar worden? Hoe zal het
bootje varen als de stuurman het baken
niet ziet en de loods blind is. Do loods
dient in tjjd van gevaar of nood het schip
in goede haven te brengen. Zoo ook de
Maatschappij1 Zj behoort als loods op
te treden voor de njjverheid, als deze in
gevaar is.
.Hoe staan wij nog alleen op den aard
bol mot onze doctrinaire beginselen voor
den vrijen handelriep spreker veront
waardigd uit.Waarom op doctrinaire
wijze onze dcut ;n wagenwjjd opengezet
tegenover de gesloten deuren van onze
naburen Is het de leer der wijzen,
het nijvere volk, dat gaarne wil arbeiden
om in zjjn levensonderhoud te voorzien,
den arbeid te ontnemen, het te demora-
liseeren en er bedelaars van te maken
Zoo werd het vrijhandelsstelsel door den
beer Bejjnes reeds gebrandmerkt, en deze
wordt nog altijd met warmte voort
gezet. Naast andere mannen van gezag
als de heer Armand Diepen, mr. Harte
heeft ook met niet minder energie
het verdienstelijk Kamerlid de heer Bahl-
1 reeds van tijden herwaarts den
strijd tegen ons vrijhandelsstelsel aan
vaard, en zet dien met benijdenswaardig
talent en volharding voort. Nog dezer
dagen heeft hjj te Tilburg en te Arnhem
het stelsellooze dier handelspolitiek mee-
doogenloos aan de kaak gesteld. Met
feiten bewees hij hoe erbarmelijk dit
heillooze stelsel onze eigen toestanden
komt bederven, en dat het landsbelang
dringend vordert dat men tot een ver
standige protectie overgaat.
Zouden nu zulke waarschuwende
stemmen, komende van zoo be
voegde zjjden, nog langer weerklinken
als die eens roependen in de woestjjn.
Lands schatkist verkeert in een staat,
die voortdurend nieuwe offers vergt,
maar om dsor matige invoerrechten
daarin verbetering te brengen, daar
voor zjjn de verstokte vrjjhandelaars niet
te vinden. En intusschen laat men het
volk zuchten onder den druk cener vrij-
handels-thoorie, die voor velen tevens een
eerljjke concurrentie onmogelijk maakt.
Zoo als het nu gaat is het geen edele
wedstrijd om degelijker, schooner pro-
drukten ter markt to leveren, muar een
hatelijke, onedele zucht om door velerlei
bedriegelijke praktjjken of bederving der
prjjzcn den mededinger ter zjjde te
schuiven.
Het wordt dus tjjd dat met de dwaze
vrjjhandels-theorie gebroken wordt en
men daardoor den landbouw en de
njjverheid hier te lande recht doet
wedervaren. Maar daartoe is noodig dat
alle vereenigingen, die in dit maatschap
pelijk belang betrokken zjjn, en ook ieder
belanghebbend individu in 't bijzonder,
zich aan de zjjde voegen dergenen, die
met taaie volharding in en buiten ons
Parlement op herziening van ons han
delsstelsel aandringen. De heerschende
werknood is in dezen strjjd thans mede
een kracht'g bondgenoot. Het is immers
uitgemaakt, dat, welke middelen men
ook tot voorziening in het gebrek aan
werk beproeft, deze slechts luttel voor
deel schenken, zoolang onze landbouw
en onze njjverheid door de buitenland
sche concurrentie overvleugeld worden.
Worden zjj daarvan bevrjjd, dan eerst
aan duizenden handen werk ver
schaft kannen worden. Derhalve geen
laffe vrees, als zou de handel daardoor
worden benadeeld, mag hier in 'l spel
komenalgemeene belangen mogen niet
zwichten voor de bewering dat de handel
zou schade ljjden. De geschiedenis heeft
maar al te zeer bewaarheid dat dóór
waar de landbouw en de njjverheid tot
bloei gekomen zjjn, ook een zekere
welvaart onder de geheele bevolking
gevonden wordt, die ook den handel
ten goede komt.
BUITENLAND.
De sociaal-democraten in den Duit-
sehen Rijksdag hebben hun afkeer van
de ingediende wot op de omwentolings-
purtijen getoond bjj gelegenheid dat door
don voorzitter Levetzov een ,Hoch" op
den Keizer werd voorgesteld, waaraan
zjj niet wilden meedoen, doch allen zit
ten bleven.
Van wege den Rijkskanselier is nu
bjj den President van den Rijksdag in
gekomen eene aanvrage van het Open
baar Ministerie aan het Berljjnsche Lan-
desgeriebt, waarin aan den Rjjludog
verlof wordt gevraagd tol vervolging
dezer Afgevaardigden wegens Majesteits
schennis.
De commissie voor het reglement van
orde, in wier handen dit schrijven ge
steld was tot spoedige afdoening, advi
seerde echter tot afwijzing, inet welk
gevoelen de Rjjksdag zich vereenlgde.
Vóór do opening van het begrootïng»-
dobat heeft de nieuwe Rijkskanselier
Von Hohonlohe eene toespraak gehou
den, waarin hij verklaarde dat doorzjjno
komst aan de Regeering geen verando-
ring van stelsel wordt ingevoerd, ai zal
hjj ook niet in alle opzichten do wegen
zijns voorgangers gaan. De aangegane
verplichtingen evenwel zal hjj eorljjk
vervullen, ais daar zijn de rechtmatige
wenschen der landbouwers en de be
scherming der zwakken. Voorts zal h(J
streven naar vrede tusschen Kerk en
Staat. (Goedkeuring Rechts).
De herstemming te Aalst, in BolgiS,
is Zondag vrjj zonderling afgeloopen,
Zoo men weet, stonden daar de ver
dienstelijke oud-minister Woeste bene
vens de heer Wambeke tegenover de
„christelijke democraten", de eerw. heer
Datns en de heer De Backer. De uit
was dat na een verwoeden strjjd
de twee groote tegenstanders Woeste en
Daens beiden gekozen zjjn.
Frankrjjk verloor in de vorige week
een zjjner grootste mannen, die echter
zjjn roem overleefd had. Ferdinand de
Lesseps, de stichter van het Suez-kanaal,
is in den ouderdom van 89 jaren over
leden. Den roem, door hem met do
doorgraving der landengte van Suez
verworven, verspeelde hjj bjj de Pana
ma-onderneming, die hem eene veroor
deling op den hols haalde, waarvan
hjj de zwaarte niet gekend beeft omdat
hjj reeds sedert een paar jaren geheel
kindsch was geworden.
FEUILLETON.
Misdaad en vei zoening.
bloedig jur 1871 over Parijs op. De wereldstad
geleek een elagveld, 100 talrijk wen de soldaten,
die door haw straten snelden. De communards,
In opstand tegen het Bestnnr, waren dc
regeeringstroepen van Versailles teruggedreven
naar de hoofdstad, en werden thans in
tallooze wijken achtervolgd.
Op het plein der Bastille hadden de bondge-
nooten aan het uiteinde der straat la RoqneUe
Ie zorgen de slaehtoffora van
treurig en burgertwist te wpden.
Reeds neigde de zon ten ondergang en nog
Ijjd werd het vuur voortgezetsteeds
jjgera, en vermeerderden het getal der ge-
Geheel in het liefdewerk verdiept, bemerkten
s twee heldhaftige zielen niet den bevelhebber
der common ar ds, kapitein Btscarel, die in
bet hospitaal k-
gevallenen te vernemen. Op het gezicht van
den priester en de religieuss hield hjj ii
een afschnweljjko vloek rolde van zjjn lij
„Wat moeten die zwarte raven hier?" riep
hÜ, „dat zijn verraders
hen!"
„Genade, kapilein I" smeekten de zieken„Zij
Idiaa hst hart alsdan kan verlangen.
De priester wa
de kloosterzuster Louisa droeg
den grooten naam De Grandval. Sedert het
„Wat genade I" bolderde de commandant
„Weg met ben, zeg ik. Die paeloor zal een
heerlijk mikpunt zjjn boven op de barricado.
Soldaten, voert hem naar la RoqneUe."
Reeds staken da ruwe krijgers bon banden
uit, om het wreede bevel ten nitvoer te bren
gen, toen plotseling de ü*enf« kloosterzuster
zich toaschcnbcide wierp. Zjj richile bet bleeke
gelaat op den offlc&r, «0 zag hem met baar
blauwe oogen scherp in het aangezicht Een
huivering beving haar, en als onderdrukte de
vrees hare stem, «prak zjj op nanweljjka hoor-
En do krjjger verbleekte op zjjn benrt. Wie
noemde hem George?
„Wie zjjl gjj vroeg hjj sidderend.
„Kent gjjmjj niet? Ik ben Lonisa, nw
De kloostermaagd had geen tjjd don zin te
voleinden. Een woedende stoot van den
monard, wiena bleekheid voor gloeienden toorn
had plaats gemaakt deed haar terugwijken.
„Ik ken n niet meer, schepsel," bolderde hjj.
„Ik weet mijn plicht, de priesters moeten ster
ven. Ga hoen. opdat ik ze'.! hem de hersenpan
verbrijzel. Mjjn revolver haat de lage verraders."
De oerwaarde heer Germain kruiste de armen
op de borst en zuchtte, de oogen ten hemel ge
slagen Ach God I de deerniswaardige jonge
ling ik bied u mjjn leven san tol redding
zjjner zieL" Doch de krijger trok zjjn revolver,
en legde aan, toen wederom de raster zich voer
den priester plaatste.
„George," riep zij, „dood mjj als gij wilt;
Spaar Gods dienaarhjj is de vriend
huizes, uw oude leermeester I George, in naam
onzer moeder, in naam van God, dien gij vroe
ger bemindet keer terug op bet pad der deugd
„Weg," riep hjj luidkeels, „staak dien ijdelen
praat" En zich ter zjjde wendend, richtte hjj
het vuurwapen op den priaatar. Het sehot giog
af, en ruster Louisa stortte ondor het slaken
van een gil Ier aarde.
Da n
I ingevallen. De soldaten n
Een dezer, met bloed overdekt, ijlde weg in de
straat la Roquette, om aan bun woede te ont
snappen. Zjj volgden bem evenwel op de hielen,
zoodat de weerlooze vluchteling een woi
insneldo en de trappen opvloog om zich in
kamer to verschuilen. Hjj opende de deur on
*sd binnen.
Daar lag op het ziekbed een jeugdige maagd,
bleek eu als stervende. Door het geraas uil
haar lichten sluimer gewekt, hiel zjj hel moede
hoofd'sin weinig op en blikte naar den vre
„George I gjj hier, mjjn broeder?" sprak zjj
met brekonde stem.
„Moetik a al wéér ontmoeten?" antwoordde
de ongelukkige; „gevloekt zjj de itondo
.Bedaar vriend," zeide minzaam de pri
die aan het ziekbed stond en met twee bejaar
de dames de kranke heldin verzorgde. „Verer
ger door nw taal den toestand uwer zoster
Zjj bid voor u en voor uw heil."
,1a, George," voegde Loulaa er bjj, „God
zandt mjj op uw pad, om u te redden."
„Maar vloekt gjj mjj dan niet, Lonisa Ik
was het, die u neerschoot. Ik ben een monster."
„O, George, spreek niet aldus," onderbrak
bem de heldhaftige Ijjderoe. „Moeder heeft op
ook ik vergeef n van ganscbor harte en
„Onmogelijk I - Zie, Loniaa, gjj kunt
ken thans. Daar kamen soldaten
levar mjj over, en de wereld li
an krijgers wapengekletter ei
rarden hoorbaar.
„Verberg u
klonk zjjn woord; .w|) zoeken den communard
BascareL" Eu het woord tot zjjn manschappen
richtend t „Hjj ja hier niet." verliet bjj wederom
hot vertiek. George was gered.
Nog langen tjjd bleef George roerlooe staan.
Zooveel grootmoedigheid van ziel had ham ge
troffen, ja schier terneergeslagen met aan ge
weld, dat sterken weerklank vond In zjjn hart
Zijne kindsheid, zjjne Jeugdige jaren mat al da
onschuldige vermak on van het reine gemoed
keerden weder voor zjjn geest. O, hea gelukkig
was hjj loon I Hjj herlnnsrdo rich tjjo brave
moeder, die hem tot vroomheid had aange
spoord zjjn dougdiamen vader, den moedigen
zeeofficier, die hem met krachtige stem op eer
en plicht had geweien. Maar die vroomheid,
die eer, dien plicht, hoe lichtzinnig bad hjj ze
verre van zich ges tooien en daardoor zjjn geluk
vorwoesl. Voor het eerst gevoelde George de
wroeging in zjjn hart,
Hjj boog het hoofd, an dikke tranen rolden
over zjjne wangen.
„Neen, 't ls te laat," riep hjj dndalgk, „de
