Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 42.
Zaterdag 19 Januari 1895.
Achtste Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist.
Verichljnt eiken ZATERDAG.
Abonsementoprija per drie maas
lom
BureauKrommestraatF 227. Amersfoort.
Prijs der Advertentitn:
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Voor iederen regel meer- 0.05
Afzonderljjke nummerz
f 0,05.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Corresp'ndenliên en Advertentiên moeten uiterlijk Vrijdagavond
vóór 6 ure aan bet burean bezorgd zjjn.
Treffende gebeurtenissen.
Op den tweeden Januari dezes jaars
toog door de straten van Arco een lijk
stoet voort, die in hooge mate de aan
dacht tot zich trok. Onder kanongebulder
schreed men in atatigen optocht naar de
Domkerk, de lijkkist gedragen door
onderofficieren en gevolgd door graven,
aartshertogen, een prins en vertegen
woordigers van den Napolitaanschen adel.
In de Domkerk aangekomen, werd de
plechtige lijkdienst opgedragen door den
Prinsbisschop van Trente, waarbij een
ontzaglijke menigte het kerkgebouw tot
de uiterste hoeken had gevuld.
Wie op zoo plechtige wjjze voor eeuwig
werd te rusten gebracht, zegt ons een
perkament, dat, in een metalen bus ge
sloten, naast den doorluchtigen doode
was neergelegd. Voor het nageslacht
staat daarin o. m. opgeteekend
.Tengevolge van den geweldigen inval
en de wederrechtelijke inbezitneming
zijner staten, heeft de koning Napels
verlaten den 7en September 1860, en
na vijf maanden van heldhaftige verde
diging van zjjn rechten, van de zelfstan
digheid en onafhankelijkheid van zijn
koninkrijk op de wallen van Gaëta, in
gezelschap zijner heldhaftige echtgenoote
koningin Maria Sophia, Leeft hij voor
het geweld moeten zwichten en zyn rijk
verlaten, na geprotesteerd te hebben en
zjjn rechten te hebben voorbehouden
voor zich en zijn opvolgers.
„Met zijn echtgenoote in het apostolisch
paleis van het Quirinaal door Paus Pius
IX, heiliger gedachtenis, ontvangen, heeft
hij vervolgens residentie gekozen in zijn
eigen paleis Farnesse tot in 1870, het
tjjdstip waarop hij de eeuwige stad moest
verlaten om in den vreemde een toe
vluchtsoord te zoeken."
De koninklijke balling Frans n, ex-
koning van Napels, werd aldus plechtig
ten grave geleid, een deel zijner eigen
geschiedenis, op perkament beschreven,
met zich nemend in het graf. Maar
uit de ljjkkist van dezen edelen doode
werd tevens een vreeseljjk vonnis geslin-
FEUILLETOH.
De Liefdezuster.
Vrt) naar het fmm», óeer Ttu C.
4) Schreiend beloofde Ernestine het haar,
went zjj had oen goed barL Ca dien dig nog
werd de aalmoezenier met bet verlangen van
mevrouw Fabien in kennis gesteld.
Het vu de gewoonte in de parochie, waar
de familie Dnbuissoo toe behoorde, dat, wan
neer een priester bjj een zieke ontboden werd.
eerst een liefdezuster zich naar den zieke be
gaf: Deze bereidde den stervende voor tot hel
ontvangen dor H.H. Sacramenten. Hierdoor
deed die zoster vele harten, die zich van God
verwijderd hadden, tot Hem lerngkeeren. Over
eenkomstig dit gehroik begaf zich reeds terstond
Robert
Het was dezelfde, die te Hontblanc met den
kapitein en zjjne familie dn gast van mevrouw
de Mirecoait geweest was.
Reeds gehakt onder den laat der jaren, en
half uitgeput van het waken bjj de zieken in
het gasthuis, trad zij de kamer van mevrouw
Fabien binnen. Dadelijk herkende zij haar uit
Hontblanc als eene deugdzame, godvruchtige
vrouw. Dit verdubbelde den ijver der liefdezus
ter. Zjj bereidde de zieke voor lol de komst
van das priester en zeide haar tevens, dat deze
spoedig zon komen. Belangstellend vroeg zjj
verder naar bat dochtertje van kapitein Robert,
gerd naar de hoofden der roovers van
zijn rechtmatige bezittingen, die zich
hebben genesteld in het erfgoed van den
H. Petrus, mede ontroofd aan den Paus.
Aangrijpende gebeurtenissen worden door
de vermelde geschiedenis weder in de
herinnering wakker geschud. Het spreekt
on» van hemeltergende daden, van een
wereld vol gruwzame boosheid en bedrog.
Frans II van Assisif Maria Leopold,
koning der Beide Siciliën en van Jeru
salem, hertog van Parma-Piacenza-Ca-
stro, erf-groothertog van Toscane, die
thans op bijna 58-jarigen leeftijd zijn
schoone ziel aan God heeft weergegeven,
heeft al de woede, al den haat, al den
nijd, die het ongeloof en de vrijmetselarij
tegen al wat groots en edels is weet
aan te wenden, in volle mate moeten
gevoelen. Hij was de zoon van den
edelen Ferdinand II en diens eerste ge
malin Maria Christina Carolina Josephi-
na Gaëtana Elisa, eene vrouwe wier hei
lig leven van zoo aigemeene bekendheid
was, dat terstond na haren dood stem
men opgingen die Paus Pius IX smeek
ten het proces harer zaligverklaring te
doen aanvangen, dat geëindigd is met
hare verheffing op de altaren der H. Kerk.
De zoon dezer heilige moeder volgde
zijn vader den 22 Mei 1859 op den
Napelschen troon op, en slechts 15 maan
den later werd hij door de revolutie
schandelijk uit zjjn bezittingen verjaagd.
Niet door zijn eigen volk, maar door
den vrijbuiter Garibaldi en het Itali-
aansche gespuis, dat onder diens aanvoe
ring zijn Staten binnendrong. Na een
roemvolle, hardnekkige verdediging werd
de fiere held tnel zijn met minder on
verschrokken gemalin uit zjjn laatste
vesting Gaëta gedreven, en gingen bei
den een schuilplaats zoeken te Rome
bij den Vader der Christenheid, den
Paus-koning, Pius den negenden.
Moe gestreden, gansch uitgeput, kwam
de jonge Koning in den nacht van 15
Februari 1861 te Rome aan, waar hjj
uit naam des Pausen door den adel onl-
vangen werd. Den volgenden morgen
dat sop ecu kind was, tocu zjj MoDtblauc ver
liet. Zjj zuchtte diep toen zjj vernam, dat Ernes
tine op 't gebied van den godsdienst zoo slecht
Toen de liefdezuster wilde vertrekken, ont
moette zjj Ernestinedeze herkende baar niet,
maar niettemin groette zjj beleefd.
.Hoe," zeide de liefdezuster, .kent gjj mjj
niet meer, Ernestine Hebt gjj mjj den zoo
spoedig vergelen Ernestine zag haar aan, en
daar zjj zich zocht te herinneren, waar zjj do
zuster mocht gezien hebben, zeide de religiense
.Weet gjj niet meer, mjjn kind, hoeveel gij van
mjj hieldL toen gjj nog te Hontblanc woondet?"
„Waarde moeder, zjjt gjj bel? Inderdaad, ik
zon n niet berkend hebben't is reeds zoo
lang geleden!" en zjj wierp zich in de armen
der liefdezuster.
„Welnu, Ernestine, hebt gjj nog altjjd, gelijk
vroeger, lost om liefdezuster te worden Gjj
weet nog wel hoe gjj dit altjjd zeidot, toen gjj
nog klein waart
„Ach, waarde moeder, wat zal ik n zeggen I
het leven dat ik te midden van de wereld leid;
de beginselen, waarin ik ben opgevoed, en de
weinige godsdienst en mjjne moeder, die
mjj nooit verlaat."
.Wees genist, mjjn kind, God heelt met n
xjpe inlichtenbid maar goed."
.Acb, ik kan niet, ik weet niet hoe ik moet
bidden I"
.Welnu, van avond zal eene indrnkwekiepdo
plechtigheid plaats hebbenbejjver n
Op dit oogenblik kwam mevrouw Dnbomon
snelde de jeugdige held naar den niet
minder vervolgden Stedehouder van
Christus, alwaar hij zich snikkend aan
's Pausen voe!:n noderwierp en diens
handen mei vervoering aan zijn beven
de lippen drukte.
Voor den mede zoo zwaar beproefden
Pius IX moet dit een overweldigend
oogenblik zijn geweest. Ook hij had hel
brood der ballinschap gegeten, toen hjj
een schuilplaats tegen het geweld der
revolutie had gevonden op het grondge
bied van den vader, wiens zoon hij thans
aan zijne voeten zag. De gryze Opper
herder kon nu de weldaad vergelden,
die hem eenmaal zoo schitterend was
bewezen. De beminnelijke Grijsaard en
de jeugdige held, beiden door de zon
dige wereld vervolgd, gehaat en verguisd,
vormden een tafereel, dat in schoonheid
van voorstelling slechts zelden zal wor
den geëvenaard.
De tijd is gekomen waarin een gryze
Paus-koning evenmin als een jeugdige
Koning van Napels op den troon wordt
geduld. De revolutie had gezworen hare
plannen te zullen volvoeren, en zjj is,
helaasmaar al te zeer geslaagd. Paus
Pius IX en Frans II, beiden door lijden
en tegenspoed hel meest tot elkander
geleid, hebben het hun aangedaan onrecht
niet gewroken gezien de geesel der re
volutie woedt nog altijd over Italië voort
met haar despotieken wil voert zij nog
nteeds den schepter, zeker tot de maat
harer gruwelijke bedrijven zal zijn vol
gemeten ten boorde toe. In een oceaan
van misdaden schjjnt het arme Italië te
moeten ondergaan.
Onderwjjl heeft de dood aan het le
ven van den koninklijken balling Frans
II van Napels een einde gemaakt. Wree-
delyk vervolgd, heeft hy bitier geleden,
doch gelijk hel leven van dezen door
luchtigen held altijd den adeldom zijns
harte verried, heeft eveneens ook zjjn
sterven een bewijs nagelaten, dat deze
hem is bijgebleven tot in den dood.
Met stervende lippen, aldus verhaalt de
Romeinsche Voce della Veritii, heeft hij
en maakte een einde aan bet gesprok.
Inluaachen kwaoi de eerw. heer Honl-Louia
bjj de zieke. Lang onderhield hjj zich met baar,
nog dieozolldcn avond zon bjj haar de H.
Teerapjjze komen brengen. Met een onbeschrij
felijk gevoel 'en eerbied en liefde ontving de
godvruchtige vrouw haren goddeljjken Verlosser.
.Mjjne dochter," zeide de deugdzame prielter,
.wenaebt gjj de H. Communie te ontvangen?"
,0, Vader, nil geheel mijn hart. Kom, o mjjn
Jeans, loef niet langer. Lam God», neem weg
mjjne zonden, opdat ik U waardig moge ont-
Tevens ontving zjj dat heilig Sacrament, dat
da ziel aterkt tegen de verschrikkingen des doods,
dat krachten schenkt om te strjjden tegen den
vjjand der zaligheid. Van genscher barto ver-
eenigde de zieke zich met de gebeden, voor
haar gestort.
Nauw was de priester vertrekken, of zjj ge
voelde haar einde naderen als een laatste
gnnat vroeg zjj om Ernestine te mogen spreken.
Men had Ernestine belet om tegenwoordig te
zjjn, toen bare tante de laatste HH. Sacramenten
werden toegediend.
Bjj de zieke gekomen, sprak deze Ernestine
over den godsdienst, over het gelnk dien te
beoefenen, over den troost dien de godsdienst
ons schenkt in het slervensnnr, en de hoop die
hg opwekt in bet hart van den stervenden
christendaarna gaf zjj haar haren zegen,
smeekend dal God een blik van barmhartigheid
op baar mocht werpen.
„Vaarwel, mjjn kind," zoide ag, .vergeel mg
gezegd
.Hoezeer ik ook treur over het lot,
dat mij verwijderd houdt van mijn vader
land, dat ik altijd zoozeer heb liefgehad,
evenzeer beschouw ik het als een gunst,
my door mijn moeder, die in den He
mel is, verkregen, dat ik niet op den
troon zit in een tijd, waarin het regee-
ren zoo moeilijk valt zonder met zijn
geweten in tweestrijd le geraken."
Een waarachtig koning, die God en
vaderland naar eer en geweten heeft
gediend, blyft koning tot in den dood.
Dut leert ons weder het woord, door
Frans II van Napels op zijn sterfbed
gesproken.
Bij gelegenheid van de nieuwjaarsre
ceptie ten Italiaanschen Hove heeft ook
de Koning bij de gratie der revolutie,
Humbert 1, zjjn gevoelens als monarch
van het ééne Italië vertolkt. Een rid
derlijk, fier woord kon zeker allerminst
van dezen Vorst verwacht worden, maar
een somberder, onheilspellender klacht
werd toch zelden uit koninklijken mond
vernomen. Der wereld verkondigde hij
dat bij de schier onoverkomelijke moei
lijkheden, waaronder zijn Rijk dreigt ten
gronde te gaan, zijn eenige hoop nog
gevestigd bleef op den - Italiaanschen
Senaat. En deze voor een koning zeker
ontmoedigende verklaring moest worden
aangevuld met bewijzen van hartelijke
sympathie jegens zijn trouwen vriend
en strijdgenoot, den aartsrevolu-
tiounair Crispi.
Welk een machtig verschil toch tusschen
een koning bij de gratie Gods en een
mona.ch bij de genade der revolutie!
BUITENLAND,
In Frankrijk is op het onverwachts
een ernstige crisis ontstaan door
het afireden van den heer Casimir-
Perier als President der Republiek. We
gens een geschil van den Raad van
State niet den minister van Openbare
Werken Barthou, betreffende staatsga
rantie der door de Zuider- en Orleans-
spoorweg verschuldigde rente, had laatst
genoemde zijn ontslag genomen, welk
niet. Ja Ernestine, ik ga u verlaten." Ernes
tine ging in tranen losbarstend heen.
Weldra verspreidde zich de bleekheid des
doods over het aangezicht der zieke. .Mjjn God,"
sprak zjj met zwakke stem, .in Uwe handen stel
ik mjjne ziel." En met deze woorden verleven
digt zich krachtig haar geloofde bijjde hoop
loont haar den hemel geopendde liefde roept
haar op tot God. Tusschen hare handen klemt
zjj vaster het beeld des gekruisten, dal men
haar op de borst hooft gelegd.
Op dit oogenblik treedt voor de laatste maal
de zuster van den H. Jozef binnenzjj bidt voor
de stervende, eerbiedig aan hare sponde neer
geknield. Zjj spreekt de scboone woorden uit
„Vertrek, Christen ziel, vertrek in naam van
den almachtigen God, die n beeft geschapen
in naam van Jesus Christus, den Zoon van den
levenden God, die voor u geleden beeft; in
naam van den H. Geest, wiens uitstorting en
genade gjj hebt ontvangen Dat alle vjjan-
deljjke machten beschaamd slatindat zjj niet
naderen tot een schaap, vrijgekocht tot den
prjjv van het kostbaar bloed san Jesus Chris-
tns. Dat die goede Herder die ziel herkenne,
die Hjj zoo teeder bemind heeft, en baar plaatse
onder het getal der uitverkorenen 1 Moogt gjj
nwen Verlosser aanschouwen van aanschjjn tot
aanscfajjn I Moogt gjj, gebracht vóór Hem, ont
daan van lederen slnier, hem sons-.houwen zon
der einde in de eeuwige vervoering van hot
geluk I"
En die ziel, vrijgemaakt van de banden des
Uchaama, zweeft opwaart* tot haren God. Galak
ontslag Maandag na een onstuimige
Kamerzitting gevolgd werd door ontslag
name van het geheele Kabinet. Dinsdag
echter verzocht de heer Perier den mi
nisters hun aanvrage om ontslag terug
te nemen, ten einde de overgang van
het bewind te verzekeren, of m. a. w.,
de President nam zelf zijn ontslag en
zond aan de Kamer en dei» Senaat de
navolgende boodschap in
.Ik had de moeilijkheden van mijn
laak voorzien. Het presidentschap der
Republiek, niet in de gelegenheid zich
le verweren en contróle uit le oefeneu,
kan slechts in het vertrouwen der natie
de moreele kracht vinden, zonder welke
het niets te beteekenen heeft. Men heeft
de publieke opinie op een dwaalspoor
geleid. Meer dan twintig jaren van ge
hechtheid aan de Republiek en van toe
wijding aan de democratie hebben al
de republiekeinen niet vermogen te over
tuigen van de oprechtheid en de warmte
van mijn politiek geloof.
„Sedert zes maanden wordt een cam
pagne van lasteringen en belecdigingen
tegen het leger, de rechterlyke macht,
liet Parlement en het onverantwoorde-
Ijjd hoold van den Slaat gevoerd, en
deze vryheid in het stoken van haat
wordt nog maar steeds „vrijheid van
gedachte" genoemd.
„De genegenheid voor mijn land ver
oorlooft mjj niet aan te nemen, dat men
eiken dag opnieuw de beste dienaren
van het vaderland, en hem die het te
genover liet buitenland vertegenwoor
digt, mag beleedigen. Wat men ook moge
redeneeren van grondwettelijke plichten,
dat alles is niet in staat om mjjn poli
tiek eergevoel liet zwijgen op te leggen.
Misschien zal ik, door mijn ambl neder
te leggen, aan hen wien de waardigheid
van het gezag en da goede naam van
Frankrijk in de wereld ter harte gaan
aanwijzen wat hun plicht is.
„ik blijf overtuigd dat hervormingen
slechts zullen lot stand komen met de
actieve medewerking van een Regeering,
die vastbesloten is den eerbied voor de
wel ten te verzekeren, zich te doen ge
hoorzamen en allen te rangschikken en
groepeeren in een gemeenschappeljjk
handelen. De toekomst ga ik met ver
trouwen te gemoet.
„Ik neem mjjn ontslag als president
der Fransche Republiek".
Deze boodschap werd onder het voor
lezen met verschillende kreten van af
keuring begroet en na het sluiten der
vergadering hoorde men bjj het uiteen-
kig zjj, die den dood der lioiligen sterren 1
Wjj zullen niet uitweiden over de smart, die
Ernestine gevoelde bjj hel verlies barer tante.
Zjj had haur zoo innig lief, haar was zjj alios
verschuldigd. In tusschen, alsof de dood voor
sommigen iets is dat men spoedig moet verge
ten, werd er weldra niet meer over tante Fabien
gesproken.
De draaikolk van genoegens, waarin men Ernes
tine wierp, deed haar hart daarna die droevige
gebeurtenis vergoten. Bals, soirtes, tooneelvoor-
stelliagen zonder onderscheid mocht zjj genieten,
men leverde het arme kind over aan alle ver
strooiingen, die de wereld biedt; verstrooiingen,
des te gevaarlijker voor haar, omdat zjj zonder
godsdienstige opvoeding meer dan een ander
gevaar liep, er in verloren te gaan.
Zjj werd gezocht door allen lot haar werden
allerlei complimenten en loltnitingen gericht.
Wat al lagen werden haar onschold gelegd I
En toch, dank zjj eene bijzondere genade van
Hem, die haar in zjjne eeuwige plannen tot
zjjne braid bad uitverkoren, gevoelde zg dik
wijls walging voor de wereld, hare jjdeiheden on
dolzinnige vermaken. Van tjjd tot tjjd sprak
God tot baar hart, en wreeds wroegingen ver
weten baar dat wereldsche leven. Eene gebeur
tenis, waarvan zjj getuige was, trof haar diep,
en bracht er toe bg, dat zg in zich zelvo keerde.
Zg woonden toen le Port-Lonis, dicht bjj
Lcrient. Het was gedurende de vastenavond-
dagen in da stad ward een schitterend bal
ge geven. Ernestine was tegenwoordig; eensklaps
voelde de jonge dame onder het dassen, boe