Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 42. Zaterdag 19 Januari 1895. Achtste Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist. Verichljnt eiken ZATERDAG. Abonsementoprija per drie maas lom BureauKrommestraatF 227. Amersfoort. Prijs der Advertentitn: Van 1 tot 6 regelsf 0.30 Voor iederen regel meer- 0.05 Afzonderljjke nummerz f 0,05. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Corresp'ndenliên en Advertentiên moeten uiterlijk Vrijdagavond vóór 6 ure aan bet burean bezorgd zjjn. Treffende gebeurtenissen. Op den tweeden Januari dezes jaars toog door de straten van Arco een lijk stoet voort, die in hooge mate de aan dacht tot zich trok. Onder kanongebulder schreed men in atatigen optocht naar de Domkerk, de lijkkist gedragen door onderofficieren en gevolgd door graven, aartshertogen, een prins en vertegen woordigers van den Napolitaanschen adel. In de Domkerk aangekomen, werd de plechtige lijkdienst opgedragen door den Prinsbisschop van Trente, waarbij een ontzaglijke menigte het kerkgebouw tot de uiterste hoeken had gevuld. Wie op zoo plechtige wjjze voor eeuwig werd te rusten gebracht, zegt ons een perkament, dat, in een metalen bus ge sloten, naast den doorluchtigen doode was neergelegd. Voor het nageslacht staat daarin o. m. opgeteekend .Tengevolge van den geweldigen inval en de wederrechtelijke inbezitneming zijner staten, heeft de koning Napels verlaten den 7en September 1860, en na vijf maanden van heldhaftige verde diging van zjjn rechten, van de zelfstan digheid en onafhankelijkheid van zijn koninkrijk op de wallen van Gaëta, in gezelschap zijner heldhaftige echtgenoote koningin Maria Sophia, Leeft hij voor het geweld moeten zwichten en zyn rijk verlaten, na geprotesteerd te hebben en zjjn rechten te hebben voorbehouden voor zich en zijn opvolgers. „Met zijn echtgenoote in het apostolisch paleis van het Quirinaal door Paus Pius IX, heiliger gedachtenis, ontvangen, heeft hij vervolgens residentie gekozen in zijn eigen paleis Farnesse tot in 1870, het tjjdstip waarop hij de eeuwige stad moest verlaten om in den vreemde een toe vluchtsoord te zoeken." De koninklijke balling Frans n, ex- koning van Napels, werd aldus plechtig ten grave geleid, een deel zijner eigen geschiedenis, op perkament beschreven, met zich nemend in het graf. Maar uit de ljjkkist van dezen edelen doode werd tevens een vreeseljjk vonnis geslin- FEUILLETOH. De Liefdezuster. Vrt) naar het fmm», óeer Ttu C. 4) Schreiend beloofde Ernestine het haar, went zjj had oen goed barL Ca dien dig nog werd de aalmoezenier met bet verlangen van mevrouw Fabien in kennis gesteld. Het vu de gewoonte in de parochie, waar de familie Dnbuissoo toe behoorde, dat, wan neer een priester bjj een zieke ontboden werd. eerst een liefdezuster zich naar den zieke be gaf: Deze bereidde den stervende voor tot hel ontvangen dor H.H. Sacramenten. Hierdoor deed die zoster vele harten, die zich van God verwijderd hadden, tot Hem lerngkeeren. Over eenkomstig dit gehroik begaf zich reeds terstond Robert Het was dezelfde, die te Hontblanc met den kapitein en zjjne familie dn gast van mevrouw de Mirecoait geweest was. Reeds gehakt onder den laat der jaren, en half uitgeput van het waken bjj de zieken in het gasthuis, trad zij de kamer van mevrouw Fabien binnen. Dadelijk herkende zij haar uit Hontblanc als eene deugdzame, godvruchtige vrouw. Dit verdubbelde den ijver der liefdezus ter. Zjj bereidde de zieke voor lol de komst van das priester en zeide haar tevens, dat deze spoedig zon komen. Belangstellend vroeg zjj verder naar bat dochtertje van kapitein Robert, gerd naar de hoofden der roovers van zijn rechtmatige bezittingen, die zich hebben genesteld in het erfgoed van den H. Petrus, mede ontroofd aan den Paus. Aangrijpende gebeurtenissen worden door de vermelde geschiedenis weder in de herinnering wakker geschud. Het spreekt on» van hemeltergende daden, van een wereld vol gruwzame boosheid en bedrog. Frans II van Assisif Maria Leopold, koning der Beide Siciliën en van Jeru salem, hertog van Parma-Piacenza-Ca- stro, erf-groothertog van Toscane, die thans op bijna 58-jarigen leeftijd zijn schoone ziel aan God heeft weergegeven, heeft al de woede, al den haat, al den nijd, die het ongeloof en de vrijmetselarij tegen al wat groots en edels is weet aan te wenden, in volle mate moeten gevoelen. Hij was de zoon van den edelen Ferdinand II en diens eerste ge malin Maria Christina Carolina Josephi- na Gaëtana Elisa, eene vrouwe wier hei lig leven van zoo aigemeene bekendheid was, dat terstond na haren dood stem men opgingen die Paus Pius IX smeek ten het proces harer zaligverklaring te doen aanvangen, dat geëindigd is met hare verheffing op de altaren der H. Kerk. De zoon dezer heilige moeder volgde zijn vader den 22 Mei 1859 op den Napelschen troon op, en slechts 15 maan den later werd hij door de revolutie schandelijk uit zjjn bezittingen verjaagd. Niet door zijn eigen volk, maar door den vrijbuiter Garibaldi en het Itali- aansche gespuis, dat onder diens aanvoe ring zijn Staten binnendrong. Na een roemvolle, hardnekkige verdediging werd de fiere held tnel zijn met minder on verschrokken gemalin uit zjjn laatste vesting Gaëta gedreven, en gingen bei den een schuilplaats zoeken te Rome bij den Vader der Christenheid, den Paus-koning, Pius den negenden. Moe gestreden, gansch uitgeput, kwam de jonge Koning in den nacht van 15 Februari 1861 te Rome aan, waar hjj uit naam des Pausen door den adel onl- vangen werd. Den volgenden morgen dat sop ecu kind was, tocu zjj MoDtblauc ver liet. Zjj zuchtte diep toen zjj vernam, dat Ernes tine op 't gebied van den godsdienst zoo slecht Toen de liefdezuster wilde vertrekken, ont moette zjj Ernestinedeze herkende baar niet, maar niettemin groette zjj beleefd. .Hoe," zeide de liefdezuster, .kent gjj mjj niet meer, Ernestine Hebt gjj mjj den zoo spoedig vergelen Ernestine zag haar aan, en daar zjj zich zocht te herinneren, waar zjj do zuster mocht gezien hebben, zeide de religiense .Weet gjj niet meer, mjjn kind, hoeveel gij van mjj hieldL toen gjj nog te Hontblanc woondet?" „Waarde moeder, zjjt gjj bel? Inderdaad, ik zon n niet berkend hebben't is reeds zoo lang geleden!" en zjj wierp zich in de armen der liefdezuster. „Welnu, Ernestine, hebt gjj nog altjjd, gelijk vroeger, lost om liefdezuster te worden Gjj weet nog wel hoe gjj dit altjjd zeidot, toen gjj nog klein waart „Ach, waarde moeder, wat zal ik n zeggen I het leven dat ik te midden van de wereld leid; de beginselen, waarin ik ben opgevoed, en de weinige godsdienst en mjjne moeder, die mjj nooit verlaat." .Wees genist, mjjn kind, God heelt met n xjpe inlichtenbid maar goed." .Acb, ik kan niet, ik weet niet hoe ik moet bidden I" .Welnu, van avond zal eene indrnkwekiepdo plechtigheid plaats hebbenbejjver n Op dit oogenblik kwam mevrouw Dnbomon snelde de jeugdige held naar den niet minder vervolgden Stedehouder van Christus, alwaar hij zich snikkend aan 's Pausen voe!:n noderwierp en diens handen mei vervoering aan zijn beven de lippen drukte. Voor den mede zoo zwaar beproefden Pius IX moet dit een overweldigend oogenblik zijn geweest. Ook hij had hel brood der ballinschap gegeten, toen hjj een schuilplaats tegen het geweld der revolutie had gevonden op het grondge bied van den vader, wiens zoon hij thans aan zijne voeten zag. De gryze Opper herder kon nu de weldaad vergelden, die hem eenmaal zoo schitterend was bewezen. De beminnelijke Grijsaard en de jeugdige held, beiden door de zon dige wereld vervolgd, gehaat en verguisd, vormden een tafereel, dat in schoonheid van voorstelling slechts zelden zal wor den geëvenaard. De tijd is gekomen waarin een gryze Paus-koning evenmin als een jeugdige Koning van Napels op den troon wordt geduld. De revolutie had gezworen hare plannen te zullen volvoeren, en zjj is, helaasmaar al te zeer geslaagd. Paus Pius IX en Frans II, beiden door lijden en tegenspoed hel meest tot elkander geleid, hebben het hun aangedaan onrecht niet gewroken gezien de geesel der re volutie woedt nog altijd over Italië voort met haar despotieken wil voert zij nog nteeds den schepter, zeker tot de maat harer gruwelijke bedrijven zal zijn vol gemeten ten boorde toe. In een oceaan van misdaden schjjnt het arme Italië te moeten ondergaan. Onderwjjl heeft de dood aan het le ven van den koninklijken balling Frans II van Napels een einde gemaakt. Wree- delyk vervolgd, heeft hy bitier geleden, doch gelijk hel leven van dezen door luchtigen held altijd den adeldom zijns harte verried, heeft eveneens ook zjjn sterven een bewijs nagelaten, dat deze hem is bijgebleven tot in den dood. Met stervende lippen, aldus verhaalt de Romeinsche Voce della Veritii, heeft hij en maakte een einde aan bet gesprok. Inluaachen kwaoi de eerw. heer Honl-Louia bjj de zieke. Lang onderhield hjj zich met baar, nog dieozolldcn avond zon bjj haar de H. Teerapjjze komen brengen. Met een onbeschrij felijk gevoel 'en eerbied en liefde ontving de godvruchtige vrouw haren goddeljjken Verlosser. .Mjjne dochter," zeide de deugdzame prielter, .wenaebt gjj de H. Communie te ontvangen?" ,0, Vader, nil geheel mijn hart. Kom, o mjjn Jeans, loef niet langer. Lam God», neem weg mjjne zonden, opdat ik U waardig moge ont- Tevens ontving zjj dat heilig Sacrament, dat da ziel aterkt tegen de verschrikkingen des doods, dat krachten schenkt om te strjjden tegen den vjjand der zaligheid. Van genscher barto ver- eenigde de zieke zich met de gebeden, voor haar gestort. Nauw was de priester vertrekken, of zjj ge voelde haar einde naderen als een laatste gnnat vroeg zjj om Ernestine te mogen spreken. Men had Ernestine belet om tegenwoordig te zjjn, toen bare tante de laatste HH. Sacramenten werden toegediend. Bjj de zieke gekomen, sprak deze Ernestine over den godsdienst, over het gelnk dien te beoefenen, over den troost dien de godsdienst ons schenkt in het slervensnnr, en de hoop die hg opwekt in bet hart van den stervenden christendaarna gaf zjj haar haren zegen, smeekend dal God een blik van barmhartigheid op baar mocht werpen. „Vaarwel, mjjn kind," zoide ag, .vergeel mg gezegd .Hoezeer ik ook treur over het lot, dat mij verwijderd houdt van mijn vader land, dat ik altijd zoozeer heb liefgehad, evenzeer beschouw ik het als een gunst, my door mijn moeder, die in den He mel is, verkregen, dat ik niet op den troon zit in een tijd, waarin het regee- ren zoo moeilijk valt zonder met zijn geweten in tweestrijd le geraken." Een waarachtig koning, die God en vaderland naar eer en geweten heeft gediend, blyft koning tot in den dood. Dut leert ons weder het woord, door Frans II van Napels op zijn sterfbed gesproken. Bij gelegenheid van de nieuwjaarsre ceptie ten Italiaanschen Hove heeft ook de Koning bij de gratie der revolutie, Humbert 1, zjjn gevoelens als monarch van het ééne Italië vertolkt. Een rid derlijk, fier woord kon zeker allerminst van dezen Vorst verwacht worden, maar een somberder, onheilspellender klacht werd toch zelden uit koninklijken mond vernomen. Der wereld verkondigde hij dat bij de schier onoverkomelijke moei lijkheden, waaronder zijn Rijk dreigt ten gronde te gaan, zijn eenige hoop nog gevestigd bleef op den - Italiaanschen Senaat. En deze voor een koning zeker ontmoedigende verklaring moest worden aangevuld met bewijzen van hartelijke sympathie jegens zijn trouwen vriend en strijdgenoot, den aartsrevolu- tiounair Crispi. Welk een machtig verschil toch tusschen een koning bij de gratie Gods en een mona.ch bij de genade der revolutie! BUITENLAND, In Frankrijk is op het onverwachts een ernstige crisis ontstaan door het afireden van den heer Casimir- Perier als President der Republiek. We gens een geschil van den Raad van State niet den minister van Openbare Werken Barthou, betreffende staatsga rantie der door de Zuider- en Orleans- spoorweg verschuldigde rente, had laatst genoemde zijn ontslag genomen, welk niet. Ja Ernestine, ik ga u verlaten." Ernes tine ging in tranen losbarstend heen. Weldra verspreidde zich de bleekheid des doods over het aangezicht der zieke. .Mjjn God," sprak zjj met zwakke stem, .in Uwe handen stel ik mjjne ziel." En met deze woorden verleven digt zich krachtig haar geloofde bijjde hoop loont haar den hemel geopendde liefde roept haar op tot God. Tusschen hare handen klemt zjj vaster het beeld des gekruisten, dal men haar op de borst hooft gelegd. Op dit oogenblik treedt voor de laatste maal de zuster van den H. Jozef binnenzjj bidt voor de stervende, eerbiedig aan hare sponde neer geknield. Zjj spreekt de scboone woorden uit „Vertrek, Christen ziel, vertrek in naam van den almachtigen God, die n beeft geschapen in naam van Jesus Christus, den Zoon van den levenden God, die voor u geleden beeft; in naam van den H. Geest, wiens uitstorting en genade gjj hebt ontvangen Dat alle vjjan- deljjke machten beschaamd slatindat zjj niet naderen tot een schaap, vrijgekocht tot den prjjv van het kostbaar bloed san Jesus Chris- tns. Dat die goede Herder die ziel herkenne, die Hjj zoo teeder bemind heeft, en baar plaatse onder het getal der uitverkorenen 1 Moogt gjj nwen Verlosser aanschouwen van aanschjjn tot aanscfajjn I Moogt gjj, gebracht vóór Hem, ont daan van lederen slnier, hem sons-.houwen zon der einde in de eeuwige vervoering van hot geluk I" En die ziel, vrijgemaakt van de banden des Uchaama, zweeft opwaart* tot haren God. Galak ontslag Maandag na een onstuimige Kamerzitting gevolgd werd door ontslag name van het geheele Kabinet. Dinsdag echter verzocht de heer Perier den mi nisters hun aanvrage om ontslag terug te nemen, ten einde de overgang van het bewind te verzekeren, of m. a. w., de President nam zelf zijn ontslag en zond aan de Kamer en dei» Senaat de navolgende boodschap in .Ik had de moeilijkheden van mijn laak voorzien. Het presidentschap der Republiek, niet in de gelegenheid zich le verweren en contróle uit le oefeneu, kan slechts in het vertrouwen der natie de moreele kracht vinden, zonder welke het niets te beteekenen heeft. Men heeft de publieke opinie op een dwaalspoor geleid. Meer dan twintig jaren van ge hechtheid aan de Republiek en van toe wijding aan de democratie hebben al de republiekeinen niet vermogen te over tuigen van de oprechtheid en de warmte van mijn politiek geloof. „Sedert zes maanden wordt een cam pagne van lasteringen en belecdigingen tegen het leger, de rechterlyke macht, liet Parlement en het onverantwoorde- Ijjd hoold van den Slaat gevoerd, en deze vryheid in het stoken van haat wordt nog maar steeds „vrijheid van gedachte" genoemd. „De genegenheid voor mijn land ver oorlooft mjj niet aan te nemen, dat men eiken dag opnieuw de beste dienaren van het vaderland, en hem die het te genover liet buitenland vertegenwoor digt, mag beleedigen. Wat men ook moge redeneeren van grondwettelijke plichten, dat alles is niet in staat om mjjn poli tiek eergevoel liet zwijgen op te leggen. Misschien zal ik, door mijn ambl neder te leggen, aan hen wien de waardigheid van het gezag en da goede naam van Frankrijk in de wereld ter harte gaan aanwijzen wat hun plicht is. „ik blijf overtuigd dat hervormingen slechts zullen lot stand komen met de actieve medewerking van een Regeering, die vastbesloten is den eerbied voor de wel ten te verzekeren, zich te doen ge hoorzamen en allen te rangschikken en groepeeren in een gemeenschappeljjk handelen. De toekomst ga ik met ver trouwen te gemoet. „Ik neem mjjn ontslag als president der Fransche Republiek". Deze boodschap werd onder het voor lezen met verschillende kreten van af keuring begroet en na het sluiten der vergadering hoorde men bjj het uiteen- kig zjj, die den dood der lioiligen sterren 1 Wjj zullen niet uitweiden over de smart, die Ernestine gevoelde bjj hel verlies barer tante. Zjj had haur zoo innig lief, haar was zjj alios verschuldigd. In tusschen, alsof de dood voor sommigen iets is dat men spoedig moet verge ten, werd er weldra niet meer over tante Fabien gesproken. De draaikolk van genoegens, waarin men Ernes tine wierp, deed haar hart daarna die droevige gebeurtenis vergoten. Bals, soirtes, tooneelvoor- stelliagen zonder onderscheid mocht zjj genieten, men leverde het arme kind over aan alle ver strooiingen, die de wereld biedt; verstrooiingen, des te gevaarlijker voor haar, omdat zjj zonder godsdienstige opvoeding meer dan een ander gevaar liep, er in verloren te gaan. Zjj werd gezocht door allen lot haar werden allerlei complimenten en loltnitingen gericht. Wat al lagen werden haar onschold gelegd I En toch, dank zjj eene bijzondere genade van Hem, die haar in zjjne eeuwige plannen tot zjjne braid bad uitverkoren, gevoelde zg dik wijls walging voor de wereld, hare jjdeiheden on dolzinnige vermaken. Van tjjd tot tjjd sprak God tot baar hart, en wreeds wroegingen ver weten baar dat wereldsche leven. Eene gebeur tenis, waarvan zjj getuige was, trof haar diep, en bracht er toe bg, dat zg in zich zelvo keerde. Zg woonden toen le Port-Lonis, dicht bjj Lcrient. Het was gedurende de vastenavond- dagen in da stad ward een schitterend bal ge geven. Ernestine was tegenwoordig; eensklaps voelde de jonge dame onder het dassen, boe

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1895 | | pagina 1