Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 47. i Zaterdag 23 Februari 1895. Achtste Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baara, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnomontaprijper^drie mundtai Franco per postf 0,40. Afzonderlijke nummer*f 0,05. BureauKrommestrM, F 227Amersfoort. Uitgave van de Vereenlging De Eembode. Prtja dor Advertentiioi Van 1 tot 6 regelsf 0.30 Voor iederen regel meer- 0.05 >ver de gansche wereld verspreid, is, vooral in de handen van een Paus als Leo XIII, een macht, waarmede de regeeringen over katholieke onderdanen in welbegrepen eigenbelang gaarne re kening houden en daarmede gaarne z(jn verbonden. Bovendien de schitterende hoedanigheden en persoonlijke eigen schappen des Pausen, die hem met het klimmen zijner regeeringsjaren al hooger n hooger stempelden als den grootslen man van onzen tijd, die in al zjjn En cyclieken zich toonde niet alleen in zijn bewonderenswaardige scherpzinnigheid, ar'ook in zijn verheven eerbiedwaar digheid, 'tkon niet anders of deze figuur moest ook den Keizer aantrekken. Een en ander werkte voor den Paus mede om met hel P.ussische Hof de on derhandelingen te openen in het be lang der katholieke Polen. Zoo ongebeur- lijk scheen hun, in wier belang dit alles geschiedde, deze gebeurtenis toe, dat j met bezorgdheid, ja zelfs met org aan en wantrouwen werden vervuld, zoo weinig konden zij den reeds ge wonnen invloed des Pausen by het Rut - sische Hof vermoeden. Moer het oog vestigend op de trouweloosheid der Re geering dan op de bekwaamheid en voorzichtigheid des Pausen, gaven zjj zoo luide hun bezorgdheid en wantrou wen te kennen, dat de H. Vader zich genoodzaakt zag in een schrijven aan het Poolsche volk de gemoederen te beda- n en tol kalm en volledig vertrouwen i berusting in der. H. Stoel aan te sporen. Hoe ongegrond echter het wantrou wen der katholieke Polen was, trad later steeds duidelijker in het licht naar mate zjj meer en meer de vruchten be gonnen in te oogsten van 's Pausen be moeiingen. Ofschoon niet al de ruwhe- van geweld ophielden, werd hun juk toch dragelijkermeer godsdienstvrij heid werd toegestaan, en volgens de ge tuigenis des Pausen was de welgezind heid des Keizers gewonnen. Om den heilrijken invloed van den H. Stoel te St. Petersburg te bestendigen, was de H. Vader er op bedacht om, gebruik makend van de gunstige stem ming des Keizers, beider Hoven door een gezantschap voortdurend met el kander in verbinding te stellen. Ook deze pogingen werden, na langdurige onderhandelingen, met den besten uit slag bekroond. In Juni des vorigen jaars zond de Czaar Iswolski als gezant bij het Pauseljjk Hof en alzoo werden beide Hoven, sedert eeuwen van elkander ge scheiden, wederom vereenigd, terwijl tevens door deze daad de Keizer de souvereiniteit en het geestelijk Opper gezag des Pausen erkende. De aangeknoopte betrekkingen werden als met den dag inniger. Wel werd nog een wanklank vernomen, toen ruwe en onrechtvaardige daden van geweld wer den gepleegd tegen de katholieken van Kroche, van wie sommigen gedood, an deren gevangen genomen en veroordeeld werden en wier kerk op gewelddadige wijze werd gesloten. Dit feit is echter te beschouwen als een daad van tradi- tioneelc willekeur van Wilna's gouver neur door Polenhaat gedreven, maar deze onrechtvaardige daad zou zelfs door den overleden Keizer, ware hij daartoe nog in staat geweest, veroordeeld zijn door volledige amnestie te verleenen aan degenen, die tot gevangenschap waren veroordeeld. Wat de Vader niet meer kon, heeft zijn zoon Nicolaas ge daan, die hem intussrhen was opgevolgd, en wiens eerste regeeringsdaad was de veroordeelden niet slechls gralie te ver leenen, maar zelfs onschuldig te verkla- n als bewijs, dat hjj de goede ge zindheid zijns Vaders jegens den H. Stoel wilde voortzetten, zond hjj aan stonds een telegram van het gebeurde naar den Paus. gen. De nieuwe Keizer betoonde zich zijnerzijds gevoelig voor de ondervonden sympathie des H. Vaders j hjj gelastte den grijzen prins Lobanof naar Rome le vertrekken. In gezelschap van diens «ecretaris baron Budberg en den Russi- schen gezant reikte deze 's Keizers brief van dankbetuiging over aan den Paus, die den overbrenger van dit keizerlijk schrijven vereerde met hem het grootkruis der Piusorde met brillanten versierd te schenken. Duidelijker nog spreken de daden des Keizers van oprechte welwil lendheid niet slechts herstelde hjj het onrecht in Kroche gepleegd, maar zelfs werden de gouverneurs, gewelddadige vervolgers van Polens Katholieken, te Warschau cn te Wilna ontslagen. Geen wonder dat bij dezen ommekeer van zaken het Poolsche volk juichte en jubelde. sen en tot verheffing en uitbreiding van Zijn Rjjk op aarde. Voorzeker had daartoe veel bijgedragen de innige deelneming des H. Vaders bij den dood des Keizers en tevens bij zijn troonsbestjjging ondervonden. Nauwelijks toch was het overlijden van Alexander hekend, of de Paus haastte zich een eigenhandig schrijven te zenden om het rouw gedompelde Russische Hof te troosten en de innigste deelneming te betuigen. Bij de troonsbestijging van Nicolaas zond zelfs de Paus zijne buiten gewone gezanten om wederom een met eigen hand geschreven brief van de hartelijkste gelukwenschen te overhandi- Op bewonderenswaardige wijze ver slaat deze Paus de kunst om de afkeerig- ste harten tol zich te trekken, tot verzoening en overeenstemming le bren gen. De feiten bewjjzen dat de Paus, vooral in de laatste jaren, op den weg van toenadering met Rusland met reu zenschreden is voortgegaan. Dit is te meer belang, om de inzichten, welke de Paus aangaande Rusland koestert. Gelijk uit de Encycliek aan alle Vorsten en Volkeren gericht duidelijk blijkt, wil hij met het Oosten ook de Russisch Orthodoxe Kerk wederom trt de katho lieke eenheid terugvoeren. Met te jjver en kracht schjjnt de Paus aan de verwezenljjking van dit plan le werken, daar met Rusland's bekeering aan de katholieke Kerk een machtige steun zou worden toegevoegd en tevens een bondgenoot tot herstel der wereldlijke macht des Pausen, door de 1 riple-alliantie «se*; bemoeilijkt. Wellicht voorziet de Paus met zijn scherpen blik dat deze providentieele zending voor Rusland, wanneer het een maal tot de katholieke eenheid zal zijn te ruggekeerd, in de toekomst is weggelegd. Mcge derhalve 's Pausen grootsche derneming slagen en Rusland, in den schoot der ware Kerk teruggevoerd, het middel worden in Gods hand tot herstel der wereldlijke souvereiniteit des Pau- BUITENLAND. Keizer Wilhelm heeft Maandag eene deputatie ontvangen van den Bund der Landwirthe, die, namens 300.000 land bouwers, de aandacht van Z. M. kwam vestigen op den noodlijdenden toestand waarin de landbouw verkeert. De Keizer antwoordde, dat reeds deze audiëntie bewees, hoe ernstig hjj zich het lot der boeren aantrekt. Het Keizerwoord„mijn deur staat open voor elk onderdaan" is geen zinledig woord. Hü kon anders niet ontkennen, dat de agrarische beweging van het vorig jaar de grenzen van het geoorloofde wel een weinig had overschreden. Maar dat wilde hjj, nu de heeren bij hem op audiëntie waren gekomen, niet weder ophalen. Z. M. hoopte alleen, dat hij voorlaan van eene dergelijke „senaati- oneelc agitatie" niet meer zou hooreD, en ried aan, dal men God moest bid den de bemoeiingen van den Staatsraad, in het belang van den landbouw aan gewend, te zegenen. Dit antwoord heeft de landbouwers sleehls matig bevredigd. Zjj hadden ze kerder toezegging verwacht van door den Keizer aan te geven hervormingen op agrarisch gebied en hebben aan hunne ontevredenheid lucht gegeven op eene na afloop der audiëntie gehouden ver gadering. Intusichen had de heer Plötz gele genheid gehad, toen na afloop der audiëntie de Keizer zich nog eenigen tijd met verscheiden leden der deputa tie onderhield, Z. M. eenige der wen- schen van de agrariërs op het hart te drukken,als: „eenstaatsgraanmonopolie volgens het voorstel van Von Kanilz, herstel van den dubbelen standaard, invoering van een zeer verscherpte wet tegen de margarine, wjjziging van de sociaal-politieke wetgeving", enz. De Rijksdag nam zonder debat met groote meerderheid het Centrumavoor- atel tot opheffing der Jesuïetenwet van 4 Juli 1872 ook in derde lezing aan. Deze uitslag werd door het Centrum met groot gejuich begroet. Het is nu maar te hopen dat ook de Bondsraad, die nog over het voorslei te beslissen heeft, zoo verstandig zal zjjn het goed te keuren. Verleden jaar werden, gelijk zich herinnert, de Redemptoristen de paters van den II. Geest, die twintig jaar lang ais aan de Jesuïeten verwant beschouwd wa-en, weder ia Duitschland toegelaten, omdat men tot de ontdekking kwam, dat deze verwant- Rusland. n. siot. Niet gering waren de bezwaren en moeilijkheden, die Leo XIII ont moette bij zijne grootsche onderne ming om eene toenadering te bewer ken van het Russische Hof met den Roomschen Stoel en tegelijk een betere gezindheid jegens deszelfs katholieke onderdanen. De onbuigzaamheid van den Russischen Alleenheerscher moest gebogen, zijn bekende afkeer en haal tegen alles wat Roomsch is overwonnen, zjjn traditioneel pausschap, overal zijne onderdanen uitgeoefend, neergehaald worden. Daartoe kon de Paus, als ge vangene van het Vaticaan, slechts over zedelijke middelen beschikken. En toch is hij, gelyk de geschiedenis ons leert, reeds ten deele daarin geslaagd en schittert, by de geringheid der middelen en bij den te overwinnen tegenstand, in de verkregen resultaten des te meer zijn beleid en wijsheid uit. Het eerste, waaraan de Paus zijn vol le aandacht schonk, was het harde lot der Katholieken van Russisch Polen. Door liefde en medelijden gedreven greep hij iedere gelegenheid aan om daarin verbetering te brengen. Daarloe wendde hij zich telkens, wanneer onrecht vaardige geweldenarijen tegen de Ka tholieken werden gepleegd, tot het Rus sische Hof om zijne klachten te doen hooren en de vrije uitoefening van den godsdienst voor hen af te sraeeken. Daartoe ook volgde de H. Vader steeds met de uiterste belangstelling het levenslot van het keizerlijk Hof: bij al de ge wichtige gebeurtenissen van rouw of van vreugde zond de Paus eigenhandig geschreven brieven, waarin hjj de innig ste toegenegenheid en deelneming uit drukte. Daardoor won hij langzamerhand meer en meer het hart van Alexander, die, zachter van geaardheid dan zijn voorgangers, tot betere gezindheid je gens den H. Stoel en de Katholieken werd gestemd. Daarbij kwam de toenemende invloed, dien Leo XIII op de regeeringen en vol keren uitoefende. Het geestelijke Opper gezag over de millioanen Katholie- FEUILLETON. De Liefdezuster. Vrij mar bet Frtasch, deer Th. C. R. vn. Het Hospitaal te Valenciennes. 9) Zoeter Martha brandde van verlangen om haren ijver en lierde aan de arme rieken te bewjjzen. 8lecht» de gehoorzaamheid wèerhield haar nog in hel moederhuis. Dezelfde gehoor zaamheid wees haar naar het hospitaal le Va lenciennes, dat de eerste getuige barer werk zaamheden zonde zjjn. Aanetonds begaf zij zich daarheen en ving haar laak san Tan hel oogeo- blik hirer aankomst at Geen vermoeienis ken nend, doorliep sjj alle zalen met eene werk zaamheid, waarover men verbaasd stond, bracht zjj hier medicijnen, verleende daar hnlp, en voor ieder had zjj zoete troostwoorden over. In zekeren zin wist zfl haar persoon te verme nigvuldigen. Vol nederigheid en zachtheid wist zjj de verachting, beledigingen en spotternijen, waaraan zjj blootstond, zelfs van den kant der rieken, op edele wjjze te verduren. Vooral die zatste deugd van zachtmoedigheid beoefende 'sjj op uitnemende wgze. Zjjwhrt dat deze deugd vooral noodzakelijk ie voor eene liefdezuster dat zjj de grondslag van haar karakter moet zijn. Hoe dikwjjls toch zijn zjj niet verplicht dien sten en huip te verleenen die op gebiedenden toon door de risken worden geeisebt, en die Zij in de wereld nog niet door hare dienstbo den zouden laten verrichten. Hoevelen die geen begrip hebben van dankbaarheid noch van eer lijkheid. Zij kwetsen haar door tramt woorden, slooten haar van zich af, en lol loon voor hare diensten ontvangen zü' dikwjjls niets c.an be- t ui gin gen van ontevredenheid. Ann dezen smaad stond Zusier Martha bloot gesteld van den dag af dat zjj baren moeilij ken loopbaan begon. Maar deugdzaam ale zjj was, deed xjj alsof zij niets hoorde en bewaarde het stilzwijgen. Zü ging nog verderz'ö die haar bet meest slecht bejegenden, waren joist die genen voor wie zü hare zorgen en tiofdo ver dobbelde. Somtüds bediende zich God ervan tot zjjn eer en voor het heil der naasten. Dit ge schiedde bü eene gelegocheid, dal zü eene ver nedering te verduren had, wol in slaat om een minder deogdzaaam persoon geheel en al al te schrikken. Onder de rieken, dio zü met ïoovesl zorg en loowgdbg verpleegde, bevond zich een Tnrk, die in don laatiteu oorlog ia Algiers gewond en krijgsgevangen gemaakt was. Geheel zijn niterlük toekende een barsch en onhandelbaar karakter. Een wocale, dreigende blik schrikte ieder af hem to naderen. De zorgen, die men aan bem besteedde, schenen zgn wrevel nog te vermeerderen. Zuster Marlha alleen liet zich niet afschrikkenen toch bad zjj gelegenheid genoeg om zich le beklagen. Eens, dat zü hem een ei met melk bracht, wierp hü het haar in 't gelaat. Zü gaat terug, wischt zich bedaard het gelaal af, en bereidt een ander, dat zjj hem wederom brengt Met een van toorn gloeien- deo blik ontvangt hjj baar en behandelt baar op dezelfde wjjze als zooeven. Twee zulke han delwijzen waren zeker voldoende geweest om een ander terug te stouten. Maar Zuster Mar tha laat zich niet afschrikken: een derde maakt zjj klaar, gaat naar de sponde van den maho- raedaan en biedt het hem aan, op een liefderijken toon zeggende,eeem dit nu Ier liefde Gods." En werkeiyk nam hü hol aan, gebruikte het en in zichzelf keerend sprak bü„neen, slechts een nare godsdienst kan zulk* heilige en deugdza me vrouwen voortbrengen". Hü liet zich onder richten, zwoer zün dwaling at ontving het doop sel en werd een even goed Christen als hü te voren een gvorlg muzelman geweest was. Dit gedrag won aller harten voor haar. Men sprak in bet goheclo gasthuis niet dan ran de deugden van Zuster Martha. Men achtte zich gelukkig door haar verpleegd te worden gaarne luisterde men naar hare raadgevingenen 't was eene zeldzaamheid, wanneer het baar niet ge lukte de meest onatuimige barton tot kalmte le brengen en hen, die van den godsdienst waren afgedwaald, terug te voeren. Het was vooral haar laak den godsdienst aan le roeree met zekere personen, die door vooroordeel of sonde het verst van God en Zjine barmhartig heid verwüderd waren. Een dier personen, uit de dagen der groole revolutie, die. rich in dien Ijjd aan de meest barbaarsche gruwelen had overgegeven, werd in het hospllaal verpleegd; hjj leed aan eene doodeljjke ziekte. Vergeefs bad men getracht bem tot Christelgke gevoelens terng te breogen. Hg antwoordde niet, of gaf door vloeken en godslasteringen het eonige antwoord op hetgeen mon tol hem sprak. Meermalen reeds had Zuater Martha gepoogd hem tot zachtheid te stemmen, maar zg bad schipbreuk geleden niettemin was haar jjver geenszins bokoeld. De meeste zorgen besteedde zü aan hembg zgne minste wcnscben haastte zü zich alles te doen wat hem kon verkwikken. Overwonnen door zulk eene volharding en deugd werd bü kalmer, en Zuster Martha, die zulks bemerkte, achtte nu het oogaablik geko men om lol hem le spreken. .Weina, mynheer Michel," zoo heette de zieke, ,gjj gevoelt u thans wel wat beter, niet waar? Het is God die in xjfno barmhartigheid u bezoekL Tot Hem moet gjj uw hert verhellen." De zioko bewaarde het diepste stiizwügen. „Zoudt gö", hernam zjj, ,u met Hem niot willen verzoenen O, Hg ia zoo vol goedheid Hü zal n met znlk eene goedertierenheid ont vangen." ,Ik heb Hem le zeor beloodlgd," klonk het „Dit is geen beletsel,sprak Zuster Martha, .naarmate uwe sondeu groot syn, moot gjj u zgne eindeloozo barmhartigheid herinneren eea rouwmoedige lerugkoer tot God en alles is .Ach. Zoster, zon dat waar zün .Twijfel er niet san. Kom, ik zie wel, dat gjj zoo niel gelukkig zjj!." .Neen, helaas, die jjeelyke, wreede wroegingen." .Gjj kunt aw rast en vrede leragbekomeo on een ondragelijke last zon u van het hart genomen worden indien gjj er in toestemde! aan een priester nwo misslagen ooimoedig le bcljjdeo." (Weril servdfi.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1895 | | pagina 1