DE EEMBODE. Katholiek Nieuws- en Advertentieblad. No. 39. Zaterdag 28 December 1895. Negende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Baarn, Apeldoorn. Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Frijn der Advertentiia: regelsf 0.30 1 regel meer- 0.05 Bijvoegsel. Zaterdag 21 December 1895. Vrede zij met u Koud cd scherp gierde de wind door de ledige (traten ran de kleine protrineiestad X. Slechte zelden vertoonde zich een kooper in de schit terend verlichte winkelt, ofschoon het heilig Kerstfeest met zjjn groote feestelijkheid ras he in de woning van den beeldhouwer B. heerschte bittere droefheid en schrijnend har- taleed, wanl de vrouw en moeder lag sinds eenige weken doodelijk ziek ter neder en niet de minste hoop op hare geneziog kwam de geprangde harten verlichting schenken. Het werd nacht, maar een bange, verschrik kelijke nacht I Angstvol, op iedereo ademtocht lettend, zat de treurende vader aan het ziekbed van zjjn dierbare echtgenoot. Daar op eet trad de engel des doods nader. Nog een In linnen gehold, aan bare voeten een kerst ^oompje, dat een vriend, gelijk hjj jaarljjki deed, gezonden had, rustte bet gestorven moe dertje. Ach I hoe geheel anders hadden de kinderen, twee meisjes en een kleine knaap, zich het heilig Kerstfeest voor deo geest ge- tooverd. Vsder was zoo stil en treurig en weende bitter, wanneer zjjn kleine Jan naar het Kerstkindje en zjjn prachtige geschenken vroeg. aers gewoonlijk de Kerstboom verwonderde en verheugde blikken. En nuver laten en zonder opschik stond het denne. boompje in de mat verlichte kamer. Doodsche stilte heerschte in het vertrek en slechts de engel op den lop ven het boompje scheen de zoo dierbare afgestorvene klagend toe te roepeo .Vrede zij met n I" i de heilige Kerstavond kwam I Het lieve leid, en znchieod zaten de achtergeblevenen daar in bet vertrek, waarin die zoo smartelijk beweende doode zoo lange jaren met hen ge leefd en gebeden bad. Heete tranen rolden den vader over de gebruinde wangen, toen de kleine knaap de kinderlijke vraag tot hem richtte, of moeder met het Kerstfeest óók wederkomen zou. Hoort! Klinkt niet een plechtig klokgelui, dal tot in het kamerlje wordt geboord? Ja. van den toren des tempels van het stadje roepeo metalen tongen het verre over de wereld, predifcep bel den armen zoowel als den rjjken, verkondigen het den bigden als den bedroefden, dal een groole vreogde der menschheid be schoren, dat heden de Heiland der wereld geboren is! En wederom treedt een engel in des beeld houwers woning. Zalige, hemelscfae rost ia zgn begeleidster, die haar intrek neemt in de smartvolle harten en de treurenden de volle loetheid laat smaken van de gedachte aan een alig wederzien. .Vrede zij met n!" luidt des «nfels boodschap ook in het huis van droef heid, en de bi b(j Hem die bc Vereering van de H. Moedermaagd in de eerste eeuw. De Romeinsche Catacomben, waari tenen, tijdens de godsdienstvervolging drie eeuwen, de H. geheimen vierder vele getuigenissen, welke' bewijzen, geloof dier Christenen volkomen gelr •d is gehlev De Cubicu h-Kathi uilgehonwen vertrekken) met hunne goed be waarde muurschilderingen, hebben eone ge schiedkundige en leerstellige waarde. Met on weersprekelijke bcwjjzen wordt menige drogre den der proteslanten vernieligd. Van hoevele sacramenten, geloofspunten en instellingen der R. K. Kerk hebben de volgeÜDgen van Luther en Calvjjn niet stoutweg beweerd, dat zg in later eeuwen door de Pausen werden uitge- zoowel uit de eerste, tweede als derde eeuw, allerlei afbeeldingen, die op schitterende wjjzo getuigeo, dat het gelooi der eerste Christenen geheel gelijk is aan het onze, aan dat van de R. K. Kerk. Onder die schilderingen worden ook afbeel dingen aangetroffen van de H. Moeder Godseene daarvan, voorkomeode ia de Catacombe van de H. Priscilla, is zeer merkwaardig en van groot icht voor de geschiedenis van onzen heiligen sdienst, omdat zjj afkomstig is uit den tijd Apostelen. u omstreeks vijftien jaren geleden geleidde wereldberoemde De Hoeei, onsterfeljjker ge- Oxford gangen t de H. .Neen, waarde heer" zei De Rossi .zeg derhalve geen christen kan zijn, ronder haar Inderdaad, degene die de raaagdeljvke Moeder van onzen God en Heer Jesns Christus miskent, niet vereert, noch bemint, hjj, die de Moeder verwijdert van den Zoon, kan Christus in moet worden, dus geen christen zjjn in de Keu JiilMte gevolgtrekking. Een rjjk bankier te Poitiers in Frankrijk ging bankroet. Drie zjjner slachtoffers kwa men in gezelschap bijeen en vroegen elkander, trokken waren. De eerste zeidelk ban met dertig duizend frank er in geloopen. De twee de bekende dat hjj een schuldvordering bad van negen en dertig duizend frank. De derde echter verklaardo dat hjj slechts zeven frank te vorderen had. .Maar," antwoordde de eerste, ,de bankier heeft mjj toch voor eenigen tjjd meegedeeld, dat hjj o vjjf en veertig duizend frank schui- Hoe zjjl ge nu toch aan uw geld ge ril?" •Op di mjjn geld opgevraagd e Priscilla. By I Maria-beeld gekomen, vroeg De Rossi aan den geleerden Engelscbman, of deze de beschilderingen herkende. .Gewis" - - was het antwoord ,ik kom zoo juist van Pompeideze muurscbil- lering eo die van Pompei zjjn zonder twyfel lossi - .Pompei werd in hel jaar '79 onder Ie Java bedolven, deze beschilderirg is dus t miosleus van bet einde der eerste eeuw." De professor onderzocht nog eenige bloem- transen en loofwerk van het gewelf en was jeheel overtuigd, dat geen ander dan een kun- lier aan het werk was geweest. .Welaan" - hernam De Rossi, terwjjl hjj zjjne toorts ■oor de beeltenis der H. Maagd hield I .herkent gij ook dit beeld?" .Een Maria- leeld ongetwijfeld" zei de Eogelschman. - ,Ja, mijnheer, bel beeld van Maria! Slechts t Irie «eken geleden bad ik bet geluk deze plaats te ontdekkenziedaar du bet overtui gend en ontegensprekelgk bewjjs van de Maria- vereering onder de eerste christenen, de chris- van de HH. Petras en PaulusLang zweeg de verstokte protestant en Maria-bater idelgk ontviel hem dit ongelooflgk en toch voor onze protestanten zoo teekenend antwoord oud toch die bi/geloovigheid reedt ief - I .Dan heeft u zeker iemand omtrent den bankier igdig ingelicht?" :r, het dagblad .La Vórité" heeft mjj op de hoogte gebracht" hot blad niet hebben gevonden, wat u daarin gelezen hebt?" .Men heelt het wel gelezen, maar men heeft tt niet begrepen. Ziet ge, de zaak is deze: het vorige jaar hield onze bankier aan tt graf van een vrijdenker een toespraak, die schts materialisme en godloochening ademde, elke rede in de courant te lezen stond." .Dat is waar, die toespraak is werkeiyk in tt blad verschenen, maar wanneer iemand al materialistisch en goddeloos is, zoo als zegt, dan kan hy toch een rechtacbapen achtenswaardig man wezen?" ,lk heb daar heel anders over gedacht. Ik zei tot my zeivenNu deze man zich beroemt noch aan God, noch aan hel bestaan van een duivel te gelooveu, nu kan hg ook op een goeden dag heel gemakkelgk noch aan eer biedwaardigheid noch aan geweten gelooven. Het beviel mg niet, dat een man, die mjj vijf en veertig duizend frank schuldig was, aan een graf verkondigde, dat God, de hoogste Ge rechtigheid, slechts in .de verbeelding bestond, waot ik heb sinds twintig jaren waargenomen, dat van honderd bankroetiers minstens tachtig mannen waren zonder godsdienst." ,Er is wel iets waars in hetgeen ge daar zegt. Niettemin hadt ge ons toch moeten waar- ,lk heb niet gemeend mg iele dergelijks te mogen veroorlooven. Overigens badt ge toch niet naar mg geluisterd en mjj zeker een cje- rikaal genoemd. Zoo leert ge dus te uwen koste, dat de freeze Gods het begin der wijs heid en meteen ook der eerigkheid is." dclijk worden gemaakt. Dat is immers de fraaie politiek die in Oostenrijk- Hongarjje regeert I Wie noet geen verd inte- tl te olijk, ver- ning nrijk God dde- on- tiging oedig a be- schti- Voorzeker pijnigend voor hetkatholiek ge moed als men den fleren Frans Jozef zich zoo ziet krommen onder een macht, die er naar hunkert zjjn kroon te werpen in het slijk. Bovendien pakken in het Oosten zich donkere wolken saèm, die poli tieke stormen en onweders in haren schoot verbergen, welker losbarsting noodlottig zou kunnen worden voor zijne Staten, en nu reeds zware zorgen en kom mer op zjjn keizerlijk hoofd doen neerko men. Niel zonder reden wordt de vraag geopperdZal de eeuwenoude troon der Habsburgers zich staande kunnen houden bjj al de beroeringen, die zich van buiten opdringen, bij haar inwen dige revolutionnaire woelingen en bjj het stelselmatig ondermjjnen van zjjn fun damenten? Of zullen de oude fierheid en het edel karakter des Keizers onder die harde beproevingen en rampen nog eenmaal herleven in volle kracht? Zijn persoonlijke gehechtheid aan Kerk en Paus schenkt, gelukkig, nog eenige hope. 't Zou waarljjk al te treurig zijn, en leven, toch ook rijk aan edele daden, onder verachting moest onder- happe- cb nisl BUITENLAND. Unie in het leven geroepen, begint al lengs te bedaren. De voornaamste staats lieden, zoowel in Engeland als in de Verecnigde Staten, kunnen niet gelooven aan een oorlog tusschen deze twee machtige stamverwanten. Ook Edison meent dat de tegenwoordige verwikke lingen geen aanleiding lot oorlog zul len zjjn. Voor liet geval evenwel, dat het er toe komen mocht, stelt hjj zich en zjjne nieuw-gevonden toepassingen der eleclriciteit, .waarover de geheele wereld verbaasd zal staan," ten dienste van zjjn vaderland. De financieele ge\ jigen van het ciiauvinistisch optreden van President Cleveland in eene aangelegenheid die genoegen; ze waren hem te ernstig en te lang dradig. De voordrachten, die men daar hield, boeiden hem niet zoo als het woeste schimpen en smalen in de hsrberg. Zoo leerde bg van de sociaal democraten de echte raddraaiers kennen, degenen din san waar hg op minder uilgaven gehoopt had, nog meer belasting betalen moest, dan in zgn ge boorteplaats. En bovendien maakte men hier minder onslog dan daar, waar hel hem meer malen gelakt was langer uitstel van betaling lummels en dergelijke liefelijkheden meer, zoo dat zg menigmaal achreiend thuis kwamen- Dan schreidde de moeder inethen, en wanneer zjj tot beuaren kwamen, leunden zij met hun bleeke hoofdjes tegen de vensterruiten, blikten Welk eec heden de ken. Niet het be soms tot (aat in "den avond opvoeding onder zulke omslandig- kinderen ontvingen, laat zich den verschrok de vrouw, als zjj hoorde, welke uitdrukkingen de kindaren op de school hadden geleerd. Zoo iels bad zg toch voorheen in bare vroegere woonplaats van schoolkinderen nooit gehoordhier in Hamburg echter schenen zg op dit pnnt al vroeg ontwikkeld te wordeo. De winter kwam en met dezen stegen ook de uitgaven. Hoe dunr waron niet de brand stollen I In haar vorig verbiyt had men hont in overvloedop het haardvuur legde men daar blokken van grooten omvang, die een zoo behageiyke warmte gaven hier was de turf duur, en hoe men daarmede ook de kachel stookte, toch bleef hel betrekkeiyk kond in hon vertrekken. De levensmiddelen werden duurder en daardoor do stemming in de gemoederen al imberder en verdrietiger. Lange vooral werd steeds ontevredener. Dat zgo werk hem niet in bet minst beviel, was Ie bespenreo, en toch schaamde hg zich 'oor dit aan zjjn vronw te zeggen. Ander werk te verkrjjgen was onmogelgk, daar hjj te veel werkloozen in Hamborg aan trof. De winter was zoo streng eo de verdien sten van dien aard, dat Lange gedwongen was, het kleine kapitaal aan te spreken, dat hjj naar Hamburg had meegebracht. Zjjn vronw had langen tjjd daartegen geprotesteerd, .want," zeide zjj met volle recht, .wanneer wjj niet kunnen rondkomen met hetgeen gij verdient, dan zgn wjj in een paar jaren aan den bedel- atfi. Ach, lieve hemel," verzachtte zjj dan, .zaten we nog maar in ons onde doen, hoe lekker zon mg dan een stokbrood ei schjjf spek smaken."

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1895 | | pagina 5