DE EEMBODE
Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 49.
Zaterdag 7 Maart 1896.
Negende Jaargang.
DE EEMBODE
T>„„,
lnnldan>n Daimanald Rlo
'Ruaanm UripKoro-<»n EflimifliL Hacdfirnryk, Hilversum, Hoogland,
t.
Bijvoegsel.
Zaterdag 29 Februari 1896.
De brief aan moeder.
Kaar htl Duitsch.
Aan de westzyde van bet dorpje X., op de
Zwabiacbe Alpen, slaat een vroolgk, In Zwitser-
schen st|jl gebouwd huis met een hertengewei
tegen den gevelhet is de woning van den j
jachtopziener. L)e boomgaard, die het bevallige
gebouw van drie zjjden omgeeft, is met een
dennenhek omheind, waaruit weder hooge dennen
oprgzen. Bjjna geheel erdoor omsloten ligt over j
het gebouw en zgne omgeving een eigenaardige, i
melancholische ri
.Zoo, dan zal lig wel buiten in den tuin
iggen."
.Neen, ik heb gezien dat de wind hem heeft
neegenomendeze nu Is de bode."
be jag-r strijkt met de band den kleine de
ukken van het voorhoofd en vraagt:
.Maar zeg mg nu ecus aan wien ge geschre-
en hebt?"
.Aan moeder."
.Eien wat hebt ge haar dan geschre-
■machtige Octoberdag is bijna j
in schemeravond overgegaan. In de woonkamer j
van den jachtopziener verspreidt de kachel een
bebageljjke warmte. Zjjn zoontje, een knaapje
van omstreeks zes jaar oud, is alleen in de n,!U
kamer - hii is van de hank nn hel hreede I meer '9D"ZeD mil1'1'"' bcb ik den P»®""».
Ie loen hj) nijj op de straat de hand gaf, gezegd,
n dat ik ook pastoor wil worden, en daar zal
moeder verheugd over zjjn. Ja, vader, ik word
B' j De jager werd weck om het hart
Toen zjj spoedig daarop zich te rusten hadden
gelegd, klauterde do kleine uil zjjn bedje en
l. 101 z«n ,ader mel de ,ra"K;
j .Vader, ik kan nog niet slapen. Zielige de
w.egele
een, dezi
uildrukk
rustige oogen, d
schoon kindergelaat laten vermoeden,
gedachten in geheel andere gewesten zweven.
Het grijze kieltje van den knaap heeft om den
arm een opgenaaiden zwarten band ach, zjj heb
ben voor eenige weken zijn lieve moeder oaar
het graf gebracht, en de oude Franciska, de
buurvrouw, die sinds dezen tjjd het kleine huis
houden san den jager verzorgt, kan echter mot
den besten wil de moeder niet vervangen.
Juist treedt zjj met een licht in de kamer en
wil den kleine bewegen met haar naar de keu
ken te gaan, tot vader terug komt. Maar Karei
zegt„Laat mjj liever hier blijven, ik ben niets
bang." Nu klimt hjj van het vensterkozijn af
en zet zich bjj .Feldinaon", den grooten bruinen
jachthond, naast de kachel. Niet lang daarna
komt de jager een jonge, krachtige man
binnen. Hg staat erover verwonderd, dat noch
zjjn zoontje, noch de bond hem als anders ge
woonlijk onlvangeo. Toen Franciska hem echter
in de kamer bracht trof zjjn oog een roerend
schouwspel.
Zjjn kind ligt slapend op den grond, zjjn
orden I
>o ging h
hlikker
den kleine
hals vi
lieve krullebol n
p den breeden
en zjjn oogleden zich sloten. De jager legde
den kleinen slaper weder in zjjn bedje hjj echter
bleef nog lang wakende. Zeer ernstige gedachten
hadden de woorden van den knaap in hem opge
wekt en hem tot een gewichtig besluit gebracht.
Eenige dagen later is het 'I schoone feest van
Allerheiligen. Na de Vespers neemt h|j den
i Karei
e zijde
■ebben zich
•rwjjdord, en terwj
de kleine aan het gral zijner moeder slaa
neemt hjj een lleschje met wjjwater, dat h
meegebracht heelt, buigt zich en wil het gr«
besprenkelen. Plnt-eling slaakt hjj een vreugdi
kreet, haalt een dichtgevouwen papier lussche
de bloeiende herfstbloemen, die op het gra
geplant en roept: .Vader, mjjn brie!
heeft hem tocl
rugvanhel,8^" tt'P roepi:
Toert zich n"jn bnef! I»lt. *'el
niet: zijn schrandere oogen zgn op zjjn beer
gericht en zijn zacht gebrom zoo gaarne willen
zeggen: onder zulke buitengewone omstandig
heden kan ik n toch niet begroetenNn buigt
zich de verteederde vauer neder, val behoed
zaam den koup, neemt hem op den arm en
zegt.Karei, wordt wakker, vader is thuis 1"
En als de kleine die
oogen op, omklemt den hals van zjjn lieven vader
en streelt en kust hem. Ach! dat bjj dat hui
selijk geluk de moeder ontbreken moest
Toen zjj zich daarop aan bet avondmaal zetten,
zeide de kleine:
.Vader, weet u ook, wat ik heden gedaan
.Ik heb hem niet
Verstomd neemt de jager het hein toegereikte
Het is zjjn postpapier, met een kinderhand be
schreven. Wonderlijk, de wind heelt den briel
over het gansche dorp heengedragen en juist
hier nedergelggd.
hoort, slaat hn de J"eD z(in sind* dien ,iid '°°rbtm°Ka™- De
u„,ia. kleine Karei heelt werkelijk het voorgestelde
doel bereikthjj is een trouw, deugdzaam, al
gemeen bemind priester geworden. De jager is
volgens zjjn voornemen, in dien beteekenisvollen
nacht gevormd, niet meer getrouwd, maar
heeft zich met hart en ziel aan de opvoeding
van zjjn zoon gewjjd en de laatste levensjaren
bjj dezen doorgebracht. Ook de brave pastoor
is reeds zjjn vader en moeder in het graf ge
volgd. De vertaler van deze geschiedenis heeft
hem goed gekend en toen hjj met de regeling
der achtergelaten geschriften van den dierbaren
afgestorvene belast werd, vond h(j een ver
zegeld pakket, dat hg nu zelf als een schoon
teekeningen van de hand des ouden jagers,
waarnaar bovenstaande vertelling word te boek
gesteld, en daarbij lag „De brief aan moeder."
Gemengde berichten.
Te Eexla heeft i
iloedver; ftigiug plaats
au den landbouwer P. I
ich aan een spijker te
enden vinger. Weldra w
Doornbos kreeg, door
rd de pjjo zoo hevig,
orden. Hebbi
i in
moeder te Midwolda te worden verpleegd. Daar
mei veel moeite aangekomen, werd geneeskun
dige hulp ingeroepen. Reeds den volgenden
morgen bezweek de ongelukkige aan bloedver
giftiging.
De Croix meldt, dat het verzet der kloosters
in Frankrijk tegen di
sie belasting algemee
October een aantal I
termjjn betaald, in
noeg alle zich bjj d
(leorge Pullman, die geschat wordt vjjf en
twintig maal millionair te zijn, werd eens ge
vraagd, hoe het gevoel was van een millionair.
Daar heb ik nog nooit over gedacht, ant
woordde hjj. Maar nu ge erover spreekt, gelooi
gelukkiger
d»n toen ik geen geld had en
md tot den avond hard werken
droeg ik een goed pak kleeren,
legelgk aan hebben. Vroeger at ik driemaal
daags en het smaakte nijj. Nu eet ik driemaal
daags en het smaakt mjj soms niet. Ik had
minder zorgen, ik sliep beter, en ik geloof, dat
ik over het geheel mjj gelukkiger gevoelde dan
nu. Maar zooals ik u zegik heb er nooit over
gedacht. Nu voel ik bet, dal ik toen gelukkiger
was. En toch is het een prettig en aangenaam
gevoel, om rijk te wezen.
In de gevangenis van Beyrouth bevond
zich zekere Alitonihjj was tot 15 jaren op
sluiting veroordeeld. Zjjn broeder zocht hem in
verlaten. Eeritlang
n Alitoni te vatten
r opgesl
Toen de branda
do huizen der v
klok wib
«ordt bericht, dat de kuoopen-
firma Bailleul te Phalempin,
oield, blijkbaar aangestoken is.
itcrleiding met grooto stukken
i de klokluider, die de brand-
verloor heel wat tjjd
prop uit hel sleutelgat der to
te verwijderen. Aangerichte schade: 100.000
- Een jeogdig scheikundige, de heer French
Saint-George, is op een vreeseljjke wil je om
het leven gekomen. Hjj was in zjjn laborato
rium, Red Lion square, Holborn, bezig met de
vermenging van verschillende scheikundige
Waarom is dan hel hart van dit gelukkige
schepsel zoo smartelijk aangedaan?
Omdat zjj voor de eerste maal in baar leven
het ongehik, de armoede, de verlatenheid, in
al hun bitterheid van nabjj beeft aanschouwd.
Angstig vraagt zjj zich af, hoe bel komt, dat
God, de een
kige, do rust en de eenzaamheid van den me-
laatsche heeft verstoord.
Hertog Gerbart, die onbemerkt de kapel was
binnengetreden, beschouwde een oogenblik het
schoone golaat der dochter van zjjnen zoon,
en zgn voorhoofd rimpelde zich.
.Vanwaar komt het," vroeg hjj zich af. „dat
een scha luw op haar bekoorlijke trekken ligt,
dat een vochtige wolk hare heldere oogen ver
duistert, waar ik anders slechts blijde, innige
vreagde ontwaar. Zou prins Ferdinand baar
weigerde een der lieden u ter wille te zjjn?"
.Ach neen I" antwoordde zj) met een stem,
die vol weemoed klonk. „Hjj ontbrak niets, de
werel-l is veel te voorkomend, en vol liefde en
hartelijkheid tegenover mjj."
„Zoudt ge dan willen, zonderling kind, dat
het anders ware?"
.Neen, maar dat alle schepselen Gods onder
den blauwen hemel en den gouden zon een
gelijk aandeel aan leed en vreugde hadden.
Waarom zjjn ar dan ongelakkigen
Prijs der Advertentlini
6 regels0.30
sn regel meer- 0.05
n uiterlijk Vrijdagavond
?erd,
rden
alge-
boe-
tecld
vóór
;t te
zelf
lezer
n de
vlei-
tn te
ijken
leelte
achte
rsten
be-
moet-
varen
trlyks
dik-
huur-
jaren
s der
erden
ing of
tvolge
tdaar
storte
gehalte, werden meer en meer in de
engte gedrevengeld kon men niet
meet krijgen, de rente moest worden
betaald, er moest dus geld gemaakt,
ten nadecle van het bedrjjf uitgezuinigd,
het beste paard, de beste koe van stal
gezet worden, zoodat zy in hun wan
hopig worstelen den strop verengden
en 't oogenblik van executie bespoedig
den. Vele boerderijen zijn in alle deelen
des lands reeds voor schuld verkocht,
vele zullen spoedig volgen. Is het niet
ten hemel schreiend, dat onder hard
zwoegen en werken, te midden der
bitterste zorgen, door de schuld der
Regeering kapitalen verloren gingen
soms aanzienlijk genoeg, om uit de
renten daarvan met een huisgezin be
hoorlijk Ie kunnen leven I
In het volgend artikel willen wjj de
nadeelige gevolgen nagaan, die uit de
verarming van den boerenstand voor
de maatschappelijke samenleving voor
vloeiden.
BUITENLAND.
De Italiaansche troepen in Erythrea
hebben onder generaal Baratieri, die nog
steeds in afwachting van de komst zijns
opvolgers, generaal Baldighera, leger
commandant was, zulk een geduchte
nederlaag geleden, dat men in gansch
Italië daarvan ontroerd is. Het bericht
van Baratieri luidt
„Na het wijken der colonne-Alber-
tone en verscheidene onzer bataljons,
overstroomde dc vijandelijke legermacht
de stellingen der Italianen, waarbij de
officieren a bout portant werden dood
geschoten en een verwoed gevecht van
man tegen man ontstond, dat door eene
algemeene déroute werd gevolgd. Nog
altijd ben ik zonder bericht van de bri
gade-Da Bormida en van de generaals
Arimondi en Albertone. Het is nog on
mogelijk zich rekenschap te geven van
den ernst der nederlaag!"
Heigeen in dit bericht nog verzwegen
wordt, komt een Aeufer-telegram uit
Rome meedeelen. Daarin wordt gezegd
dat de Abyssiniërs, gebruik makend van
de in de Italiaansche gelederen heer-
schende paniek, geheele bataljons met
de lans hebben neergestoken, en dat de
itsboog-
*o bet
J' daar-
rdii
Gislena had zooeven in den kring der ai
des hertog* goldbuidel, waarmede zjj nu
hare kleine vingeren speelde, geledigd. Hoe
menigen lach had hare liefde dengenen ontlokt,
die zoo dikwjjls de kwelling des bongera
dervinden, waarvan op hun aangezicht zich d*
smartelijke plooien vertoonen. Hoe vele tranen
heeft zjj in de oogen der moeders gedroogd,
die, zonder te kunnen helpen, hunne lieve kin
deren verwelken zagen 1
Ja, zjj heeft de vreugde van het geven gesmaakt,
maar over deze vreugde ligt nog een stille
waas van droefheid. „Zal een soort van ellen
de zonder troost bljjven, een ongeluk zonder
heilmiddel, een wezen voor immer aan de
gruwzaamste verlatenheid overgelaten zjjn
.Grootvader," vraagde Gislena met vleiende
stem den ouden hertog, die verrukt haar o'f
z'.ch toesnellen zag, met ledige hinden, stralend
van geluk, met half geopende lippen ouder den
indruk der edelste ontroering, .wilt gjj my nog
eene gnDst bewijzen
.Heb ik u dan iets geweigerd Is mijn gan
sche geluk niet de weerschgn van uw geluk?
Wat verlangt ge, Gislena?"
.Iets zeer geringsdat ik alleen ter bede
vaart tot .Onze lieve Vrouw van Bgatand"
mag gaan, de abdg Is immers zoo naby."
.Ja, nabg het woud. De schaduw en het
groen zullen n van den weg voeren. Gy zult
verdwalen, en
,lk neem mjjn trouwe Martha mee; ver
trouw mg gerust aan haar toe."
.Is dit ten zeerste uw wensch Ga dan,
Gislena, maar vergeet niet, dat uw oude groot
vader onrustig wordt, wanneer ge al te lang
uitbiyrt I"
Jk blijf niet lang weg, lieve grootvader, wal
zgt gg goed en lief voor my 1"
Snel en verheugd ging de Jonge hertogin de
trappen van de groots stoep af. Zfc droeg dan
