Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 11.
Zaterdag 13 Juni 1896.
Tiende Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Baarn, Apeldoorn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Franco per post
Afzonderlijke nummers
BureauKrommestraatF 227. Amersfoort.
Uitgave van de Vereenlglng De Eembode.
Priji dor Advertentièni
Van 1 tot 6 regelsf 0,30
Voor iederen regel meer- 0.05
Corre3pondooliCn c
n bezorgd zj
D uiterlijk Vrijdagavond
Hgi» ZIJ, die sicb vóór
1 Juli abonneeren op
„DE EEMBODE", ontvangen
de tot dien tijd verachtjnende
nummers gratis.
Het satanisch karakter der
Vrijmetselarij.
i.
Dit is de benaming, welke Paul
Rozeil aan de vrijmetselarij geeft in
zijn werk, waarin bij ons de geheimen
dezer secte ontvouwt. Wel niet vleiend
is deze betiteling, doch de juistheid
daarvan wordt ons van graad tot graad
aangetoond door iemand, die tot den
33sien, den hoogsten graad, bevorderd,
al de afschuwelijke geheimen der vrij
metselarij heeft ieeren kennen. Volkomen
wordt voor ons in zijn werk het masker
afgerukt, waarmede de vrijmetselarij
zich voor het oog der volkeren omsluiert,
zij wordt ons in hare wanstaltige naakt
heid vertoond, haar satanisch doel en
streven nauwkeurig en volledig uiteen
gezet. Het kan ons doel niet zijn de
vrijmetselarijte ontleden en haar in hare
fijnste geledingen aanschouwelijk voor te
«tellen; eenezaak echter wenschen wij in
het licht te stellen; haar satanisch karakter.
Al aanstonds valt dit in het oog,
wanneer wjj haar de vraag stellen naar
haar oorsprong. Duister is het antwoord
wat zij daarop geeft. Groot gaat zij op
haar ouderdom, in de nevelen van hel
verleden verliest zij zich, haar oorsprong
doet zij opklimmen tot Salomo, Israels
koning, tot Noë, zelfs tot het Paradijs.
Wjj voor ons hebben er niet tegen,
haar oorsprong als den meest juisten te
«lellen in het Paradijs, in den satan,
die, zich in de gedaante eener slang
verbergend, den strjjd tegen God, tegen
Wien hij te vergeels had gestreden in
den hemel, hier op aarde aanbond in
den mensch, dien hjj ten val bracht,
waarmede zijn rjjk op aarde is begonnen,
hetwelk niettegenstaande de verlossing
van het menschdom zich voortzette door
alle eeuwen en in onze dagen zich
openbaart vooral in de vrijmetselarij,
die met recht de synagoog des satans
genoemd wordt.
De vrijmetselarij is de strijdmacht,
dror Satan in het leven geroepen tegen
over het rijk van Christus, de Katholieke
Kerk. De organisatie is geen oorspronke
lijk werk; 't is naaperij van het be
wonderenswaardig werk van Christus,
de eeuwige Wijsheid des Vaders. Echter
met een essentieel verschil, waaruit men
de waarheid van den logen, het licht
van de duisternis kan onderscheiden.
Terwijl Christus zijnestad bouwt op een
voor de gansche wereld open bergkruin,
zoekt Satan voor zjjn synagoog ondoor
dringbare holen en wikkelt haar in de
duisternissen van den nachtterwijl
Christus als het waarachtig Licht der
aid de hiërarchische orde in het
volle zonlicht plaatst, ziet men de orde
der vrijmetselarij in nevelen gehuld,
't Is de geest der duisternissen,die op haar
als zijn werk zjjn stempel drukt. Als hij
op roof uitgaat is hij gedwongen, zich
nachtelijk gewaad te verbergen, zich
in duisternissen te hullen vertoonde hij
zich in zijne ware gedaante, ieder zou
met afschuw zich van hem afwenden,
hem den rug toekeeren. Vandaar dat
hij zich zoolang mogelijk voor de leden
van zijn genootschap tracht te verbergen,
zich voor hun oog tot de uiterste schuil
hoeken terugtrekt. Met recht wordt zij
daarom de geheime secte genoemd.
Over alles hangt een ondoordringbare
sluier. Geheimzinnig zijn hare woorden
teekens, benamingen en voorschriften,
symbolen en ceremoniën, geheimzinnig
hare gansche inrichting, de bevordering
der br tot de verschillende graden,
de plechtigheden, daarbij te onderhouden,
de ïuncliën, door hen te verrichten, zelfs
geheimzinnig de zoogenaamde geheimen,
die bij iedere bevordering worden mede
gedeeld. Geheel in harmonie met haar
n worden hare vergaderingen ge
houden men zoekt daarvoor het nach
telijk uur; de bijeenkomsten hebben
plaats in zalen of gebouwen, zorgvuldig
gesloten voor het zonlicht, voor het oog
eens bespieders, alleen toegankelijk voor
haar vertrouwden. Eerst wanneer een vrij
metselaar bevorderd wordt tot den 33«l«»,
den hoogsten graad, worden hem al de ge
heimen onthuld, de sluier opgelicht en het
ware doel en streven opengelegd. Hier
eerst bljjkt duidelijk, dat het gansche
werk met zjjn toeleg satanisch is, zoo
duidelijk, dat de hoven aangehaalde
schrijver durft beweren, dat men óf
een dwaas, óf een diep bedorvene zjjn
moet om na openbaring dezer geheimen
langer lid te blijven dezer satanische
secte. 't Is dan ook in latere jaren
gebleken, dat velen niet verdwaasd of
bedorven genoeg waren om, bevorderd
tot den 33«ten graad, lid te blijven.
Velen hebben gehuiverd bij de onthulling
van zooveel boosheid met afschuw zich
zoo spoedig mogelijk uit haar midden
teruggetrokken.
Ieder, die hier met eenigen ernst en
gezond verstand de zaak beschouwt,
moet noodzakelijk lot de conclusie komen,
dat de vrijmetselarij niet deugt. Immers,
wat goed is behoeft het licht niet te
vreezen. Iemand, die een goed doel beoogt
ter bereiking daarvan slechts geoor
loofde middelen wil aanwenden, zal, in
plaats van zich in nevelen te hullen,
integendeel om volgers te winnen het
het volle licht plaatsen, het vantin-
i en daken verkondigen. Dit is voor
hel gezonde verstand de toetssteen om
het ware van het valsche, het goede
het kwade te onderscheiden, geheel
in overeenstemming met de uitspraak
der eeuwige Waarheid zelve: .want
ieder, die kwaad doet, haat het licht en
komt niet tot het licht, opdat zijne
werken niet gestraft worden, maar wie
de waarheid doet, komt tot het licht,
opdat zijne werken openbaar worden,
daar zij in God gedaan zijn." En op
andere plaats.zij beminnen de
duisternissen meer dan het licht, omdat
hunne werken boos zjjn."
De vrijmetselarij alzoo schuwt het
licht, omdat hare werken boos zjjn. Deze
conclusie is duidelijk en behoeft geen
verder betoog. Hiertegen echter teekenen
velen in allen ernst protest aanzjj
wijzen op den ouderlingen steun, op
zoovele zoogenaamd nuttige instellingen,
door haar in het leven geroepen, op
zoovele philantropische stichtingen, aan
haar te danken enz. Men kan het den
protesteerenden niet euvel duidenT
zijn onnoozelen, die bjj de oppervlakte
blijven hangen, niet doordringen tot wat
onder den sluier verborgen ligtdie
oordeelen naar het uitwendige en on
bekend zjjn met hare geheimendie
onzinnig genoeg zijn om zich met handen
en voeten over te leveren aan eene secte,
wier doel en streven hun wordt ver
borgen gehouden, en aldus zich als blinde
werktuigen stellen in de handen van
enkelen, die hen geb-uiken ter uitvoe
ring hunner helsche plannen, in het ge
heim gesmeed; die zulk een onkunde
verraden, dat zjj zelfs geheel onbekend
blijken te zjjn met al de onthullingen
der loge, vooral in latere jaren voort
durend aan het licht gebracht. Voor
zulke onnoozele br.-. haalt men mede
lijdend de schouders op, men laat hen
praten, ook al protesteeren zijzjj weten
niet wat zjj doen
BUITENLAND.
Te Barcelona, in Spanje, is Zondag
n even laaghartige als gruwelijke
misdaad gepleegd. Bij het rondtrekken
der processie met het Allerheiligste werd
onverhoeds een bom lusschen de menigte
geworpen, waardoor onmiddellijk 13
menschen gedood en een vijftigtal ge
wond werden. De slachtoffers waren
deerljjk verminktvan eenigen hunner
spatten de bloedende ledematen naar
verschillende kanten heen, zoodat dit
de schrik en de ontsteltenis nog grooter
maakte.
Men vermoedt, dat de aanslag meer
bepaaldeljjk generaal Dcspujols gold, die
den stoet volgde.
In de geheele provincie Barcelona is
aanstonds de staat van beleg afgekon
digd. De politie doet allerwegen huis
zoeking. Het vermoeden ligt voor de
hand, dat de waanzinnige daad wederom
liet bedrjjf is der anarchisten. De ge
vonden bommen hebben groote over
eenkomst met die, welke indertijd in
den Liceo-schouwburg werden geworpen.
Honderd anarchisten zjjn gearresteerd,
als verdacht van den aanslag. In het
bjjzonder valt de verdenking op zekeren
Luis Lefant, een mulat.
De begrafenis der slachtoffers had
plaats onder algemeene deelneming.
Ook in het dorp Also, bjj San Sebas
tian, heeft men een bom of een dyna-
miet-patroon doen springen, ditmaal
voor de deur van den onderwijzer. De
schade is zeer aanzienlijk maar niemand
is gekwetst. Ook hier worden de an
archisten verdacht.
Van ambtswege is door de Russische
Regeering afgekondigd, dat bjj het ge
drang ter gelegenheid van het volksfeest
op het Ghodynskyveld op Zaterdag 30
Mei 1360 menschen den dood hebben
gevonden. Nog 644 gewonden worden
in de hospitalen verpleegd.
In strijd biermede is een telegram uit
Moskou aan de Parijsche Eclair, waarin,
op grond van officieele, maar niet ge
publiceerde opgaven, de ramp op het
Ghodynskyveld wordt berekend op 3873
dooden en 4000 gewonden. Allicht zjjn
deze getallen dichter bij de waarheid.
Ter gelegenheid van den jaardag
der kroning van keizer Frans Jozel tot
koning van Hongarjje heeft de Keizer
op een toespraak van den president der
transleithaansche Kamer geantwoord,
dat Hongarije altijd getrouw was ge
weest aan zijn Koning en aan zijn gods
dienst. Met dankbaarheid gewaagde bij
voorts van de Staten, die Hongarjje
steunden in zijn strijd voor zjjne onaf
hankelijkheid. De Oostenrijksch-Hon-
gaarsche monarchie is voor Europa eene
noodzakelijkheid, geljjk hel voor de
monarchie is de nauwe aansluiting der
beide Rijkshelften.
De Keizer begenadigde 149 personen,
tot verschillende straffen veroordeeld
wegens staatkundige overtredingen of
beleediging van den Keizer en leden
van diens gezin, „als hebbende gehan
deld onder den druk van ellende, of in
oogenblikken van opgewondenheid."
De Oostenrijksche minister-president,
graaf Goluchowski, gaf in de vergade
ring van de bcgrootings-commissie der
Oostenrijksche Delegatie te Boedapest
een overzicht van de buitenlandsche
staatkunde, waarin hjj vooral wees op
de vriendschappelijke en vredelievende
gezindheid der naburige Mogendheden.
FEUILLETON.
Op andere wegen.
11 In ijjn studeerkamer, die een magazjjn
van boeken, folianten, kaarten, globen en ma
nuscripten geleek, ia! professor Bolm aan het
l>«d van zjjn doodziek kind.
Op zfin bevel had de huishoudster de leger-
«tedo met den in stervensgn-aar verkeerenden
knaap in het midden van zjjn laboratorium
moeten zetten.
De dokter had geen bezwaar gemaakt, in de
vaste overtuiging dat het leven van den zieke
loch niet meer te redden was.
De jalonsién waren neergelaten en de gor
dijnen samengehecht, zoodal hot volle dag
licht slechts een weinig door de smalle ope
ningen drong. Zachte tapijten verdoofden hel
Seluid der schreden, en de medicijnen stonden
»P een wollig tafelkleed. En daar zich onder
hot vensterraam dor kamer in de verte een
tnin nitstrei e, heerschte er een ongestoorde
™t; niets verbrak de sehrikkelfike eenzaam
heid, waar een ziel van haar aardsche omhulsel
«ich wilde loswringen, om in banden van haren
bopper terug te keeren.
Slechts het goudblonde, doodsblecke we-
«en daar in de witte kussens onderbrak de
"ilte, door een stuiptrekkende, ritselende be-
"egiagder slappe armpjes, gepaard gaande met
professor iedere beweging van zjjn eenigen,
teerbeminden zoon.
het toch gekomen, dat nit een
lichie kinderziekte zich de dood ontwikkelen
kon, de grnwzame dood, die voor weinige jaren
de geliefde echtgcnooto des professors
juist toen hg op den katheder stond, en zjjn
verderfelijke leer met groote spitsvondigheid had
verkondigd, was de engel des doods verrader
lijk in het stille slaapvertrek binnengeslopen
en had den lieven knaap aangevat. Eo toen
b|j terugkwam, lag het masker des doods reeds
zoo vast op dat gchoone kindergehat, dat ook
zjjn ongeoefend oog de vreeseljjke nadering
in dengene zag, dien hjj reeds eenmaal in zjjne
oning gezien had.
Do oogen brandden hem in het hoofdstrak
en onverpoosd schouwden zjj op het kostbaarste
- leioood, dal hjj nog op de wereld bezat.
De kleine lag rnstig en stil, slechts de lip-
en waren half geopend en door de zacht ge-
oogleden schemerdon twee
donkere sterren, die ten hemel gericht
Do langdurige rust van het kind bracht
den professor ineen onuitstaanbaren angst. Was
een crisis tot beterschap ingetreden?
Of was dc kleine reeds voor altijd inge
slapen
De kleine knaap lag daar zoo vreedzaam en
schoon, als had reeds de engel zjjne ziel mee
gevoerd en den stempel des doods op zjjn ster
felijk omhulsel gedrukt
De professor richtte zich op, neigde zjjn oor
dicht, zeer dicht aan den mond van het kind
en luisterde. Daama nam b|j een handspiegel,
legde dien op de lippen en onderzocht bom
met zjjne doordringende oogen
Bet spiegelglas was met een zeer dun
waas overlogen. Een zacht rochelen en desnel
voltrekkende overgang der ijskoude lichaams
temperatuur in een teringachtige hitte bewezen,
dat de knaap nog tot de levenden behoorde.
De crisis was ingetreden, of ten goede of ten
kwade, dat lag in de hand van God. Van
God 1
De professor verzonk in diepe gedachten.
Boe was bjj nu op dat idéé gekomenDaar
op de tafel, op zjjn lessenaar, op de stoelen en
in zjjn boekenkast lagen en stonden boeken en
geschriften, waarin hjj zjjne geloofsbelijdenis,
wetenschappelijke bewjjzon voor de ontkenning
Gods hud neergelegd.
Het spitsvondig vernuft had bjj de zonder
lingste en dwaaste gevolgtrekkingen gemaakt,
tol hjj ten laatste concludeerdeer is geen God,
geen Schepper, geen eeuwige Vergelder, die
in on-ankelbare hemeliche wjjsheid bet ont
staan en vergaan dezor wereld ordent en leidt.
Er beatonden slechts natuurkrachten en atof,
beide oneindig van alle eenwigheid tol alle
eenwigbeideen wet in den aanvang regelde
verdero wetten tot in de versie toekomst met
een vaste regelmaat.
En derhalve moest, niet volgens Gods on
doorgrondelijk raadsbesluit, maar volgena na-
tnnrljjke regelmaat, als cindwerking eener on
eindige keten van oorzaken zjjn vronw sterren,
derhalve moest ook zjjn kind bem ontvallen
Er bestond - - - -
:htig is, dal Bjj de draden en weefsels der
noodwendigheid richten kan naar de harle-
:ben der stervelingen. Dat was professor
's vaste overtuiging, hom, den man der
strikte wetenschap, misleidde geen valsche waan
i geen fidele hoop,
Laat in den avond verscheen de huisdokter
et nog twee andere dokters aan bet bed
in den kleinen Adolf. Zjj behoefden niet lang
onderzoekende eerste blik verried het reeds
slechts een wonder kon redding brengen. En
wonderen werden, naar hun inzicht, niet ge
wrocht door de natuur.
De lieve knaap was onherroepelijk een prooi
des doods.
Deheeren drukten den professor, diesprakeloos
aan het hoofdeinde van de legerstede zat, deel
nemen! de hond.
„Is werkelfik alles voorbjjalle hoop
verdwenen vraagde hjj moedeloos, tcrwfil zjjn
blik met vertwfifelenden angst aan de lippen das
in den dienst vergrijsden dokjers hing.
.Alles is voorbjj", antwoordde de bezorgde
huisarts mét treurig gelaat; hjj was hel ook
geweest, die dere uitspraak aan hel sterfbed van
zfia onvergetelijke echtgenoote had gedaan.
,De doodstrijd is reeds begonnen," zei deandor,
oen onde professor der universiteit.
„En wilt gfi niets in het geheel niets meer
beproeven smeekto de professor met onbe
schrijfelijk smartgevoel.
„Onze kunst schiet hier te kort. Wjj kannen
geen halpe bieden," verklaarden de dokters
eenparig, met diep medeljjden.
melde dozwaarbeproefde vader. .Hclismjjo laat-
sten, koatbaarsten schal, dien ik verliezen kan...."
voegde hjj er als ter verontschuldiging bjj, toen
sra de doktere getroffen aanstaarden.
Ja, hel was zjjn laatste, en wanneer deze aan
den schoot der aarde moest worden ov
:on hjj zich geheel aan
wjjden, met zjjn gansche kracht God bestrfiden,
"en hjj den oorlog had verklaard.
Spoedig hernam hjj zjjn waardige houding
weder, liet de doktere met een stommen groet
vertrekken, en bernstte in zfin noodlot.
Achter een larapenscherm was eau nacht-
chl ontstoken, dat, opflikkerend, gestadig scha-
awen op de wanden wierp. Of waren het de
schaduwen des doods, die heen en weder dansten?
De gedachten van den professor waren over
prikkeld als van een koortslijder, en met zachten
tred ging hjj op en néér.
Opeens bleef hjj voor de legerstede staan en
schoQwde met onbesehrfifelfike droefheid en
weemoed op hot stervende kind, wiens borst
luider rochelde en onrustig adomde.
.Adollje," riep hjj laid, inot sterke
slem, .Adolfjo zie mfi eens aan, kont gfi
mfi werkelfik verlaten, mfi, nw vader, wiens
eenig geluk gjj zjjt?"
De knaap sloeg de oogen op en een ker
mende zacht kwam over zjjne lippen, dje den
vader door merg on been drong.
,0, mjjo Godl" verzuchtto Holm. ,0, mfin
God, mag ik dan mfin eenig kind niet be
houden?"
Hjj, de professor, de godloochenaar, had in
den aandrang zjj at hirteo da olies overtref-
