Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 19.
Zaterdag 8 Augustus 1896.
Tiende Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Baarn, Apeldoorn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs par drie mundin:
Franco per post 10,40.
Afzonderlijke nummersf q,05.
BureauKrommestraat, F 227, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Fembode.
Prijs dar Advertontièn
Van 1 tot 6 regelsf o,30
Voor iederen regel meer0.05
Het NalanUrh karakter der
VrlJmetaelarlJ.
vn (Slot.)
Wat wil de vrijmetselarij na de ver
nietiging van koningschap en katholi
cisme, wat is haar einddoel? De naam,
welke ze draagt, duidt het aan, de in-
signe's van schootsvel en troffel ver
klaren ons het doel wat zij nastreelt,
namelijk te bouwenen wel een tempel,
welke het gehecle menschdom moet
omvatten, om daar niemand minder dan
satan zelf, op den troon der godheid
verheven, afgodisch te vereeren, hem
als opperbouwmeester des heelals te er
kennen, als eerste oorzaak der schep
ping te huldigen, als god te aanbidden.
Het plan daartoe is reeds ontworpen,
door den opperbouwmeester is het be
stek daartoe reeds geleverd.
't Klinkt tegenstrijdig en toch is het
waar: het bouwplan is de absolute
negatie, de volvoering daarvan verwoes
ting, vernietiging. Volgens dit plan moet
de wereld als het terrein voorden te bou
wen tempel gewonnen worden. Het chris
ten dom derhalve, dal de wereld op het
heidendom heeft veroverd, moet neerge
haald en van het aanschijn der aarde ver
delgd worden; alleen op de ruïnen des
Christendoms kan de satanische tempel
der vrijmetselarij verrijzen., haar Rijk wor
den bevestigd en kan zij heerschen. Het
werk alzoo der satanische secte is geen op
bouwen, zooals men leugenachtig voor-
geelt, maarsloopenalles wat Christus tot
heil der wereld heeft opgebouwd, afbreken
en tot de diepste grondslagen verdelgen
haar werk is het werk „des Geistes.der
immer verneint," wiens doel is de to
tale verwoesting der maatschappelijke
orde.
De corruptie der menschheid is het
middel om tot dit doel te komen. Daar
toe moet haar leer dienst doen, het
pantheïsme, dat het gronddogma der
Katholieke Kerk, het bestaan Godsom-
verwerpt, om daarvoor de negatie inde
plaats te stellen en den logen te ver
kondigen: „de mensch is god!" Deze
leerstelling, wanneer ze eenmaal is op
genomen in 's menschen geest, heeft
noodzakelijk logisch liet totale zedebe-
derf van den mensch ten gevolge. Im
mers wanneer de mensch zich eenmaal
als god beschouwt, dan wordt voor hem
de waarheid der openbaring dwaling,
de wet Gods een onrechtvaardig slaven
juk, de leer der Kerk logen, haar licht
duisternis, de deugd ondeugd, het goed
kwaad; de mensch gevangen door de
oude bekoring „gij zult als goden zijn,"
wordt van den troon, waarop hij ge
steld is als koning over de zichtbare
schepping, als vrij kind Gods, neergc-
sleurd in het stol en slijk der aarde
uit de vergoddelijking van den mensch
volgt de vergoddelijking zijns vleesches
met al zijn zinnelijke lusten en be
geerlijkheden, wier driften hij met god
delijk recht opvolgt't is het aanbid-
van 't stof, waaruit zjjn vleesch is
gevormd't is in hem de triomf van
het lagere op de ruïne van het hoogere
't is de verdierlyking van den mensch I
Zoo bereikt de corruptie haar eindetotale
verwoestingde koning is slaaf, Gods
kind het dier gelijk gewordenBij deze
ontzaggelijke ruïne herhalen wij vol wee.
moed het woord der eeuwige Waar
heid „Homo, cum in honore esset, non
intellexit et similis foetus est jumentis|
tpiibusnon est intellectus" de mensch,
toen hij in eere was, heeft het niet be
grepen en is gelijk geworden aan de
lastdieren, waarin geen verstand is.
't Is den Satan echter niet genoeg
den eenzelvigen mensch door corruptie
te hebben verwoest, de menschheid
moet in haar geheel als maatschappij
worden neergehaald en vernietigd. De
mensch toch is een sociaal wezen, hij
leeft in betrekking tot en met anderen.
Door een drievoudige macht wordt de
onderlinge menschelijke samenleving
staande gehouden den godsdienst, het
eigendom en de wetworden deze drie
steunsels weggeslagen, het gansche
maatschappelijk gebouw stort neer in
puin. Dit nu juist wil Satan en vandaar
dat hjj zijn volgelingen decreteert„ni
la loi, ni Ia propriet'', ni la religion"
geen wet, geen eigendom, geen gods
dienst meerdeze zjjn de vijanden, waar
tegen wij een str|jd gezworen hebben
tot het uiterste, zonder genade, op leven
dood. Van deze drie eerlooze vijan
den moet de godsdienst het gestadig
mikpunt z|jn onzer moorddadige aan
slagen, omdat, wanneer w|j den godsdienst
hebben gedood, wjj de wet en den
eigendom buigen onder onze macht
op de lijken van deze moordenaars al
leen zullen wjj den godsdienst, de wel en
den eigendom der vrijmetselarij kunnen op
bouwen en de maatschappij hervormen."
Waarin deze drie dan zullen bestaan
In de negatie, in het niet meer bestaan
van Godsdienst, eigendom en wet
Waarin de hervorming In de verwoes
ting en verdelging der maatschappelijke
ordeIn het stichten van een wereld
republiek op de puinhoopen van al de
Rijken der aarde, waarin tegenover den
godsdienst het atheïsme, tegenover den
eigendom het communisme, tegenover
de wet het anarchisme zullen heerschen
van een wereldrepubliek, waarin de we
reldburgers tegenover elkander zullen
staan met al hun bedorven lusten, drif
ten en hartstochten zonder breidel of
toom, met het absolute recht tot de
misdaad waarin zelfs de afschuwelijkste
daden van geweld, moord en bloed zul
len verheerlijkt worden als goddelijke
daden, daden van absolute vrijheid en
goddelijk recht. Dan zal het sloopings-
werk zijn voltrokken, de wereldrepubliek
gesticht, de tempel der vrijmetselarij
volbouwd
Hiermede echter is het laatste eind
doel nog niet bereikt. Wel is de tempel
gereed, maar een troon moet daar nog
verrijzen voor den opperbouwmeester
des heelalsIn den afval der mensch
heid van God wordt wel Satan's haat
tegen God en zjjn nijd legen den mensch
bevredigd, maar zijn hoovaardigheid
niet voldaanDe oproerskreet, weleer
door hem uitgestootcn in don hemel,
wordt ook, na zjjn onteerenden val,
hier op aarde herhaald en 't klinkt tot
de door hem in slavenketenen geklon
ken menschheid als een onverbiddelijk
gebod.Ascendant similis ero Al-
tissimo" ik zal opstjjgen, ik wil den
Allerhoogste geljjk zijn Hij wil in het
Rjjkder verwoesting zetelen als godheid,
op den troon door de loge hem te be
reiden de vertering, de aanbidding ont
vangen van alle volkeren dor aarde.
Reeds telt hjj thans zijne vereerders en
aanbidders onder de leden zjjner secte
de cubalistcn en luciferislen, 't is geen
geheim meer, buigen voor Satan hun
knieën en brengen hem den afgodischcn
wierook der aanbidding. Muar deze
aanbidding moet algemeen worden, Sa
tan moet als den eenigen almogondon
God door de wereld worden erkend en
gehuldigd. Ziedaar het einddoel der
vrijmetselarij, het laatste geheim I
't Is waar, dit doel zal nimmer wor
den bereikt, de wcreldrepubliek der
vrjjmotselarjj is louter onmogelijk, de
vernietiging des Christendoms in strjjd
met de onfeilbare belofte des Stichters.
Toch mogen wjj het ons niet cntvcinzen,
dat Kerk en maatschappij ooit zoozeer
zijn bedreigd, ooit cenc samenzwering
hebben gekend zoo sluw, zoo vereenigd,
zoo talrjjk en beschikkende over zoovele
middelen als die der vrijmetselarij. De
Staten worden besprongen en zjjn niet
bedacht op tegenweer, de volkeren ont
kerstend en de regeeringen zwjjgen, de
troonen bestormd en de Vorsten ont
wapend, de grondslagen der maatschappij
ondermijnd en de gezagvoerders staan
met slappe handen en waggelende
knieën; één echter is er die niet
zwijgt, 't is de door de loge ont
troonde Koning, de gevangen grijs
aard van het Vaticaan, de zichtbare
Plaatsbekleeder van Christus zijn mach
tige stem heeft waarschuwend over de
wereld weerklonken tot de Stalen om
zich uit eigenbehoud wederom op chris-
^enlijken grondslag in te richten, tot de
volkeren om terug tc koeren tot het
christendom en zjjn beginselen, tot de
rogeeringen om den godsdienst als de
eenige steun des gezags te beschermen,
tot de Vorsten om op te treden ter
verdediging van hun waggelende troo
nen; hij hoeft mot bewonderenswaardi
ge scherpzinnigheid en zeggingskracht de
dwalingen onzer dagen aangetoond, de
door de loge verduisterde en bestreden
•hoid wederom in het volle licht ge
plaatst, de moeilijkste sociale vraag
stukken opgelosthjj hoeft eindelijk
den vjjnnd aangewezen, dien moet wor
den bestreden, de vrijmetselarij, en al
mocht zjjn woord tot hen klinken als
de slem des roependen in dc woestijn,
voor ons is zjjn woord als dat van den
onfcilbaren Loeraar van vorsten en
volkeren een wet, en al moge de we
reld rondom ons verzinken en vergaan
de vergadering en de aanbiddin'. van
Satan, den moordenaar der zielen, wjj
blijven met den Paus, den onwrikbaren
Rots, vereenigd, wjj bljjven met hem
den Stichter van onzen godsdienst
men en beljjden: „Gij zijl de Chris
tus, de Zoon van den levenden God
overtuigd dat deze belijdenis in woord
daad ons voeren zal tot de over
winning, tot de eindzegepraal.
BUITENLAND,
De herstemmingen, die Zondag in
P.olgië hebben plaats gehad, zjjn ten
gunste der Katholieken uitgevallen.
Te Mechelen zjjn de katholieken her
kozen zjj wonnen 4 zetels te Verviers,
3 te Walcourt, t te Stavelot, 1 te
Chimay, 1 te Mechelen, samen dus 10,
verloren er slechts 1 te Antoing.
De liberalen heroverden 9 zetels op
de socialisten, die er 5 wonnen.
En te Antwerpen hebben zjj met
behulp der socialisten den zetel behou
den, die hun door de katholieken be
twist werd.
Na een langdurig debat heeft de
Fransche Raad van State met algomeene
stemmen besloten dat de katholieke geesle
lijken te Rijssel en Roubaix, die verboden
procession hadden georganiseerd, ter
verantwoording zullen worden geroepen.
FEUILLETON.
De drie vrienden-
moeder en zoon zich in elkanders armen
wierpen. Elke gestrenge gedachte was onmid-
deljjk nil het brein der goedige vrouw gewe-
genietingen aanzetten. Hjj 'begreep, dat die be
geerte naar vrijheid en onafhankelijkheid slechts
kon uitloopen op rouw in do familie, op den
6) De komst van Edmond bracht haar groote
verlichting. Edmond had van Arsène vernomen,
wat er den vorigen avond gebeurd was, en
hoewel hg er nog niet alle gevolgen van kende,
had hg zich gehaast, zjjn vriend te gaan op
zoeken.
Mevrouw Delmont luisterde met gretigheid
naar eenige bijzonderheden omtrent de wjjze,
waarop Jules den avond bad doorgebracht, en
zg bezwoer den waardigen en getrouwen jonk
man in de gevoelvolste bewoordingen baar
zoon toch nimmer te verlaten.
Jules had eindelijk besloten, naar beneden te
gaan en zijne moeder op te zoeken, lo
mond de deur openstiet en zich in de
zjjns vriends wierp.
„Wall houdt ge oog van met" riep Jules
snikkend uit
„Of ik van u houd, beste jongen
dan ooit 1"
„Ach, Edmond, als ge eens wist, hoezeer ik
tnjjzelven vergeten hebl"
„Arme vriend, laten wjj daar niet
denken. Ga mee naar uwe moeder en geef haar
de vreugde haars harten weder."
Dit zeggende, nam Edmond Jules hartelijk
bg de band en bracht hem bjj mevrouw Del-
Het was tea onuitsprekelijk zalig oogeoblik,
„O, Jules, als ge eens wist, hoezeer ge me
hebt doen lijden 1"
„Moederlief," zeide Jules met nadruk, „ik
beloof u dat dit het laatste verdriet is, dat ik
u berokken!"
VU.
Wjj hebben zoozeor uitgeweid over deze ge
beurtenis, wjjt van dezen avond de geheele
verdere levensloop van Jules Delmont eo zijne
moeder afhing. Zoo hij minder eigenliefde had
gehad en meer standvastigheid in zgne beslui
ten, meer wilskracht in zjjn karakter, hg zou
zich van toen at bevrijd hebben van diei
keerden invloed, die zoozeer op hem ha.
werkt, en zich menig onheil bespaard bebbeo;
maar hoewel zjjne beloften oprecht gemeend
waren, nam hjj niet de noodige maatregelen
om ze te vervullen, en nog steeds bleef zjjn
hart eeoigszins naar de losbandigheid overhel
len, lerwjjl slechts éèoe gevaarlijke gelegenheid
Meer en meer hechtte bjj zich dan ook aan
zijn braven makker. B(j hem gevoelde bjj zich
veilig: in zijn gezelschap vond hjj iets, dal hem
steeds aantrok, en vooral die vrooljjke onschuld,
die het voorrecht verschaft van een zuiver ge
weten en een voortdurende neiging om het
8 Ongelukkig was het niet zoo met Jules. Na
zjjn eersten misstap en dc gevolgen ervan, scheen
het als brak bjj voorgoed met elke gelegenheid,
die hem in gevaar kon brengen. Het scheen als
vermocht het ernstig woord van Edmond ge-
Op Arsène maakte dit voorval een diepen
.Het bevestigde hem in het goede en
gehechtheid aan zgn goeden Edmond. Van toen
af zette hjj de dwaze denkbeelden uit het hoofd,
beid van zjjn karakter, zijne onbedarl lzaam-
hcid, zijne buitensporige eigenliefde, zjjn zucht
naar zingenot en bovenal de gewoonte van al-
Ijjd zjjn zin gevolgd te zien, stortte hem in het
gedaansomwijlen bad hg naar Edmond ge
luisterd en over zjjn woorden nagedachtmaar
zgn invloed ging geheel en al lo loor door den
omgang, dien Jules onderhield met den huiche
laar, die, Arsène niet hebbende kuonen winnen,
zich thans in het hoofd bad gezet om den ramp
zaligen Delmont te bederven.
Die ongelukkige bedreef koelbloedig bet
grootste kwaadhfi bad de ondeugd tot
repulatu of fortuin te compromitteeren
volleerde verfijndheid zjjn oiler te bel.
hechtte zich aan Jules als aan o-
en verkondigde hem met e
.tellingen, welke de jeugd mis-
ilen ia het verderf storten. Ein
delijk gaf hü hem boeken te lezen, waardoor
hel verstand op een dwaalspoor wordt gebracht
en de hartstochten worden geprikkeld door
boelden, die de schandelijkste der ondeugden
omkleedon met oen bodricgel(jken stralenkrans.
In 't eerst gevoelde Jules, dat hjj verkeerd
leed, maar spoedig ging hjj don gewonen weg
ip en geraakte hjj verzoend met zaken, die
tem vroeger afkeer, zelfs walging zouden heb-
slechten makker vergiftigd, vergat hjj spoedig
Edmond en Arsène. Somwijlen sprak hjj
no;-, maar de een wsb oen „heilig boontje
de ander praatte hem na, zoodat hü blijde
van hen ontslagen te zjjn.
Tusschen moeder en zoon vielen er ook vaak
hevige tooneelen voor. Dan werden er I
tranen gestort, maar de beste voornemei
want Jules was nog niet geheel bedorvt
den jongeling had gekoester
wjjze teleurgesteld.
zijnor vrienden,
buiten gegaan,
ider verwijderd,
had hjj buitengewone verteringen gemaakt,
had h(j zjjn horloge, een
kostbaar stuk zjjna vaders, Ie gelde gemaakt.
zich zelven vergelen met eene ver
blindheid, waBraan men geen geloof zou kunnen
slano, als men, helaas, niet wist op welk een
poel van ellende het menschelijk hart kan ge
lijken.
Maar in dien rampzaligen toestand was hem
toch nog èóno gedachte bijgcbloven, de ge-
dachto namelijk aan zijne vroegere vrienden,
eu zich schamende om zjjne moeder onder de
oogen te treden, had hjj zich tol hen begeven,
de eenigeo, die hem nog vertrouwen inboe-
Zjjn onwaardig gedrag zelf had hom .Ie
oogen geopendalle betere gevoelens waren
nog niet in hem verslikt, maar hij gevoelde
zich als verpletterd onder hut vroeselijk
gewicht der verwjjlingon, die hg tol zich zelf
richtte, en de wanhoop maakte zich van hem
Edmond bad al zijn overredingskracht noodig
om in dat verbitterde gemoed de hoop wederom
Ie doen herleven. Eindelijk wilt hjjzjjno legen-
werpingen te overwinnen en hem te bewegen
om zjjne moeder uit haro ongerustheid en hear
ljjden te verlossen, door zich in haro armen
te werpen. Arsène was hem vooruitgeloopen,
om mevrouw De monl de tijding te brengon
van den terugkeer haars zoons.
„Zoudt gjj hem nog vorgiffeiJs kannen scben-
