Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 17. Zaterdag 24 Juli 1897. Elfde Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden. Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs per drie meenden! Franco per post Afzonderlijke nummers f 0,40. f 0,05. BureauKrommestraat, F 227. Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prije der Advertentiln i Van 1 tol G regelsf 0,30 Voor iederen regel meer0.0g Eene nabeschouwing. n. (siot.) Uit den aard der zaak levert iedere verkiezing strijd, en naarmate de partijen minder ot meer scherp tegenover elk ander staan, zal ook de strijd kalmer of feller gevoerd worden. Kritieke om standigheden echter, zooals de eerste ■temming onder de nieuwe kieswet meebracht, omdat naar allen schijn voor de anli clericalen een gevoelige neder laag daarvan te vreezen stond, kunnen hartstochten ontketenen van de gevaar lijkste en verfoeilijkste soortdal hebben we ondervonden. Voor eene herhaling evenwel van een zóó ergerlijke, zóó schandelijke, zóó onchristelijke verkie zingscampagne, als we nu beleefd heb ben, achten wij vrees ongegrond. Tot staving van dit ons gevoelen behoeven wij slechU te herinneren aan de her stelling der Bisschoppelijke Hiërarchie in ons Vaderland in den jare 1853. Deze, een der belangrijkste gebeurtenissen voor Nederland, lokte een heftig verzet daar tegen onder de Protestanten uit, die onder den naam van „April-beweging" een treurige vermaardheid verkregen heetl in de geschiedenis des Lands. Toen was de eenige leuze van fanatieke Protes tanten verwoede strijd legen de Katho lieken. Destijds had ook die partij een eigen orgaan De Fakkel lot hare be schikking, welke, gelijk de gevierde, Katholieke geschiedschrijver Dr. Nuijens zegt, hare middelen vond tot denstrjjd in de slechtste gewaarwordingen van het menschelijk hartin haat, nijd, las ter, egoisme. Beteekenisvol besluit genoemde schrij ver zijn belangrijk opstel in „Onze Wachter" onder het opschrift „Her inneringen aan de April-beweging van 1853" met de woorden ,De April-beweging van 1853 behoort thans tot de geschiedenis der volks- dwaasheden de bisschoppen zjj zijn gebleven." Oh g 1878. Met dit geschiedkundige feit te rele- veeren, is ons eenig doel te betoogen, dat, hoe geweldig de hartstochten tegen Rome soms ook mogen ontketend worden, een luttel tijds gemeenlijk noodig is om zulk een abnormalen toestand te doen ophouden. Bovendien leert hel ons, dat zelfs een zoo diepingrijpende gebeurtenis, als het herstel der Bisschoppelijke Hiër archie, slechU voor een enkele maal, dan nog maar voor een beperkten duur, tot overspannen haat on dweep zucht kan verleiden. Een andere gebeurtenis, van jongeren datum, die velen onder ons doorleefd hebben, komt onze bewering nader be vestigen, dat het opwekken van haat tegen ons, Katholieken, slechts een kort stondige voldoening schenkt. Denken \vy hier voor eonige oogenblikken terug aan de zoogenaamde .Aprilfeesten" in den jare 1872. Het onkatholieke Nederland verlangde in die dagen feestelijk te herdenken gebeurtenissen uit vervlogen tijden, die wij, Katholieken, in het diepst onzer ziel moeten betreuren. En niette genstaande dit, werden er gevonden die ons, Katholieken, wilden dwingen aan dit stuitend feestvertoon mede te doen. Wijl deze poging ijdel bleek, werden de volkshartstochlen wakker geschud, die aanleiding gaven lol de ergerlijkste bui tensporigheden, Toen evenwel de gemoederen, na de heftige uitbarsting, weder gekalmeerd waren, waartoe slechts een korte tjjd noodig was, sprak men bijna algemeen er zijn afkeuring over uit, en weer even snel keerde onderlinge verdraagzaamheid onder de bevolking terug. Men versta ons eehler wel't is niet onze bedoeling ook maar 't minste onze onkatholieke medeburgers met deze mededeelingen onaangenaam te zijn wij hebben slechts op 't oog een nieuw be wijs in het midden te brengen, waaruit blijkt, dat dergelijke volksdwaasheden, zooals Dr. Nuijens zich uitdrukt, be- hooren tot de opwellingen van het oogenblik en ten slotte aan de alge- mecne verachting worden prijs gegeven. De felle haat en verbittering tegen „Rome" bij de verkiczings-campagne van 1897, die gelukkig mede lot liet verleden behoort, zal door ieder rechtgeaard Nederlander zeker even gaarne onder de rubriek „volksdwaasheid'' worden inge boekt. Op een opmerkelijk verschijnsel bij de jongste verkiezings campagne wenschen wij echlcr nog terloops de aandacht te vestigen, wijl het doet zien, dat men in tijden van volksberoeringen, zooals ook verkiezingen in het leven roepen, personen ontmoet, die dan de gelegen heid waarnemen enkel en alleen om hun innerlijk ziedenden geloofshaat aan hun katholieke medeburgers naar harte lust te koelen, door ze te lioonen cn te lasteren tot walgens toe. Maar nog op merkelijker is, dat soms eerlijke mannen, van verschillende geestesrichting, die in rustige tijden met weerzin van zulke onverdraagzame lieden zich afwenden, in dagen van verkiezingsstrijd zich, al is het talmend, scharen aan de zijde der door hen zelf verfoeide papenhaters, omdat de vrees voor stoffelijk nadeel, of verhitting der verbeelding hen aldus handelen doet. Zoo moest men bij den jongsten stembusstrijd ontwaren, dat haat en nijd tegen .Rome", gepaard gaande met vrees voor eigen belang, de ver schillende partijen lijdelijk vereenigden, terwijl ten slotte de bonte mengeling van tegenstanders verlegen stond met den behaalden buit. In de hitte van den strijd ging de verblinding zóóver, dal de socialist verkoren werd nog boven den geloovigen Protestanten nauwe lijks had de uilslag van den kamp in vier districten een socialist als vrucht van het heilloos pogen hun in den schoot ge worpen, of zjj duwden dezen liefst verre buiten den vriendenkring. Alzoo eenerzijds aan verwoeden pa- penliaat en anderzijds aan veeg eigen belang heeft men eer en geweien ten offer gebracht. Daar tegenover heeft de katholieke partij de verwoedste aan vallen met zelfoverwinnende kalmte getrotseerd, in liet vreugdevolle bewust zijn te strijden voor de eer van God het heil des Vaderlands. Hoe het dus zij, één zaak staat vast de Katholieken hebben hun tegenstan ders doen zien, dat zjj ook zelfs legen de verraderlijkste aanvallen zijn bestand, en zich nimmer lot daden laten ver voeren, die de eer en het geweten ge weld aandoen. Liever een eervolle nederlaag dan oene smadeljjke over winning is hetgeen zij ook in den heftigsten strijd beoogen. Een poover resultaat heeft dan ook het bondgenootschap met de Christe- lijk-Hislorische partij, dat nog wel tol een zóó buitensporige verkiezings-cam- pagnc leidde, onzen tegenstanders ge bracht. De behaalde anti-clericale meer- inerheid staat in zonderlinge verwarring, als niet wetende, wat aan te vangen, voor het Nederlandsche volk. Dat nu is de uitkomst van den eer sten stembusstrijd onder de nieuwe kieswet, waarop de Christelijk-Histo- rische partij zich nog durft beroemen, als aan haar uitsluitend te danken daarbij vergetend, dat zij, juist bij dezen kamp, haar prestige vrij beteekenend heeft ingeboet. Wel zal zij met behulp van haar orgaan hel Nederlandsche Dayblud hare worsteling logen Rome blijven voortzetten, geljjk genoemd blad stout en overmoedig heeft aangekondigd, doch hare wapenen zullen op de Steenrots .Rome" van lieverlede afstompen en haar onmacht zal haar overspannen hartstochtelijk gemoed wel tol matheid noodzaken. Ja, zelfs bespottelijk mag het heelen, dat in onze dagen een partij-groepje, dat zijn Christelijke beginselen onder de voeten treedt en zich toch chrisleljjk durft noemen, een victorie verwacht van zijn laaghartigen strijd tegen de Katholieke Kerk, van wier luister en kracht de Protestant Macauly, de ge leerde Engclsche geschiedschrijver zoo schitterend heeft getuigd: ..Nog altijd houdt de Katholieke Kerk fier haar hoofd omhoog, niet als een puinhoop, niet als een overblijfsel uit vervlogene eeuwen, maar vol leven en jeugdige kracht. Nog voortdurend zendt zjj hare geloofsverkondigers tot aan de uiterste grenzen der aarde en deze geloofsverkondigers zijn nog met denzelfden ijver bezield als degenen, die met den H. Augustinus op de kusten van Kent landden. Met denzelf den geest, waarmede zij eenmaal Attila in den weg trad, trotseert zij de vij andelijke aanslagen der koningen onzer dagen Zij was verheven en ge- eerd vooraleer de Saksers den voet op den bodem van Britannië zetten en vooraleer de Franken den Rijn hebben overschreden, en zij zal nog verheven en geëerd zijn, wanneer eenmaal een rei ziger van Nieuw-Zeeland komt en te midden eener eenzame woestenij 'egen een gebroken pijler van de grootebrug te Londen leunt om een schets te ne men van de puinhoopen van St. Paul." BUITENLAND. Door de leiders van de Alliance libé rale. werd dezer dagen in België oen manifest uitgevaardigd, dat de oproeping behelst tot aaneensluiting van alle krachten der anti-katholieke partijen. Het is hun plan de conservatieven ten val te brengen en dit trachten zij te bereiken door alle geschilpunten onaan geroerd te laten, om zoo doende de werkende klasse om den tuin te leiden. Eenigen zien in dit manifest den voor- looper van eene gehecle re-organisatie der radicaal-liberale party in België, waarbij het wachtwoord van wijlen Gam- betta le cléricalisme c'esl l'ennemiwel dienst zal moeten doen. Het Hbd. r. Anlw. ziet in het geheele manifest niets anders dan een pogen der Loge, om de arbeiders op haar hand te krijgen, doch betwijfelt het, of dit wel gelukken zal, daar de arbeidende klasse maar al te goed weet, wat deze voorspiegelingen beteekenen. In allen geval kan het mani fest den conservatieven leeren op hunne hoede te zijn en zich nauwer aaneen te sluiten, dan lot nu toe 't geval was. FEUILLETON. De groole Beurss peeeiatie. Vrjj gevolgd naar het Doilsch. 1) .Als dat geld maar goed belegd was," zuchtte juffrouw Liogeo, in de keuken terug- Lingen moest zich haasten om op tjjd bjj den heer Rosenthal, die bjjna een half uur van ham verwijderd woonde, te komen. Wal hjj tot nn (oe nog nooit gedaan had, als bjj om werk nitging, dal deed bjj nu, hjj nam een huurrijtuig en reed naar Rosenthal. Iemand, die 60000 mark zoo goed als in hi heeft, kan zich dal wel veroorloven 1 Toen bjj onder de veranda, die voor bet groote portaal van het huis Rosenthal zich bevond, uitstapte, riep hem de portier toe .Wel, baas Lingen, gij komt hier aanrijden als een mijlionnair. Het begin tot de oenen is er dan ook al!" .Weet ge dat ook reeds?" vroeg Lingen verwonderd. .Dat weet geheel Berlijn al," lachte de I dikke portier, wien de rijke livrei heel stond. ,In de Vossiscbe krant staan de n der tien gelnkkigen, die te zamon het go lot hebben gewonnen. Kom binnen, mijnheer Lingen, in 't vervolg salt ge bier wel meer koraon," voegde hij er spottend bg. Lingen ging door dan breeden gang, aan 'eiker beide zijden zich de bureaus der firma Rosenthal Sc Gidion uitslrekten, en ging de schoone trap van wil anarmer op, welke naar de afzonderlijke kamers van den heer Rosen- leidde. Tol na toe was de brave schrijn werker in zjjn eigen oog oen rjjk man geweest, b|j echter de trap opging, moest hjj zich bekennen, dat bjj, in vergelping niet Rosenthal, toch maar een arme stakkerd was. Op de leuningpilasters van de trap stonden aan beide zjjden marmeren beeideD, door de voornaamste beeldhouwers vervaardigd, welko in de opgeheven bauden kostbare lichtkroonon droegende leuning zelf was naar eeno teoko- ning van een beroemd architect van het beslo smeedwerk vervaardigd. Op het eerste portaal splitste zich de trap, liep nu naar beide zjjden uil en leidde naar de eerste verdieping. De muren wareD bedekt mot prachtige schilderijen zinnebeeldige voorstellingen van handel en nijverheid. Dat de schilder de godin van den hand'l eene sterk geliogene Hel li uit 0| tweede traplokaai kwa dieping. Een breede gang scheidde he twee deelen. Naar den straatkant groole zaal, twee salons en eene kal mevrouw, aan den anderen kant de woonka mers. De gekoele inrichting legde g( af van buitengewone zucht tot pracht enormon rpdom, maar ook teven9 verwilderden smaak, die er eeoe eer huiselijk e schitteren. Niemand, die eenige liefde voor miseljjkhcid gevoelde, zou gaarne in deze ioud-pracbtige zalen verwjjld hebben, eu inder daad ook slechte, wanneer de bozitters van hnis hier gaaien ontvingen, hielden zjj zich deze vertrekken op. ,BÜ mij moet hel toch ook wat fraaier wor- i," mompelde Liogen tusschen de tanden, n hjj den langen gaug doorging, teneinde zich door een bediende bjj mevrouw te laten aandienen. Spoedig daarop kwam mijnheer Alexander During, de allesvermogeode kamer- ar des heeren Rosenthals met een trotsch gelaat naar hem toe en leidde hem in eene der salons, waarin spoedig daaroa mevrouw Rosenthal binnentrad. Zjj was eene knappe vrouw, tusschen de dertig en veertig jaren. Men vertelde, dat mevrouw Rosenthal het bjj vrouwen niet zelden voorkomend Laleot in hooge mate bezat, om bet door den man ver diende geld onder de meoschen te brengen. Zjj achtte de waarde van hel goud zoo weinig als een kind, dat met gouden tientjes speelt- Waarom zon zjj zich ook bekrimpen, w(jl haar man toch dikwijls op eenen dag aan de beurs meer geld verdiende, dan de rijkskanselier per jaar aan inkomsten genoot. Hare loi- lotteo, die schatten gelds kostten, liet zjj nit Parjji komen. Het was algemeen bekend, dat mevronw Rosenthal zeer dikwijls de eerste was, die met de nieuwete mode voor den dag kwam. Hare partijen telden onder de schitte rendste van de hoofdstad, daar zjj de eergie righeid bezat, naast den adel nil geboorte eene rol le spelen. En werkelijk zag iU dikwijls Isdon der hooge aristocratie in hare salons, aren toch boel wat officieren en ambte- die mot haren echtgenoot zaken deden, len raad aan do beurs speculeerden, hun geld hij hem voordeclig uitzetten en met zjjne hulp hunne financiOn beheerden. Daarvoor toonden zjj zich daDkbaar en namen de uil- ■digingen voor mevronw Rosenthals partijen i. Zjj toch wisten, dat het de eergierige dame het grootste genoegen verschafte, wan- zoo nu en dan in eene der locale bladen zon stond, dut op het ba! bjj den heer ■thai, hetwelk, zooals steeds, prachtig ge was, graaf en gravin W-, baron en ba rones X., generaal T. en de diplomaat Z, ver schenen waren. Zjj vermoedde echter niet, dat deze lieden achter haren rug spoilen met deze bespottelijke eergierigheid en don heer Rosenthal een heel ulledasgschen sukkel noem den, on had zjj zulks geweten, zoo zon zjj er zich toch niet veei van hebben aangetrokken. Mevronw Rosenthal gaf Liogen eene aanwij zing over eenige reparaties, welke hij moest doen. Na eenige minuten verscheen de heer Rosenthal zeil. Oogcnschjjnljjk kwam hij beel toevallig in bet salon, maar in werkelijkheid had hjj den portier de boodschap gedaan le meiden, wanneer Lingen er was. Hij h de krant gelezen, welk eene respeklabele den schrjjnwerkor was ten deel gevallen en had beslaten, hem over te halen het geld bij hem uit to zotten. Rosenthal, een elegant gekleede man van slanken lichaamsbouw, verried iu zjjne scherpe, Ooatersche afkomst. Zjjn gelast was volstrekt allcdasgschin zjjne oogen leg naast veel sluwheid en berekoning ook eene trek van goedaardigheid, welke echter door de scherp nar beneden gebogen mondhoek werd gelogen- Vriendeiyk begroette hjj den schrijnwerker die thans, bjj het bljjde gevoel op weg le zjjn noaii te worden, niet zoo onderdanig stond als anders. Mevrouw Rosenthal verwijderde zich na Lingen op 't hart gedrukt s hebben het werk spoedig af te maken. Ook nijahcer Rosenthal, die met de handen In den ak voor den schrijnwerker stond, deed hem op vriondeljjken toon eene bestelling. Toen hg dat gedaan had, wilde Liogen zich verwijderen. Rosenthal liet hem nit, met hem sprekende tot in het tweede salon, wolks raenbeleoring meer dun honderdduizend mark gekoBl had, en zeide iindeljjk, toen Lingen de kruk reeds in de hond lad Licbend, zoo terloops, hoe zeer het hem verheugde, dat Lingen een zoo mooie winst way ten deel gevallen. .Ja, ja," antwoordde Lingon kleurend, ,wjj menachen kuunenzoo'n sommetje bestgebruiken." „Eigenljjk is 't toch niet voel," meende Rosen- ts bjj bi waagde Lingen te „u. woutcuai is 60000 mark een heel kapilaaL" .Kom, rnjin waarde Lingen," antwoordde Rosenthal sluw. .Wat zijn in onze dagen 60000 markZeker geen kapitaal, maar het kan de grondslag worden voor een vermogen." .Vermogen ot niet." lachte Lingen, .mjjna

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1897 | | pagina 5