Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 26. Zaterdag 25 September 1897. Elfde Jaargang. DE EEM60DE voor Amersfoort, Apeldoorn. Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden. Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken Z fliTEBDAG. Abonnementsprijs per drie maanden: Franco per post Afzonderlijke f 0,40. f 0,05. BureauKrommestraatF 227, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Frijs dar Advertentiên: Van 1 tot 6 regelsf 0,30 Voor iederen regel meer- 0.05 Corro'jponilcniiSn on Advert rorgd ten. n uiterlijk Vrijdagavond Onzen .tllerhcillgvlen Vader LEO XIII. door de Goddelijke Voorzienigheid Paus. Over den Rozenkrans van Maria. Aan Ome Eerwaardige Broeders de patriarchen, primaten, aartsbisschop pen, bisschoppen en andore ordina- riseen, in vrede en gemeenschap met den H. Stoel. LEO XIII, PAUS. Eerwaardige Broeders, heil en Aposlolisehen 'Zegen. Hoeveel eraan gelegen is voor hel algemeen welzijn en voor dc bijzondere belangen der enkelen, dat de veree ring der Allerverhevensle Maagd Maria gedurig worde bevorderd en met den dag ijveriger worde voortgeplant, valt lichtelijk te begrijpen voor ieder, die acht geeft op de hooge waardigheid Haar door God geschonken, op de on vergelijkelijke glorie Haar door God verleend. Van alle eeuwigheid heelt Hij Haar uitverkoren, om de Moeder te worden van het Woord, dat zich omkleeden zou met het inenschelijk vieeschen daarom heeft Hij Haar zoodanig onderscheiden boven alles, wat er allerschoonst kon gedacht worden in de drievoudige orde van de natuur, de genade en de glorie, dat de Kerk te recht op Haar de woorden toepast van de Schriltuur Als eerstgeborene Mr alle schepsel ben ik voortgekomen uit den mond des Allerhoogslen EcclXXIV, 5). En toen de loop der tijden was begonnen, Vertaling van De Tijd. toen de eerste ouders van hetmensch- dom waren gevallen in de zonde, toen geheel hun nakroost door eenzelldo smet werd bezoedeld, was Zij het, die als tot eeu onderpand werd gesteld van den te herkrijgen vrede, van het weer te geven heil. Gods ééngeboren Zoon voorls schonk aan Zijne allerheiligste Moeder over vloedige blijken van Zijne vercering. Immers gedurende Zijn verborgen leven nam Hij Haar lot helpster in het tweevoudig wonderwerk, dal Hij loon het eerst verrichtteeen mirakel der genade, waardoor, op Maria's be groeting. het kind van vreugde opsprong in Elisabeths schoot, en een mira kel der natuur, waardoor Hij op de bruiloft te Cana het water in wijn veranderde. En toen, aan liet einde van Zijn openbaar leven, Hij het Nieuwe Testament instelde, dat met Zijn god delijk Bloed zou worden bezegeld, ver trouwde Hij Haar aan zyn beminden Apostel met de allerzoetste woorden Zie awe Moeder JoannXIX, 2/). Wij derhalve, die, hoewel onwaar dig, op aarde den Zoon Gods vertegen woordigen, Wij zullen, zoo lang nog voor Ons het levenslicht blijft schijnen, nimmer ophouden den lof van zulk eene Moeder te verkondigen. Wel overtuigd, dat bij Onze hooge jaren Ons leven niet lang meer duren zal, kunnen Wij niet nalaten, voor al Onze broeders in Jesus Christusen voor ieder van hen, die laatste woorden te herhalen, welke Hij zelf, aan Zijn kruis geklonken, ons als Zijn laatste» wil bclcekend heeftZie uwe Moeder. En Wij zullen Ons over gelukkig achten, indien Onze vermanin gen mogen uitwerken, dal iedere geloo- vige de vereering van Maria ten zeerste op prijs stelt en liefheeft, zoodat van ieder gezegd kan worden wat Joannes van zich-zelven neerschreefEn de leerling heeft Haar als de Zijne ge nomen (Ibid). Bij het naderen van de Octobermaand, Eerwaardige Broeders, willen Wij ook wederom dit jaar niet verzuimen, door een schrijven van Onze zijde, opnieuw en met alle kracht, die in Ons is, allen te vermanen, dat zij toch, door het bidden van den Rozenkrans, hun eigen heil en dat van geheel de strijdende Kerk mogen behartigen. Dat gebed toch schijnt door Gods Voorzienigheid tegen het einde dezer eeuw zoo wonderbaar te zijn toegenomen met de bestemming I om daardoor de kwijnende godsvrucht der geloovigen te doen herleven. Van die herleving wordt inzonderheid getuigd door de heerlijke tempels en andere hei ligdommen, ter vereering der Heilige Moe der Gods opgericht cn voor de geloo- vigen alom eerbiedwaardig. Die goddelijke Moeder hebben wij de Meimaand bloemen aangeboden, aar door allen moet Haar dan ook October, de maand dor vruchten, niet bijzondere Helde worden toegewijd, immers liet betaamt dut zoowel de herfst als de lente bestemd worden ter ver eering van Haar. die van Zich-Zelve zegtMijne bloemen zijn vruchten can r en van deugd (Eert. XXIV, 23). De zucht naar vereeniging en gemeen schap, tot welke de mensch door zijn natuur geneigd is, bicsk wellicht in geen ander tijdperk der geschiedenis zoo krachtig, zoo algemeen gevoeld als in tiet onze. Daar zou geen reden zijn om het te betreuren, indien maar die neiging, zeer prijslijk in zich-zelve, niet gebezigd werd menigmaal lol verkeerde doeleinden en genootschappen deed ont slaan van goddeloozc mcnschen, die tegen den Heer en Zijn Gezalfde samen spannen (J'salut II, 2.) Tol Onze groote vreugde evenwel kan hier tevens worden opgemerkt, dat ook onder de kinderen der Kerk, meer dan voorheen, de vrome verocnigiiigen worden gewaardeerd, dat zij toenemen in ledental, dat in haren boezem, als in een gemeenschappelijk verblijf, de barid der christelijke liefde allen omstrengelt en aller willen en werken in die mate samensteml, dal zij inderdaad broeders kunnen lieelen, als broeders zich voor de wereld ver- toonen. Want zou in een gemeenschap de liefde van Christus ontbreken, dan zou zij den naam van christelijke ver eeniging niet verdienen. Dat werd oudtijds op krachtige wijze betoogd door Tertullianus, toen hij zeide Wij zijn uwe broeders krachlens na tuurrecht, omdat wij een gemeenschappe lijke moeder hebben, ofschoon gij maar weinig aanspraak hebt op den naam van menscheii, omdat gij slechte broeders zijl. Maar met hoeveel meer recht worden zij broeders gelieeten en als broeders beschouwd, die een God als hun Vader erkennen, die éfn geest van heiligheid hebben gedronken die uit denzelfden school van onwetend heid in heilige vreeze zijn ontwaakt tot de aanschouwing der iéne waarheids- zon TerlullApolog. C. XXXIX,) Van allerlei aard en bestemming kwamen dc door Ons bedoelde heilzame vcreenigingen lot stand. Men beeft zoogenaamde kringen, Imidbouwkassen, genootschappen lol ontspanning op de feestdagen, inrichtingen tot beveiliging der jeugd, broederschappen en nog veel andere vcreenigingen, die allen mul de beste bedoelingen werden opgericht. Ongetwijfeld, al deze instellingen ofschoon door haar benaming, haar vorm, haar bijzonder en naaste doel schijnbaar eerst van den jongslcn tijd zijn inderdaad overoud, immers, liet slaat vasl, dat men reeds in de eerste dagen van het Christendom van der gelijke vcreenigingen duidelijke sporen kan aanwijzen. In tateren tijd vindt men ze bestendigd door de wetgeving, voorzien met ondersclicidingsleekenen, begiiligd met voorrechtenoptredend bij den openbaren dienst in de kerken, of bestemd lot verlichting van lichamelijk of zielclijden, dragen zij verschillende namen naar dc verschillende tijdperken, waarin zij zich verloonen. En iiaar aantal werd allengs zoo groot, dat, vooral in Italic, geen blaat, geen stad, ja bijna geen parochie wordt aange troffen, wuar niet vele of ten minste cenigc dier vereenigingen werkzaam zijn. Under deze allen aarzelen Wij niet de eereplaats toe te kennen aan de Broederschap van den Allerheiligsten Rozenkrans. Immers, vestigen Wij het oog op haren oorsprong, dan zien Wij, dat zij onder allen van dcnzelfden aard uitmunt door haar oudheid, waar in derdaad de H. Dominicus-zelf als haar stichter wordt aangewezen beschouwer. Wij de haar verleende voorrechten, dan zien Wy, dat Onze Voorgangers haar met een alles overtreffende mildheid hebben verrijkt. Hel hoofdbestanddeel cn om zoo te zeggen de ziel van die instelling is de Rozenkrans van Maria, welks kracht Wij reeds vroeger uit voerig hebben besproken. Dan, dc macht en de uitwerking van den Rozenkrans zullen vooral groot en zegenrijk zijn waar het Rozenkrans-gebed een ver plichting uitmaakt van de Broederschap, aan welke het zijn naam heeft gegeven, leder toeli weet, hoe noodig hel voor alle meiischen is, dat zjj bidden niet alsof de goddelijke hesluiten kunnen veranderd worden, maar, naar liet woord van Gregorius, opdat de mcnschen door hun vragen verdienen tc ontvangen het geen God de Almachtige vMr eeuwen reeds beschikt had te geven (S. Gregor. Dialog. I 8). Augustinus zegtF Vie goed weet te bid- den, weet ook goed tc leven (In Psalm CXVII). Maar het gebed zal dan vuoral kracht bezitten om de goddelijke hulp te verkrijgen, wanneer liet wordt opgezon den in liet openbaar, volhardend enecn- parig door velen tegelijk, zoodat aller smeeken als één koorzang uitmaakt. Eu dit wordt ons zeer duidelijk uit hetgeen de Handelingen der Apostelen ons vermelden, waar zij ons zeggen dat de leerlingen van Christus, in de verwachting van den beloofden H. Geest, eenparig volhardende waren in hel gebed (Act I. 14). Zij die aldus bidden, kunnen niet anders dan daarvan de vrucht genieten. Trouwens, zoo was liet voor de leden der Broederschap van den Rozenkrans. Gelijk door de priesters, wanneer zij het goddelijk Oflieie lezen, een openbaar, voortdurend en daarom allerkrachtigst gebed wordt ten Hemel gezonden, zoo, althans eenigermatc, is dit ook het geval voor het gebed, dat door de leden van de Broederschap wordt verricht, wanneer zij den Rozenkrans bidden of het Psal terium van Maria, gelijk meerdere I'aesen liet genoemd hebben. De meerdere voortreffelijkheid, die, gelijk Wij zeiden, aan openbare gebeden boven de bijzondere eigen is, en de zekerder verhooring, die ervan mag worden te gemoet gezien, waren oor zaak, dat de Broederschap van den AllcrheiligstcnRozenkrans door de kerkelijke schrijvers genoemd werd „de smeekende legerschaar, door Vader Do- minicus onder de banier der goddelijke Moeder verzameld", van die Moeder, die door de Schriftuur en de geschie denis wordt begroet als degene, die den duivel heeit verwonnen en geze gevierd over alle dwalingen. Slot volgt.) BUITENLAND. Op de conferentie gehouden te San Sebastian tusschen generaal Woodford, gezant der Vereenigde Staten en den hertog van Tetuan, Spaansch minister van Buitenlandsche Zaken, schijnt door Amerika aan Spanje een ultimatum ge steld te zijn. Volgens den Indfp. beige moet Woodford verklaard hebben, in zake Cuba, dat de Regeering der Ver eenigde Staten van Noord-Amerika „zich hare vrijheid van handelen voor behoudt," indien Spanje de opstande- FEUILLETON. Doof beproeving gelouterd- Joseph voo Linden was een zeer bekwaam architect, die zich een groot vermogen verwor ven had. Maar zijn geloof had in de jaren zijner studiën veel geleden, slechte makkers hadden zijn geest verward, en hem op verderfelijke wegen geleid. God eo Kerk beschouwde hjj ais geesllooze kindersprookjes, niet geschikt voor mannen van zjjn soort, zooals hjj zich uitdrukte. Wel had hg zich op uitdrukkelijk verlaogco itjner cchtgenoote met haar door een katholieken priester in hot huwelijk verbonden, maar sinds dien tijd had zijn voet geen huis Gods meer betreden. Zijne brave, jonge vronw zag met diepe ainart die dwaling van haren man, zjj weende en bad bijna onophoudelijk tot God om redding voor zijne ziel. Doch er verliep jaar na jaar, nog altijd wilde het unr der bekeering v haren echtgenoot niet slaan. Een onverwacht voorval deed zich echter op zekeren dag voor. Terwijl von Lindt zjjno vronw het avondmaal gebruikte, werden plotseling door den bediende twee onbekende, in het zwart gekleede heeren aangemeld, die on- verwjjlij verlangden te worden toegelaten. Op von Lindens bevel werden zjj door den bediende binuengeleidzonder groet tradco zjj in hel ver trek, en terwijl de een zich bij de denr pos teerde, schreed de ander, een grjjze, maar naar voorkomen ond-militair, nader op von Linden aan en zcide op ho£fel|jken, mnur kouden toon iet een lichte buiging van zjjn hoofd .Excuseer tnü, heb ik, wellicht de eer met L-n heer Joseph von Linden te spreken 't" .Die beo ik", antwoordde dc architect, niet onder oen stil gevoel van angstige verwonde- ..ng, „kan ik u wellicht ineencof andere aan gelegenheid van dienst zgn n, mijnheer, het doet mg zeer leed, vriendelijk aangeboden diensten niet te kunnen aanvaarden, daar ik een gewichtig en ris van politie en heb de opdracht iw persoon te verzekeren, en daarom verklaar ik hiermede: In naam der. wet, gjj zjjt mgn arrestant." Met een door merg en been dringende angst gil zonk bij deze woorden de vrouw van den architect op deD grond, von Linden zelf echter werd bleek als de dood, bjj moest zich aan de tafel vasthouden om slaande te blijven; als de donder klonk hem deze taal van den commissaris in de ooren. Evenwel antwoordde hjj met een .Zjjt ge zinneloos? Ik arrestant? Hoe komt ge "ertoe een eerlijk mensch, die niemand eenig leed heelt gedaan, tc willen arresleeren .Mijnheer bedwing uwe tong", antwoordde de nder op konden toon, ,ol gij schuldig zijt of niet, heb ik niet te onderzoeken. De bevoegde overheid beeft mg slechts opjedragen, - arresleeren, daar gij verdacht wordt gisteravond .Wat, een moord Ik een moordenaarHemel', gisteravondWie zegt dat Wie is er ver moord vermoorde ïs een goede bekende van u. uil u toch wel eeoeu mijnheer Karl von ik herinneren. Dezen morgen heelt men zijn Ijjk in zgno woning gevonden," Ier luid jammeren zonk ou von Linden op zijne stoel neder en bedekte zijn gelaat met boiJe handen.Arme KartArme, arme vriend Gg vermoordWie had zoo iets gedachtver moord 1 Verschrikkelijk En ik zal zjjn moor denaar zijn! Nooit of nimmer!" .Goed mijnheer," mot deze woorden sprong hg op, .ik sta te uwer beschikking. Ik wil dcu dierbaren doode nog eenmaal zieo en dan zal ik beivjjzen, dal ik geheel onschuldig ben aan deze vreeseljjke daad. Tot wederzion Nelly Met korte woorden bevat hjj zjjn nog bewus- lelooze vrouw in de hoede zijner bedienden en volgde dan zwijgend de mannen der wet naar buiten in liet gereedstaande rijtuig. Maar bet ging niet zoo als von Linden ge dacht had. AUe omstandigheden bjj den moord waren bewijzen voor zijne schuld, zonder dal hij door oen enkelen goluige zjin onschuld be wijzen kon. Bovendien had men hem kort voor de misdaad in het huis van den heer von Barnak zien gaan. Dit was de oorzaak waarom de deur dor gevangenis zich voor hem opende. Er na eenige dagen van onuitstaaobare kwelling de gevangenbewaarder met een gendarm verscheen, was het oin hem in de gerechtszaal te leiden en zjjne veroordeeling bjj te wonen. Nn een lang durige beraadslaging stond eindelijk de president der rechtbank op en sprak het vonnis uit, hetwelk luidde, dat hg schuldig was, en st motst door de bijl van den beul. Von Linden bleef roerloos bjj deze verpletle- rnde woorden, maar uit do ruimte, waar de leboordcra zicli bevonden, wcórklonk oen gillend angstgeschreeuw, Nelly's saarngepersl hart had die uitgeatoolen en de ongelukkige vrouw van onschuldig voroordeeldo viel in onmacht, smartelijke trek overtoog hel gelaat van den architect, zijne vochtige oog j staarden strak ten gronde, en zjjn mond murmelde zacht .Karl, gg weet, ik ben onschuldig. Vaarwel, Nelly, vaarwel." Daarna- werd hg naar do ge vangenis teruggebracht. Morgen vroeg zal hjj sterven stervenaf grijselijke woorden I Als een misdadiger zal hjj omkomen onder het zwaard van den scherp rechter. OntzettendEen ijskoude rilliog liep over z n geheele lichaam, zijn haren rezen om hoog, zjjn oog zag met huivcriDg hel schavot en daarop zijn cigon bloedig lichaam. God! Maar voor hem was er geco God. En na dien smaadvollen dood, wal zal dan zjjn lot zgn? De hol? Maar er is immers geen hel. Toch staat zjj daar voor hem, hg ziet zich reeds ia deo vlammenpocl, omringd van duizenden grim mige duivelen. Ha vreeseljjk Huiverend ver bergt hjj zjjn aangezicht in zgno hand en woelt verlwglclood in zijne haren, Dood, een schan delijke dood en dan de hel. Een angstige uitroep van zgno lippen doorklinkt huiveringwekkend den kerker en kaalst dof weder van de duistere ondoordringbare muren. God I ja er is een God, een geJuchle, rechtvaardige God. Maar zjjn vrouw had hem veel verteld van de barmhar tigheid en goedheid van dezen God. Jo, hjj wilde het beproeven, hjj wilde zich bekeeren weder een christen worden als zjjn ei hg d vertrek wierp hg zich op den grond te bidden, hjj, de ongeloovige, de vrij geest, die sinds jaren God on Zjjne geboden had gehaat. Het smeeken der vrouw was verhoord, van terugkeeren was eindeljjk gekomen, ratelden plotseling builen de zware sleu- de sloten on met luid geknars vloog de deur open en daarin verscheen zjjn trouwe, deugdzame Nelly doordeu commissaris van politie „Nelly, eon priesler", hijgde de veroordeelde, zjjoo armen naar haar uitstrekkend. .God zij dankJoseph, gjj zjjt vrij, KÜ zjjt onschuldig, zooals ik altijd heb geloofd jubelde zg hein togen en wierp zich in zjjne armen. En nn trad de commissaris nader en las een schrijven van het gerechtshof voor, waarin von Linden als onschuldig aau deu moord ver klaard, het vonnis herroepen en do gevangene terstond uit den kerker ontslagen werd. De werkelijke moordenaar had zicb, door gewe tenswroeging gefolterd, bjj het gerecht aange- govcD.Toen nu von Linden den kerker verliet, was de voorheen krachtige en nog betrekkelijk jeugdige man een grijsaard geworden, wisns in gevallen gelaal met rimpels doorploegd een deerniswaardig uitzicht bood, maar hjj bekeerde zich weder oprecht en 'werd een braaf, geloovig Christen. Wanneer hem nu echter later iemand vroeg, waarom bjj zjjn godsdienstplichten zoo nauwgezet vorvuide, dan waas hjj steeds op zjjo

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1897 | | pagina 1