Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 42.
Zaterdag 15 Januari 1898.
Elfde Jaargang.
DE EEMBOOE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naar den, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs par drie maanden!
Franco per postf o,40.
Afzonderlijke
BureauBreedestraat, E 349, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniglng De Eembode.
Prijs der Advortentiin!
Van 1 tot 6 regelsf 0,30
Voor iederen regel meer- 9-05
lerljjk Vi-ydagavoad
Bij dit nummer behoort
een bijvoegsel.
Eene flinke daad.
Een geduchte stoot is gegeven lot
eene grootsche onderneming.
Sinds in de gedenkwaardige vergade
ring van Katholieken uit alle oorden
des Lands, op 5 Mei des vorigen jaars
te Utrecht gehouden, zóó schitterende
resultaten werden verkregen, is een
levendig bewustzijn ontstaan, dat, in
navolging van Duitschland, ook voor
Nederland het houden van Katholieken
dagen niet enkel wenschelijk, maar meer
nog eene behoefte is. En wijl ter ge
noemde vergadering dit denkbeeld reeds
opgeworpen, en met warme instemming
aan onze katholieke Kamerleden ter
overweging werd aanbevolen, ontluikte
de hoop steeds meer en meer, dat ook
hier te Lande, op zekere tijden, het
hartverkwikkend schouwspel zou geboden
worden van bijeenkomsten, waarin men
de edelste en schitterendste uitingen
zou vernemen van harten warm klop
pend van liefde voor God, Kerk en
Vaderiand, Want immers dan kon het
katholieke hart zich nog eens by uitstek
laven aan de bron van geloof, welen-
schap en christelijke liefde, welke daar
ter plaatse gemeenlijk zoo heerlijk hare
milde wateren vloeien doet.
Het scboone plan was dus in
ruwe lijnen reeds aangegeven, een be
gin van uitvoering bleef evenwel nog
sluimeren. Wel moge men veilig ver
moeden, dat onze hoogst verdienstelijke
katholieke Kamerleden, het ontworpen
denkbeeld, hun inde genoemde verga
dering ter overweging aanbevolen, zullen
ter harte genomen hebben, daar de schit
terende uitslag, welke hunne pogingen
toen bekroond heeft, toch de beste
en krachtigste aansporing was. Toch
moet het als eene daad van wijs staats
beleid geroemd worden, dat zij eene
spontane uiting van de Katholieken des
Lands afwachten, alvorens lot liet ne
men van hel initiatief voor het houden
van Katholiekendagen over te gaan.
Want, dat onze katholieke Volksverte
genwoordigers zich gaarne geneigd zullen
toonen aan een algemeen verlangen
hunner katholieke landgenooten te ge-
moet te komen, zal zeer zeker door
niemand betwijfeld worden.
Aan de II. K. Kiesvtrteitiging in het
eerste district te 's-Gravenhage komt
de eer toe, du zaak in het goede spoor
te hebben geleid, door eenen krach-
ligen sloot te geven tot eene be
weging, die, nnar wij met grond mogen
vermoeden, zal leiden tot eene verblij
dende uitkomst. In hare vergadeiing
van 0 Januari II., enkel ter behandeling
van bovenvermeld onderwerp bijeenge
roepen, trad de heer mr. P. J. M.
Aaiherse, uit Leiden, op ter bespreking
van de wenschelijkhuid van het houden
van Katholiekendagen in Nederland,
wat hij volgens onderstaand beknopt
verslag dier bijeenkomst wilde doen
in de beantwoording van deze vragen
Is het houden van Katholiekendagen te
wenschen a. in het algemeen, b. in ons
land in de gegeven omstandigheden
In litl nhjcmrtn f Dn lyden zeido spreker
i Duilsi-hland. De Katholiekendagen zyn
Iten veel hebben dn katholieke Duitschcra
lunne samenkomsten te danken, en wel
I de kracht, de eenheid hunner party,
e de eerrte Katholiekendag na Windt-
s dood. Ue vrees voor scheuring in het
Centrum werd daar glorierijk beschaamd. Ook
't verwerven van goede aanvoerders zijn
de Katholiekendagen, waar de ouderen op den
1. de aangewezen weg, zooals proefonder
vindelijk is gebleken. En waar men goede aan-
'ers heeft, wordt het vertrouwen geboren,
wordt geestdrift gewekt, erlaDgt men eene goede
organisatie.
beantwoording van zijn eerste vraag
lindigeod, stelde spr.
Kamerleden liet dan niet weder doen V Een
derde bezwaar: wc hebben geen sprekers. Waro
dit zoo, dan is oen Katholiekendag boog nooilig
Al deze bezwaren lellen ucbler niet. Een dege
lijker bezwaar zou zjjn wo moeten nog wat
wachten mot Katholiekendagen, want juist ons
Ojicnljjk en krachtig optreden van den vorigen
li-papisn
i. Dit bezwaar wilde
opperden, zjjn
De personen, die
1st zij. die hebben tocgezion,
erklon. 'lis bovendien onwnar. dal wy hel
ngrain gaf stellige beginselen als leiddraad
t stellige daden. Het anti-pa|>isinc was tr,
'ór onze werking begon, en had lot vader
minister Van Houten, die in de Eerste Kamer
allen opriep in den slrjjd tegen clericalisme en
roleetionisme. En een liberaal heelt het onom-
'onden aan spr. verklaard als we niet spocu.
leren op de godsdienstige hartstochten, krijgen
En al ware nu liet bezwaar eens gegrond.
gedacht. Wij moeten hun voorbeeld navolgen, met
wijs beleid en kloeke voorzichtigheid, maar nooit
Katholiekendag lot stand koinl. dan zal deze
kiesrerecniging de cero hebben, in Gods hond
liet werktuig lot zulk een heerlijk werk geweest
Dat dc spreker bij het eindigen zijner
belangrijke rede eene geestdriftige toe
juiching te beurt viel, laat zich gemak
kelijk denken. De bezwaren toch tegen
hel houden van Katholiekendagen soms
ingebracht, werden door hem met
klemmende argumenten te niet gedaan.
Onder deze behoort, volgens spr., ook
de dwaze meening, als zou hier te
Lande gebrek aan mannen zijn, die de
noodige talenten bezitten, om dergelijke
gedenkwaardige dagen tot luister te
voeren. Deze nteening achten ook wij
niet enkel dwaas, maar zelfs beleedigcnd
voor de talent ja, roemvolle man
nen, welke het katholieke Nederland
zoo ruimschoots onder zijne zonen telt.
Wij behoeven ons waarlijk allerminst
beducht te maken, in dit opzicht voor
andere natiën onder te doen.
Hel debat, hetwelk zich ter genoemde
vergadering ontwikkelde, getuigde, vol
gens aangehaald verslag, in den breedsten
zin van ingenomenheid met de zaak
rijke motieven door den inleider ten
gunste van Katholiekendagen aangevoerd.
Geen enkele tegenstander liet zich hooren.
Dc merkwaardige bijeenkomst had dan
ook dit blijde resultaat, dal bij accla
matie werd aangenomen de volgende
motie
-De vergadering, enz.
.overtuigd van de wenscllélijkhoid lot het
houden van algemeenc Katholiekendagen,
inilialief te nemen tol bijeenroeping eenurcom-
Volgttarne verklaren ook wij met
groote ingenomenheid met deze motie
in te stemmen.
Moge nu de loffelijke poging der
II. IC. Kicsvereeniging te 's-Gravenhage
met een schitterend succes bekroond
BUITENLAND.
Aangaande de China-quaeslic verneemt
üuiljj Mail uit Hongkong, dat, naar
vertrouwbare berichten melden, eene
overeenkomst tol stand gekomen is
tusschen Engeland, Rusland en Japan,
waarvan eene vreedzame oplossing der
Oost-Aziatische quaestie verwacht woidt.
Engelands houding ten opzichte van
China heeft thans mede vasten vorm
aangenomen. Althans Minister Arthur
Ballour heeft Maandag 1.1. in eene te
Manchester gehouden redevoering eene
officieele verklaring afgelegd met l' trek
king tot de China-quaestie. In deze rede
voering verklaarde hij, dat Engeland*
belang in China niet van territorialen,
maar van commercieelen aard is, m. a.
w. Engeland wil slechts handelsvrijheid
voor allen gelijkelijk en heeft derhalve
niets tegen eene uitbreiding van Rus-
lands of Duitschlands handelsrelaliën,
mits Engeland maar niet buitenge
sloten of in zijnen handel door con
cessie aan anderen, benadeeld worde.
Alles goed en wel, doch hiermede
rijmt zich slecht, dat Zaterdag 1.1. de
Engelsche ministerraad eene geheele zit
ting aan de China-quaestie heeft gewijd,
terwijl in het arsenaal te Plymouth eene
groote bedrijvigheid heerscht en de St.
James's Gazette weet zelfs mede te deelen,
dat een vliegend eskader voor den dienst
in de Chineesche wateren wordt uit
gerust.
Ook Frankrijk heeft weer twee oor
logsschepen naar China gezonden, en,
naar de Esercito mededeelt, heeft Italië
dit voorbeeld gevolgd.
De Nordd, Allg. Ztg. meldt, dal het
Dtiilsch-Chineesche pachtcontract be
treffende Kiao-Tsjou geldig is gedurende
99 jaren.
Eindelijk heeft China dan toch een
begin gemaakt met het straffen der
moordenaars der beide Duitsche missio
narissen. De Ostasial:'che Lloyd deelt
althans mede, dat negen Chineezen,
medeplichtig aan den moord op de twee
Duitsche paters, gevangen genomen zijn
een aantal voorwerpen, aan de missio
narissen behoord hebbende, werden in
hun bezit gevonden.
Volgens de Times is te Konstantinopel
groote ontsteltenis veroorzaakt in liet
Russische gezantschap, dooreen onlees
baar onderteekenden brief, welke in de
bus van het Nederlandsche gezantschap
is geworpen. In den brief verklaart de
schrijver, dat Rusland de voornaamste
hinderpaal is voor de hervormingen in
Armenië, in Konstantinopel en op Kreta,
en dreigt daarin zelfs het Russisch ge
zantschapsgebouw met dynamiet in de
lucht te doen vliegen, tenzij het beleid
van Rusland spoedig den tegenoverge-
stelden weg opgaat.
Tevens wordt uit Konstantinopel ge
meld, dat de Mogendheden thans ook
de candidaluur van prins Georgios van
Griekenland voor het gonverneurschap
van Kreta hebben opgegeven, zoodat
deze quaestie nog niet is opgelost en
hiermede wellicht weder op de lange
baan wordt geschoven.
FEUILLETON.
Een nacht onder Chi
neesche bandieten.
De hooldman stoet den briel en gaf hem
met een bevel aan een der acbnrken, die
de kleeding aantrok van eenen by de Engelsche
schepen werkenden sjouwerman, den briel in
den bol van zgnen hoed verborg en hel hol
3) Toen ik den brief geëindigd bad, knikte
te aanvoerder mei het hoofd, bü wgze van
aanmoediging en gal den dwerg een leeken
Deze sprong op de tafel, ging voor mg zitten
sn deed, alsof bg las. Toen bg geëindigd bad
wenkte hü eeuen der mannen en sprak eenige
woorden tot hemdeze ging naar een hoek in
le kamer, raapte daar iets op en legde het
voor den dwerg. Het waren kleine steentjes,
welke do kleine man aftelde, lol bg er hon
derd had. Do hoofdman legde zyn mes er
naast en maakte mij er opmerkzaam op, terwjjl
de dwerg den vinger in de hoogte hield. Toen
tg zagen, del ik het begreep, schoof hg de
«teentjes op zgde, haalde ze weer voor den
dag, waarbg de dwerg twee vingers in de
hoogte slak, en dit deed bg vijfmaal. Nu sloeg
my do hooldman mot den rug van heb mes
op de vingers en wees naar den brief.
Vglbonderd dollars was de verlam,-de prgs
voor mgno vingersvoel was het n-.et, maar
voor my even onbereikbaar als wanneer het
twintigmaal meer geweest was. Ik schreef nog
in mgnen brief: ,D« schavuiten eischen voor
elk myner vingers vgllig dollars, samen vijf
honderd. Help mü, om godswil!" Daarop schreef
ik op do enveloppe .spoed" en adresseerde
hem aan don havenmeester Elslon, en zoo deze
niet la vinden was, aan myn kapitein.
leidde, werd eene inal op den grond gelegd
en mij beduid le gaao zitten, waaraan ik bs-
reidwillig voldeed.
Eenigen der bende rolden groote stecnen voor
den ingang, om dien le sluiten, terwgl anderen
uit. de zgruimte hout Imaldcn en een vuur
aanlegden j de dwerg kwam voor den dag mol
keukengereedschap cu zakken, waarin zich rijst,
gedroogde visch en groenten bevonden. Do
overigen lagen op matten en keken dat alles
aan. Zeo died ik ook een oogenhlik, tol ik,
dikken rook, spoedig insliep. Toen ik na vei-
scheidene uren ontwaakte, lag bgoa de geheele
bende slapend om mg, lerwijl de rest, hall in
slaap, een laatste trek uil hun bamboespi'pen
deed. De tafel was mei overgeschoten klieken
bedekleen man slccbls was vroohjk en leunde
aan den ingang als wachter. Tusschen hem eu
mg bevond zich de tafel en ik kon den wach
ter slechts zien, als ik ging zitten. Dicht naast
mij lag de hoofdman in diepen slaap. Niemand
lette op mijne bewegingen .en weldra ging ik
weder liggen, maar niet om le slapen. Nu de
eerste aandoening voorbg was, dacht ik na
over mgnen toestand, want zonder twgfel be
vond ik mQ in groot gevaar. Zelfs al waren
mgne vrienden bereid myn losgeld le betalen,
dan hing mgn leven nog aan een zyden draad.
Ik kende nu immers de schuilplaats der roo-
vers, en als ik mgno vryhuid herkreeg, bracht
ik hunne zekerheid in gevaar, terwgl mgn dood
hen voor verraad behoeddebovendien .- kou
men vertrouwen stellen in T woord dezer
schelmen Als rny hulp gezonden werd, wan-
neer kon mij die, dour mgne onbepaalde aan
duidingen der plaals. bereiken 'i Elke vertraging
brachl mij zekere verminking, en zelfs al kreeg
ik dan miine vrijheid terug, zou ik ongeschikt
zgu voor mgn beroep. Wat moest ik doen?
De vlucht door den ingang was onmogclyk.
Al kwam ik den wachtpost ook voorby, bleef
toch de onbekendheid mol dc streek voor mü
een groote hinderpaal om lo ontkomendc
nauwe opening binnen deze ruimte leidde
waarschgnlyk naar de gralkamors, waar geen
uilgang bestond. Dit was voor mij nog do
eenig mogelijke wegmisschien kon ik er eene
:d.gen, I
Nsuwlgks dnrfde ik mgzelf niet deze hoop
vleien, maar steeds trad deze gedachte weer
op der voorgrondblgvoo was zekere vermin
king, waarsckynlijk de dood, de mislukte vlucht
Gelijk een drenkeling grypt naar een slroo-
halm, zoo hechtte ik tng aan mgne onbestemde
plannen ten vlucht. Ik wilde wachten, tot allen
sliepen en dan door de nauwe opening onl-
Die opening was zoo dicht bg mg, dat ik
haar met de hand bereiken kon; de tafel ver
borg mü voor den wachter, zoolang ik n>y in
dc enge ruimte bewoog. Van den anderen kant
echter was ik uitgeput door bloedverlies, maar
de verlwgfcling gaf mg moed, al had ik ook
geen wapens. In de ruimte bevonden zich wa
pens, zooals dolken en sabels, genoeg, maar
die bevonden zich builen myn bereik en de
wachter kon ze zien. Langzamerhand vielen
de rookende mannen in slaap; ik weuddc mij
naar de opening en kroop er io, zonder door
den man op post bemerkt te zgn j deze zocht
zich don slaap le verdrgven door liet bckcude
eentonige gezang, hetwelk er echter ineer toe
bydrocg hem nog meer in te dommelen.
Toon ik ongeveer zes pas voorlgokropen was,
was ik zeker niet meer gezien lo worden -, voor
mjj was het pikdonker, doch hel zwakke licht
achter mg toonde mg aan hoe dicht de vgan-
don nog bg mg waren. Ik sloop verder en
kwam aan eene draai van den weg, daar be
merkte ik voor mg een zwak licht. Nu ont
waarde ik spoedig den dwerg; hy hurkte op
den grond voor eene opening, met den rug
naar mg gekeerd en telde geld in eene beurs.
Zoo zeer was hg in zgn werk verdiep!, dat bg
het gernisch ruyner schreden niet hoorde, in
beelden, vervallen doodkisten en den dwerg
langzamirhand gewende zich mgn oog aan het
halfdonker en toen zag ik aan bt zgden van
hel hol twee smalle openingen, ietwat boven
den vloer; nu was hel myn werk tol deze te
sluipen. Hoe zou ik daar evenwel kuonen
komen, daar de dweig mij in den weg zat?
Het g mg om leven en dood I Do keuze was
voor mg beslist I Ut greep een sterk stuk hout,
sloop achter den man en gaf hem zulk een
heviger slag op zyn kalen schedel, dat het
bloed uil de wonde gutste en by zelf tor aarde
viel. ik deed hem zgn gordel af, scheurdp die
in slukken en bond hem handen en vootcn
de rest wond ik ineen, slopte hem dan prop
in den mond, rolde hem naar de doodkisten
en verberg hem er achter, opdat hg niet da-
dolgk le vinden zou zgn.
Het geld, dat daar in eenige buidels lag,
alsook enkele losse dollars, school ik in de
opening en dekte bet met eene plank toe, om
hem zünon schat niet door de anderen te doen
ontstelen,
Na do sporen mgner tegenwoordigheid zoo
veel mogelyk te hebben uitgewischt, ging ik
naar de door mg ontdekte openingen, ik nam
eene der lampen van hel altaa. der afgods
beelden, greep een knuppel en kroop in de
opening rechti. De smalle gang liep recht uit,
doch lag zoo vol puin, dat ik slechts langzaam
voortkwam. Byna een uur lang had ik zoo
voorlgekropen, toen de weg plotseling voor
mg ophield en mg een donker hoi aangaapte.
Toch bemerkte ik niet «er beneden mij weder
grond, klom al en onderzocht deze ruimte met
behulp dor lamp. Zy bood een vroezeiyk ge
zicht. Overal stonden doodkisten op schragen
in de rots bevestigd. Bg aan rg stenden zg
daar, in helle kleuren beschilderd met draken
en andere monsters in de onmogelgkste ge
daantes. Slechts weinige kisten wareu nog goed
gebleven, vele waren vervallen en gedeolteiyk
ineengezakt, andere vormden één boop wal-
gelüke overblijfselen op de schragen. De been-