Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 42. Zaterdag 15 Januari 1898. Elfde Jaargang. DE EEMBOOE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naar den, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs par drie maanden! Franco per postf o,40. Afzonderlijke BureauBreedestraat, E 349, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniglng De Eembode. Prijs der Advortentiin! Van 1 tot 6 regelsf 0,30 Voor iederen regel meer- 9-05 lerljjk Vi-ydagavoad Bij dit nummer behoort een bijvoegsel. Eene flinke daad. Een geduchte stoot is gegeven lot eene grootsche onderneming. Sinds in de gedenkwaardige vergade ring van Katholieken uit alle oorden des Lands, op 5 Mei des vorigen jaars te Utrecht gehouden, zóó schitterende resultaten werden verkregen, is een levendig bewustzijn ontstaan, dat, in navolging van Duitschland, ook voor Nederland het houden van Katholieken dagen niet enkel wenschelijk, maar meer nog eene behoefte is. En wijl ter ge noemde vergadering dit denkbeeld reeds opgeworpen, en met warme instemming aan onze katholieke Kamerleden ter overweging werd aanbevolen, ontluikte de hoop steeds meer en meer, dat ook hier te Lande, op zekere tijden, het hartverkwikkend schouwspel zou geboden worden van bijeenkomsten, waarin men de edelste en schitterendste uitingen zou vernemen van harten warm klop pend van liefde voor God, Kerk en Vaderiand, Want immers dan kon het katholieke hart zich nog eens by uitstek laven aan de bron van geloof, welen- schap en christelijke liefde, welke daar ter plaatse gemeenlijk zoo heerlijk hare milde wateren vloeien doet. Het scboone plan was dus in ruwe lijnen reeds aangegeven, een be gin van uitvoering bleef evenwel nog sluimeren. Wel moge men veilig ver moeden, dat onze hoogst verdienstelijke katholieke Kamerleden, het ontworpen denkbeeld, hun inde genoemde verga dering ter overweging aanbevolen, zullen ter harte genomen hebben, daar de schit terende uitslag, welke hunne pogingen toen bekroond heeft, toch de beste en krachtigste aansporing was. Toch moet het als eene daad van wijs staats beleid geroemd worden, dat zij eene spontane uiting van de Katholieken des Lands afwachten, alvorens lot liet ne men van hel initiatief voor het houden van Katholiekendagen over te gaan. Want, dat onze katholieke Volksverte genwoordigers zich gaarne geneigd zullen toonen aan een algemeen verlangen hunner katholieke landgenooten te ge- moet te komen, zal zeer zeker door niemand betwijfeld worden. Aan de II. K. Kiesvtrteitiging in het eerste district te 's-Gravenhage komt de eer toe, du zaak in het goede spoor te hebben geleid, door eenen krach- ligen sloot te geven tot eene be weging, die, nnar wij met grond mogen vermoeden, zal leiden tot eene verblij dende uitkomst. In hare vergadeiing van 0 Januari II., enkel ter behandeling van bovenvermeld onderwerp bijeenge roepen, trad de heer mr. P. J. M. Aaiherse, uit Leiden, op ter bespreking van de wenschelijkhuid van het houden van Katholiekendagen in Nederland, wat hij volgens onderstaand beknopt verslag dier bijeenkomst wilde doen in de beantwoording van deze vragen Is het houden van Katholiekendagen te wenschen a. in het algemeen, b. in ons land in de gegeven omstandigheden In litl nhjcmrtn f Dn lyden zeido spreker i Duilsi-hland. De Katholiekendagen zyn Iten veel hebben dn katholieke Duitschcra lunne samenkomsten te danken, en wel I de kracht, de eenheid hunner party, e de eerrte Katholiekendag na Windt- s dood. Ue vrees voor scheuring in het Centrum werd daar glorierijk beschaamd. Ook 't verwerven van goede aanvoerders zijn de Katholiekendagen, waar de ouderen op den 1. de aangewezen weg, zooals proefonder vindelijk is gebleken. En waar men goede aan- 'ers heeft, wordt het vertrouwen geboren, wordt geestdrift gewekt, erlaDgt men eene goede organisatie. beantwoording van zijn eerste vraag lindigeod, stelde spr. Kamerleden liet dan niet weder doen V Een derde bezwaar: wc hebben geen sprekers. Waro dit zoo, dan is oen Katholiekendag boog nooilig Al deze bezwaren lellen ucbler niet. Een dege lijker bezwaar zou zjjn wo moeten nog wat wachten mot Katholiekendagen, want juist ons Ojicnljjk en krachtig optreden van den vorigen li-papisn i. Dit bezwaar wilde opperden, zjjn De personen, die 1st zij. die hebben tocgezion, erklon. 'lis bovendien onwnar. dal wy hel ngrain gaf stellige beginselen als leiddraad t stellige daden. Het anti-pa|>isinc was tr, 'ór onze werking begon, en had lot vader minister Van Houten, die in de Eerste Kamer allen opriep in den slrjjd tegen clericalisme en roleetionisme. En een liberaal heelt het onom- 'onden aan spr. verklaard als we niet spocu. leren op de godsdienstige hartstochten, krijgen En al ware nu liet bezwaar eens gegrond. gedacht. Wij moeten hun voorbeeld navolgen, met wijs beleid en kloeke voorzichtigheid, maar nooit Katholiekendag lot stand koinl. dan zal deze kiesrerecniging de cero hebben, in Gods hond liet werktuig lot zulk een heerlijk werk geweest Dat dc spreker bij het eindigen zijner belangrijke rede eene geestdriftige toe juiching te beurt viel, laat zich gemak kelijk denken. De bezwaren toch tegen hel houden van Katholiekendagen soms ingebracht, werden door hem met klemmende argumenten te niet gedaan. Onder deze behoort, volgens spr., ook de dwaze meening, als zou hier te Lande gebrek aan mannen zijn, die de noodige talenten bezitten, om dergelijke gedenkwaardige dagen tot luister te voeren. Deze nteening achten ook wij niet enkel dwaas, maar zelfs beleedigcnd voor de talent ja, roemvolle man nen, welke het katholieke Nederland zoo ruimschoots onder zijne zonen telt. Wij behoeven ons waarlijk allerminst beducht te maken, in dit opzicht voor andere natiën onder te doen. Hel debat, hetwelk zich ter genoemde vergadering ontwikkelde, getuigde, vol gens aangehaald verslag, in den breedsten zin van ingenomenheid met de zaak rijke motieven door den inleider ten gunste van Katholiekendagen aangevoerd. Geen enkele tegenstander liet zich hooren. Dc merkwaardige bijeenkomst had dan ook dit blijde resultaat, dal bij accla matie werd aangenomen de volgende motie -De vergadering, enz. .overtuigd van de wenscllélijkhoid lot het houden van algemeenc Katholiekendagen, inilialief te nemen tol bijeenroeping eenurcom- Volgttarne verklaren ook wij met groote ingenomenheid met deze motie in te stemmen. Moge nu de loffelijke poging der II. IC. Kicsvereeniging te 's-Gravenhage met een schitterend succes bekroond BUITENLAND. Aangaande de China-quaeslic verneemt üuiljj Mail uit Hongkong, dat, naar vertrouwbare berichten melden, eene overeenkomst tol stand gekomen is tusschen Engeland, Rusland en Japan, waarvan eene vreedzame oplossing der Oost-Aziatische quaestie verwacht woidt. Engelands houding ten opzichte van China heeft thans mede vasten vorm aangenomen. Althans Minister Arthur Ballour heeft Maandag 1.1. in eene te Manchester gehouden redevoering eene officieele verklaring afgelegd met l' trek king tot de China-quaestie. In deze rede voering verklaarde hij, dat Engeland* belang in China niet van territorialen, maar van commercieelen aard is, m. a. w. Engeland wil slechts handelsvrijheid voor allen gelijkelijk en heeft derhalve niets tegen eene uitbreiding van Rus- lands of Duitschlands handelsrelaliën, mits Engeland maar niet buitenge sloten of in zijnen handel door con cessie aan anderen, benadeeld worde. Alles goed en wel, doch hiermede rijmt zich slecht, dat Zaterdag 1.1. de Engelsche ministerraad eene geheele zit ting aan de China-quaestie heeft gewijd, terwijl in het arsenaal te Plymouth eene groote bedrijvigheid heerscht en de St. James's Gazette weet zelfs mede te deelen, dat een vliegend eskader voor den dienst in de Chineesche wateren wordt uit gerust. Ook Frankrijk heeft weer twee oor logsschepen naar China gezonden, en, naar de Esercito mededeelt, heeft Italië dit voorbeeld gevolgd. De Nordd, Allg. Ztg. meldt, dal het Dtiilsch-Chineesche pachtcontract be treffende Kiao-Tsjou geldig is gedurende 99 jaren. Eindelijk heeft China dan toch een begin gemaakt met het straffen der moordenaars der beide Duitsche missio narissen. De Ostasial:'che Lloyd deelt althans mede, dat negen Chineezen, medeplichtig aan den moord op de twee Duitsche paters, gevangen genomen zijn een aantal voorwerpen, aan de missio narissen behoord hebbende, werden in hun bezit gevonden. Volgens de Times is te Konstantinopel groote ontsteltenis veroorzaakt in liet Russische gezantschap, dooreen onlees baar onderteekenden brief, welke in de bus van het Nederlandsche gezantschap is geworpen. In den brief verklaart de schrijver, dat Rusland de voornaamste hinderpaal is voor de hervormingen in Armenië, in Konstantinopel en op Kreta, en dreigt daarin zelfs het Russisch ge zantschapsgebouw met dynamiet in de lucht te doen vliegen, tenzij het beleid van Rusland spoedig den tegenoverge- stelden weg opgaat. Tevens wordt uit Konstantinopel ge meld, dat de Mogendheden thans ook de candidaluur van prins Georgios van Griekenland voor het gonverneurschap van Kreta hebben opgegeven, zoodat deze quaestie nog niet is opgelost en hiermede wellicht weder op de lange baan wordt geschoven. FEUILLETON. Een nacht onder Chi neesche bandieten. De hooldman stoet den briel en gaf hem met een bevel aan een der acbnrken, die de kleeding aantrok van eenen by de Engelsche schepen werkenden sjouwerman, den briel in den bol van zgnen hoed verborg en hel hol 3) Toen ik den brief geëindigd bad, knikte te aanvoerder mei het hoofd, bü wgze van aanmoediging en gal den dwerg een leeken Deze sprong op de tafel, ging voor mg zitten sn deed, alsof bg las. Toen bg geëindigd bad wenkte hü eeuen der mannen en sprak eenige woorden tot hemdeze ging naar een hoek in le kamer, raapte daar iets op en legde het voor den dwerg. Het waren kleine steentjes, welke do kleine man aftelde, lol bg er hon derd had. Do hoofdman legde zyn mes er naast en maakte mij er opmerkzaam op, terwjjl de dwerg den vinger in de hoogte hield. Toen tg zagen, del ik het begreep, schoof hg de «teentjes op zgde, haalde ze weer voor den dag, waarbg de dwerg twee vingers in de hoogte slak, en dit deed bg vijfmaal. Nu sloeg my do hooldman mot den rug van heb mes op de vingers en wees naar den brief. Vglbonderd dollars was de verlam,-de prgs voor mgno vingersvoel was het n-.et, maar voor my even onbereikbaar als wanneer het twintigmaal meer geweest was. Ik schreef nog in mgnen brief: ,D« schavuiten eischen voor elk myner vingers vgllig dollars, samen vijf honderd. Help mü, om godswil!" Daarop schreef ik op do enveloppe .spoed" en adresseerde hem aan don havenmeester Elslon, en zoo deze niet la vinden was, aan myn kapitein. leidde, werd eene inal op den grond gelegd en mij beduid le gaao zitten, waaraan ik bs- reidwillig voldeed. Eenigen der bende rolden groote stecnen voor den ingang, om dien le sluiten, terwgl anderen uit. de zgruimte hout Imaldcn en een vuur aanlegden j de dwerg kwam voor den dag mol keukengereedschap cu zakken, waarin zich rijst, gedroogde visch en groenten bevonden. Do overigen lagen op matten en keken dat alles aan. Zeo died ik ook een oogenhlik, tol ik, dikken rook, spoedig insliep. Toen ik na vei- scheidene uren ontwaakte, lag bgoa de geheele bende slapend om mg, lerwijl de rest, hall in slaap, een laatste trek uil hun bamboespi'pen deed. De tafel was mei overgeschoten klieken bedekleen man slccbls was vroohjk en leunde aan den ingang als wachter. Tusschen hem eu mg bevond zich de tafel en ik kon den wach ter slechts zien, als ik ging zitten. Dicht naast mij lag de hoofdman in diepen slaap. Niemand lette op mijne bewegingen .en weldra ging ik weder liggen, maar niet om le slapen. Nu de eerste aandoening voorbg was, dacht ik na over mgnen toestand, want zonder twgfel be vond ik mQ in groot gevaar. Zelfs al waren mgne vrienden bereid myn losgeld le betalen, dan hing mgn leven nog aan een zyden draad. Ik kende nu immers de schuilplaats der roo- vers, en als ik mgno vryhuid herkreeg, bracht ik hunne zekerheid in gevaar, terwgl mgn dood hen voor verraad behoeddebovendien .- kou men vertrouwen stellen in T woord dezer schelmen Als rny hulp gezonden werd, wan- neer kon mij die, dour mgne onbepaalde aan duidingen der plaals. bereiken 'i Elke vertraging brachl mij zekere verminking, en zelfs al kreeg ik dan miine vrijheid terug, zou ik ongeschikt zgu voor mgn beroep. Wat moest ik doen? De vlucht door den ingang was onmogclyk. Al kwam ik den wachtpost ook voorby, bleef toch de onbekendheid mol dc streek voor mü een groote hinderpaal om lo ontkomendc nauwe opening binnen deze ruimte leidde waarschgnlyk naar de gralkamors, waar geen uilgang bestond. Dit was voor mij nog do eenig mogelijke wegmisschien kon ik er eene :d.gen, I Nsuwlgks dnrfde ik mgzelf niet deze hoop vleien, maar steeds trad deze gedachte weer op der voorgrondblgvoo was zekere vermin king, waarsckynlijk de dood, de mislukte vlucht Gelijk een drenkeling grypt naar een slroo- halm, zoo hechtte ik tng aan mgne onbestemde plannen ten vlucht. Ik wilde wachten, tot allen sliepen en dan door de nauwe opening onl- Die opening was zoo dicht bg mg, dat ik haar met de hand bereiken kon; de tafel ver borg mü voor den wachter, zoolang ik n>y in dc enge ruimte bewoog. Van den anderen kant echter was ik uitgeput door bloedverlies, maar de verlwgfcling gaf mg moed, al had ik ook geen wapens. In de ruimte bevonden zich wa pens, zooals dolken en sabels, genoeg, maar die bevonden zich builen myn bereik en de wachter kon ze zien. Langzamerhand vielen de rookende mannen in slaap; ik weuddc mij naar de opening en kroop er io, zonder door den man op post bemerkt te zgn j deze zocht zich don slaap le verdrgven door liet bckcude eentonige gezang, hetwelk er echter ineer toe bydrocg hem nog meer in te dommelen. Toon ik ongeveer zes pas voorlgokropen was, was ik zeker niet meer gezien lo worden -, voor mjj was het pikdonker, doch hel zwakke licht achter mg toonde mg aan hoe dicht de vgan- don nog bg mg waren. Ik sloop verder en kwam aan eene draai van den weg, daar be merkte ik voor mg een zwak licht. Nu ont waarde ik spoedig den dwerg; hy hurkte op den grond voor eene opening, met den rug naar mg gekeerd en telde geld in eene beurs. Zoo zeer was hg in zgn werk verdiep!, dat bg het gernisch ruyner schreden niet hoorde, in beelden, vervallen doodkisten en den dwerg langzamirhand gewende zich mgn oog aan het halfdonker en toen zag ik aan bt zgden van hel hol twee smalle openingen, ietwat boven den vloer; nu was hel myn werk tol deze te sluipen. Hoe zou ik daar evenwel kuonen komen, daar de dweig mij in den weg zat? Het g mg om leven en dood I Do keuze was voor mg beslist I Ut greep een sterk stuk hout, sloop achter den man en gaf hem zulk een heviger slag op zyn kalen schedel, dat het bloed uil de wonde gutste en by zelf tor aarde viel. ik deed hem zgn gordel af, scheurdp die in slukken en bond hem handen en vootcn de rest wond ik ineen, slopte hem dan prop in den mond, rolde hem naar de doodkisten en verberg hem er achter, opdat hg niet da- dolgk le vinden zou zgn. Het geld, dat daar in eenige buidels lag, alsook enkele losse dollars, school ik in de opening en dekte bet met eene plank toe, om hem zünon schat niet door de anderen te doen ontstelen, Na do sporen mgner tegenwoordigheid zoo veel mogelyk te hebben uitgewischt, ging ik naar de door mg ontdekte openingen, ik nam eene der lampen van hel altaa. der afgods beelden, greep een knuppel en kroop in de opening rechti. De smalle gang liep recht uit, doch lag zoo vol puin, dat ik slechts langzaam voortkwam. Byna een uur lang had ik zoo voorlgekropen, toen de weg plotseling voor mg ophield en mg een donker hoi aangaapte. Toch bemerkte ik niet «er beneden mij weder grond, klom al en onderzocht deze ruimte met behulp dor lamp. Zy bood een vroezeiyk ge zicht. Overal stonden doodkisten op schragen in de rots bevestigd. Bg aan rg stenden zg daar, in helle kleuren beschilderd met draken en andere monsters in de onmogelgkste ge daantes. Slechts weinige kisten wareu nog goed gebleven, vele waren vervallen en gedeolteiyk ineengezakt, andere vormden één boop wal- gelüke overblijfselen op de schragen. De been-

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1898 | | pagina 1