Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 19. Zaterdag 11 Augustus 1900. Veertiende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld. Blaricum. Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs V»r drie maanden t Franco per poit Afzonderlijke 10,40. f 0,05. BureauBreedestraat, E 349, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De embode. Prija der Advertentiên i Van 1 lot 6 regels Voor iederen regel meer Bij dit nummer behoort een bijvoegsel. Koning Vietor Emmanuel III. Al is de wereld onder den indruk van het treurspel Ie Mouza, llalië kan niet bljjven staan bij hel lijk van koning Uniberto. Reeds heelt de nieuwe Koning Victoreo Emanuele III dan ook gesproken lot het volk, waarover hij heerscht, sedert zijns vaders dood den troon open liet. Meestal blijft bij eene troenopvolging de politiek in 't algemeen dezelfde, tenzij de nieuwe monarch een persoonlijkheid zij, in staat zijn eigen wil en inzicht door te drijven. Soms leiden de omstandig heden om van koers te veranderen. Van Italiè's nieuwen Koning verwachten wij niet anders, dan dat zijne staatkunde een verlengstuk wezen zal van die zijns vaders. Betrof het Monaco het zou ons, Katholieken, koud latennu echter niet, want al aanstonds staat de opvolger voor de kwestie, die onder zijn voorganger de allesbeheerschende overheerschende wasde Romeinsche kwestie. En bij deze kwestie hebben alle Katholieken belang, want zij raakt de onbelemmerde uitoefening van 's Pau sen geestelijk gezag. Aan lastige vraagstukken heeft het nieuwe Staatshoofd bij de aanvaarding zijner regeering overigens geen gebrek. Daar is, zooals we allen weten, een economisch of een sociaal vraagstuk en wel in meer of minder male bij alle landen, inaar 't groeide in Italië tot ongemeen groote proportiën aan. Het huishouden van den Staat loopt daar op verkeerde baan. Meer dan elders is in Italia Una armoede, gebrek, ellende de lepra sloop er binnen en de ellende werkte nog erger lepra in de hand; de anarchie, die vorstenmoord preekt en vorstenmoord pleegt. Deelneming aan den Driebond leverde voor llalië niet veel meer op dan belastingverhoo- ging en uitbreiding van het geldver slindend mililairisme. De millioenen lires, geroofde kerkgoederen binnenge palmd, zijn door de vingers gegleden, I weer kwam liet woord uit, door den volksmond gesproken onrechtvaar dig goed gedijl niet. Een enkel bewijs hoe erg de verar ming, ja de nood daar te lande is. In 1696 emigreerden 182000 Italianen uit hun land, dat in hun nooddruft niet Waar dermate de honger aangrijpt, is eene herschepping noodig. Tot de erfenis, door Koning Humbert nagelalen, behoort, gelijk we opmerkten, llalie's aandeel in den Driebond. De zucht om als groole Mogendheid te poseeren, en nog meer zucht om Rome te behou den, verlokte Italië lol deze grootscheep- sche vennootschap te behooren. Wal heeft deze grootheidswaanzin al geld verslonden, en toch hoe zwakjes is het be schut, in een oorlog lusschen Driebond en Frankrijk, tegen een aanval op zijn kustland door den Fransoos! Thans wordt heelslillegefluislerd, dal bij verstrijking van den termijn llalië wel eens uit de Firma zou kunnen treden. Natuurlijk wil ieder Staatshoofd in Europa den vrede gewaarborgd zien, maar om- dal zulk een kostbaar, maar toch broos goed geen gevaar loopen zou, kon er een andere samenvoeging ontslaan. Rus land loch, reeds met Frankrijk verbonden, wil wellicht meer dan voorheen zich met de Italiaansche zaken bezig houden. De Koningin, de schoone Helena, is een dochter van Montenegro's vorst, bekend als Vazal van Ruslandeen barer Iers is gehuwd met een Russischen groot vorst. Ziedaar ongezochte redenen tot toenadering. Maar boven alles uit primeert de limneinsche kwestie. Zij zit Italië als doorn in het vleesch, en zoo lang de dynastie van Savoye niet uit hel Quiri naal trekt, zijn voor hel land geene vooruitzichten op een beteren toestand. Zoo heeft de Voorzienigheid het ge leid, dal de Pausen een grondgebied verkregen, waarover zij wereldlijke sou- vereiniteit uitoefenden. Gods bedoeling hiermee is, aan den Opperpriester de vrije en onbelemmerde uitoefening van zijn geestelijke macht beter le verzekeren. Zoo sprak de groote Pius IX, zoo spreekt de doorluchtige Leo XIII. Vermits dat grondgebied, hel erfgoed van Sint Pie- ter, eigendom der Kerk is, heeft elk Katholiek als lid der Kerk belang bij de Romeinsche kwestie. Voor dut eigendoms recht der Koik hadden onze Zouaven hun bloed en hun leven veil. In hunne zonen is 't roomsclie bloed niet ont aard dat zullen zij loonen als het moet. Vooren aleer dus de Savooische prin sen elders de hoofdstad van hun Rijk ves tigen, en Rome weer in 'l bezit i- der Pausen, blijft elke oplossing der Romein sche kwestie een droom. Er is nog meer rot in de Italiaansche maatschappij. Bij een moord op vorst of hooggeplaatste is aanstonds 't woord op de lippen„dat deed nu vast weer een Italiaan." Heeft dit vermoeden grond Caserio, Lucchini en Bresci zijn zonen van het mooie land, onder wiens schoonen hemel de citroenen bloeien. Afschuwelijke monsters, wordt gezegd, en we zeggen 't insgelijks, maar we mogen er aan herinneren, dat Italië, na verschillende zijner Souvereinen ool- Iroond te hebben, de akelige moord lust op schrikbarende wijze ziet toenemen. De Standard herinnerde er aan, dat daar in één jaar 4000 moorden plaats hadden, dat er in één jaar 80.000 aanvallen en verwondingen waren voorgekomen. En in zulk een land is de doodstraf algcsrliaft I 't Wordt hoog noodig daar den beul terug te roepen. J-Iet geschiedboek heeft vreemde spelin gen opgeteekend. De eerste Koning, tevens grondlegger van Rome, heette Romulus de eerste keizer droeg den naam van Augustusde laatste keizer van Rome, onder wien 't Westersche Rijk ten gronde ging wasRomulus Augustulus. Konstanlijn bouwde KonslantTnopel die stad, hel tweede Rome, werd hoofd stad van liet Ooslersch Romeinsche keizerrijk. Toen de stad bezweek hij de belegering der Turken was een andere Konstanlijn daar keizer. Van Italia Una heeft, de zich koning noemende, Vietor Emmanuel't eerst Ro me de hoofdstad van dat Rijk genoemd. Zijn kleinzoon draagt zijn naam. Is hij be stemd om naast Romulus Augustulus en naast Konstanlijn, onder wie Rome en Konslnnlinopel teniet gingen, te worden opgeteekend in het boek der historie BUITENLAND. Meer en meer wint de overtuiging veld, dal de gezanten te Peking niet zijn vermoord. Van verschillende zijden wordt althans bevestigd, dat de gezanten aldaar nog welvarend zijn. Omtrent de veiligheid der gezanten op 20 en 28 Juli, en zclts op 1 Augustus, alsmede de voortzetting van de belegering der Engelsehe legatie, en den hoogst ern- sligen locstand der Europeanen in de hoofdstad van het Hcmelsche Rijk, doen de Franschc en Japanschc legal ies te Sjang-llay, het Belgische ministerie van Buitenlandsclie Zaken en de Ante- rikaansclie generaal Chaffee le Tient- Tsin, eensluidende mededeelingen. Ook de gezanten zelf hebben weer teekenen van leven gegeven. Een Reuter-lelegram meldtDoor het departement van Buiteulandsche Zaken te Washington werd Maandagavond van gezant Conger een telegram ontvangen, aldus luidende „Wij worden nog steeds belegerd, de toestand is zelfs hachelijk. De Chi- neesche Regeering dringt er op aan, dat wij Peking zullen verlaten. Dit ech ter zou voor ons een wisse dood zijn. Wij worden eiken dag met geweervuur beschoten door de keizerlijke troepen. Wij hebben overvloed van moed, maar weinig ammunitie of levensmiddelen. Twee leden van het Yamen, die tot de vooruitstrevende partij behooren, zijn onthoofd. Allen, die tot de Amerikaan- schc legatie behooren, zijn op dit oogen- blik wel." Ook van den Nederlandschen gezant, den heer Knobel, is een telegram ont vangen, bijna eensluidend met het bo venstaande van Conger- Het is den 8n Augustus uit Peking verzonden, en luidt: „Ons legatie-gebouw door brand vernield op 22 Juni. Wij beiden veilig. Wij hopen op bevrijding binnen een veertiental dagen." Dit telegram was gesteld in cijferschrift en niet zooals de andere telegrammen in gewone taal, zooals door de Chineesche Regeering bevolen was. De troepen der verbondenen zijn slaags geweest met die der Chineezen lusschen l'ei-Tsang en Yang-Tsoen. De verbon denen leden een verlies van 750 tot 1000 man; te Yang-Tsoen staat een strijdbare macht van 30000 Chineezen, waar tegenover de verbondenen nauw- lijks 15000 man kunnen stellen. Bo vendien komen zij tegenover geoefende strijders le staan, die met gloeien de haat vervuld zijn tegen de „Wester sche duivels." Naar aanleiding der terechtstelling van twee leden van het Tsoeng-Li- Yamen, die hunne stem ten gunste der gezanten hadden doen hooren, en uit het feil, dat de legaties beschoten wor den door keizerlijke troepen, staat het by de verbonden mogendheden thans vast, dat de Keizerin Regentes, de meerderheid van hel Yamen en de wreede prins van Toean de hoofdschul digen zijn, die hunne voorbeeldige straf niet licht zullen onlloopen, indien de troepen eenmaal Peking hebben bereikt. Uit Washington wordt bericht, dal als resultaat eener conferentie lusschen president Mc. Kinley, den waarnemenden staatssecretaris Adee, den secretaris van oorlog Root en den adjudant-generaal, Woensdagmorgen een telegram is gezonden aan Goodnow, den consul te Sjang-Hay, die het door bemiddeling van Li-Hocng-Tsjang, Sjeng of anderen, moet mededeelen aan hen, die thans in China de regeering uit maken. Naar men verneemt, is die nota in zeer nadrukkelijke termen gesteld; er wordt in verklaard, dat een onmid dellijk optreden noodzakelijk is. Dat telegram der regeering aan consul Goodnow is feitelijk een ulti matum, de toestand wordt daarin on houdbaar genoemd. Er zijn maatregelen genomen om ter stond meer troepen uit Luzon te kun nen zenden, als het noodig is. In regeeringskringen alhier acht men den toestand van Conger en de andpren zeer gevaarlijk. De regeering heeft Conger een ant woord gezonden op zijn telegram, waarin hij wordt aangespoord, goeden moed te houden, en hem op een Bpoedig ontzet FEUILLETON. Trouw tot in den dood. In hel verre Ooeleo ven Europe, in de on metelijke meppen van Rusland, huist eeo vree- •eljjk roofdier, de wolf, laf en ronder moed, maar als hem de booger kwelt, een verachenreud en gevaarlijk roofdier, dat rich liever laat dooden dan rich gewonnen le geveo. Volgen» statistische opgaven worden in Rusland jaarlijks 170.0C0 wolven gedood eo daartegen 100 mensclien door deze roofdieren verscheurd. g ,_n bet dorp, had een groot feestmaal aangericht, want beden waa ïjjn dochter met een rijk grondbeaitler in het huwelijk getreden, en alle vrienden en be kenden waren uilgeooodifd. Forocbï en breed geschouderde mennen met de boks op den rag gebonden en het taoge mes io den gordel wan delden gezellig kooiend door de straten van het dorpje. Dete bewapening waa volstrekt niet overbodig, want hot had in den Lateien tijd voel gesneenwd, en da wolven, door honger gedreven, verlieten do wonden en maakten de wegen onveilig. Onder de genoodigde vrienden van den gast heer bevond aich ook de grondbezitter Theo- door Michaelof, wiens bezittingen ongeveer vijftig mijlen verwijderd lagen. Jegor Ambramo- wltsj en Theodoor Michaelof waren vroeger schoolkameraden geweest, en daatom had de eerste zijn vriend dringend 1 Metdag niet te ontbreken. te voren was Michaelof in een slee met zijn dienaar Nikolai aangekomen, en terwjjl zjin heer in den vrooljjken vriendenkring zat, zorgde de knecht voor z|ja paarden. Nikolni was op eeo zeer zonderlinge wjjze bjj de familie Michaelof gekomen. Toen namelijk de vader van zjjo legenwoordigeD heer eens Lat io deo nicht van een reis huiswaarts keerde, vond hij op den drempel vóór zijn woning een bnndehje kleeren liggen, waaruit een zacht gekerm opsteeg. Hel huis binnengetreden, waar zjjn vrouw hem met ongeduld verbeidde, maakte hjj hel bun deltje los, en tot hun schrik en verwondering zagen zjj een klein kind, een jongetje van onge veer een jaar oud, dat vao koude beefde. Daar zü geen spoor van de pliebtvergeten ouders vonden, besloten zij, daar zü nog altijd kinder loos waren, het kind als het hunne aan Io neuten, en het tol een braai man op te voeJen. Zes jaar verliepeD, toen Theodoor geboren werd. Nikolai was thans zeven jaar en werd voor deo kleinen Theodoor eeo trouwe bescher mer en makker. Toen Theodoor twintig jaar oud was, stierven zjjn ouders, eD met Nikolai Dam hü het beheer der goederen zijns vadera over. Thans echter was Theodoor reeds lang getrouwd en vader van drie kinderen, terwijl Nikolai den post van koetsier bekleedde en zijn beer, zooals hjj hem steeds noemde, bjj dit reisje vergezelde. Den volgenden morgen betrad Nikolai vroeg tijdig de slaapkamer van zjjn heer en vond bent, daar zijn meester zich Lat in den nacht ter ruste begeveD bad, nog slapend. Nikolai begon eensklaps geweldig te hoesten, zocdal de slapende verschrikt de oogen opsloeg eo slaap dronken vroeg„Maar Nikolai, wat wil je al zoo vroeg? Wjj hebben toch nog zeker eenige ...an ta^, voordat we vertrekken." twoordde Nikolai vrijmoedig, „Mijnheer," wjj hebben til nog gezegd Aken, dan dat wjj zoo Lat in ilea nacht thuis kumen." Bjj deze laatste woorden had Theodoor zich opgericht en reikte zjjn dienaar do hand. „Ver geef mij, Nikolai." zei hjj, „gij hebt volkomen gelijkwjj zullen dadelijk vertrekken. Zjin de paarden in orde, de buksen en da pistolen geladen .Ja. ik heb gisterenavond voor alles gezorgd," antwoordde de knecht, „gcloolt u, dat we met de wolven le doen krijgen?" „Geve God, dat we behouden en wel thais inogea komen I" antwoordde de grondbezi ernstig; „Eerst voor eenige dagen nog is slee door een troep wolven overvallen. Slechts mei groole moeile gelukte hel den goed ge- wapenden mannen te ontkomen.' Zooals God hal will" Met deze woorden verliet de brave man hot vertrek van meester om de paarden in te spannen, t> hjj mompelde; „Vrees niets, Theodoor,zo Nikolai bjj u is, zal geen woll de slee nadt Weldra wa» Theodoor gekleed en bega naar de jonggehuwden, om afscheid te m Toen bij na korleD tjjd naar buiten ging. NikoLi alles reeds voor 't vertrek gereed ge maakt. Hjj stapte in de alee, de knecht greep de teugels, aprong op deu hoogen bok, klapte vrooljjk met de zweep door de lucht en voort snelden de moedige dieren over het zachte sneeuwkleed, hel dorp weldra ver achter zich latend. Theodoor Michaelof bad zich warm in zjjn dikken pela gehuld en was zacht ingeslui merd, terwijl Nikolai met voato hand de teugels voerde en elke ODgeljjkheid van den bodem vermeed, om den slaap van zjjn meester niet te storen. Nu en dan haalde de trouwe dienaar zijn horloge voor den dag, een geschenk van zjjn pleegouders, en met een glimlach op de lippen mompelde bjj„Nog eenige uurtjes en Maar het zou anders worden dan hjj dacht I Juist hadden zjj eenige dichte struiken achter dea rug, toen NikoLi veracbrikt opkeek en •cfaerp luisterde. Achter hen, uit de itruiken klonk een gedruinch, dal hem als vuur liet hart joegeen diep geluid, danrna oen zacht, doordringend gehuil, dat de paarden verschrikt do ooren deed spitsen en angstig omkijkenDo zoo gevreesde bewoners der wouden, da wolven, waren in aantocht. NikoLi hield met alle geweld de teugels in en keek scherp om zicli heenDaar uil de struiken stormde een sterke troep wolven op de slee loser waren er misschien wel veertig, en alle wolven zjjn daar!" Verschrikt sprong Theodoor overeind, terwijl zjjn rechterhand naar de buks greep, die ge laden naail hem lag, Met één oogopalag hud hij bel gevaar overzien. .Vlug op de paarden, NikoLi, of wjj zjjn verloren!" Met vaste hand hield Theodoor do buks op den voorlrennenden troep gericht, een schot knalde en de voorste woll stortte, io den kop getroffen dood ter aarde. Een tweede schot brandde hts en op nieuw viel een woll doodeljjk getroffen neer. Reeds duurde deze vreeaeljjke jacht lien minu ten en tot zjjn echrik bemerkte Theodoor, dat de wolven hen hoe langer hoe meer inhaalden. NikoLi vuurde onophoudelijk de paarden aan eo deed nu en dan een der wolven door een goed gemikt schot in het stof bijtentoen eensklaps een der paaiden struikelde en op de knieén neerstortte. Bliksemsnel sprong hj) op den grond en hielp met alle krachtsinspanning liet geval len dier op. Mnar hoe kort dit oponthoud ook waa, toch was dit hun ongeluk. Een reusachtige, oude woll, die de andere ver vooruit was, sprong het zoo juist gevallen paard naar de keel, doch een lorache kolfslag van Nikolai verbrijzelde hem den kop. Maar inlusschen hadden de andere woeste, hoDgerige dieren veel op hen gewonnen. Nogmaals wierpen twee goed gerichte scholen twee der dieren neer, wat hielp dat op dien troep? jjuheer," zei NlkoLI, „geel mij de (wee en en het mee, dat in uw gordel hangt." hier gauw op c „Wat wil je doen?' riep zjjn meester „Verlies geen tjjdantwoordde NikoLi, „doe wat ik zeg, binnen eenige minntcn hebben zjj Zjj verwisselden van plaats. „Vaarwel, mjjn- hand, en denk later nog eens aan Nikolai. Uar vader redde m|j eens hel leven, ik geef graag hel mjjne" om hel uwe te kunnen behouden. .Nikolai, wal heb je voor? Redden wjj ons heidon, of.,., laten wjj samen sterven," riep Theodoor. „Neen, neen, heer I lk heb niet» le verliezen, maar gj| hebt vrouw en kinderen. Wat zou er van hen worden zonder uï Vaarwel en doak nn en dan eens aan mjj." Nogmaals drukte bjj zjjn heer de band eo wierp zich, voor deze het verhoeden kon, uit de alee en etond plot seling voor den onverwacht leraggehonden troep wolven. Theodoor sloeg wild op de paarden in, zoo- dat zjj als razenden voorwaarts atormdoo, en keek toe* om. Hjj zag, hoe de hongerige troep den trouwen bediende bereik! bad; hjj boorde twee schoten weerklinken en zag hoe twos wolven neerslortten. Na wierp Nikolai de twee afgeschoten pistolen met kracht to midden der hongerige dieren en greep- naar hot mes. Maar niet lang duurde de ODgeljjke strjjd. Van alle kanten besprongen de woeste dierea den dap pere hjj wankelde en viel en de nitgabongerde roofdieren stortten zich op bom. Met tranen in de oogen wendde zich Theodoor af, deetrjjd In de verte doemde een groot gebouw op; hel was Michaelofs bezitting. Weidra kwam by voor de poort van zjjn kasteel, waar op zjjn

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1900 | | pagina 1