Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No 34. Zaterdag 22 November 1902. Zestiende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum. Bussum, Driebergen. Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk. 8oest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG-. Abonnomontiprija per drie Franco per post10,40. Afzonderlijke nummert f 0,05. BureauBreedestraat, 18 Amersfoort Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prijs der Advertentitn Van 1 tot 6 regeltf0.30 Voor icderen regel meer-0.05 Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. „De stem dep vele wateren" i. Telkens, wanneer gelijk wij het in 't artikel .Moderne Staatkunde" kort aan toonden de macht der regee ringen in daden van geweld en onrecht zegevierden, de zwakkere meedoogen- loos met zijn rechten word neergeworpen, gedwongen tot afstand van het door haar begeerde, vernam men, nu eens meer, dan eens minder algemeen, luide de stom n des volks. Rondom den poel des onrechts verdrong zich dikwijls de menigte en de stem weerklonk der vele wateren, op borrelend zuiver en" rein uit de diepten hunner onverwrongen harten. Open en fier, soms ziedend van toorn, sprak het natuurlijk rechtsgevoel zich uitgeene regeering werd ontzien, het onrecht naar verdienste brandmerkend, het recht ver dedigend en opvorderend, de machten oproepende tot interventie. Edoch de regeeringen zwegenhet egoïstisch eigen belang gebood albchecrschend.laisser aller," laat maar gaan de rollen waren verdeeld, men liet elkander om beurten vrij spelhel onrecht volvoerde onge il stoord zijn werk en voltooide zich in de „faits accomphs," voldongen feilen. Het .daar is niets meer aan te doen," be daarde den itorm ecnigen tijd ruischten nog rondom de cadavcra, de lijken des onrechts, de klaag- en treurliederen, spoe dig gevolgd door de stille des doods. Zonder het in zelfverblinding te be vroeden hebben de regeeringen tegen zich het volk der lagere klassen ontketend en in 't harnas gejaagd. Gretig werd het beginsel.macht is recht," door hetzelve aanvaard en ontpopte zich welhaast in het socialisme, dat de groote vijand ge f worden is der moderne Staten. Tegen tronen en regeeringen druischt dreigend het geluid der vele wateren, de mach tige stem der groote menigte - „wij zijn," zoo luidt het, ,de talrijkste en derhalve de machtigste partij in den Landeons komt hel toe'den toestand te belieerschen. Dynastieën en regeeringen moeten voor ons de plaats ruimen, de Stalen in richten naar onze beginselen wij. dc overgroote meerderheid der bevolking, hebben dc macht en bijgevolg ook daar toe het recht Tot dit doel moesten de zoogenaamde rechten des volks worden opgcöischt. Zijn macht, zoolang iu slaat van on mondigheid gehouden, mocsl, van boeien bevrijd, zich ontwikkelen, vrij worden, groeien tot mannelijke kraehl. Dreigen der steeds verhief zich dc vordering rondom de tronen dor vorsten, de zetels der regeeringen om tiet leeuwendeel in 's Lands zaken de stem des volks, als dc stem veler wateren, weerklonk Alge meen Stemrecht. Schuchter, half gedwon gen, trad men deze eischen te gemoet, men krabbelde om tc behouden, wat te behouden viel, maar 't was niet tevreden met den pink, hel vorderde de geheele hand. De dam werd voor 't socialisme gebroken door herziening der grond wetten het hooi/ere van welstand, bekwaamheid enz. werd geschrapt, de poort geopend voor do lagere klassen. Men gloed dn glooing af tot het alge meen stemrecht, en waar dit nog niet verkregen werd, blijft hel in dien eisch volharden. De moderne, atheïstische Staat is daartegen machteloos hij heeft eigen beginsel geworpen onder de menigte, die, de logische gevolgen trekkend, hem weer loos ter toepassing dwingt. Ecne macht is er, die weerstand biedt: de christelijke democratie. Tegen over de rovolulionnaire eischen van 'I socialisme verheit zij hare slem, zwellend tot een machtig koor.niet in de macht, maar in God zetelt hel recht- het onderscheid der slanden is door God gewild alle gc-zag komt van God eerbiediging en onderwerping aan het staatsgezag is derhalve dure, heilige plicht, maar binnen de grenzen door God gesteld daar builen is zedelijk zet daartegen niet slc-chts geoorloofd. maar een onafwijsbare verplichting Op deze grondslagen slaat zij vast en on wrikbaar. Hier is geen plaats voor de luimen en grillen van despoten hier is hel recht van den zwakkere tegenover den sterkere veilighier wordt dc schending van het recht niet in voldongen feiten beëindigd, maar in hel volledig herstel van 'I gepleegde onrochihier is God de opperste regel. Als dusdanig trecdl zij op voor de door God gestelde orde en werpt een dam op legen don was- senden, revohilinnnairen vloed, waardoor tronen en re. reringmi worden bedreigd, die in hun onbegrijpelijke zelfverblinding in vele Rijken niet bolor welen te doen, dan in de bestrijding van den godsdienst, hun ecnige slemisels weg te slaan, den dam te verbreken voor den alles ver slindenden slrooui <ler volks-revohitie, welke hen in den afgrond horen zal. Over den poel des onrechts dor moderne politiek hooren wij nog enne andere slem, de stem der Katholieken, rufSohcn en bruisen als de slem der vele wateren. Een daad van geweld werd geplengd do Paus werd in 1H70 van zijn rcehtnialig be zit, de Kerkelijke Stalen, beroofd. De H. Va der legde zich 'niet neer hij hel voldongen feil, handhaafde hel eeuwig, onverander lijk beginsel van zijn rochl, hij veroor deelde den roof, slingerde hel analhcma legen den overweldiger. Dn kinderen volgden hierin eerbiedig hun Vader. Meer dan dertig jaren blijven zij met hem protesleeren legen het schandelijk ge pleegd onrechtmet hein blijven zij het wettelijk erfdeel van don H. Petrus op- cischen, en deze stem uil den mond dor milliocnen Katholieken zal over dc aarde blijven weergalmen, tot hel onrcrhl 'zal zijn hersteld, hel wettig wereldlijk ge bied aan don Routeinschcn Stoel zal zijn teruggeschonken. Wel hi alien do regen- ringen al het mogelijke gnduan om den Paus te doen hukken voor het voldon gen feit zijner bcrooving, 0111 de Romein- schc quastie op tc lossen. Men heeft zijne vrijheid verzekerd, zijne soevereiniteit gehandhaafd, hein erkend als wollig vorst, het Vaticaan aangewezen als zijn gebied. Maar dc Paus liuigl niet voor hel on recht, noch de katholieke wereldbeiden blijven den ciseh stellen en herhalen .de Kerkelijke Staten aan Chrislus Stede houder (orog I" Een grootsch. een treffend schouwspel midden der moderne lijden, waarin en de Machlon naar willekeur ziet spelen met het recht. Rondom don ouden en eerhiedwaar- digon stoel van Rome ziet men door mrocht volkeren bnrooven van vrij en onafhankelijkheid, Vorsten onl- troonen, Rijken neertuimelen en onder gaan. De kroel dos rechts verstomt, als hel onrecht zich voltooit in de voldongen feilen. Maar dn slem dos Pausen, de der Katholieken verstommen niet zij hukken niet en leggen zich niet neer bij hef voldongen feil des onrechts, legen hen gepleegdhun recht dobbert niet op de wateren der moderne politiek, zclcll heilig, onaantastbaar, on derlijk in Christus, hun goddelijknn Stichter, /.ij zijn niet tevreden met het lapwerk der regoeringen, maar vorderen volkomen herstel van 't geschonden recht. Zoolang Hij niet voldaan wordt, Wiens wil zij aanbidden en volgen als oppersten regel, de overlruding van hel zevende gebod zal blijven heslaan, en niet in teruggave hersteld, zoolang zal melden de slem weerklinken der Kallto- lieken, dc slem van alle slainuicn c-n Volkeren en Natiën en Talen, terugei- ■lienil den roor van hel Patrimonium Petri, het erfdeel van Petrus voor der, Paus. BUITENLAND. Op den koning van DclgiC is Zaterdag n moordaanslag gepleegd. Toen dn leden der koninklijke familie en hof- dignitarissen, naden plechtiger) lijkdienst, welke dien morgen voor de overleden Koningin in de SI. GuJuIe kerk werd gehi uden, te hebben bijgewoond, hel paleis terugkeerden, werden doo: persoon drie revolverschoten op de rij tuigen gelost. Een der kogels verbrijzelde •Ie glazen van hot derde rijtuig, waarin zich o.a. de hofmaarschalk graaf d'Uultrc- hevond. De dader werd onmiddel lijk ontwapend en gearresteerd, terwijl de menigte hoera 's op den koning deed hooren, en den dader inel woede te lijf wilde gaan. Deze werd cellier heelhuids naar hel politiecommissariaat overge bracht, en daar verklaarde hij, dat hij Kiibino heel te, 43 jaar oud en in dc nabijheid van Napels geboren was. Hij was van beroep boekhouder, maar sedert cenigon tijd zonder betrekking. Hij had vergeefs werk gezocht en ten slotte bij den Italiaanschen gezant om reisgeld gevraagd, om naar Italië te kun nen tcrugkccren. De gezant had zijn verzoek geweigerd, doch door den Italiaanschen consul was hem cene kleine ondersteuning gegeven. Up du vraag naar de beweegreden van zijn daad antwoordde hij, dal het zien van zooveel pracht en praal van de rijke met goud glinsterende iiniloruien zijne woede had opgewekt. Een stoel van zooveel grootcn en gelukkigen en hij daarentegen zoo ellendig. Verder verklaarde hij het op het leven van den koning gemunt te hebben en te hebben geweten, dal de Koning in In-I eerste rijtuig zul. Toen echter bü het naderen van don stool Ruhino zijn revolver wilde trekken om te schieten, zat deze niet de liaan in de voering van dc jas vast, en iu don korten lijd, die noodig was om hel wapen los te maken, reden de heiden eerste rijtuigen voorbij. Up de vraag of hij ook medeplichtigen had, antwoordde Ituhino ontkennend. Niettemin heeft de politie een onderzoek ingesteld bij een te Brussel wonend .'hist, met wicn Rubino zcide be kend Tijdens zijn verhoor vroeg uo actiuldige ot de doodstraf in Bclgn- bestond. De rechter antwoordde hem, dat (eitelyk dc doodstraf niet meer wórdt toegepast, waarop Ruhino verklaarde, dat hem dit speel, want, zeiile hij „Ikgeof er duizend maal liever dc voorkeur aan om ont hoofd tc worden, dan in dc gevangenis Hij voegde er aan toe, dat hij het betreurde don Koning niet te hebben gedood, doch een ander zal meer kans in-bben dan hij, in een niet verwijderde toekomst. In den loop van den dag werden ten paleize verscheidene telegrammen van soevereinen en staatshoofden ontvangen, waarin de Koning geluk gewenscht werd FEUILLETON. Het Angelus-gelui. guldJen li d ondergegaan. Nog n naaste klooster, oog gloeiden de spitsen der bergeo in het roode licht. Opeens trad eeo jongeling oil een kleino woning, die tussohen viscbnetten en liefelijk omgroeid »an wijnranken, en luid weenen weerklonk in het huis; de maar bond acbieljjk de boot |09, die aan den oever lag, greep de roeiriemen en stiet het smalle, wankelende vaartuig vooruit in den blauwen vloed. De rust en de vrede in de natuur slaken merkwaardig al tegen den storm, die zichtbaar in bel binnenste van den jongeling woedde, en den strijd der hartstochten, die in zijne trekken zich vertoonde. ,lk wil niet," wrokte hij in zjjn binnenste. .Wat weten de ouden van gelnkMen moet Maar de gedwoogeoe, lustige uitroep bestiert hem op de lippen, toen de deur der vissi' hut open ging en een bleeke vrouwengestalte aan den oever trad. .Josephriep de vronw op eenen too den jongeling door merg en been drong, ,Jo. h I kom I boor wal ik n zegik moedert ik zal in '1 geheel niet meer boo nen, die hem stille w reerklook plotseling in de erk het Angelus-gelui. l)o ti trissche avondlucht gerusts d. De arme, hedri knielde neder aau den oever eu bad ook bad eeoen zoon verlorendoch haar zoon w een bedorven meesch. De zoon echter hoorde nieL«, voelde niets. Zi besluit, het vaderljik hnis te verlateo, sloi 'vaat. HU wilde vrjj zjjo van de hern lastige v« maningen, verwijten en srncekingen dor moedi welke z\jn wutt, slecht lc icid e halve ontvluchtte hjj zjjn geboorteplaats. Toen bet klokjo zweeg en de arme n weder opstond van bet gebod, daalde reeds de schemerende nevel van den nacht over het meer; in de verte weerklonken hier en daar deze niet meer werden gehoord, keerde de ge bogen moeder alleen weder in hare hol terug. Maar de ODtaarde zoon vood noch vrijheid, ooch geluk. Rondslenterend door de wereld vood bij wel is :boonen joogeling zich aantrokken, maa: moest menschen gehoorzamen, die hem bemiodeo. Velerlei vreugde bracht hem veel bewogen leven, maar zells bjj de rt schuwingen hij veracht, wier liefde h(| zoo »le had beloood. Ledig en dor vcrscheco hem het leven, dat hjj door en door genoten h Hij had geen vrede gevonden in de wen wellicht dat bij hel vinden zou als hjj ach kloostermuren woonde I Hjj werd eeo rnoonil Nogmaals vervloog ecnige lijd onder gebeden en vrome oefeningen. Maar den waren, zaligen vrede des harten vond h(j Diet. Wanneer het Angelus- klokje hem tol bidden uitnoodigde, en de ordens- broeder in liet gebod de siiiartrjjke Moeder des Heeren overdacht, dau gin'! hein telkens n komr ir had Eindeljjk werd 2jjn vurig verlangde wensch vervuld. Zjjn geestelijke overste verplaatste in bel klooster zjjner geboorteplaats, dat de blanwe golven van het nabijgelegen omspoeld werd, en aan welks oever de hot zjjner moeder stond. Met liet zaligste gevoi harten bclrad hjj weder na lange, lange scheiding den vreedzamen bodem. Daar strekten de -'he bergtoppen hunne besneeuwde sleco- lioppen ten hemel, helder en rustig, als voorheen in de blauwe lucht zich scherp alteekenciid. Hier lagen du zncht-groene alpenweiden en de kleine houten herdnrsliuüun op du ruggen der hergen, en de kueklokjos luidden holdijk als voorheen. Maar uit den lavcnslustigen, vruoliik™ jongeling was een ernstig man geworden. Jty was niet meer als voorheen. En-daarginds lag du hut der moeder, liet witte vischnetien half verscholen. Aan het strand vrooljjk zingend zijn netten herstelde. Hjj had den naderenden klooslcrhroed ir niet bemerkt, die met kloppend liane nu nadetlrad en den visscher groette. Eerbiedig stond deze op maar de monnik greep zjjne hand lIi bun," zeide hjj zacht en bewogen .kent gij mij niet meer?" .God in den hemel! zijl g|j broeder Joseph? Rosa, Rosa I" riep dc visschor om de deur hel liet was dc naum der moedor I - Re klooster- tegemoet. .Wat verlangt u, vader?" vroor zij. .Joseph is terug gekomen," riep de vade Verheugd, .Joseph uw oom, mjin broeder Daar werd het kleine venvt- rlje der hul ge opend en een oud, bleek gezicht keek lussche; de wijnranken door, en een sidderende slee riep, .Joseph!" Hut was die der moeder. Z(j leefde oog, tjj beminde hem nogmoederliefde loch sterlt niel I De zoon vloog aan hel moodorharl, - Vergif- tïmia, vergiffenis! smuoklo h(j. Maar liet was reeds alles vorgovon en vergeten I Nu was do zoon werkeljjk gelukkig. Hij had goed gedaan, dat maakte hem zoo innig lil||de. Het waren zalige stonden, die legen lang ge dragen leed opwogen. En toen hel avond was, voeren Urban en zijn doehler Rosa den wedergevonden Joseph naar de overzijde, waar hjj in de toekomst lu-.en zou in de nabijheid der ondo moeder, des broeders en der bloed- De avondzon had do bergen met dampig rood overgoten, in duizend kl»uren speelde hel klenrig schitterde het kruis op de kloosterkerk, de ramen glinsterden in den avondschijn en de heilige tonen van hel aogelus-klokje riepen do roeiriemen rustten, zocht bewogen zich do lippen cu do lianen baden godvruchug lot de Moeder, die ook zoo veel bemind en geleden Aan hel strand echter knielde de moeder, die haar lieveling weder had, den zoon, dien men dood waande, maar loefdezjj was geluk kig en bad Hut was alles zooals eorljjds, toen de jonge ling ontvlood slecht» met dit verschil, dat thans onder de monnikspij een vroolijk hart klopte en een inwendige stem den gelukkige toeriep I

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1902 | | pagina 1