Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 7.
Zaterdag 16 Mei 1903.
Zeventiende Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Baraeveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
fi.boonomontnprljB per drie n
Franco per poit
.Afzonderlijke nummers
0,40.
f 0,05.
Bureau Breedestraut18 Amersfoort
Uitgave van de Vereenlglng De Eembode.
Prijs der Advertentiên
Vit» 1 tol 6 regels
Voor iedere» regel meer
d uitorljjk Vrijdagavond
BIJ dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
De vrijmetselarij in Frankrijk.
Ja, de vrijmetselarij regeert en be
veelt in Frankrijk. Ziehier nog een over
tuigend bewijs.
In September des vorigen jaars werd
door het Groot Oosten van Milaan een
document gepubliceerd, aan den Groot
meester der Fransche loges, den heer
Desmons gericht, en door den Groot
meesterM. de Christoforis, en den
GrootsecretarisP. Premoll ondertee
kend. Dit schrijven luidde
Mot vreugde zijn wij getuige van den
strijd, dton de Kraneche Begeering en de
elite der natie voeren tegen de godsdienstige
veroonlgingen, dto de kweekscholen zijn van
vjjanden van het Vaderland van Victor Hugo
en van de meDschheid.
In een zoo moedig en weldadig werk
hetwolk, tot oen goed einde goloid, con
nieuwe on prachtige lichtstraal zal vormen,
door het repnblikoinsche Frankrijk als oen
leer on een voorbeeld op de beschaafde wo-
rold geworpen herkennen wij zonder
moolte den Invlood en den vlijtigen, moe
digen en wonderbaren arbeid der Vrijmet
selarij, waarvan gij de eerbiedwaardige en
geCerde moeste.1 zijl.
Juist omdat ItaliS misschien meer dan oenig
ander land den tand en de klanwen
dor Eoomsche Kerk in zijne Honken voolt
gedrukt, juichen wij. moer verheugd on
Aorder dan ooit op de vriendschap, dte ons
mot n verbindt, met geestdrift den arbeid
toe onzer Fransche Br:. Vr:., hnn mede-
deetsnde, dat met ons de geheele Italiaan-
ache democratie van eenzelfde geestdrift is
Wij richten tot u slechts deze weinige
woorden maar zij ontspringen aan het hart,
als de levendige uitdrukking der gevoelens,
waar-an ons aller zielen zijn ontstoken, van
hot Groot Oosten van Italië al, tot de liuuste
loge, die onder onze vaan is geschaard.
Ontvang van ons en van allen mot horhaaldo
toojuiglng brooderlykeen toegenegen groeten.
Of wjjlen de moedige en fiere Aarts
bisschop van Aix zijn vervolgers ook
treffend juist gemaald heeft
De Fransche vrijmetselaars-regeering
heeft ten volle de waanzinnige hulde
verdiend, haar door de Italiaansche br.\
gebracht. In bondgenoolschap met het
socialisme wordt het door de Ita
liaansche Br.", geprezen werk voort
gezet met eene hartstochtelijkheid, die
nog treuriger dingen in de toekomst
voorspelt. Daden van geweld en on
recht worden in naam der wet gepleegd
alsof de geest der Jacobijnen uit de
groote Fransche revolulie in de bedrij
vers ervan gevaren is. In blinde woede
werd bij stemming in Kamer en Senaat
het eene doodvonnis na het andere over
congregalies geveld. Bij honderdtallen
werden kloosters en kloosterscholen op
bevel der vrijmetselaars-regeering ont
ruimd en de rechtmatige bezitters dier
eigendommen verdreven. F.n al deze da
den van schande en rechtsverkrachting,
in naam van recht en wel gepleegd,
worden in het katholieke Frankrijk door
de overgroole meerderheid des volks
met de grootste lafhartigheid gedoogd.
De haal tegen de Kerk in Frankrijk
heeft dan ook een hoogte bereikt, waar
uit blijkt, dat de vijanden zich in hun
heiligschennend werk door niets meer
laten weerhouden. Men staat onafge
broken voor gebeurtenissen, die een on-
uitwischbare smet werpen op de derde
Fransche republiek. Niets schijnt haar
heilig meer. Geen kloosterling wordt
meer geduld. De bijna onmisbare hulp
voor de parochiale geestelijkheid, die in
de congreganistcn werd geboden, moet
naar alle windstreken verstrooid. Zelfs
uit hospitalen, weeshuizen en andere
liefdadige instellingen ziet men de rcle-
gieusen verjaagd en de jeugd, de zielen
der onschuldige kleinen, overgeleverd
aan godloochenaars, die als onderwij
zers bij eene Regeering, die der vrijmet
selarij onderdanig is, de voorkeur ver
dienen.
En niet genoeg de jeugd geheel van
God te vervreemden, ook den zieke,
vooral den stervende, moet men van
God afhouden, door hel bijna onmogelijk
maken zich door de hulp des priesters
in de laatste oogenblikken des levens
met God te kunnen verzoenen. Zelfs de
Zusterkens der Armen, die Engelen
liefde voor den hulpbehoevenden oude,
vinden geen genade meer. Geen smeek
beden noch waarschuwingen helpen hier,
waar, zooals wijlen Mgr, Gouthe de Sou-
lard heeft gezegd, de vrijmetselarij
heerscht en beveelt.
De vrijmetselarij moet zich echter wel
diep bewust zjjn van het zedelijk ver
val, waarin de groote meerderheid des
Franschen volks verkeert, om zóó dol
zinnig de Kerk daar te lande te durven
bestrijden, als thans plaats vindt. Een
zóó in het oogvallend krijgsplan, als zij
thans ten uitvoer legt, is zeker nog
zeldzaam in haar soort.
Toen blijkbaar aan de voorbereiding
lot den aanval tegen de H. Moederkerk
in Frankrijk niets meer ontbrak, werd
Waldeck-Rousseau als minister-president
g.. roepen tot de leiding van den nieu-
geweldigen stormloop tegen de Con
gregaties, en toen dezen het was gelukt,
werd Combes op het staatkundig too-
nee! geworpen, om in de uitvoe-
het lielsche werk zijn voor
ganger in stoutheid en barbaarschlteid
te overtreffen. Zijn redevoeringen in
Kamer of Senaat, getuigende van den
moest felsten haat legen de H. Kerk, en de
onbescliaamdsle magonnieke huichelarij,
moesten zelfs meermalen op verlangen
ijner trawanten in alle Fransche ge
meenten worden aangeplakt, Het ver
treden der waarachtige vrijheid moest
als een heldendaad worden gepubliceerd.
Het vertoon der Fransche vrijmetselarij
werd zelfs zoo walgelijk, dal de Pa-
rijsche correspondent van het liberale
„Utrechtsch Dagblad" daarover schreef
Gij weet liet, waarde lezer, dut ik in den
regel liet terrein der politiek pleeg to vor-
mijden. Het is oen zeer onverkwikkelijk
terrein in Frankrijk, vol onkruid, modder eu
misschien nog wat, en gij brengt or slijk-
sporen van mee aan de voeten. Ton nwent
is dnt natuurlijk anders.
Maar wal hier in don laatsten tijd gebeurt,
Is zoo intens gemeen, dat een eerlijk toe
schouwer er niet bij kan blijven zwijgen.
bekende recept van Rousseau
da mensoheu hier om vrij to
zeggen om te gehoorzamen
perinde ac cadaeer aan den wil dor tijdolijke
meerderheid. En aangezien die tijdelijke
meerderheid uit socialisten eu radico-socia-
I Is ton bestaat, met een centre gauche on
stoeptouw, zoo moet alles bier Jacobjjnscii
en franc-magon zijn of worden en wat eon
audero gemoedsovertuiging ot geloofbelij
denis hoeft, wordt vooralsnog in figuur-
lijkon zin een kop kleiner gemaakt.
Met brutale hardnekkigheid wordt
verdolgingskrijg gevoerd tegen do geestelijke
Naar do uitdrukking van een derafgovnar-
dlgdou van hoc bloc den heer Charles Bos
hooit do republiek „la rèpublique a voulu
forcer Ie congréganiste A être libro." Dut
wil zeggenallo geestelijke orden worden
opgohovon en, zoo zij niet rijk genoog zijn
om zich elders te vestigen, worden zy om-
Maar als nu daardoor de mouniken, tegen
hun wil gowone burgers geworden, op straat
staan on niet weten hoe zij aan hun levens-
onderhond komen
Door vermelding van liet onder
staande geval geeft de schrijver slecht-
een enlcel bewijs hoe de tirannen dur
ven optreden
Gezamenlijke anti clerieale partijen.
zlokou-oppassoressen.
De oudste, 63 jareE, was zo!! lijdende
haar
Geen enketo school
Om het levensondt
verdienen, gaf de jongsto privnatlcsson aan
6611 of twoo kindoren afzonderlijk, die trou
wens nooit samen les kregen.
Deze twee ongelukkige vrouwen worden
vervolgd, als hebbende een ongeoorloofde
vereomging opgericht I
De commissaris van politie komt zo op-
zoekon, de profoct, do procureur-generaal,
do procureur do la républiqne komen or bij
to pas,... en last tot vervolging wordt
gogovon.
Bij liet woeste getier, tijdens de debat
ten over de weigering van autoriiatie
aan de Congregaties in den Senaat, ont
viel aan een der sectarissen het getui
genis, dat, nu liet Ministerie zoover
bekend uit vrijmetselaars heitaat,
ook de strijd tegen de Kerk tol het
uiterste moest worden doorgevoerd.
E11 de Regeering liet zich deze getui
genis, omtrent haar vrijmetselaars-ge
halte, als een holde haar gebracht,
aanleunen, 't Was wel een openbaar
geheim, dat de vrijmetselarij met de
socialislerij in verband hun godtergend
bedrijf uitoefenen, maar thans is men
reeds zoover gekomen, dat daarop open
lijk wordt gesnoefd.
Geen verwondering mag het dus wek
ken, dat men den afgevaardigde Menard
in de Fransche Kamer hoorde uitgal
men „Wij hebben ons niet te storen
noch aan wettelijkheid, noch aan recht
Dit is immers echte vrijmetselaars- e
socialisten-politiek
BUITENLAND
Sommige Duitsche bladen zijn zeer
slemd, omdat Keizer Wilhelm tijdens
zijn verblijf te Rotne bijzondere vrien
delijkheden aan de hoogste waardig
heidsbekleders der Katholieke Kerk heeft
betoond. Uit Berlijn werd daarover aan
don „Patriole" geschreven, dat de Keizer
uil Rome verscheidene particuliere tele
grammen aan de hooge geestelijkheid
van Duitschland heeft gezonden, o.a.
aan Mgr. Fischer, aartsbisschop van
Keulen, en aan Z.Etn. kardinaal Kopp,
prins bisschop van Breslau. Aan dezen
laatsten prelaat kondigde de keizer lele-
graphisch aan, dat de H. Stoel, op zijn
verzoek, hem belast, als bijzonderen
dclegaat den Paus te vertegenwoordigen
bij de plechtige inzegening van den
nieuwen gevel der kathedraal te Metz.
Verder zond de keizer, alvorens Monte
Cassino te verlaten, twee telegrammen
de abten der Benedictijner-abdijen
Beuron en van Maria Laach, om
hun de voldoening uit te drukken, die
hij ondervonden had, toen hij in de abdij
Monte Cassino het werk, de kunst
de wetenschap der Benedictijner
monniken gezien en onder nen zoovele
hooge en artistieke geesten van Duitsche
nationaliteit ontmoet had.
Naar verluidt heeft Keizer Wilhelm
lij het verlaten van het Vat icaan gezegd
tct een prelaat: „God behoude Paus
Leo nog lang in het leven, want hjj is
een zegen voor de menschheid."
Men behoeft niet te vragen of de
Evangelische Bond en de propagandisten
van de Los-van-Rome-beweging in
Duitschland, daarvan ook geschrokken
zjjn.
Kardinaal Richard, aartsbisschop van
Parijs, heeft tot de geestelijkheid en de
geloovigen van zijn bisdom een brief ge
richt, waarin hij gebeden en boetedagen
voorschrijft voor Frankrijk.
Z. Em. kardinaal Lecot, aartsbisschop
van Bordeaux, heeft voor zjjn diocees
Zondag 124 Mei, het feest, van O. L,
Vrouw Hulp der Christenen, als de
dag van openbare plechtige gebeden
aangewezen. In een herderlijk schrjjven
spoort de prelaat zijn geloovigen aan,
allen aan die gebeden deel te nemen
en verzoekt hun tevens, daags te voren,
Zaterdag 23 Mei, te vasten, om door
gebed en vasten den toorn des hemels
te stillen.
Vele andere Fransche bisschoppen
hebben openbare gebeden voorgeschreven,
om in dezen lijd van beproeving en
vervolging, Gods barmhartigheid over
het arme Frankrijk af te smeeken.
't Zijn dan ook wel dagen van be
proeving, welke de Katholieken in dit
ongelukkige land doorleven.
Zeer natuurlijk is intusschen, dat de
vrijmetselaars in Frankrijk zich wrevelig
gevoelen, naar aanleiding van het bezoek
van Keizer Wilhelm aan het Vaticaan.
De Temps, het vrijdenkers-orgaan van
Parijs, zegt, dat Combes het Vaticaan
van zich stoot, niettegenstaande Frank
rijk het Vaticaan nog noodig heefl om
zijn invloed in zijn kolonies te hand
haven. Het bezoek van Keizer Wilhelm
aan het Vaticaan komt er ons weer eens
aan herinneren, zegt het blad, dat, indien
wij ooit den misslag begaan, het Vaticaan
FEUILLETON.
DE VEROORDEELDE.
3) „God loone het duizendvoud, hooge
voretin," riep Marie uit eo kuste de handen der
keurvorstin
Aanminnig lachend likte de booge 1
Marie op de wangen en zoide op scbe
den toon: aQjj bebt mg rago armband
inbracht en doe mag ik awe schnldenare
blijven, ik ut uw man tot a terngvi
Wel, mijnheer de architect, laat oue bet slot
een zien, don kant ge mg onderweg van de be
kwaamheid van den heer Brand 't een en
ander meedeelen; en gij, mgn kind, ga maar
kalm naar hoii, gg snit rpoedig van mg hooreu."
Mei deie woorden groeUe de vorstin de
minzaam en schreed naar het met bli
versierde gebouw, terwijl Marie door nieuwe
hoop gesterkt naar hare woning ijlde.
U.
Den «en Jnli ITO, tegen negen unr 'savonda
kwam Brand met zjjn zoontje te Oreaden aan.
Aan de Leipziger poort zond hjj den koetsier
weg, die hen in Iwee dogen van Oschetz naar
Dresden had gebracht. In de stad heerschte nog
op dit oor van den schoooen zomeravond, volop
lovea en beweginghet hof toch van den pracht-
lievenden koning Augustus I en de iraaie om-
gering der stad, hadden hoel wat vreemden uit
olie deelea vso Europa herwaarst gelokt, alsmede
veel Poolsche edellieden. Uit str.ialleveo met
zjjn bonte afwisseling boeide den knaap buiton-
gewooo, die, ware lig tbuis gebleven, reeds
long ter rust zou geweest zjjn. Vrooljjk slapte
hjj naast zjjn vader voort, die er weioig acht op
aloeg, wat er om hem heen gebeurde, want nog
nooit was hjj met zulk een bezwaard hart te Dres-
Nadenkend ovor bet onprettige soldatenleven,
dat zoo scherp afstak bjj zgoe werkzaamheid en
zjjn gezellig tehms, was hjj over de Elbebrng
gegaan naar de Wilsdrnffer poort, toen hjj
plot eling hevig schrok en bemerkte, dat zjjn
zoontje, die zoo jnist nog naast hem had geloopco,
verdwenen was. In het donker van den invallenden
nacht was bet veoije op den boek eener straat
van hem afgeraakt eo bad zjjaen vader nit bet
gezicht verloren. Een hevige angst overviel Brand,
wont eon den hemel vertoonden zich donkere
onweerswolken en waar moest bjj den joegen
zoeken Welk een ongeluk kou den knaap over
komen, wanneer hjj ia een vreemde stad den
nacht onder den blooten hemel moest doorbren
gen Wat een hartzeer voor zgne moeder, als
ijj baren Frits in plaats van gezond en vrooljjk,
dood, of door angst ca koude doodziek zou
vod zjja kind. Alles tevergeefs. Middernacht was
reeds voorbjj en nog had bg geen spoor
het kind gevonden.
Joist wildo Brand naar de hoofdwacht 1
m olttcior, die de week had, zjjn ongeluk
nioodoelon, ten einde eenige soldaten vao hem
jgoo, om met hem'naar het kind te zoeken,
in zjjoe uabjjheid eeoe kinderstem riep
.Vader! vader!"
.Frila, mjjo Frits!" riep Brand blijde uit eo
1de op het sleeds herhaalde roepen van liet
kind al en vond ten slotte zjjo zoon in een
portaal vin een wiokel.
.Goddank, dat ik je terug hebriep Brand
1 nam het van aogst sidderende kind op den
'm. .Arme Frits," sprak zgn vader, ,gjj hebt
zeker veel geweend, maar zeg mg ou eens, waar
heb je me verloren?"
.Waar die groote kerk staat met diesteenen
beeldeo," antwoordde het kind snikkend. .Maar
wees niet boos op mjj vader, 't was tnjjo
schuld niet. Gjj waart opeens weg, eo toen ik
n niet meer zag, liep ik maar hierheen, waar
Ik WBchten wilde, tot u terugkwam."
„Alles is nu weer iu orde, nu ik je mear
terug hebt" sprak Brand en giog met zjjo kind
naar zjjn kwa-tier; weldra aliep de koaap op
zjjn arm in. Ia hel kwartier wss geen licht op,
do bewoners schenen ter rtule to zjjn gegatn
en daar op zgn herhaalde Uoppeo geen antwoord
n zjjo k
l luik op
drukte een rnic in en opende het venster. Hierop
klom hy met zgn zoontje in bet kamertje, waar
by met hem Ier ruste giog, nog lang ge
plaagd door droeve gedachten, zoodat hy niet
kon inslapen.
By de eerste zonnestralen ontwaakte de thans
musketier geworden architect uit zware droomeu,
keek verwor
was nog te
besloot daarom, voor hij dat dood, zgo kind te
eo hjj zjjn neef Batig, die nis wachter bg
de fazanten diende, en daarna aao xyne soldaten-
plichten te votdoeD. Zoo gingen dsn beiden heen
errasten spoedig het echtpaar BOtig met
hoo bezoe», die juist aau hun onlbgt waren
begonnen.
Weioig woorden waren voldoende, om do fa
milie de oorzaak van het vroege en onverwachte
bezoek bekend te maken. Het jongentje werd
hartelgk ontvangen en met liefkozingen overladen,
eo spoedig was hg, door dezo liefdevolle ont
vangst en de nieuwe omgoviog, de scheiding
van zyn vader en zgn nachtolgk ongeval ver
geten.
Brand beval zgn kiod nogmaals in hunne zorg
aan, beloofde Frits spoedig terug te komen cd
begaf zich vlug naar zjjn kwartier, zyoe kost-
vrouw was intusschen ontwaakt en bereidde
hem een alles behalve vriendelgke ontvangst.
Juffrouw Uhleman had een kleinen kruideniers
winkel eu haar man, eeo oud soldaat, die haar
voorheen in de zaak bjjsland, was hulpbehoerend
geworden. Om na haar inkomen, dat niet groot
was, eeoigszios te bevorderen, bad zjj de ruimte
in haar hnis in een kleine kazerne veranderd,
waarin zg legen vergoeding de inkwartiering
dieo tgde, tot na het bouwen der oieuwo kazerne,
het grootste deel van hel Dresdener garnizoen
by de burgery ingekwartierd was. By
ismde manier, waarop dikwjjls gehuwde
inen tot militairo diensten werden geprest,
gebeurde het Diet zelden, dat menig rekruat met
r en kind in hetzelfde kwartier trok
ken, omdat van at het oogeoblik, dat zulk een
uit zgn werkkring gerukt werd, voor zyn
het noodige levensonderhoud outbrak.
nd bad, zooals reede vroeger is gemeld,
reeds eerder in 't hnis van juffrouw Uhlemann
earlier gelegen eu ook nu had men hem
een verwezen. Wgl hg echter niel, als igne
kameraden, zgne soldg aan brandewga, bier of
tabak deze vronw in den echoot wierp, en zy
dus aau hem geen bgzouder goeden klant had,
maakte zg op boosaardige manier gebruik van
de wijze, waarop Brand ia den nacht in zgn
kwartier geklommeo was, om zich op dezen
te wreken ol hem kwyt Ie worden. Dezen
„flauwerd," zooals zg Brand noemde, die geon
tabak rookto en geen drank gebruikte, dien zou
zg eens goed laten voelen, waar 't op aloud.
Het oudo wijf had Brands kloppen in den
nacht zeer goed gehoord, ook wist zjj dat hy
het was, die dien avond nog biooen moest zyn,
Zg wachtte den terugkeer van den .tlanwert"
in hare huisdeur af, en met de handen in de zijden
ontving zg hem met een vloed van scheldwoorden
en smaadredenenzg beschuldigde hem van
den nacbteiyken inbraak in haar huie en spoedde
xich hoen, om hem bg zgo overhedoo aan le
klogou als dief en inbreker.
De stem der luid schreeuwende vrouw had